Hoe een concertganger
achter Mozart aan liep
Meedoen aan
de optocht:
voorbereiding
is het leukst
DINSDAG 5 OKTOBER 1982
Leiden
Groep 7 in de Breestraat op
de praalwagen de familie Mo
zart met Wolfgang Amadeus
(niet zichtbaar) achter de pia
no. De concertgangers volgen.
LEIDEN - "U bent er
een beetje laat mee",
zei J.W. Janssen van de
optochtcommissie vo
rige week woensdag.
Peinzend: "Maar als u
zich nu 's morgens
bij de Stadsgehoorzaal
meldt, dan is er wel
licht nog wel een
plaatsje vrij". Want:
"Er is om de één of an
dere reden altijd wel ie
mand die niet komt op
dagen".
Maandagochtend 4 oktober
half elf in de Stadsgehoor
zaal. J.P. Zwanenburg - keu
rig in jacquet snelt toe:
"Bent u die meneer van het
Leidsch Dagblad die eens
een keer wilde meelopen met
de optocht? Nou, u treft het.
We hebben een plaatsje vrij".
Hij haalt zijn draaiboek te
voorschijn. "Even kijken, ja,
hier: groep 7, nummer 23. Dat
is nog vrij".
Onder groep 7 vermeldt het
programmaboekje: "Het klei
ne jongetje verdwijnt bijna
helemaal achter de concert
vleugelpiano. Zijn voeten ko
men nauwelijks bij de peda
len. De kleine Mozart met
zijn zusje en zijn ouders op de
praalwagen. Talloze concert
bezoekers daarachter". Die
middag zal nummer 23 bijna
drie uur achter het concert
aanlopen.
Stadsgehoorzaal biedt die
ochtend een merkwaardige
aanblik. Het Leidse deel van
de deelnemers aan de op
tocht verkleedt zich. Een ge
bochelde lijfeigene loopt
door de gangen met zijn
krukken onder de arm, een
paar soldaten kruisen ter oe
fening de degens en een man
met een bloeddoorlopen ver
band om zijn hoofd drinkt
vlug nog even een kopje kof
fie.
Voor nummer 23 wordt razend
snel uit verschillende kisten
een passend pak-voor-con-
certganger bij elkaar gevist.
Een paar kousen, een vest,
een jas, een paarse 'drollen
vanger' en ter complemen
tering - twee kokette laars
jes. Zo is de verslaggever in
een ommezien omgetoverd in
nummer 23. De grimeur doet
de rest: het gelaat wordt ge
poederd, het bekende
schoonheidsvlekje aange
bracht, een pruik op het
hoofd geplant: en klaar is de
concertganger.
De andere 'achtervolgers' van
praalwagen 7 zitten al gereed
in de koffiekamer. Het zijn le
den van theatergroep Impe
rium, dat nu voor de tweede
keer een delegatie voor de
optocht levert. Bij elkaar een
merkwaardig 18e eeuws ge
zelschap. "Vroeger hadden ze
luizen in die pruiken",
schampert een voorbijgan
ger. "Nu lopen de luizen ach
ter ons aan", kaatst groep 7
terug.
Het is kwart voor twaalf en J.P.
Zwanenburg drijft de con
certgangers de bus in. Op
naar de Burggravenlaan,
waar de praalwagens en het
niet-Leidse aandeel in de op
tocht (zij verkleedden zich in
het schoolgebouw daar)
wachten. Links in de bus Jac-
ky, waar nummer 23 aan ge
koppeld is, rechts voor een
minstreel, rechts achter Ka-
rel de Vijfde. "Ik ben m'n
strippenkaart vergeten",
roept iemand vrolijk. "Er
wordt vandaag niet gestript",
klinkt het ter antwoord. De
stemming zit er in.
Broodje bal
"We treffen het wel met het
weer, hè?" Een veel gehoorde
opmerking die dag. Ook op
de Burggravenlaan wil men
dat graag nog eens voor el
kaar bevestigd zien. Op een
grasveldje oefenen clowns al
le varianten op een koprol,
een Pierrot laat zich een
broodje bal goed smaken en
de Imperium-vertegenwoor
digers bekwamen zich in een
Mozart-stijldansje.
