'Ik ben graag lui maar
heb er geen tijd voor'
EXTRA
PRUZEN IN
CIJFERSPE
Afwijzing raketten'zinvol middel'
Staatssecretaris J. Scherpenhuizen, I Interview
zijn imago, de PTT en de alcohol
Raad van Kerken Nederland:
3 KEER60 EERSTE KLAS FIETSEN!
DINSDAG 27 MAART 1984
Varia
Een haiku, dat weet u, is een Ja
panse gedichtje dat drie regels telt
van respectievelijk 5,7 en 5 letter
grepen, die niet hoeven te rijmen.
Ze zijn meestal bespiegelend van
aard. Tijdens het boekenbalpro
gramma las Kees Stipook bekend
als Trijntje Fop van de dierenvers-
jes, een paar haiku's voor waarvan
ik er twee wil citeren:
LINKS
„Wie links of rechts denkt
spaart de helft van zijn hersens
maar het hart zit links".
DOOI
„Dooi in het Kremlin.
Voor het eerst neemt de leider
zijn weduwe mee".
Vooral de dubbele bodem van de
tweede is van een onuitsprekelijke
schoonheid. Kees Stip, inmiddels 70
of 71 jaar, neemt naar voorlezin
gen altijd drie dingen mee: zijn
vrouw, zijn hond en zijn werk. Er
zit altijd maar één hond in de zaal,
en dat is die van hem. Ik heb het
eens een keer in de Kleine Komedie
meegemaakt dat het brave dier,
dat zich altijd heel koest houdt, zo
blij opgewonden werd dat het zijn
baasje op het toneel zag zitten, dat
hij zich losrukte en zich bij hem
voegde. De hond heet Molly („waar
schijnlijk Molly Bloom, maar dat
weten we niet zeker"), is voor het
grootste deel poedel, maar verder
van een onduidelijk ras, werd uit
de wildernis van Spanje wegge
plukt en moet ongeveer drie jaar
zijn. Om Molly te eren zal ik twee
hondeversjes uit recent verschenen
bundels van Kees Stip citeren, res
pectievelijk uit 'Van Aap tot Ze
venslaper' en 'Mensen wat 'n bees
ten'.
OP EEN HERDERSHOND
Een oude herdershond te Teuge
had zo'n ontzettend slecht geheugen
dat hij het telkens liggen liet
en waar dat wist hij dan weer niet.
Ach, kon men ook een slecht gewe
ten
maar zo gemakkelijk vergeten.
OP EEN HOND
Een hond, tot speurhond opgeleid,
ving in een minimum van tijd
de drie vermoedelijke daders
alsook hun moeders en hun vaders.
En steeds nog speurend sprak die
hond:
„Nu nog de moord, dan ben ik
rond".
Om aan te tonen dat het niet zo een
voudig is als het misschien lijkt om
een goed dierenversje te maken,
heb ik er ook eentje gemaakt, dat ik
eerbiedig opdraag aan de in Sel-
lingen (Gr.) wonende Kees Stip:
OP MOLLY
Ik ken een teef in Sellingen
die bij de laatste tellingen
als enig hondje met de pip
hoog gewaardeerd werd. met een
Stip.
Geen wonder, zei het dier voldaan,
dat ik kan blaffen als een haan.
Overigens moet u niet denken dat
Kees Stip alleen op de korte baan
met die dierenversjes bezig is. In
1945 publiceerde hij het prachtige
gedicht 'Marche Militaire' van acht
kwatrijnen, waarvan het eerste
luidt:
'De zon was een maan in de mist,
wij liepen in lange colonnen:
zo zijn deze dingen begonnen
waar niemand het einde van wist'
en het laatste:
'O God in de hemelen die
de wereld alleen hebt gelaten:
hier komen uw dode soldaten
en zingen van Blonde Marie'
En een heel mooi, geestig sonnet is
de recente, in De Tweede Ronde ge
publiceerde variatie op P. N. van
Eycks befaamde gedicht 'De Tuin
man en de Dood':
DE DOOD EN DE TUINMAN
„Ja", zei de dood, „ik heb het ook
gelezen:
P. N. van Eyck, de tuinman en de
dood.
De tuinman die zijn noodloot niet
ontvlood
doordat hij vluchtte waar ik- ook
moest wezen.
Toen kon je nog voor iemand in
zijn nood
de vrees voor de verdoemenis ont-
vlezen
en zo hem van zijn zenuwen gene-
Maar tegenwoordig werk ik in het
groot.
