Vakantie op
Terschelling of Tahiti
Reportage
-c
Het zal leerzame tijd
Vier dagen beurs in Utrecht
Nieuwe reis-
folder voor
gehandicapten
DONDERDAG 13 JANUARI 1983
Varia
We zijn wat al
te gretig geweest bij het schuldig
verklaren van de 25-jarige Hage
naar A. C. H., die bij Ajax-FC
Den Haag die fragmentatiebom
in de tribune zou hebben gegooid.
Goed, hij was als verdachte gear
resteerd, de videobeelden zouden
hem als de schuldige hebben aan
gewezen, liefst vijf getuigen zou
den verklaard hebben dat hij de
bom had gegooid, maar hij had
zelf ontkend, dus meer dan een
verdachte was hij niet. En u weet,
iemand is pas schuldig zodra de
rechter hem schuldig heeft ver
klaard. Het wordt dan ook als
een zonde tegen de journalistieke
regels beschouwd als een krant
schrijft: „Zeven jaar geëist tegen
moordenaar van columnist". Zo
lang de rechter de man niet ver
oordeeld heeft (tot zes maanden)
had daar moeten staan: „Zeven
jaar geëist tegen verdachte van
moord op columnist".
In het geval van Ton H. zou de
kranten enige prudentie niet
misstaan hebben omdat H. hard
nekkig ontkende. Alleen zijn lid
maatschap van de Centrumpar
tij had hij bekend. Aha, dachten
wij toen begerig: „circumstantial
evidence", bijkomstig bewijs van
schuld, het ergste heeft hij nu al
bekend, dan komt die bom van
zelf wel. Maandagavond werd de
kwaliteitskrant NRC Handels
blad zowaar trendsetter door op
de voorpagina twee foto's te
plaatsen: een van de arrestatie
van A. C. H. en een waarop je
hem als beschermer van kamer
lid Janmaat van de Centrum
partij ziet optreden. Een beter be
wijs uit het gerijmde leek nauwe
lijks te geven! Andere kranten
plaatsten die foto de volgende
dag ook, sommige met een zwart
balkje over H.'s ogen dat echter
zijn uitzonderlijke lengte onver
let liet, alsof het een misdaad is
in Janmaats gezelschap te wor
den gezien (Ton H. was nu juist
een van de weinigen die dat niet
vond...).
De kranten begonnen nu ook H.'s
doopceel te lichten. Hij zou be
kend staan als „het monster van
Laakkwartier", had vergeefs ge
poogd zich bij de militie van Is-
raëls bondgenoot Haddad aan te
sluiten, en in de Volkskrant viel
te lezen dat de Anne Frankstich
ting over foto's beschikte waarop
hij samen met Janmaat was te
zien. „Een van de bomgooiers
blijkt aanhanger van Centrum
partij" schreef Het Parool in een
grote kop. De Volkskrant schreef:
„Bomgooier verklaart lid Cen
trumpartij te zijn", het Utrechts
Nieuwsblad: „Haagse bommen-
gooier wilde in leger Haddad",
het Nieuwsblad van het Noorden:
„Fragmentatiebomgooier was
lijfwacht van Janmaat", en het
Leidsch Dagblad: "De man die
de fragmentatiebom wierp zou
lid zijn van de Centrumpartij".
In feite sprongen de meeste kranten
voorzichtiger om met dat (ver
meende?) lidmaatschap van de
Centrumpartij dan met het (ont
kende!) gooien van de bom. Ikzelf
vroeg me in Trijfel af of de ver
dachte zich wellicht had laten in
spireren door de zaterdagavond
film „Kassbach" over Oostenrijk
se onruststokende neofascisten,
en ik plaatste Hitiers „Gymnas
tiek en Sport Afdeling" (een
knokploeg), de Centrumpartij en
de FC Fragmentatiebom in een
groots verband...
