Een pleidooi voor zindelijk scheiden Is bodybuilding een sport? "Laatste manier om van elkaar te houden" Hoewel in ons land zo'n 45.000 mensen per jaar hun huwelijksband verbreken, is scheiden nog altijd geen sinecure. Dat komt voornamelijk omdat allerlei onderhuidse - en vaak emotionele - conflicten nog eens extra worden aangewakkerd door een steekspel van juridische procedures. Vandaar dat sinds kort een nieuw verschijnsel de kop opsteekt: scheidingsbemiddeling. Ofwel zinvol en met respect voor elkaar onderhandelen, ook als er tegengestelde belangden in het geding zijn. Ally van der Paauw bezocht het eerste Buro Echtscheiding in Nederland. Scheidingen die gepaard gaan met conflicten en dat is meestal het geval leiden tot wederzijdse rancunes waarvan in vrijwel alle gevallen het kind de dupe is. Kinderen worden immers nooit gehoord. ifot*: gfd» ZATERDAG 26 FEBRUARI 1983 Vechterig en calvinistisch noemde professor Peter Hoefnagels onlangs het Nederlandse echtschei dingsprocesrecht. Jam mer, voegde hij daaraan toe, want scheiden is soms de laatste manier om van elkaar te houden. Om mensen te helpen in zo'n conflictsituatie goed met elkaar om gaan werd een half jaar geleden in Groningen het eerste Bu ro Echtscheiding opge richt. Zes deskundigen brachten echtscheidings bemiddeling kosteloos binnen handbereik: een zindelijke manier van scheiden. Hoewel bijna 45.000 mensen jaarlijks de huwelijksband verbreken, is scheiden in Ne derland nog steeds moeilijk en omslachtig. Er is vaak sprake van onwetendheid bij de scheidenden, onnodig veel trauma's en een absoluut monopolie van de advoca tuur. Veel begrip voor andere dan ju ridische problemen heeft die advocatuur dikwijls niet. In tegendeel. De onderliggende werkelijkheid bij elke schei ding, psychologisch van aard, wordt volstrekt ver waarloosd. Sterker nog: con flicten tussen de partners worden vaak aangewakkerd, want op elke rancune kan een juridische procedure worden gebouwd. „Kijk", zegt psycholoog Mac Gillavry van het Buro Echt scheiding, „als mensen be sluiten elkaar bij het schei den het vel over de oren te halen, veroorzaakt dat een hoop haat en turbulentie. Wij geven goede informatie en advies, waardoor mensen juist besluiten dat niet te doen. Dat is de kracht van dit bureau". Gebrek Het Buro: twee psychologen, een jurist, een pedagoog en een maatschappelijk werker, die onder leiding van een coördinator een half jaar ge leden met subsidie van het ministerie van sociale zaken begonnen driemaal in de week kosteloos spreekuur te houden. Mensen die willen scheiden, er al mee bezig zijn of het gescheiden zijn niet goed hebben verwerkt, kun nen alleen of met hun partner de verschillende deskundi gen advies vragen. Multi-dis- ciplinaire begeleiding, zoals dat heet. Een zindelijke ma nier van scheiden, zo noemt het bureau zijn taak. Ook kin deren kunnen er sinds kort op een eigen spreekuur te recht: zonder ouders. „Een experiment dat zichzelf al aan het bewijzen is", meent coördinator Bijkerk, verwij zend naar de gemiddeld tach tig nieuwe cliënten die maan delijks op het spreekuur ko men. Een imponerend aantal in verhouding tot de totaal duizend echtscheidingen die jaarlijks in Groningen wor den uitgesproken. Een beves tiging ook, dat in de Neder landse samenleving een schrijnend gebrek heerst aan scheidingsbemiddeling. Echtscheidingsbemiddeling kan op verschillende manie ren worden gedefinieerd: het begeleiden van éen afscheid, psycho-sociale hulpverlening bij de definitieve