"Dat gevoel van saamhorigheid
dat raak je nooit meer kwijt"
"Het veremgmgsbelang
moet bij Zwammerdam
voorop blijven staan"
"Aanval ons sterkste wapen"
Üud-mariniers richten afdeling van landelijke vereniging op
Rudolf Haitsma weet het zeker: DAC wordt kampioen
Nieuw raadhuis in Lisse glasdieht
"Koppel onderwijs aan deeltijdbaan"
Streek
LISSE - "Eens marinier, altijd marinier". Deze leus
blijkt ook in de duin- en bollenstreek aan te slaan
gelet op de belangstelling die er bestaat voor de pas
opgerichte afdeling duin- en bollenstreek van de
landelijke vereniging "Contact Oud Mariniers"
(COM). Nu, een kleine maand na de oprichtingsbij
eenkomst telt de vereniging al ruim veertig leden.
P. Berbee: "Die vriendschapsband bij de mariniers, daar kijkje
met plezier op terug".
Het initiatief voor deze afdeling
is uitgegaan van vier oud-ma
riniers uit Lisse. De vier, P.
Berbee, J. van der Horst, H.
Langkemper en G. Minnee,
speelden al jaren met het
plan om een onderafdeling
van de COM in de duin- en
bollenstreek op te richten.
Min of meer uit praktische
overwegingen, omdat de
meeste oud-mariniers uit de
ze regio tot op heden aange
sloten waren bij de afdeling
Den Haag. De bereikbaar
heid van de residentie ligt ten
opzichte van deze streek wat
moeilijk. Maar vooral de "wat
andere mentaliteit" van de
Hagenaars sprak een woordje
mee bij de oprichting van de
afdeling duin- en bollen
streek. "Maar begrijp hieruit
niet dat wij kritiek hebben op
door
Kees van Kuilenburg
onze collega's uit Den Haag,
alleen de sfeer is daar wat an
ders dan bij ons. Daar heb
ben we wel eens moeite
mee", benadrukt Berbee.
Het Korps Mariniers met zijn
ruim driehonderdjarige
roemruchte geschiedenis is
trots op zijn historie. Het
korps, destijds opgezet door
admiraal Michiel Adraansz.
de Ruyter, kent tal van ge
beurtenissen, waar men met
nauw verholen bewondering
op terugkijkt.
Vooral het optreden in de
Tweede Wereldoorlog en de
bevrijdingsacties bij gijzeling
bij de Franse ambassade in
Den Haag en de treinkaping
in het Drentse Wijster in de
jaren zeventig hebben bijge
dragen aan de populariteit
van het korps.
'Ook al ben je zelf niet zo fana
tiek, de onderlinge band tij
dens de periode in dienst
zorgt ervoor dat je op een be
paalde manier trots bent op
je onderdeel. En dat is spe
ciaal het geval bij de mari
niers. Hoe dat precies komt
weet ik ook niet, misschien is
het wel een stukje nostalgie
naar het verleden. Tenslotte
is het voor mij al ruim twintig
jaar geleden dat ik in dienst
zat", vertelt Berbee, "maar
nog steeds is er dat prima ge
voel: daar heb ik bijgezeten.
Maar datzelfde verhaal ver
telt ook de jongen die nog
maar kort het korps heeft
verlaten".
In den vreemde
Vooral het uitgezonden worden
naar Indië, Nieuw-Guinea
en "de West" droegen bij tot
de hechte band van de mari
niers. Berbee: "Je komt als
klas op en gedurende de ge
hele diensttijd blijf je bij el
kaar. Vooral bij diegenen die
in den vreemde hebben ge
diend werkt dat enorm door
in de onderlinge verhoudin
gen. Je bent op elkaar aange
wezen en lief en leed deel je".
Volgens Berbee blijkt uit de
verhalen van de "jongens"
die nu nog naar de Neder
landse Antillen gaan hetzelf
de. "Die enorme band onder
ling daar hebben ze het voort
durend over".
Berbee heeft zelf aan het eind
van de jaren vijftig een groot
deel van zijn dienstplicht
doorgebracht in het voorma
lige Nieuw-Guinea. "Toen ge
beurde er, buiten wat pogin
gen van de Indonesiërs om
het land binnen te dringen,
betrekkelijk weinig. De oor
log kwam pas later, toen zat
ik alweer veilig in Neder
land".
