c
'DWS heeft ons
een les gegeven'
D-
'Maar Roodenburg
wordt wel kampioen'
LFC blijft op de loer liggen UDO uit gevarenzone
Lugdunum toont geen inzet: 0-2
RKAVIC pakt punt van Leidenaars
SJC is
nog te
angstig
Lisse diep in zorgen
MAANDAG 16 APRIL 1984
LEIDEN Leken de degradatiewolken een week geleden voor Lugdunum op te trekken,
gisteren werd het weer flink bewolkt boven de Kikkerpolder. DWS nam de door de
Leidenaars vorige week bij DCG gevonden 'overlevingsformule' (het werd toen een
knappe 0-1 zege in Amsterdam) weer mee terug naar de hoofdstad. Hoewel de doelpun
ten voor het oprapen lagen namen de Amsterdammers genoegen met een meer dan
verdiende 0-2.
Sport
i> Ronald, Jansen: treffer (archiem
AMSTELVEEN Na drie succesvolle zondagen raakte Roodenburg gistermiddag een
punt kwijt aan het vrij laag gerangschikte RKAVIC. De Leidenaars speelden in Amstel
veen met 1-1 gelijk, zodat zij nu één verliespunt meer hebben dan het leidende Storm
vogels. Met nog acht wedstrijden voor de boeg is dat echter geen ramp; oefenmeester
Mouter was na het duel dan ook allerminst aangeslagen.
Waar oefenmeester Wim Eilander
vöör het duel nog hoop had op
een lekkere pot voetbal, kon hij
na afloop van de ongelijke partij
slechts lovend spreken over het
spel van de tegenstanders: "Ik
heb vanmiddag alleen DWS zien
voetballen. We hebben ons tè ge
makkelijk naar de slachtbank la
ten voeren. Dat was frustrerend.
Aan de andere kant liet DWS een
heerlijke partij voetbal zien. Die
jongens horen niet thuis in de
onderste regionen. Ze hebben
ons een les in beweeglijkheid ge
geven. Vooral die Wim Rem was
fantastisch bezig en daar hadden
wij geen passend antwoord op".
NOORDWIJK - SJC heeft giste
ren de mogelijkheid laten liggen
om via een overwinning de de-
gradatiezorgen te verlichten aan
zich voorbij laten gaan. In een
bar slechte wedstrijd kreeg SJO
-met name in de tweede helft van
opponent LENS alle gelegen
heid de tweekamp te beslissen,
maar de Noordwijkers weiger
den van het Haagse offer gebruik
te maken: 0-0.
SJC en LENS startten het duel ui
terst behoudend. Trainer Duin
dam van SJC had Maarten Plug
buiten de basis gelaten en speel
de maar met twee spitsen. De
rest van het offensieve werk
moest door de middenvelders
worden gedaan. Daar kwam ech
ter weinig van terecht, want de
linies van SJC sloten zeer slecht
aan. Het gevolg was dat er bij de
thuisploeg geen enkele lijn in de
aanval te bespeuren viel en het
balverlies was dan ook groot. De
Noordwijkers hadden het geluk
dat LENS het gestuntel niet met
een paar treffers afstraften. Al na
vijf minuten maaide Edwin Ijkel-
hof in vrije positie volkomen
over de bal heen en ook Richard
van der Hoek verprutste een
paar fraaie kansen. SJC kwam in
de niet verder dan wat losse flod
ders van Jos Alders.
Was de eerste helft een ramp voor
de aanwezige toeschouwers; de
tweede bracht duidelijk meer
spectakel. Aanvankelijk leken de
Hagenaars, met Chiel Toet en
Robert van der Zwan als verse
krachten, de wedstrijd naar zich
toe te trekken. SJC moest ver te
rug en kwam amper aan aanval
len toe. Twintig minuten voor
het einde kregen de Noordwij
kers echter de geest. Er werd een
stuk feller gespeeld en prompt
kwam LENS in de conditionele
problemen. SJC rook zijn kans
en met Plug voor Jos Alders zet
te het aan voor het slotofffensief.