"Alles onder controle", stellen
commissieleden Janssen en
Koole tevreden vast. Alleen
met de olifanten is het even
afwachten. "Een half uurtje
zegt hij met meer Utrechts
dan Leids in zijn stem. Voor
dat de optocht begint, po
seert de familie voor de foto
graaf "Dat is voor het perso-
neelsblaadje", verklaart De
Vnes.
Hoogtepunt
"De voorbereiding is leuker
dan de optocht zelf', had ie
mand in de Stadsgehoorzaal
gezegd en dat blijkt zeer
waar. Hoe leuk de optocht is.
zal geen van de deelnemers
achteraf kunnen vertellen.
Dat kan alleen de toeschou
wer uitmaken. Wel is duide
lijk hoe gigantisch de belang
stelling is. Direct al op de Ho
ge Rijndijk en Hogewoerd
staat het drie, soms vier rijen
dik. Vooral de ouderen laten
zich nog echt meeslepen door
de pracht en praal. Enthou
siast zwaaien ze naar de deel-
De kleine Mozart laat ons he
laas wat in de steek. Het pro
grammaboekje schreef:
"Maar dan begint hij te spe
len en de toehoorders verba
zen zich over de parelende
muziek die Hij met fabelach
tig gevoel uit het instrument
weet te toveren". Dat gaat
voor onze kleine De Vnes
niet op. Hij zit een beetje be
drukt achter het klavier en
rekt zich zo nu en dan uitge
breid uit. Alsof hij een in
spannend recital achter de
rug heeft.
De concertgangers scharen
zich bij stilstand van de op
tocht rond het wonderkind
en vieren hem luidkeels.
Hangeklap, bis en 'bravo
Moos'maar ons wonderkind
laat de muziek aan de luid
sprekers over. Ook de aan
moedigingen van de zijkant
helpen niets. "Volgens my is
hy gewoon lui", merkt ie
mand op. Maar dat is het niet
Veel meer is hij overdonderd
door al die mensen die naar
hem kijken. "Daar wordt hy
Het schminken nan de deelne
mers in de StadsgehoorzaaL
Een groep van erica zes mensen
stoomt in ijltempo het Leidse
deel van de optocht klaar
een beetje verlegen van", be
vestigt zyn vader ten over
vloede.
Om op nummer 23 terug te ko
men: met hem gaat het gaan
deweg moeilyker. Partner
Jacky had hem vooraf op een
wat elegantere loopstyl ge
wezen, maar de ongemakke
lijke laarzen gaan nummer 23
steeds meer parten spelen.
Terwyl de Imperium mensen
volledig in styl kwetteren
over Mozarts kwaliteiten,
zwikt de amateur onder de
amateurs zich voort. Het
draaipunt van de stoet by het
station biedt even rust
Carnaval
Zusje Mozart maakt van de ge
legenheid gebruik om achter
de piano te kruipen Onver
vaard timmert zy er op los.
Wolfgang doet zyn handen
voor de oren. Net zo min als
(kennelijk) zijn eigen spel
kan hy dit aanhoren. Vader
De Vries grypt in. Als vete
raan wil hy zich wel aan de
regels houden: zus moet weg
van de piano
Hoe lang de Haarlemmerstraat
wel is. dat beseft nummer 23
nu pas. Heel lang. Zeker als
daar de Hooigracht nog op
volgt Ter hoogte van de
Groenesteeg spnngen een
paar jongens op de praalwa
gen. Vader De Vnes bekent
achteraf zich nog maar net te
hebben kunnen inhouden.
