verveling
's Winters slaat
de verveling toe
"Ze hebben altijd kritiek
maar je ziet ze nooit"
"Gewoon gezellig
feesten kan hier
blijkbaar niet"
Voor jeugd Rijnsaterwoude
Het
evangelie
als
oplossing
Jaarwisseling in Hazerswoude
blijft groot vraagteken
VRIJDAG 31 DECEMBER
De jeugd heeft het altijd gedaan. Zo was het vroeger en zo is het nu nog steeds. Wat bezielt de jongeren?
Maar nog meer kan de vraag worden gesteld: wat doen de verantwoordelijke gemeentebestuurders er
aan? In Rijnsaterwoude, Woubrugge en Hazerswoude hadden verslaggevers gesprekken met de
jongeren. In Rijnsaterwoude moet de jeugd zich vermaken in een bushokje, Hazerswoude is een
verhaal op zich. Berouw tonen over gepleegde vernielingen en dan toch nog de kous op de kop krijgen.
Een voorbeeld hoe het beslist niet moet. In Woubrugge krijgen de jongeren veel verwijten en maar
heel weinig begrip. De moraal van het verhaal: laten de ouderen in het nieuwe jaar 1983 eens wat meer
luisteren naar de jeugd, écht luisteren.
door Ariejan Korteweg
Een disco op koninginnedag,
een sport en spel dag en
een bazar van tafeltennis
vereniging RTV, daarmee
heb je wel zo ongeveer alle
activiteiten opgenoemd,
die jaarlijks voor de Rijnsa-
terwoudse jeugd worden
georganiseerd. Goed, er is
rond kerstmis een concert
in de plaatselijke kerk en
de toneelvereniging geeft
jaarlijks een uitvoering,
maar dat zijn evenementen,
die de jeugd al heel wat
minder aanspreken.
Een café of een snackbar zijn in
het hele dorp niet te bekennen.
In de kantine van de sporthal
wordt zo nu en dan wat ge
schonken. maar dat is eigenlijk
alleen voor sporters bedoeld.
Er is een speeltuin en een be-
jaardensoos, maar voor de
middelbare schooljeugd is er
niets. In het jachthaventje mag
niet meer worden gezwom
men. Het trapveldje bij de
nieuwe wijk. na een handteke
ningenactie van jongeren aan
gelegd. kan amusement bie
den. maar dan ben je wel af
hankelijk van het weer.
Kusjes uitdelen
Is het een wonder dat je je in
Rijnsaterwoude ontzettend
kan vervelen? Wilbert, Sandra,
Alma-Mia, Margret, Martin en
Edwin, in leeftijd variërend
tussen de veertien en de acht
tien jaar, vinden van niet. Ze
worden in het dorp wel de
"bushaltejeugd" genoemd. He
le dagen hangen ze rond in het
bushokje bovenaan de dijk,
vlakbij de nieuwe wijk, in de
volksmond De Kuil geheten,
waar ze alle zes wonen. Als het
te slecht weer is kruipen ze
met z'n allen in de telefooncel,
aan de overkant van de weg.
Daar worden soms willekeuri
ge mensen opgebeld met de
vraag: "Wil je met me naar de
film"? Daarna gaat de hoorn
giechelend weer op de haak.
De meesten van hen zijn niet in
Rijnsaterwoude geboren, maar
met hun ouders meeverhuisd,
toen die de landelijke rust aan
het Braassemermeer opzoch
ten. Met de overige dorpsjeugd
(afkomstig uit wat ze Rijnsater-
woude-City noemen) trekken
ze helemaal niet op. Ze hebben
geen ruzie met hen, maar de
twee groepen liggen elkaar ge
woon niet zo. "Ik zou zo weer
terug willen naar Amsterdam",
zeggen Edwin en Sandra.
"Soms zitten we thuis, hebben
we geen geld voor een bus
kaartje. Dan kan je hier echt
nergens heen".
Het bushokje is voor hen de ont
moetingsplaats. Er wordt ge
praat, gehangen, gerookt, en
(volgens de moeder van Sand
ra en Edwin) er worden kusjes
uitgedeeld. "Het eerste wat ik
me van Rijnsaterwoude herin
ner is het bushokje", vertelt
Wilbert, die in Etheopiè is ge
boren.
"Ach, 's zomers kun je zwemmen
en surfen op het meer. Dan valt
het hier best mee. We hadden
een loopplank gemaakt, zodat
je zo de Braassemer in kon en
geen last had van de stenen".
Hoogheemraadschap Rijnland
heeft de plank laten weghalen,
zodat ook het zwemmen lasti
ger werd.
