Liboton: "Ik voelde me sterk 5 D T Herman Snoeyink Valt' terug Avontuur Rooks nu al succes C Pijnen en Moser winnen in Milaan Unieke prestatie Van der Ven Leider in Ronde van Middellandse Zee Stamsnijder stelt teleur bij WK-veldrijden Uitslag WK veldrijden Zilver voor junior Martin Hendriks Voorzitter kanobond treedt af MAANDAG 21 FEBRUARI 1983 Sport TOULON (ANP) - Steven Rooks is de trotse leider in de Ronde van de Middellandse Zee. De Noordhollander leg de gistermiddag de basis voor zijn eerste plaats in het algemeen klassement. In de derde etappe, een rit over 101 kilometer naar de top van de Mont Faron bij Toulon ver sloeg hij medevluchter Joop Zoetemelk in de eindsprint en nam en passant de leiders trui over van de Zwitser Gil bert Glaus. Steven Rooks reed vorig voor jaar een goede Parijs-Nice. Hij werd, als amateur tussen de profs, twintigste in het eindklassement. Hij verloor toen de meeste tijd door een valpartij. Maar hij oogstte lof, genoeg voor Peter Post hem een proefcontract als be roepsrenner in zijn formatie aan te bieden. Rooks debuteerde niet eens slecht: 29ste in de Dauphiné Liberé, 20ste in de Ronde van Zwitserland, 10de in de Ron de van West-Duitsland en 8s- te in de Ronde van Catalonié. Toch kreeg hij geen nieuw contract voor de komende ja ren. Post kon routiniers krij gen als De Rooy, Winnen, Van Houwelingen en Ooster bosch. Voor de jongeren was geen plaats en de profcarrière van Rooks leek alweer ten einde. Eén wilde hem nog in zyn ploeg opnemen, de Franse baron Jean de Gribaldy. Op salaris hoefde Rooks niet te rekenen. Hij mocht fietsen voor wat hij waard was. En kele bedrijven uit Noord-Hol land wilden hem nog wel on dersteunen, waarna hy met enige sociale zekerheid het Franse avontuur zocht. In de Ronde van de Middel landse Zee behaalde hij gis termiddag zijn eerste succes je. Zaterdagmorgen ging de ze etappe-koers van start. De Amerikaan Greg Lemond mocht zich als eerste laten huldigen. Hij won de eerste, 102 kilometer lange rit van Monaco naar Antibes. Le mond was de snelste in de eindsprint, nadat het peloton de krachten had gespaard voor de beklimming van gis termiddag. In de laatste fase had niemand een antwoord op de versnelling van Le mond, Leo van Vliet bleef nog het dichtst bij hem in de buurt en werd tweede. De tweede etappe was gister morgen wel een prooi van Van Vliet. Hij won de eind sprint van een grote groep renners en deed bijna ander half uur over de 57 kilometer van Antibes naar Frejus. In de derde etappe was de beurt aan Rooks, die met zijn in drukwekkende prestatie zijn streven, deelnemen aan de Tour de France, een stuk dichterbij zag komen. Het algemeen klassement na drie etappes: 1. Rooks 7.01.43, 2. Zoetemelk op 8 se conden, 3. Jones op 24 sec, 4. Knetemann op 27 sec, 5 Cari- toux op 28 sec. 6, Roche op 33 sec, 7. Laurent op 42 sec, 8. Peetere op 43 sec. 9. Simon op 53 sec en 10. Anderson op 53 sec. De Belgische sprinter Noel de Jonckheere heeft gisteren de grote prijs van Valencia gewonnen. De wedstrijd was 179 kilometer lang. Onder weg moesten twee bergen worden beklommen, waarop sneeuw en ijs het fietsen haast onmogelijk maakten. Met een gemiddelde snelheid van 37.280 km/u finishte De Jonckheere in 4.49.59 uur. Stephan Mutter werd in de zelfde tijd tweede. MILAAN (ANPL- René Pijnen heeft aan de zijde van zijn Ita liaanse koppelgenoot Fran cesco Moser de wielerzes- daagse van Milaan gewon nen. Het was de 23ste