c "Zingen is de innigste band tussen lichaam en ziel" Coby Riemersma, de pedagoge achter Lee Towers, Christina Deutekom, Rob de Nijs en vele anderen ZATERDAG 18 DECEMBER 1982 Extra „Er kwam hier eens iemand en ze zei: ik heb een heel goeie stem en ik wil een in ternationale carrière. Ik zeg: dan moet u niet bij mij wezen. Nee, dan bent u hier. echt helemaal verkeerd. Tja. Hoe bestaat 't. Alsof dat zomaar gaat. Dag me vrouw, heb ik gezegd". Coby Riemersma, zangpedago ge, een vrouw van in de zeven tig met een indrukwekkende staat van dienst. Bescheiden, explosief, impulsief, een vrouw die zich zonder aanzien des persoons door het leven beweegt. Ze kan zich vastbij ten als een terriër en zal pas loslaten als ze bereikt heeft wat ze wil. Ze heeft het haar in een prachti ge wrong en het heeft een eeu wig blonde kleur. Ze geeft haar lessen, onverschillig aan wie. Of het nu Christina Deutekom is, die naast haar imposante vleugel in het kleine voorka mertje komt zingen of gewoon iemand die het alleen maar voor z'n plezier doet, ze zal er dezelfde nauwgezette aan dacht aan schenken. Dwingen De afspraak voor ons interview dreigt in gevaar te komen, een jonge zanger heeft zich in de tijd vergist en als ik kom deelt mevrouw Riemersma me mee dat er nog wel een half uurtje in gaat zitten. Ik mag blijven luisteren, maar o wee als ik het waag te storen. Dat waag ik niet. Aan de andere kant van de schuifdeuren, uit het zicht van de zanger en zijn docente, ben ik getuige van een manier van lesgeven en -nemen die welhaast cabareteske vormen dreigt aan te nemen. De volle jonge tenor klinkt vol expansiedrift in een warme aria uit Mozarts Don Giovanni. Teveel expansie, vindt Coby Riemersma en er volgt een ge vecht dat met blijheid gestre den wordt. Riemersma: „Halt! Dat is de moeilijkheid, de dynamische schakering. Je moet jezelf dwingen zachter te zingen". Jonge zanger gloedvol: „Afein Herz ist dein, ich liebe dich..." Riemersma: „Nee. Stop. Kijk, weet je wat het is, je moet het gevoel hebben dat je maar een heel dun draadje adem toe voert. Vanuit je middenrif. Weet je wat je doet, je maakt 't al in het crescendo... Probeer het nog eens". De pianomuziek klinkt weer en de jonge zanger ook. Riemers ma: „Hahahaha, je hebt een próóéchtige falset he, je kan ze d'r denk ik allemaal mee be dotten, maar ik hoor het, ik trap er niet in, hahaha!" Ze giert het uit. Jonge zanger ook en even later: „Al mein Liebe, al mein Liebe..." Riemersma, onder spelen en zin gen door: „Zacht, ssstt, zacht, zacht, zacht. Jonge zanger opeens: „Het is of ik alles door m'n neus hoor..." Gregoriaans Riemersma laconiek: „Ja, dat hoor ik ook, maar dat geeft niks, als het maar mooi klinkt. Je moet dit temperamentloos zingen, als gregoriaans in een kerk moet het klinken". Zanger zingt weer. Riemersma brult tussen alles door: „Goed, goed! En des te zachter je zingt, des te duidelijker je spre ken moet". Korte pauze en ze zegt: „Daar moet je je wild op studeren, wild, wild, wild!" Opnieuw klinkt die mooi volle tenor, nu ingehouden en heel beheerst, een wonderlijk ver schil met het begin. Dan komt de expressie weer tevoorschijn en Coby Riemersma aarzelt i niet in te grijpen: „Kijk, als je aan het begin van de week al je geld uitgeeft, dan heb je aan het einde niet meer te eten" Roept krijgshaftig