Dit zijn allemaal voorbeelden van
onvoorzichtigé journalistiek
waar een terughoudende en af
wachtende houding geboden was
geweest. Ik heb de redacties van
de GPD-bladen waartoe ook deze
krant behoort gevraagd of zij
zich een soortgelijk geval konden
herinneren waarin de Neder
landse pers een onschuldige ver
dachte wat al te gretig tot de van
zelfsprekende dader verhief,
maar afgezien van enkele be
roemde justitiële dwalingen (af
faire Giessen-Nieuwkerk, de Ho-
gerhuis-zaak) konden zij zich zo
gauw niets vergelijkbaars herin
neren. Althans niet in Neder
land, wel in West-Duitsland,
waar in 1977 de bankier Ponto
vermoord werd in een tijd dat de
links-extremistische RAF bijzon
der actief was. De 23-jarige stu
dente Eleonore Poensgen werd
gearresteerd, de vrouw van Pon
to zei haar als de daderes te her
kennen, Eleonore werd lang in
voorarrest gehouden, de mensen
op het ver jaarspartijtje waar zij
volgens haar zeggen op het mo
ment van de aanslag geweest
was werden niet als objectieve
getuigen beschouwd, en pas toen
haar advocaat erin slaagde ie
mand op te sporen die haar in de
tram op weg naar dat verjaars-
partijtje had gezien, werd zij
vrijgelaten.
Intussen hadden de Springer-bla
den (Bild, Die Welt, etcetera) wel
in geuren en kleuren, en stanken
en klanken, haar hele doopceel
gelicht, met alle ware en onware
roddels van buren erbij, zodat ze,
hoe onschuldig ook, toch niet
meer onbespoten in de maat
schappij kon terugkeren. Overi
gens, toen later, na de moord op
Schleiger, een noodwetje werd
aangenomen dat gevangenen in
bepaalde gevallen geen contact
meer mochten hebben met hun
advocaat, wees de oppositie erop
dat Eleonore Poensgen in dat ge
val haar onschuld nooit had kun
nen bewijzen. Het wetje werd en
kele jaren later opgeheven.
door
Rob van den
Dobbelsteen
UTRECHT - Twijfels
alom. Waar naar toe in
de zomervakantie? Naar
Texel of naar Mallorca,
naar de Veluwe of naar
de Dordogne, naar Zuid-
Limburg of naar de Al
pen?
Ooit werden we de Nomaden van
Europa genoemd. Ooit ge
schiedde het dat je in februari
al geen kamer kon krijgen aan
welke zomerse Spaanse Costa
dan ook. Eigenlijk werd die
Utrechtse Vakantiebeurs veel
te laat gehouden, hoorde je
vaak. Januari, dan hebben de
meesten al beslist. Dan ga je
niet nog eens een dag over een
vakantiebeurs kuieren om te
zien of je 't wel goed hebt ge
daan. Of je wel de goede beslis
sing hebt genomen.
Maar boeken gebeurt al lang niet
meer in het begin van het jaar.
Een enkele uitzondering daar
gelaten. Boeken wordt nu pas
op het laatste moment gedaan.
Dus kan iedereen zich in alle
rust oriënteren. Dus heeft de
Vakantiebeurs van Utrecht,
die dit jaar van vandaag tot en
met zondag 16 januari wordt
gehouden, een belangrijker
functie gekregen.
Er hebben zich dit jaar niet min
der dan 546 exposanten ge
meld. De Provinciale VVV Van
Gelderland, maar ook de Baha
ma's. Veilig Verkeer Neder
land, maar ook Tahiti. Shet
land Ponypark Slagharen,
maar ook Jamaica. Een bont
gezelschap. Waaruit het niet
eens zo makkelijk kiezen zal
zijn. Vooral een flinke tas mee
nemen graag, want het aantal
in schitterende kleuren ge
drukte folders dat in je handen
wordt gestopt (gevraagd en on
gevraagd) zal niet te tellen zijn.
Gegrijnsd zal er ongetwijfeld ook
worden. Want wat moet je met
een reis van een maand door
Zuid-Amerika die dan wel „in
de aanbieding ligt", maar
waarvoor je dan toch nog een
bedrag dient neer te tellen
waarvoor een ander een aardi
ge auto in de middenklasse
kan kopen?
