Zilvervloot reeft de zeilen in Banken leveren - Beursweek Sparen voor jongeren minder aantrekkelijk Arts koopt vliegtuig, betaalt de fiscus mee? De Rijkspostspaarbank heeft het heel handig bekeken. De modekleur heet geen kobalt, maar giroblauw en bij wie het moet passen is overduidelijk. De banken en spaarin- stellingen hebben zich in navolging hiervan en masse gestort op de jeugd, in de hoop dat zij zo verstandig zullen zijn een spaarcentje opzij te leggen. De swingende cam pagnes hebben reeds hun werk gedaan: jongeren weten hun weg naar de banken te vinden. De deze week aangekondigde bezuinigingen op de Zilvervloot zullen dan ook voor de financiële instellingen geen dramatische gevolgen hebben. Voor jongeren wordt het sparen wel minder aantrekkelijk. Maar de opvoedende taak die ooit aan de Zilver vloot ten grondslag heeft gelegen is waarschijnlijk door de tijd achterhaalt. De jeugd weet in toenemende mate haar eigen boontjes te doppen. Blijft over een voordeel(tje) voor de regering, die tot in de verste uithoeken op zoek is naar mogelijkheden voor bezuinigingen. ZATERDAG 5 NOVEMBER 1983 Als het even wil, levert sparen met de Zilvervloot vanaf vol gend jaar veel minder op dan voorheen. Deze week werd bij de Tweede Kamer een wets ontwerp ingediend ter 'ont manteling' van de zogenaamde Jeugdspaarwet. Reden: bezuinigingen, hoe kan het ook anders. Gevolg: sparen wordt voor jongeren een stuk minder aantrekkelijk en de banken en spaarinstellingen zullen daardoor een deel van hun potentiële klanten verlie- Vervelend voor jonge mensen (en hun ouders), die om allerlei redenen een appeltje voor de dorst willen reserveren. Verve lend ook voor de handelsban ken, spaarbanken en de Rijks postspaarbank (RPS), die de afgelopen jaren -met succes miljoenen hebben geïnves teerd in wervingscampagnes voor jonge spaarders. Denk hierbij even aan de opa van Pieter, die verbaasd is dat zijn kleinzoon al een eigen bankre kening heeft (Ster-spot Rabo). Pieters grootvader is niet voor niets verbaasd. In zijn jonge ja ren namelijk, waren kleine jon getjes snotneuzen en die moes ten hun mond dichthouden. Al ze al naar binnen mochten, hadden kindertjes bij een bank helemaal niets te vertellen. Geldzaken werden gedaan door (sommige) vaders in pakken. De jeugd mocht dan misschien de toekomst hebben, er viel (nog) niets aan te verdienen. Bezitsvorming De grote ommezwaai in dit den ken kwam zo rond het eind van de jaren '50 met de invoering van de Jeugdspaarwet (okto ber 1958). Een uitvloeisel van het zogenaamde bezitsvor- mingsbeleid van het toenmali ge kabinet-De Quay. Neder land was zich aan het herstel len van de gevolgen van de Tweede Wereldoorlog. De in spanningen van het kabinet gericht op "het bevorderen van duurzaam persoonlijk bezit in brede kring" vonden in no vember 1959 hun weerslag in de Bezitsvormingsnota. De gedachtengang was, dat duurzaam bezit de mens een verantwoordelijkheids gevoel geeft ten opzichte van zichzelf, zijn gezin en zijn medemens. Vooral voor de jonge (toekom stige) spaarder zat hierin een duidelijk opvoedend element. De meeste schoolverlaters kre gen bijkans automatisch een baan en met "het huwelijk in het vooruitzicht" was het goed een spaarcentje op de bank te hebben staan. Met andere woorden: de jongelui moesten met geld leren omgaan. Om het sparen aantrekkelijk te maken werd door de overheid een premie in het vooruitzicht gesteld als de spaarder zijn centjes keurig voor een bepaal de periode onaangetast had ge laten. Daarna kon de spaarder vrij beschikken over 'het schip met geld': de Zilvervloot. Het bleek een groot succes. Aan het eind van het eerste jaar wa ren er al zo'n 166.000 Zilver- vlootspaarders, goed voor ge zamenlijk 