'Bromvliegen': wéér een nieuwe rage? Planeet Venus is allesbehalve lief Natuurbeschermers vrezen effect van surfplank Oppervlak lijkt op zinderende, bloedhete broeikas ZATERDAG 7 JANUARI 1984 PAGINA 21 Extra West-Duitsland, Oostenrijk en een aantal landen in het Midden-Oosten overwegen serieus hun legers ermee uit te rusten. In de VS is er sprake van een ware rage, maar in Nederland is het gebruik ervan nog aan behoorlijk wat regels gebonden. Maar hoe dan ook: ultralichte vliegtuigjes (ook wel ULV's genoemd) lijken niet meer te stuiten. Tot leedwezen van de natuurbeschermers. (Foto Nanno Bloupot) Buizen, staaldraad, doek en drie wieltjes. Meer is er niet nodig. Het oogt allemaal erg gammel. Maar toch geeft de knetterende motor het ultra lichte vliegtuigje (ULV) zoveel snelheid dat het na luttele meters al opstijgt. Een droom wordt werkelijkheid: een eigen vliegtuig lijkt nu voor iedereen binnen handbereik te liggen. Te duur? Dat valt mee. De 'brom vlieg', zoals de ULV ook wel wordt genoemd, kan in prijs con curreren met een auto uit de middenklasse. Een eenvoudige ULV kost rond de dertiendui zend gulden. Over de vraag hoe het toestel moet worden vervoerd, hoeft de bezit ter zich ook al geen zorgen te ma ken. Het vliegtuig weegt iets meer dan honderd kilo en kan binnen een kwartier in elkaar worden gezet. Een stevig impe riaal op het dak van de auto of een flinke kofferbak zijn vol doende om de losse onderdelen naar een vliegveld te vervoeren. Een terrein overigens dat niet groter hoeft te zijn dan een half voetbalveld. Dolenthousiaste Amerikanen ma ken het vliegen met de 'ultra lights' in de Verenigde Staten tot een ware rage. De schatting is dat er thans zo'n vijftigduizend regelmatig het luchtruim kiezen. Jaarlijks komen er tienduizend bij. Regels kennen de Amerika nen nauwelijks, een vliegbrevet hebben ze niet nodig. Wie handig is, prutst er zelf een in elkaar. De veiligheid van het toestel wordt niet gecontroleerd, daar is de pi loot in spé zelf verantwoordelijk voor. Mondjesmaat Nederland heeft inmiddels ook al kennisgemaakt met de ultra lich te vliegtuigjes waarin niet meer dan alleen de bestuurder mag plaatsnemen. Weliswaar mond jesmaat, maar de belangstelling voor de eenpersoons 'bromvlieg' groeit met de dag. Op dit mo ment zijn er in ons land nog maar 23 mensen bevoegd om een wat uitgebreidere vlucht met de ULV te mogen maken. Leerlin gen moeten boven het vliegveld blijven cirkelen. Heel anders dan in Amerika dus. Dat komt mede omdat de Rijks luchtvaartdienst de ontwikke ling nauwlettend in de gaten houdt. Niet alleen aan de vliegers stelt zij eisen, maar ook de toe stellen waarmee wordt gevlogen en de vliegvelden ontkomen niet aan een kritische blik. Hoe je het ook wendt of keert, de toekomst ziet er voor de ULV hoopvol uit. Ook al moet een vliegveld aan de rand van Alphen aan het eind van dit jaar dicht. Boeren klaag den dat hun koeien door het ka baal van de motor de sloot in ge jaagd werden, dat ze minder melk gaven en zelfs te vroeg hun kalveren wierpen. Maar de mees te last hadden ze van nieuwsgie rige kijkers die kris-kras door de weilanden liepen en over de boe renerven draafden om een glimp van de 'bromvlieg' op te vangen. Wat Alphen betreft lijkt die over last nu voorbij. "En daar ben ik blij om", zucht boerin Heems kerk uit de Ridderbuurt, die een stuk land naast het vliegveld heeft. "De koeien waren wel eens angstig, maar ook wij schrokken wel eens hoor. Die dingen