"Maar die gespannen sfeer daar
zorgt er toch voor dat je veel
voor elkaar over hebt en dat
werkt later nog door. Je her
innert je steeds die periode
van vriendschap en dat ver
dringt de vervelende dingen
die je hebt meegemaakt. Als
je dan die "maten" weer ont
moet komt dat weer naar bo-
Het zijn niet alleen de "oude
maten" die lid zijn van de
COM. Ook jongens die nog
maar kort geleden zijn afge
zwaaid melden zich aan. Vol
gens Berbee is het duidelijk
dat het Korps Mariniers niet
alleen de ouderen voor wie
het allemaal wat lkang gele
den is,aanspreekt, maar dat
ook de jongeren trots zijn op
het korps.
"Ik denk dat zo iets toch uniek
is in de Nederlandse krijgs
macht. Hier en daar komen
bepaalde legeronderdelen zo
eens in de zoveel tijd bij el
kaar, maar een vereniging
met 11.000 leden is toch wel
iets om trots op te zijn".
De vereniging organiseert tal
van activiteiten. Hoogtepunt
is het vijf-jaarlijks defilee op
de Rotterdamse Coolsingel.
"Op het moment dat je tus
sen die mensenzee doorloopt
sluipt er een gevoel van trots
binnen dat je tot het korps
behoort. Ook al ben je er al
jaren uit, je blijft toch mari
nier", zegt Berbee.
De vereniging organiseert daar
naast excursies, er zijn pro
vinciale reünies en onderlin
ge schietwedstrijden. De
plaatselijke afdelingen orga
niseren zelf ook bijeenkom
sten.
Vooral voor de provinciale reü
nies is er een flinke belang
stelling. Die bijeenkomsten
worden benut om het verre
en het nabije verleden onder
het genot van een pot bier of
iets sterkers, op te halen. "En
dan maakt het niet uit of je
een "gewone" milicien bent
geweest of tot het kader be
hoorde, je vormt samen een
groep. Rangen en standen
vallen weg. Ook diegenen,
waar je wel eens straf van
kreeg toen je nog in dienst
zat, behoren tot die hechte
groep. Die toestanden daar
praat je niet meer over, alles
is vergeten en vergeven. Dat
DONDERDAG 16 DECEMBER 1982
geval van saamhorigheid dat
is gewoon waar het om
draait", aldus de Lissenaar.
Ook de dames zijn van harte
welkom op die dagen. Ber
bee: "Je kan wel zeggen dat
het voor de vrouwen even-
eveneens met plezier naar toe
gaan".
Hoe de opzet gaat worden van
de afdeling duin- en bollen
streek staat de initiatiefne
mers nog niet helemaal voor
ogen. "Mogelijk kunnen we
iets doen bij de jaarlijkse do
denherdenking en bij wat an
dere manifestaties. Laat eerst
de afdeling nog maar wat
groeien. Naar onze bereke
ning zitten er tussen Haarlem
en Leiden nog veel meer oud-
mariniers en ook die willen
we in de afdeling hebben",
merkt Berbee op.
ZWAMMERDAM - "Ik vind al heel
lang dat een voetbalvereniging
niet meer met één penningmees
ter kan werken. Die functie is
vandaag de dag zo omvangrijk,
dat er wel een tweede bij moet
komen. Binnen het dagelijks be
stuur is daar frictie - en dan druk
ik me zachtjes uit - over ontstaan.
Uiteindelijk heb ik samen met de
secretaris besloten om tussen
tijds af te treden".
Geruisloos verdween Piet Geerlof
onlangs na tien jaar voorzitter
schap van het toneel bij de voet
balclub Zwammerdam. Op een
extra ledenvergadering van 25
oktober j.l. legde hij de hamer
neer, zonder de leden opening
van zaken te geven. Aanvanke
lijk zegt hij dat ook nu niet te wil
len doen, maar na enig aandrin
gen gaat hij overstag.
"Het gaat mij om het financiële be
leid van de vereniging. Secreta
ris Henk de Visser en ik hadden
daar een mening over, die de
penningmeester (Klaas Staal,
red.) niet deelde. Wij kregen
steun van twee andere bestuurs
leden en ook de penningmeester
vond steun bij twee bestuursle
den. Vier tegen drie, dus. Bij in
voering van ons plan zouden de
andere dne echter hun functies
ter beschikking stellen. Dat wil
den we niet, maar omdat ons be
leid doorkruist werd, kondigden
wij aan per augustus '83, de
eerstvolgende ledenvergadering,
niet meer beschikbaar te zullen
zijn. Voor de andere drie was dat
weer geen basis om door te gaan,
zodat er voor ons niets anders
opzat dan tussentijds af te tre
den", licht Geerlof zijn vertrek
toe.
