c
Belangstelling
voor AZ-Inter
teleurstellend
ift
"Spartak is een
counterploeg"
Positie Dassajev wankelt
Stadion nog lang niet uitverkocht
Paul van der
Blom terug
bij RB...
DINSDAG 19 OKTOBER 1982
Sport
Het lijkt er op dat de KNVB
Afd. Leiden het wilde zaal
voetbal wil gaan aanpakken.
De clubs Noordwijk en SJC
zijn al gewaarschuwd dat
een aantal van hun spelers
uitgesloten zal worden van
KNVB-voetbal als ze hun wil
de activiteiten niet staken.
De Afdeling beroept zich op een
reglementsartikel dat leden
van de KNVB verbiedt toe te
treden tot niet-erkende voet
balorganisaties.
Dat kan best zijn.
Toch zou het treurig zijn als de
KNVB Afd. Leiden inder
daad zou besluiten tot een
jacht op wat dan "wild voet
bal" heet. Zo'n machtige bond
moet niet zo bangbroekerig
zijn. Op het geheel van
KNVB-activiteiten betekenen
die zaalvoetbalpotjes toch
vrijwel niets. Een leeuw gaat
niet vechten met een muis.
Dan nog iets.
De KNVB hééft al een monopo
liepositie. Wat ze nu beoogt is
dat geen bal zonder haar
goedkeuring in beweging
mag worden gebracht. Dat
gaat me te ver. Mag een voet
baller die normaal aan zijn
KNVB-verplichting en vol
doet niet op een zelfgekozen
tijdstip in een zeker verband
met anderen een balletje
trappen? Daar moeten juris
ten zich maar eens over bui
gen. Ja, er is dat reglements
artikel, maar dat zegt niets.
De bond kan wel zo veel wil
len. Het individu kan niet he
lemaal in een dwangbuis
worden gestopt.
Veel beter dan wat ook zou zijn
als de KNVB eens onderzocht
wdórom er wild wordt ge
voetbald. Kortom als men het
oor eens te luisteren legt bij
het gewone voetvolk. Dat kan
zeer verhelderend en heil
zaam zijn en wellicht een zin
volle oplossing dichterbij
brengen.
Een wilde jacht op wild voetbal
leidt alleen maar tot een hoop
irritatie en frustratie.
Daar zit niemand op te wach
ten.
La-maar
Het management van de bas
ketbalclub E/Leiden is een
zooitje, waarmee je niet ver
der kunt; hopeloze types die
een schop onder hun gaat
moeten krijgen. Het is trou
wens helemaal een club van
niks. En Leiden is een rotstad
waar een sponsor niets te zoe
ken heeft.
Deze woorden zijn niet afkom
stig van mij, zoals u hopelijk
al dóórheeft, maar verlieten
vorige week de lippen van
pasja Th. Kinsbergen, de
coach van E/Leiden. Voor een
sponsor die gesteld is op een
schone mond, niet zó plezie
rig, lijkt me.
Nu kennen we Kinsbergen van
vorige exercities, dus zó
vreemd viel het me niet. Kins
bergen is geen fijnbesnaarde
ziel met subtiele methodes.
Het is een soort opgefokte mo
tor. De man kent geen grij-
stinten, het is bij hem hellicht
of pikzwart. Dit was zijn ma
nier, zo kon je opmaken uit
een later verhaal, om de juis
te sfeer te kweken voor de Eu
ropa-Cupwedstrijd tegen
Olympiakos Piraeus.
Normaal? Abnormaal? Ach, la
ten we het daar maar niet
over hebben.
Maar één ding is zeker: niets is
zo aan inflatie onderhevig als
te vaak voorkomend gebral.
Dan wordt de reactie al
gauw: Ach, 't is Kinsbergen.
La-maar.
Zwarte vuist
Mensen met een goed sportge-
heugen zullen bij de naam
John Carlos nog precies we
ten om wie het gaat: de Ame
rikaanse negeratleet die met
zijn landgenoot Tommie
Smith) bij de Spelen van Me
xico City (1968) op het ere-
platform met gebogen hoofd
en opgestoken, zwart-gehand-
JOHN CARLOS
schoende vuist het Ameri
kaanse volkslied beluisterde.
De dagen van "Black Power".
Er is veel te doen geweest over
de daad van het tweetal. Het
Amerikaans Olympisch Co
mité was rózend. Het gooide
Smith en Carlos uit het Olym
pisch team en uit het Olym
pisch Dorp. De heren werden
voor eeuwig afgedankt.