kwa men zo gevaarlijk laag over je huis. Het nare was dat de een nog maar net weg was of de ander vloog al weer over. Het was mis schien leuk om naar te kijken, maar die herrie was hopeloos." Buurvrouw Kammeraad voegt er aan toe dat het gerjj van auto's wel eens te gek werd. "De nieuwsgierigen trapten al het gras plat. Ze kwamen met hon derden tegelijk. Ik heb me er niet echt aan gestoord. Maar ik kan Degenen die er 's morgens om zes of zeven uur uit moeten, zullen 's zomers door de zon en 's winters door de sterren hemel worden begroet (als het tenminste niet bewolkt is). Misschien is het die vroe ge opstaanders opgevallen dat er vóór de zonsopkomst, als de hemel nog niet hele maal licht is, een heldere ster aan het firmament staat. Diegenen onder ons die deze schit terende verschijning al een tijd lang in de gaten hebben gehou den, zullen misschien gemerkt hebben dat er iets vreemds mee is: gaandeweg verandert deze 'ster' van plaats aan de hemel. De laatste tijd kruipt hij van dag tot dag meer en meer in de richting van de zon. Afgerekend Een ster die van plaats verandert? Nee en ja. Nee, want het is geen ster. Ja, want hij verandert inder daad van plaats en de laatste tijd is die verandering duidelijk te merken. Bovendien is het ook geen "hij", het is een "zij". Die heldere 'ster' is de planeet Ve nus. De godin van de liefde, zoals men vroeger uit haar schitteren de glans meende te moeten op maken. We zullen eens bezien hoe liefelijk de dezer dagen zo fraai zichtbare godin van de liefde in werkelijk heid is. Want daarmee heeft de wetenschap de laatste tijd op onthutsende wijze afgerekend. Om de zon draaien, voor zover we weten, negen planeten. In volg- me best voorstellen dat oudere mensen die toestellen liever niet boven hun hoofd wilden horen. Gelukkig is het nu afgelopen." De vliegers hebben de moed overi gens niet helemaal opgegeven en willen nog één keer mét de boe ren over het bedrijven van hun sport aan de Ridderbuurt gaan praten. Toch zijn ze inmiddels al op zoek naar andere mogelijkhe den. Die vliegvelden moeten zé zelf zien te vinden. De Rijks luchtvaartdienst heeft bepaald dat er niet meer dan 24 weilan den als ULV-vliegveld mogen worden ingericht. Twee per pro vincie. Zes lokaties hebben de 'bromvliegers' al gevonden. Verzet Het verzet tegen de komst van de ultra lichte vliegtuigen is al op -gang gekomen. Milieu-organisa ties zien de bui hangen en heb ben onder de paraplu van de Stichting Natuur en Milieude handen ineen geslagen. De con clusie van een rapport dat zij on langs uitbrachten laat niets aan duidelijkheid te wensen over 'geen ULV's in Nederland'. De ULV's mogen van de Rijks luchtvaartdienst niet boven de bebouwde kom komen. Het vliegen zal zich daarom moeten beperken tot die gebieden die aan het gehoor van de mens zijn onttrokken. Maar, zeggen de sa menstellers van het rapport, dat kleine beetje rust dat er in ons land nog heerst mag niet worden opgeofferd aan het plezier van een kleine groep mensen. orde vanaf de zon gerekend zijn dat: Marcurius, Venus, onze Aar de, Mars, Jupiter, Saturnus, Ura nus, Neptunus en Pluto. Onze Aarde is dus de derde en Venus de tweede planeet in het plane tenstelsel. Venus staat dus dich ter bij de zon dan wij. Venus be schrijft dan ook een kleinere baan om de zon dan de Aarde en haalt de Aarde op gezette tijden De werkelijke baan die Venus be schrijft, kunnen we niet zien om de doodeenvoudige reden dat de Aarde zelf ook