c Installateurs: sfeer van geruchten en emoties 3 Een Chinees op de Steenschuur en een hofje bij de Sionstraat Maarten t Hart: Wahrheit én Dichtung ZATERDAG 26 FEBRUARI 1983 LEIDEN - Het wereldje van de centrale verwarmingsinstallateurs is in rep en roer. Vorige maand werd een topambte naar van het ministerie van volkshuis vesting gearresteerd die voor enkele tonnen aan smeergeld heeft ontvangen van installatiebureau's en toeleverings bedrijven. Na het geruchtmakende de bacle rond de Amsterdamse Verwar mingsmaatschappij (AVM), in het ge bied Oranjegracht en omgeving, is ook in het Leidse een geruchtenstroom op gang gekomen. Dubieuze praktijken Leiden rond de aanleg van de centrale verwar ming in de Stevenshofpolder, grote on dernemingen die een monopoliepositie zouden trachten te verwerven op de Leidse markt, Leidse bedrijven die drei gen kapotgemaakt te worden en ambte naren en medewerkers van woning bouwcorporaties die "snoepreisjes" ma ken naar Frankrijk. Indianenverhalen of gebeuren er zaken die het daglicht niet kunnen verdragen? Vast staat dat de emoties hoog zijn op gelopen. door Jan Rijsdam "Het is een vrolijk landje, het land je van de installateurs", sprak wethouder Tesselaar vorige week al op ironische toon. De ta ferelen die zich de laatste tyd hebben afgespeeld rond de Oran jegracht lijken in eerste instantie de reden voor zijn opmerking. Achter de uitlatingen van de wet houder gaat echter een kongsi van verwikkelingen schuil. Tal rijke verhalen over onoirbare praktijken doen de ronde en zijn ook op het bureau van de wet houder gedeponeerd. Leidse cv- installateurs hebben op de stoep gestaan of in een brief hun be klag gedaan dat zij in Leiden nauwelijks aan de bak komen als het om grote werken gaat. Aanleiding tot tal van geruchten is onder meer de aanhouding, vori ge maand, van een top-ambte- naar van de centrale directie van het ministerie van volkshuisves ting in Zoetermeer. Het gaat om de 58-jarige D.S. uit Alphen aan den Rijn die zich door zijn du bieuze praktijken de bijnaam "Ongekroonde koning uit de cv- wereld" verwierf. Als belangrijkste adviseur tussen woningbouwverenigingen, in stallatiebureau's en toeleverings bedrijven voor cv-apparatuur heeft S. de afgelopen jaren voor drie ton aan steekpenningen ont vangen. Behalve geld heeft S. ook gratis reizen aangenomen en door relaties betaalde bezoeken aan sexclubs gebracht. Bedrij ven die weigerden om de gun sten van de topambtenaar te ko pen, kwamen nauwelijks aan bod. Het corruptieschandaal is vorige maand aan het licht gebracht door de eigen opsporingsdienst van het ministerie. Een woord voerder van het ministerie van justitie deelt desgevraagd mede dat het gerechtelijk vooronder zoek bijna is afgesloten en dat de officier van justitie binnenkort zal bepalen welke bedrijven in aanmerking komen voor een na der onderzoek. In totaal zijn vijf bedrijven bij het omkoopschan daal betrokken. Er zijn geen aan wijzingen dat meer ambtenaren steekpenningen hebben ontvan gen. Wel wordt er ernstig reke ning mee gehouden dat mede- Waarom krijgen Leidse bedrijven in Leiden geen werk? stadsverwarming OpdrachtgeverEnergiebedrijf Rijnland Adviseur Koninklijke Hastening fo centrale verwarming: pl mampaey haaien tv werkers van woningbouwcorpo raties zich met zwendel praktij ken hebben ingelaten. Geruchten De topambtenaar van het ministe rie was belast met het toezicht op de aanleg van de centrale ver warming voor woningbouwver enigingen buiten Zuid-Holland. Niets aan de hand dus, voor wat betreft Leiden? Geruchten die de ronde doen willen anders. Ook in Leiden zouden dingen ge beuren die niet door de beugel kunnen. Een greep uit de verhalen. In de Stevenshofpolder worden, in op dracht van de gemeente Leiden, 380 woningwetwoningen ge bouwd door Van der Vorm Wo