Ludieke reisjes
De vakantiebeurs is er misschien
eerder voor ideeen dan om
echt „zaken" te doen. Want lu
dieke reisjes zat tegenwoordig.
Bij een en dezelfde firma kan
je een toneelkamp boeken op
Terschelling en een expeditie
naar India. En wie „op" kano
kamp wil in de Biesbos of per
of een gondelvaart in Venetië; de betovering van
mandolineklanken en de weldadige smaak van Ita
liaanse witte wijn.
trein wil zwerven door Europa
kan ook al bij dezelfde stand
terecht.
Want zomaar liggen op het
strand, zomaar lekker bruin
bakken, dat is „out" eigenlijk.
Op vakantie dien je tegenwoor
dig niet alleen maar te zweten
als je bij ginds strandtentje een
grote pils met condens op het
glas hebt gehaald. Je zweet nu
op vakantie omdat je je in
spant. Ontspanning door in
spanning, dat is de kreet.
Neem „Discover Sun Treks".
Zonnebaders zullen van schrik
wit uitslaan als ze het program
ma van dit bureautje beschou
wen. „Wakker worden in
steeds andere plekken", laat de
folder bescheiden weten, „in
kopen doen op de plaatselijke
markten". En dat 42 dagen
lang. Want zo uitgebreid is de
kampeertrektocht onder lei
ding van de ondernemende he
ren Matthijs Poldermans en
Piet Ligthart van „Discover
Sun Treks". Tweeënveertig da
gen, die de reiziger niet alleen
langs Innsbrück voert, maar
ook langs plaatsen met uit
heemse namen als Sfax, Lag-
houat, El Aricha en Marrakesj.
Plaatsen in Noord-Afrika dus.
Jongeren
Het zal duidelijk zijn, Polder
mans en Ligthart richten zich
vooral tot jongeren die het in
Benidorm of Torremolinos al
lemaal wel gezien hebben. Ge
roosterd schapevlees in plaats
van Spaanse patat. Maar ook
ouderen krijgen duidelijk an
dere interesse. Toen „Campus"
(onderdeel van „Hotelplan")
vorig jaar reizen begon te ver
kopen naar plaatsen in Grie
kenland en Spanje waar een
tent klaar stond in plaats van
een comforthotel of een appar
tement met douche en balkon,
dacht men werkelijk dat het in
het bijzonder studenten zou
den zijn die belangstelling zou
den hebben voor zo'n trip. De
eerste klanten echter waren
een man en een vrouw, die de
zestig al gepasseerd waren.
De reden was duidelijk. Einde
lijk eens naar Griekenland
voor niet al te veel geld. Neder
landers - het is bekend - zijn
dol op vakantie, maar als het
even mogelijk is, mag het niet
te veel kosten. Vandaar ook die
trend in eigen land te blijven.
Het is een van tweeën, laat de
vaderlandse reiswereld weten:
heel duur of zo goedkoop mo
gelijk. Wat zich op de vakantie
beurs zal vertalen in aanbie
dingen voor reizen naar het
eind van de wereld en in aan
biedingen voor leuke tochtjes
in eigen land.
Eigen kaart
Wat dat laatste betreft: bleef in
1981 55 procent van de vakan
tievierende vaderlanders in ei
gen land - dit jaar was dit per
centage gestegen tot 57,5 pro
cent. Nu heeft het mooie weer
daar natuurlijk ook een ge
wichtige rol in gespeeld. „Last
minute" boekingen, boekin
gen dus van lieden die vrijdag
besloten om zaterdag naar
Gran Can ana te gaan, waren er
dit afgelopen seizoen maar
weinig. Maar ook al zal het ko
mende jaar een oude traditie
worden hersteld (regen van ju
ni tot en met augustus) dan
toch gelooft men niet dat er
weer minder Nederlanders
binnen de grenzen zullen blij
ven.
De WD-directeur van Scheve-
ningen/Den Haag, de heer B.