beweegt. Denk maar een een auto die aan de bui tenkant van een rotonde rondjes rijdt en steeds door een andere auto aan de binnenkant wordt in gehaald. En die auto's rijden dan nog op precies hetzelfde vlak wat bij de planeten ook al niet het ge val is, maar het gaat even ora het principe. Zonlicht Dat schitterende licht van Venus komt niet van haarzelf af: het is teruggekaatst zonlicht. Planeten geven per definitie zelf geen licht, in tegenstelling tot sterren Nederland kent, als het om lawaai gaat, strenge eisen. De ULV's ontkomen niet aan die regels. Desalniettemin zijn de milieu-or ganisaties van mening, dat de RLD veel te lief is voor de 'brom vliegen'. Een voorbeeld. Een toestel dat 'vol gas' op honderd vijftig meter die dusdanig hoge temperaturen hebben dat ze spontaan licht uit zenden. Sterren (ook onze zon) zijn eigenlijk onmetelijk grote kernreaktoren. Maar hoe komt het toch dat het licht van Venus zo fel wit is? Dat vroeg men zich in de oudheid al af. Toen bestonden er overi gens nog geen sterrenkijkers om die planeet wat beter te kunnen bestuderen. Die kwamen er pas in het begin van de 17-de eeuw. Maar ook met die eerste telesco pen werd de oplossing van het raadsel niet dichterbij gebracht. Wat men echter wèl zag was dat Venus net zulke schijngestalten als onze maan vertoonde (volle Venus, halve Venus) en dat komt simpelweg omdat ze binnen de aardbaan om de zon draait. Maar met het beter en (vooral) gro ter worden van de sterrenkijkers werd een tipje van Venus' sluier opgelicht; de planeet Venus wordt geheel omgeven door een geweldig wolkendek. Dat wol kendek is wit en kaatst dus erg veel zonlicht de ruimte in. Van daar dat die planeet zo helder is. Waar nog eens bijkomt dat Ve nus van alle grote planeten de door Jan Westerlaken hoogte vliegt mag, op de grond gemeten, niet meer dan zestig decibel aan geluid produceren. Vergelijk een auto: die moet zich tot 51 decibel beperken op een afstand van 150 meter; een vrachtwagen mag over dezelfde afstand niet meer dan 58 decibel aan geluid voortbrengen. Men sen ervaren lawaaioverlast echt hinderlijk als hinderlijk wanneer de grens van tachtig decibel wordt bereikt. De natuurbeschermers brengen in hun rapport nadrukkelijk naar voren dat er in, om en boven groene gebieden rust moet heer sen. Omdat de ULV's niet boven de bebouwde kom mogen ko men, maar daar minstens een halve kilometer vandaan moeten blijven, vreest men dat vooral in die gebieden de overlast te groot zal worden. "Als we de natuur willen behouden", aldus het rap port, "moeten de ULV's ook wor den geweerd uit grote eenheden natuurgebied, gebieden met als hoofdfunctie natuur, grote land schapseenheden, (potentiële) na tionale parken en (potentiële) na tionale landschappen, belangrij ke weidevogelgebieden, voor ganzen belangrijke gebieden als mede waardevolle beekdalen, ui terwaarden en grote wateren met natuurwetenschappelijke waar den." door Ben Apeldoorn Aarde het dichtst kan naderen. Dat was een belangrijk gegeven, want het betekende dat Venus in elk geval een heel fikse damp kring moest hebben. Nadeel Aan dat wolkendek kleeft echter een groot nadeel: zelfs met de grootste en modernste sterren kijkers is, vanaf de Aarde, van het Venusoppervlak niets te zien. Wèl meende men af en toe strukturen in het wolkendek te onderscheiden. Allerlei theorieën werden ontwik keld over hoe het er op het Ve nusoppervlak zou kunnen uit zien. Zo hield men tot niet zo heel lang geleden rekening