Schoppen troef
in streekderby
Lugdunum-DRC net een stripverhaal
Alphense Boys buigt
hoofd pas in slotfase
Juiste uitslag bij Roodenburg—Spartaan
Blauw Zwart
onderuit: 2-1
Lisse van slag af
LFC en
WSB niet
op dreef
UDO deelt
met Tonegido
MAANDAG 7 MAART 1983
Sport
PAGINA 13
LEIDEN - Wat zich in de slotfa
se van het duel Lugdunum -
DRC (2-0) afspeelde, lees je
gewoonlijk alleen in jongens
boeken of in strips. Op het
moment dat de ploeg uit Dur-
gerdam bij een 1-0 achter
stand grote druk uitoefende
op het doel van Lugdunum,
stormde doelman Ruud
Coersen naar voren met het
oog de corner van Rob Jon
ker in de gelijkmaker om te
zetten. De keeper moest met
zijn lengte in staat worden
geacht de nodige paniek in
het Lugdunum-doelgebied te
kunnen zaaien. Wim Eradus
evenwel was de situatie
meester en stompte de bal
weg... Precies voor de voeten
van Frans Sjardijn, die zich
geen moment bedacht. Met
de bal aan de voet passeerde
de grillige voetballer een te
genstander om vervolgens te
kunnen constateren dat hy
een vrij veld én een leeg doel
voor zich had.
"Dan meer even doorbijten",
moet Frans Sjardijn hebben
gedacht. Na een sprint van
tachtig meter kon de rappe
spits de bal in het verlaten
doel schuiven. Tot juichen
was hij na zijn inspanning
niet meer in staat. Doodop,
maar voldaan stortte de Lei-
denaar ter aarde. Zoals een
aantal yan zijn ploeggenoten
zich op'dat moment van pure
vreugde op het veld liet val
len.
Begrijpelijk, die reactie. Lange
tijd had de ploeg de marge
van één doelpunt verschil
met hart en ziel verdedigd.
Langzamerhand begon de
angst in de gelederen te slui
pen. Frans Sjardijn liet de
angst in blessuretijd plaats
maken voor vreugde en,
vooral, voor voldoening van
wéér een overwinning.
Een dikverdiende zege overi
gens van de Kikkerpolder-
ploeg, die zich gedurende ne
gentig minuten superieur
toonde aan de Durgerdamse
opponent. Dat mag opmerke
lijk worden genoemd; ener
zijds omdat DRC een titel
kandidaat is en Lugdunum
tegen degradatie vecht en an
derzijds omdat na de zege
van vorige week Lugdunum
ook nu weer als een collectief
opereerde. Waarmee ma;
zegd wil zijn. dat de groen
witten wel degelijk twee
ken achter elkaar tot de bo
dem kunnen gaan. Waar Lug
dunum in het verleden de
ene week "alles" en de ande
re week "niets" presteerde,
lijkt er nu continuïteit in de
prestaties te zijn ontstaan. In
hoeverre de jojo is opgebor
gen moet natuurlijk worden
afgewacht. Feit is wel. dat de
Kikkers twee zondagen
achtereen "alles" hebben ge
presteerd.
Dat "alles" heeft betrekking op
de ploeg in het geheel, maar
in het bijzonder op het mid
denrif Daan Kooimans - Leo
Wetselaar - Jan Verver. De
drie middenvelders werkten
zich niet in alleen in het
zweet, maar voetbalden ook
goed en sleepten en passant
hun ploegmaten met zich
mee. De manier waarop Ri-
nus van Es en Kooimans so
leerden en ook verantwoor
delijk waren voor de eerste
goal, nep hennnenngen op
aan het verleden. Van Es leid
de de goal uit een vnje schop
in; Kooimans maakte het kar
wei af. Deze gegevens zyn
ovengens alleen ontleend
aan het eerste part, dat Lug
dunum met een grotere voor
sprong had moeten afronden.
Er stond een veel mindere
tweede helft tegenover.
De oorzaak daarvan ligt opge
sloten in de gewijzigde speel
wijze van DRC, dat vlak voor
rust Marcel Looyer per bran
card van het gedragen zag
worden. De spitsspeler was
door een ongelukkige actie
van Daan Kooimans aan het
hoofd geraakt en moest wor
den overgebracht naar het
ziekenhuis. DRC zette all es-
op-all es en drukte Lugdu
num in de verdediging. Echt
gevaarlijk werd de ploeg ech
ter niet. Achterin verdedigde
Lugdunum geconcentreerd,
terwijl de ploeg by balbezit
wel degelyk doelgericht te
werk ging. Zo ontstonden er
via de counter ook de nodig
kansen, maar Schilthuizen en
Sjardyn misten de scherpte,
die dezelfde Sjardyn in de
slotfase wel bezat. De voet
baller bekroonde zijn ren
over tachtig meter met de
verlossende 2-0. Na de
spectaculaire treffer bleef hy
uitgeteld liggen Tot opstaan
was hy nauwelyks meer in
staat....