20 miljoen gulden. Eind 1982 had deze jeugd- spaarregeling ruim een mil joen deelnemers, met een geza menlijk tegoed van ongeveer twee miljard gulden. Aanvankelijk kon de jonge spaarder alleen terecht bij de RPS en een aantal algemene spaarbanken. De handelsban ken bleken echter ook brood te zien in jonge spaarders en in 1971 werd besloten tot een herziening van de. Jeugdspaar wet om aan hun wensen tege moet te komen. Vanaf die tijd konden ook de banken de Zil- vervloot-regeling in hun pak ket opnemen. Blauw Een tegenvaller voor de RPS, die hierdoor het 'alleenrecht' ver loor en daarmee en fors aantal potentiële spaarders. Onmid dellijk werden marktonderzoe- Deze week lieten de Newyorkse en Amsterdamse effectenbeur zen een aanvankelijk volko men tegengesteld beeld zien. Terwijl in Wall Street de koersen steeds sneller stegen, daalden ze op het Damrak. Na drie dagen handel had Wall Street een stijging op de Dow Jones-index geboekt van 14 punten, maar liet het algemeen gemiddelde in Amsterdam bij na 3 punten vallen. Bankaan delen stonden tijdelijk zelfs op een verlies van 10 punten. De ze index kwam op 211 tegen nog een top van 256 medio au gustus dit jaar. De opgerakelde herrie rond de Tilburgse Hypotheekbank en vooral de aangevochten rol van de Nederlandse Bank die de plicht heeft de handelsbanken onder controle te houden, heeft maanden onze bankaan delen geen goed gedaan. Daar bij kwam deze week nog een bijna-faillissement van een kleine Duitse bank dat ook het kers en tekstschrijvers aan het werk gezet -de RPS moest toch al af van het 'grijze' imago- en reclamemaker Gerard Lubbers deed de vondst van zijn leven: 'Giroblauw past bij jouw'. De RPS had de tijd mee; geld werd door de jeugd - anders dan in de juist vervlogen jaren zestig- wat minder vies gevonden. De girorekening raakte in zwang en de spaarre gelingen kregen daardoor ook meer aandacht. De voordien ietwat stoffige pre sentatie werd overboord gezet. Corifeëen als John Cleese (Monty Python) en Van Koo ien en De Bie ("Ikke likke Bie") kwamen daarvoor in de plaais. Schot in de roos. Giroblauw was het begin van een tijdperk waarin jongeren defi nitief door de banken als vol waardige klanten werden aan gesproken. Het aantal Zilver vloot spaarders groeide gelei delijk en stabiliseerde zich ten slotte zowel bij de RPS als bij de handelsbanken. Zolangzamerhand zijn de ban ken goed ingesteld geraakt op de jeugdige spaarders. De jon ge klant wordt in de folders met jij aangesproken en de ad vertenties zijn swingend. De vertrouwen in onze bankaan delen niet bevorderde. De dalende koersen op het Dam rak gingen bovendien gepaard met lage omzetten. Er bestond geen kooplust en eerder een neiging om te verkopen en geld vrij te maken. Deze druk kende stemming hield ver band met de sociale onrust en de dreigende stakingen van ambtenaren. Vooral toen woensdag de laatste poging om tot een vergelijk te komen mislukte, moest de beurs het ontgelden. Heel duidelijk was het zichtbaar bij een aantal favorieten van buitenlandse beleggers, zoals Elsevier-NDU, Wessanen, Hei- neken en Philips, waaraan eer der dit jaar Hink werd ver diend. Deze liepen gestadig te- rug. In Wall Street ging het beter, al kwam de beurs aldaar moei zaam op gang. Een sterk ver deelde stemming eindigde maandag met een slechts 1- trouwe bioscoopbezoeker heeft zich inmiddels moeten verzoenen met het gegeven, dat de hoofdfilm wordt vooraf gegaan door de discobrij van 'de bank met de S'. Onder het motto 'jong geleerd, oud gedaan' richten de banken zich steeds meer op het piep jonge publiek. De groeireke- ning van nul tot vijftien jaar is hier maar één voorbeeld van. Voor en na het NOS-journaal loopt men de kans ontroerende