Bij stoeten haal ik blozend haast
van schaamte
mensen en kinderen zo ondervoed
dat ik gewoonweg twee keer kijken
moet.
Zo mager zie je zelden een geraam
te.
Ze voelen al geen angst meer en
geen pijn.
Ha, denken ze, daar heb'je dikke
Hein".
DEN HAAG (GPD Hij zit in hemdsmouwen te werken. Onder de
memo's en briefjes op zeker vier plekken verspreid, de knipsels
over de spreiding van de PTT die in gevaar zou zijn dan wel weer
degelijk gehandhaafd. Staatssecretaris Jaap Scherpenhuizen heeft
om negen uur 's morgens de kranten gelezen, werkt de post af en
zwijgt voornamelijk totdat er koffie is.
Hij is magerder dan een jaar geleden. De afslanking loopt parallel aan
politieke verwikkelingen. Het plan om het verkeer veiliger te ma
ken, werd door het kabinet om financiële redenen gekortwiekt. De
invoering van de hogere snelheid dan 100 km per uur op grote
wegen ging niet door, hoewel Scherpenhuizen daar openingen voor
bood. De betaling door girorekeninghouders voor diensten die tot
nu toe gratis waren, werd door de Tweede Kamer niet gepruimd,
het voornemen ingeslikt. En de laatste keer dat hij de pers haalde,
was zijn vliegtocht naar Straatsburg die volgens de foto—bijschrif
ten wel f 5000 had gekost.
De beeldvorming van de staatssecretaris wordt beter de laatste tijd,
meent zijn adviserende omgeving. „Dat gezeur over die vlucht naar
Straatsburg is onzin. Had ik dan per lijnvlucht moeten gaan? Er
gaan bijna geen lijnvluchten naar Straatsburg. Bovendien, wat kos
ten enkele retours dan wel niet, want we moesten met een paar man
erheen". De staatssecretaris kan zich er niet meer over opwinden.
Later op de werkdag zegt de voormalige planoloog van de stad Gro
ningen dan ook over zijn Haagse ambt: „Ik ben gewend". Dat was
na de vraag of het nu lekkerder gaat dan een jaar geleden. Dat slaat
ook op het verschil met het kamerlidmaatschap dat Scherpenhui
zen vervulde voor de WD. Per week uren in de auto naar spreek
beurten her en der. Nu op en neer naar het Noorden per dienstauto
met chauffeur. Daar hecht hij erg aan
Scherpenhuizen:
Gruno's Postharmo-
nie. (foto GPD)
„Zo kan je dat niet stellen. Maar
het heeft grote voordelen. De
tijd die ik in die auto door
breng, is geen verloren tijd. Ik
rijd per week 2,5 uur heen naar
hier en 2,5 uur naar huis. Op
maandagmorgen heb ik dan bij
aankomst alle stukken gele
zen. Die kunnen dan zo de staf
in. Op en neer gereden worden,
betekent gewoon vijf uur meer
tijd voor mij. En geloof me, elk
uur moetje proberen uit te bui
ten. Ergens naar toe gaan, bete
kent dat ik me in de auto goed
kan voorbereiden. Bovendien
is het zo dat ik blij ben als ik na
een drukke week niet zelf nog
eens uren naar huis hoef te rij
den".
„Het is een druk leven. Ik hoop
dat zo goed mogelijk te doen
met inzet van tijd. Ik ben een
van de staatssecretarissen die
het meeste in de Kamer ko
men, vanwege politieke con
tacten. Dat komt ook doordat
ik hier de hele week moet zijn.
In feite ben ik hier 24 uur per
dag beschikbaar en dat is een
voordeel, onder meer voor die
contacten".
Vorig jaar werd de staatssecreta
ris luiheid verweten. Hij rea
geerde er toen nog kwaad op.
Nu niet meer. „Ik ben graag
lui; al heb ik er geen tijd voor",
zegt hij lachend over de vraag.
Vertelt dat hij soms 's morgens
om acht uur al een stafvergade
ring belegt, waar de ambtena
ren dan allemaal bij kunnen
zijn om een probleem door te
praten. „Niet vaak, maar wel
als het nodig is. En het werkt
heel goed".
Postkamer
Deze dag bezoekt de politiek ver
antwoordelijke bewindsman
voor de PTT zijn staatsbedrijf.