De kansen regen zich aan een en
Jaap Smit was met twee schoten
achter elkaar op de paal wel erg
dicht bij de winnende treffer.
Het bleef 0-0 en dat was terecht,
want de volle winst zou te veel
geweest zijn voor een team, dat
maar twintig minuten wenst te
voetballen.
WILL MOERER
Een ongelijke party voetbal dus,
maar dat was niet alleen de ver
dienste van de Amsterdammers.
Lugdunum maakte het de gasten
wel erg gemakkelijk door de to
tale afwezigheid van enige werk
lust binnen de ploeg. Afgezien
van Ben de Roo en Gijs Collé
wekte geen enkele speler de in
druk te beseffen dat er geknokt
moet worden om dreigende de
gradatie te voorkomen. Wordt er
niet gewerkt dan is het tegen een
technische ploeg als DWS dwei
len met de kraan open. Het was
slechts aan de barmhartigheid
van de tegenstander te danken
dat Lugdunum een beschamen
de uitslag bespaard bleef.
De slag werd voornamelijk op het
middenveld verloren. Daan
Kooimans, Wim de Roo en Leo
Wetselaar weigerden hun condi
tie op de proef te stellen. Voeg
daarbij een van de zon genieten
de Rinus van Es en een vrijwel
onzichtbare Jeroen Brussee op
de vleugels en het is duidelijk
dat het voor de in de spits opere
rende Gijs Collé onbegonnen
werk was zijn duidelijk aanwezi
ge capaciteiten ten volste uit te
buiten. Het pleitte voor de be
weeglijke spits dat hij bleef
werken om er het beste van te
maken. Met de adem van DWS-
aanvoerder Stenacker in zijn nek
liet hij meerdere malen aan het
publiek zien een aanwinst te zijn
in de groenwitte brigade.
Al met al een heerlijk middagje
voor de Amsterdammers die wèl
bereid waren de nodige meters af
te leggen. Er zat veel snelheid in
de ploeg die razendsnel over
schakelde van verdediging naar
aanval waarbij de door Eilander
genoemde Rem een (bepaald
niet remmende) hoofdrol voor
zich opeiste. De tengere speler
was overal te vinden en koppel
de zijn techniek aan een grote
dosis inzicht. Pijnlijk toonde hij
de defensieve zwakte bij Lugdu
num aan waarbij Ben de Roo er
niet in slaagde zijn mannen op te
peppen en veelal in zijn eentje de
afweer moest verzorgen.
De eerste helft was van beide kan
ten zwak. Pas na een half
spelen werd de matheid doorbro
ken door een slim lobje van Cees
van der Burg-over Erik Jong
bloed heen in de touwen. Arbiter
Aarden had echter buitenspel ge
constateerd. Direct daarop kon
de spelleider wèl naar de mid
denstip wijzen. Wim Eradus ver
keek zich op een voorzet van
Schep en Ben de Roo kwam net
te laat om Kleynzoon het scoren
te beletten, 0-1.
Met Robert de Roo in het veld voor
Oppelaar trachtte Lugdunum te
vergeefs die achterstand weg te
werken. Daan Kooimans kreeg
vlak na rust de beste kans maar
zag zijn uithaal gestopt door
Jongbloed. Daarna was het een
richtingverkeer. Wim Rem werd
de vrije doortocht verleend (0-2)
en Lugdunum ging op de slacht
bank liggen, maar DWS weiger
de het werk naar behoren af te
maken.
Komend weekend valt voor Lug
dunum wellicht de beslissing als
de ploeg op bezoek gaat bij RKA
VIC en twee dagen later Rooden
burg ontvangt. Dan kunnen de
Kikkers laten zien wat ze geleerd
hebben van de Amsterdamse
"les in beweeglijkheid".