Dezer dagen kreeg ik het blad
in handen van het comité dat
de Spelen van 1984 in Los An
geles organiseert. En wie is
één der leden van het comité?
Ja, hoor, John Carlos. De tijd
heelt kennelijk alle wonden.
Hij blijkt te zijn aangesteld
als leider van buurt- en
jeugdgroepen die allerlei
werkzaamheden voor het or
ganiserend comité zullen
doen.
Carlos ziet er op de foto uit als
een héér van stand, een keuri
ge official met stropdas. Hoe
ver weg is de rebel van wel-
In het blad worden veertig re
gels aan zijn carrière gewijd.
Maar geen woord over de
zwarte vuist, die zijn naam
over de gehele wereld bracht.
Dót toch maar niet.
Thorpe
Het is er dan toch nog van geko
men: het Internationaal
Olympisch Comité heeft vori
ge week in Lausanne besloten
de Amerikaanse indiaan Jim
Thorpe (1888-1953) eerherstel
te geven. De gouden medailles
die deze legendarische atleet
zeventig jaar geleden tijdens
de Olympische Spelen van
1912 (Stockholm) op vijf- en
tienkamp won en die hem een
halfjaar later werden ontno
men omdat zijn amateursta-
tus niet deugde, zullen begin
1983 door lOC-president
Juan Semaranch aan zijn
dochter, Grace Thorpe, ter
hand worden gesteld.
Daarmee is een eind gekomen
aan een strijd van vele tien
tallen jaren. Thorpe (wiens
indianennaam Wha-Tho
Huck was, hetgeen "helder
pad" betekent) werd m ja
nuari 1913 als professional
gebrandmerkt omdat toen
aan het licht kwam dat hij
een paar jaar daarvoor wat
dollars had verdiend tn honk
balwedstrijden. Hij, de een
voudige indiaan, besefte niet
dat hij daarmee tegen het
Olympisch reglement had ge
zondigd, want hij wist niet
eens dat dat bestónd. In een
ontroerend eerlijke brief liet
hij dat het Amerikaans
Olympisch Comité in 1913
ook weten: "I was not wise in
the ways of the world". Maar
het comité oordeelde: onwe
tendheid is geen excuus voor
de begane overtreding en
maakte de zaak aanhangig
bij het IOC. Dat schrapte hem
en zijn prestaties uit de
Olympische annalen.
Met tussenpozen is een handvol
Amerikanen jóren lang in de
weer geweest om het IOC te
bewegen Thorpe zijn medail
les terug te geven. Niet alleen
op gevoelsgronden. Juristen
toonden glashelder aan dat
Thorpe niet eens gediskwali
ficeerd had mógen worden
omdat het reglement van de
Spelen van 1912 bepaalde dat
tegen de amateurstatus van
een atleet maar "tot dertig
dagen na de prijsuitreiking"
bezwaren konden worden in
gebracht. Thorpe zelf (arm,
oud en zeer ziek) heeft ook nog
JIM THORPE
eens beleefd gevraagd of hij
zijn medailles kon terugkrij
gen. Vergeefs. Vooral de toen
malige Amerikaanse IOC-
president Avery B rund age
(in 1912 als atleet tegenstan
der van Thorpe en door hem
totaal overklast) wilde van
geen rehabilitatie weten.
Thorpe stierf m 1953. maar
zijn dochter Grace zette de
strijd voort. In het begin van
de jaren zeventig herriep de
Amerikaanse Atletiek Unie
haar besluit van 1913 en gaf
Thorpe posthuum titels en re
cords terug. Het IOC heeft
hem nu ook opnieuw als
Olympisch kampioen erkend.
In het besluit zal IOC-president
Samaranch ongetwijfeld een
belangrijke rol hebben ge
speeld. Al eerder gaf hij de
stoot om een Olympische
dwaling jegens de Zweedse
bokser Igmar Johanson
(1952) recht te zetten.
De molens van de gerechtigheid
malen langzaam. Te traag
vaak om in een mensenleven
rond te komen.
Maar goed. ze mólen.
Natuurtalent
"Een natuurtalent van het zui
verste water, zoals niemand
voor hem en niemand na hem
is geweest". Dat is algemeen
het oordeel over Thorpe als
sportman. Zijn trainer op de
Carlisle Indian School, Pop
Warner, zei over hem "Ja. ik
was zijn coach, maar ik heb
noott wat voor hem hoeven
doen. Hij had een enorm ob
servering s-vermogen ivat hij
iemand zag doen, kon hij
meteen zelf ook. Ach, als hij
eens écht had willen trai
nen....".
