Ana Alica: net als Melissa
De dood, de ijssalon en
het lustobject
TV-rubriek
TV-Toegelicht
'Duit in de zak' op TROS-radio
Ster uit Falcon Cresteven in Nederland
ZATERDAG 10 SEPTEMBER 1983
PAGINA 5
het aan de televisie te danken
hadden dat zij algemeen popu
lair waren geworden, waardoor
hun plotselinge dood een
schokgolf van ontsteltenis
door het Nederlandse volk
deed gaan. Net als nu gebeurd
is bij Wim Kan.
De donderdagavond bracht (nog)
drie programma's waarachter
in de omroepbladen (slot)
stond: „Coupe Ter Weijden",
„Van boeken bezeten" en
„Kerkepad 1983". „Coupe Ter
Weijden" speelde zich, zoals
Ruud ter Weijden zei, in een
aangepaste ijssalon af, en dat
hield in dat niemand ijs at, en
dat de gesprekspartners niet
langer aan aparte tafeltjes za
ten, maar op een rijtje naast el
kaar. Zelden zal een ijssalon zo
snel failliet zijn gegaan. De
meeste pogingen om praatpro
gramma's interessant aan te
kleden zijn tot nu toe mislukt.
door
Nico Scheepmaker
Johanna Fortuyn had een jaar
tje geleden ook zo'n formule
waarbij ze van tafeltje tot tafel
tje wandelde, en dat bleek ook
geen verbetering.
In de praktijk blijk je gewoon het
beste te kunnen praten met
mensen die met elkaar aan een
tafel zitten, waar dan eventueel
nog iets aan vastgebouwd kan
worden: een tribune met mee
levend publiek of zoiets. Alle
andere onzin (denk ook aan dat
Veronica-programma van Ilo-
na Visser, waarin de gesprek
spartners na een afkeurend
belletje werden weggedragen
door een krachtpatser), werkt
doorgaans vestorend of aflei
dend, en doet meer afbreuk
dan dat het tot het welslagen
van het programma bijdraagt.
r hebben er kennelijk plezier in maandagmiddag al te beginnen met hun
(loio oru)
HILVERSUM (GPD) - Tom Mul
der en Viola van Emmenes be
ginnen maandag 12 september
met het nieuwe TROS-radiopro-
gramma „Duit in de zak", dat
van 16.00 tot 17.00 uur via Hilver
sum 1 valt te beluisteren.
In het programma, dat „live" zal
worden uitgezonden, stellen ze
de luisteraars een „praatvraag",
waarop direct in de uitzending
gereageerd kan worden. Tom en
Viola zullen afwisselend jonge
en oudere luisteraars over het
door hen gestelde onderwerp
aan het woord laten.
In het fonkelnieuwe programma
kunnen de luisteraars hun erva
ringen kwijt over de meest uit
eenlopende zaken. Kamperen,
samenwonen, televisie kijken
enz. Om de reacties zo spontaan
mogelijk te laten zijn wil het duo
nog niet kwijt wat het onderwerp
van aanstaande maandag zal zijn.
PROMENADE
CONCERT 1983
De NOS-televisie zendt zondag
middag (Ned. 2, 12.45 uur) het
tweede van de drie van de BBC
overgenomen concerten uit,
die zijn opgenomen in de
Royal Albert Hall in Londen:
de zogenaamde Proms. Het
BBC Symphony Orchestra be
geleidt, onder leiding van
Mark Elder, de violist Pinchas
Zukerrtian in Beethovens
vioolconcert in D gr. t. opus 61.
SPORT EXTRA
Het NOS-televisieprogramma
Studio Sport doet dit weekein
de in twee extra uitzendingen
verslag van de Open Ameri
kaanse Tenniskampioenschap
pen op Flushing Meadow. Za
terdag (Ned. 1, 23.40-00.40 uur)
kan men o.m. een reportage
verwachten van de halve fina
les heren enkel. De finale he
ren enkel wordt op zondag
avond (Ned. 1, 23.30-01.30 uur)
getoond.
BROKKENPILOTEN
Veronica-televisie brengt van
avond laat (Ned. 2, 23.15 uur)
de Amerikaanse speelfilm
„Brokkenpiloten" (The flying
deuces) op het scherm, een ko
mische rolprent met in de
hoofdrollen Stan Laurel („de
Dunne") en Oliver Hardy („de
Dikke"). Deze uit 1939 dateren
de film werd geregisseerd door
Edward Sutherland.
Jagger en Peter Tosh is uitge
kozen. Live optredens komen
ditmaal van The Shorts en Sta
tus Quo.
