De drie kleuren van Cemsto Cemsto sociaal, maar met mate 'De Stadhuisbrand. U was toen 51' Bij schoonmaken komt meer kijken dan het Bejaardenhuis wacht grote veranderingen ZATERDAG 6 NOVEMBER 1982 Lelden door Jaap Visser LEIDEN - Wie herinnert zich niet de reclamespot 'Wees eens aardig voor een buitenlander', die een paar jaar gele den in opdracht van de overheid (postbus 51) regelmatig op de buis werd gebracht. Een gastarbeider die op z'n knieën een kantoortrap dweilt en plotseling moet uitwij ken voor een afdalend ambtenaarstype die hem geen blik waardig keurt. Een spot die bij topfiguren van het schoonmaakconcern Cemsto grote woede opwekte. Niet om de in beeld gebrachte botheid ten opzichte van de gastarbeider maar om de misleidende 'reclame' voor de schoonmaakbranche. "Want tegenwoordig krijgt nie mand bij ons nog een dweil in z'n handen en staat met z'n kont omhoog een trap schoon te maken. Toen ik die spot voor de eerste keer zag, had ik wel een steen door de beeldbuis willen sodemieteren", en nóg klinkt de veront waardiging bij deze woorden door in de stem van Frans de Way, regiomanager van de Cemsto. De Way en coördinator Herman Ferwerda van het district Mid den. West Nederland is er alles aan gelegen om het imago van de schoonmaakbranche op te poet sen. Vandaar de ingrijpende op knapbeurt die het districtskan toor aan d< onderging en het cadeau dat ter gelegenheid van het 50-jarig be staan aan de gemeente Leiden werd aangeboden: een gevelrei niging van het pand van de Stichting Welzijn aan de Bree- straat 117. Het moet gezegd: de Cemsto roept naar buiten een kraakhelder en correct beeld op. De schoon- maakgigant heeft dan ook niet te klagen. Opdrachtgevers en nieu we werknemers staan als het wa re in de rij. Over hoe de Cemsto zo ongeveer in elkaar steekt een gesprek met Herman Ferwerda (type studentikoos geklede jurist met dun sigaartje in de mond) en Frans de Way (type Kees van Kooten in zijn creatie van be snorde makelaar van het kantoor Simpelpand bv. Het pakje zware Vannelle naast het pennenbakje op het keurig opgeruimde bu reaublad). kort in het V D-concern is on- dergebracht. de Papengracht onlangs De 'stofbestrijding onderneming' doet er alles aan ora zo 'clean' mogelijk over te komen. Niet al leen naar buiten maar ook intern. "Omdat we onze werknemers het gevoel willen geven dat schoonmaken een volwaardig beroep is", zegt Ferwerda. "Wij willen het schaamtegevoel bij onze mensen wegnemen. Dat ze er voor uit durven komen dat ze bij de Cemsto werken. Dat je je daar niet voor hoeft te schamen De Way vult aan: "Schoonmaken lijkt op zich het makkelijkste wat er is. Maar als je het goed wil doen, en dat willen wij dus, dan komt er nog best het een en an der voor kijken. Het klinkt mis schien gek maar de eerste weken dat iemand bij ons in dienst is krijgt hij of zij schoonmaakles. Dan wordt duidelijk gemaakt dat je dat groene lapje voor de wc's niet moet gebruiken om een bu reau af te nemen waar iemand de volgende dag z'n boterhammetje oplegt. Nee, bureaus moeten dus worden afgenomen met een geel doekje". De Cemsto werkt met een driekleurensysteem. De Way legt uit hoe dat werkt: "Alle materia len die worden gebruikt bij het schoonmaken van kantoorge deeltes en zo hebben de kleur geel. De kleur groen is voor het natte gedeelte, daarmee bedoe len we toilet- en douchegroepen. De kleur blauw wordt gebruikt voor de vloeren. Een nieuwe werknemer moet in z'n proefpe riode van twee maanden met alle drie de kleuren hebben gewerkt. U ziet het, er komt wel even wat meer bij kijken dan met een em mertje en een dweiltje een ge bouw doorlopen". Eenmansbedrijfje De