4 -1' -^3: Irrigatie ondersteunt emancipatie in Sahel Zwarten voorbereid op lang lijden" DENTOFIX Vast en zeker voor elk kunstgebit Dominee Kameeta: totale boycot WOENSDAG 23 FEBRUARI 1983 In Parijs is het Nationaal Theater van de Opéra veroordeeld tot een boete van (omgerekend) vijfhon derd gulden omdat bij de voorstel lingen van de Amerikaanse musi cal Bubbling Brown Sugar uitslui tend Engelstalige programma's waren verstrekt. Ook de voorzitter van het Opéra-bestuur en de West- duitse coproducent van de show werden tot een boete veroordeeld, want in die dingen zijn ze in Frankrijk tegenwoordig erg streng. In 1972 werd het gebruik van Engelse termen in officiële cor respondentie verbodenen in 1975 werd een wet van kracht die het ge bruik van uitsluitend Engels in bijvoorbeeldadvertenties en ge bruiksaanwijzingen voor techni sche apparatuur verbiedt. Ik word op mijn beurt al enige tijd geïntrigeerd door blauwe reklame- borden die in het centrum van Am sterdam op ooghoogte zijn aange bracht op lantaarnpalen, voorna melijk bij stoplichten zodat je even de tijd hebt de tekst te lezen. Het gaat om het toneelstuk 'Duet For One', dat door Josée Ruiter en Dolf de Vries wordt gespeeld, in de regie van Elise Hoomans. Knap van die luidjesl, was mijn eerste gedachte, om zo'n stuk in het Engels te spelen, maar informatie leerde toch dat 'Duet For One', ondanks de Engelse titel, gewoon in het Nederlands ge speeld wordt. Zou je daar nu in Pa rijs een boete voor gekregen heb ben? Voor zo'n oneigenlijke bio scoopfilmtitel? Want op de weke lijkse filmladder kom je zonder de talenkennis van het middelbaar onderwijs niet meer uit de voeten, een bewijs temeer dat de film steeds elitairder wordt en dus terecht steeds minder bezoekers trekt. Van de Amsterdamse bioscooplijst van 17 februari zijn 46 van de 62 filmtitels onvertaald gebleven. In sommige gevallen, zoals in 'Als je begrijpt wat ik bedoel', 'Pruimen- bloesem' en 'Zwarte ruiter' natuur lijk terecht, want dat zijn Neder landsefilms met Nederlandse titels. In andere gevallen maakte het geen verschil: Annie''Victor, Victoria', 'Casanova', 'Andrej Roebljev', 'Sa- lo', 'Diva' en 'Nosferatu'. Ook kan ik er nog begrip voor opbrengen dat 'E.T.' onvertaald is gebleven, ook al is E.T. in de vertaling van Willem Kotzwinkle's boek in B.A. van Buiten Aards veranderd (maar de titel bleef weer 'E.T.'). Maar voor het begrijpen van de overige onvertaald gebleven titels wordt toch wel enige kennis van het Engels vereist: 'The world accor ding to Garp', 'Trail of the Pink Panther', 'The Happy Hooker goes Hollywood', 'The Exorcist', 'Mis sing', 'Fire Fox', 'Still of the Night', 'Evil Dead', 'Bruce Lee Fist of Fu ry', 'Class of 1984', 'Who's afraid of Virginia Woolf, 'Sisters', 'Obses sion', 'Fame', 'Duck Soup', 'Cloc kwork Orange', 'Used Cars', '11 Harrow House', 'The Turning Point', 'The Man from the Organi sation', 'Shampoo', 'Bye-Bye Bra- sïl'. Toch heet het boek in de Neder landse vertaling gewoon 'De We reld volgens Garp', en wordt het to neelstuk in het Nederlands ge speeld onder de titel 'Wie is er bang voor Virginia Woolf?' Nu zijn wij Nederlanders nogal English-minded, zoals uit dit woord wel blijkt, maar als filmlief hebber moeten we ook ons school- Frans voortdurend raadplegen: 'La Nuit de Varennes', 'Un Homme et une Femme', 'Le Choc', 'Garde a Vue', 'Qu'est-ce fait courir David?' en 'Pour la Peau d'un Flic'. Zelfs schijnen we ook Italiaans te moeten kennen als we samen'naar de film, ja, gezellig willen: 'Identificazione di una Donna', '1900 Novecento 1 en II'. De Engelsen noemen de eer ste film gewoon 'Identification of a Woman', en ik zie niet goed in waarom wij dat ook niet zouden kunnen doen: 'Identificatie