Mouter: "Dit zijn kostbare punten"
UVS nog bijna verrast: 4-3
Lugdunum haalt koploper JOS onderuit
SJC deelt met
Alphense Boys
WSB
weinig
krijgt te
met 1-1
Blauw Zwart komt in te harde derby terug van 3-0
Lisse laat punt liggen
Beloning
voor LFC
MAANDAG 6 DECEMBER 1982
Sport
PAGINA 13
ROTTERDAM - Op het mo
ment dat Roodenburg het
kampioenschap van de twee
de klasse vierde, nu ander
half jaar geleden, brandde er
ook bij De Musschen een
feestje los. De ploeg uit Rot
terdam Zuid haalde op dat-
zelde moment na een enerve
rend duel tegen Wilhelmus
de eerste klasse-titel binnen
en maakte zich op voor een
tournee door de hoofdklasse
De optredens van De Mus
schen in de hoogste amater-
afdeling leverden louter te
leurstellingen op en om die
reden werd het verblijf in de
top-veertien niet geprolon
geerd. Dit in tegenstelling tot
Roodenburg, dat vorig jaar
een goed seizoen doormaakte
in de eerste klasse.
Evenals deze voetbaljaargang
trouwens. Een kampioen
schap ligt dit jaar nog niet in
het verschiet voor de jonge
Leidse club. Dat is ook niet
het streven geweest van Roo
denburg. In de verdere toe
komst echter dienen de colle
ga-eerste klassers rekening te
houden met de club uit Lei
den Noord, die met 0-1 won.
En dat nu is precies het ver
schil met de tegenstander
van gistermiddag, die in de
herfst van zijn bestaan lijkt
aangekomen.
Waar Roodenburg op het oog
een zonnige toekomst tege
moet gaat, moet worden ver
ondersteld dat De Musschen
het in de komende jaren
moeilijk krijgt. Wanneer het
elftal van trainer Thomas
Stolk in het verdere verloop
van de competitie op hetzelf
de niveau blijft acteren als in
de wedstrijd tegen Rooden
burg, is de kans groot dat De
Musschen in één keer door
zakt naar de tweede klasse.
Het positieve beeld van Roo
denburg is overigens niet
ontleend aan de verrichtin
gen tegen De Musschen. De
twee punten werden welis
waar binnengehaald, maar
verder was er weinig reden
tot vreugde voor de Kooi-
club, die misschien wel zijn
slechtste seizoenprestatie le
verde. Dat kan overigens sa
menhangen met de tegen
stand, die niet bijster groot
was. Roodenburg kan daar
om als excuus aanvoeren dat
het door De Musschen naar
een onaanvaardbaar niveau
werd meeggesleurd. Het is
een bekend gegeven dat een
ploeg tegen een sterke tegen
stander boven zichzelf kan
uitgroeien; juist tegen Papen-
drecht en Wilhelmus speelde
Roodenburg zijn beste wed
strijden.
Dat ook het tegenovergestelde
mogelijk is bleek gistermid
dag op sportpark Oldegaar-
de. Op de eerste vijfentwintig
minuten van het eerste part
na, paste Roodenburg zich
aan zijn tegenstander aan.
Maar daar moet direct de
conclusie aan verbonden
worden dat het altijd een
goed teken wanneer een
ploeg juist zijn slechte wed
strijden in een overwinning
weet om te zetten.
"Dit zijn twee kostbare pun
ten", besefte Mouter dan ook
na het matige duel, dat Roo
denburg wel goed begon.
Vanaf de eerste minuut ei
genlijk werd duidelijk dat de
Leidse ploeg meer inhoud
had dan De Musschen. De
middenvelders Verver, Koet
en Van Alphen 'doken' regel
matig over hun tegenstan
ders heen, terwijl in de front
linie Ronald Jansen de zwak
ke Rotterdamse verdediging
het leven zuur maakte. Daar
naast kenden de mandekkers
Lancel, Kok en Pouw weinig
problemen met hun respec
tievelijke tegenstanders Bud-
denberg, Melker en Van Zan
ten. Alleen Henry Pouw
moest in de lucht een enkele
keer zijn meerdere erkennen
in van Zanten. Voor het ove
rige domineerde Rooden
burg in de eerste vijfentwin
tig minuten.