Keyser meldde dat het aantal
overnachtingen in zijn regio in
het afgelopen seizoen met niet
minder dan 6,2 is toegenomen.
Een mededeling waaraan dan
wel werd toegevoegd dat het
vooral toeristen betrof die ho
tels links laten liggen en die
het dagelijkse kopje koffie lie-
Caravan
De (geringe) groei in de vakantie-
markt (4) beperkt zich vooral
tot vakanties met de tent of ca
ravan. En ook dat zal op de
vakantiebeurs te merken zijn.
Uiteraard zullen ze er zijn: de
geheel verzorgde reizen. Maar
om met die van „Discover Sun
Treks" te spreken: er gaan
weer kampvuurtjes branden
op exotische plaatsen midden
in de natuur. Avontuur, lekker
bezig zijn en uit in eigen land
zullen de thema's vormen
waarvan de Vakantiebeurs '83
doortrokken zal zijn. En van
„Zo-Goedkoop-Mogelijk" na
tuurlijk. Maar wie had anders
verwacht?
Vakantie '83 wordt gehouden in
de Jaarbeurs te Utrecht van
donderdag 13 tot en met zon
dag 16 januari 1983. De ope
ningstijden zijn van 10.00 tot
18.00 uur. Op vrijdag is de
beurs tot 21.00 uur open. De
Nederlandse Spoorwegen ver
kopen op ruim 200 stations ge
combineerde trein- toegangs
biljetten die een aanmerkelijke
korting geven op de entree
prijs, die normaal f7,50 be
draagt. Kinderen onder de
twaalf jaar hebben gratis toe
gang.
UTRECHT (GPD) -Al ben je dan
gehandicapt, je wilt er in de zo
mer toch ook wel eens op uit
Naar het buitenland per vlieg
tuig. bus of trein. In groepsver
band of individueel Of in ei
gen land. om ook eens te genie
ten van een weekje in een bun
galow, een zeilkamp of een
v aarvakantie.
,JEr zijn allerlei mogelijkheden",
zegt Wim Jolink, medewerker
van het Nationaal Rheuma-
fonds. Het fonds zelf organi
seert al reizen wan patiënten
met of zonder begeleiding in
het tehuis „Groot Stokkert" in
Wapenveld. Verder staan bij
dit fonds ook touringcar-reizen
op het programma, vliegreizen
naar Engeland, Jersey en Zwit
serland en bootreizen op de
Rijn.
Het Rheumafonds is dan nog
maar één van de twintig orga
nisaties in ons land die vakan
tie voor gehandicapten in hun
programma hebben.
Jolink: „In 1980 zijn we begon
nen met het uitgeven van een
vakantie-folder voor gehandi
capten. We zijn toen begonnen
met zeven organisaties. In dat
jaar hebben 200 langdurig zie
ken of gehandicapten een
vakantiereis kunnen maken.
Vorig jaar waren het er al tien
keer zoveel. En werkten we al
met veel meer organisaties. Nu
zijn het er al twinttg en is het
aanbod aan mogelijkheden
weer vergroot".
Het doel is volgens Jolink om de
zieken en gehandicapten naar
individuele vakantiebeleving
te brengen. „Ook bij gehandi
capten groeit de behoefte van
groepsreis naar individuele
Een kostbare uitgave, zo'n folder,
die veel instellingen en organi
saties - die het ixxtral ran sub
sidies of vrijwillige bijdragen
moeten hebben - een hap geld
kost. De uitgave van de folder
en de verspreiding is mogelijk
gemaakt door de firma Boots
Company in Hagestein.
De uitgebreide folder is te ver
krijgen op het volgende adres:
Vakantiefolder 1983, postbus
135, 7570 ACOldenzaal
Overigens is ook de ANWB voor
zichtig begonnen met enige ser
viceverlening aan gehandicap
ten met een afdeling Toeristi
sche Reisvoorbereiding Gehan
dicapten, maar deze afdeling
is nog niet helemaal toegerust
om het hele veld van mogelijk
heden te controleren.