DE HEILIGE KOE
„De heilige koe", Veronica's au
to- en motorsportrubriek be
steedt zondagavond (Ned. 2,
21.00 uur) haar tijd aan de
nieuwste ontwikkelingen op
autogebied en een vergelijking
tussen enkele automerken.
Voorts is te zien hoe een Por
sche op de lopende band het
licht ziet en wordt er bericht
over de Folksracing in Zweden
(circuit Kinnakulla). De ver
richtingen van Jan Lammers
in het wereldkampioenschap
Endurance (1000 km van Spa
op 3 en 4 september) worden
ook nog getoond.
HENRI REMMERS
ONTMOET...
Ten behoeve van zijn serie met
prominente Nederlanders, liep
Henri Remmers onlangs drs.
Ed van Thijn, de kersverse
Amsterdamse burgervader, te
gen het lijf. Ed van Thijn, die
jarenlang in de landelijke poli
tiek werkzaam was, zal voor
velen geen onbekende zijn.
Remmers sprak met hem en
samen zochten zij naar de hui
zen waar Ed van Thijn tijdens
de oorlog ondergedoken heeft
gezeten, zijn geboortehuis en
de woning waaruit hij door de
Duitsers werd weggehaald.
Daarnaast mag Van Thijn zijn
hart luchten over zijn jeugd,
zijn uitgesproken ideeën over
het burgemeestersambt en zijn
nieuwe plannen met de Bijl
mermeer, het „zorgenkind"
van Amsterdam. (VOO, Ned. 2,
21.50 uur).
COUNTDOWN
Erik de Zwart presenteert zon
dagavond (Ned. 2, 19.30 uur)
weer „Countdown", het pop
muziekprogramma van Vero
nica-televisie. Met beelden van
de top 3: Ryan Paris, Righeira
en de Duitse groep Bof. Voor
de Alarmschijf tekent Clan-
nad, terwijl als Gouwe Ouwe
„Don't look back" van Mick
Stan Laurel en Olivier Hardy in 'De Brokken piloot', die vanavond op het Veronica-scherm komt.
foto PR)
De dood van Wim Kan is een har
de klap voor het Nederlandse
volk, en voor de Nederlandse
televisiekijkers meer in het bij
zonder. Hij, die zo huiverig was
voor televisie, is toch eigenlijk
pas de volkslieveling gewor
den toen hij zijn oudejaars
avondconference overhevelde
van de radio naar de televisie.
Dat was voor een groot deel na
tuurlijk de verdienste van het
medium; radio is mooi, maar je
ziet natuurlijk wel meer met te
levisie. En Wim Kan was ook
om te zién, al bracht hij in zijn
eentje geen wervelende Snip
en Snap Revue. Dat hoofd
hoorde erbij. De timing van
zijn grappen, de doorbrekende
lach, het verlegen wegkijken,
het zogenaamde stotteren om
de frappe nog even uit te stel
len, dat had allemaal met het
Hoofd Totaal te maken: stem
én gelaatsexpressie.
Daarom gaf de televisie méér
Kan dan de radio, en daarom is
hij pas toen hij zich tot de tele
visie bekeerde tot de volksheld
geworden die hij de laatste ja
ren was. Zoals ook Godfried
Bomans, en Wim Sonneveld,
Of het nu aan die normalere mis-
enscène lag, of aan de deelne
mers aan het gesprek, of aan
het onderwerp („naakt"), of
aan Ruud ter Weijden die ein
delijk zijn wedstrijdritme ge
vonden had, ik weet het niet
precies, maar een feit was dat
er een heel zinnig gesprek
werd gevoerd, dat op rustige,
bekwame wijze door Ruud ter
Weijden werd geleid. De hoe
veelheid naakt die (via ooit op
het tv-scherm vertoonde beel
den van popmuziek en „De
Stille Kracht") getoond werd
was beschaafd-bescheiden ge
houden, en op het dringende
verzoek van een van de ge
sprekspartners, de protestants-
christelijke ethicus prof. Vele-
ma, was lijfelijk naakt geheel
achterwege gelaten.
Uit het gesprek bleek trouwens,
dat prof. Velema vermoedelijk
een complete rolberoerte zou
hebben gekregen, als Linda
van Dyck of Corinne Spier of
Ruud ter Weijden of (als deus
ex machina) Adèle Bloemen-
daal plotseling poedelnaakt,
of, nog erger, spiernaakt, in
zijn onmiddellijke nabijheid
hadden vertoefd. Ik vind het
wel prettig als er, met name
over zo'n onderwerp, met eni
ge intelligentie gepraat wordt,
en dat was hier zeker het geval.