Chemische En Mechanische STofbestrijding Onderneming is, voor zover bekend bij Ferwerda en De Way, een jaar of vijfenze ventig geleden ontstaan als één- mansbedrijfje van ene meneer Dake. Een Amsterdammer die de hoofdstedelijke scholen afliep om de kolenkachels te ontsteken en er later de ramen bij ging lap pen. Zijn Cemsto groeide pijlsnel uit tot een gigantisch en veelzij dig schoonmaakbedrijf. Het be grip Cemsto drong zelfs het Am sterdamse kappersjargon bin nen. Vóór de oorlog schijnt daar een 'cemstootje' voor een com plete behandeling, haar wassen en baard bijknippen, te hebben gestaan. Tot twee jaar geleden is de schoon- maakgigant (37 vestigingen en zo'n tienduizend werknemers) in familiehanden geweest. Tegen woordig is de Cemsto een van de werkmaatschappijen van de Ho- don (Hollandse diensten onder neming), een holding die sinds Moeders de vrouw Procentueel gezien is de schoon maakbranche de bedrijfstak met de meeste part-timers en buiten landse werknemers. Regiomana ger De Way schat dat van Cemsto Leiden zo'n 85 procent van de Een werkneemster van Cemsto, gefotografeerd in een Leids laboratorium. ongeveer 360 werknemers tussen half zes en acht uur 's avonds in dienst is. De overige 15 procent werkt hoofdzakelijk op laborato ria van de universiteit, de groot ste opdrachtgever van de Cem sto. Het aantal buitenlandse werkne mers in dienst van de Cemsto is volgens districtscoördinator Fer werda teruggelopen van 80, 85 procent naar 25,30 procent. Vol gens Ferwerda komt dat zowel door de verbeterde sociale wet geving als door de strengere wet geving ten s' blijf van buitenlanders in Neder land. "Vroeger werden gastarbei ders afgescheept met een hon- gerloontje zodat ze werden ge dwongen er in de avonduren wat bij te doen. Da's tegenwoordig nauwelijks meer het geval. Een andere oorzaak van de sterke te rugloop van het aantal gastarbei ders bij ons in dienst, is dat er de laatste jaren heel veel weer het land zijn uitgegaan. Een derde reden van het teruggelo pen- percentage buitenlandse werknemers is het sterk toegeno men aanbod van 'gewone' Ne derlanders. De Way: "Op sollici tatieavonden zie ik vandaag de dag vooral moeders de vrouw die er wat bij wil verdienen omdat de man werkloos is geworden. Nee, nee, die vrouwen krijgen by sollicitaties geen voorrang op gastarbeiders. Daarvoor hebben wij te goede ervaringen met gast arbeiders. Natuurlijk, er zit best zwakke schapen tussen maar dat is bij de Nederlanders ook het geval". F NV-bestuurder Frielink: Districtsbestuurder Gé Frielink van de industriebond FNV noemt de schoonmaak bedrijfstak "door en door slecht". Het sociale beleid van de Cemsto moeten we volgens hem met een flinke scheut zout nemen "want dit bedryf loopt regelmatig op de rand van het toelaatbare. Er wordt net als elders in deze tak flink gescharreld met arbeidscontracten. Maar de Cemsto is zeker niet de slechtste. Over het algemeen houdt dit bedryf zich rede lijk aan de cao. Als een van de allergrootsten is de Cemsto dat natuurlijk verplicht om het beeld van deze bedrijfstak met hele maal te verpesten. De grootste rottigheid gebeurt meestal by de kleine bedrijfjes". De lage organisatiegraad van de werknemers in de schoonmaak branche bemoeilijkt het werk van de industriebond. Frielink: "Naar schatting is zo'n twintig procent van de werknemers aan gesloten by een bond. Da's natuurlijk veel te weinig om iets te ondernemen. Voor een gezamenlijke actie van werknemers in deze bedrijfstak moet er toch minstens iemand met de bedryfs- kas vandoor zyn gegaan". Dat het aantal buitenlandse werknemers in dienst van de Cemsto tot zo'n 25 procent is teruggelopen