c Inkomstenbelasting in een stroomversnelling? Defensie in Zwitserland is leerzaam Kabinetsplan voor dubbel-inkomens: *\abmet wü I''""»' Ioo„ Forse aanslag op dubbele inkomens LEZERS SCHRIJVEN Russen (2) Onze regering DONDERDAG 16 DECEMBER 1982 Meningen Bij de nagelaten begrotings voorstellen van het kabi net-Van Agt III, bestaan de uit ministers van het CDA en D'66, zat een in komensplaatje. In dit in komensplaatje gingen de minima er netto 4,5% op achteruit en de maxima niets. Vrijwel iedereen heeft zich daar verschrikkelijk aan gestoten. Buiten dit kabinet had nagenoeg niemand er behoefte aan om uit te leggen wat de werkelijke be doeling van dat plaatje was. Ook de geestverwanten van de minis ters niet. Het kabinet had name lijk besloten om aan de ambtena ren, de trendvolgers en de genie ters van uitkeringen op 1 januari 1983 geen prijscompensatie te geven. Ook zou voor hen de door Prof. mr. J.F.M. Giele vakantie-uitkering evenals in 1982 niet boven een bepaald be drag mogen uitgaan. Overigens zouden de echte minima ontzien worden. Het inkomensplaatje dat een achteruitgang van 4,5% te zien geeft voor de minima, zou dus niet gelden voor de echte mini ma. Buiten de minima zou het plaatje dus slechts gelden voor degenen die in 1983 wel prijs compensatie ontvangen en bo vendien nog recht hebben op een vakantie-uitkering die niet lan ger aan een maximum gebonden is. Het kabinet wilde de sociale partners met dat plaatje dwingen te handelen zoals zou geschieden met de ambtenaren, de trendvol gers en de genieters van uitkerin gen. Tengevolge van onder meer het op treden van vakbeweging en op positie trad dit effect van het in komensplaatje niet op. Integen deel, het kabinet Lubbers werd gedwongen tot het nemen van maatregelen in de loon- en in komstenbelasting. Maatregelen die eigenlijk niemand zo wil. De inkomstenbelasting beant woordt immers al jaren niet meer aan haar doel, omdat zy door de burgers nauwelijks geaccepteerd wordt. Zij stelt de belasting dienst door haar ingewikkeld heid voor onmogelijke opgaven. Gezinsbelasting Wat gaat er blijkens de publicaties nu weer met die inkomstenbelas ting gebeuren? 1. De belastingdruk op de mid dengroepen wordt wederom on evenredig verhoogd. 2. Van de dubbel-inkomens van gehuwden moet een paar hon derd miljoen extra aan belasting binnenkomen. Ik ga hier slechts op het laatste in. Heel lang is de inkomstenbelas ting een echte gezinsbelasting geweest. De inkomsten van de man, de vrouw en de kinderen werden bij elkaar geteld tot een inkomen dat in zijn geheel bij de man werd belast. Bij eenzelfde (gezins) inkomen was de belas ting het hoogst voor een onge huwde, lager voor een gehuwde zonder kinderen en het laagst voor een gehuwde met (heel veel) kinderen. In de jaren zestig is onze visie op de inkomstenbelasting als ge zinsbelasting grondig veranderd. De inkomsten uit tegenwoordige arbeid van de gehuwde vrouw worden thans bij haarzelf belast. De aan het hebben van kinderen verbonden kosten leiden vrijwel niet meer tot belastingverminde ring. De kinderaftrek is afge schaft, maar de kinderbijslag is onbelast. Belastingvrije som Als van een echtpaar man en vrouw allebei werken dan is de situatie zo dat met inkomstenbe lasting belast wordt het inkomen van de man na verminderd te zijn met 12.716,- (belasting vrije som 1983). Bij de gehuwde vrouw bedraagt de vermindering maar 2.549,- (belastingvrije som 1983). Waarom dat hoge aftrekbedrag voor de man en dat lage voor de vrouw? Wel, omdat de wetgever aanneemt dat in de meeste hu welijken de man het hoofdinko men verdient. Bovendien rekent de wet wel alle andere inkom sten dan die uit tegenwoordige arbeid van de vrouw aan de man toe, zoals inkomsten uit vermo gen. Als de vrouw het hoofdinko men