Zijn functie werd staande de ver
gadering overgenomen door
Henk Los, die echter alleen in
een interim-bestuur wilde plaats
nemen omdat de situatie voor
hem "ondoorzichtig was". Klaas
Clay kwam Henk de Visser,
sinds augustus '71 de spil waar
veel om draaide, vervangen.
Duidelijkheid ontbrak, zodat be
sloten werd om 27 december a.s.
al weer een nieuwe extra leden
vergadering bijeen te roepen.
Dan zal er een door drie man
(Jaap Kuik, Wim Hol en pen
ningmeester Klaas Staal) opge
steld rapport over de financiële
gang van zaken over de afgelo
pen jaren aan de leden worden
voorgelegd. Slechts op die voor
waarde wil het nieuwe interim-
bestuur een begroting voor het
seizoen '82/'83 presenteren en
ter goedkeuring aan de leden
voorleggen.
Dat het meningsverschil over het
te voeren financiële beleid in het
bestuur zo hoog zou oplopen,
viel vooraf niet te overzien. "In
grote lijnen was het hele bestuur
het oorspronkelijk wel eens met
ons standpunt. Alleen....onze
aanpak werd niet gedeeld, de uit
werking gebeurde niet", weet
Geerlof, die beseft dat in deze
tijd de financiën scherp in de ga
ten moeten worden gehouden.
"Alles wordt duurder. Er zit geen
ledengroei in Zwammerdam, je
lasten stijgen. Het niveau dat je
gewend geweest bent, kun je niet
meer handhaven. Dan moet je
kijken waar je op kunt bezuini
gen. Dan kom je terecht bij pos
ten als trainer, verzorger, jeugd
trainer. Beslissingen moet je
daarom vroegtijdig kunnen ne
men. Zover waren we nog niet
De financiële gegevens waren
vrij laat bekend. We konden ook
geen overeenstemming bereiken
over de te nemen maatregelen".
Geerlof had wel degelijk bezuini
gingsmaatregelen in het hoofd.
Aangezien Zwammerdam des
tijds een lening van 75.000 af
sloot voor een nieuw clubge
bouw, draagt de club extra las
ten. "Een paar jaar geleden kon
alles nog wat makkelijker. De tij
den veranderen. Dan moet je
mensen op posten hebben, die
weten waar ze over praten. Dat
vergt tijd, maar veranderingen
moeten er in het belang van de
vereniging komen. Niet goed
schiks, dan kwaadschiks. Ik kon
dat echter niet. Als je tien jaar
met elkaar samenwerkt, ben je
vrienden van elkaar geworden.
Dan is het moeilijk om tegen ie
mand te zeggen dat er een ander
naast hem moet opereren. Zeker
omdat hij dat zelf niet vindt",
verduidelijkt Geerlof de con
troverse tussen hem en penning
meester Staal.
'Ik wil geen personen aanvallen.
De huidige penningmeester, die
ik zelf in het bestuur heb ge
haald, is een buitengewoon per
soon. Hij is echter geen finan
cieel deskundige, bepaald geen
schande. Wim Hol, die naast hem
zou moeten gaan functioneren, is
dat wel. Ik vind het jammer dat
dat niet kan. Je moet het vereni-
gingsbelang voorstaan. Dan
moet je jezelf wegdenken. Dat
hebben wij nu gedaan. Onze stap
kan wel eens een goede uitwer
king hebben".
Geerlofs uittreden hoeft daarom
niet als definitief te worden uit
gelegd. Een terugkeer sluit hij
zelf niet uit. "Iedereen vindt de
hele affaire een nare zaak. Als de
voorwaarden gunstig zijn, ben ik
zeker weer beschikbaar. Henk
Los is er nu in komen rollen. Hij
kan de zaken wat onbevangener
aanpakken. De vereniging moet
kunnen blijven draaien, dat is
het belangrijkste. En die valt of
staat niet met twee mensen die er
al tien jaar hebben rondgelo
pen".