PETER VAN LEEUWEN
De talentvolle Lugdunum-spits Gijs Collé is eindelijk een keer goed aangespeeld. Hoog uitspringend boven DWS-doelman Erik Jongbloed kopt hij
fraai in, maar de bal zal niet in het doel verdwijnen. Op de achtergrond kijkt Wim de Roo hoopvol toe. (foto Hoivi
LISSE - FC Lisse is naar de laatste plaats afgegleden in de tweede klas
se. De formatie van André Wahlen is met een 1-5 nederlaag op eigen
terrein tegen Hellevoetsluis diep in de problemen gekomen, nu de me
de-strijders tegen afdaling wel punten wisten te pakken.
Alleen al het gegeven dat Hellevoetsluis toch ook geen 'wereldploeg' is,
duidt erop dat 1-5 een bijzonder geflatteerde uitslag is. Maar Lisse
maakte het zichzelf gistermiddag wel heel erg lastig. Enerzijds misten
de Lissenaren veel te veel kansen, anderzijds werden in de verdediging
tal van presentjes weggegeven aan de eilandbewoners. De 0-1 van Rob
Kievit kon door Wim van Beek nog teniet worden gedaan, maar in
dezelfde minuut kreeg Gijs Bout aan de andere zijde reeds de 1-2 aange
reikt, tevens de ruststand.
In het tweede deel trok Lisse fel ten aanval, maar achterin deugde het
eenvoudigweg niet. Eric Hakman profiteerde met de 1-3. Tijdens het
laatste alles-of-niets offensief vielen achterin levensgrote gaten, wat de
bezoekers Jan Vis en Gijs Bout de kans bood om de overwinning op 1-5
te bepalen.
LEIDSCHENDAM - "Dames en
heren", zo verkondigde de Leid-
schendamse speaker in de rust
van het duel tegen UVS met ju
belende stem, "het is vandaag
feest bij RKAW. Het derde en
vierde team zijn kampioen ge
worden en de regionalen kunnen
misschien volgende week de titel
pakken." Waarna de enthousias
te spreekmeester zijn mededelin
gen besloot met een vraag. "En
wat doet het eerste vanmiddag
om de algemene vreugde nog
wat te verhogen
Drie kwartier later had hij het ant
woord waar hij op hoopte. Win
nen van de Leidse kampioen
spretendent dus. Alhoewel, dat
laatste is wat zwakjes uitgedrukt.
Want het standaardteam van de
Leidschendamse middenmoter
deed, in een poging de toch al jo
lige sfeer in het riante clubge
bouw nog wat op te schroeven,
veel meer dan wie dan ook kon
vermoeden. Namelijk UVS com
pleet over de kling te jagen. De
4-0 uitslag deed het rumoer in de
RKAW-kantine met decibelen
tegelijk toenemen waaraan het
feit dat de tap, met zoveel feest
gangers bijeen, definitief in hori
zontale positie kon blijven staan
vanzelfsprekend nog een steen
tje bijdroeg.
In het toenemende feestgedruis
kwamen de volledig aangeslagen
UVSers er niet aan te pas. Met
bleke bekkies klitten zij samen
in het voorportaal om na enkele
minuten al overhaast en met ge
bogen hoofd het stampvolle
pand te verlaten. Zelf liepen zij,
bijvoorbaat bestempeld tot de
kampioen van de tweede klasse,
al weken in zo'n hossanah-stem-
ming rond, maar hier, bij
RKAW, verstomden plots al die
juichkreten. Alleen Melbi Ra-
boen had, zoals altijd, zijn 'bek-
kie' nog bij zich.
"Eigen schuld, dikke bult", meen
de de oefenmeester van de Kik
kerpolder-club die de eerst zo
riante voorsprong op de concur
rentie inmiddels zag slinken als
sneeuw voor de zon. "Als koplo
per kan je je het niet permiteren
om het initiatief aan de tegen
stander te laten. Geen enkel per
soonlijk duel hebben we gewon
nen. RKAW was veel feller dan
UVS. Het leek wel of zij voor een
kampioenschap streden. Wij wa
ren niet vooruit te branden."