verdient, kan soms de hoge aftrek op haar worden overge dragen (rolwisseling). De belas tingvrije sommen per gezin be dragen samen nu dus 12.716,- 2.549,- 15.265,-. Wat wil de wetgever nu? Dat is heel eenvoudig. Hij wil de man en de vrouw ieder een gelijke af trek geven van 7.381,-, samen dus 14.762,—. Tezamen iets minder dan de nu geldende som men. Dat scheelt niet veel. Toch krijgt de fiscus veel meer. In alle gevallen waarin de man namelijk (veel) meer verdient dan zijn ^Reparatie koopkrachtplaatje^^^TftXV, inieuwste vondst in Den Haag /SfaL Belastingverhoging per 1 april vrouw, wordt de belasting door de werking van de progressie veel hoger. Hierover wordt flink gemopperd. Is dat terecht? La ten wij die vraag eens nader be zien. Meningsverschillen Hoe gehandeld moet worden met gezinsinkomens is al lang onder werp van veel meningsverschil len. Een gelijke belastingvrije som voor man en vrouw is vol gens velen'zo gek nog niet. Dat vinden uiteraard in elk geval de genen die met het bestaan van een gezin bij de inkomstenbelas ting geen rekening willen hou den. Gaat men na wie dat stan- punt innemen, dan komt met ui teraard terecht bij alle mogelijke emancipatorisch ingestelde groepen of personen die het bui tenshuis werken van gehuwde vrouwen een goede zaak vinden. Voorts zijn er nogal wat fiscalisten die er zo over denken, omdat ge huwd en ongehuwd samenleven- den dan gemakkelijker een gelij ke behandeling kunnen krijgen. Want men moet wel bedenken dat de kabinetsplannen alleen betrekking hebben op gehuw den en niet op de ongehuwd sa- menlevenden. Met die laatste sa menlevingsvormen heeft de fis cus geen ervaring. Uitbreiding van de regeling tot dergelijke sa menlevingsvormen zou op onuit voerbaarheid moeten afstuiten, meent men veelal. In mijn oratie heb ik gewezen op de grote ver schillen tussen gehuwden en niet gehuwd samenlevenden. Deze verschillen worden nu nog groter. Gehuwde vrouwen Hoe werkt dit onderdeel van het Liberalen overwegen alternatieven Inkomensplan kabinet [Verdeelt CDA en WD. ECONOMIE DFR 1 A<-.E LAMOEN ^Belastingplan slecht voor huwelijk kabinetsplan op het inkomens plaatje uit? Het aardige is dat niemand dit weet. Ik heb name lijk wel gedaan alsof bij de ge huwde vrouw zelf haar inkom sten uit tegenwoordige arbeid belast worden en al het andere bij de man, maar dat is niet hele maal waar! Sommigen zeggen zelfs helemaal niet waar! Bij de gehuwde vrouw zelf worden namelijk belast: haar winst uit ei gen onderneming, het haar toe gerekende deel van de winst van de man als zij daarin meewerkt, haar loon uit tegenwoordige ar beid, bij niet ambtenaressen haar ww, wao, aaw, bij ambtenaressen uitkeringen in verband met af keuring ter zake van ziekte en in validiteit, bovendien ook pen sioenen die haar uitgekeerd wor den vanaf haar 65ste in aanslui ting op dergelijke uitkeringen. Gehuwde vrouwen met dergelijke uitkeringen worden in elk geval getroffen door de bevriezing van die uitkeringen in combinatie met een veelal hogere belasting in gezinsverband. Tot deze uitke ringen behoren dunkt mij nogal wat minima. Op welke manier zy in het befaamde inkomens plaatje passen, mag u zelf beden ken. "Op Weg" Van Agt I eens voorgesteld om man en vrouw een gelijke belas tingvrije som te geven. Zijn plan was echter veel evenwichtiger dan het nu voorgestelde. Het hoefde dan ook geen honderden miljoenen op te brengen. Ik noem slechts drie elementen die in zyn Nota "Op Weg" behandeld worden. 1. Alle inkomsten van de gehuw de vrouw, behalve die uit vermo gen, zouden steeds by haarzelf belast worden. Slechts haar ver mogensinkomsten zouden naar haar man toe kunnen gaan, na melijk als hij het hoogste inko men had. 2. Als de man of vrouw een lager inkomen had dan de belasting vrije som kon een deel van het niet benutte bedrag overgehe veld worden naar de partner. 