FRED SEC AAR
UVS raakt weer punt kwijt aan SJC
NOORDWIJK - SJC en UVS kunnen elkaar niet verdragen. Die conclusie moet getrok
ken worden, nadat gistermiddag ook het tweede duel tussen de streekgenoten in een
schoppartij ontaardde. De clubs hielden wat de verdeling van de punten betreft even
eens een traditie hoog, hoewel de jongste uitgave de helft minder doelpunten oplever
de: 1-1.
SJC mocht daar het meest tevre-
den mee zijn. De ploeg was dat
ook, want het was UVS dat
voortdurend met de scepter
zwaaide. De talloze Leidse kan
sen kregen evenwel geen doel
treffend vervolg, waardoor de
blauwwitten in de race om de ti
tel van de tweede klasse weder
om een belangrijk punt kwij
traakte.
Naarmate de kampioensdans met
ADO de ontknoping nadert, be
gint UVS steeds meer sporen
van nervositeit te vertonen. De
dwang van het moéten-presteren
torst de equipe van Gerard Désar
als een loden last mee. Daarnaast
is het elftal mentaal uiterst
kwetsbaar, zo werd gisteren
weer eens duidelijk.
Uitstekend schoot UVS uit de
startblokken. De 0-1 die na een
kwartier op het scorebord ver
scheen was derhalve verdiend.
Het succesrijke vervolg bleef
evenwel uit, omdat de Leidena-
ren de teleurstelling over de nog
in dezelfde minuut gescoorde ge
lijkmaker niet konden verwer
ken. Alle overtuiging vloeide
weg, spaarzaam werd UVS daar
na nog werkelijk gevaarlijk. In
plaats zich louter op het voetbal
len te concentreren, verstoorden
de blauwwitten zelf het ritme
door zich aan de beslissingen
van leidsman Van der Berg en de
hardheid van de tegenstander te
ergeren.
Nu was de arbitrage inderdaad van
zéér magere kwaliteit en ging
SJC geregeld over de schreef,
maar een echte topppoeg calcu
leert die negatieve elementen in.
UVS is dat (nog) niet, hoewel het
team toch alles in zich heeft om
een echte topper te worden. Het
is trainer Désar echter nog niet
gelukt om van een danig ver
sterkte selectie een uitgebalan
ceerd elftal te vormen. Nu het
geen geheim is dat niet alle spe
lers de zienswijze van de oefen-
meester delen, is het opmerke
lijk dat het bestuur van UVS het
contract met Désar voor wéér
een seizoen heeft verlengd. Het
rommelt in de Kikkerpolder en
dat werkt in de voetballerij on-
middelijk door in het spel.
Het kost de blauwwitten wellicht
de titel als de huidige trend zich
voortzet. Jammer voor UVS,
want met dit spelersmateriaal
kunnen de Leidenaren moeite
loos mee in de eerste klasse. De
bezoekers onderstreepten dat
nadrukkelijk in de openingsfase.
Vooral via de balvaardige Mario
Faber werden veel kansen ge
creëerd. De doeltreffende kopbal
van Cock van Weerlee (na voor
bereidend werk van Aad Neute
boom) voorspelde veel goeds,
maar in het voetbal laat niets
zich voorspellen.
Een 'black-out' van arbiter Van der
Berg leverde SJC zestig seonden
later de gelijkmaker op. Niet de
vrije trap in de zestienmeter
waaruit Ben van der Zalm scoor
de was discutabel, maar daar
voor had de leidsman SJC in het
zadel geholpen, waar een vrije
trap van UVS terecht was ge
weest. De gelijkmaker was voor
de Noordwijkers het sein om de
touwtjes wat strakker aan te
trekken. Scheidsrechter Van der
Berg gaf SJC de vrije hand,
waarna UVS de tegenstander
met gelijke munt terug begon te
betalen. Door pijlsnel het notitie
boekje (zesmaal in totaal, broe
derlijk over de elftallen verdeeld)
Voor het kopgrage hoofd van Aad Neuteboom pakt SJC-sluitpost Ed Zuidhoek het leder uiterst stijlvol.
te trekken, probeerde Van der
Berg nog te redden wat er te red
den viel, maar het kwaad was al
geschied. De verzorgers legden
net zoveel meters af als de voet
ballers, waarmee genoeg is ge
zegd over de hardheid van het
duel.