uit: „Ik moet 't zo in je bestrijden, die heftigheid. En in mezelf ook, dus dat komt goed uit. Twee vliegen in een klap, de lamme helpt hier de blinde!" En ze giert het uit. De tenor zingt weer, opnieuw grijpt Coby Rie mersma in: „Jongen toch! Je moet niet vergeten, 't is een aria van een man die z'n gelief de gaat tróóóósten. En als ik jou hoor, dan denk ik nou, nou, die krijgt er van langs zeg". De tenor houdt het niet meer, zijn lach vult heel het huis en waarschijnlijk een deel van de omgeving. „Hahaha, hahaha, meent u dat nou?" Humor Even later met z'n allen koffie met appelgebak. Ook de foto graaf is erbij. De deurbel gaat en Coby Riemersma komt de kamer in met een papiertje: „Een lot voor reddend zwem men. Dat is goed, reddend zwemmen. Moeten jullie ook zo'n lot? He toe nou, zo, dat zijn dan vier loten. Ik zal ze be waren, ik zet jullie namen d'r op en je hoort het wel als je een prijs hebt". Ze werkt de fotograaf en de jon ge tenor daarna de deur uit en zegt: „Nou, wat moetje van me weten?" Ik praat over de les die zojuist Een lange middag met Coby Riemersma, zangpedagoge. Ze is een begrip in de Nederlandse muziekwereld met een onstuimige werklust, een opgewekt karakter, een onstuitbaar doorzettingsvermogen, lastig voor wie van haar af wil komen en van wie ze iets gedaan wil hebben. Een vrouw van meer dan vijfenzeventig jaar die zicb voelt alsof ze aan het begin van een lang en werkzaam leven staat. Die indruk maakt ze tijdens een gesprek waarin alle kleuren van stemmingen als in een kaleidoscoop verspringen. Coby Riemersma met haar jonge tenor: "je kan ze allemaal bedotten, achter de rug is. Zij: „Een heel mooie stem en een fantastische jongen. Kan prachtig zingen, dat gaat wel goed". Het blijkt Tom Hofman te zijn, die avond aan avond met de Hoofdstado perette ergens in het land zingt. Coby Riemersma: „Ik doorspek mijn lessen met humor. Als je iets moet zeggen en je doet dat met een grappig voorbeeld, dan lukt dat altijd een stuk be ter. Het zangonderwijs berust voor een belangrijk deel op suggestieve gevoelens. Niet helemaal, maar toch..." We praten over haar leeftijd. „Moet dat erin? Het kan me niet zoveel schelen, maar als je oud bent dan gaan ze vaak een verzwakking veronderstellen van geest of lichaam, van inzet, en dat is bij mij helemaal niet het geval. Ik heb het erg druk. Ik kan dit werk niet laten. Als ik iemand krijg die vreselijke moeilijkheden heeft met z'n stem en ik heb het gevoel, ik kan dat repareren, dan popel door Ko van Leeuwen ik". Wachtlijst Vertelt dat ze lang niet iedereen van dienst kan zijn. Er is zelfs een wachtlijstje. Er zijn vaak ook mensen die ik weet te be praten, die stuur ik dan door naar leerlingen van me. Leer lingen die ook heel goed zijn. (Lacht weer hard met het hoofd achterover.) Of ik be zwijk uit ijdelheid. Dan denk ik weer: Ik kan zo iemand hel pen, ik doe het". Ze lijkt een kwajongen, komt heel zelfverzekerd over, maar lijkt ook heel kwetsbaar. „Ik hou vreselijk van mensen. Ie der mens is een avontuur en el ke stem is een avontuur. Voor al jonge mensen, dat vind ik spannend". Zegt dan zacht en bedachtzaam voor zich uit: „Ik vind dat ik nog steeds groei. Ja... Ik blijf groeien, elke dag. Soms heb ik het gevoel dat ik heel jong ben en een eindeloze toekomst voor me heb". Kijkt