editie van de Milaanse zesdaagse, die tot zes uur voor het einde werd beheerst door de Zwit sers/Italiaanse combinatie Ure Freuler/Maunzzio Bidi- nost. In een felle laatste jacht wisten Pijnen/Moser en Pa trick Sercu/Moreno Argentin (Bel/Ita) een ronde voor sprong te nemen. Dat bleef zo, waardoor Pijnen en Moser op puntenaantal ruimschoots winnaars werden. Door de zege in Milaan werd Pijnen de succesvolste zes daagserenner in het seizoen 198283Pijnen zegevierde in zes van de vijftien zesdaag sen. waarvan dc laatste in Mi laan werd gehouden. Hy ze gevierde twee keer aan de tij de van de Belg Patrick Se reu, die overigens niet meer op de piste verschijnt, en verder met Ad Wynands, Gregor Braun (Wdl), Stan Tourne (Bel) en Francesco Moser (Ita) De eindstand van de Zesdaagse van Milaan is 1. Rene PjJnen/Francesco Moser (Ned/lta) 227 punten; 2. Pathek Ser cu/Moreno Argentin (Bel/lta) 80. Op een ronde: 3. Urs FrcuWMaurmo Bidinost (Zwi/Ita) 227; 4. Albert FnU/Hans Hindelang (Wdl) 188; 3 Henry Rinklin/Gary Wiggins (Wdl/Aus) 166. 6 Roman Hermann/Dan Clark (L»e/Aus) 135 BIRMINGHAM (GPD) - Hoe sterk is de eenzame wandelaar? Vrijdagmiddag inspecteer de Hennie Stamsnijder als een zigzaggende wisselroedeloper het parcours van het we reldkampioenschap veldrijden, in zijn nieuwe maanpak, muts over het hoofd en elk steentje, elk boomstronkje van het Sutton Park in zijn achterhoofd opgeslagen. De eenzame wandelaar was zondag echter niet sterk genoeg om de regerende wereldkampioen Ro land Liboton ook maar enigszins te bedreigen. Sterker nog: Stam snijder had een volslagen off-day en moest de surprise van het WK, Reinier Groenendaal nog voor laten gaan. De titel van bes te Nederlander was voor de klui zenaar onder de veldrijders niet eens weggelegd. En dat beteken de een desillusie van de eerste orde. Na afloop van Libotons superieure solo restte dan ook de vraag wat nu eigenlijk verrassender was: de vijfde plaats van Stamsnijder of de vierde positie die de beres terke Groenendaal innam. Ro land Liboton gokte toch op het eerste: „Wat was er met Hennie? Ik heb hem helemaal niet ge zien". Direct in de eerste tonde liep Libo ton weg, al kon Stamsnijder als kopman van een groepje met Zweifel, Thaler en Groenendaal althans nog de schijn ophouden dat hij in was voor een medaille. Schijn bedriegt, zeker in een we reldkampioenschap veldrijden. Beetje bij beetje moest Stamsnij der terrein prijs geven en in de laatste honderden meters moest Profs: 1. Roland Liboton (Bel) de 22,7 km. in 53 min. en 17 Sec.; 2. Al- bert Zweifel (Zwi) op 9 sec.; 3. Klaus-Peter Thaler (WD1) op 10 sec.; 4. Reinier Groenendaal (Ned) op 23 sec.; 5. Hennie Stamsnijder (Ned) op 1.06; 17. Kees van der Wereld (Ned) op 4.02. Amateurs: 1. Radomir Simunek (Tsj) 19.6 km. in 47 min. 11 sec.; 2. Werner van der Fraenen (Bel) z.t.; 3. Petr Kloucek (Tsj) op 2 sec.; 4. Andrzej Makowski (Pol) op 14 sec.; 5. Lude de Rey (Bel) op 20 sec.; 10. Herman Snoeyink (Ned) op 51 sec. Junioren: 1. Roman Kreuziger (Tsj) 16,4 km. in 39 min. 35 sec.; 2. Martin Hendriks (Ned) op 6 sec.; 3. Pe ter Hric (Tsj) op 11 sec.; 4. Ro- davon Fort (Tsj) op 13 sec.; 5. John van Gessel (Ned) op 19 sec.; 36. Martin Overdevest (Ned) op 3.45. de man uit Enter zelfs nog rap doorfietsen om niet buiten de top-5 te vallen. Bezetene Een onvoorstelbare gang van za ken eigenlijk voor een wereld topper, die als een bezetene na het mondiale titelgevecht heeft toegeleefd: zijn inspectie van het parcours vrijdag als sluitstuk Buitenstaanders zullen wellicht hebben gedacht dat Stamsnijder masochistische trekjes heeft, omdat hij zichzelf wel erg veel beperkingen oplegt. Stamsnijder weet echter dat hij zoiets nodig heeft om te kunnen presteren. Dat maakt het des te meer on verklaarbaar dat hij het op het Uur U zo af liet weten. Voer voor psychologen misschien, omdat het nooit eerder bij Stamsnijder is voorgekomen. „Ik was zeer zelfverzekerd toen ik naar Birmingham kwam. Bij de eerste training van het parcours dacht ik echter meteen: dit is niets voor mij. Dan maak je jezelf wat wijs, zo van: vorige week in Letzikon won je toch ook op een hard parcours. Maar toch zat het niet lekker. In de eerste ronde was ik er nog even bij. Maar door wat stuurfoutjes moest ik Libo ton laten gaan". „Ik was nerveus, misschien wel omdat mij de favorietenrol was toegeschoven. Toen moest ik Thaler en Zweifel laten gaan en ben ik mijn eigen tempo gaan rij den. Groenendaal ging nog over mij heen en ik kreeg'steeds min der lucht. Ik heb geen excuses voor mijn vijfde plaats, ik moet reëel zijn, ik reed slecht. Hoe het komt? Echt, ik weet het niet". Bijna zo verrassend als de terug slag van Stamsnijder was de op mars van Reinier Groenendaal. Dat hij in tegenstelling tot Stam snijder kon rekenen op een voor hem geknipt parcours, was be kend. Velen hadden Groenen daal na zijn fiasco bij het NK af geschreven. Beter leek het voor de Brabander om te doen, waar hij qua uiterlijk zo geschikt voor lijkt: carnavalvieren dus. Herman Snoeyink had echter de hele week al lopen vertellen dat niet Stamnijder naar Groenen daal op dit parcours het beste zou presteren. Die voorspelling kwam uit, al miste Groenendaals meesterlijke optreden de finis hing touch. Dat besefte hij zelf ook en het tekende zijn veran derde instelling dat hij daar na afloop op hamerde. „Ik zat vlak achter Liboton: in de tweede ronde was dat. Ik reed echter lek en viel daardoor terug tot achter Stamsnijder. Die kon ik later weer voorbij rijden, waar- Geen Nederlander op het ereschavot; wèl van links naar rechts Zweifel, Liboton en Thaler. moest nemen met de vierde plaats. Dat zit me toch dwars", na ik bij Zweifel en Thaler Hoe rap Groenendaals korte been- kwam. Daar heb ik veel kop ge daan, omdat ik in ieder geval vierde zou worden als het groep je bijeen bleef. In de laatste ron de wilde ik nog iets doen, omdat ik merkte dat Zweifel met Thaler in de slag zat. Toen reed ik echter weer lek, waardoor ik genoegen tjes ook in de ronde gingen, de eerste plaats en de Regenboog- trui waren slechts weggelegd voor één man: Roland Liboton. De nog maar 25-jarige Belg heeft de klasse Eric de Vlaeminck, maar schijnt daar zelf nog niet zo van overtuigd te zijn. Hij blijft de vriendelijkheid zelve, links en rechts complimentjes uitdelend aan zijn concurrenten, maar zich zelf te laag inschattend. Liboton reed spelenderwijs ieder een uit het wiel en kan - als hij zichzelf kan blijven - nog jaren lang regeren. De man presteert het zelf om. het hele WK op één fiets te rijden, waar concurrenten geregeld een schoon rijwiel pak ken. „Toen ik op kop reed, had ik toch nog schrik. Het parcours was wat smal en ge kunt zo val len. Ik wist dat dit mijn parcours was en voelde me sterk. Ge kunt zeggen dat ik spelenderwijs win. maar - pas op - ik reed toch de eerste vier touren honderd pro cent Ik hoefde echter nooit te forceren om