De reden daarvoor ligt volgens Ra-
boen op het mentale vlak. "Kijk,
voetballen hoef ik ze niet te le
ren. Dat kunnen ze stuk voor
stuk. Maar van sommige spelers
deugt de mentaliteit niet. Een
tijdlang is het goed gegaan,
werkte iedereen keihard. Nu,
omdat we bovenaan staan, denkt
een aantal weer dat ze het met
een tikkie hier en een tikkie daar
wel af kunnen. Een beetje zaal
voetballen. Nou, vergeet het
maar. Zo word je van je leven
geen kampioen. Kijk naar
RKAW. Dat voetbalt simpel.
Geen opsmuk, geen show, maar
gewoon rechttoe, rechtaan."
Dat een dergelijk eenvoudig spel
letje effectief kan zijn werd UVS
gisteren op pijnlijke wijze duide
lijk gemaakt. Waar de blauwwit-
ten het zochten in ingewikkelde
combinaties, individuele acties
en technische hoogstandjes daar
koos RKAW in verbazingwek
kend hoog tempo voor de kortste
en snelste weg naar de goal. Spe
lend vanuit een gesloten en geen
enkele risico nemende defensie
(een lange trap lucht vaak flink
op) troefden de Leidschendam-
mers hun opponent met fysiek
stevig en zeer direct voetbal af.
De slag op het middenveld won
nen zij omdat het actieve duo
Van Heyningen/Van Dorp geen
kind had aan het tamme tweetal
Faber/Bekooy.
Daar vooral ging UVS uiteindelijk
de mist in. Omdat Faber en Be-
kooy verstikt raakten in door
zichtige opzetjes bleef de Leidse
voorhoede veeal verstoken van
bespeelbare ballen, terwijl aan
de andere kant Van Dorp en Van
Heyningen zonder aarzelen de
sneile buitenspelers Vogelaar en
Bolleboom aan het werk zetten.
Na veertien minuten al werkte
spits Frank Vader een vlotte aan
val langs de buitenkant (voorzet
Van Heyningen) fraai af. En van
af dat moment speelde RKAW
eigenlijk een gewonnen wed
strijd.
Want UVS, zo leerde dat eerste
kwartier, zat zo vast als een huis
en om de geestelijke en lichame
lijke afwezigheid van een vijftal
aanspeelpunten te compenseren
moest het trio Jansen, Neute
boom en Koenen gaan forceren.
Dat leverde eerder chaos en ver
warring dan rendement op, al
kreeg UVS via Erades (tegen de
keeper) en De Kruys (net over)
pal voor rust toch kansjes. De
greep op de wedstrijd verloor
RKAW evenwel nimmer.
Sterker nog, na de pauze werd die
omknelling steeds heviger. On
der druk stapelde het paniekeri
ge UVS, waar geen lijn meer in te
bespeuren viel, fout op fout.
Eerst gaf Faber (die meteen werd
gewisseld) een voorzetje aan Vo
gelaar. Diens vrije doortocht
werd door Jansen en Vermeer
gestuit waarop Huysman vanaf
elf meter 2-0 kon scoren. Tien mi
nuten later was het al 3-0 toen
Vogelaar een vrije trap van laat
ste man Hakkaart direct verleng
de op Paolo Sobral. Terwijl heel
UVS stond toe te kijken tikte de
invaller de bal behendig langs
Peter Selier.