beslissing Of gewoon een kosten- en el lendebespdrende manier van uit elkaar gaan, zoals Bijkerk het omschrijft. De bemidde ling heeft maar een doel: mensen in .een crisissituatie helpen aan informatie, niet alleen op juridisch gebied maar in samenhang met psy chologische, pedagogische en maatschappelijke advie zen. Hierdoor kan op zinvolle manier en met respect voor elkaar worden onderhandeld, ook als er tegengestelde be langen in het geding zijn, die vaak emotioneel zijn bela den. Boedelverdeling, hui- zenbezit of omgang met de kinderen, zijn beslissingen die een potentieel conflict in zich bergen en waarbij in veel gevallen objectieve bemidde ling is gewenst. "Beloond" Wanneer beide partners tot overeenstemming zijn geko men over de gevolgen van hun scheiding worden zij „beloond" met een kort du rend scheidingsproces, gerin ge kosten en afspraken waar bij de vrouw economisch recht is gedaan en de man niet hoeft te vrezen het con tact met zijn kinderen te ver liezen. Echtscheidingsbemiddeling is een vrij nieuw begrip in Ne derland, in tegenstelling tot bijvoorbeeld de Verenigde Staten, Canada en Scandina vië, waar deze vorm van juri- disch-psychologische hulp bij scheiden een hoge vlucht heeft genomen. „Door de bemiddeling ontstaat durf om naar eikaars emoties te kijken en te luisteren", schreef prof. Hoefnagels in het decembernummer van Intermediair. MacGillavry zegt daarover: „Mensen die gaan scheiden worden ge dwongen op zeer korte ter mijn een aantal moeilijke, vaak emotionele beslissingen te nemen en die kunnen be ter worden genomen naarma te je beter bent geadviseerd". De bemiddeling duurt kort, doorgaans vijf gesprekken per deskundige voor iedere cliënt. Therapie om verzoe ning teweeg te brengen is er niet bij. „Het gaat duidelijk om twee mensen met ge scheiden belangen, die in veel dingen tegenover elkaar staan. Dat conflictmodel moet je blijven hanteren en hun beslissing om te schei den respecteren. Anders ont staat het idee dat ze weer aan elkaar worden gelijmd en dat soort lijm houdt toch niet", zo vindt MacGillavry. Het gaat er om de vastgelopen wisselwerking tussen man, E„„ door Ally van der Paauw vrouw en kinderen weer die ruimte te geven om soepel te reageren en te onderhande len. Rancunes Het Buro Echtscheiding heeft in het eerste half jaar een reeks problemen gesigna leerd die het scheiden vaak onnodig verdrietig maakt. Al lereerst is er de versplinterde hulpverlening, die mensen met huwelijksproblemen desoriënteert. De meeste ge huwden die willen scheiden hebben een totaal gebrek aan inzicht als het erom gaat de instanties te vinden tot welke zij zich kunnen richten. De juridische vaktaal en de on persoonlijke gerechtelijke procedures die vervolgens worden gebruikt, hebben vaak een uiterst vervreem dende werking op wat wordt ervaren als de diepste per soonlijke ervaring. Veel scheidenden raken door de onbekendheid met de juridi sche gang van zaken en het daarbij horende jargon zeer geëmotioneerd, zo bleek op het Buro. By scheidingen die gepaard gaan met conflicten, leidt die emotie tot weder zijdse escalaties, waardoor rancunes oplaaien. Vrijwel in alle gevallen is het kind daar van de dupe. Kinderen wor den immers nooit gehoord. Veruit de grootste tragedie bij echtscheidingen is het feit dat de gehuwden te laat over hun problemen zijn gaan pra ten. Psycholoog De Lange: „Mijn ervaring is dat de men sen die by my komen over wel of niet scheiden, in de meeste gevallen wel by el kaar hadden willen blijven