Gerard Nijboer: goud waard
West-Duitsland
dè verrassing
op EK-adetiek
Carla Beurskens valt
terug door maagkramp
EENSPECTRUM
VERTEGENWOORDIGER HEEFT.
"Deze titel zegt mij
meer dan het
zilver van Moskou".
Vertrouwen van KNAU niet beschaamd
Medailles
1
SPECTRUM
HET BETERE WERK
MAANDAG 13 SEPTEMBER 1982
ATHENE (GPD) - De Europese titel, een gouden medaille, een
ereronde in dat oude olympische stadion, dat in 1896 voor het
eerst als olympisch decor dienst deed en een... gele kaart. Al
die eerstgenoemde zaken zal Gerard Nijboer zich nog lang blij
ven herinneren, die gele kaart zal echter gauw uit zijn geheu
gen verdwijnen.
het allemaal best even
Haico Scharn
(bondstrainer middenaf
stand) reikte me onderweg
namelijk een flesje aan en of
ficieel mag dat niet. Vooral
Italiaanse begeleiders gingen
daarover tekeer en hun coach
heeft het ook aan de Griekse
organisatie doorgeklikt. Het
werd geel. Verder heb ik
maar geen risico genomen en
niks meer aangepakt", lacht
de in het Drentse Uffelte
woonachtige atleet, die dank
baar profiteerde van Scharns
gebaar en trouwens ook van
de watervoorziening in de
vorm van vocht over het ver
hitte hoofd via andere Neder
landse ploegleden als bij
voorbeeld Annie van Sti
phout.
„De organisatie was hier name
lijk een rommeltje. Ja, de
mensen zo dicht op je. Dat
was gewoon eng. Maar als je
nu weet dat ze op de verver-
singsposten wilden werken
met flessen gevuld met cola
en leidingwater, dan weet je
genoeg. Te gek allemaal. Bo
vendien hadden ze eerst de
zware flessen geregeld met
nota bene een schroefdop..."
Gerard Nijboer noemt het ge
zichtsbedrog dat het voor
hem een gemakkelijke zege
was. „Ik heb na 26 km ook
niet echt versneld. Het was
bij die verversingspost waar
ik het flesje miste. Ik ben
doorgegaan en de anderen
achter me hadden toch weer
even nodig om in het goede
ritme te komen".
„Inderdaad was het wel opval
lend dat ik juist in de klim
erg goed ging. Het resultaat
van trainen op de Holterberg.
Ik heb het echt moeilijk ge
had. Door de warmte had ik
een onpasselijk gevoel. Af en
toe was er een opleving. Dan
verscheen er even een bol
letje en koelde het al gauw
meteen zo'n acht graden af'.
„Ik heb ook nog pijn in de zy
gehad en last van de spieren
in m'n bovenbenen door dat
klimmen. Het was voor mij
ook een verrassing dat de rest
na 26 km niet meer kon aan
haken".
„Deze titel geeft me wel wat
meer voldoening dan het zil
ver van Moskou. Hier was het
ook een topveld. Bovendien
heb ik Moskou altijd als iets
onwezenlijks ervaren. Ik
presteerde daar iets wat ei
genlijk niet mogelijk was, ge
zien mijn conditie die nu veel
beter was. Ik heb nu iets mo
gelijks gepresteerd. Ik heb er
erg veel voor over gehad. Je
hebt toch altijd die angst
voor die terugkeer van de
pijn in de knie".
„Twee weken geleden had ik
weer klachten nadat ik een
topweek had gedraaid. Toch
kun je in de training niet al
tijd terugnemen. Zeker niet
voor zo'n belangrijke mara
thon. Als je goed en veel ge
traind hebt, geeft je dat vóór
de start ook een stuk zelfver
trouwen. Dat heb ik nu ge-
ATHENE (ANP) - Twee jaar geleden was West-Duitsland een van de landen, die de
Olympische Spelen in Moskou boycotten. In de Bondsrepubliek werd algemeen ge
vreesd dat daardoor de aansluiting met de wereldtop verloren zou gaan. Bij de dertien
de Europese atletiekkampioenschappen is evenwel het tegendeel gebleken. In Athene
vergaarden de Westduitsers liefst acht titels. Daarmee eindigden zij achter Oost-Duits-
land als tweede natie wat het aantal kampioenschappen betreft. De Sowjet-Unie raakte
in de Griekse hoofdstad zijn toonaangevende positie kwijt, hoewel de ploeg nog altijd
zes Europese kampioenen leverde.