Ter herinnering de prestaties
van Thorpe op de tienkamp
in 1912: 100 m in 11.2. ver
springen: 6.79, kogelstoten:
12.89. hoogspringen 1.87 m,
400 m; 52.2. 110 m horden
15.6, discuswerpen: 36 98,
polsstokhoog3.25. speerwer
pen: 45.70 en 1500 m 4 40 1.
Tussen hem en de anderen lag
een straatlengte
Inderdaad, het gaat nu een
stuk sneller, beter, hoger.
Maar we zijn dan ook 70 jaar
verder.
Thorpe werd later nog een for
midabele honkballer en één
der beste rug by spelers van
Amerika. Hij kon nu eenmaal
ólles.
"Sir, you are the greatest athle
te in the world", zet de Zweed
se koning Gustav in 1912 vol
respect tegen hem.
En zo was het.
ALKMAAR (GPD) - Europa Cup-voetbal begint voor AZ'67 financieel zo langzamerhand
een frustrerende aangelegenheid te worden. Tot dusver leverde de Alkmaarse club vier
seizoenen internationaal voetbal nauwelijks iets op.
Slechts één keer - in het kam
pioensjaar '80-'81 - boekte men
een bescheiden winst, zij het
LEIDEN Het voetbalavon-
tuur van Paul van der Blom
beeft in plaats van één jaar
slechts zeven weken ge
duurd. Het afgelopen week
einde arriveerde de ex-Feye-
noorder samen met Spitz
Kohn, Hugo van Houten en
Kees Storm in Nederland,
nadat zijn club Morning
Star definitief failliet was
verklaard.
"Ik zit dan ook best wel in het
schip", aldus Paul. "Ik heb
een contract getekend, maar
m'n geld nooit gezien". De
Oegstgeestenaar had al snel
in de gaten "dat het niet lek
ker zat bij Morning Star".
Staudt, die manager, maak
te op mij meteen al een
vreemde indruk. Daarnaast
was de training die wij kre
gen waardeloos. Daarom
vroegen wij om een Neder
landse trainer. Kohn kon
wel komen, maar toen hij er
drie dagen was ging de club
failliet", aldus Paul van der
Blom, die alleen twee oefen
wedstrijden voor Morning
Star speelde.
Van der Blom tracht in samen
werking met Kohn, Van
Houten, Storm en ook de
Brit Ron Good lass nog wel
wat geld los te peuteren.
Enerzijds omdat hij geen
werkvergunning had en an
derzijds omdat de club ten
gronde is, lijkt het een ver
geefse poging.
Na het kortstondige avontuur
in Hong Kong meldde Van
der Blom zich gisteravond
op de training bij Rijnsburg-
se Boys. "Ik ben via een jour
nalist nog wel even bezig ge
weest met Telstar, maar zo
als het er nu voorstaat speel
ik het komende seizoen in
Rijnsburg".
overigens pas nadat de ploeg de
finale van het UEFA Cup-toer
nooi had bereikt.
Dit seizoen is de situatie niet veel
anders want evenals voorgaande
jaren blijkt het publiek nauwe
lijks geinteresseerd in de Euro
pese verrichtingen van AZ. Twee
dagen voor de confrontatie tegen
Internazionale Milan zijn er veel
minder kaarten in de voorver
koop van de hand gegaan, dan
AZ op basis van de reputatie van
z'n Italiaanse opponent in de
tweede ronde van het toernooi
voor bekerwinnaars had ver
wacht. „We hadden er min of
meer op gerekend", aldus AZ-
voorzitter Arie Ligthart, „dat het
stadion maandag al uitverkocht
zou zijn geweest. Dat is op dit
moment nog allerminst het ge
val. We zijn pas 10.000 van de on
geveer 17.000 toegangsbiljetten
kwijt. Niettemin hebben we er
alle vertrouwen in dat het restant
ook nog wel zal gaan".