de rest voor te blij ven", zei Liboton na afloop. Radomir Simunek - wereldkampioen BIRMINGHAM (GPD) - Twee val partijen, één direct na de start en één bij het indraaien van de laat ste ronde, hebben Herman Snoeyink belet zijn ware gezicht te tonen. Voorafhad Snoeyink in stilte gegokt op een medaille, na het wereldkampioenschap veld rijden voor amateurs moet hy bij een kritische zelf-analyse tot de conclusie zijn gekomen dat hij het eremetaal op een curieuze manier uit zijn vingers heeft la ten glippen. De tiende plaats - op 51 seconden van de Tsjechische winnaar Ra domir Simunek - oogt slechter dan zij is. Ga maar na: bij het in rijden van het veld bevond Snoeyink zich in een uitstekende derde positie. „Ik wist dat je op dit parcours direct voorin moest LE TOUQUET (ANP) - Kees van der Ven heeft gisteren met zijn KTM de negende editie van de strandcross van Le Touquet (Frankrijk) gewonnen. Het was de tweede achtereenvolgende keer dat Van der Ven deze mo torcross op zijn naam bracht. Kees van der Ven, de motorsport- man van het jaar 1982, leverde in Le Touquet een unieke prestatie. Van der Ven was de eerste cou reur in de negenjarige geschiede nis van deze uithoudingsproef. die twee achtereenvolgende overwinningen boekte. De num mer drie van de wereld in de kwartliter-motocross nam in de badplaats van Parijs ruime af stand van de concurrentie. Slechts drie Enduro-rijders kon den in dezelfde ronde (van 16,7 kilometer) blijven als Van der Ven. Crossers met wereldfaam, zoals Malherbe en Carlquist, moesten het in het Franse zand afleggen tegen de erkende spe cialist uit Brabant. Carlquist ver loor van de toppers uit de moto- crosswereld nog het minst op Van der Ven. De Zweedse ryder werd vijfde op één ronde achter stand. Gering De strand-enduro in Le Touquet werd volledig overheerst door het Oostenrijkse merk KTM. Achter kopman Van der Ven eis ten de merkgenoten Lalay, Fin- keldey en Francru de topposities op. De inspanningen van het Honda-fabrieksteam, dat onder andere de vorig seizoen ont troonde crosswereldkampioen Andre Malherbe inzette, hadden weinig succes. De speciale Ja panse machines, geprepareerd volgens het "Parijs-Dakar" con cept, kregen vastlopers. De in breng van de Nederlanders Wil- ken en Schalkwijk, met Malher be en Drobecq het fabrieksteam vormend, bleef daardoor gering. Uitslag strand-enduro van Le Tou quet (167 kilometer): 1. Kees van der Ven (Ned) KTM; 2. Gilles Lalay (Fra) KTM; 3. John Finkeldey (VSt) KTM; 4. Gilles Francru (Fra) KTM op 1 ronde; 5. Hakan Carlquist (Zwe) Yamaha. zitten. Daarom had ik een goede uitgangsstelling. Voor mij viel echter direct in het veld een Spanjaard en daar tuimelde ik overheen". Raket De gevolgen leken verstrekkend. Snoeyink belandde op de 26e po sitie, ver achter de als een raket vertrokken Tsjech Frantisek Kloucek. In die fase maakte Snoeyink misschien de enige fout die je hem aan kunt reke nen. De Denekamper - met zijn 31 jaar toch gezegend met een forse dosis routine en koersin- zicht - nam gas terug, miste ge durende een tweetal ronden de scherpte om iets af te dwingen. „Ik was ongemotiveerd op dat moment. Ik zag het niet meer zo zitten". Had Snoeyink meteen op zijn tan den gebeten, dan was de terug keer op het voorste plan wellicht wat eerder gerealiseerd dan nu. Pas twee ronden voor de aan komst kreeg hy in de gaten dat de kloof met de acht man sterke kopgroep - Kloucek was inmid dels teruggevallen - overbrug