van een vrouw'. Gelukkig hoeven we, naast Engels en Frans en Duits ('Das Boot') niet ook nog Zweeds en Hongaars te kennen, want de Zweedse film Sal ly en vrijheid' heet zo en niet an ders, terwijl de Hongaarse film en de tijd stond stil' in het origineel blijkbaar 'Time stands still' heet, want dat staat er tussen haakjes achter. Soms wordt trouwens ook een Franse filmtitel wel eens ver taald: 'l'As der As' mag 'Aas der Azen' heten, blijkbaar uit vrees dat we anders zouden denken dat het om 'De as van de Asmogendheden' zou gaan. Films voor kinderen krijgen ook al tijd een Nederlandse titel mee: 'De smurfen en de toverfluit', 'Kuifje en het haaiemeer', 'Zij noemden hem platvoet' etcetera. Daaruit blijkt toch wel dat van de volwassenen verwacht wordt dat ze voldoende over de grens spreken om titels in hun oorspronkelijke taal te kunnen identificeren. Behalve uiteraard de eenvoudigen van geest, die naar pikante c.q. pornofilms gaan en op begrijpelijke wijze met een Neder landse titel worden toegesproken: 'Nummertje op verzoek', 'De hete nachten van Josephine Mutzenba- cher', 'Jong, blond en zonder schaamte', 'Sex in de bajes' etcete ra. Dat gaat zover, dat zelfs de Broadway-hit c.q. musical 'Best little whorehouse in Texas', verne derlandst werd ('Het kleinste bor deel in Texas'), want pikant, teken films en Louis de Funès zijn voor hen die alleen lagere school hebben, de rest van het filmaanbod is voor middelbare scholieren, studenten en professoren. Bij de kleinschalige irrigatieprojecten in de dorpen van de Fou- ta Toro, het noordoosten van Senegal, krijgt elk huishouden een geïrrigeerd perceel van gelijke grootte toegewezen. Dat is een revolutionaire verandering in een vanouds sterk hiërar chisch georganiseerde samenleving, die op een kaste-achtig stelstel berust. Deze van staatswege voorgeschreven gelijke behandeling heeft de positie van de lagere kasten verbeterd, al blijft de emancipatie van de vroegere slavenkaste een lang zaam en moeizaam proces. Twee antropologen van het Afrika Studie Centrum in Leiden, El len van der Laan en Geert Diemer, hebben de afgelopen jaren een studie verricht naar kleinschalige irrigatie als onderdeel van de dorpssamenleving in de Fouta Toro, de Sahel-streek waar onder meer met Nederlandse ontwikkelingsgelden geïrrigeerde rijstvelden worden aangelegd. De studie wordt eind dit jaar in samenwerking met een Senegale se uitgeverij gepubliceerd, en is mede bedoeld om de gezichts punten van de boeren in de Fouta Toro onder de aandacht van de beleidsinstanties te brengen. Zo op het oog bieden de Saheldorpen een toonbeeld van sociale gelijkheid. Iedereen lijkt er bijna even arm. De meeste mensen wonen in kleine lemen huizen met een golfplaten dak, al bou wen de mensen met een beetje geld wel een stenen huis. Verder is het enige zichtbare verschil dat de meer welgestelden zich een paard kunnen veroorloven, terwijl de anderen zich met ezeltjes moeten behelpen. Maar de uiterlijke schijn bedriegt. Het Toucouleur-volk (genoemd nar het vroegere Tekrur-rijk) kent een strakke hiërarchische in deling in vrijen, een middengroep van ambachtslieden en vis sers, en een onderste sociale laag van mensen van slavenaf- komst. Juridisch hebben deze verschillen in sociale status geen betekenis meer, want de slavernij werd onder het Franse koloniaal bestuur afgeschaft. Maar met wetgeving wordt de sociale werkelijkheid nog niet veranderd. De aanleg van een irrigatiekanaal met een sluisje. Elk gezin dat een perceel geïrrigeerde grond wil hebben, verplicht zich om mee te helpen bij de aanleg. Diemer en Van der Laan consta teerden dat de Maccube, de voormalige slaven, inderdaad evenredig aan hun aantal grond hebben gekregen op de bevloeide