WIM VAN WANROOY
LISSE - Het gaat voorspoedig met de bouw van het nieuwe raadhuis in Lisse. Deze week is het gebouw vrijwel
glasdieht gemaakt. Hiermee zit de bouwer precies op het uitgestippelde schema. Als een strenge winter geen roet
meer in het eten gooit kan het "huis der gemeente" naar verwachting begin juli volgend jaar worden betrokken.
Officieel echter wordt het gebouw pas in september 1983 in gebruik genomen.
CNV-bestuurder op fusiecongres:
UTRECHT (ANP) - Invoering op
ruime schaal invoeren van aan
een leerperiode gekoppelde deel
tijdbanen is nodig om de jeugd
werkloosheid te bestrijden.
Dat zei Leo Ester, voorzitter van de
Industriebond CNV, vandaag op
het fusiecongres van zijn bond
met de Voedingsbond CNV in
Utrecht. Beide bonden gaan van
af vandaag gezamenlijk door het
leven.
Volgens Ester sluit het onderwijs
momenteel te slecht aan op het
bedrijfsleven. Grondige verbete
ring is nodig om jongeren opti
male kansen op een baan te ge
ven. De bestaande leer- en ar
beidsovereenkomst (die het mi
nimumjeugdloon garandeert) zal
zonodig op de helling moeten, al
dus Ester.
De voorzitter van de Industrie
bond is voorts van mening dat
uittreding van oudere werkne
mers, vanaf bijvoorbeeld 57,5 of
60 jaar, bevorderd moet worden
om werkgelegenheid voor jonge
ren te scheppen.
Het werkgeversverbond VNO liet
gisteren bij monde van voorzitter
Chris van Veen weten mogelijk
heden te zien meer jongeren op
deeltijdbasis in de bedrijven te
halen. Volgens Van Veen staan
flink wat bedrijven klaar om jon
geren banen aan te bieden.
Maar dan moet de overheid wel
wat doen aan het minimum
jeugdloon, de sociale zekerheid
en de leer- en arbeidsovereen
komst. Het leergedeelte zou niet
moeten worden betaald en na af
loop van de leerperiode mag niet
automatisch op vast dienstver
band mogen worden gerekend,
aldus de werkgeversvoorzitter.
ALPHEN AAN DEN RIJN - "We
worden kampioen, ik heb het
steeds al gezegd. Zoals we nu
spelen moet het lukken. En het
klinkt misschien wel eigenwijs
hoor, maar ik geloof zeker niet
dat we in de derde divisie zou
den misstaan". Rudolf Haitsma
(19), speler van het succesvolle
volleybalteam van DAC, zegt
het vol overtuiging. Hij gelooft
in zijn team, en waarom ook
niet.
Als debutant in de promotieklasse
bleef DAC toch dusver immers
ongeslagen. De ene overwinning
werd aan de andere geregen,
waardoor de Alphense ploeg de
ranglijst al weken fier aanvoert.
De meeste tegenstand onder
vond DAC tot nog toe niet van
het op de tweede plaats staande
Leython, dat vrij gemakkelijk
met 3-0 aan de kant werd gezet.
Rudolf Haitsma: "Ik vond Novo
een veel sterkere tegenstander.
Die jongens hebben de meeste
indruk op me gemaakt. In
Noordwijk hebben we ook maar
net aan met 2-3 gewonnen".
DAC werd dit seizoen versterkt
door de komst van Erwin Berg-
sma en Wim Schouten. Hoewel
de laatste door zijn grote sprong
kracht (Rudolf: "Die springt echt
onwijs hoog") wat spectaculair
der oogt, is Rudolf juist zeer te
spreken over de geroutineerde
Erwin Bergsma. "Erwin houdt
altijd zijn hoofd bij het spel" zegt
hij. "Hij blijft steeds geconcen
treerd en inspireert daarmee de
anderen. Vorig jaar zaten we als
het even slecht draaide meteen
in de put. Nu is daar geen sprake
meer van. Ik noem een voor
beeld: We stonden tegen Novo
op een gegeven moment met
14-8 achter. We bleven echter
Rudolf Haitsma: "Als we bij elkaar
blijven, kunnen we nog ver komen".
(Foto: Wim Dijkman)
rustig en wonnen toch nog met
14-15. Vorig seizoen was ons dat
zeker niet gelukt".
Naast Erwin Bergsma bezit DAC
overigens nog een tweetal routi
niers. Hans Schimmel en Harry
Lassche, beiden dertigers, draai
en al seizoenen lang mee bij DAC
en weten ondertussen wat er in
de volleybalwereld te koop is.