Viltstift
Als het kouder wordt, slaat de
verveling toe. "Als er in het
dorp wat gebeurt, worden wij
er op aangekeken", zeggen ze.
"Als je alleen maar in de tele
fooncel staat, ben je voor som
migen automatisch al een van
daal. Slopen doen we al lang
niet meer. Dat zijn eerder de
kleintjes. Goed, we schrijven
wel eens wat met viltstift op
Als ze rondhangen, zeg ik wei
eens tegen ze: Ga toch wat
doen. Ja maar, wat moeten we
doen, is het antwoord. Daar
weet ik niks op te zeggen, want
er is inderdaad niks".
Volgens hem is het vandalisme
in Rijnsaterwoude nog geen
echt probleem. Maar als er
niets voor de jeugd wordt on
dernomen, zou het dat volgens
hem wel kunnen worden. Van
uit zijn standpunt bekeken kan
een jeugdsoos preventief
werken. Hij pleit voo^ een ac
tievere opstelling van de ge
meente.
•Wat
rondhange-
n bij de
bushalte of
als het erg
koud is in
de
telefooncel,
dat is het
enige
vermaak
voor de
jeugd van
de
Rijnsaterw-
oudse
nieuwbou
wwijk.
(foto
Nanno
Bloupot
een bandje. Een houten ge
bouwtje uit de wind is al ge
noeg", vinden ze. "Dan houden
we er zelf toezicht op". De
moeder van Edwin en Sandra
stelt meteen tafeltennis, biljart
en een sjoelbak beschikbaar.
Preventief
Dorpsagent F. Vink is het eigen
lijk roerend met de jeugd eens.
"Ik heb al zo vaak gezegd: Or
ganiseer wat voor de jongeren
hier. De jeugd tussen de tien
en achttien jaar verveelt zich.
het bushokje, maar daar houdt
het mee op".
De club van zes gaat naar school
in Alphen. Daar gaan ze in het
weekeinde ook uit. Soms gaan
ze ook naar discotheek USM in
Leimuiden of naar De Schakel
in Langeraar. Ze zouden graag
willen dat er in hun eigen dorp
wat meer te beleven was. Een
snackbar zou al mooi zijn,
maar een eigen jeugdhuis nog
veel beter.
Bij het opperen van die moge
lijkheid slaat de fantasie op
hol. "Een paar lekkere stoelen,
muziek, spelletjes, af en toe
De opsomming van activiteiten
voor de jeugd, het afgelopen
jaar in Rijnsaterwoude, was
eigenlijk niet helemaal volle
dig. Op 14 oktober werd in
het Nutsgebouw de film "The
hiding place" gedraaid. Zo'n
honderd Rijnsaterwoudena-
ren gingen kijken, voor de
helft jongeren.
De filmvertoning was georgani
seerd door Guido en Charlot
te van Iperen en Henk van
Dorp. "De film ging over een
vrouw, die tijdens de oorlog
in een concentratiekamp te
recht komt en daar kracht uit
God leerde putten om het te
dragen. Die vrouw was Cor-
rie ten Boom. Ze is later
evangeliste geworden en
leeft nog steeds".
Henk vindt ook dat er in Rijns
aterwoude te weinig voor de
jeugd is. "Een fijne jeugdver
eniging is hier niet", zegt hij.
Dat de jongeren zich verve
len, komt volgens hem omdat
ze het doel van hun leven niet
zien en ook thuis niet altijd
welkom zijn. Daar komt nog
bij dat de media veel ellende
over hen uitstorten.
Ook de bushaltegroep was pre
sent bij de film. Henk ging
vragen wat ze ervan vonden.
"Ze stonden niet te juichen",
zegt hij. "Maar ik wil open
voor hen staan. Ze missen
waardering".
De bushaltegroep weet zich
desgevraagd de filmverto
ning nog goed te herineren.
"We kwamen erheen om lol
te trappen", is hun reactie.
"En we moesten nog stil zijn
ook. Een film is leuk, maar
dan liever "Caligula" of zo".
Henk van Dorp heeft de moed
nog niet opgegeven. Samen
met Guido en Charlotte wil
hij ook volgend jaar wat orga
niseren. Dit keer in het kader
van de evangelisatieactie "Er
is hoop".
"Ze hebben altijd kritiek op
je, maar je ziet ze nooit.
Daar balen wij het meest
van. Dat afbreken van de
mensen. Ze zeggen dat het
hier een zuipzootje is, maar
ze komen niet kijken of dat
ook zo is".