Uren zullen opgaan aan een
vergadering met de hoofddi
rectie personeelszaken van de
PTT in Den Haag. De topamb
tenaren die de spreiding naar
Groningen grotendeels moe
ten uitvoeren dan wel begelei
den en die zelf ook deels
noordwaarts moeten trekken,
zijn bijeen. Drs. H. de Jonge,
de hoofddirecteur personeels
zaken, noemt het belangrijk
dat Scherpenhuizen kennis
maakt met mensen in het be
drijf. „Goed dat u de gezichten
achter de namen leert ken
nen". De ambtenaren leggen
uit wat hun afdeling of dienst
precies uitvoert. Geen van hen
rept met een woord over de
spreiding van de centrale di
rectie waar ze deel van uitma
ken.
De staatssecretaris zelf begint er
ook niet over. Niet meteen.
Maar als voorzitter Brouwer
van het Verbond van PTT—
verenigingen, 45.000 leden in
200 (sport—)clubs, meldt dat er
achttien PTT-muziekkorpsen
zijn die één keer per twee jaar
een concours beleggen om de
kwaliteit op peil te houden,
kan de noordeling het hart niet
in toom houden. „Gruno's Pos-
tharmonie springt er natuur
lijk meteen uit bij mij", merkt
hij op nadat Brouwer de korp
sen „visitekaartjes" van
PTTheeft genoemd.
Al die verenigingen en harmo
nieën versterken de saamho
righeid van het PTT-perso-
neel, vult hoofddirecteur De
Jonge aan. Scherpenhuizen
probeert het nog even: „Ik zie
het al heel mooi voor me: Gru
no's Postharmonie zorgt voor
de muziek als we eind volgend
jaar in Groningen de eerste
paal voor het gebouw van de
centrale directie slaan". De
PTT-topman aarzelt een se
conde en zegt dan: „Ze hebben
inderdaad heel mooie unifor
men...".
Naar industrie
Een van de topambtenaren,
Stremmelaar, is de man die
vooral over het hoger perso
neel gaat en de loopbanen in
de gaten houdt. Hij spreekt
van 2800 mensen aan hoger
personeel en dat noemt hij wei
nig op de 80.000 vaste PTT—
krachten. „Tientallen die we
gaarne hadden gehouden, zijn
we kwijt geraakt", is zijn ont
hulling over de PTT-toppers.
Dat had niet met de spreiding
naar Groningen te maken,
want Stremmelaar, zelf 31 jaar
Stadjer en blijmoedig voorbe
stemd terug te keren, zegt:
„Deels gingen ze naar het be
drijfsleven, deels naar gemeen
ten of provincies, waar ze in
kleinere organisaties al gauwer
wat meer te vertellen hebben.
Sommigen zijn van de indus
trie teruggekeerd naar PTT.
Maar de mensen die zo'n 80.
000 gulden bij PTT kunnen
verdienen terughalen, terwijl
ze 200.000 in de industrie kun
nen verdienen, is wel heel
moeilijk. Je moet bedelen en
ze overhalen. PTT zou graag
meer armslag hebben wat dit
betreft".
In de auto, op weg naar het de
partement na het werkbezoek:
„De spreiding? Die moet je
daar niet aan de orde stellen.
Dat heb ik ook niet gedaan,
want dat doe ik op een ander
niveau". De spreiding naar het
Noorden is een zaak van vooral
de directeur—generaal en
Scherpenhuizen doelt ook op
de ministerraad, de Tweede
Kamer en het overleg met het
Noorden zelf, waar de sprei
ding regelmatig wordt bijge
praat.
Terug op zijn zonovergoten ka
mer die doorgewarmd is van
wege dichte ramen die nu open
gaan, gaat de jas uit. De heer
Schoppert, een examinator
van het Centraal Bureau
Rijvaardigheid, komt een ex
emplaar aanbieden van het
boek over veilig rijden met
grote vrachtwagens. Tekst en
de meeste foto's zijn van de
schrijver zelf afkomstig, teke
ningen zijn gemaakt met hulp
van een kunstacademiestu
dent. Scherpenhuizen die het
voorwoord schreef, is enthou
siast over de aanpak. „Wat wilt
u drinken? Het is uw boek, u
mag het vieren met een slok al
cohol", aldus de bewindsman
nu het inmiddels tegen vijven
loopt. Binnen een paar minu
ten staat de pils op tafel.