maar dat het zo ver is geko men dat hun huwelijk niet meer kan worden gered. Ik krijg dan het gevoel van: ze hadden eerder moeten ko men. Een groot aantal schei dingen zou niet plaatsvinden en ook niet nodig zijn als er door de partners in een vroeg stadium iets aan zou worden gedaan". Onderdak Van de tachtig nieuwe cliënten die zich maandelijks op het Buro Echtscheidingen mel den, is 26 procent al met scheiden bezig en 20 procent zelfs al uit elkaar. Ruim de helft echter moet de schei ding nog op gang brengen. De ervaring van zes maanden leert dat er voor hen die nog met scheiden bezig zijn, een belangrijke therapeutische werking van het Buro uit gaat. „Ouders die hier met hun scheiding bezig zyn. hebben gewoon meer tijd om ook aan de belangen van hun kinde ren te denken omdat de pro blemen van ze worden afge nomen. Je voelt je ontspan nen als je weet datje voor alle vragen onderdak vindt Daar door zyn ze minder opgela den waardoor moeilykheden niet escaleren. Zowel kinde ren als ouders hebben be hoefte aan vrijblijvende be geleiding, vooral voor de scheiding". PAGINA II Dan is er by scheiden ook nog dc kwestie van de eigen iden titeit ook in een conflictsi tuatie. Op dat punt liggen vrouwen naar de mening van de specialisten vaak achter op mannen. Slecht geïnfor meerd zyn over de procedure is hiervan ten dele de oor zaak. Maar ook het feit dat veel vrouwen hun identiteit ontlenen aan het huwelyk speelt een rol, terwyl mannen een zekere beroepsidentiteit hebben. Ondanks deze dui- dclyke ongunstige positie is het toch (landelyk) in 70 pro cent van alle gevallen de vrouw die de scheiding uit eindelijk doordrukt MacGillavry: ..Mannen probe ren vaak het voortbestaan van hun huwelyk emotioneel te koppelen aan het voortbe staan van hun carrière Ze zien het huwelyk als onder deel van hun carrière". Ambivalent Psycholoog De Lange voegt daaraan toe dat veel mannen hulp uit de weg gaan omdat ze menen hun huwelyk zelf te kunnen redden. Hij heefl ook het gevoel dat vrouwen emotioneel compromislozer zyn dan hun man en vaak veel meer de negatieve kan ten van hun huwelyk zien. „De man is meer ambivalent terwijl vrouwen op een gege ven ogenblik gewoon zeggen: dit is me te weinig, ik stop er mee. Ik ga dan ook niet zo mee met de underdog-positie waarin vrouwen zouden zit ten. Misschien is dat flnan- cieel-economisch wel zo. maar emotioneel is de man de echte underdog. Vrouwen zitten gevoelsmatig dikwijls in een veel sterker positie en kunnen zich na de scheiding veel beter redden. Mannen proberen ook veel krampach tiger aan hun huwelyk vast te houden". Over de oorzaken die leiden tot echtscheiding is en wordt veel gepubliceerd en gespe culeerd. Begin deze maand verscheen het resultaat van een onderzoek hiernaar van de hand van socioloog dr. C. Weeda. die meende dat in ons land niet zozeer onverant- woordelyk veel wordt ge scheiden. maar juist te ge- makke lyk en te vroeg wordt getrouwd. Coördinator By kerk voegt daaraan toe: „Er is ook geble ken dat de zogenaamde ro mantische huwelijken de meeste spanningen hebben. Relaties op ietwat meer zake lijke basis, kameraadschap pelijk, hebben meer overle vingskansen. Huwelijken die heel vroeg zyn gesloten, heb ben vaak ook in een betrek kelijk vroeg stadium span ningen". Erotiek Ook contactarmoede speelt een belangrijke rol bij het stran den van een huwelyk. Vooral by vrouwen ontstaat dan een gebrek aan lichamelyke be langstelling voor de man, en juist ontbrekende erotiek is vaak de nekslag