Zelf kwam Rudolf vier seizoenen
geleden naar DAC. Hij speelde in
de jeugd van het Woerdense Val-
bovol, maar verliet die club om
dat zijn ouders naar Boskoop
verhuisden. Op het Christelijk
Lyceum te Alphen zat hij in een
klas met Rinke Berkenbosch,
thans eveneens speler van het
eerste team, die hem meenam
naar DAC.
Na een half jaar in de jeugd ge
speeld te hebben kwam hii in het
eerste team terecht, waar hij nu
zijn derde seizoen volmaakt. Als
aanvaller vanaf de buitenkant
("meestal links") komt hij het
best toch zijn recht. "Ik zou ook
wel spelverdeler willen zijn",
merkt hij ergens in het gesprek
op. "Maar daar mis ik waar
schijnlijk het talent voor. Verde
digend? Ach, in het achterveld
ben ik door mijn lengte (1.92 me
ter, red.) niet een van de snelsten.
We zijn trouwens allemaal vrij
lang bij DAC. Niettemin gaat het
verdedigend een stuk beter dan
vorig seizoen. Komt omdat we er
veel op trainen".
"Nu we het toch over trainen heb
ben, aan onze trainer Ton van
den Bos hebben we veel te dan
ken. Aan het eind van het vorig
seizoen wilde hij aanvankelijk
vertrekken omdat hij twee sei
zoenen bij een club lang genoeg
vindt. Wij als spelers wilden hem
echter dolgraag houden en heb
ben hem kunnen overhalen bij
ons te blijven. We trainen per
week twee keer. Dat vind ik mo
menteel genoeg, ik kom toch al
tijd tekort. Ik zit op de HTS in
Utrecht en ben elke avond pas
om half zes thuis. Bovendien
moet ik veel tijd in m'n studie,
weg- en waterbouw, steken, zo
dat meer trainen toch niet haal
baar voor me is".
Niettemin viel zijn goede spel bij
DAC hoger spelende ploegen al
op. Het in de eerste divisie uitko
mende Valbovol bij voorbeeld,
zijn vroegere club, belde hem
aan het eind van het vorig sei
zoen enkele malen met het ver
zoek weer naar Woerden terug te
keren. Rudolf: "Ik heb het niet
gedaan omdat ik het bij DAC pri
ma naar mijn zin heb. Daarnaast
zie ik mogelijkheden met deze
groep. Als we bij elkaar blijven
kunnen we nog ver komen. Al
leen voor Harry Lassche moet
binnenkort een vervanger ko
men. Die verhuist naar Eindho
ven".
Niet alleen in de competitie is DAC
succesvol, ook in het bekertoer
nooi is de ploeg nog vertegen
woordigd, zij het dat in de laatste
wedstrijd uitschakeling erg nabij
was. DAC verloor de eerste en
tweede set en kon slechts door
een uiterste krachtsinspanning
de drie volgende sets winnend
besluiten. "Toch waarschijnlijk
een kwestie van onderschat
ting", analyseert Rudolf dit duel
tegen Ariston. "We speelden
slecht, maakten steeds domme
fouten. Enig excuus is dat we
twee man misten, maar dan nog
mag je niet zo matig spelen".
En terugkomend op het competi-
tiegebeuren: "Eigenlijk gaat het
tot nu toe erg gemakkelijk, net
als vorig seizoen toen we ook al
les wonnen. Het niveau van de
ploegen in de promotieklasse is
wel ongeveer zoals ik verwacht
had. Feit is gewoon dat wij sterk
spelen. De aanval is het sterkste
onderdeel van ons spel. Maar
ook via een gevarieerde serve
scoren we veel punten. Daar trai
nen we elke training zeker tien
minuten op. In het begin zag ik
het nut er niet van in, maar nu
wel. Op de hoeken serveren, of
op een zwakke speler als die er
tussen zit. Zorgen dat de pass
niet uit de verf komt, dat is de
bedoeling".
CHRIS HARTMAN
Piet Geerlof vond binnen het bestuur te weinig begrip voor zijn ideeën omtrent het te voeren financiële beleid,
voetbalvereniging niet meer met één penningmeester kan werken. Er moet een tweede man bijkomen".
"Ik vind al heel lang dat een
(foto: Wim Dijkman)