met de mogelijkheid dat zich op Ve nus uitgestrekte moerasachtige wouden zouden kunnen bevin den en trok men vergelijkingen met de toestand waarin de Aarde zich in het Steenkooltijdperk (Carboon) bevond; zo'n 300 mil joen jaar geleden toen het in gro te gebieden op Aarde erg warm en vochtig was. Was Venus een planeet met leven in wording? Omdat men in het ons bekende De conclusie van het rapport is vernietigend: "In ons dichtbe volkte land zijn waarschijnlijk geen gebieden te vinden waar zonder bezwaar met ULV's kan worden gevlogen. Gebieden die nog in aanmerking komen zullen dan zeer waarschijnlijk klein van omvang en voor het bedrijven van de ULV-sport weinig aan trekkelijk zijn." Stunten De enkele tientallen 'bromvliegerf waarvan thans nog in Nederland sprake is zullen niet voor de no dige opwinding zorgen. Maar de milieu-organisaties voorspellen dat er in de toekomst tussen de 5000 en 10.000 ULV's boven Ne derland zullen rondvliegen. Met dat aantal in het vooruitzicht vre zen zij een overlast aan geluid die 'aanzienlijk' zal zijn. Overlast die niet beperkt zal blij ven tot uitsluitend vliegbewegin gen. "Het vliegpatroon van de ULV's wijkt sterk af van dat van sportvliegtuigen (die naar de zin van de natuurbeschermers ook al voor teveel lawaai zorgen). De ULV's dagen uit tot stuntwerk, laagvliegen en rondjes vliegen - eventueel groepsgewijs - waar door de hinder zeer waarschijn lijk nog groter zal zijn dan bij de sportvliegtuigen." zichtbare licht niet door de wol ken heen kon kijken, zocht men naar andere methoden om erach ter te komen hoe het er op Venus onder het wolkendek uitzag. Nog voordat er automatisch werkende ruimterobots in de richting van de planeet waren ge stuurd, wist men dank zij radar- stralen al ongeveer hoe het op pervlak van Venus er uitzag. Dat "radarbeeld" onthulde gewel dige kraters en enorme kloven terwijl ook aanwijzingen werden gevonden voor de aanwezigheid van abnormaal grote vulkanen. Door het Venuslicht nauwkeurig te bestuderen wist men ook al dat de bovenste wolkenlagen en de dampkring erboven grote hoeveelheden kooldioxide en in mindere mate zoutzuur, water damp en dergelijke bevatten. Metingen De resultaten van de metingen die door in de Venusdampknng af dalende en op het oppervlak te recht gekomen planetensondes werden gedaan, waren ronduit onthutsend en lieten het ware ge zicht van het met wolken ge- Hoe denkt voorzitter L.J. Lant- waard van de Nederlandse Ver eniging voor Ultralichte Vlieg tuigen over het rapport? "Alle maal onzin. Er is in Nederland heus wel wat ruimte voor het vliegen met ULV's. Waar? Boven spoorlijnen, bijvoorbeeld. Dat Is al een storinggebied. Rijkswegen zullen we te allen tijde mijden om te voorkomen dat automobi listen hun wagens in de berm zetten en naar ons gaan staan kij ken." Over de geluidshinder zegt Lant- waard: "Alleen bij het starten is er sprake van zestig decibel aan motorgeronk, omdat er vol gas wordt gegeven. Zodra het toestel in de lucht is wordt er gas terug genomen en wordt er echt niet meer dan vijftig decibel geluid geproduceerd. Je kunt niet con stant voluit vliegen. In de eerste plaats is dan in een ommezien je tank met brandstof leeg, en ten tweede ga je veel te hoog als je gas blijft geven." "Luister", zegt hij, "dan zal ik laten horen hoeveel overlast vjftig de cibel geeft." De voorzitter van de NvVUV loopt naar een wastafel in zijn werkkamer en draait de kraan open. Draait zich om en zegt met spottende