betwijfelt Frielink. "Mocht dat toch het geval zijn dan betekent dat voor mij dat de gastar beiders bij sollicitaties wel degelijk worden achtergesteld of geen nieuw arbeidscontract krijgen nu het aanbod van 'gewone' Nederlanders zo toeneemt. Zoveel gastarbeiders zijn er de laat ste jaren niet ook weer niet het land uitgezet". Samenvattend merkt Frielink op: "Wanneer de Cemsto zegt dat zy een sociaal beleid voert. Dan zeg ik: sociaal met mate". Discriminatie Het enige dat de Cemsto van solli citerende buitenlanders eist, is dat zij redelijk Nederlands kun nen spreken en het in elk geval verstaan. De Way: "Een alleszins redelijke voorwaarde, dachten wy. Men moet op de objecten toch minstens met elkaar kun nen praten. Er is toch al zo wei nig contact tussen de werkne mers". Discriminatie 'op de objecten' komt volgens Ferwerda en De Way slechts sporadisch voor. "Wanneer wij vernemen dat er ergens wordt gediscrimineerd dan proberen we de zaak eerst uit te praten. Lukt dat niet dan volgt er een schorsing van de 'da der', eventueel een overplaatsing en in het ergste geval ontslag". Sociaal beleid De industriebond FNV noemt de schoonmaakbranche door en door slecht. Maar Herman Fer werda en Frans de Way verhalen trots van het sociaal beleid van de Cemsto: "Uit sollicitatiege sprekken die wij voeren, blijkt dat er inderdaad veel misstanden zijn in de schoonmaakwereld. Er wordt gerommeld met papieren en zwart gewerkt bij het leven. Maar met de hand op ons hart durven wij te beweren dat bij ons niemand zonder arbeidscontract aan de slag gaat. Wy plaatsen niet zomaar, telefonisch, mensen in een gebouw Er heeft altijd eerst een solliciatiegesprekje plaats hier op het kantoor". Dat schijnt al heel sociaal te zijn in deze bedrijfstak, een solhcitatie- gesprekje Maar de Cemsto gaat nog verder. De werknemers heb ben inspraak. Ferwerda: "Wy hebben een centrale onderne mingsraad waar zelfs iemand uit Leiden inzit". Die iemand is Bert Hermsen, sinds 1976 als volledige kracht werk zaam oy Cemsto Delft. Objectlei der Hermsen noemt zyn werkge ver redelyk sociaal. "Wat de schoonmaakbranche betreft is de Cemsto een bedryf met een een goed sociaal beleid maar als je het vergelykt met bedryven in andere branches dan is er nog een heleboel te verbeteren". Hermsen: "Gelukkig wordt er bin nen het concern een steeds meer gedecentraliseerd beleid ge voerd. Het is echt niet zo dat wy helemaal niets te vertellen heb ben. In het kader van de decen tralisatie vindt er ook een reorga nisatie bij de Cemsto plaats Het bedryf wordt opgedeeld in vier districten die een heel eigen be leid gaan voeren. Die reorganisa tie houdt ons als ondernemings raad op het moment druk bezig Het grootste probleem blijft "de mindere motivatie bij het meren deel van het personeel zoals Hermsen het noemt. Maar door de bedrijfsleiding wordt daar ze ker geen misbruik van gemaakt Binnen de Cemsto is men best bereidwillig om sociale verbete ringen door te voeren. Het pro bleem is alleen dat een heleboel kleine bedrijven, waar zwart wordt gerommeld, voor valse concurrentie zorgen. Dat remt de sociale ontwikkelingen by de goede schoonmaakbedrijven af. Rijn en Vliet twintig jaar LEIDEN - Het bejaardenhuis Rijn en Vliet aan de Aaltje Noorde- wierlaan heeft afgelopen week het twintigjarig bestaan gevierd. Voor de bewoners werden daar om verschillende activiteiten georganiseerd zoals een bingo-- avond, rommelmarkt, het optre den van een zangkoor en gister avond tenslotte een groot feest. Zonneschermen van de verzor- gingsfiat gaven gisteren in pa troon de leeftijd van het jubile rende bejaardenhuis aan. Op twintigjarige leeftijd