Tweede thuis
De Woubrugse sociëteit Second
Home probeert als een tweede
thuis te fungeren voor de jeugd
van 15 tot 20 jaar. Op het wan
kele pad naar de volwassen
heid en het vinden van een ei
gen plaats in deze toch niet zo
rooskleurige maatschappij valt
de soosleden een lawine van
onbegrip en verwijten ten deel.
Ondanks de tegenwind en te
leurstellingen probeert de
groep er iets van te maken.
De stoot tot de oprichting van de
club werd gegeven door twee
rijkspolitiemannen uit het
dorp. Na ruim een half jaar ont
stond er onenigheid. Een
groep jongelui van zo'n vijftien
jongens en meisjes vertrok. De
politiemannen trokken zich uit
de organisatie terug.
Second Home heeft nu dertig le
den. De jongelui hebben een
eigen bestuur gevormd. Voor
zitter is zo'n beetje de jongste
van de soos, de vijftienjarige
Wilma Haak. Wilma zit in de
vierde klas van de Ichthus-ma-
vo in Alphen en wil volgend
jaar door naar de meao in Lei
den. Verder nemen aan het ge
sprek deel penningmeester
Hans Vrolijk (16), die op de
middelbare landbouwschool
in Hoofddorp zit, bestuurslid
Hans van Wageningen (20),
schilder van z'n vak. de 17-jari-
ge Wilbert Jacobi, leerling van
de christelijke technische
school in Alphen en Gerrit den
Brave (27), die met twee andere
"ouderen" de begeleiding op
zich heeft genomen van de
soos.
Werklust
Second Home heeft een eigen
zaaltje ingericht in het cen
trum De Wijk. De jongelui heb
ben de ruimte zelf opgeknapt
en ingericht. Daarbij werd
dankbaar gebruik gemaakt
van de werklust van Hans van
Wageningen, die als schilder
het plafond in z'n eentje op
knapte. Het resultaat mag ge
zien worden, maar de beheers
commissie van De Wijk vindt
het maar "zo zo".
Second Home-voorzitter Wilma Haak schenkt begeleider Gerrit den Brave e
andere bestuursleden Hans van Wageningen en Hans Vrolijk kijken toe.
t kopje koffie en de twee
(foto Witn Dijkm
Woubrugse jongeren teleurgesteld
door Henk Houtman
Via kennissen, bazaars en het
grof vuil een beetje in de gaten
houdend hebben de jongelui
wat zitbanken op de kop ge
tikt. Ook dat vindt de beheers
commissie maar "zo zo". De
soosleden: "Die commissie
heeft liever dat we op van die
oranje plastic stoeltjes gaan zit
ten".
Naast de mogelijkheden voor
sport en rondhangen bij de
plaatselijke patatkraam "Ge
rard" heeft Woubrugge de
jeugd weinig te bieden. "Als je
van je geld afwilt kun je nog
naar restaurant Het Oude
Raedthuys gaan. Dat doen we
trouwens weieens, als we zijn
wezen zwemmen of zo. We
hebben van de zomer nog eens
een jonge ober het water inge
gooid. Daar vroeg 't ie trou
wens zelf om, want hij had het
Zeef
De jeugd zorgt zelf voor de bar,
waar bier, limonade en chips te
krijgen is. Van de paar centen
die de bar oplevert worden ac
tiviteiten ontplooid. Ze organi
seren kaartavondjes, drop
pings, fondue-avond, bingo,
enz. Medio deze maand voer
den acht leden met succes het
toneelstuk "Emancipatie" op.
De club had er erg veel tijd in
gestoken Voorzitter Wilma:
"Daar hadden we wel wat men
sen van het gemeentebestuur
verwacht. Een beetje belang
stelling. Van de raadscommis
sie welzijn bijvoorbeeld. Maar
er was niemand. Vanuit het ge
meentehuis hoor je alleen kri
tiek. De goede dingen worden
niet gezien".
Teleurstelling
Het gemeentebestuur was op die
bewuste avond wel uitgebreid
aanwezig bij de opening van
het gebouw van de modelbou
wersclub honderd meter ver
derop. "Die zitten in de oude
brandweergarage, die mogen
daar alles. Wij mogen niks. Pu
re vriendjespolitiek", vinden
de Second Home-jongelui.
Ondanks teleurstellende ervarin
gen blijven de jongens en
meisjes van Second Home in
hun sociëteit geloven: "Wij
hebben het toch altijd gedaan.
Laat ze maar kletsen".