tafereeltjes te mogen gade slaan van kleine vadertjes en moedertjes, die hun geldzaken aan het afhandelen zijn. En dan de presentjes. Bankbo- xen, spaarmappen, pennen, potloden, passersets, speel goedlammetjes, spaarbank eenden, knuffelleeuwen en niet de vergeten de inlegpre- mies; alles is mogelijk bij de moderne bank. Helling Maar niemand kan op tegen de tien procent overheidspremie van de Zilvervloot. Trouw spaargedrag wordt ruim be loond. Het gespaarde bedrag plus (gemiddeld) zes procent rente en daarbovenop nog eens puntstijging van de aandele- nindex van Dow Jones. Er was nogal wat tamtam over de fi nancieringsruimte van de overheidschuld terwijl ook de situatie in het Caribische ge bied niet volledig was opge klaard. Naarmate beide facto ren tot een oplossing geraak ten, nam de moed om zaken te doen toe. De beurs was de afgelopen we ken teruggevallen van 1285 op 1223 en is hierdoor volgens beurskenners wat te zwaar doorverkocht geraakt. Hoewel de rente opnieuw weinig aan grijpingspunten opleverde en opnieuw enige onzekerheid toonde, luidden de economi sche gegevens gunstig. De or derontvangsten van de fabrie ken stegen in september met 80 procent en het aantal nieuw bouwwoningen liep met 13 procent op. Toch bleef Wall Street oneven wichtig want donderdag zakte het koerspeil plotseling 10 tien procent over het totale be drag. Wat al te royaal misschien, dacht minister Ruding van financiën. Begin dit jaar ventileerde hij het idee om de hele Zilvervloot maar naar de sloop te varen. Overleg met collega De Ko ning (sociale zaken) stemde de bewindsman iets milder. Niet weg, maar op de helling. door Anneloes Timmerije Als het voorstel wordt aangeno men is het belangrijkste wijzi ging het terugbrengen van de maximum leeftijd naar 19 jaar. Op die manier wordt voorko men, dat jongeren die vanaf hun vijftiende de zesjarige re geling zijn aangegaan, op hun twintigste nogmaals een nieu we spaarovereenkomst kun nen sluiten. Bovendien behelst het voorstel een geleidelijke vermindering van de premie van tien pro cent. Waarschijnlijk zal de pre mie uiteindelijk alleen over de jaarlijks gespaarde inleg (die maximaal 480 gulden is) wor den berekend, dus exclusief de rente van de bank of spaarin- stelling. punten weg. De kooplust van eerder deze week bleek uitge woed en zorgen over de rente staken hun kop op. Ook de her nieuwde belangstelling in de computerfondsen stokte. Be gin deze week werd bekend dat de grote chipsfabrikant Te xas Instruments zich volledig uit de kleine huiscomputers zal terugtrekken. Daar tegen over introduceerde het wereld concern IBM de eerste gege vens van een geheel nieuwe computer voor de wat duurde re sectoren van de huiscompu ters. Aanvankelijk had al dit nieuws een positieve invloed op de computeraandelen die de afgelopen maanden door de uiterst scherpe concurrentie op vooral de huiscomputer- markt flink waren weggezakt. Maar na een korte opleving viel IBM 3 dollar terug. In Amsterdam keerde de markt donderdag. De obligatiesector die aanvankelijk flauw was, Verwacht wordt dat deze bezui niging het eerste jaar 5,5 mil joen in het laatje zal brengen, maar vergeleken met het totale tekort van de overheid een druppel op de gloeiende plaat. Van pas De banken en spaarinstellingen zullen van deze bezuinigings maatregel niet echt anders worden. Het geld van de jonge spaarder (door de financiële in stellingen gebruikt als bron voor leningen en hypotheken) is maar een klein gedeelte van hun totale pakket. RPS, Amro en ABN verwach ten wel wat terugloop, maar die zal niet desastreus zijn. De lobby van de banken heeft in elk geval opgeleverd dat de jonge spaarders (en hun ou ders) zolangzamerhand wel weten waar zij terecht