Waarbij de zinnigste opmer
kingen van het „naaktfront"
kwamen (als ik het zo even
mag uitdrukken), te weten Lin
da van Dyck, Corinne Spier,
Wim Hazeu en Guus Dijkhui
zen, maar die mening kan me
de beinvloed zijn door mijn ei
gen standpuntbepaling.
In elk geval scoorde Linda van
Dyck een punt, toen zij profes
sor Velema, die het afschuwe
lijk vond om op het strand ge
confronteerd te worden met
naakt of halfnaakt, confron
teerde met het feit dat hij het
heel gewoon vond een dame
senkel te zien. terwijl dat ze
ventig jaar of daaromtrent ge
leden net zo „bloot" was als
blote borsten nu. Over vijftig
jaar zou de professor het Oben
Ohne net zo gewoon hebben
gevonden als die enkel nu, er
go leefde hij gewoon in de ver
keerde tijd...
Zo ongeveer. Het programma
werd afgesloten met een pop
zangeres die allerlei leder uit
trok tot ze alleen nog in een le
deren bh'tje en een openge
werkt lederen slipje op het to
neel stond, maar helaas werd
deze overval op prof. Velema
niet verlevendigd met enige
close-ups van zijn gezicht.
Het daaropvolgende programma
was „Van boeken bezeten".
Thera Coppens, in haar zonne-
jurk, kon ik toen alleen nog
maar als lustobject zien, en ook
van Wim Zaal, in zijn creatie
van de dame met de snor, kon
ik geen oog afhouden. Er
wordt in Hilversum te weinig
rekening gehouden met de ma
te waarin het ene programma
het andere kan beinvloeden.
Ana Alicia, de actrice die in de televisieserie Falcon
Crest de rol van Melissa speelt, was begin deze
week in ons land op uitnodiging van de TROS. De
ze omroep, die het liefst meer acteurs en actrices
uit Falcon Crest had willen ontvangen ter opluis
tering van een persconferentie over het komende
televisieseizoen, kon uiteindelijk slechts Ana Ali
cia 'krijgen', omdat deze actrice toevallig vrij was.
De opnamen voor Falcon Crest zijn weer begonnen,
en dat betekent dat iedereen uit de serie paraat
moet zijn op de set. Eén opnamedag van een derge
lijke serie kost al gauw 150.000 dollar (een kleine
half miljoen gulden) en dat is zelfs voor Hollywood
een te hoog bedrag om de spelers zomaar vrijaf te
geven wanneer zij uitgenodigd worden om de serie
te promoten. De actrice Ana is nu weer druk aan
het filmen, vandaar dat ze maar „even" weg kon.
AMSTERDAM (GPD) - Ana Alicia ziet er precies zo uit als op het televisiescherm; dat
lijkt misschien logisch, maar dat is het niet wanneer ze vertelt over de vele uren die
worden doorgebracht in de make-up-kamer en de kapsalon alvorens de opnamen be
ginnen. Ana: „Wanneer een scène met mij moet worden gefilmd, word ik om vier uur 's
ochtends op de set verwacht. Ik ga meteen naar de make-up-afdeling om te worden
opgemaakt, daarna naar de kapper, die een dik uur nodig heeft voor mijn haar. Vervol
gens ontbijt ik, maar meestal is daar geen tijd voor, want de jongens van de belichting
staan al te wachten om met mij aan de slag te kunnen. Alles wordt uitgelicht, het
betekent dat ik de scene moet spelen met verschillende soorten spots op me gericht. De
eerste keer speel ik de totale scene, daarna ga ik het opnieuw doen in een andere
belichting. Alles bij elkaar speel ik elke scène twaalf keer".
Jane Wyman („Oma" in Falcon
Crest en bekend als ex-vrouw
van president Ronald Reagan)
wordt beschouwd als de meest
professionele actrice uit de serie.
Maar ook de venijnigste. Haar
kritiek schijnt vaak ongezouten
te zijn.
Ana, met glinsterende ogen: „Zij is
inderdaad een complete prof.
Maar ik vind het heerlijk om met
haar te werken. Ik houd ervan
wanneer mensen niet bang zijn
om hun mening duidelijk te ge
ven. Tenslotte zijn we collega's
en zij is iemand van wie ik veel
kan leren. Wie vindt het niet
prettig wanneer iemand hem
eens goed vertelt hoe hij zijn
werk moet doen? Nou. ik wel".
door
Margriet Hunfeld
Ze vervolgt dan, terwijl haar vin
gers met de lange, roodgelakte
nagels strepen trekken door de
lucht: „Ik moet in de serie de
bitch (het rotmens) spelen, maar
zij ook. In het begin durfde ik
niet tegen haar op te spelen en
had ik het gevoel dat ik het maar
wat minder moest doen, haast
alsof ik bang was om haar te la
ten zien dat ik het óók kon. Het
enige dat ze me op een gegeven
moment zei, was: 'Meisje, als je
het beter kunt, dóé het dan ook'.
