c Lucy ontroert meer dan ooit voor Jerney Schaken I *2' Fim tü Tl T 33* sa i rr ":3 vï 21 n 2^! BI 5 a srsw 8? VRIJDAG 31 DECEMBER 1982 Extra Onder redactie van Jaap Visser Het moet een jaar of drie ge leden zijn geweest toen ik luisterend naar Lucy Steymel in een Leids eta blissement even kippe- vel voelde opkomen. Ze zong een liedje over een vluchtige romance met ie mand van wie ze achteraf de naam niet eens wist. Maar dat deed er eigenlijk niet zo toe. Waar het om ging was dat ze voor drie honderd procent in een song stond en daardoor ongevraagd emoties over bracht op een wijze die helaas spaarzaam is. Het ongekunstelde van toen lijkt definitief voorbij nu ze - na twee eenzame lp's en een geflopt songfestival-avon tuur - met eenzelde passie revanche heeft willen nemen op het uitblijven van een doorbraak. Een revanche die vorige week gestalte kreeg in het verschijnen van haar der de lp "Three's a charm", wat zoveel betekent als driemaal is scheepsrecht. Een sprong naar het grote entertainment, waaraan ze anderhalf jaar lang hard heeft gewerkt. Laat ik meteen duidelijk zijn: de oogst van al die arbeid is boven verwachting. De onte genzeggelijke kwaliteit van "Three's a charm" is niet al leen een diepte-investering in het schrale Nederlandse pop- gebeuren, maar tegelijkertijd heeft Lucy aangetoond dat het zeer wel mogelijk is om een uitermate muzikaal werkstuk af te leveren in een jungle van puur op commer cie ingestelde platenbonzen en promo-boys. Wat Lucy van vele anderen on derscheidt is dat ze een stem heeft die een instrument op zichzelf is. Een stem zo rauw als tartaar. Een stem die bol staat van ongeschooldheid en rokershoestjes, maar met een Het kan verkeren. Na jarenlang in een wat pretentieus muzi kaal conceptje te hebben vastgezeten (met toch duide lijk de bedoeling om in het hitgebeuren aanwezig te zijn) is het ook Earth Fire gelukt een redelijk consistente koers uit te zetten. Dat begon al twee jaar geleden met de lp "Reality fills fantasy" en een en ander heeft nu body ge kregen met de onlangs ver schenen lp "In a state of flux". Even de grote lijn: een ver draaid aardige plaat waarop eens te meer duidelijk wordt dat zangeres Jerney Kaag man samen met levenspart ner en bassist Bert Ruiter thans de grote compositori sche lijnen aangeven, al moet gezegd dat ook drummer Ab Tamboer ("Hide away") en gitarist Ron Meyjes ("Wish you were here") ieder een verdienstelijke bijdrage heb ben aangeleverd. Met "Twen- tyfour hours" heeft Gerard Koerts duidelijk een poging gewaagd om een kopie van de bestseller "Weekend" te bakken, hetgeen in mijn ogen tot een mager resultaat heeft geleid. Maar genoeg daarover. De to taalindruk van deze lp is dat Earth Fire overtuigend de pretenties van voorheen van zich af heeft geschud, tenein de te komen tot een goed in het gehoor liggend product, dat hier en daar ook nog ver bluffend origineel is. Voor beelden daarvan zijn "Stran ge town" en "I don't know why", maatwerk voor Jerney Kaagman wier stem steeds meer op die van Olivia New ton-John begint te lijken. Maar anderzijds is oorspronke lijkheid niet alom troef. Een heerlijk dansbaar liedje als "Love is to give away" lijkt al te verdacht op een Abba-imi- tatie. En dat zou nog geen probleem zijn als de chorus niet een blauwdruk was van "Da doo ron ron" (het is nu eenmaal een van mijn kwade trekken om bijna-plagiaat op Earth Fire: leuk concept te sporen). Maar hoe dan ook: alles draait tenslotte om luis- terplezier en dat is op deze plaat best te beleven. Is het niet met Jerney, dan toch ze ker met het fraaie instrumen tale titelnummer. WS granieten