De kracht van de Westduitse atle
tiek lag vooral bij de heren waar
het zeven titels behaalde en daar
mee de grootste gouddelver
werd. De terugval van de Russi
sche atletiek is verklaarbaar.
Voor de Olympische Spelen van
merkt. Ik zal altijd moeten
uitkijken hoe ik mijn training
doseer. Karenbeld geeft me
uitstekende schema's waarin
rekening wordt gehouden
met het zoveel mogelijk ver
mijden van overbelasting",
aldus Nijboer, die thuis alles
eens rustig op een rijtje wil
zetten.
„Ik ga in elk geval niet in op al
die uitnodigingen die er nu
ongetwijfeld weer komen. Ik
prefereer erg sterk bezette
marathons, waarbij ik - en dat
geef ik ruiterlijk toe - ook let
op de aantrekkelijkheid van
de aanbiedingen. Ik werk er
keihard voor en dan is een
maraton in Japan met een
leuke reiskostenvergoeding
en een verblijf ook voor mijn
vriendin Carry wel erg aan
lokkelijk", besluit Gerard
Nijboer.
Moskou bouwden de Russen ge
forceerd een sterke formatie op.
Na de Spelen zijn zij zich gaan
richten op de vorming van een
jonge ploeg. Oud-verspringer
Igor ter Ovanesian, een van de
hoofdcoaches van de Russen,
verklaarde in Athene dat de Eu
ropese kampioenschappen en
ook de eerste wereldtitelstrijd
van komend jaar in Helsinki tus
senstations zijn voor de ploeg,
die bij de Olympische Spelen
van 1984 in Los Angeles de Ver
enigde Staten in eigen land een
vernietigende nederlaag moet
toebrengen. In die twee-strijd zal
ook Oost-Duitsland zich onge
twijfeld met succes mengen én
wellicht West-Duitsland.
Tijdens de dertiende Europese at
letiekkampioenschappen, die
onder zeer goede klimatologi
sche omstandigheden werden
gehouden, sneuvelden in het in
drukwekkende Olympische sta
dion, dat in een tijdsbestek van
zes dagen meer dan een half mil
joen toeschouwers bevatte, vier
wereld- en één Europees record.
De wereldrecords kwamen op
naam van tienkamper Daley
Thompson (Gbr) 8744 punten.
ATHENE (GPD) - Zaterdagavond was hun nog
vriendelijk maar dringend verzocht de zaal van
de internationale atletiekbestuurders te verla
ten. Die lastige Nederlanders, die eerst nog de
marathon naar een koeler tijdstip wilden uit
stellen om zich ook nog te verwaardigen kritiek
uit te oefenen op de dreigende warboel bij de
verversingsposten. Niet leuk allemaal voor de
Griekse organisatoren.
Een etmaal later was het uitgere
kend een Nederlander die op
weg naar en in de Griekse hoofd
stad tot het hinderlijke toe werd
gefêteerd door meelopende,
meefietsende, bloemen werpen
de Grieken, die het uiteraard al
lemaal goed bedoelden.
Gehuldigd als Europees marathon
kampioen 1982, waarmee de Da-
ventria-atleet Nederland voor
het eerst sinds 1963 (Gerda
Kraan op de 800 meter in '62)
goud bezorgde.
Op weergaloze wijze schudde de
man, die voor halve dagen actief
is in de bejaardenzorg,- de hele
concurrentie, onder wie de Oost-
duitse winnaar van Moskou,
Cierpinsky, van zich af, maar wie
luisteren wilde hoorde ook giste
ren niet dat hij dit als een echte
revanche beschouwde.