dorpsakkers, zonder dat dit op actief verzet is ge stuit van de heersende klasse. Voor de introductie van de rijstverbouw konden de Mac cube geen zelfstandige rechten doen gelden op de landbouw grond. Alleen de vrijen hadden recht op de overstromings- gronden waar sorghum wordt verbouwd, en die de basis van hun machtspositie vormden. Wel konden de Maccube een stuk grond voor de regenaf- hankelijke gierstverbouw in bruikleen krijgen van leden van de leidende klasse. Emancipatie Met de aanleg van geïrrigeerde velden zijn de Maccube dus in een minder afhankelijke posi tie gekomen. De onderzoekers veronderstellen dat deze ont wikkeling aansluit bij een pro ces van emancipatie van de sla ven en erosie van de machtspo sitie van de elite, dat in deze samenleving al op gang was gekomen. Anders zou een zwakke staat als de Senegalese nooit in staat zijn geweest zul ke ingrijpende sociale maatre gelen door te drukken tegen de wil van de leidende klassen in. Ook in de besturen van de dorps coöperaties worden Maccube gekozen, al is dat dan vooral voor lager gewaardeerde baan tjes, zoals omroeper. De voor zitter en de penningmeester worden gekozen uit de hogere kasten. Dat heeft ook zijn nut, want deze meer welgestelden zijn in staat om wat geld voor te schieten voor de coöperatie- kas, als er dieselolie of kunst mest aangeschaft moet wor den. In de Senegalese steden speelt een slavenafkomst geen be langrijke rol meer in het so ciaal verkeer, maar op het plat teland wordt de slavenstatus nog duidelijk als inferieur er varen. Om uit hun minder waardige positie te ontsnap pen gaan sommige Maccube ertoe over zichzelf of hun kin deren vrij te kopen van hun "heer", ook al heeft dat juri disch geen enkele betekenis meer. Samenleving Diemer en Van der Laan wilden vooral bestuderen hoe de hui dige dorpssamenleving func tioneert. Ze menen dat de mi gratie van de mannen uit deze dorpen gezien moet worden als een integraal onderdeel van de dorpseconomie. Trekarbeid was al in het begin van deze eeuw een normaal verschijnsel in de Fouta Toro. Tegenwoordig trekken de man nen, in de leeftijdscategorie tussen 20 en 45 jaar, wel verder weg, en ook voor langere perio den. Maar ze blijven deel uit maken van de dorpseconomie, omdat ze vanuit Dakar, Ivoor kust, Gabon of Frankrijk gere geld geld overmaken naar hun achtergebleven families. Vrou wen en kinderen blijven achter in het dorp, en op latere leeftijd vestigt ook de man zich weer in het dorp van herkomst. Dan is het de beurt aan de volgende generatie. De dorpen in het Nederlandse projekt produceren nu net vol doende voor de eigen con sumptie. Maar andere onder zochte dorpen met een groter bevloeid oppervlak halen een hogere produktie. Wat gebeurt er dan met de extra opbrengst? "In de eerste plaats gaan de mensen meer eten. Dat ligt voor de hand, als je ziet hoe ka rig hun maaltijden waren. Dan wordt er rijst geruild tegen to matenpuree en aardnotenolie, of tegen melk met de peul-her ders, en een klein deel wordt wel verkocht aan marktvrou wen. Maar de rijstverbouw is voor deze mensen geen metho de om geld te verdienen". Geletterd Bij ontwikkelingsprojekten wordt vaak te weinig rekening gehouden met organisatievor men die al in een dorp bestaan, zo stellen Diemer en Van der Laan. Buitenstaanders denken vaak dat het hier gaat om anal fabeten, aan wie men de eerste beginselen van boekhouden nog moet bijbrengen. Maar de Toucouleur zijn al in de 11de eeuw geïslamiseerd. In elk dorp zijn geletterde mensen, die Arabisch kunnen lezen en schrijven. Er is een traditie van spaarkassen met een boekhou ding. bijvoorbeeld voor de bouw van een moskee of voor gemeenschappelijke aktivitei- ten van leeftijdsgroepen. Ook collectieve