3. Ook de ongehuwde samenle- vers werden, voor zover dat rede lijkerwijs mogelijk leek, in de re geling betrokken. Anders dan de voorstellen van Nooteboom leidt het kabinets plan tot moeilijkheden by de loonbelasting. De lagere belas tingvrije voet van de man geldt namelijk niet altijd als de vrouw arbeidsinkomsten heeft. Dat is slechts het geval als die inkom sten een bepaalde grens over schrijden. Slechts in dat geval moet van het loon van de man extra loonbelasting worden inge houden. Deze situatie kan ook in de loop van het jaar ontstaan. Lekken Hoe moeten wij het plan van het kabinet nu beoordelen? Doet u dat met de staatssecretaris van emancipatiezaken optimistisch of met ondergetekende, die de inkomstenbelasting nog steeds een goed hart toedraagt, pessi mistisch'' Ik laat dat oordeel graag aan de le zer over. Wel zou ik nog willen uitspreken dat ingrijpende wijzigingen in de inkomstenbelasting grondig en dus technisch gaaf, door de wet gever moeten worden voorbe reid. Nu gebeurt dat voor de zo veelste maal hals over kop met een zeer grote kans op ernstige lekken. De belastingbetaler ver dient beter, zelfs de belastingbe taler met gebreken! (De auteur van dit artikel b hoof le raar belastingrecht aan de Leldse uni versiteit) Meningen op deze pagina zijn voor rekening van de auteurs Het bergachtige terrein in Zwitserland biedt uitstekende mogelijk heden om een aanval te stoppen. De Zwitser is trots op zijn defen siesysteem. En daar heeft hij ook alle redenen voor. Immers, de wijze waarop Zwitserland zorgt voor de veiligheid van zijn burgers is gedegen en doelmatig. Een van de uitgangspunten van het Zwitserse veiligheidsbe leid is dat in een mogelijk toe komstig conflict niet alleen mi litairen maar ook burgers ern- door M.H. von Meyenfeldt stig worden bedreigd. Met an dere woorden: de dreiging is totaal en alleen met een totale verdediging, een inspanning die alle maatschappelijke gele dingen omvat, kan een derge lijke dreiging doelmatig het hoofd worden geboden. Be langrijke middelen om de vei ligheid van de staat te verzeke ren zijn o.a.: de strijdkrachten, de civiele verdediging en het economische potentieel. Met welke militaire dreiging houdt Zwitserland rekening? Een militaire aanval - van wel ke kant dan ook - uitsluitend gericht tegen Zwitserland is, gelet op de politieke verhou dingen in Europa en de geogra fische positie van het land op ons continent, niet erg waar schijnlijk. Wat Zwitserland daadwerkelijk bedreigt, is de mogelijkheid dat het wordt meegezogen in een militair conflict tussen de volken van Oost en West. In Zwitserland ziet men het militaire machtse venwicht tussen de NAVO en het Warschaupact dan ook als een goede garantie voor eigen veiligheid. Zolang dat even wicht gehandhaafd blijft, is de kans dat Zwitserland in een militair conflict betrokken wordt uitermate gering. Neutraal Uiteraard staat Zwitserland als neutrale mogendheid buiten de twee machtsblokken. Maar in de praktijk heeft het vooral met de NAVO belangrijke ge meenschappelijke veiligheids belangen. De Zwitserse veilig heid is gediend met een zo sterk mogelijk westers defen siesysteem om een conflict in Europa te voorkomen en, als dat niet lukt, om dat conflict op te lossen voordat Zwitser land erbij betrokken wordt. De NAVO heeft voor de beveili ging van de zuidflank van het Centraaleuropese verdedi gingssysteem en de noord- flank van Italié, belang bij een sterke Zwitserse defensie. Het zou mij niet verbazen, wanneer de NAVO en Zwitserland, ge let op deze belangen, reeds in vredestijd hun verdedigingsin spanning coördineerden. Offi ciële organen ontkennen dat natuurlijk. Dienstplicht Zwitserland heeft een dienst