Via Ronald Jansen (2x), na goe
de voorarbeid van Boudy Pij
nakker en Richard Klein leek
de Kooiclub snel op voor
sprong te komen. Dat duurde
echter tot de zevenentwintig
ste minuut. Op aangeven van
John van de Wetering kogel
de Hennie Koet de bal van
zo'n twintig meter hard ach
ter keeper Denekamp. Na die
goal zakte Roodenburg weg.
"De angst sloop na die voor
sprong een beetje in de
ploeg", verwees Mouter naar
de matige tweede helft. "De
uitspelende ploeg wil zo'n
voorsprong altijd vasthou
den. terwijl de thuisclub gro
te druk gaat uitoefenen"
Dat gebeurde na de pauze. De
Musschen oefende grote
druk uit op het doel van
Sjaak Nievaart, die in die pe
riode zyn klasse toonde op
inzetten van Popelaars en
van Zanten. Roodenburg
werd in de kraag gepak en
met de rug tegen de muur ge
zet (Aat de Groot kwam in die
moeilijke fase voor Boudy
Pijnakker). Inplaats van eni
ge rust te bewaren, werd tel
kens getracht met de lange
trap Ronald Jansen te berei
ken. Dat lukte alleen in de
laatste tien minuten. Jansen
en Richard Klem (die zich
nog geblesseerd moest laten
vervangen door Wim Pie-
kaar) kregen toen uitgelezen
kansen, maar gescoord werd
er niet meer Roodenburg
maalde er niet om De punten
waren binnen. De zaken
staan er anderhalf jaar later
wel even anders voor..
FRED SEGAAR
LEIDEN - Zeven goals, een
sensationeel scorever
loop, soms heel goed voet
bal en spanning tot de
laatste seconde van het
duel dat 95 minuten duur
de. Zo op het eerste ge
zicht lijkt de wedstrijd
tussen UVS en Blauw
Zwart (4-3) een geweldige
partij te zijn geweest met
alle ingrediënten die het
voetbal zo aardig maken.
Stop. Want dat was de ene
kant van de medaille.
Maar zoals meestal het ge
val is was er ook hier een
andere, veel minder posi
tieve, zijde.
De 33 overtredingen van Leidse-
en de 20 van Wassenaarse kant
zeggen in dit verband al heel wat
over de wederzijdse irritaties die
deze streekderby opriep. Voeg
daarbij de warrige en vaak incon
sequente wijze van fluiten van
arbiter Den Toom en het is dui-
In rommelige wedstrijd
NOORDWIJK - De streekderby tussen de middenmoters
SJC en Alphense Boys kende een juiste 1-1 uitslag. Zo
wel de Noordwijkers als de Alphenaren speelden erg
rommelig, zonder overleg voor de' wederzijdse doelen.
Dankzij de tomeloze inzet van beide partijen werd de
ondermaatse wedstrijd nog enigszins opgefleurd.
SJC-Alphense Boys stond m het
teken van de gemiste kansen. De
hardwerkende ploegen kwamen
wel heel erg moeilijk tot scoren.
De eerste grote kans was voor Al
phense Boys. spelbepaler Jan
Verwoerd bediende de buiten
spel omzeilende broer Nick op
maat waarna eerstgenoemde de
bal simpel in de handen van
SJC-doelman Ed Zuidhoek de
poneerde. De wedstrijd ontaard
de in een foutenfestival. Beide
equipes sloegen het middenveld
gemakshalve maar over, zonder
enige vorm van overleg zochten
de 20 veldspelers 'blind' hun weg
naar de doelen, hetgeen vaak
leidde tot chaotische wedstrijdsi
tuaties.
In de eerste helft lag de kansen-
reeks voor SJC hoger. Maar
vooral linkerspits Maarten Plug
weigerde tot driemaal toe te pro
fiteren van de hem aangereikte
mogelijkheden, op welhaast kin
derlijke manier schoot hij steeds
aan zijn doel voorbij.
Alphense Boys startte na rust met
een offensief, de ploeg van trai
ner Rien Tamerus rook duidelijk
zijn kansen om nu eindelijk eens
de openingstreffer op het score
bord aan te brengen. Het doel
punt liet dan ook niet lang op
zich wachten. De op rechts door
gebroken Paul Bahlmann legde
de bal schitterend op het hoofd
van aanvoerder Jan Verwoerd
die met een subtiele kopbal de
SJC doelman kansloos liet.