Alcohol in verkeer
Behalve die overal terugkerende
spreidingsperikelen, zoals vol
gende week in de Kamer,
wordt de staatssecretaris ge
confronteerd met beroepen
van burgers wier rijbewijs is
ingetrokken. „Da's ook mijn
vak". Tientallen gevallen gaan
er door de vingers van Scher
penhuizen. „Ik verbaas me ie
dere keer weer over het gemak
waarmee men achter het stuur
stapt, terwijl het niet kan. En
de excuses dat men met enkele
borrels op best nog kan rijden,
zijn voor mij een schijnheilig
verhaal".
Exacte cijfers zijn er niet, maar
uit Amerikaanse cijfers weet
Scherpenhuizen dat er in 40
procent van de verkeeronge-
vallen met dodelijke afloop al
cohol in het spel is. „Ook al is
het cijfer in Nederland maar de
helft ervan, dan betekent dat
20 procent van de 1800 jaarlijk
se verkeersdoden en dat zal
uitkomen op het trieste cijfer
van 300 tot 400 mensen. Ik ben
blij met de proef in Siddebu-
ren. (Daar reden mensen met
drank op in auto's vol testap
paratuur over een afgesloten
stuk weg, J. H.). Ik hoop dat
die duidelijk maakt wat het rij
gedrag van mensen wordt na
één of twee of meer borrels.
Mensen zeggen nu te vaak: ach
wat, ik rij na een paar glazen
even goed als anders. Ik geloof
dat niet. Onder zulke omstan
digheden neem je maar een ta
xi voor vijfentwintig gulden na
een avond op stap te zijn ge
weest".
'Stappen' in Den Haag is er voor
Scherpenhuizen niet bij. „Elke
dag gaan er twee zwarte tassen
vol stukken mee naar huis",
zegt hij over zijn avonden op
de flat in Scheveningen, waar
hij veelal pas om half tien aan
komt. „En die maak ik dan af,
de volgende morgen kunnen
ze meteen verwerkt worden".
In het weekend gaat de zater
dag vaak voor een groot deel
op aan verplichtingen in het
land of een partijcongres. „Ik
had als kamerlid altijd een in
dringend contact met de men
sen in de regio. Mensen willen
me blijven spreken, maar ik
heb nu een beperkte tijdgrens.
Op zaterdagen ontvang ik
soms toch nog vier, vijf men
sen. Vroeger deed ik dat nog
meer. Je kan nu niet ineens
nee tegen de mensen zeggen,
ik wil contacten open hou
den".
Met zijn unanieme uitspraak
over de plaatsing van kruisraket
ten in Nederland waarvan wij
gisteren in een deel van de opla
ge nog melding maakten - heeft
de Raad van Kerken zich aange
sloten bij de gereformeerde en
hervormde synodes. Die vroegen
de regering eveneens, van plaat
sing af te zien.De raad, waarin
ook de rooms-katholieke kerk
provincie is vertegenwoordigd,
vindt niet-plaatsing een zinvol
middel om een vastgelopen si
tuatie te doorbreken. Op verzoek
van de bisschoppen wordt in de
brief aan het kabinet, het parle
ment, alle ministers afzonderlijk
en de politieke partijen klem
toon gegeven aan de eigen ver
antwoordelijkheid van de politi
ci.
Ondanks de meningsverschillen
over ontwapening zijn de lid-ker
ken het erover eens, dat gebruik
van kernwapens in strijd is met
Gods opdracht tot bewaring van
de schepping en dat een door
gaande wedloop meer onveilig
heid brengt en het gevaar van to
tale vernietiging vergroot, zo
schrijft de Raad van Kerken. De
situatie is dreigender dan ooit.
De wapenwedloop ontwricht de
internationale verhoudingen en'
verhindert de opbouw van we
derzijds vertrouwen. Afwijzing
van plaatsing is een signaal, dat
het bijna wetmatig verlopende
proces van uitbreiding kan wor
den gestopt".
De Raad van Kerken weet zich niet
alleen gesteund door uitspraken
van de lid-kerken en de Wereld
raad van Kerken, maar ook door
kerken en christenen in Oost-Eu
ropa, "die moedig proberen een
eigen bijdrage te leveren aan de
terugdringing van de bewape
ning". "Ook kerken in de Derde
Wereld bezweren ons telkens, er
voor op te komen, dat de uitga
ven, energie en capaciteiten die
nu gebruikt worden voor de wa
penwedloop, worden omge
smeed ten dienste van een
rechtvaardiger samenleving".
