"Dat gevoel van saamhorigheid dat raak je nooit meer kwijt" "Het veremgmgsbelang moet bij Zwammerdam voorop blijven staan" "Aanval ons sterkste wapen" Üud-mariniers richten afdeling van landelijke vereniging op Rudolf Haitsma weet het zeker: DAC wordt kampioen Nieuw raadhuis in Lisse glasdieht "Koppel onderwijs aan deeltijdbaan" Streek LISSE - "Eens marinier, altijd marinier". Deze leus blijkt ook in de duin- en bollenstreek aan te slaan gelet op de belangstelling die er bestaat voor de pas opgerichte afdeling duin- en bollenstreek van de landelijke vereniging "Contact Oud Mariniers" (COM). Nu, een kleine maand na de oprichtingsbij eenkomst telt de vereniging al ruim veertig leden. P. Berbee: "Die vriendschapsband bij de mariniers, daar kijkje met plezier op terug". Het initiatief voor deze afdeling is uitgegaan van vier oud-ma riniers uit Lisse. De vier, P. Berbee, J. van der Horst, H. Langkemper en G. Minnee, speelden al jaren met het plan om een onderafdeling van de COM in de duin- en bollenstreek op te richten. Min of meer uit praktische overwegingen, omdat de meeste oud-mariniers uit de ze regio tot op heden aange sloten waren bij de afdeling Den Haag. De bereikbaar heid van de residentie ligt ten opzichte van deze streek wat moeilijk. Maar vooral de "wat andere mentaliteit" van de Hagenaars sprak een woordje mee bij de oprichting van de afdeling duin- en bollen streek. "Maar begrijp hieruit niet dat wij kritiek hebben op door Kees van Kuilenburg onze collega's uit Den Haag, alleen de sfeer is daar wat an ders dan bij ons. Daar heb ben we wel eens moeite mee", benadrukt Berbee. Het Korps Mariniers met zijn ruim driehonderdjarige roemruchte geschiedenis is trots op zijn historie. Het korps, destijds opgezet door admiraal Michiel Adraansz. de Ruyter, kent tal van ge beurtenissen, waar men met nauw verholen bewondering op terugkijkt. Vooral het optreden in de Tweede Wereldoorlog en de bevrijdingsacties bij gijzeling bij de Franse ambassade in Den Haag en de treinkaping in het Drentse Wijster in de jaren zeventig hebben bijge dragen aan de populariteit van het korps. 'Ook al ben je zelf niet zo fana tiek, de onderlinge band tij dens de periode in dienst zorgt ervoor dat je op een be paalde manier trots bent op je onderdeel. En dat is spe ciaal het geval bij de mari niers. Hoe dat precies komt weet ik ook niet, misschien is het wel een stukje nostalgie naar het verleden. Tenslotte is het voor mij al ruim twintig jaar geleden dat ik in dienst zat", vertelt Berbee, "maar nog steeds is er dat prima ge voel: daar heb ik bijgezeten. Maar datzelfde verhaal ver telt ook de jongen die nog maar kort het korps heeft verlaten". In den vreemde Vooral het uitgezonden worden naar Indië, Nieuw-Guinea en "de West" droegen bij tot de hechte band van de mari niers. Berbee: "Je komt als klas op en gedurende de ge hele diensttijd blijf je bij el kaar. Vooral bij diegenen die in den vreemde hebben ge diend werkt dat enorm door in de onderlinge verhoudin gen. Je bent op elkaar aange wezen en lief en leed deel je". Volgens Berbee blijkt uit de verhalen van de "jongens" die nu nog naar de Neder landse Antillen gaan hetzelf de. "Die enorme band onder ling daar hebben ze het voort durend over". Berbee heeft zelf aan het eind van de jaren vijftig een groot deel van zijn dienstplicht doorgebracht in het voorma lige Nieuw-Guinea. "Toen ge beurde er, buiten wat pogin gen van de Indonesiërs om het land binnen te dringen, betrekkelijk weinig. De oor log kwam pas later, toen zat ik alweer veilig in Neder land". "Maar die gespannen sfeer daar zorgt er toch voor dat je