baar was. In een uiterste poging kon hij in de laatste ronde bijna nog aantikken, ..maar", zo zei Snoeyink, „daarby nam ik mis schien toch te veel risico's want een nieuwe val maakte my defi nitief kansloos". Snoeyink was een geduchte con current van wereldkampioen Si munek geweest als hij vanaf het begin mee op kop was gegaan. Met zijn sterke eindsprint had hij een heel eind kunnen komen. Die rol was nu voorbehouden aan Werner van der Fraenen, de opvallendste coureur in een ster ke acterende Belgische ploeg. Hij hield de strijd met de Tsje chen Simunek en Peter Kloucek tot het einde toe vol en inde daar voor de beloning in de vorm van een zilveren medaille. Van der Fraenen accentueerde daarmee de opmars van de jonge Belgi sche amateurs, die met drie be ginnende twintigers by de beste tien eindigden. Ze staken daarbij schril af met de Nederlandse amateurs, die - Snoeyink uitgezonderd - een be schamende indruk achterlieten. Vooraf had bondscoach Albert Stofberg nog de euvele moed al zijn vier renners een plaats bij de top tien toe te dichten. In de praktijk bleken Baars, Harings en Kools volslagen ongeschikt voor een wereldkampioenschap. Junioren Stofberg ziet nu meer heil in de huidige lichting junioren, die zondag in Birmingham inder daad opvallend goed presteer den. Martin Hendriks en John van Gessel leverden verwoed strijd met de Tsjechische repre sentanten, die ook in de jongste categorie op eenzaam niveau stonden. Hendriks griste achter de nieuwe wereldkampioen Ro man Kreuziger het zilver weg. terwijl Van Gessel beslag legde op de vijfde plaats. Met Peter Voshol als twaalfde leverde de Nederlandse equipe een gedegen stuk werk af Leidenaar Martin Overdevest eindigde als 35ste Toch was het niet realistisch om van Hendriks of Van Gessel een Regenboogtrui te verwachten. Daarvoor zat Hendriks te goed opgesloten in het goed functio nerende Tsjechische ploegen spel. en had Van Gessel te veel moeite met de gedeelten waar dc fiets op de nek ging. Het eerste was normaal, het tweede niet. Van Gessel: „Ik heb de laatste weken alleen op de weg getraind omdat my verteld was dat je by het WK het lopen kon verwaarlo zen. Dat is me vandaag opgebro ken". Martin Hendriks haalde het maxi mum uit zijn mogelijkheden. De 17-jarige renner uit Assen pleng de zowaar een paar tranen van vreugde, hoewel hy vooraf met name door de Belgen al hoog was ingeschat Hendriks: „Het was moeilyk om me tussen die Tsjechen tc mengen. Op het laatst moest ik die winnaar dan ook laten gaan, omdat ze een gat lieten vallen. Die andere Tsjech kon ik echter wel voorblijven, door voluit het laatste stuk op te draaien". Koning Albert Stofberg was na afloop ui teraard de koning te ryk. „Deze lichting gaat het straks ook ma ken by de amateurs", sprak hy. Twee jaar geleden zei Stofberg echter hetzelfde van de catego rie Hermans; een groep, die nu bij de amateurs niet aan een old timer als Snoeyink kan tippen. ..Door een samenloop van om standigheden ging het met de lichting-Hermans mis. Wy heb ben nu by de junioren echter be wezen een volwaardig crossland voor de toekomst te zijn", aldus de bondscoach. RUGBY - Na drie speeldagen heeft de Ierse rugbyploeg de lei ding genomen in het vyflanden toernooi. Dc uitslagen van het af gelopen weekeinde: Ierland-F ranknjk 22-16 en Schotland- Wales 15-19. De stand: Ierland 2-4, Frankrijk 3-4, Wales 2-3, Engeland 2-1 en Schotland 3-0 AMSTERDAM-DEVENTER (GPD) - Evert