ningbouw BV uit Papendrecht Het aannemersbedrijf, dat ge woonlijk met de in opspraak ge raakte AVM werkt, heeft voor de aanleg van de centrale verwar ming het Technisch Bureau Mampaey B V. (Haarlem) inge huurd. Uit betrouwbare bron word gemeld dat Mampaey het karwei uitvoert voor een prijs die aanzienlijk hoger ligt dan de prijs voor een gelijksoortige in stallatie in woningen die het Bouwfonds Nederlandse Ge meente in de Stevenshof neerzet. Het zou daarbij gaan om een ver schil van in totaal zo'n drieënhal ve ton. Klopt dat wel? Leidse cv-installateurs menen dat zich in Leiden meer merkwaardi ge situaties voordoen. De Nie, de grootste installateur in de regio met zo'n 35 werknemers in dienst, heeft de gemeente on langs een brief gestuurd en ge vraagd om in te mogen schrijven voor het vernieuwen van de cen trale verwarming in de LWS-wo- ningen aan de Oranjegracht en omgeving. "Wanneer je als oud ste bedrijf in de regio ziet dat er steeds installateurs van buiten worden aangetrokken dan steekt dat", verklaart bedrijfsleider J. Selier. "Het minste dat je mag verwachten is dat je voor in schrijving in aanmerking komt. Maar zelfs die gelegenheid krij gen wij niet". Zouden grote firma's van buiten Leiden het werk niet veel goed koper doen? "Neen", zegt Selier met grote stelligheid. "De AVM mocht het werk aan de Oranjegracht zoge naamd doen voor een vrienden prijsje. Maar ik had het voor die zelfde prijs ook gedaan. Graag zelfs. Ik moet tegenwoordig voor een veel lagere prijs inschrijven. Wij kunnen grotere werken ge makkelijk aan. Buiten Leiden, in Leiderdorp en Aalsmeer, doen we ook blokken van veertig tot zestig woningen en voor grotere complexen draaien we onze hand niet om". Een woordvoerder van Cévé-Lei- den zegt al meermalen pogingen te hebben ondernomen om in Leiden bij renovatiewerken en nieuwbouwactiviteiten betrok ken te worden. "Maar we krijgen geen poot tussen de deur bij ge meente en bij woningbouwver enigingen. Ik heb het verschei dene keren geprobeerd, maar we hoeven niet eens een offerte in te dienen. We komen gewoon niet aan de bak. Hoe dat komt weet ik niet. Ik heb wel bange vermoe dens". De directeur van Cévé-Leiden vreest dat men, op laakbare wij ze, bezig is zijn bedrijf kapot te maken. Cévé heeft al werkne mers moeten ontslaan omdat er minder werk is. De Leidse wo ningbouwvereniging Eensge zindheid zegde onlangs, na twaalf jaar, het servicecontract met Cévé-Leiden op. Mampaey neemt het onderhoud van Céve over omdat dit bedrijf praktisch alle installaties aanbrengt in nieuwbouw- en renovatiewonin gen. Het is gemakkelijker, vindt de woningbouwvereniging, dat Mampaey voortaan ook het on derhoud voor z'n rekening neemt. Het verkrijgen van service-con tracten bij woningbouwvereni gingen is een lucratieve bussi- ness omdat veel installaties in de jaren zestig zijn aangebracht en de komende jaren aan vervan ging toe zouden zijn. Het gaat hier om een miljoenenzaak. Mampaey heeft, naar mag wor den aangenomen, ook belang stelling voor het werk in de reste rende 188 woningen aan de Oran jegracht en omgeving, getuige de aanwezigheid van een directielid bij een commissievergadering over deze kwestie vorige week donderdag. Werkgelegenheid De Leidse cv-installateurs zeggen te vrezen voor de werkgelegen heid in Leiden als het doorgaat met het gunnen van werk aan be drijven van buiten de regio. "Als andere installateurs betere kwa liteit leveren of voor een lagere prijs werken zeg ik vooruit, maar dat is het niet. Er gebeuren din gen en er worden methodes ge bruikt waarvan ik zeg: daar doe ik niet aan mee", aldus de direc teur van Cévé-Leiden. Zo blijken reisjes naar fabrikanten van cv-apparatuur niet exclusief voorbehouden aan een topamb tenaar van het ministerie. In mei vorig jaar maakten ambtenaren van de