Voor de Alkmaarse vereniging is
de belangstelling voor het duel
tegen Inter zonder meer een te
leurstelling. De verwachting was
dat er veel meer toeschouwers
op de naam en faam van de Ita
lianen zou afkomen. Secretaris
Gerrit Peters liet tenminste di
rect na de loting weten dat hij op
minimaal 20 000 bezoekers re
kende. Om die reden werd aan
vankelijk overwogen om uit te
wijken naar het Olympisch Sta
dion in Amsterdam, maar onder
druk van de achterban en gelet
op de ervaringen van vorig jaar
tegen Liverpool (slechts 12.000
mensen) gingen die plannen van
tafel. „Achteraf gezien is dat een
juiste beslissing geweest", zo be
nadrukte Ligthart gisteren nog
Voor een financieel tekort behoeft
AZ overigens niet te vrezen,
want het bestuur heeft de begro
ting op twee ronden Europees
voetbad afgestemd met 12.000
toeschouwers totaal om quitte te
spelen. Hoewel de proloog tegen
Limerick United veel geld kostte
(Ligthart: „Het was een dure trip
naar Ierland en er waren in Alk
maar niet meer dan 4000 bezoe
kers") houdt de club op basis van
de recette-inkomsten van beide
ronden toch nog een positief sal
do over, mits er tenminste geen
boetes moeten worden betaald
aan de UEFA.
Om de rust in en buiten het stadion
te handhaven heeft AZ dan ook
extra politie-assistentie gevraagd
en gekregen. Niet alleen de club,
maar ook de spelers zouden daar
bij zijn gebaat. Want om tegen
Inter een goede uitgangspositie
te creëren voor de return over
twee weken in Italië kan elke or
deverstoring averechts werken.
Over de vraag met welke midde
len en strategie de Italiaanse
ploeg, die gisteren met de nodige
vertraging en zonder de gebles
seerde Hansi Muller arriveerde,
moet worden bestreden bleef
trainer Hans Eijkenbroek giste
ren vaag.
„We zullen onze speelwijze enigs
zins aanpassen aan Inter. Dat is
met deze jonge ploeg domweg
noodzakelijk. Aan de andere
kant zullen we natuurlijk wan
neer dat ook maar enigszins mo
gelijk is, aan de hand van de lij
nen die we vooraf hebben uitge
zet proberen ons eigen spel te
spelen. Ik zie voor ons zeker mo
gelijkheden. In het toernooi in
Rimini begin augustus hebben
we, weliswaar nog met Kees
Kist, tenslotte ook ploegen als
AS Roma en het Braziliaanse At-
letico Mineiro weggespeeld. Te
gen Inter moet er gewoon collec
tief keihard gewerkt worden.
Dan kunnen we iets bereiken.
Dat hebben we in de competitie
aangetoond", aldus de oefen-
meester die zich vooraf goed
heeft laten informeren over de
sterke en zwakke punten van de
ploeg-in-opbouw uit Milaan.
De meeste zorg baart Eijkenbroek,
die zich met de spelers vandaag
en morgen in Egmond afzon-
derd, de bezetting van zijn aan-
valslijn. De keuze voor de twee
beschikbare spitsposities is be
perkt, want van de vijf aanvallers
zijn er slechts drie beschikbaar
onder wie twee geblesseerde
spelers. Pier Tol, die al maanden
last heeft van een liesblessure is
het grootste vraagteken. Pas vlak
voor de wedstrijd beslist de tech
nisch leider of de Volendammer
fit genoeg is om te worden inge
zet. „Hoewel hij allesbehalve in
vorm is hoop ik dat ik toch over
hem kan beschikken", zo stelt
Eijkenbroek met nadruk vast.
„Tegen een ongetwijfeld massaal
verdedigend Inter heb ik een
speler als Tol nodig die met z'n
individuele kwaliteiten voor ope
ningen kan zorgen. Eén goal
meer dan Inter moeten we mini
maal maken, willen we in Italië
tenminste de kans hebben om
verder te komen in dit toernooi.
Het probleem is echter dat van
alle beschikbare aanvallers op
dit moment alleen Talan in staat
is om te scoren".
HAARLEM (GPD) - Met gebruik
making van de modernste tech
nieken (satellietbeelden). infor
matie van Arsenal en analyses
van assistent-trainer Jan Jong
bloed. die afgelopen vrijdag de
competitiewedstrijd Spartak
Moskou-Ararat Erevan heeft bij
gewoond, heeft trainer Hans van
Doorneveld Haarlems Russische
UEFA-Cup-tegenstander in de
afgelopen dagen redelijk in kaart
kunnen brengen „Spartak is een
counterploeg Het voelt zich het
best in zijn element als de tegen
partij aanvalt, waardoor het zelf
ruimte krijgt om snel uit te bre
ken. Ik verwacht alleen niet, dat
wij ook maar een kans maken
om aan te vallen", aldus Van
Doorneveld, die daarmee aan
geeft, dat zijn ploeg een zeer
moeilijke woensdagavond staat
te wachten in het Lenin-stadion
in Moskou.