En vanaf dat moment durfde ik.
We staan nu tegenover elkaar als
twee katten met hun klauwen
uit. Precies de goede spanning
die er nodig is".
Eén van de vele dingen die er wor
den gezegd over Ana Alicia is,
dat ze bepaald niet verlegên is.
Het klopt, wanneer je een ge
sprek met haar voert. Ze praat
uitbundig en zelfverzekerd, lar
deert haar gebabbel met opmer
kelijke uitspraken en maakt ach
teloos opmerkingen die een per
tinentheid inhouden waar verder
niet over te discussiëren valt.
„Ik vind de vrouwen in Holland
heel bijzonder", vindt ze. „Ze
zijn onafhankelijk en zelfverze
kerd en ze zijn intelligent. Op de
een of andere manier heb ik het
gevoel dat er hier geen sprake is
van een competitie tussen vrou
wen, terwijl ik dat gevoel altijd
heb wanneer ik met vrouwen
omga in de States. Het lijkt wel
of vrouwen hier gewoon weten
wat ze willen en wie ze zijn, in de
VS voelen de vrouwen zich altijd
bedreigd door mij. Ik kan daar
om nooit prettig met vrouwen
omgaan, ik voel vaak dat ze een
hekel aan me hebben en je krijgt
dan een wisselwerking".
„Het merkwaardige is dat ik me bij
mannen erg verlegen voel. Ster
ker nog: ik durf geen man aan te
kijken wanneer hij met me praat.
Het komt denk ik door mijn ach
terstand. Ik kom uit een conser-
vatief-katholiek gezin en we zijn
allemaal nogal gereserveerd van
aard. Bovendien heb ik een be
paalde verantwoordelijkheid ge
had jegens mijn broers en zusjes,
omdat mijn vader stierf toen ik
vier was en mijn moeder, zonder
een cent op zak, naar Amerika
kwam met vier kinderen. Ze
moest onmiddellijk gaan werken
als secretaresse om brood op de
plank te krijgen en dus hebben
wij nogal eens wat alleen moeten
opknappen".
,Ik heb vanaf mijn veertiende al
lerlei baantje gehad, niet omdat
het moest, maar omdat ik net zo
wilde zijn als mijn moeder: sterk
en onafhankelijk. Dat wil ik nog
steeds. Het gaat nu goed met het
acteren, ik verdien erg veel geld
voor mezelf (Ana Alicia vangt
per jaar ongeveer 600.000 gulden
voor haar rol in Falcon Crest),
maar ik heb intussen wèl plan
nen klaar liggen om daarnaast to
neelstukken te schrijven, te gaan
regisseren en produceren. Ik heb
al een eigen produktiemaat-
schappij opgericht, het enige dat
me nu ontbreekt is tijd. Mijn rol
slurpt op dit moment al mijn tijd
op, dus ik moet gewoon even
wachten met mijn andere ambi
ties".
Heeft ze het gevoel dat Melissa
Cumson lijkt op Ana Alicia?
Ana, vastberaden: „Ja, alles dat
Melissa is, dat ben ik. Ik vind
trouwens dat je geen enkel ka
rakter kunt spelen wanneer dat
niet in je zit. Er zijn enige kleine
verschillen, maar in wezen ben
ik net zo ambitieus en sluw als zij
is. Wel heeft zij een ander doel
voor 'ogen: ze wil macht. Mijn
doel is: een leuk gezin en daarbij
een succesvolle carrière. Ja, ik
geloof dat je die twee dingen
makkelijk kunt combineren".
Op de vraag hoe oud ze is, ant
woordt ze curieus: „Drie dagen
ouder dan 'dirt' (vuil) en legt uit
dat een mens zo oud is als hij
zich voelt. „Van mij wordt ge
zegd dat ik praat als iemand van
zestig, maar dat ik er uitzie als
iemand van dertig. Ik ben 27".
En ten slotte, wanneer ze weer en
thousiast begint uit te wijden
over haar „droomreis" naar Hol
land (Ana kwam hier samen met
haar moeder, aan wie ze 15 jaar
geleden al beloofde haar voor
haar 60ste Europa te laten zien),
en uitbundig de intelligentie van
de Hollandse vrouwen begint te
prijzen, vragen we haar voorzich
tig hoe ze dit in zo korte tijd kan
constateren. „Omdat ik zelf erg
intelligent ben", verklaart ze per
tinent. En ze lacht.
Ana Alicia: 'Vrouwen voelen zich bedreigd door mij'.