Tussen het hakken door probeerde
UVS het Noordwijkse doel on
der druk te zetten. Omdat voor
vindingrijkheid door de stevige
aanpak van SJC geen ruimte
was, werden alle ballen hoog
voor de 'pot' van Ed Zuidhoek
gelepeld. Om daar gevaar te
stichten, bracht Désar een kwar
tier voor tijd Will Henskens in
het veld voor Hans van Leeu
wen. Hoewel de Leidenaren alles
probeerden, leverde de 'lucht
macht' geen doeltreffend werk
af.
ROB ONDERWATER
a Johan van Capel kopt invaller Leon Vonk ADO n
11-0 overwinning
(Foto Wim Dijkman)
LEIDEN - Blauw Zwart maakt
momenteel moeilijke tijden
door. De Wassenaarse twee
deklasser startte dit jaar
goed, maar behoort inmid
dels tot de degradatiekandi
daten. Ook gisteren ging de
formatie van Chiel Jansen
onderuit. Ditmaal was de
ploeg het slachtoffer van ro
de lantaarndrager RKDEO;
2-1. Oorzaken voor de slechte
presaties van Blauw Zwart
zijn er genoeg. Belangrijke
spelers als Hans Grundeken,
Ruud van der Velde, Chris
Theil en Ruigrok vertoeven
als sinds lange tijd in de zie
kenboeg. De ploeg die gister
middag in het veld stond
werkte wel hard, maar kwam
op de beslissende momenten
te kort. Na de 0-1 van Frank
Karremens maakte Leo van
Hage gelijk. Blauw Zwart
leek een punt weg te slepen,
maar Ed de Vreede scoorde
in de laatste minuut 2-1.
ALPHEN AAN DEN RIJN
- Alphense Boys is er gis
termiddag niet in ge
slaagd om koploper ADO
van een punt te beroven.
Hoewel de Alphenaren daar tegen
de technisch begaafde Haagse
ploeg lange tijd uitzicht op had
den, zegevierde ten slotte de
slimheid over de onverzettelijk
heid toen invaller Leon Vonk ze
ven minuten voor tijd voorberei
dend werk van routinier Cees
Tempelaar beheerst afrondde.
ADO nam daardoor een verdien
de 1-0 zege mee terug in de baga
ge naar de residentiestad.
Rien Tamerus had op het sport
park De Bijlen voor een andere
spelwijze gekozen dan destijds
in Den Haag, toen Alphense
Boys met een 4-4-2-systeem te
gen een kansloze 4-0 nederlaag
opliep. Middels een versterkt
middenveld (alleen linkerspits
Ton van der Laan posteerde zich
permanent in de frontlijn) wilde
de Alphense oefenmeester de
ADO-aanvallen ontregelen en
zelf eventueel meer pressie uit
oefenen door laatste man Frans
Bahlmann vóór de verdediging
te laten spelen. Het spelletje la
Rijvers had zeker in de eerste
helft succes. ADO, het 4-3-3-sys-
teem hanterend, reageerde wat
apathisch op de Tamerus-vondst
en kwam nauwelijks tot opzien
barende daden. Scoringskansjes
voor Carlos Roeleveld en Rene
van Elleswijk gingen toen verlo
ren door het ontbreken van pre
cisie. Alphense Boys zelf kwam
tot een opening via Van der
Laan, die zichzelf kansloos
maakte door een val. Omdat de
iets betere ploeg ADO voorlopig
op zijn techniek vertrouwde en
nog geen stap harder liep dan no
dig, oogde de eerste drie kwar
tier voor de doorsnee toeschou
wer slaapverwekkend.
Daar kwam na de hervatting veran
dering in toen ADO-trainer Mel-
by Raboen de ex-profs Rob Ou
wehand en Cees Tempelaar van
uit de verdediging tot meer aan
vallende impulsen opriep. Bei
den verschenen toen herhaalde
lijk in de buurt van de Alphense
zestien-meter, waar de druk al
lengs groter werd. Vooralsnog
konden de nauwelyks aan offen
sieve activiteiten toekomende
Frans Bahlmann en doelman
Herman Rom bouts het karwei
achterin klaren. Maar het werd
steeds duidelijker dat er maar
één ploeg kon verliezen: Alphen
se Boys.
Met nog zeven minuten voor de
boeg werd het pleit beslecht toen
Tempelaar zich vrijspeelde en
Goemans op maat bediende.