kunnen. Al moet niet onvermeld blijven dat de RPS wat dat betreft on overtroffen winnaar is. Het ge bruik van het woord giroblauw is intussen zó ingeburgerd in het dagelijkse spraakgebruik, dat zelfs Simon Carmiggelt het heeft over "lieve verwenjuf frouwen in giroblauw", als hij trok aan. En de meeste beurs- groepen op de aandelenmarkt wisten de helft van het koers verlies weg te werken. Maar per saldo bleven de weekver- liezen toch overheersen, ook op de obligatiemarkt. De ver laagde afgifteprijs voor enkele pandbrieven wees op enige rentestijging. De Amerikaanse dollar bleef aantrekken en na derde in Amsterdam de drie gulden, hetgeen wees op een zwakkere gulden. Enige steun begon onze beurs te ontlenen aan de nu snel nader bij komende winstpublicaties van de grote internationale concerns. Als eerste opende KLM de rij met een winst van 50 procent over het tweede kwartaal en 40 procent meer winst over de eerste helft van het lopende boekjaar. Het aan deel kon er ruim f 10 door stij gen. Een koersstijging van ruim f5,- was er weggelegd voor Koninklijke Petroleum de stewardessen van de KLM bedoelt. Nee, met de (spaar)banken en de RPS gaat het wel goed. Het zijn de jonge spaarders die de gevolgen van deze bezuiniging zullen merken. Vervelend mis schien. maar niet verrassend. Het opvoedende element in het spaargedrag van de jeugd is minder belangrijk geworden. Jongeren hebben vergeleken met 25 jaar geleden een veelal behoorlijk bedrag aan zakgeld. Zij zijn ook veel zelfstandiger geworden, wonen op jongere leeftijd al op kamers en heb ben een eigen inkomen. 'De uitzet'waarvoor in vroeger ja ren '50-'60 menig nijver jong mens placht te sparen is al bij na helemaal niet meer van deze tijd. De Zilvervloot-gedachte is uit een periode waarin de jeugd 'moest worden voorbe reid op het zelfstandige huwe lijkse leven'. Die gedachte en daarmee ook de Zilvervloot is achterhaald. Dat komt dan een regering, die het geld overal vandaan moet schrapen, wel goed van pas. (Informatie totstandkoming Jeugd spaarwet: dr. J.W. Veluwenkamp, werkzaam bij de RPS) en Amfas. Maar een verlies van 3 tot 5 gulden resteerde er bij VNU, Océ-Van der Grinten, Bols, Centrale Suiker Maat schappij en Nutricia. Borsumij moest nog eens f 10 afstaan. De Europese optiebeurs in Am sterdam was drukker dan de vorige week. Er werden in to taal 66.000 contracten afgeslo ten met een daggemiddelde van 13.200. Het meest werd er gehandeld in opties Philips waarvoor de call-contracten fors stegen naarmate de koers op de aandelenbeurs wegzak te. Veel call-contracten waren er ook afgesloten voor Konink lijke Petroleum. Ook KLM ont moette veel belangstelling voor de calls. Een sterke toene ming beleefde de optiehandel in het goud vooral toen dins dag de goudprijs na een forse daling, krachtig in herstel was. Ook hier waren het uiteraard weer de call-contracten die sterk de overhand hadden. PAGINA 25 Een talentvol en druk bezet me disch specialist koopt voor 130.000 een vliegtuig "Cess na" en gebruikt dat vervoer middel om snel naar buiten landse congressen en sympo sia te vliegen en zich naar inge wikkelde operaties in den vreemde te spoeden. Zijn die kosten fiscaal aftrekbaar? Ik denk. dat de reaktie van velen zal zijn: het gaat hier natuurlijk om een enthousiast vlieger, die zyn hobby wil overgieten met een zakelijk sausje om de fis cus een fikse bijdrage in de kosten te laten verlenen. Toch bleek deze man, die een dubbel inkomen genoot, verre van kansloos. In een dit jaar door de Hoge Raad gewezen arrest komen zoveel principië le toetsstenen voor om na te gaan wat nu wel en wat niet als kosten aftrekbaar is, dat deze uitspraak in deze rubriek wat nader onder de loupe wordt ge