Hoe de jaarwisseling dit jaar in
Hazerswoude zal verlopen is
niet te voorspellen, maar erg
optimistisch is Tineke Heems
kerk van de stichting Jeugd-,
jongeren- en buurtwerk niet:
"Ik weet het niet, maar het
hoort er in Hazerswoude blijk
baar een beetje bij dat de jeugd
over straat gaat lopen en met
allerlei dingen gaat lopen smij
ten".
Om moeilijkheden bij de entrée
in 1982 te voorkomen besloot
het gemeentebestuur van Ha
zerswoude vorig jaar om vijf
duizend gulden extra ter be
schikking te stellen voor
jeugd- en jongerenwerk als tij
dens de nieuwjaarsnacht geen
vernielingen zouden worden
gepleegd aan gemeentelijke ei
gendommen. De methode
bleek niet te werken: in Ha-
zerswoude-dorp liep de jaar
wisseling opnieuw volkomen
uit de hand, terwijl voor het
eerst ook aan de Rijndijk moei
lijkheden waren.
Het kruispunt Gemeneweg/
Dorpsstraat - het traditionele
punt van samenkomst voor de
Hazerswoude-dorpsjeugd
werd tot in de vroege morgen
geblokkeerd door zes branden
de autowrakken terwijl ook
een oude, voor sloop bestemde
boerderij in vlammen opging.
De erwtensoep die brandweer
en politie traditiegetrouw op
nieuwjaarsnacht bij burge
meester Ten Heuvelhof kwa
men eten moest tot zes uur 's -
morgens worden warmgehou-
den. De burgemeester betitel
de de nacht dan ook als "de
enige keer dat ik mijn werk
niet meer met plezier doe".
Berouw
door Sjaak Smakman
wijk Rhynenburch aan de
Rijndijk was het rumoerig.
Voor ruim achtduizend gulden
werden vernielingen gepleegd
aan de Banneuxschool. Hier
was echter een lichtpuntje:
JJB-medewerkster Tineke
Heemskerk had via de jeugd-
sociëteit 't Pluutje een paar
jongeren opgespoord die aan
deze vernielingen hadden mee
gedaan en haalde ze over om
zich te melden by de politie en
via het organiseren van disco
avonden en het verkopen van
pannekoeken op 5 mei de scha
de - vooral ingegooide ruiten -
te vergoeden.
De reactie van politiecomman-
dant Kalverda en burgemees
ter Ten Heuvelhof - het hoofd
van de plaatselijke politie - was
hard: in plaats van zich net als
schoolhoofd De Bakker posi
tief op te stellen tegenover het
berouw van de jongeren werd
direct proces-verbaal opge
maakt en weigerden beiden
ondanks smeekbeden van Ti
neke Heemskerk deze verba
len weer in te trekken.
Probleem
"De problemen zijn vorig jaar
duidelijk ontstaan door verve
ling. Ze liepen maar wat over
straat terwijl nergens iets open
was. De dingen zouden heel
anders zijn als er een ruimte
was waar ze naar toe zouden
kunnen gaan met nieuwjaars
nacht, waar ze wat andere
mensen zouden kunnen ont
moeten en een praatje maken",
zegt de JJB-medewerkster.
Goede voornemens waren er dit
jaar voldoende, maar zowel de
plannen van de Jeugdraad om
met nieuwjaar iets te organise
ren als die van de JJB zijn op
niets uitgelopen. Wat de plan
nen van de jeugdraad precies
zijn (waren) is nooit helemaal
duidelijk geworden, omdat ie
dere keer wanneer de "oude-
jaarsproblematiek" op de
agenda stond dat punt beslo
ten werd behandeld.
Gezellig
De JJB wilde volgens Heems
kerk in Het Anker een nieuw
jaarsbijeenkomst organiseren.
"Gewoon een paar uur open
zijn om de gelegenheid te bie
den waar mensen gezellig bij
elkaar kunnen komen", zo om
schrijft ze het plan. Maar uit
eindelijk durfde de stichting
dat toch niet aan met het oog
op vernielingen. Een open huis
betekent dat er mensen komen
die, zoals ze zegt, "geen enkele
binding met het gebouw heb
ben". "En dan worden er gega
randeerd rotjes gegooid. Dat ri
sico kunnen we gewoon niet
nemen, want als het Anker
open is zijn wij verantwoorde
lijk voor wat er gebeurt", zegt
ze.
Hoe 1983 in Hazerswoude-Rijn-
dijk begint? Het blijft afwach
ten. "Ik zou het niet weten. De
mensen zijn blijkbaar verleerd
om gezellig met elkaar te fees
ten. Gewoon bij elkaar in- en
uitlopen om elkaar een geluk
kig nieuwjaar te wensen kan
hier in Rhynenburch blijkbaar
niet".