veel voor elkaar over hebt en dat werkt later nog door. Je her innert je steeds die periode van vriendschap en dat ver dringt de vervelende dingen die je hebt meegemaakt. Als je dan die "maten" weer ont moet komt dat weer naar bo- Het zijn niet alleen de "oude maten" die lid zijn van de COM. Ook jongens die nog maar kort geleden zijn afge zwaaid melden zich aan. Vol gens Berbee is het duidelijk dat het Korps Mariniers niet alleen de ouderen voor wie het allemaal wat lkang gele den is,aanspreekt, maar dat ook de jongeren trots zijn op het korps. "Ik denk dat zo iets toch uniek is in de Nederlandse krijgs macht. Hier en daar komen bepaalde legeronderdelen zo eens in de zoveel tijd bij el kaar, maar een vereniging met 11.000 leden is toch wel iets om trots op te zijn". De vereniging organiseert tal van activiteiten. Hoogtepunt is het vijf-jaarlijks defilee op de Rotterdamse Coolsingel. "Op het moment dat je tus sen die mensenzee doorloopt sluipt er een gevoel van trots binnen dat je tot het korps behoort. Ook al ben je er al jaren uit, je blijft toch mari nier", zegt Berbee. De vereniging organiseert daar naast excursies, er zijn pro vinciale reünies en onderlin ge schietwedstrijden. De plaatselijke afdelingen orga niseren zelf ook bijeenkom sten. Vooral voor de provinciale reü nies is er een flinke belang stelling. Die bijeenkomsten worden benut om het verre en het nabije verleden onder het genot van een pot bier of iets sterkers, op te halen. "En dan maakt het niet uit of je een "gewone" milicien bent geweest of tot het kader be hoorde, je vormt samen een groep. Rangen en standen vallen weg. Ook diegenen, waar je wel eens straf van kreeg toen je nog in dienst zat, behoren tot die hechte groep. Die toestanden daar praat je niet meer over, alles is vergeten en vergeven. Dat DONDERDAG 16 DECEMBER 1982 geval van saamhorigheid dat is gewoon waar het om draait", aldus de Lissenaar. Ook de dames zijn van harte welkom op die dagen. Ber bee: "Je kan wel zeggen dat het voor de vrouwen even- eveneens met plezier naar toe gaan". Hoe de opzet gaat worden van de afdeling duin- en bollen streek staat de initiatiefne mers nog niet helemaal voor ogen. "Mogelijk kunnen we iets doen bij de jaarlijkse do denherdenking en bij wat an dere manifestaties. Laat eerst de afdeling nog maar wat groeien. Naar onze bereke ning zitten er tussen Haarlem en Leiden nog veel meer oud- mariniers en ook die willen we in de afdeling hebben", merkt Berbee op. ZWAMMERDAM - "Ik vind al heel lang dat een voetbalvereniging niet meer met één penningmees ter kan werken. Die functie is vandaag de dag zo omvangrijk, dat er wel een tweede bij moet komen. Binnen het dagelijks be stuur is daar frictie - en dan druk ik me zachtjes uit - over ontstaan. Uiteindelijk heb ik samen met de secretaris besloten om tussen tijds af te treden". Geruisloos verdween Piet Geerlof onlangs na tien jaar voorzitter schap van het toneel bij de voet balclub Zwammerdam. Op een extra ledenvergadering van 25 oktober j.l. legde hij de hamer neer, zonder de leden opening van zaken te geven. Aanvanke lijk zegt hij dat ook nu niet te wil len doen, maar na enig aandrin gen gaat hij overstag. "Het gaat mij om het financiële be leid van de vereniging. Secreta ris Henk de Visser en ik hadden daar een mening over, die de penningmeester (Klaas Staal, red.) niet deelde. Wij kregen steun van twee andere bestuurs leden en ook de penningmeester vond steun bij twee bestuursle den. Vier tegen drie, dus. Bij in voering van ons plan zouden de andere dne echter hun functies ter beschikking stellen. Dat wil den we niet, maar