Dat is Nijboers stijl niet. Hoewel
het allemaal zo gemakkelijk leek,
toen hij na de 26ste kilometer na
het missen van een verversings
post aan zijn indrukwekkende
solo begon, sprak Nijboer toch
van de „marathon van het ge
luk".
„In het begin heb ik het wel dege
lijk moeilijk gehad. Vooral om
dat de weersomstandigheden
wat wisselden. Als Cierpinsky,
die na 15 kilometer leidde, toen
gedemarreerd was, was de be
slissing hoogstwaarschijnlijk in
zijn voordeel uitgevallen", klonk
het.
In die eerste fase hield Nijboer zich
voortdurend schuil. Het leek wat
op verdedigend lopen.
Totdat dan die eerste wat moeilijke
aanpassing voorbij was. In de da
gen voorafgaand aan deze mara
thon had Nijboer altijd gezegd
dat hij zich echt geen grote kans
hebber achtte, door de hitte-dus,
maar ook door de heuvels waar
tegen hij nogal wat lichaamsge
wicht moest optornen.
Toen Nijboer tijdens de race juist
op die zware heilinkjes het tem
po aangaf was duidelijk dat zijn
topvorm er nu wel degelijk was.
Dat bleek al na 26 km. Weer tij
dens een klim, waarin hij defini
tief afscheid nam van de Pool
Kopyasz en de ook zoveel indruk
makende Belgen Parmentier en
Lismont.
Daarna is Nijboer zeker niet meer
in gevaar geweest, hoewel er op
het parcours de meest vreemde
dingen gebeurden. Soms veran
derde dat parcours, dat geacht
werd verkeersvrij te zijn,
chaos. „Zeg maar puinhoop. Dat
kon natuurlijk helemaal niet", al
dus Nijboer die mede daardoor
lang de blik op oneindig zette.
Het was duidelijk te zien. „Het
had echter helemaal niets te ma
ken met in trance zijn of wat dan
ook. Het was een middel om het
publiek van me af te houden", al
dus de in '79 van baanatleet tot
marathonatleet bekeerde en
daarna tot wereldtopper uitge
groeide Gerard Nijboer, die gis
teren zelfs nog even moest stop
pen om een veter vast te maken.
Hij deed het koel.
Het Belgische duo Parmentier-Lis-
mont kwam niet dichterbij. Bei
den waren gelukkig met respec
tievelijk zilver en brons. Parmen
tier omdat hij pas vorig jaar naar
de wegatletiek overstapte en de
al 33-jarige BTW-inspecteur Lis
mont, die al zijn vijfde internatio
nale medaille pakte.
Lismonts laatste medaille dateert
van '78 Praag. Toen was Nijboer
een, nationaal gezien, niet meer
dan aardig baanatleet die in '79
in Enschede zijn eerste mara
thon liep. Het jaar '80 werd zijn
grote jaar met eerst dat nog
steeds officieuze Europese re
cord van 2.09,01 in Amsterdam -
Gerard Nijboer: "In het begin heb ik het wel degelijk moeilijk gehad".
de omstandigheden stonden gis
teren geen scherpere tijd toe dan
2.15.17 -, daarna zilver in Moskou
waarna hij in New York moest
uitstappen.
Het begin van een ellendige perio
de voor de oostelijke atleet die
met ernstige knieproblemen
kreeg te kampen. Sommigen
twijfelden zelfs aan zijn rentree.
In alle stilte werkte Nijboer aan
de come-back waarin hij geloof
de. „Tegen twee passen vooruit
zette ik er een achteruit", zei hij
onlangs nog.
Zijn verloofde, zijn trainer Karen-
beid, en de Daventria-stal met
o.a. Roelof Veld stimuleerden
hem, evenals de KNAU trou-
Een teken daarvan was dat optre
den van die „lastige" Nederlan
ders in Athene. Zij wilden echter
alleen maar zo optimaal en eer
lijk mogelijke omstandigheden.
Dankzij de nu van de KNAU
scheidende marathoncoach en
vooral manager, Wim Verhoorn,
is de Nederlandse wegatletiek
duidelijk professioneler van
aanpak geworden dan de baanat-
letiek.