Gisteren vertrok vanuit Nederland opnieuw een groep vrijwilliger!,
die deel uit gaat maken van de internationale vredestroepenmacht
in de Sinai.
Onder hen de marechaussee 2de klas Jacques Hoogeveen uit Voorhout,
die in de Sinai als chauffeur zal gaan werken.
Jacques zal gedurende zijn verblijf in deze krant geregeld verslag
doen van zijn bevindingen daar. Vandaag zijn eerste bijdrage die
hij voor vertrek uit Nederland schreef
Voorhoutse marechaussee naar Sinai
Jacques Hoogeveen.
De Sinai, woestijn in het Mid
den-Oosten, gelokaliseerd tus
sen twee landen die toch nog
enigszins in een conflictsitua
tie verkeren, namelijk Israël en
Egypte. Een zeer uitgestrekt
gebied waar nauwelijks iets
groeit, bloeit of leeft, op enkele
Bedoeïen na, de autochtone
bewoners van de Sinai. Zij le
ven hoofdzakelijk van hun
veestapel, die ze overal mee
naar toe nemen.
door
Jacques Hoogeveen
Dit is het strijdtoneel waar de
M.F.O. (Multinational Force
and Observers) opereert. Deze
krijgsmacht van multinationa
le samenstelling is, als gevolg
van de Akkoorden van Camp
David hier gestationeerd, om
een goede en rustige overgang
van de Sinai te bespoedigen.
Deze krijgsmacht, waaronder
ook Nederlandse militairen re-
sorteren, heeft dus een belang
rijke functie in het gebied. Wij
als Nederlanders hebben in dit
leger twee essentiele taken
Ten eerste de zorg voor de ra
dio- en telefoonverbindingen.
De tweede taak is het leveren
van politie „ensten ten behoe
ve van het M.F.O. Hiervoor is.
wat toch best wel bijzonder is,
het Wapen der Koninklijke
Marechausse uitgekozen.
Bij dit onderdeel ben ik als
dienstplichtig militair inge
deeld. Dit vind ik een hele eer,
zeker gezien het aantal mensen
dat jaarlijks opkomt om haar
dienstplicht te vervullen,
47 000 man, waarvan er maar
450 naar de marechausse gaan.
Toen ik te horen kreeg dat er
chauffeurs werden gevraagd
voor de Sinaï heb ik mij, nadat
ik bij mijzelf goed te rade ben
gegaan, opgegeven. "Waar
om"?, zult u denken. Ja, dat is
moeilijk uit te leggen, maar ik
zal het toch proberen. Je hoort
de laatste tijd veel van gebeur
tenissen in het Midden-Oosten.
Vaak genoeg zet ik daar mijn
vraagtekens bij. Daarbij komt
ook nog dat ik die voorvallen
eens wil zien. Dat ik ze wil
meemaken, zelf ervaren, want
het is niet de eerste keer dat er
vertekende beelden van die ge
beurtenissen worden gegeven.
En wat daarbij is dat het toch een
hele aparte ervaring is om met
zoveel landen, zoveel verschil
lende mensen met al hun eigen
ideeën aan een goede zaak te
werken, namelijk het bevorde
ren van ontspanning in het
Midden-Oosten, met name tus
sen Egypte en Israël. Daarbij
doe je natuurlijk nog de nodige
mensenkennis en zelfkennis
op. en dat vind ik zeer waarde
vol.
Kennissen van mij zeggen: "Doe
het niet, wantje zoekt de narig
heid op, laten die mensen hun
eigen problemen oplossen".
Dat kun je nu wel zeggen, maar
met dat oplossen van hun ei
gen problemen zijn ze nu al
dertig jaar bezig en het is nog
niet gelukt.
Welnu, als ik mijn bgdrage kan
leveren aan het bevorderen
van de wereldvrede, dan doe ik
dat graag. De mensen zeggen
ook "je bent gek, je kunt wel
voor je kop geschoten wor
den".
Het wordt geen leuk betaalde
vakantie, daar ben ik van over
tuigd. maar ik zal het nodige
doen om een leerzame tijd te
hebben.
U hoort nog van mg.