Na deze treffer beheerste Alphense
Boys het spel, er werd nu wel in
alle rust op balbezit gespeeld; de
Rynstrekers hadden in Ton van
der Laan een sterk aanspeelpunt.
Eenmaal in balbezit 'dolde' hij
zijn directe tegenstander Peter
Marijnen, die daar niet zo ge
diend van was. Hy schroomde
niet een paar maal hevig aan de
'noodrem' te trekken. Marynen
mocht van geluk spreken dat de
overigens voortreffelijk leidende
scheidsrechter Van der Kolk
hem geen boeking presenteerde.
Tegen alle verwachtingen in kwam
SJC alsnog langszij, een hard in
geschoten bal van Ruud van Al
kemade kwam via een Alphense
Boys-speler voor de voeten van
Jaap Smit die met een beheerst
lobje doelman Herman Rom-
bouts kansloos liet. SJC nam
vervolgens het heft in eigen han
den en bracht Alphense Boys bij
na nog een nederlaag toe. Maar
de alerte leidsman had opge
merkt dat eerst de keeper was
'gespeeld' en toen pas de bal. zo
dat hij de uit een scrimmage ge
scoorde goal terecht afkeurde.
Het gelijkspel gaf de veldverhou-
dingen goed weer. iedereen had
ook vrede met de uitslag, aJ werd
alom beseft dat er gezien het aan
tal kansen meer gescoord had
moeten worden in deze wed
strijd. Mede door dit gelijkspel is
het 'degradatiespook' voorlopig
uit het zicht, dat was voor beide
partyen de belangrijkste winst
van dit matige duel. Omhoog ky-
ken lijkt voor zowel SJC als Al
phense Boys voorlopig met aan
de orde.
PAUL VAN DER BLOM.
LISSE - FC Lisse heeft gisteren de kans laten liggen zich
dichter bij de bovenste plaatsen te vestigen. Het hoogge-
noteerde VELO had namelijk een zeer slechte dag. Maar
bij de ploeg uit Lisse wilde het ook al niet vlotten zodat
zich voor de toeschouwers geen leuke wedstrijd afspeel
de: 1-1.
delijk dat het allemaal lang niet
zo gestroomlijnd liep als de eer
ste zinnen doen vermoeden. Bij
zaken natuurlijk, dat zeker. Maar
ze drukten, vooral naarmate de
speeltijd vorderde, toch een ver
velende stempel op het geheel en,
gaven achteraf een nare bij
smaak aan dit verder enerveren
de gebeuren.
Aanvankelijk zag het er alleen
maar heel florissant uit. Wat te
denken van drie goals in nauwe
lijks twaalf minuten, de één nog
mooier dan de ander. Voor
Blauw Zwart goed en wel wist
hoe de verhoudingen op de Kik
kerpolder lagen stond het met 3-
0 achter. De helft van de kleine
duizend toeschouwers (Sin
terklaas en de miezerige regen
hield blijkbaar veel mensen
thuis) was er nog niets eens toen
de wedstrijd eigenlijk al leek ge
speeld.
Het doelpuntenfestijn werd inge
zet door Cock van Weerlee die al
na vijf minuten een voorzet van
OEGSTGEEST - UDO heeft in de
wedstrijd tegen hekkesluiter
WSB zijn hoge positie op de
ranglijst in het geheel niet waar
gemaakt. Sterker nog: het was de
ploeg uit Noordwijkerhout die
de hele wedstrijd domineerde en
met het behaalde gelijke spel
(1-1) ontevreden mocht zijn.
WSB speelde in de eerste helft de
thuisploeg volkomen van de mat
en kreeg dan ook voldoende kan
sen, maar met name Gerry van
der Burg en Leo Verbeek lieten
ze onbenut. UDO zelf speelde ho
peloos slecht. De achterhoede
Leen de Goey kent geen genade
Hoogenboom volgen de bal.
opereerde uiterst onzeker en op
het middenveld liep men elkaar
in de weg en werd er geen bal
goed gepasst. De spelers begon
nen onderling wat te mekkeren
en WSB kreeg alle gelegenheid
Cees van Rijn onder vuur te ne
men. Ook laatste man Jos Witte-
man deelde in de malaise, terwijl
zijn broertjes Dick en Wilbert on
zichtbaar bleven.