Op het moment dat Nijboer vorig
jaar erg in de put zat omdat ver
betering uitbleef, regelde trai-
ningscoordinator Herman Buuts
een vakantie annex belangrijke
onderzoekingstocht in Athene.
Dat was in juli vorig jaar, toen
Nijboer het parcours al regi
streerde. Toen alleen nog maar in
stilte hopend dat hij er lichame
lijk toe in staat zou zijn zich in '82
in het deelnemersveld te laten
Dat lukte, mede door het feit dat
hij van de KNAU geen limiet op
gedrongen kreeg en zich in alle
rust en geheel op eigen wijze,
kon voorbereiden. Een vertrou
wen dat meer atleten verdienen.
Gerard Nijboer maakte er dank
baar gebruik van. Hy en de
KNAU hebben daar sinds gister
avond geen spijt van.
Manta Koch (Odl), 400 meter in
48,15 en ook deel uitmakend van
de 4x400 meterploeg formatie
die 3.19.05 liep en de Westduitse
Ulrike Meyfarth (hoogspringen
2.02 meter) Harald Schrn.d (Wdl)
bracht zijn eigen Europese re
cord op de 400 meter horden te
rug tot 47,48 seconden. Kenmer
kend voor de (West)Duitse men
taliteit, was de manier waarop zy
zaterdagavond juist toen een tro
pische regenbui kort voor de
aanvang van het laatste program
ma de baan vrijwel blank zette
en de meeste toeschouwers ver
geefs een plaatsje zochten om
droog te blijven, toesloegen.
Thomas Wessinghage, de 30-jarige
Westduitse arts die in een carriè
re van tien jaar nog nooit een
groot kampioenschap op zyn
naam had gebracht, won met een
lange eindsprint de 5000 meter.
Hy versloeg onder andere de
Britse wereldrecordhouder Da
vid Moorcroft. De winst op de
vijf kilometer, waarin evenals op
de 1500 meter bij de heren, ver
schrikkelijk werd geduwd - de
Italiaan Cova, winnaar van de
10.000 meter werd zelfs gedis
kwalificeerd - gaf het Westduit
se team een laatste mentale kick.
Hartmut Weber leidde de 4x400
meter-afvaardiging naar een tijd
die slechts vijf honderdste se
conde boven het Europese re
cord lag.
Die twee overwinningen moeten
ook Dietmar Mógenburg hebben
geïnspireerd. By het hoogsprin
gen, dat door de gladde aanloop
nadelig werd beïnvloed, speelde
de 21 -jarige Duitser toch weer
zijn gebruikelijke pokerspel.
hoewel hij op 2,30 meter die
hoogte nam hij in zijn derde po
ging - al zeker was van het goud.
De Poolse Europese indoorkam-
pioen Janusz Trzepizur, die
evenals Mógenburg bij zijn twee
de poging over 2,27 was geko
men. faalde op 2,30. Daarna liet
Mógenburg 2.33 opleggen. Hij
miste twee keer en vroeg voor
zijn derde en laatste sprong de
wereldrecordhoogte van 2,37.
Ook die sprong mislukte.
Steve Cram werd de jongste Euro
pese kampioen op de 1500 meter
De 21-jarige Engelsman ging 300
meter voor de eindstreep weg en
won gemakkelijk. De finale van
de 1500 meter leverde ondanks
het ontbreken van Steve Ovett
(geblesseerd) en Sebastian Coe.
die het onderdeel na het voor
hem teleurstellende zilver op de
800 meter liet schieten, toch En
gelse winst op. Cram had meer
geluk dan zyn hoger aangeslagen
landgenoot Williamson die op
900 meter na een duwpartij tegen
het kunststof smakte en de strijd
staakte.