Laatstgenoemde knikte de bal
op de lat en in de rebound was
invaller Leon Vonk - voor Pablo
Plak in het veld gekomen- de
enige die reageerde: 1-0. Een
wanhoopsgreep van Tamerus -
twee wissels hielp met meer
WIM VAN WANROOY
LEIDEN - FC Lisse (zon.) is duidelijk van slag af. De ploeg pres
teerde deze voetbaljaargang aanvankelyk goed, maar knjgt nu
nederlaag na nederlaag te incasseren. Tegen Verburch ging de
ploeg van Jan Faas met 1-0 onderuit
In de eerste vijfenveertig minuten draaide Lisse goed. Ondanks de
afwezigheid van Wim van Beek en Jack van Ruiten speelde de
ploeg met zelfvertrouwen. Juist op het monet dat Lisse met 0-0
leek te gaan rusten, sloeg het onheil toe Laatste man Jos Faas,
na twee jaar terug in het eerste elftal, trapte over de bal heen en
bood een speler van Poeldijk op die maniereen uitgelezen kans.
In de tweede helft drukte Lisse wel aan maar de ploeg speelde
veel te gehaast. De verdiende gelykmaker bleef om die reden
uit.
LEIDEN - In een zeer matte wed
strijd hebben LFC en WSB de
punten eerlijk verdeeld. Beide
ploegen hadden nogal wat moei
te om doelkansen te creëren zo
dat 0-0 de enige juiste uitslag
WSB toonde zich in de eerste
helft met de wind in de rug wat
gevaarlyker dan een fantasieloos
LFC Goede schoten van Leo van
Beek en Gerne v.d. Burgh wer
den op uitstekende wyze gestopt
door Peter v.d. Wal. De aanvalsli-
nie van LFC kon de defensie van
WSB totaal niet bedreigen. De
grootste kans kreeg de veel op
komende voorstopper Jan
Kromwijk, maar doordat hij te
lang met de bal treuzelde ging
deze kans verloren.
Bles Zuma en Ger Nagtegeller, de
mensen met ideeën by LFC, kon
den ook al geen stempel op de
wedstrijd drukken. De Leide-
naars toonden zich nogal balver
liefd. Op een gegeven moment
kwam een boze trainer Vermeu
len het veld op om te zeggen dat
het geen zaal- maar een veld voet
balwedstrijd was. Het spel van
WSB zag er iets verzorgder uit
maar overtuigend was het zeker
niet.
WSB. dat m Leo van Beek en Ger-
rie v d Burgh zijn gcvaarlykste
spelers had. kreeg voor rust nog
enige mogclykheden maar de
overtuiging by het afwerken was
niet aanwezig.
LFC kon geen grip op de wedstryd
krygen en gaandeweg raakte
men geïrriteerd. Opbouw van
achteruit was er nauwlyks, de
meeste ballen werden met een
lange trap weer ingeleverd by de
tegenstander.
In de tweede helft pakten de Kana
ries de zaken energieker aan. Nu
was men wel bereid om er een
schepje boven op te gooien Maar
doordat doelpunten uitbleven
verviel men spoedig in het saaie
spelletje van de eerste helft-
VVSB werd ook nog maar spora
disch gevaarlyk zodat er voor het
publiek weinig te genieten viel.
De LFC-aanval tuimde vaak in
de buitenspelval van WSB
waardoor vele aanvallen vroeg-
tydig werden afgebroken.
Het enige waar beide ploegen te
vreden over konden zyn was de
0-0 einduitslag. Geen van de
twee teams kon namelyk aan
spraak maken op een overwin
ning.
HUUG AANDEWIEL
LEIDEN - Tonegido en UDO kwa
men een terechte 1-1 deling over
een. De Oegstgeester formatie
kende een slechte start Organi
satorisch klopte het met, terwyl
de ploeg ook veel balverlies leed.
Binnen tien minuten kreeg UDO
de rekening gepresenteerd: 1-0.
Hierna herstelde UDO zich, maar
tot acceptabel spel kwam de
ploeg niet. Tien minuten voor de
i N kwamen de Oegstgeeste-
naren op gelijke hoogte Nico
van der Salm scoorde. UDO be
gon het tweede part goed, maar
zakte na een kwartier terug. Ge
rard Slienngs en Cor Stryk kre-
mm nog WH kansjes, maar de 12
bleef uit Door dit gelijke spel
bleef UDO steken op een gedeel
de vierde plaats in de derde klas-
LEIDEN - De eerste competi
tiewedstrijd in het jaar 1983
van Roodenburg, een thuis
wedstrijd tegen Spartaan '20,
leverde een 1—1 gelijkspel
op. Een uitslag, waar weinig
op valt af te dingen en tot
stand gekomen na een uiterst
matig, maar door een hartver
warmende inzet aan beide zij
den beslist interessant te noe
men duel. De twee opponen
ten legden een ongekende ij
ver aan de dag, maar bleven
voetbaltechnisch begrijpelij
kerwijs onder de maat.