Bij WSB daarentegen was Gerry
van der Burg niet af te stoppen
en speelde ook AdD van der Togt
een prima partij. Aan niets was te
zien dat WSB de onderste
plaats bezette. Doelpunten ble-
na twaalf minuten nummer i
ven echter uit. Ook in de tweede
helft bleef het harder werkende
WSB de sterkere ploeg. Toch
kwam UDO op voorsprong. Uit
een voorzet van Wilbert Witte-
man maakte de verder onopval
lende Gerard Slierings er met
een schitterende omhaal 1—0
van. WSB liet zich door deze te
genvaller niet uit het veld slaan
en onder aanvoering van uitblin
ker Kees Nulkes werd UDO weer
op eigen helft vast gezet.
De gelijkmaker liet niet lang op
zich wachten. Uit een voorzet
van Gerry van der Burg kopte
John van Elk de bal keurig over
de iets te ver voor zijn doel staan
de Cees van Rijn in de touwen:
1—1. Ook in het laatste kwartier
was WSB het gevaarlijkst en
bleef de Oegstgeester defensie
met kunst en vliegwerk over
eind. WSB bleef op 1-1 staan
en UDO zocht opgelucht de
kleedkamer op.
WILL MOERER
achter doelman Verhart.
werd gehaald door Ed Ruigrok.
Hij wilde het zeker spannend
houden.
Daar was Theo van Seggelen, de
enige die trouwens tegen een
waarschuwing opliep, het niet
mee eens. Hij zette Blauw Zwart,
meteen na de hervatting weer
een doelpunt terug door koel
bloedig uit te halen toen hij even
was vrijgelaten door vaste bewa
ker Van Hemert. Die 4-2 bete
kende tevens het definitieve slot
van het hoofdstuk 'voetbal'. Er
was daarna uitsluitend nog maar
aandacht voor eikaars ledema
ten.
UVS was voor rust (16 overtredin
gen en veel praten) begonnen
met provoceren en Blauw Zwart
ging daar na de wisseling gretig
op in. Scheidsrechter Den Toom
trad daarbij veel te lankmoedig
op. Minstens twee spelers (Ruig
rok die Van Weerlee constant
raakte en Sloos die Leeuwen
grof aanpakte) hadden in het
boek gemoeten, maar de kalende
Den Haag - LFC trainer Vermeu
len was na het gelijke spel van
zijn ploeg tegen koploper HW
(1-1) zo tevreden met het ver
toonde spel dat hij twee kratten
bier in de kleedkamer liet bezor
gen.
Met deze versnaperingen beloonde
hij zijn spelers voor de sterk ge
speelde wedstrijd. Tegen de ver
wachtingen in was het namelijk
LFC dat in de eerste helft het ini
tiatief naar zich toe trok. Al na
vier minuten kopte Paul Harte-
Van Leeuwen en
(Foto Holvast).
man in het zwart onderkende
zijn verantwoorlijkheid in deze.
Stelde geen voorbeeld, sterker
nog wimpelde de meeste aansla
gen gewoon weg. Hetgeen de
kwaliteit van het voetbal bepaald
niet ten goede kwam.
De wedstrijd leefde na een half uur
nog even op. Eerst teisterde
Cock van Weerlee na een hoek
schop van Faber de paal en vijf
minuten later bracht Leo van He
mert de spanning toch nog weer
terug. Een verre vrije trap van de
linksachter werd van richting
veranderd en Wijnand Sloos
graaide tevergeefs naar het leder
dat een andere baan naar het net
zocht: 4-3. Daarna moest UVS
massaal terug, want Blauw
Zwart drong met negen man aan
voor de gelijkmaker. Die kwam
niet al bood Den Toom de Wasse-
naarders vijf minuten extra gele
genheid daartoe. En dat terwijl
de 'voetbal-klok' na rust toch al
zo langszaam tikte.
AD VAN KAAM
veld de bal op de paal. Even later
was het wel raak. Uit een corner
kopte linksback Dick van der
Walle de bal in de touwen: 0—1.
LFC bleef sterker, maar de
HW—defensie hield stand. Na
de pauze moesten de Leidenaars
wat gas terug nemen en werd
HW de gevaarlijkste ploeg. Na
een kwartier in de tweede helft
maakte Frank Bijloos de gelijk
maker: 1—1. Na deze treffer werd
het een gelijk opgaande wed
strijd waarin beide ploegen wat
kansjes onbenut lieten. LFC
kwam nog in de problemen toen
keeper Peter van der Wal wegens
een blessure vervangen moest
worden door veldspeler Sam
Holswilder. LFC liet zich het bier
echter met afnemen en was nog
dicht bij de zege toen Bles Zuma
de paal raakte.