voor de rela tie. Psycholoog De Lange conclu deert voorzichtig: „Waar an dere factoren dikwijls heel arbitrair zijn, blykt het ont breken van lichamelijke aan trekkingskracht heel bepa lend te zijn by de vraag of er gescheiden gaat worden. Langzaam ontstaat het idee van ik walg om je te moeten aanraken. Als die erotiek er niet meer is, blykt dikwyls dat het geen zin meer heefl de relatie nog te lymen en ook dat de seksualiteit niet meer terugkomt Vooral vrouwen zeggen vaak tegen me: zolang die man zo rot te gen me doet hoef ik hem ook niet in bed. Als ik vraag stel je voor dat hy niet beroerd meer tegen je doet, dat de verhouding wordt zoals je denkt dat hy moet zijn, hoe is het dan? Dan antwoorden ze toch: Nou nee, dan eigenlijk ook niet meer". Het beoefenen van body building is een ware rage in Nederland. Meer dan 180.000 vrouwen en man nen, van jong tot oud, trai nen wekelijks vele uren met halters en andere voor de spierontwikke- ling gemaakte Ameri kaanse apparatuur. Velen onder hen noemen het geen bodybuilding maar fit ness. Want het woord body building werkt nog steeds op de lachspieren van het pu bliek. Men denkt daarbij im mers aan overgeproportio- neerde lichamen die zich ten toonstellen op 's lands podia. Sportscholen, conditiecentra, fitnessclubs en hoe ze verder ook genoemd worden - ze spelen handig in op de ont stane behoefte en schieten als paddestoelen uit de grond. De mensen zijn en thousiast over hun sport en de schoolhouders prijzen het aan. Voor de uitgevers ont staat een lucratieve markt van allerlei fitness- en body buildingbladen, zoals Hercu les, Power en Fitness. Bladen waarin uitvoerige gezond- heidsdiëten staan afgedrukt, doelgerichte bodybuilding oefeningen, allerlei soorten sportvoeding (krachtvoer), adressen van sportscholen en fitnesscentra en informatie over bodybuildingwedstry- den. Geschat wordt dat er in Neder land 800 sportscholen zijn. Wekelijks komen er 3 4 bij. Een onoverzichtelijke situa tie, want bij de overheid ont breekt elke vorm van contro le. Het exacte aantal sport scholen staat dan ook bij geen enkele instantie geregi streerd. Om een sportschool te begin nen behoef je slechts ir het bezit te zijn van een midden standsdiploma, een schrifte lijke toestemming van de ge meente en een inschrijving bij de Kamer van Koophan del. Diploma's, kennis van apparatuur en doelgerichte begeleiding van de sporters blijken niet noodzakelijk te zijn. Op veel sportscholen is dan ook sprake van gebrek aan kennis. De nadruk ligt op commerciële activiteiten. Volgens Frits Lohnen, een be kende Amsterdamse sport schoolhouder die al twintig jaar in het vak zit, heerst er een krankzinnige toestand in Nederland. „Er zijn minstens 350 onervaren sportschool- houders die maar wat aan- knoeien met mensenlicha men. Ze schrijven de pas be ginnende bodybuilder een te zwaar en eentonig trainings programma voor, die men zonder enige begeleiding moet afwerken. Een sport keuring wordt er niet gehou den. Ook worden er op ge vaarlijke en onverantwoorde lijke wijze dopinggebruik- middelen geslikt zoals anabo le steroiden. Wekelijks ko men er nieuwe bodybuilders bij me trainen. Vaak kampen ze al met een blessure, opge lopen bij een vorige sport school. Of ze hebben een ver keerde lichaamsbouw ont wikkeld door het gebruik van een overdosis aan anabole steroiden. Door een afge stemd en afwisselend trai ningsprogramma voor te schrijven en een goede bege leiding te geven probeer ik ze weer op te knappen. Maar vaak is het