omranding die ont roert zoals ook een Tom Waits en een Gary Brooker kunnen ontroeren. Een stem waar je van houdt of niet; een tussenweg lijkt te ontbreken. Blijft over: hoe gebruik je zo n stem? Het mag de verdienste van Lei- denaar Roland de Leeuw worden genoemd dat hij de wieg voor Lucy's wederge boorte heeft klaargezet in de vorm van een handvol pasklare composities waar mee Steymel zich als een vis in het water moet voelen. Prachtige ballades, sterk gearrangeerde up-tempi en zelfs onvervalste rock roll het is allemaal in een logi sche lijn^op deze langspeler te vinden. Waar de melodie ons even in de steek laat, is het arrangement doorgaans weer ijzersterk ("Hitch-hi ker"), en omgekeerd. Al blijft er productietechnisch nog iets op aan te merken. Drie dingen. De tekstuitloop van veel titels is iets te lang, waardoor het gezegde aan kracht inboet. Voorts mag de alom geliefde en door mij ge hate synthesizer-cultuur niet uitmonden in elektronisch geblieb als beslag voor een prachtballad als "Living in different worlds" (het mooi ste nummer van de lp). En voorts is het een raadsel waarom een notoire hit als "Settling down" op voorhand al gedegradeerd is tot flipside van de single "I love you's". Doch met het noemen van nog één zwakke stee ("You're breaking my heart, woman") houdt de kritiek op. Het zeer noemenswaardige restant staat voor een emotioneel muzikaal gebeuren waarmee Lucy Steymel meer dan ooit ontroert. Dat schept ver wachtingen voor een volgen de lp, die wat mij betreft best "Number Four" mag heten. WILLEM SCHRAMA Horizontaal 1 voorstelling in de slaap, 6 ïn- reis/verblijfsvergunning. 9 pa pegaai. 10 Engels bier, 11 stem ming, 13 werkelijk, 15 rivier (Spaans), 16 Turks bevelheb ber, 17 bron, 18 zielig persoon, 20 uiting van genegenheid, 22 paardrijdster, 24 bedwelming. 26 rampspoed, 30 schrijfgerei, 33 begeleiding, 36 godin van de wraak, 40 water in Utrecht, 41 vrij, 42 smekend verzoek, 43 reeds - spoedig, 44 holte onder de arm, 45 Japanse parelduik- ster, 46 roem, 47 gebergte in Rusland, 48 verdicht verhaal. Verticaal 1 hoeveelheid, 2 zangspel, 3 land in Noord-Afrika, 4 zangvo geltje. 5 opslagplaats. 6 tegen spoed. 7 loopstok, 8 krijgsge woel, 12 boom. 14 telwoord, 19 gestemd, 21 saus, 23 grote wa teroppervlakte, 25 klein ver trek, 27 oog - strik. 28 gewoon, 29 iemand van adel. 30 schil dersgerei, 31 trommelslager. 32 vrouwelijk dier, 33 muze van het minnedicht, 34 boom, 35 g zerhoudendc aarde, 37 eike schors, 38 oliehoudend gewas, 39 ontvangstkamer Aan de vooravond van het Ca- ransa 'Verdienste' toernooi werd een demonstratiewed strijd gespeeld tussen een Italiaans en een Nederlands bondsteam. Voor de gasten kwamen ondermeer uit Gior gio Belladonna, Italiè's meest gelauwerde topspeler. en de niet minder bekende De Fal- co; voor Nederland traden aan Max Rebattu, Cees Smit, Kees Tammens en Erik Kirchhoff. Italië won met 66-49 Een aardig spel uit die wedstrijd lag als volgt: AH CB82 O B 10 9 2 B543 V 1° 3 ig9®, OA 10 43 O A 6 5 ?oV V 10 2 *987 ♦87542 O 9 7 6 O 8 7 AH6 Zuid gever, OW kwetsbaar. De Italianen als OW boden 3 SA, waartegen NZ startten met O drie ronden klaveren. West ging in de praktijk drie down, maar na dit begin kan hij zgn contract maken. Het is wel licht leuk eerst eens uit te zoeken hoe, oplossing aan het slot van deze rubriek. Het volgende spel leverde grote Italiaanse winst op: 9 5 O V 10 5 O B 10 7 6 5 H65 H 8 6 2 £A87B210 OHB93 X a O 8 2 4 3 B9 4 *AV7 743 O 64 O A H V 9 10 8 3 2 West gever. OW kwetsbaar. De Nederlandse OW boden 4 Ha en maakten slechts 9 slagen. Eindelijk zijn de partijen van het wereldkampioenschap binnengekomen. Uit de nota ties blijkt dat vooral Harm Wiersma het zwaar heeft ge had om tegen de puur verde digende spelers iets te berei ken. Ook het gerucht dat Os car Verpoest opzettelijk van Van der Wal verloren zou hebben lijkt uit de lucht ge grepen, want laten we de tweestrijd Verpoest-Bas- tiaannet eens bezien: 1.33-29 17-22 2.39-33 11-17 3.44-39 6- 11 4.50-44 1-6 5.31-26 16-21 6.32-28 19-23 7.28x19 14x23 8. 