omdat ons be leid doorkruist werd, kondigden wij aan per augustus '83, de eerstvolgende ledenvergadering, niet meer beschikbaar te zullen zijn. Voor de andere drie was dat weer geen basis om door te gaan, zodat er voor ons niets anders opzat dan tussentijds af te tre den", licht Geerlof zijn vertrek toe. Zijn functie werd staande de ver gadering overgenomen door Henk Los, die echter alleen in een interim-bestuur wilde plaats nemen omdat de situatie voor hem "ondoorzichtig was". Klaas Clay kwam Henk de Visser, sinds augustus '71 de spil waar veel om draaide, vervangen. Duidelijkheid ontbrak, zodat be sloten werd om 27 december a.s. al weer een nieuwe extra leden vergadering bijeen te roepen. Dan zal er een door drie man (Jaap Kuik, Wim Hol en pen ningmeester Klaas Staal) opge steld rapport over de financiële gang van zaken over de afgelo pen jaren aan de leden worden voorgelegd. Slechts op die voor waarde wil het nieuwe interim- bestuur een begroting voor het seizoen '82/'83 presenteren en ter goedkeuring aan de leden voorleggen. Dat het meningsverschil over het te voeren financiële beleid in het bestuur zo hoog zou oplopen, viel vooraf niet te overzien. "In grote lijnen was het hele bestuur het oorspronkelijk wel eens met ons standpunt. Alleen....onze aanpak werd niet gedeeld, de uit werking gebeurde niet", weet Geerlof, die beseft dat in deze tijd de financiën scherp in de ga ten moeten worden gehouden. "Alles wordt duurder. Er zit geen ledengroei in Zwammerdam, je lasten stijgen. Het niveau dat je gewend geweest bent, kun je niet meer handhaven. Dan moet je kijken waar je op kunt bezuini gen. Dan kom je terecht bij pos ten als trainer, verzorger, jeugd trainer. Beslissingen moet je daarom vroegtijdig kunnen ne men. Zover waren we nog niet De financiële gegevens waren vrij laat bekend. We konden ook geen overeenstemming bereiken over de te nemen maatregelen". Geerlof had wel degelijk bezuini gingsmaatregelen in het hoofd. Aangezien Zwammerdam des tijds een lening van 75.000 af sloot voor een nieuw clubge bouw, draagt de club extra las ten. "Een paar jaar geleden kon alles nog wat makkelijker. De tij den veranderen. Dan moet je mensen op posten hebben, die weten waar ze over praten. Dat vergt tijd, maar veranderingen moeten er in het belang van de vereniging komen. Niet goed schiks, dan kwaadschiks. Ik kon dat echter niet. Als je tien jaar met elkaar samenwerkt, ben je vrienden van elkaar geworden. Dan is het moeilijk om tegen ie mand te zeggen dat er een ander naast hem moet opereren. Zeker omdat hij dat zelf niet vindt", verduidelijkt Geerlof de con troverse tussen hem en penning meester Staal. 'Ik wil geen personen aanvallen. De huidige penningmeester, die ik zelf in het bestuur heb ge haald, is een buitengewoon per soon. Hij is echter geen finan cieel deskundige, bepaald geen schande. Wim Hol, die naast hem zou moeten gaan functioneren, is dat wel. Ik vind het jammer dat dat niet kan. Je moet het vereni- gingsbelang voorstaan. Dan moet je jezelf wegdenken. Dat hebben wij nu gedaan. Onze stap kan wel eens een goede uitwer king hebben". Geerlofs uittreden hoeft daarom niet als definitief te worden uit gelegd. Een terugkeer sluit hij zelf niet uit. "Iedereen vindt de hele affaire een nare zaak. Als de voorwaarden gunstig zijn, ben ik zeker weer beschikbaar. Henk Los is er nu in komen rollen. Hij kan de zaken wat onbevangener aanpakken. De vereniging moet kunnen blijven draaien, dat is het belangrijkste. En die valt of staat niet met twee mensen die er al tien jaar hebben rondgelo pen". WIM VAN WANROOY LISSE - Het gaat voorspoedig met