Lebbink, de voor zitter van de Nederlande Kano- bond, is met onmiddellijke in gang afgetreden. Drie weken na de buitengewone ledenvergode- ring in Utrecht heeft hij de con sequenties getrokken uit zijn optreden tijdens de stemming over het beleid zoals dat door de Kanobond was gevoerd ln de kwestie rond de ploegleider, trainer en kanoploeg. In Utrecht stemde hij als persoon lijk lid van de Kanohond tegen het door het bondsbestuur ge voerde beleid waarvan hij zich al eerder had gedistantieerd. De uit Deventer afkomstige voor zitter verbond daar echter geen enkele consequentie aan „De le den zullen op de jaarvergadering van de Kanobond wel uitmaken of ik zal aanblijven", stelde de voorzitter na een rumoerige ver gadering in Utrecht. In de wan delgangen werd echter ter plaat se al om zyn aftreden gevraagd. Ook de overige twee leden van het dagelijks bestuur, penningmees ter Hans Jacobs en secretaris Henk Zeegers waren nogal ver bolgen over de opstelling van Lebbink als voorzitter van de Kanobond. Jacobs: „We hadden verwacht dat Lebbink zich van stemming zou onthouden, omdat hij zich als vader van een van de direct-betrokkenen in het ge schil al eerder had gedistan tieerd. Staande die vergadering keurde Lebbink evenwel tot on zer verrassing het mede door hem bepaalde beleid af. Daar mee was", aldus Jacobs. „in feite iedere basis voor een verdere sa menwerking verdwenen". Afzijdig Lebbink die in maart 1979 de Am sterdammer Jos Verwilligen als voorzitter van de Nederlandse Kanobond opvolgde, is terugge komen op de beslissing die hij in Utrecht nam. „Ik heb me bewust afzijdig gehouden vanaf het eer ste moment dat de problemen tussen de wedstrydvaarders en bondscoach Muys in de publici teit kwamen", zo stelt Lebbink nu. Maar juist zoals de overige bestuursleden het noemen - „Het weglopen voor de problemen" - heeft het fünctioneren binnen het bondsbestuur er niet gemak kelijker op gemaakt. In een brief aan zyn mede-be stuursleden heeft hij, zoals hy in Utrecht in feite al aankondigde („ik zal die beslissing over aftre den op een geeigende wyze ne men en niet via de media be kendmaken") vonge week zyn aftreden bekendgemaakt Het moment waarop de oud-WD- wethouder in de gemeente De venter. Lebbink, zijn aftreden bekend heeft gemaakt valt sa men met de beslissing van het merendeel der wedstrydvaar ders om de centrale training van bondscoach Karei Muys weer te volgen. Slechts de zoon van dc afgetreden voorzitter. Gert-Jan, alsmede Ron Stevens en Jan Baayens hebben het bestuur van de Kanobond laten weten op ei gen houtje naar de eerste selec tiewedstrijd in het Belgische Me- chelen toe te willen werken. De overige dissidenten, Gertjan Nuys. Jan Nagelkerke. Stefan Regtien. Jan-Dirk Nijkamp en Ruud van Hezel hebben inmid dels de handdoek in de ring ge gooid en verschenen het afgelo pen weekeinde ook tijdens een centrale training van Karei Muys bij het Kanocentrum in Amster dam. De dissidenten verklaarden zich na gesprekken met onder meer oud topvaarder Arend Bloem bereid om hun grieven tegen bonds coach Muys op te schorten. Ook Baayens, Lebbink junior en Ste vens hebben aangekondigd dat wanneer zy zouden voldoen aan dc selccticnormen en daardoor opgenomen zullen worden in de nationale ploeg (na Mechclen. dc Bosbaan en dc Zaanrcgatta valt daarover dc beslissing) ook on der bondscoach Muys verder te willen trainen

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1983 | | pagina 15