Dat Spartak het liefst countert, be
wijzen bijvoorbeeld de uitslagen
tegen Arsenal in de eerste ronde.
De Moskouse ploeg gaf een staal
tje „uitbraak-voetbal" ten beste
in Londen, toen de Engelsen met
2-5 werden geklopt. ..Spartak",
aldus Van Doorneveld. „speelt
net zoals de Britse ploegen met
twee spitsen. Het verschil is, dat
de aanvallers in Engeland naar
elkaar toe kruipen, terwijl de
twee spitsen bij Spartak vanuit
het midden naar de vleugels uit
wijken. In het gat dat vervolgens
in het centrum ontstaat, duikt
dan Joen Gavrilov. Dat is een erg
gevaarlijke speler, die door zijn
lengte cn behendigheid moeilik
is af te stoppen. Bovendien be
schikt hij in beide benen over
een erg hard schot".
Met Gavrilov noemt Van Doorne
veld meteen een van de bekend
ste Spartak-spelcrs. De 29 jarige,
zeer aanvallend ingestelde mid
denvelder heeft 36 interlands op
zijn naam staan en hij was in
Spanje een vaste keus in het WK-
team Gavrilov is de laatse jaren
steeds in de Russische topseo-
rerslijst te vinden. Vong jaar ein
digde hjj daarop op de tweede
plaats achter Sjengelia van Dina-
mo Tblisi. Van Gavnlov komen
de passes die de aanvallers Ser
gei Rodjonov en Sergei Sjvetsov
(of Sjerenkov) in staat stellen een
aanval op te zetten of af te ron
den. De 22-jarige Rodjonov be
hoorde evenals Gavnlov, Dassa
jev en Romantsev tot de Russi
sche WK-seletie. Rodjonov
kwam tweemaal als invaller in de
slotfase van een wedstrijd in het
veld en speelde dientengevolge
slechts in totaal twaalf WK-mi-
nuten mee.
Oleg Roman tsev, die in Spanje niet
werd ingezet door coach Kon-
stantin Beskov, is bij Spartak
een van de twee centrale verde
digers. Twee jaar geleden maak
te hij tijdens de Olympische Spe
len indruk, maar een volledige
interland heeft hij nog niet op
zijn naam staan. Romantsev is
bij Spartak meestentijds aan
voerder. Achter hem staat de be
kendste Spar(ak-speler. Rinat
Dassajev. De 25-jange doelman
groeide in Spar\je uit tot een van
de betere keepers van het toer
nooi om het wereldkampioen
schap Dassajev is sinds 1979
vaste keus in het doel van Spar
tak
Toch is juist de bij de provincie
club Volgar weggeplukte stu
dent de laatste tijd aan veel kri
tiek onderhevig In de tweede
wedstrijd tegen Arsenal werd hij,
na de bal in eigen doel te hebben
gewerkt en enkele andere fouten
te hebben gemaakt, vervangen
door reserve-keeper Aleksei
Proednicov. Afgelopen vrijdag
konden de spelers van Haarlem
via de satellietbeelden zien, hoe
Dassajev schuld had aan ten
minste één treffer van Ararat
Erevan. De lange doelman had in
die wedstrijd de grootste moeite
met schoten naar de beneden
hoek. Dassajev straalt momen
teel niet die zelfverzekerdheid
uit die zo kenmerkend was voor
zijn stijl tijdens de WK. Er gaan
in Rusland dan ook stemmen op
die menen dat de keeper in min
dere doen is door misplaatste ve-
dette-ncigingcn
Mede door de fouten van Dassajev,
die een 2-1 -overwinning van Ara
rat tot gevolg had. zijn Spartaks
kansen op het Russisch kam
pioenschap tot een mmimum ge
slonken. Dinamo Minsk gaat aan
de leiding en wordt over een
maand zeer waarschijnlijk tot
Russisch kampioen uitgeroepen
Dat Spartak tegen het einde van
deze competitie - deze loopt van
maart tot december - nog een rol
heeft kunnen spelen aan de kop
van de ranglijst, mag op zich op
merkelijk worden genoemd. Dit
omdat de belangen van het Rus
sische team voorrang genoten en
Spartak daardoor z|jn belang
rijkste speler miste