plichtig leger. De dienstplicht is algemeen. Zij geldt voor alle mannen die geschikt zyn om in het leger te dienen van 20 tot 50 jaar (officieren: 55 jaar). Uitstel of vrijstelling worden niet ge geven. De totale diensttijd voor een soldaat is twaalf maanden. Wanneer hij 20 is, wordt hy ingedeeld bij een van de legereenheden. Hij krijgt daar een basisopleiding van vier maanden. Vervolgens wordt hy met zijn persoonlijke uitrusting, wapen en munitie naar huis gestuurd. In de volgende twaalf jaren wordt hij achtmaal opgeroe pen om deel te nemen aan her halingsoefeningen met een duur van 20 dagen (totaal 160 dagen). Wanneer hij 32 jaar is, wordt hij overgeplaatst naar een meer streekgebonden (sta tische) eenheid, belast met bij voorbeeld de verdediging van een tankhindernis. Hy blijft in deze eenheid, totdat hij 43 jaar wordt en vervult in die tijd drie maal 13 dagen daadwerkelijke dienst. Bewakinseenheid De laatste zeven jaar van zijn diensttijd wordt hij ingedeeld bij een bewakingseenheid. In deze periode wordt hy twee maal 13 dagen onder de wape nen geroepen. Op zijn 50e komt hij ter beschikking van de civiele verdediging. Gedu rende zyn gehele diensttijd wordt de dienstplichtige sol daat bovendien elk jaar nog een halve dag opgeroepen om deel te nemen aan inspecties en schietoefeningen. De diensttyd voor onderofficie ren en officieren is langer. Een dienstplichtige pelotonscom mandant (commandant van rond dertig militairen) dient 25 maanden. Ongeveer honderdduizend dienstplichtigen worden na hun basisopleiding niet inge deeld bij de strijdkrachten. Zy werken in andere maatschap pelijke sectoren voor de verde diging van hun vaderland. Het aantal vrijwillig dienende mili tairen in het Zwitserse leger is beperkt: ongeveer 1500 (Ne derland: 57.000). Zy werken vooral bij staven en in de oplei dingssector. Langere duur Het Nederlandse systeem van le gervorming wijkt aanzienlijk af van het Zwitserse. Zo is de duur van de eerste oefening van de Nederlandse dienst plichtigen ten minste veertien maanden. Wy hebben in vre destijd dan ook meer dienst plichtige militairén onder de wapenen: 47.500. In het Zwit serse leger dragen naast de 1500 vrijwillig dienende mili tairen slechts 18.500 dienst plichtigen (recruten en dienst- phchtigen-op-herhaling) de wapenrok. De langere duur van de eerste oefening van de Nederlandse soldaat houdt mede verband met de behoefte van de NAVO aan voldoende parate troepen als tegenwicht tegen het conventionele mili taire potentieel van het War schaupact In tijden van oplopende politie ke spanning en internationale crises ligt de zaak evenwel an ders. Zwitserland is in staat om binnen 48 uren 650.000 militai ren op de been te brengen. Een geduchte macht, voorzien van o.a 815 tanks (Nederland: 937), 334 gevechtsvliegtuigen (Ne derland: 172) en veel artillerie en antitankwapens. Nederland komt in geval van een mobili satie niet verder dan ongeveer 290.000 militairen. Natuurlijk hebben wij wel het dienstplichtig potentieel om een uitbreiding van de strijd krachten als in Zwitserland mogelijk te maken. Maar by ons verdwijnen veel geoefende dienstplichtigen in een reser- vepot waaruit zy nooit meer te voorschijn komen. Het pro bleem is, dat onze defensie on voldoende financiële middelen heeft om zowel een flink paraat gemechaniseerd leger als een grote mobilisabele strydmacht in stand te houden. Bergachtig terrein Een vergelijking tussen het Ne derlandse en Zwitserse sys teem van legervorming leert, dat in het Zwitserse defensie beleid het zwaartepunt ligt by: de mens, de mobilisabele een heden, de vuurkracht van con ventionele defensieve wapen systemen en het bergachtig terrein dat uitstekende moge lijkheden biedt om een aanval te stoppen. In Nederland ligt de nadruk