staat Rijn en Vliet aan het begin van een periode die ingrijpende verande ringen met zich mee zal brengen. Over anderhalf jaar namelijk is dit bejaardenhuis aan de beurt voor een renovatie waarbij de 86 kamers worden vergroot en ge moderniseerd. Eindelijk zal het bejaardenhuis dan ook gaan be schikken over een gymzaaltjc. volwaardige aula en een mortua rium. Het personeel zal boven dien een eigen dienstruimte krij gen Ook kan Rijn en Vliet bin ron kort de komst van een nieuvi direc teur of directrice tegemoet zien. De vorige directrice overleed on langs en de adjunct zal over niet al te lange tyd met VUT gaan Totdat er een nieuw hoofd voor Ryn en Vliet is gevonden zal de heer Meydam. tevens directeur van Robijnzicht, de lopende za ken behartigen. Het personeel verwacht, naast de verandenn gen die de renovatie met zich meebrengt, ook een verandering van het leef- en werkklimaat in Ryn en Vliet. Bovendien zullen er meer faciliteiten voor de be woners komen Door de zonneschermen op deze wijze open te zetten en zo het getal 20 te vormen, hoopten bewoners en personeel nan Rijn en Vliet duideli'Jc te maken dat het bejaardencentrum twintig jaar bestaat Vrouwen Het Politiek vrouwencafé orga niseert maandag zijn tweede avond in de serie 'Vrouwen en wonen'. De avond gaat over "eisen aan de wijk" die vrouwen daaraan stellen. Al le vrouwen zijn om acht uur welkom in het Vrouwenhuis, Hooigracht 79. Alleenstaanden In het clubhuis In de vroolijcke Arke wordt maandag een kennismakingsavond gehou den voor de medewerkenden aan het project alleenstaan den, dat in december begint. Geïnteresseerden kunnen zich maandag nóg opgeven Kees Walle van de Stadskrant toont de 104-jarige A. Geerlings de kalender. Oudste Leidenaar krijgt oude platenkalender LEIDEN - Ingespannen tuurt hij naar de foto. Helemaal goed kan A. Geerlings het niet zien. "De stadhuisbrand van 1929, dat kunt U zich toch nog wel herinne ren", zegt Kees Walle wijzend op de foto. "U was toen 51A. Geer lings fronst de wenkbrauwen: "Ik heb er wel dikwijls over horen vertellen, ja". De oudste inwoner van Leiden over drie maanden wordt hij 105 - kreeg gisteren een kalender voor het komend jaar overhan digd. Een kalender "met afbeel dingen uit een ver of minder ver Leids verleden", uitgegeven door de Stadskrant. Redacteur Kees Walle kwam daar gisterochtend voor naar het Lo- rentzhof. waar hij nu bijna acht jaar woont. Samen lopen zij de maanden door. Op de maand mei prijkt een nog vrij onbeken de foto van een 1 mei-optocht in 1951 door de Hooigracht. "Mis schien heb ik daar ook nog wel bijgelopen", vraagt Leidens oud ste zich af. Geerlings was voor de oorlog een actief SDAP'er, en voegt hij er desgevraagd aan toe: "Ik ben wel van de VARA, maar geen vrind van de VARA Verder bladerend belanden Walle en Geerlings bij het 3 oktoberfeest in 1908, hij was toen dertig jaar oud. De meeste foto's roepen geen duidelijke herinneringen op. Het geheugen laat Geerlings niet echt in de steek, "maar het verloop is een beetje weg". BI ij is h ij in elk geval wel met de kalender, waar behalve foto's ook opmerkelijke data uit de Leidse geschiedenis op zyn vermeld. "Echt heel leuk" Kooizicht In buurtcentrum De Kooi wordt maandag een informatie avond gehouden over de ge meentelijke plannen met Kooizicht. De herindeling van de straat staat vanaf half acht ter discussie Wie niet kan, kan ook contact op nemen met Stedebouw-amb- tenaar W. Mieloo (tel 254547). Optreden Het duo de Leidse Sleutelgaten treedt zondagmiddag vanaf vijf uur op in café De Uyl Hoogland aan de Nieuw- straat.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1982 | | pagina 3