35-30 10-14 9.30-24 21-27 10.37-31 23-28 11.42-37 5-10 12.40-35 28-32 (aangewezen, want op 20-25 volgt 44-40 en zwart is gedwongen tot 11-16 24-20! 15x24 29x20 met zeer goed spel voor wit omdat zijn opponent heel weinig speel bare zetten heeft) 13.37x28 18-23 14.28x19 14x23 15.29x18 20x40 16.45x34 12x23 17 33-29 13-18 18.41-37 8-12 19.47-41 9- 13 20.29-24 3-8 21.34-29? 23- x34 22.39x30 22-28 23.31x33 13-19 24.24x22 17x50 en zwart Deze week laatste serie opgaven. We beginnen weer dicht bij huis, in Leiden. Onderstaan de stelling kwam voor in het Noteboomtoernooi 1981. Wit is de Amstelvener Haupt- mann, de zwarte stukken werden gevoerd door LSG-er Leendert Pols. Zwart is aan zet en staat twee pionnen voor; door de partij rustig uit te schuiven kan hij op de lan ge duur zeker winnen. Pols vond echter een voortzetting die wit binnen enkele zetten op fraaie wijze tot opgeven dwong. Welke? DIAGRAM 1 Wit: Kgl, Dh5, Tb3. Tdl, pion nen az, e5, f4, g2, h2. Zwart: Kg8, Da5, Tc8, Tel, - -if ft! t BELGIË - De Belgische Regie der Posterijen is op 20 decem ber met zes bijzondere zegels en een velletje gekomen, alle met toeslag, ter gelegenheid (en ten bate) van de le Wereldten toonstelling voor Postgeschie denis, Postwaardestukken en Aerofilatelie "Belgica 82". die van 11 tot en met 19 december in Brussel is gehouden. Zegels en velletje hebben als thema meegekregen "De koerier in de postgeschiedenis". Van het begin van 1500 tot het einde van de achttiende eeuw werd voor het verzenden van brieven van het hof en van de staat een beroep gedaan op de boden van de prinsen van Thurn en Tassis, terwijl sinds de middeleeuwen, eveneens tot het einde van de 18de eeuw, de meeste "gewestelijke" brieven door gemeenteboden werden besteld. In de meeste gevallen werd het loon van de bode op de achterzgde vermeld. De bo de kreeg dan zijn loon bij het afgeven van de brief. Dat was De Italianen boden 4 Sch. waartegen noord startte met ruiten. Zuid maakte aas en heer en speelde harten terug, voor 10 en aas West trok de troeven, speelde klaveren naar de vrouw en incasseerde Ha H. Hij ging vervolgens van slag in harten en dat bracht noord aan slag op een voor hem vervelend moment. Hij moet óf de ruiten spelen in de dubbel renonce óf kla veren, hetgeen in die kleur een slag kost. Noord koos voor het laatste en west maakte zgn contract. In het eerste spel moet west eerst de hartens incasseren, m de 4e ronde moet noord vervolgens een kaart afgooi en die hg eigenlijk niet kan missen. Het doet er niet toe welke kleur hij bijspeelt, het kost altgd een slag In de praktgk begon west met rui ten (er zgn niet voldoende en trees om beide kleuren te proberen) en sneed vervol gens in de derde hartenronde op Ha B, met als resultaat drie down. Aan de andere ta fel speelde west 2 SA dat pre cies werd gemaakt de arme Verpoest nog sneller klaar Autar-Verpoest 132- 28 19-23 2.28x19 14x23 3.37-32 10-14 4 41-37 14-19 5 46-41 5 10 6.35-30 20-25 7 40-35"' (het gevolg van de training van Sijbrands of het afkijken van de in de voorgaande ronden gespeelde partijen 7... 17-22 8.32-28 23x32 9.37x17 11x22 10.30-24 19x30 11.35x24 6- 11?? 