meer op: paraatheid, beweeg lijk optreden en atomaire vuur kracht Welk systeem verdient de voorkeur? Een antwoord op deze vraag is niet gemakkelijk te geven. Wel ben ik van me ning dat, in een tijd vol zorg over onze afhankelijkheid van atoomwapens, veel van de Zwitsers kan worden geleerd, by voorbeeld als het gaat om de organisatie van een goede ter ritoriale defensie. De toekomst zal leren, of wy daartoe ook be reid zyn. (De auteur van dit artikel la oud- gouverneur van de Koninklijke Mili taire Academie en feoeraal-majoor tul). Naar aanleiding van het ingezon den stuk van de heer Ruigrok (in deze krant van 25-11) kwam van de hand van de heer Kromhout een commentaar dat mij hogelijk verbaasde. Het zou te ver voeren om Kromhouts commentaar vol ledig te ontleden; dit vergt teveel ruimte. Wel dunkt mij dat enkele punten uit zijn betoog onder de loep genomen dienen te worden. De heer Ruigrok vraagt zich, m.i. zeer terecht, in alle ernst af of de Russen nu wel de grote boosdoe ner zijn en een gevaar voor de vrede vormen. Met deze vraag al leen al kan men in een bepaald vakje gestopt worden; zover heb ben we het dus al gebracht. U weet, heer Kromhout, hoe Hitier en consorten oorzaak waren van een massa-psychose, welke, voor zover ik weet, uniek was in de ge schiedenis. In gedachten hoor ik hem nog hysterisch bulderen en verkondigen dat het jodendom, de zigeuners, vrijmetselaren etc. de ondergang van het avondland betekenden. Arme, goedwillen de Duitsers, wat hebben jullie je laten pakken. Het ligt nu even gemakkelijker, heer Kromhout; als we in de "Westerse Wereld" zo het oor te luisteren leggen en steeds maar vernemen dat de op Rusland ge richte kernwapens o zo noodza kelijk zyn, dan is er maar één conclusie uit te trekken: de mas sa, een naar woord dat ik niet eens graag gebruik, neemt al voetstoots aan dat er maar één vijand is: Rusland. Ja, zo stupi de, zo van God verlaten, is men al geworden. U zult, heer Kromhout, met al uw feitenkennis niet weten hoe "doemdenkend" prof. Goud- riaan zich vóór de oorlog uit sprak tijdens een redevoering aan de Technische Hogeschool te Delft. Hij zei o.m., sprekend over de grote economische cri sis: "Deze crisis zal met aan ze kerheid grenzende waarschijn lijkheid eindigen in een wereld oorlog". Vat u, heer Kromhout, wat in deze historische zin beslo ten ligt? Voor mij klonk het als een bevestiging van mijn denken dat het kapitaal, de grootmach ten of hoe men het verder noe men wil, geen uitweg meer wis ten, of wellicht niet anders meer konden dan maar aan te sturen op een oorlog. Dat was dan het einde van een tijdperk, dat ver rassend veel gelijkenis vertoont met het onze, met zijn enorme werkloosheid. De heer Ruigrok werd ook ge vraagd of hij voor het gemak ver geten was dat door het niet-aan- valsverdrag, gesloten tussen Duitsland en Rusland, Hitier de handen vrij kreeg om zijn expan siedrift in het Westen te beproe ven. Wel wel, heer Kromhout, gaat u met mij nog even terug naar het jaar 1935? In dit beruch te jaar werd het vlootverdrag tus sen Hitler en Chamberlain geslo ten waardoor de opbouw van een Duitse vloot (beperkt door het Verdrag van Versailles) officieel gelegaliseerd werd. De duikbo ten die Hitler, met Chamberlains toestemming, mocht bouwen, zouden later aan onnoemelijke aantallen zeelieden het leven ontnemen. Gaat er bij u nog geen licht op? On getwijfeld hadden de Russen ook toen geen gaatje in het hoofd en voorvoelden zij, beter wellicht dan wie ook, waar dit alles toe zou leiden. Vandaar het niet-aan- valsverdrag, ^>m zich tijd en ruimte te scheppen, neem ik aan. Schandelijk, heer Kromhout, dat u zich op zo'n hautaine, welhaast minachtende wijze uitlaat over het enorme aantal slachtoffers (ongeveer 6 miljoen). U sugge reert