arbeid voor een ge- meenschapsdoel is een bekend verschijnsel. Ontwikkelings projekten zouden mee moeten aansluiten bij bestaande insti tuties, dat werkt beter dan in voering van nieuwe systemen. De introduktie van het nieuwe rijstgewas heeft ook gevolgen voor de arbeidsverdeling tus sen mannen en vrouwen. Van ouds was het bewerken van de grond en het wieden mannen werk, terwijl de vrouwen hiel pen met zaaien, het bewaken van het gewas tegen de vogels en de verwerking van het graan. Maar naarmate de man nen langer wegtrokken om el ders geld te verdienen moesten de vrouwen taken overnemen die niet pasten in het traditio nele waardenpatroon. De ryst- verbouw is een nieuwe cultuur waarop het bestaande rollen patroon niet van toepassing is De vrouwen kunnen dus zon der problemen de rijstvelden bewerken. Anderzijds leidt de ze ontwikkeling wel tot een taakverzwaring voor de vrouw. Ook Diemer en Van der Laan voorzien grote problemen als er na de bouw van de stuw dammen in de Senegal-nvier grootschalige ïmgatieprojek- ten opgezet gaan worden in de Fouta Toro. Men heeft wel ge leerd van de fouten bij de grootschalige staatsbedrijven in de delta. In de Fouta Toro heeft de Senegalese overheid dan ook niet gekozen voor staatsbedrijven, die alleen al op grote bezwaren zouden stui ten vanwege de traditionele grondrechten van de Toucou leur. Maar in de grootschalige projekten zouden bijvoorbeeld verscheidene dorpen moeten gaan samenwerken op een gro te bevloeide akker, en dat opent de deur voor politieke conflicten tussen botsende hiërarchieën. In de visie van de boeren is voor alsnog de landbouw gericht op zelfvoorziening. "Imguer pour subsister" (irngeren om te eten) is dan ook de titel die Diemer en Van der Laan aan hun studie hebben gegeven. (ANP) 'Betaald Antwoord' heeft een be roep gedaan op de Amro-bank en de Algemene Bank Nederland om af te zien van het financieren van commerciële activiteiten tus sen Zuid-Afrika en andere lan den. De werkgroep is een, steun punt in Nederland van het anti- racismeprogramma van de We reldraad van Kerken. In de jaren 70 zegde de Amro-bank na een boycotactie toe, geen le ningen meer te zullen verstrek ken aan de Zuidafrikaanse rege ring totdat het wettelijk afge dwongen racisme zou zijn beëin digd. De Algemene Bank Neder land verklaarde, nadat de bank aan leningen had meegedaan, dat het niet de bedoeling was, zulke leningen nog te herhalen. Het nieuwe verzoek van de werk groep 'Betaald Antwoord' gaat verder. Volgens de werkgroep ziet een breder deel van de sa menleving nu in, dat investerin gen en bankleningen niet alleen politieke neveneffecten hebben maar soms zelfs een duidelijk voorspelbaar politiek hoofddoel dienen. Door internationale be langen met elkaar te vervlechten, probeert Zuid-Afrika zich te dek ken tegen internationale kritiek op zijn politiek. Economische isolering is een van de laatste geweldloze middelen om erger te voorkomen, meent 'Betaald Antwoord'. Totale boycot Dominee Zephaniah Kameeta, tweede voorzitter van de Evange lisch-Lutherse Kerk in Namibië (Zuidwest-Afrika), zei gisteren in een vraaggesprek in ons land, dat de christenen in het Westen bij hun regeringen moeten aan dringen op een totale boycot van het Zuidafrikaanse apartheids regime. Economisch, politiek en cultureel. "De gevolgen van zo'n boycot zullen ook voor de zwar ten voelbaar zijn, maar de zwar te bevolking is voorbereid op een lang lijden''. De Namibische predikant hij wordt beschouwd als een voor aanstaand 'bevrijdingstheoloog' bezoekt onder meer Nederland in verband met de speciale ge bedsdag op zondag 27 februari voor het volk van Namibië. Hij heeft meegewerkt aan brieven van de Namibische Raad van Kerken aan premier Botha