Byna had de oude Mozart
zyn vuisten moeten gebrui
ken, maar "het plebs" (zoals
de concertgangers onderling
grapten) was al ingerukt
De Breestraat Godzydank de
Breestraat, het laaste stuk
Nog maar weinigen hebben
interesse voor Mozart en zyn
concertgangers. Als ware
professionals blijven de ver
tegenwoordigers van Impe
rium niettemin in hun rol
Nummer 23 is aan het eind
van zyn Latijn. Ter hoogte
van het stadhuis neemt de
burgemeester nog zyn hoed
voor het gezelschap af Num
mer 23 groet met een laatste
krachtsinspanning minzaam
terug: verschil moet er ten
slotte zijn.
Met de (verlossende) Stadsge
hoorzaal in zicht vraagt part
ner Jacky of nummer 23 vol
gende keer weer van de party
zal zijn. Voor hy kan ant
woorden schudden zyn be-
door
Bart Jungmann
Foto's
Holvast
De optocht in de Breestraat.
leuker dan het deelnemen zelf.
file meerekenend, kunnen ze
nog best komen", zegt Jans
sen zijn horloge inspecte
rend. Het blijkt inderdaad al
lemaal goed te komen.
Zo ook met groep 4, de wagen
met Cornelis Joppensz. Cor
nells is het ventje dat vorige
week in de rubriek Steeds de
finitief werd ontmaskerd als
hutspot-oplichter. De badine
rende opmerking dat de wa
gen nu wel met tomaten zal
worden bekogeld, is kenne
lijk niet helemaal goed geval
len. Het gezelschap op de wa
gen, vreest dat jongelui de
de 3 oktoberfeesten staat op het
daad bij die grap zullen voe
gen. "Als er maar iets ge
beurt, stappen we af', heb
ben ze onderling afgespro
ken. Er gebeurt niets. Op
tochtman C.W. Koole had het
eerder al gezegd: "Dat is het
leuke ook van drie oktober,
een echt volksfeest. Zoiets
corrigeert zichzelf. Anderen
grijpen in dat soort situaties
heus wel in".
Bij groep 7 heeft zich inmiddels
ook het gezin De Vries uit
Nieuwegein gevoegd. Om het
viertal De Vries gaat het by
ons in groep 7. Het achtjarig
spandoek. Het voorbereiden blijkt
zoontje is wonderkind Wolf
gang Amadeus en zus, vader
en moeder zijn de andere Mo-
zarten op de praalwagen. Sa
men met de familie Bakker
uit Leiden is het gezin De
Vries een vaste klant in de
optocht. Vader De Vries doet
dit jaar voor de 22ste maal
mee.
Hij is Leidenaar van geboorte,
maar verhuisde al op jeugdi
ge leeftijd naar het Utrechtse.
"Op de provinciale griffie
waar ik werk, weten ze al dat
ik op drie oktober altijd een
vrije dag heb. Vaste prik".
ADVERTENTIE
de (jxootste ipeciemiyuzk lnuld.5-
en avondnvyde in A/zderLand
Haarlemmerstraat 42
Leiden Tel.071 131204
LEIDEN - Geheel volgens traditie
stond het Stadhuisplein gisteren
in het teken van de muziek. De
tent, waarin diverse groepen hun
beste kunnen toonden, trok met
het mooie weer veel belangstel
ling. Op het podium verscheen de
formatie Mahogany dat garant
Muziektent op
Stadhuisplein
weer succes
stond voor Zuidamenkaanse
muziek vol vuur. Verder waren
er ook de Sweelwood Dixie Stom-
pers uit Zoeterwoude. The Break
een nieuwe Leidse popband, The
Key Town Presentors plus solis
ten en The Familee
LEIDEN - Behalve het inmiddels
gebruikelijke touwtrekken op de
Doezastraat (uiteraard onder
leiding van Theo Koomen) werd
er gisteren bij de Steenschuur ook
weer met de polsstok over het wa
ter gesprongen. Veel
Met polsstok
over water
Steenschuur
ren daar op afgekomen niet in
de laatste plaats om iemand in
het water te zien tallen Zij wer
den redelijk op hun wenken be
diend. De foto toont één van d*
ont tracht te t