al te laat". Als sport- en vakman ergert Lohnen zich mateloos aan die ondeskundigheid. Al ja- rep geefl Lohnen les in krachttraining aan de oplei ding fysiotherapie aan de sportacademie in Amster dam. „Veel leerlingen willen graag kennis opdoen, zodat ze later zelf een sportschool kunnen beginnen of daar kunnen gaan werken". Loh nen zou graag een door de overheid erkende en ver plichte lerarenopleiding wil len hebben in Nederland. Volgens hem zou de beunha zerij in de sportschoolwereld dan snel verdwijnen. De zaak zit echter gecompli ceerder in elkaar. Zowel de Nederlandse Sport Federatie (NSF) als het ministerie voor welzijn, volksgezondheid en cultuur (WVC) erkennen bo dybuilding niet als sport. WVC onthoudt zich van enig commentaar en verwijst naar de NSF. De NSF zegt dat een sportbond aan bepaalde cri teria moet voldoen. En met bodybuilding is dat met het geval. Volgens jurist Chris Walder van de NSF moet sport op een object gericht zijn. „Iets wat buiten het lichaam valt, zoals bijvoorbeeld voetbal. Bodybuilding is voorname lijk met het eigen lichaam be zig zyn. Dat is het eerste struikelblok. Bovendien kun je je afvragen of de NSF deze sportscholen wel moet subsi diëren. Ze zijn immers alle maal commercieel opgezet. Het zyn zelfstandig opereren de bedrijfjes", aldus Walder. Volgens Jan Boot van de NSF zijn er nog andere struikel blokken. „Er zijn verschillen de kleine bodybuildingbond- jes in Nederland, waar we vaak aanvragen van krijgen om erkend te worden. Zolang ze niet willen samenwerken in een grote bodybuilding- bond. wordt het wel erg pro blematisch". „Dat sommige sportscholen ondeskundig leiding hebben en er met de mensen maar wat wordt aangeknoeid. daar houden we ons niet mee be zig. Wel geven we cursussen krachttraining omdat daar een groeiende belangstelling voor is. Diverse sportschool- houders nemen daar aan deel. Maar we onderhouden na de cursus geen contacten met de sportschoolhouders", aldus Boot. Tot nu toe is de Nederlandse Bodybuilding Federatie (NBBF) de grootste bond in Nederland met 2000 leden, van wie 400 dames en heren meedoen aan bodybuilding in competitieverband De NBBF heefl een cursus basis- krachttrainingen opgezet die dne maanden duurt Er wordt les gegeven in anato mische fysiologie en er zyn ook praktijklessen „Ik ben deze cursus begon nen", zegt cursusleider en oud-bokskampioen Van Hel deren, „omdat zo'n diploma het publiek de garantie geefl niet in de handen van beun hazen te vallen" Volgens Van Halderen wordt het lid maatschap van de NBBF aan bepaalde sportscholen ge weigerd. omdat ze hun be drijfje niet op orde hebben. ..Het enige machtsmiddel dat de bond heefl om die slechte scholen kwyt te raken, is de mensen advies te geven daar niet heen te gaan. Dat doen we dus ook". Peter Blitz, de enige Neder landse sportpsycholoog. zet zich in voor dc officiële er kenning van bodybuilding als sport. „De bclangrykste definitie die voor iedere sport opgaat, is dat het gaat om ac tiviteiten waarby het winnen centraal staat Het competi tie-element dus. Maar er zyn ook sporten waarbij je bent aangewezen op een beoorde ling van dc jury zoals o.a. schoonspnngen en turnen. By bodybuilding is dat pre cies hetzelfde. Er staan men sen iets te presteren. Zy wor den op hun uiterlijk beoor deeld Dat is in feite geen an dere situatie dan turnen en schoonspnngen Ook in de bodybuilding gaat het erom om beter te zijn dan een an der" (GPD)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1983 | | pagina 19