immers dat dit mede te wij ten zou zijn aan het genoemde niet-aanvalsverdrag; dus door ei gen schuld. Begrijpt u mijn ver bijstering, heer Kromhout? De heer Kromhout beweert ook dat de Amerikaanse hulp aan La tijns-Amerikaanse landen ge paard gaat met eisen omtrent de democratisering van die landen, iets wat van de Russische hulp op dit vlak niet gezegd zou kun nen worden. Ik hoor het Reagan nog zeggen: "Ach, er gebeuren in El Salvador wel eens dingen die niet door de beugel kunnen, doch dit is nog altijd beter dan wat in Cuba en de Sowjet-Unie gebeurt" (sic!). Wat moet Amnes ty International daar wel van denken? Voorts mag verwezen worden naar de geschriften van Pax Christi betreffende Guatemala, Nicara gua en El Salvador. Conclusie uit "Mensenrechten in Guatemala" (waar verscheidene keren per maand klandestiene kerkhoven worden ontdekt): "De militaire dictatuur dankt haar bestaan aan buitenlandse machten (vooral de VS en leidende multinationale bedrijven die geïnteresseerd zyn in Guatemala's strategische posi tie en zijn grondstoffen). De rege- ring-Reagan is direct verant woordelijk voor de toename van het geweld, sinds begin 1981, door openlijke steun te geven aan de militaire dictatuur. De wapenleveranciers van Guate mala - vooral de VS en Israél - zijn medeplichtig aan de schen ding van de mensenrechten in dit land. Goed, heer Kromhout, Rusland kent "dissidenten", doch naar ik mag aannemen worden deze niet, zoals geschiedt met tegen standers in Zuidamerikaan se landen en laatstelijk in Libanon, met bulldozers de grond inge werkt Talloos zyn de velen in de wereld die met angst vervuld zijn voor de toekomst; ik ben er één van. Laten we hopen, ja bidden, dat het niet komt tot een wereldcata strofe waarmee "christendom en beschaving" ongetwijfeld van de aardbodem zullen verdwijnen. Adr. Hollebeek P. de la Courtstraat 48 2313 BW Leiden (Door de redactie ingekort) Vergun mij eerst een paar regels met u door te nemen vóór ik aan mijn hoofdpunt kom: we zijn het er allemaal over eens dat we na de Tweede Wereldoorlog een op gaande lijn van welvaren hebben meegemaakt, wat voor vele vol keren op aarde geldt. Nu er ech ter een verzadiging is ingetreden staat ons een pauze te wachten. Nu ten tweede: ik ben reeds een bejaarde agrariër in groenten en fruit in de groothandel en zo doende in den lande en op veilin gen geen onbekende. Nu heb ik de laatste tyd met zeer velen de ze tijd besproken aangaande vooruitgang, stilstand of enige teruggang. De uitslag van mijn gedachten hierover was dat wij de last die dit voor onze regering met zich meebrengt, gaarne me de helpen dragen. Nu mijn hoofdpunt Er is de laatste weken gebleken, dat wanneer er stemmen van de regering door kwamen die zeiden dat er emge inkrimpingen en bezuinigingen plaats moesten vinden, dit al spoedig bij de betrokkenen - on- derwys. spoorwegen - tot stakin gen leidde. Mis geachte volkgenoten, dit is geenszins de weg. Welke dan wel? Het gaat over ons allen, dus moeten we allemaal evenveel achteruit. Doch met overleg en nog eens overleg. Dan komt men zeker tot de noodzakelijke oplos sing van de werkloosheid. Of denkt u dat iemand dit grote we relds pook van de werkloosheid in zijn eentje kan oplossen is de ze mens al geboren? Geachte lezer, we hebben nu een regering waar alle lagen van ons volk in vertegenwoordigd zyn. Welnu, 't is niet voor 't eerst in mijn leven dat ik aan de bel trek en altyd een horend oor ontving. Daarom volksgenoten, laten wij de teruggang met z'n allen aan vaarden en zodoende een voor beeld worden voor de gehele in ternationale wereld. J. Ver have sr. Katwykerweg 16 Rynsburg ADVERT! M!K haarlemmerstraat 58 leiden 071-140148 lid ANVC

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1982 | | pagina 19