me dan weer met priemen de ogen aan als een kind dat iets in z'n schild voert. Zegt dan: „Ik vind mezelf een echte puber. Daarom lach ik altijd zo met jonge jongens. D'r komt er een lachstuip.Non-con- formisme, dat is een van de be langrijkste trekken in m'n ka rakter". „Dat is een punk hè, die jongen. Leen Korenhof, hij zingt bij Vandattum. Als je met die jon ge mensen praat, dan komen er zulke diepe waarden los. Je denkt eerst dat er niks is. Alle maal oppervlakkigheid, denk je. Maar die mensen, ze leven vaak zo diep bewust Zo fel. Daarom is het zo fijn om met ze te praten. En ik denk dat ze t ook wel prettig vinden bij mij, want ze praten maar door". Geld Coby Riemersma praat maar door. Het gesprek komt vooral van haar kant. De dreiging van de chaos hangt flonkerend bo ven de tafel. Hoe zal ik daar enig systeem in terugvinden. Maar er gaat een weldadige werking uit van deze wonder lijke vrouw, die overal belang stelling voor heeft, behalve voor geld: „Ze hebben me al vaak uitgelegd wat nou precies m'n hypotheek is. Dan knik ik maar bij die bank, want ik snap er toch niks van. Ik geloof dat ze m'n hand vasthouden op de goeie plek als ik een handteke ning moet zetten". Ze wandelt heen en weer en ik probeer het bij te houden. Op eens klinkt haar stem van de bovenverdieping, maar even later is ze weer in de keuken, dan weer in de kamer, vlug als kwikzilver. Coby Riemersma is onderschei den met de Jos de Klerkprijs voor haar verdiensten met be trekking tot de Vereniging De Vrienden van het Lied. Die heeft ze zelf opgericht en het is nu een bloeiende vereniging met tal van afdelingen in het land en ver daarbuiten. Stimu lerende kracht was ze ook bu de oprichting van de Hermann Schey Stichting, die jonge ora toriumzangers op pad wil hel pen. Dit voorjaar werd een be stuur gevormd en in mei pas seerde de stichtingsacte de no taris. „Ik doe dat zo graag omdat het zo heerlijk voor mensen is zich in de muziek te bekwamen. Waar schijnlijk is zingen de meest innige band tussen lichaam c ond, maar ook heilzaam, öok het zingen in koren. Maar solozang heeft voor: meer per soonlijke beleving". De lijst van leerlingen die hun stem bij Coby Riemersma leer den gebruiken en ontwikkelen is imposant Jan Derksen. Christina Deutekom. Ans Phi lippo, Jenny Veeninga, Wouter Goedhart Annet Andnessen. Maar ook Martine Bul Mar griet de Groot André van Duin. Lee Towers, Willem Na holt Rob de Nijs en vele, vele anderen. Techniek Coby Riemersma: ..Mensen die voor hun beroep gaan zingen, voelen al gauw dat ze adem en techniek tekort komen. Lee Towers zei tegen me: vroeger zong ik tot de pauze uitstekend en dan had ik de angst voor het gedeelte wat nog komen moest maar nu red ik het met gemak een hele avond". „Er zijn bij mij leerlingen die uit sluitend stemtraining krijgen. Die doen bij mij nooit iets aan repertoire, dat staat er dan he lemaal buiten. Die jongen met z'n veer in z'n oor komt bij mij voor z'n techniek. Daar kan ik verder mets mee beginnen en dat hoeft ook niet. Rob de Nijs is pas geleden ook weer ge weest Je kunt ze ontzaggelijk helpen door hun techniek te verbeteren. Ik ben naar Rob de Nijs gegaan, maar na drie num mers kreeg ik last van m'n oren. Ik ben dat niet gewend. Maar ik vond het erg leuk om naar te kijken, hoe die malle Rob... hoe die over de