ondertoon in zijn stem: "Dat is alles. Die wa terstraal veroorzaakt iets minder lawaai dan vijftig decibel. Twee mensen die met elkaar praten maken meer geluid." Rob Weenink, inspekteur bij de Rijksvoorlichtingsdienst op Schiphol, ligt evenmin wakker van de klachten over de geluids hinder. Nederland hanteert sa men met Duitsland strenge la- waai-eisen. "Vergelijk je het ge luid van een ULV met een Cess na, een van de kleinste sport vliegtuigen dan produceert de ULV produceert vijftig procent minder kabaal." Geen surfrage De gigantische groei, die de milieu organisaties voor ogen hebben, deelt de Rijksluchtvaartdienst ook al niet. "Wij geloven dat deze vorm van vliegsport geen al te grote omvang zal nemen. De mi lieumensen gaan uit van de si tuatie in Amerika. Maar dat is een vergelijking die mank gaat. In de Verenigde Staten kan ie dereen instappen en omhoog gaan. Dat gebeurt hier niet. Als wij een rekensommetje maken komen we tot hooguit achthon derd toestellen over het hele land. Ik moet er wel direct aan toevoegen dat een groot stuk van sluierde gezicht van de liefdesgo din zien. Zó verschrikkelijk zijn de omstandigheden op het Ve nusoppervlak, dat daarvan tot nu toe nog maar enkele foto's be schikbaar zijn. Om te beginnen heerst er een ver pletterende druk; op elke vier kante centimeter van ons. li chaam zou ruim 90 kilogram rus ten zodat we in minder dan geen tijd tot een onherkenbaar iets in elkaar zouden worden gefrom meld. En dan de temperatuur daar: bijna 500 gr. C! De warmte straling van de zon kan gedeelte lijk wel door het dichte wolken dek heenkomen, maar wordt daaronder onverbiddelijk vast gehouden zodat een zinderende, bloedhete broeikas is ontstaan. Het viel de onderzoekers hier op Aarde overigens mee dat er, door dat tientallen kilometers dikke wolkendek, toch nog voldoende zonlicht kwam om er te kunnen fotograferen. Behalve die ver woestend hoge temperatuur en de alles-vernictigende druk, von den de afdalende ruimterobots nog dat in de Venusdampkring een soort mist hangt bestaande uit druppeltjes die voor 80 pro west-Nederland afvalt. Want in de buurt van vliegvelden mogen de ULV's niet komen." Die schatting is volgens Lant- waard zelfs nog te hoog. De toe komstige terreinen zullen plaats bieden aan twintig 'bromvliegen' per veld. Kortom, het Nederland se luchtruim biedt dan aan nog geen vijfhonderd ULV's ruimte voor het maken van beperkte vluchtjes. De vrees van de mi lieugroepen voor een soort surf plankrage noemt ook hij onge grond. De veiligheid van de ULV's is daar entegen een punt waarover het laatste woord nog niet is gezegd. De veiligheidseisen zijn niet al te zwaar. Het eerste ongeluk met dodelijke afloop heeft Nederland al opgeschrikt. Een jonge Rotter dammer kwam om het leven door een stuurfout. Hij vloog ille gaal met zjn toestel op de Maas vlakte. Een tweede piloot raakte in paniek en reed met zijn ULV dwars door een muur heen. Het leverde hem twee gebroken be nen op. "De apparaten zijn wel licht", zegt Rob Weenink, "maar dat hoeft niet te betekenen dat ze minder sterk zijn. Er zjn veel kleine 'kraakjes' (term in de vliegerij voor ongeluk), maar dat brengt de sport met zich mee. Voor de RLD is dit nog geen reden om het vliegen met de ULV te ver bieden." Zweven Kan een ULV plotseling een fatale duikeling maken? "Ben je gek", reageert Rob Driessen, eigenaar van Driessens School of Skyri- ders en erkend ULV-examinator. "Je komt niet eens beneden als je