gemeente Leiden, de Leidse Woningstichting en de Centrale Technische Dienst van woningbouwverenigingen op uitnodiging van Mampaey, een reisje naar Frankrijk. By een fa brikant van cv-ketels, Chaffo- teaux et Maury, werd een instal latie bekeken die mogelijk een toepassing kon vinden in de 230 LWS-woningen aan de Oranje gracht en omgeving. De installa tie bleek niet geschikt "Wespennest" "Je begeeft je in een wespennest", waarschuwt wethouder Tesse laar als ik vraag of er sprake is van laakbare handelingen. "In dianenverhalen", noemt hy de geruchten die ook hem ter ore zyn gekomen. "Als iets waar is van verhalen over corruptie moe ten mensen niet by my komen, maar hup, naar de rechter stap pen". Tesselaar legt uit dat de gemeente niets van doen heeft met installa tiebureau's. "De kwestie Oranje gracht, waarbij de gemeente zelf een cv-installateur kiest, is een vrij uitzonderlijke. Gewoonlijk is dat een zaak van de aannemer. De gemeente koopt een huis, zo als in de Stevenshofpolder, voor een all-in-prys, dat wil zeggen in clusief een centrale verwar mingsinstallatie. Wie die installa tie er in brengt zal mij een worst zijn. Dat is een zaak van de aan nemer". "Bij de renovatie gaat het in wezen precies hetzelfde, zy het dat de keuze van de aannemer ligt by de woningbouwverenigingen. Die zijn autonoom. Het is logisch als er een goede samenwerking en een vertrouwensbasis ont staat tussen woningbouwvereni gingen en een aannemer dat zo'n Mampaey werkt in de Stevenshof: Leidse bedrijven als De Nte en Cévé komen daarentegen tn Leiden niet of nauwelijks aan de slag bij de gemeente Wethouder Tesselaar "Wie de installatie aanbrengt, zal mij worst zijn". iPtto'i Holvast) bedrijf opnieuw wordt ingescha keld. Als Cévé-Leiden er bij de Eensgezindheid wordt uitge gooid dan moet die niet bij my komen maar by de Eensgezind heid zijn beklag doen". "Wanneer de gemeente bedrijven uitnodigt om voor een werk in te schrijven zullen altyd Leidse be drijven worden uitgenodigd", al dus Tesselaar. "Maar behalve de zorg om de Leidse werkgelegen heid hebben we ook te zorgen dat de prijs zo laag mogelyk blijft". "Over de kwestie Stevenshofpol der heb ik contact opgenomen met de firma Mampaey en ge vraagd hoe dat zit Ze hebben my zwart op wit laten zien dat de prys van de cv-installatie even duur is als van de woningen van het Bouwfonds. Ik heb. na alle wilde verhalen, ook by het mi nisterie geïnformeerd of Mam paey betrokken is bij het om koopschandaal rond de gearres teerde top-ambtenaar en men heeft my verzekerd dat dit niet het geval is." Het ministerie van justitie bevestigt desgevraagd een lezing. Tesselaar zegt niet geweten te heb ben van het reisje dat ambtena ren naar Frankrijk maakte maar nadat hem dat ter ore is gekomen navraag te hebben gedaan. "De mensen die daar geweest zijn, zijn met eigen vervoer in twee dagen op en neer gereisd. Alleen de overnachting is door Mam paey betaald". De wethouder wyst van de hand dat het hier om een snoepreisje zou gaan. "Als ze vier dagen naar Frankrijk zouden zijn geweest waarvan twee dagen in Parys, dan denk ik dat dat niet hoort" Goeie lunch "B en W krijgen ook wel eens reis jes aangeboden, byvoorbeeld door projectontwikkelaar Wilma, om de houtskeletbouw in Cana da te gaan bekyken. Ik houd er persoonlijk de optie op na dat, als ik daar naar toe zou willen, ik zelf voor de kosten wil opdraai en. Maar als een andere knakker zegt kom eens een keer in myn fabriek kyken, tien kilometer verderop, en ik kryg daar een goeie lunch aangebodenIk denk dat het bij die dingen gaat om de orde van grootte. Maar je moet altijd je handen vry hou den. Als blijkt dat ambtenaren dat niet kunnen zyn ze hun baan tje kwyt. Zo simpel ligt dat Het wordt natuurlijk wel steeds ge vaar lyker voor mensen die or ders hebben