De Oostduitse dames konden zich
op de 4x100 meter de luxe van
een mislukte wissel (Wöckel liep
Riege finaal voorbij) gemakke
lijk permitteren. Wereldrecord-
houdster Marlies Göhr werkte
zich op het laatste stuk schijn
baar moeiteloos langs de loop
sters van Groot-Bnttanniê en
Frankrijk. Een wereldrecord
kwam er uiteraard niet. Dat ge
beurde later wel op de 4x400 me
ter, waarbij van stryd om de eer
ste plaats geen sprake was. De
vraag was alleen maar hoe ver
Marita Koch en de haren het uit
de Olympische finale van Mon
treal (1976) daterende record om
laag zou brengen. Dat werd uit-
eindelyk achttien-honderdste se
conde. Een mislukte eerste wis
sel kostte de Oostduitse spnntes-
tafette bij de heren (met Europe
se kampioenen Emmelmann,
Prenzler en Munkelt) het goud.
De Russen wonnen in 38,60.
ADVERTENTIE
3 I
1. Oost-Dultsl. 13
2. West-Dultsl. 8
3. Sowj.-Unie 6
4. Gr.-Brltt. 3
5. Tsjechosl. 1
6. Italië t
7. Spanje 1
8. Bulgarije 1
9. Polen 1
10. Roemenië 1
14. Nederland 1
een goed pakket produkten, ruime
promotiekansen en een auto van de zaak
Zijn hoge basissalaris, onkostenvergoeding
en aantrekkelijke provisieregeling kunnen
zijn jaarinkomen op zo'n f45 000,- brengen
Waarom? Omdat hij een goed opgeleide,
veelgevraagde direkte-verkoop-specialist
is! Het betere werk dus Iets voor u? Bel
tijdens kantooruren 03406-3737 en vraag
naar Personeelszaken, afdelir
Vertegenwoordigers
informatie (nr 012/DLD).
ATHENE (GPD) - Het moet zo ongeveer gebeurd zijn
op het moment dat de nog nauwelyks van zyn
triomf bekomen Gerard Nijboer in het oude marme
ren Olympisch Stadion Panathinaikou belangstel
lend informeerde naar de verrichtingen van Carla
Beurskens. Het laatste bericht was dat de Limburg
se met 12 km voor de boeg nog leidde Een dubbel
Nederlands marathon-succes leek mogelijk.
Het bericht was correct, „maar na 32 km kreeg ik flin
ke maagkrampen. Ik heb zelfs nog even aan uitstap
pen gedacht, maar dat kon ik gewoon niet maken",
aldus de weliswaar geen medaille pakkende maar
toch knap als vijfde finishende Carla Beurskens die
in Athene pas haar derde marathon liep.
Een wedstrijd die ze nooit zal vergeten. Het is natuur
lijk erg triest als je als koploopster moet buigen voor
de concurrentie, terwijl je op eigen kracht daarvoor
toch flink hebt toegeslagen
„Vanaf het begin ging het lekker, al denk ik niet met
plezier terug aan de twee Russinnen, waarmee tk
lang samen aan de leiding heb gelopen. By elke ver
versingspost kregen zij vanuit een auto een bericht
door. Het bleek al gauw dat de een de opdracht
kreeg geen verversing aan te nemen en door te gaan
terwijl de ander wel wat pakte, tactiek dus"
„Ik kreeg daar schoon genoeg van en zorgde ervoor
dat ik als eerste bij zo'n post arriveerde, na 25 km
had ik helemaal genoeg van hun gezelschap Ik heb
toen versneld, ik wilde niets meer met ze te maken
hebben".
„Het zag er allemaal heel goed uit Na 32 km lag ik nog
voorop en toen begon de afdaling. Toen sloegen de
maagklachten toe. Ik hoorde toen, dat Gerard op
kop lag en dat heeft me toch wel gestimuleerd om in
elk geval niet uit te stappen", aldus Carla Beurskens
die in die laatste kilometers nog door vier loopsters
gepasseerd werd, onder wie de winnares de l'ortu-
gese Rosa Mota, die de Italiaanse Fogli en de Noorse
Kristianssen het zilver en brons overliet
Overigens deed het de in 2 39 22.41 als vy fdc finishen
de Carla Beun-.krtv. r i
geen profijt kon trekken van de inzinking van de
Nederlandse Die landgenote Annie van Stiphout
aan de kant zag blijven, ook al vanwege maagklach
ten die zich echter al een dag voor de wedstrijd
openbaarden.