vleugel springt helemaal in dat leer". „Tegen die jongen met die gekke veer zeg ik ook wel dat-ie zich zelf kapot zingt Maar dan zegt- ie: Ik weet het maar ik moet naturel zingen, dat werkt als een bevrijding, het werkt be vrijdend". „Veel jonge zangers kennen hun eigen instrument niet Ze zou den veel minder gevaar lopen als hun instrument eerst goed geschoold werd. Maar ze zijn er bezéten van, zeggen ze dan. Ik wou dat ze zo bezeten van de vrede waren". Impulsief Ze legt haar handen tegen de sla pen en kijkt naar het ta felkleed, steunt met de ellebo gen op tafel en zegt zacht: „Daar zit ik mee. Niemand wil oorlog. Dat is toch zo hè. nie mand wil echt oorlog. Maar aan de oorlog kan je verdienen en niemand kan aan de vrede verdienen. Nee. daar verdien je geen barst mee". Richt zich op en dan: „Een van de hoofdtrekken van m'n ka rakter is dat ik verschrikkelijk impulsief ben. Dat is soms erg leuk, maar soms vreselijk las tig. Je doet daardoor heel on verwachte dingen, maar je maakt ook snel fouten. Tegen de stroom in roeien, aan heel moeilijke dingen beginnen. Dat heb ik. Niet uit zelfover schatting, maar gewoon omdat ik denk: dat moet kunnen. De jongens zeggen: U bent verras send! En ik heb een scherp tongetje". „Openheid, dat is ook een van de grondtrekken van m'n karak ter. Ik wil nooit wat achterhou den. Ik ben een zwamneus, ik ga récht op 'n doel af, ik duik graag in moeilijkheden". Ze verdiept zich ook in de per soonlijke achtergronden van haar leerlingen. "Als ze me heel theatraal aankijkt zegt ze met een pruimemondje: Er komt hier ook een homo zin gen. Zo voor z'n plezier. Hij zingt nu in een koor in Amster dam. Dan zegt-ie tegen me: Coob, meid, het is me een hart stochtelijk weekje geweest Dan kijkt-ie me schuldbewust aan en zegt dan: Dat moet ik niet doen hè? En dan zeg ik voor ik het weet: .Als je ster ker bent dan de natuur, dan moet je het niet laten, cn dan gieren we van de lach. Hij is nu door dat zingen in een sfeer ge komen dat hij het leven weer aankan". Tijdnood Het bijhouden van haar leerlin gen vergt veel tyd. „Ja, ik loop ze vreselijk na, ga vaak kijken en luisteren als er ergens een optreedt Als Chris- tien (Deutekom) ergens in de buurt is - want die zwerft over heel de wereld - als ze bijvoor beeld in Hamburg zingt, dan ga ik daar maar heen. dat is dan niet zo ver weg". „Ik ben iemand die constant in tijdnood zit Ik kan er niet aan ontkomen als zich iets aan dient waarvan ik denk. dat is de moeite waard. Dan komt er weer eens iemand met een jon ge zanger. Coby, wil jij je daar over ontfermen? Nou, dan lig ik echt twee nachten wakker. Die verantwoording! Een ge wéldige opdracht die dan niet alleen om het zingen gaat. maar om de hele persoon" Ze schrijft nu op eigen initiatief een leergang voor zes stem men, verdeeld over vijf perio des, met Nederlandse. Franse, Duitse, Engelse en Spaanse muziekliteratuur. Coby Rie mersma: „Het gaat om alle stij len van de solo-zang Dat is een heidens werk. dat nooit kan worden uitgegeven Bijvoor beeld: wat heeft Rimsy Korsa kov geschreven voor bas. dat moet je in zoiets kunnen terug vinden. Voor geld hoef ik dat niet te doen, daar is geen krui mel mee te verdienen. Ik doe het omdat ik denk dat het moet Uit"

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1982 | | pagina 23