je motor niet uitschakelt. Ik heb het wel gepresteerd om b jna een uur in de lucht te bl jven zon der dat de motor draaide. Met een ULV kun je gewoon zweven. Hoewel dat in Nederland nauwe- ljks tot de mogeljkheden be hoort. Er is een westenwind voor nodig en die waait hier niet zo vaak. Watje natuurljk niet moet doen is gaan vliegen als er on weer is voorspeld of als er storm op komst is. Dan word je door elkaar geschud en vraag je om moeiljkheden. Als je een duik maakt op een paar honderd me ter hoogte is er echt niets aan de hand. Door de snelheid die je dan bereikt kun je hem er zo uit halen. Het wordt pas gevaarljk als je zoiets een meter of tien bo ven de grond overkomt." Om de veiligheid te waarborgen heeft de RLD de ULV-ers be- hoorljk wat beperkingen opge legd. Zo moeten ze op grote af stand (vier kilometer) van vlieg velden bijven; ze mogen niet ho ger vliegen dan 300 meter en niet lager dan 150 meter; boven woonwjken of een mensenmas sa mogen ze niet cirkelen; ze moeten anderhalve kilometer verwijderd blijven van stiltege- bieden en als het zicht minder is dan 1500 meter moeten ze aan de grond blijven. Bovendien moe ten de vliegers medisch goedge keurd zjn. Ze mogen zelf uitma ken bij welk weer ze de lucht in gaan. Rob Weenink: "Een piloot moet zjn gezonde verstand maar gebruiken. Als h j risico's wil ne men is dat zjn zaak, niet de onze. H j moet wel alt jd boven weilan den zweven zodat een eventuele noodlanding mogebjk bljft." Wordt de ULV hét vervoermiddel van de toekomst? "Daar geloof ik niet in", zegt Rob Weenink. "Misschien als je een privéveldje zou hebben en een stukje grond bij je werk, dan wel. Maar waar vind je dat in ons land? Wat ik me wel kan voorstellen is dat de politie en b jvoorbeeld reddings diensten er mee gaan werken. Of dat ze gebruikt worden voor het besproeien van gewassen. Maar hoofdzakel jk zullen ze toch door recreanten worden gevlogen. Het zjn geen dingen waar je voor je lol zo'n v jf uur achter elkaar in gaat zitten." cent uit zwavelzuur bestaan. Niet leuk voor iemand die daar in zon dagstenue een wandeling wil maken. In zeer korte tjd lost het nette pak op, de eigenaar wordt in elkaar gedrukt en 'verbrandt'. In dit helse inferno treden regel matig ook nog eens enorme blik- semontladingen op; onze zware aardse onweren zjn daarbj ver geleken maar kinderspel. Eén van de op het Venusoppervlak staande robot 'hoorde' na één zo'n bliksemstraal een gerommel dat bjna een kwartier duurde. Ook heeft men in de atmosfeer sporen gevonden die wjzen op vrj recente hevige uitbarstingen van vulkanen op het Venusop pervlak. Mooi gezicht We zien, deze planeet Venus heeft, nu ze een deel van haar gehei men prijsgaf, niets aantrekke lijks om er te vertoeven. En toch is het een mooi gezicht haar op een heldere morgen aan het eind van dit jaar in het oosten te zien schitteren. Na januari 1984 wordt ze steeds moeiljker te zien; in het voorjaar van 1984 trekt ze, be zien vanaf de Aarde, achter de zon langs en een aantal weken la ter zal ze weer zichtbaar worden. Dan niet als ochtendster maar als avondster. Inderdaad, de heldere ochtendster en de avondster zjn één en het zelfde objekt; in glans slechts door zon en maan overtroffen maar in werkelijkheid een pla neet waar dodcljke omstandig heden heersen. (Ben Apeldoorn Is lid ven de Leldse Werk- Een ULV klaar voor vertrek: veel lawaai bij het opstarten.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1984 | | pagina 21