uit te delen in een tyd met een verslappende econo mie. Voor veel bedryven is het erop of eronder, dus zullen ze steeds verder gaan om degenen waarvan ze orders hebben te ver wachten gunstig te stemmen. Ik ben er daarom redelijk alert op of ambtenaren zich schuldig zou den maken aan zaken die het daglicht niet kunnen verdragen Per slot van rekening ben ik poli tiek verantwoordelijk. Zo langzamerhand voel ik my wel in een positie gedrukt waarin ik dingen moet verdedigen waar ik helemaal geen zin in heb. en waarvan ik het met nodig vind om ze te verdedigen. Ik mag met steeds afgaan op geruchten. Het zyn indianenverhalen, ik aeg het nog maar eens. En ik heb myn ambtenaren het vertrouwen te geven, totdat het tegendeel is be wezen" "Goed dat deze stad zo vreemd is gebouwd, als ik snel langs de Singel wandel kan ik, al volg ik een andere route, gemakkelijk nog eerder bij haar kamer zijn dan zij. Elke weg in deze stad is immers een omweg, ook de hare". 'Ik' is Thomas Kuyper, 'zij' is Jenny Fortuyn en 'deze stad' is Leiden. Maarten 't Hart noemt de stad weliswaar geen enkele keer bij naam in zijn nieuwste boek 'De kroongetuige', maar waar anders vind je Pardoeza, Nic. de Tombe, La Cloche, de Twee Spiegels en "een Chinees op de hoek van de Steenschuur". door Bart Jungmann LEIDEN - Maarten 't Hart heeft zijn liefde voor Leiden niet voor het eerst literair gestalte gege ven. In De kroongetuige zijn ech ter opvallend veel stukjes in de stad en zelfs sommige personen te herkennen. Zo zijn de eerste bladzijden geschreven met het il lustere Pardoeza in gedachten. Hoofdpersoon Thomas Kuyper zit daar met Jenny Fortuyn, het meisje uit de bibliotheek op wie hij zo verliefd is geworden. Slui tingstijd kondigt niet het gewen ste samenzijn aan. Jenny loopt op haar witte laarsjes weg (Doe- zastraat), een wanhopige Tho mas achterlatend Hij omhelst een (niet bestaand) beeldje op de Koepoortsbrug, zijn blik volgt haar. Dan volgt de hierboven ge noemde passage en blijkt Jenny vervolgens geheel van de aard bodem verdwenen. Het verhaal ontspint zich, ontwik kelt zich van thriller tot psycho logische roman tot thriller en de plaats van handeling maakt dit boek voor Leidenaars extra leuk, zoals ex-Leidenaar Boudewijn Büch twee weken geleden op de tv al in zijn 'boekenhoekje' ver telde. Citaat: "Nou, Krijn, daar worden we ook niet wijzer van. Vertel ons dan maar eens in welke cafés ze gewoonlijk kwam". "In L'Esperance, in café Het Ge recht, in café Den Uyl, in De Bon te Koe, vaak in De Twee Spiegels en als alle andere om één uur slo ten ging ze meestal nog naar Pardoeza" het museum. Ik denk dat jij het laatste door die deur bent ge gaan. Van deze kant gaat er nooit iemand het museum bin nen. Van de andere kant komt er trouwens ook niemand. Zo. als je hier nu blijft wachten, ga ik even naar binnen. Er zijn maar drie potten met zeekoeien. Je hoeft ze niet aan te wijzen, ik weet wel waar ze staan, er is vast nog niets veranderd sinds ik die film heb gemaakt, ik zal ze alledrie goed bekijken". "Ik heb het boek al gelezen en het is wel duidelijk", zegt Staats, "dat 't Hart ons museum bedoelt. Maar hy heeft duidelijk het lab en het museum bij elkaar ge voegd. De Kaiserstraat by de Raam steeg. Hy kent het ook dui delijk niet goed, hy is hier wel eens als eerstejaars geweest". "En van die zeekoeien", vervolgt hy, "we hebben een heel klein zeekoetje van een centimeter of dertig. Ach, er klopt wel meer niet. Een dooie juffrouw hang je niet zomaar in de alcohol. Dat moet je eerst iiyecteren en de li chaamsdelen er uit halen. Hij schrijft ook ergens in het boek dat het plastic laagje dat om de skeletten zit het idee geeft van een tweede huid. Nou, dat plastic laagje zit er alleen maar om de zaak stofvry te houden". Op een brede brug over de Singel stond ik