van Zuid-Afrika en de contactgroep van vijf westerse landen (Ver enigde Staten, Canada, Frank rijk, Engeland en West-Duits- land). In deze brieven wordt ge pleit voor een onmiddellijk ver trek van het Zuidafrikaanse le ger uit Namibië en voor vrije ver kiezingen onder toezicht van de Verenigde Naties. "Het apartheidssysteem", zei do minee Kameeta, "leidt tot af schuwelijke dingen. Mensen ko men om of verdwijnen zonder dat men ooit nog iets van ze hoort. De bevolking raakt ont redderd; er is niets dat hoop biedt". Steeds scherper In een gesprek met de pers in Bonn gaf aartsbisschop Denis Hurley, voorzitter van de rooms- katholieke bisschoppenconfe rentie voor Zuidelijk Afrika, als zijn mening, dat de toenemende verscherping van de apartheid een vreedzame oplossing voor het samenleven van blanken en anderen onmogelijk maakt. "De nieuwe, in voorbereiding zijnde wetten betekenen de slotfase van de apartheid, waarbij de rassen scheiding zo waterdicht moge lijk wordt gemaakt". Rond 20 miljoen zwarten zullen hun geboortegrond moeten ver laten en verhuizen naar de zoge naamde 'thuislanden', willekeu rig gesorteerd naar hun dialect. Alleen die nodig zijn voor de eco nomie van de 4 miljoen blanken tellende minderheid krijgen een beperkte verblijfsvergunning. Maar gezinnen zijn daarbij niet inbegrepen. De aartsbisschop nep alle politici en werkenden in handel en bank wezen op om op hun wijze mee te strijden tegen de apartheid. Beroepen Hervormde Kerk: beroepen te Stellendam G. Mulder Hasselt, te Vlissingen J. Glashouwer Nieuwleusen, te Ter Heijde aan Zee B. W. Steenbeek Nijega-Op- einde (Fr.), te Spijkenisse J Bre- zet IJmuiden-Oost; aangenomen naar Dinxperlo J. Plante Ooster- land-Ouwerkerk (Z.), naar Lopik C. van der Valk Siijansland, naar Lemmer G. A. Zuidam Hooge- zand-Sappemeer-Kropswolde, naar Maassluis kandidaat dr. A. H. van Erp Rotterdam, naar Sommelsdijk (diakonale gezond heidszorg) W. H. van Kooten Hil- legersberg. Gereformeerde Kerken: beroepen te Krimpen aan de IJssel J. Ei kelboom Haamstede; aangeno men naar Den Haag-Escamp (geestelijk verzorger 'Lozerhof) N. C. de Fockert (algemeen se cretaris Christelijk Jongeren- Verbond) Houten, naar Sneek (verpleeghuis) J. C. Dondorp Be verwij k-Velsen, naar Vriezen- veen C. W. Neef Donkerbroek. Christelijke Gereformeerde Ker ken: aangenomen naar Drachten C. Langploeg Veenendaal. Katwijk-Leiden. Het nationale stafmuziekkorps van het Leger des Hëils verzorgt zaterdag avond om half 8 in de Dorpskerk te Katwijk aan den Rijn een mu ziek- en zangfestival. Medewer king verleent het koor 'Cantate Deo'. Zondagmiddag om 5 uur werkt het korps mee aan een zangdienst in de Vredeskerk (Burggravenlaan) te Leiden. Pausreis. De zeventiende buiten landse reis van de paus naar Midden-Amenka - begint op 2 en eindigt op 10 maart. Uit het reisschema - gisteren in Vati caanstad gepubliceerd - blijkt, dat de paus zich 11 uur in Nicara gua en El Salvador zal ophou den. Na elkaar bezoekt hij Costa Rica, Nicaragua, Panama, El Sal vador, Guatemala. Honduras, Belize en Haiti. Doel van de laatste reisdag (9 maart) zijn Belize en Haiti. In Port-au-Prince. hoofdstad van Haiti, sluit de paus een nationaal eucharistisch congres en opent hij de jaarvergadering van de La- tijnsamenkaanse bisschoppen conferentie Celam. ADVERTENTIE Dentofix Extra Forte is speciaal ontwikkeld voor mensen die elk risico van een los zittend kunstgebit willen vermijden. Een betrouwbaar hechtmiddel met extra grote kleef kracht zonder dat het irriteert. Diabetici kunnen Dentofix zonder bezwaar gebruiken. Dentofix Regular, Forte en Extra Forte zijn bij elke apotheek en drogist verkrijgbaar.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1983 | | pagina 17