De eerste helft stond in het teken
van voorzichtig spel. FC Lisse
was alleen gevaarlijk door de af
standsschoten van middenvel
der Ron Mesman, terwijl VELO
eenmaal de paal beroerde uit een
vrije schop van Wim Alkemade.
De mooiste kans voor FC Lisse
ontstond uit een dieptepass van
doelman Aad van Ruiten die Ron
Hoogeveen vry voor het doel van
VELO lanceerde, het schot ver
dween echter in het zijnet.
Het begin van de tweede helft was
aanmerkelijk beter dan het spel
van de eerste vijfenveertig minu
ten. Nu wel leuk opgezette aan
vallen van beide kanten in plaats
van het vele balverlies In deze
periode vielen ook de doelpun
ten. Het was Peter van der Meer
die met een droge knal VELO op
voorsprong bracht. Enkele mi
nuten later werd het vrij onver
wachts gelyk, al was hier een
vreselyke blunder van keeper
Gert van Dyk voor nodig. Hy liet
namelyk een. schuiver van Ron
Mesman vrij knullig door zyn be
nen glippen
Na dit leuke kwartiertje zakte de
wedstrijd weer terug naar het ni
veau van de eerste helft. FC Lis
se mocht na de gelukkig»- gelijk
maker nog de meeste aanspraak
maken op de overwinning. Voor
al de solo van de jeugdige Fred
Bon had een beter lot verdiend.
Zyn doelpoging ging echter
voorlangs.
De meeste toeschouwers keken
verlangend uit naar het laatste
Ignaal van scheidsrechter
Verbeek omdat een gclykspel
beide kampen tot tevredenheid
stelde en de kou de mensen naar
de warme kantine deed lonken
HUUG AANDEWIEL
de opgekomen Rob Vermeer (in
plaats van de geblesseerde Hans
Kruit) langs doelman Verhart
verlengde. Vier minuten later ko
gelde Mario Faber een vrije trap
steenhard in de linkerhoek en
nog eens drie minuten verderop
joeg Leen de Goey de bal in
tweede instantie keihard tegen
het net. Gevoetbald was er alleen
nog door UVS, de Wassenaarse
formatie stond erbij en keek er-
Nat er daarna gebeurde was min of
meer voorspelbaar. UVS ging
een laconiek partijtje 'zaalvoet
ballen', niet wetend dat Blauw
Zwart vorige week zelf een forse
voorsprong bijna uit handen gaf
en dus 'beter' wist. Tegen Olym-
pia stonden de blauwzwarten
met 4-1 voor om nog maar net
met 5-4 te winnen. Van onder
schatting had men geleerd. En
dus voelde Blauw Zwart zich
nog niet kansloos. Vooral toen
UVS zo'n gemakzuchtige hou
ding etaleerde.
En zie, bij rust was de wedstrijd
weer volledig open. Blauw Zwart
had zichzelf vrij vlot weer onder
controle en deelde na twintig mi
nuten via Frank Voorham een
waarschuwing uit (geheel vrijge
laten mocht hij 3-1 aantekenen),
maar UVS sloeg die achteloos in
de wind. Op een gunstig mo
ment, pal voor het rustsignaal,
strafte de opgekomen Hans
Grundeken die houding af door
in de rebound na een corner
snoeihard de kortste hoek te zoe
ken: 3-2. Vlak daarvoor keek Den
Toom overigens de andere kant
op toen Aad Neuteboom in het
strafschopgebied grof onderuit
AMSTERDAM Lugdunum
wilde zich gisteren niet on
derwerpen aan de vrijgevig
heid, die zoveel Nederlanders
rond deze tijd zo in de ban
houdt. Waar twee punten in
fleurige verpakking een pas
sende 'gift' voor lijstaanvoer
der JOS was geweest, daar
wenste de Leidse ploeg al
leen zichzelf te belonen. Met
een verdiende 0-2 overwin
ning vertrok de équipe van
oefenmeester Wim Eilander
vanuit Amsterdam richting
Kikkerpolder, waar tot in de
kleine uurtjes gedichten van
vrolijke strekking werden
opgelezen.