nomen. De belastingwet kent in artikel 42 van de Wet Inkomstenbelas ting de bepaling, dat standsuit gaven fiscaal niet als kosten kunnen worden aangemerkt, indien die uitgaven "óók wor den gedaan in het belang van de onderneming". Als voor beeld kan het dragen van duur dere kleding worden ge noemd; dan overheerst de le vensstijl. Deze wetsbepaling is van toepassing indien het per soonlijk karakter van een uit gaaf overheerst, maar ander zijds enig zakelijk verband niet valt te ontkennen. Als het doen van uitgaven wordt ingegeven door uitsluitend zakelijke mo tieven, dan is aftrek van de winst uiteraard wèl mogelijk. Zó ligt die scheidslijn. Indien eenmaal vaststaat, dat de uitgaven in rechtstreeks ver band met de uitoefening van het beroep (of: bedrijf) zijn ge maakt, mag de fiscus zich niet meer afvragen of die kosten economisch wel verantwoord waren. Dat is het onbetwist ter rein van de ondernemer zelf. Of hij het handiger, verstandi ger of doelmatiger had kunnen doen is niet een vraag, die de inspecteur mag beantwoorden. Je zou kunnen zeggen, dat de talenten van een ondernemer mede bepalend zijn voor de draagkracht voor de inkom stenbelasting. Zo ligt het in de vaste juristenprudentie en de literatuur, maar toch zijn die normen wat aan het verschui ven, zoals uit het verdere ver haal van onze specialist- vliegenier zal blijken. door J. Booij "Ik heb zo'n druk zakelijke be staan, dat het voor mij uitge sloten is om met lijnvluchten mee te gaan", zo luidt het be toog van de medicus. Hij oe fent zijn praktijk in binnen- en buitenland uit een opereert zelf. Het vinden van een waar nemer, die eveneens specialist moet zijn, bleek een vrijwel on mogelijke opgave. Daarom is hijzelf te allen tijde beschikbaar (althans: binnen 24 uur), met name voor opera tie-patiënten bij wie zich com plicaties kunnen voordoen, die ingrijpen op korte termijn no dig maken. Nadat hij een eigen vliegtuig had gekocht, gaf het ziekenhuis, waar hij zijn zelf standige beroep uitoefent, hem toestemming om een betrekke lijk groot aantal dagen con gressen en dergelijke bij te wo nen. üp congressen en symposia tracht hij contacten te leggen met collegae en professoren, die bekend zijn om het toepas sen van nieuwe technieken. Daarna spoedt hij zich weer per vliegtuig naar huis, of lie ver gezegd: naar zijn patiënten. De inspecteur der belastingen was van mening, dat de medi cus het vliegtuig in de eerste plaats aanhield uit persoonlij ke behoeftebevrediging. Hij wenste alleen de kosten voor vervoer per KLM in aftrek toe te staan. Het gerechtshof Arnhem, dat in beroep moest oordelen over de aftrek, stelde dat de kosten niet aftrekbaar zijn. Indien de ze van een zodanige omvang zijn, dat het bedrag ervan in geen enkele redelijke verhou ding tot het nut staat. Hier haalt het hof de begrippen "toetsing" en "onderschei ding" door elkaar. Indien de kosten gemaakt worden bin nen de sfeer van de onderne ming - en dat vond het hof ook zjjn de persoonlijke overwegingen niet meer van belang. Slechts een buitennis- sige handelwijze zou moeten worden uitgesloten. De hoge raad vernietigde de uitspraak van het hof Arnhem en ver wees het geding naar het hof Den Bosch. Ons hoogste rechtscollege gaf als maatstaf mee, dat de kosten niet ten laste van de winst kun nen komen, indien en voor zover de extra kosten van het reizen met een eigen vliegtuig in een zodanige wanverhou ding staat tot het nut, dat geen enkele redelijk denkende on dernemer kan volhouden die manier van reizen met het oog op de zakelijke belangen van de beroepsuitoefening te heb ben verkozen. Dus tóch nog een toetsing in de marge! door C. Wagenaar

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1983 | | pagina 25