Met grote begerigheid na zo'n
lange periode van slechts
trainen, afgewisseld met hier
en daar een oefenpartijtje,
schoten de beide teams uit de
startblokken, waarbij de wij
ze lessen van de respectieve
lijke trainers nogal eens ver
geten werden. Logisch ge
volg van dit al, gevoegd by
een tekort aan wedstrijdrit
me, was een steeds weer te
rugkerende vocale orkaan
vanuit beide dug outs. Het in
bescheiden getale opgeko-
mén publiek kon uit deze
coaching duidelijk distille
ren, wat de bedoelingen van
beide ploegen waren.
Trainer Rob van der Vorst van
de bezoekers uit Rotterdam
beet zijn mannen herhaalde
lijk toe in de beginfase, dat zij
niet zo aanvallend moesten
opereren en hield liever vijf
dan vier mensen in zyn laat
ste linie. Laurens Mouter, de
oefenmeester van de thuis
ploeg, spoorde zijn mannen
herhaaldelijk aan tot offen
sieve daden met kreten als.
"Sluit ze op" en "Zit er korter
achter". Hoe verschillend
echter de uitgangspunten
waren, beide ploegen hielden
elkaar keurig in evenwicht en
kwamen een volledig ver
diende remise overeen.
Verrassend genoeg toonden de
gasten, gerangschikt op de
derde plaats van onder, zich
m de uiterst rommelige ope
ningsfase, mede ingegeven
door het goed bespeelbare,
maar zeer hobbelige veld. de
betere ploeg. Onder
ring van de uitblinkende-
middenvelder Rob Vollc-
bregt trok men herhaaldelijk
richting Sjaak Nievaart, die
echter betrouwbaar opereer
de, waardoor de bezoekers
hun heil gingen zoeken in af
standsschoten, hetgeen ge
vaarloos verliep Rooden
burg dirigeerde Kees Verver
in de richting van Vollebregt,
waardoor zyn oorspronkelij
ke tegenstrever Henny Koet
zich meer met de aanval kon
bemoeien.
strydbeeld. De thuisclub
kreeg nu het betere van het
spel en kreeg verschillende
aardige mogelykheden, maar
Ciere en Van Alphen, beiden
weggestuurd door Koet, mis
ten het doel op een haar. Na
een half uur spelen besloot
Koet zelfs eens te schieten,
maar doelman Peter Degen-
kamp redde, doch kon het
leer niet vast houden. Drie
Roodenburgers stormden in
om de ontstane kans te be
nutten, maar liepen eikaars
helaas ondersteboven! Twee
minuten later brak Ronald
Jansen op links goed door en
trok de bal wat krachteloos
voor het doel, alwaar Jos Ver-
brugge moeiteloos leek op te
ruimen. Tot zyn eigen verba
zing en zeker die van John
van der Wetering miste hy
echter hetgeen laatstgenocm
de een schitterende kans op
leverde, die hy echter ver
morste. Weer drie minuten la
ter was het wel raak, toen we
dort» Henny Koet met een
lange bal Peter Ciere bereik
te. die net voor de graaiende
handen van Degenkamp 1-0
inkopte.
De tweede helft leverde nog
meer balverlies op dan de
eerste, omdat nu ook de ver
moeidheidsverschijnselen
zich deden voelen. De gasthe
ren hadden een overwicht,
maar de counters van Spar
taan waren levensgevaarlijk,
vooral wanneer de razend
snelle spits Hahn een tegen
een stond tegen Aad de
Groot, omdat Van der Wete
ring voor zyn laatste linie
speelde. Na twintig minuten
mocht Chns van Os een cor
ner nemen. Hy deed dit zeer
secuur en legde de bal op het
hoofd van ver opgerukte
voorstopper Rob van der
Eynden. die hard inkopte,
maar zyn inzet door Peter
Ciere van dc lyn gehaald zag
worden, echter met dc arm
De toegekende penalty werd
door Van der Eynden zelf
rustig benut (1-1) Beide
ploegen kregen hiermede
wat ze verdienden, niets
meer cn mets minder.