De lijdensweg voor UVS was even
wel nog niet ten einde. Geen vijf
minuten later kon RKAW op
nieuw juichen toen rechterspits
Sam Erades in eigen strafschop
gebied de bal met zijn hand de
bal beroerde. Henk van Dorp in
casseerde de beloning voor zijn
sterke spel door de penalty
snoeihard in 4-0 om te zetten. "Ik
heb", hernam Raboen boven het
lawaai uit tot slot, "in de kleed
kamer maar niets gezégd. Dit
spreekt, dacht ik, voor zich. Als
ze zelf straks nog feest willen vie
ren, zullen ze het toch iets anders
moeten aanpakken. Zoals
RKAW bijvoorbeeld."
AD VAN KAAM
Om kampioen te worden zal Roo
denburg overigens beter moeten
spelen. Gezien het totale spel-
beeld mocht de aspirant-kam
pioen zich niet beklagen over het
behaalde punt, zodat zonder iro
nie kan worden gesteld dat Roo
denburg een punt veroverde, in
plaats van er één kwyt te raken.
Werkelijk verrassend was de de
ling met RKAVIC trouwens niet.
De Amstelveense ploeg verloor
tegen laaggeklasseerde elftallen
bijna alle punten, maar verover
de er relatief veel op hooggeklas-
seerde. Zo werd onlangs, om het
gemak van Roodenburg te die
nen, Stormvogels met 2-0 versla
gen. Helaas voor Mouter en de
zijnen werd dit talent echter ook
tegen de Leidenaars gedemon
streerd.
Tot aan de rust stemde het spel van
Roodenburg nog tot tevreden
heid. Het was veel agressiever in
de persoonlijke duels en de pas
ses eindigden bij de geadresseer
den. Het optreden van de tegen
stander deed wat aarzelend aan,
de zorgvuldige opbouw ontbrak
en van aanvoer naar de voorste
lijn was nauwelijks sprake. Ge
durende deze eerste drie kwar
tier kreeg alleen René Vega een
behoorlijke schietkans, maar de
hoek bleek te moeilijk.
Na 22 minuten kreeg Roodenburg
de eerste van de twéégoede kan
sen in dit duel. Een verre bal van
Hennie Koet werd door de bewa
ker van Ronald Jansen, Leo
Berntsen, halfslachtig wegge
werkt. Jansen bewees vervol
gens, alleen voor de keeper ver
schenen, zijn kalmte en concen
tratie: 0-1. De Noordbewoners
lieten het initiatief daarna over
aan RKAVIC, maar dat was voor
lopig tot niets in staat Illustratief
voor het Amstelveense onvermo
gen vóór rust was bijvoorbeeld
een als schot ontworpen afzwaai
er van Paul Schepen, die niet
eens de achterlijn haalde.
Na de thee was RKAVIC onher
kenbaar. Bij één van de eerste
aanvalsacties onderzocht Loek
Settels de kruising boven Nie-
vaart op metaalmoeheid en twee
minuten later bereikte hij het
hoofd van Mark Noortman, die
van grote afstand loepzuiver in
kopte, terwijl Nievaart op het
klassieke 'verkeerde' been
stond: 1-1. Dit doelpunt was als
het ware een voorschot op de
prestatie die RKAVIC nog zou
gaan leveren. Waar de Leidse op
bouw volledig stokte, verzorg
den de gastheren het beste van
het spel, waarbij onder andere
aanvoerder Marcel de Ree, de als
laatste man opererende assis
tent-chirurg, en Jan Semeins, de
zeer ijverige centrale spits, in
gunstige zin opvielen. Leo Bernt
sen gunde Jansen niet langer
enige ruimte en ook van de Leid
se rechtervleugel kwamen geen
ballen meer. RKAVIC kwam via
een prachtige kopbal van Noort
man bijna op 2-1, welke stand
ook Donald de Vries kopbal ra
kelings over de lat) niet op het
bord kon brengen.
Enkele minuten voor tijd incas
seerde Roodenburg bijna een on
verdiend salaris. Arno Lancel
maakte een voorzet van Richard
Klein prachtig dood, maar kogel
de toen van dichtbij naast. Het
was de tweede en laatste kans
van Roodenburg, dat met het ene
doelpunt dus een 'effectiviteit'
van 50 mocht laten noteren.