stil, vlak naast een stenen beeldje dat de leuning sierde". Staande op de Koepoortsbrug keek Thomas Kuyper hoe Jenny Fortuyn Pardoeza het witte gebouw links) via de Doeza- TW06 Spieghels straat achter zich liet. Foto Holvast). Citaat: "Hij heeft z'n huisje in het Loridaanhof verkocht". "Waar is dat hofje?", vroeg ik "O, bij de Sionstraat en de Dolhuis straat", zei de barkeeper'. huisstraat? Waarschynlijk be doelt 't Hart het LoridanshoQe. Maar dat is by het Kort Galgewa ter en de Sionsteeg en de Dol- huissteeg (niet straat) liggen he lemaal in De Camp. Vraagte kens. Natuurlijke Historie Café Den Uyl? Onwetendheid of Loridaanhofje? Sionstraat en Dol- "Wahrheit oder Dichtung?", is het eerste dat J.J. Staats van het Rijksmuseum voor Natuurlijke Historie roept. Waarheid of lite ratuur, is de schrijver strikt ge bonden aan de stad die hy als de cor heeft verkozen. Nee natuur lijk, vindt ook Staats. Citaat: "Ja, de volgende deur die we doorgaan, geeft toegang tot Citaat: "Al dadelijk toen ik de ro kerige, bedompte ruimte betrad zag ik in de vele spiegels van De Twee Spiegels dat ik te netjes ge kleed was. De vrolijk besnorde jongeman achter de bar - 'zeg maar Tommy hoor. en je eerste borrel, of wil je geen borrel, wil je een glas unjn, nou, maakt niet uit hoor, je eerste glas wijn is voor het huis omdat je hier nog nooit geweest bent' - kon me toch ver tellen dat ze met Jan en alleman rommelde". Maarten 'l Hart. De dienstdoende barkeeper: "Ik heb het zelf niet gelezen, maar ik hoorde al van een paar klanten dat er een paar fouten in zitten We hebben hier helemaal niet veel spiegels en een barman die Tommy heet? Ik heb er nog nooit van gehoord. Maarten 't Hart heb ik hier zelf trouwens nooit ge zien. Maar hy zal vast wel eens een keertje binnen zyn geweest. Je zag hem hier vaak genoeg langs lopen naar de bibliotheek". Citaat: "Op de Singel ontstond een volksoploop. Toen ik naderbij kwam. zag ik dat de brandweer looj uitgerukt en met de grootste motorspuit spreeuwen verdreef uit hun slaapbomen". "Ik heb van het boek gehoord, ja. Nog niet gelezen, nee". Jack Klynstra van de directie groen is de laatste jaren betrokken ge weest bij het verjagen van spreeuwen uit de bomen aan de Witte Singel "Dat ging inder daad met geluidseffecten Niet met een waterspuit Maar wan neer is dat boek geschreven? Tussen "79 en '82? Ja, ik hoor hier namelyk dat er in de beginjaren zeventig wel met een motorspuit is gewerkt Zonder succes, van daar dat we later met schrikge luiden zyn begonnen" Hannemike Citaat. "In het Vrouwenhuis werd ik begroet als een stamgast die daar al sinds mensenheugenis een donker hoekje bezet". "Hannemieke drukte mijn hand en ik mompelde mijn naam en staarde naar het oude gezicht waarop al zoveel rimpels getuig den aan echt en vermeend ver driet. Eens moest ze moot zxjn ge weest, maar ze had. leek het. haar fraaie utteriyk eigenhandig ver woest". "Ik liep even naar het toilet Daar toe moest ik door een keukentje, waarin twee Turkse vrouwen tn versleien mouwloze schorten zwijgend de afwas deden" "Ik heb het boek zelf niet gelezen en voel daar eerlyk gezegd ook met zo de behoefte toe Staat cr Annemieke of Hannemieke'*" Hannemieke Stampenus (werkelijke naam van de schryf- ster Hannes Meinkema) zegt er een beetje moe van te worden. "Je wordt zo moe om dat voort durend recht te zetten. Maarten en ik denken heel verschillend. Hy vindt het nodig om dat zo naar buiten te brengen Ik vind dat maf en onnodig. Maar dat van die Turkse vrouwen, dat ge looft toch niemand Sommige mensen wel? Tja. nou. als je een reactie wil ik ben in een stuk of zeven vrouwenhuizen geweest en in dat van Leiden heel veel Ik heb er nog nooit buitenlandse vrouwen zien schoonmaken".

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1983 | | pagina 3