de bouw van het nieuwe raadhuis in Lisse. Deze week is het gebouw vrijwel glasdieht gemaakt. Hiermee zit de bouwer precies op het uitgestippelde schema. Als een strenge winter geen roet meer in het eten gooit kan het "huis der gemeente" naar verwachting begin juli volgend jaar worden betrokken. Officieel echter wordt het gebouw pas in september 1983 in gebruik genomen. CNV-bestuurder op fusiecongres: UTRECHT (ANP) - Invoering op ruime schaal invoeren van aan een leerperiode gekoppelde deel tijdbanen is nodig om de jeugd werkloosheid te bestrijden. Dat zei Leo Ester, voorzitter van de Industriebond CNV, vandaag op het fusiecongres van zijn bond met de Voedingsbond CNV in Utrecht. Beide bonden gaan van af vandaag gezamenlijk door het leven. Volgens Ester sluit het onderwijs momenteel te slecht aan op het bedrijfsleven. Grondige verbete ring is nodig om jongeren opti male kansen op een baan te ge ven. De bestaande leer- en ar beidsovereenkomst (die het mi nimumjeugdloon garandeert) zal zonodig op de helling moeten, al dus Ester. De voorzitter van de Industrie bond is voorts van mening dat uittreding van oudere werkne mers, vanaf bijvoorbeeld 57,5 of 60 jaar, bevorderd moet worden om werkgelegenheid voor jonge ren te scheppen. Het werkgeversverbond VNO liet gisteren bij monde van voorzitter Chris van Veen weten mogelijk heden te zien meer jongeren op deeltijdbasis in de bedrijven te halen. Volgens Van Veen staan flink wat bedrijven klaar om jon geren banen aan te bieden. Maar dan moet de overheid wel wat doen aan het minimum jeugdloon, de sociale zekerheid en de leer- en arbeidsovereen komst. Het leergedeelte zou niet moeten worden betaald en na af loop van de leerperiode mag niet automatisch op vast dienstver band mogen worden gerekend, aldus de werkgeversvoorzitter. ALPHEN AAN DEN RIJN - "We worden kampioen, ik heb het steeds al gezegd. Zoals we nu spelen moet het lukken. En het klinkt misschien wel eigenwijs hoor, maar ik geloof zeker niet dat we in de derde divisie zou den misstaan". Rudolf Haitsma (19), speler van het succesvolle volleybalteam van DAC, zegt het vol overtuiging. Hij gelooft in zijn team, en waarom ook niet. Als debutant in de promotieklasse bleef DAC toch dusver immers ongeslagen. De ene overwinning werd aan de andere geregen, waardoor de Alphense ploeg de ranglijst al weken fier aanvoert. De meeste tegenstand onder vond DAC tot nog toe niet van het op de tweede plaats staande Leython, dat vrij gemakkelijk met 3-0 aan de kant werd gezet. Rudolf Haitsma: "Ik vond Novo een veel sterkere tegenstander. Die jongens hebben de meeste indruk op me gemaakt. In Noordwijk hebben we ook maar net aan met 2-3 gewonnen". DAC werd dit seizoen versterkt door de komst van Erwin Berg- sma en Wim Schouten. Hoewel de laatste door zijn grote sprong kracht (Rudolf: "Die springt echt onwijs hoog") wat spectaculair der oogt, is Rudolf juist zeer te spreken over de geroutineerde Erwin Bergsma. "Erwin houdt altijd zijn hoofd bij het spel" zegt hij. "Hij blijft steeds geconcen treerd en inspireert daarmee de anderen. Vorig jaar zaten we als het even slecht draaide meteen in de put. Nu is daar geen sprake meer van. Ik noem een voor beeld: We stonden tegen Novo op een gegeven moment met 14-8 achter. We bleven echter Rudolf Haitsma: "Als we bij elkaar blijven, kunnen we nog ver komen". (Foto: Wim Dijkman) rustig en wonnen toch nog met 14-15. Vorig seizoen was ons dat zeker niet gelukt". Naast Erwin Bergsma bezit DAC overigens nog een tweetal routi niers. Hans Schimmel en Harry Lassche, beiden dertigers, draai en al seizoenen lang mee bij DAC en weten