12.24-19 en Verpoest gaf er de brui aan. Vreemd genoeg hield de Belg wel stand in de negende ron de tegen wereldkampioen Wiersma (nu ex-wereldkam- pioen) en ook Clerc wist niet voldoende voordeel te berei ken voor de winst, maar een "zeeslang" bracht uitkomst en vermoeidheid overmande Oscar met een pijnlijk verlies in een drie om twee als ge volg. Toen brak de twaalfde ronde aan en Jannes was de tegen- pionnen a7, b7, e6 en f7, g7, h6. Dat is ook in vroeger tgden ste vig "geschwindeld" werd be wijst de volgende opgave. Deze is afkomstig uit het toernooi van New York 1923. De witspeler is de toenmalige grootmeester Frank Mars hall. die tegen de relatief zwakke MacClure een toren geofferd had in de hoop met zijn h-pion te promoveren. Dat viel bij nader inzien te gen. Toch hoeft wit aan zet de partij niet te verliezen. Waar om niet? stander met zwart: 1.32-28 18- 22 2.37-32 12-18 3 41-37 7-12 4 46-41 1-7 5 34 29 19 23 6 28- xl9 14x34 7 40x29 13-19 (om de bekende varianten na 10- 14 35-30 etc te vermgden) 832-28 8-13 9 37-32 10-14 10 41-37 5-10 11 44-40 2-8 12 50-44 19-23 (aangewezen) 13.28x19 14x34 14.40x29* 13- 19 15.31-26 9-13 16.37-31 3-9 17.32-27 19-24 (wit dreigde het veld 24 later te bezetten) 18.38-32 10-14 19 43-38? en Van der Wal voltrok het von nis met 19...22-28 20.32x23 20- 25 21 29x20 18x29 22 33x24 17-21 en Verpoest liet zich de rest niet meer bewijzen a o a 3 S Q 3 O a Q 33 0 1 <3 <3 n s fti door Dirk Sikkel DIAGRAM 2 Wit: Ka6, TfB. pionnen b4. c6, h7. Zwart: Ka8, Te7, Th5. pionnen b6, c7, (7. Tenslotte een fancy-problcem van dr Karl Fabel. Wit speelt en geeft geen mat in één zet! DIAGRAM 3 Wit: Kg8, Tg6, Th8, La8, Lh7, Pdl. Pfl, pionnen b2, c4. e2. e3, g4, h2. Zwart: Ke4, Tb7, Kc5. Pc8, Pe8, pionnen b3. e5, g5. h3 Oplossingen. Opgeve 1: 1 Dd2 2. Tbl T8c2 3. Dg4 h5! en wit geeft op. Opgaven 2: 1 Th6 2 H8DTh8. 3. b5 en remise, want als zwart het pat opheft door 3... Td7 4. Cd7. c6 5 bc6 verliest hij nog Opgave 3 1 Tc6-f en zwart kan Th7 spe len. - I - asa a m s h :1 i iti -.2 m .BoiQa eigenlgk een zekere garantie dat de brief ook werd bezorgd Elke gemeentebode had aan de voorgevel van zijn woning een brievenbus, waarop de namen stonden vermeld van de plaat sen die hij aandeed. Deze bee- digde boden reisden te paard Voor het afleveren van privé- bneven werd in de middeleeu wen ook een beroep gedaan op de boden van de kloosterorden, op reizende studenten en pel grims. In de eerste jaren van de Belgi sche onafhankelgkheid werd een landelgke postdienst opge richt. Er werd toen een groot aantal postboden aangewor ven, dat bg het uitoefenen van het ambt een uniform moest dragen Zoals opgemerkt staan de Bel gica-zegels in het teken van "De koener in de postgeschie denis". Op de zegels 7 f. 2 f een boodschapper, die een brief brengt aan het leger van de koning; 7,50 f.-f 2,50 feen boodschapper van Baal. 10 f -f 3 f., een boodschapper van Neurenberg. 17 f.-f 7 f.. een kei zerlgke renbode uit 1750, 20 f.-f 9 feen keizerlgke renbode uit 1800 en 25 f. -f 10 feen Belgi sche brievenbesteller uit 1886 Op het velletje staat een post koets waarvoor vgf paarden. De zegel in het velletje in de waarde van 50 f. -f 25 f. toont het voorste deel van de koets met twee paarden Zowel ze gels als velletje zgn aan de lo ketten te koop tot en met 28 fc- bruari. Opgemerkt zij, dat de zegel ter gelegenheid van de "dag van de postzegel", die op 24 mei ver scheen ook al in het teken stond van Belgica 82. Die zegel, in de waarde van 10 frank, toonde een bode van de Pargse "Kleine post" uit de zeventien de eeuw

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1982 | | pagina 37