Leven en dood
In een commentaar bij de brief
zegt de Raad van Kerken, dat de
politici een eigen verantwoorde
lijkheid hebben, "maar wij drin
gen er wel op aan, dat zij die ver
antwoordelijkheid gebruiken in
de richting van onze brief'. Se
cretaris dr. Fiolet: "Wij kunnen
nooit aanvaarden, dat de kerken
zich alleen mogen uitspreken
over het doel en dat alleen de po
litici mogen praten over de mid
delen om dat doel te bereiken".
Uok bisschop Ernst van Breda,
een van de twee rooms-katholie
ke leden van de raad, bestreed de
opvatting dat de politieke ver
antwoordelijkheid een 'gereser
veerd gebied' is. "Het gaat om le
ven en dood. Wij hebben er alle
maal mee te maken".
(Lid van de Raad van Kerken zijn:
de Rooms-Katholieke Kerkpro
vincie, de Nederlandse Hervorm
de Kerk, de Gereformeerde Ker
ken in Nederland, de Algemene
Doopsgezinde Sociëteit, de Evan-
gelisch-Lutherse Kerk, de Oud-
Katholieke Kerk, de Remon
strantse Broederschap, de Evan
gelische Broedergemeente en de
Quakers ofwel het Genootschap
van Vrienden).
Enquete
De meerderheid van de gerefor
meerden boven 35 jaar keurt de
uitspraak van de synode tegen
plaatsing van kruisraketten af.
Onder de 35 jaar is een meerder
heid het met de synode eens.
Van alle gereformeerden staat de
helft achter het besluit van de sy
node. Dat blijkt uit een NCRV-
enquete.
De antwoorden op de vraag of het
juist is, dat de synode zich op kri
tieke ogenblikken uitspreekt
over politieke of sociale kwes
ties, leverde eenzelfde beeld op.
- De ministerraad en de voorzit
ters van de Eerste en Tweede Ka
mer hebben nu het uitgewerkte
gereformeerde synodebesluit in
de bus gekregen. "Wij vertrou
wen erop, dat u bij uw beslissing
onze dringende oproep in reke
ning zult brengen", schrijft het
synodebestuur erbij. "Vanuit on
ze kerkelijke verantwoordelijk
heid willen wij u manen, haast te
maken met het proces van terug
dringing van de kernbewape
ning, en af te zien van elke stap
die iets toevoegt aan de dreigen-
Hervormde Kerk: beroepen te
Oud-Beijerland M. Goudriaan
Ouderkerk a.d. IJssel; aangeno
men naar Westerhaar J. L. Rave-
sloot Heemse; bedankt voor
Sprang A. van de Beek Gene-
muiden, voor Bleskensgraaf W.
Hovius Apeldoorn. Gerefor
meerde Kerken: aangenomen
naar Berkum (Zwolle) J. Ridder
bos Nijmegen. Gereformeerde
Kerken Vrijgemaakt: beroepen
te Amersfoort M. Sliggers Spa
kenburg. Christelijke Gerefor
meerde Kerken: aangenomen
naar Hilversum W. Nijdam Klun-
dert. Gereformeerde Gemeen
ten: bedankt voor Doetinchem
M. Golverdingen 's Gravcnzan-
de, voor Arnhem L. Blok Nun-
speet, voor Almelo J. Koster
Klaaswaal, voor Rotterdam A. B.
van der Heiden Enkhuizen.
Jongerenpastor A. J. M. Verweij
(40) in Arnhem gaat in augustus
werken bij het omroeppastoraat
van de KRO en de daarmee ver
bonden parochie 't Zand in
Amersfoort, als opvolger van Jan
ter Laak, nu secretaris van 'Pax
Christi'.
ADVERTENTIE
Drie weken lang hebben
Lotto- en Toto-spelers gratis
extra kans op een dames- of
herenfiets door mee te doen aan
het Cijferspel. Trekkingen:
8,15 en 23 apnl. Natuurlijk
is er ook de gebruike
lijke Cijferspel-pnjzenpot:
hoofdprijs f100.000,-.
Vraag naar de speciale
folder.
En wat voor een fiets.
Metallic bruin, trommclrem-
1 men voor en achter, 3-speed
Sturmey Archcr-
naaf, lamp, jas-
boc hermen»,
pompje
Winkeladvies-
prijs: f 595,-.
Lotto-inleveradressen
staan in de Gouden Gids.