ondertussen wat er in de volleybalwereld te koop is. Zelf kwam Rudolf vier seizoenen geleden naar DAC. Hij speelde in de jeugd van het Woerdense Val- bovol, maar verliet die club om dat zijn ouders naar Boskoop verhuisden. Op het Christelijk Lyceum te Alphen zat hij in een klas met Rinke Berkenbosch, thans eveneens speler van het eerste team, die hem meenam naar DAC. Na een half jaar in de jeugd ge speeld te hebben kwam hii in het eerste team terecht, waar hij nu zijn derde seizoen volmaakt. Als aanvaller vanaf de buitenkant ("meestal links") komt hij het best toch zijn recht. "Ik zou ook wel spelverdeler willen zijn", merkt hij ergens in het gesprek op. "Maar daar mis ik waar schijnlijk het talent voor. Verde digend? Ach, in het achterveld ben ik door mijn lengte (1.92 me ter, red.) niet een van de snelsten. We zijn trouwens allemaal vrij lang bij DAC. Niettemin gaat het verdedigend een stuk beter dan vorig seizoen. Komt omdat we er veel op trainen". "Nu we het toch over trainen heb ben, aan onze trainer Ton van den Bos hebben we veel te dan ken. Aan het eind van het vorig seizoen wilde hij aanvankelijk vertrekken omdat hij twee sei zoenen bij een club lang genoeg vindt. Wij als spelers wilden hem echter dolgraag houden en heb ben hem kunnen overhalen bij ons te blijven. We trainen per week twee keer. Dat vind ik mo menteel genoeg, ik kom toch al tijd tekort. Ik zit op de HTS in Utrecht en ben elke avond pas om half zes thuis. Bovendien moet ik veel tijd in m'n studie, weg- en waterbouw, steken, zo dat meer trainen toch niet haal baar voor me is". Niettemin viel zijn goede spel bij DAC hoger spelende ploegen al op. Het in de eerste divisie uitko mende Valbovol bij voorbeeld, zijn vroegere club, belde hem aan het eind van het vorig sei zoen enkele malen met het ver zoek weer naar Woerden terug te keren. Rudolf: "Ik heb het niet gedaan omdat ik het bij DAC pri ma naar mijn zin heb. Daarnaast zie ik mogelijkheden met deze groep. Als we bij elkaar blijven kunnen we nog ver komen. Al leen voor Harry Lassche moet binnenkort een vervanger ko men. Die verhuist naar Eindho ven". Niet alleen in de competitie is DAC succesvol, ook in het bekertoer nooi is de ploeg nog vertegen woordigd, zij het dat in de laatste wedstrijd uitschakeling erg nabij was. DAC verloor de eerste en tweede set en kon slechts door een uiterste krachtsinspanning de drie volgende sets winnend besluiten. "Toch waarschijnlijk een kwestie van onderschat ting", analyseert Rudolf dit duel tegen Ariston. "We speelden slecht, maakten steeds domme fouten. Enig excuus is dat we twee man misten, maar dan nog mag je niet zo matig spelen". En terugkomend op het competi- tiegebeuren: "Eigenlijk gaat het tot nu toe erg gemakkelijk, net als vorig seizoen toen we ook al les wonnen. Het niveau van de ploegen in de promotieklasse is wel ongeveer zoals ik verwacht had. Feit is gewoon dat wij sterk spelen. De aanval is het sterkste onderdeel van ons spel. Maar ook via een gevarieerde serve scoren we veel punten. Daar trai nen we elke training zeker tien minuten op. In het begin zag ik het nut er niet van in, maar nu wel. Op de hoeken serveren, of op een zwakke speler als die er tussen zit. Zorgen dat de pass niet uit de verf komt, dat is de bedoeling". CHRIS HARTMAN Piet Geerlof vond binnen het bestuur te weinig begrip voor zijn ideeën omtrent het te voeren financiële beleid, voetbalvereniging niet meer met één penningmeester kan werken. Er moet een tweede man bijkomen". "Ik vind al heel lang dat een (foto: Wim Dijkman)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1982 | | pagina 22