In dubbel opzicht was er im
mers reden tot vreugde, nu
ook de laatste plaats van de
eerste klasse A werd overge
daan. Een logisch gevolg van
de opgaande lijn, die Lugdu
num sedert vorige week weer
Als
heeft te pakken. Tegen DWS
werd toen pal voor tijd nog
een ongelukkigge gelijkma
ker geincasseerd. Trainer
Wim Eilander had op de bank
echter er geconstateerd dat
het met zijn ploeg wel "goed
zou komen". De Rotterdam
mer kreeg het gelijk aan zijn
zyde. Ranglijstregent JOS
had de groenwitte brigade als
slachtoffer uitgekozen om
het zegepad weer eens te be
treden. Een weg die Lugdu
num lange tijd niet had kun-
vinden.
:cuus daarvoor mocht Ei
lander de blessurego'f opvoe
ren. Door onder meer het ge
mis van noeste arbeiders als
Leo Wetselaar en Jan Verver
raakte het evenwicht van het
elftal verstoord. De "logi
sche" nederlagen en het ge
brek aan zelfvertrouwen
deed de ploeg in de hoek be
landen, "waar de harde klap
pen vallen", drukte Eilander
zich uit. Daar valt geen geluk
te halen, leerde het 1-1 gelijk
spel tegen DWS. De 0-2 winst
in Amsterdam deed die ver
houdingen weer enigzins ver
anderen. Naast het feit dat
Lugdunum zich bij de uit
gang van de eerste klasse
weggemoffelde, bleek ook
dat de factor pech niet in het
scenario voorkwam.
Het elftal dat "tegen DWS in de
tweede helft een goede pres
tatie had geleverd" kreeg het
vertrouwen van Eilander. Ri-
nus van Es, Henry van der
Weyden en Frans Sjardijn
vormden de aanval, terwijl
Jan Verver, Leo Wetselaar en
Daan Kooimans het midden
veld bemanden. Laatstge
noemde fungeerde als meest
aanvallende schakelspeler.
Dankzy het baanbrekende
werk van zijn collega's kon
Kooimans uitgroeien tot een
van de betere Leidenaars. De
getructe voetballer trok zyn
ploeggenoten mee naar een
hoog niveau, waar het toch
niet misselijke JOS niet van
terughad.
Vooraf was Wim Eilander nog
benauwd geweest voor de
hoofdstedelijke opponent.
waar oud-FC Amsterdammer
Rob Bianchi met de scepter
zwaait. "Hij was vorig sei
zoen nog trainer bij FC Am
sterdam en viel bij zoveel jon
gens in de smaak, dat er veel
met Bianchi naar JOS zyn
meegegaan", had Eilander
zich op de hoogte gesteld. In
het veld bleek het allemaal
mee te vallen. De thuisclub
verplaatste de bal over te veel
schijven, waardoor het ver
rassingseffect tot nihil werd
gereduceerd.
Lugdunum daarentegen ope
reerde veel directer. Met
voetballers ais Sjardijn en
Van der Wcydcn is het na
tuurlijk heerlyk counteren
Die twee zyn namelyk zo
snel, dat zelfs een blinde lel
naar voren nog geplaatst
lijkt. De 0-1 van Henry van
der Weyden was echter een
bekroning van een voorbeel
dige aanval. Reggisseur was
uiteraard Daan Kooimans,
die behendig een handvol
Amsterdammers had uitge
speeld en volgens loepzuiver
had voorgetrokken.
JOS probeerde nog meer aan
valskrachl te ontketenen,
maar stuitte telkens op de
stugge Leidse verdediging,
waarin de broertjes De Roo
foutloos als mandekkers ac-
Amsterdamse touWen werd
gedeponeerd. Met medewer
king van Van der W. vd. n
dook Kooimans vry voor goa
lie Zwagerman op en scoorde
behendig. De stryd was toen
gelopen JOS zocht welis
waar het Leidse doel, maar
kon nauwelijks gevaarlyk
worden. Daan Kooimans ten
slotte toonde zich één minuut
voor tyd dan tóch vrygevig.
De door arbiter Oud toege
kende strafschop (Sjardyn
was gevloerd) werd door de
Leid?naar aan doelman Zwa
german 'geschonken'
Het lekkerste bewaarde Lug
dunum echter voor zichzelf
ROB ONDERWATER