Positievere opmerkingen waren
er over het Leidse spel eigenlijk
niet te maken.
Trainer Mouter: "Het was een wed
strijd met twee verschillende
helften. Er was na rust geen
agressie. Er waren ook nergens
aanspeelpunten. Zelf het spel
maken was vanmiddag te moei
lijk voor ons". Trainer Cees Koe-
dood van RKAVIC tenslotte:
"Roodenburg mag met dit gelijk
spel het meest bib zijn. Wij con
troleerden de tweede helft. Voor
rust gaven wij één doelpunt weg.
Eigenlijk heeft Roodenburg bij
na geen kansen gehad. Ik denk
overigens wel dat het kampioen
wordt en niet Stormvogels".
TED DE HOOG
SCHIPLUIDEN - LFC ligt nog altijd op
de loer in de derde klasse. Gisteren
boekte de formatie van trainer Ver
meulen een 'berekende' overwinning
op SV Schipluiden: 2-3. Bij UDO-Do-
cos won de minst slechte ploeg: 2-0
voor de Oegstgeestse formatie, die
daarmee in één klap uit de gevarenzo
ne verdween. In tegenstelling uiter
aard tot de Morsbewoners.
de plaatselijke SV van het buurtschap
Schipluiden slechts éénmaal volle
winst aan een bezoekende ploeg moe
ten afstaan. De Leidse ploeg was der
halve gewaarschuwd en nam zich voor.
de zaken in de polder eens rustig aan
te zien, geduldig wachtend op wat ko
men zou. Met de bolide Rietbergen op
scherp zouden er in de counter dan
vanzelf mogelijkheden komen om toe
te slaan.
Die opzet slaagde volledig.
Rietbergen liet al in de twaalfde mi-
Veel vaker kwam LFC niet voorin, maar
als de Leidenaars uitbraken waren zij
veel gevaarlijker dan de thuisploeg,
die domweg alle ballen hoog voor de
pot gooide. En dat terwijl de ploeg in
Leo van Beurden toch een spits van
klasse heeft en ook de vleugelspelers
uiterst balvaardig zijn. Maar Schiplui
den maakt doorgaans geen gebruik
van hun specifieke kwaliteiten. Inzet
Schipluiden kwam dankzij Leo Groene-
wegen nog wel op 1-1, maar op slag
van rust rondde Bles Zuma een fraaie
aanval met Dick van der Wal schitte
rend af: 1-2. Die voorsprong bood LFC
ook na de thee de gelegenheid om rus
tig af te wachten. Schipluiden mocht
het spel maken en was weliswaar en
kele keren dicht bij een doelpunt,
maar scoorde niet Aan de overzijde
deed Sjaak Rietbergen dat nog wèl
een keer. Dat Leo van Beurden, ge
bruikmakend van een dekkingsfout,
ruim tien minuten voor het einde nog
voor 2-3 zorgde kon LFC niet
werkelijk meer verontrusten.
UDO-Docos: 2-0
Er stond gistermiddag veel op het spel,
maar beide ploegen liet bar weinig
zien aan de schamele hoeveelheid aan
hangers. De minst slechte ploeg won.
Ronald van Veldhoven scoorde op het
psychologisch belangrijke moment
vlak voor rust 1-0. Docos-trainer Cra-
ma deed in de pauze vervolgens ver
geefse pogingen om zijn ploeg wakker
te krijgen. "Wij moeten het van onze
inzet hebben. Die was niet aanwezig".
Ook na de doelwisseling niet. Weliswaar
kreeg Peter Hogenboom een fraaie
kans op de gelijkmaker, maar UDO
controleerde het spelbeeld volledig.
Een kwartier voor het einde loodste
John Slierings de thuisclub naar de
veilige 2-0 zege.
