Als twee druppels water
Tweelingen hebben soms telepatisch contact
Het mysterie van
de roestige spijker
Verkiezingsfraude op Vlieland?
ZATERDAG 4 SEPTEMBER 1982
Extra
PAGINA 23
In de spruitjes zit 'm zowat
het enige verschil tussen
hen. In tegenstelling tot
haar tweelingzuster Diny,
die er bijkans het zuur van
krijgt, kan Marina Arens-
man daar wel een heel
bord van op. En toevallig
draagt Marina haar haar
nu anders dan Diny, maar
daarmee houdt het onder
scheid wel op tussen deze
45-jarige identieke twee
ling uit respectievelijk
Rotterdam en Alphen aan
den Rijn.
Vroeger, tot hun zestiende jaar,
droegen ze zoals zoveel twee
lingen ook nog dezelfde kle
ren, omdat de ouders dat zo
schattig vonden. Maar nu
doen ze dat nog maar eens
per jaar en dat is wanneer het
jaarlijkse tweedaagse con
gres van de Nederlandse Ver
eniging van Tweelingen
wordt gehouden.
Afgelopen zaterdag en zondag
was dat in de lommerrijke
omgeving van Zeist weer het
geval. Het programma ver
meldde twee lezingen en
voor het overige gezellig sa
menzijn. Ongeveer dertig
tweelingen (er zijn er twee
honderd lid) waren daar op
afgekomen. Onder hen be
vonden zich traditiegetrouw
ook Marina en Diny Arens-
man en wel voor de tweeën
twintigste keer in successie,
naar zij zeiden.
Zoals de meeste aanwezige
tweelingen waren ze ook nu
weer eender uitgedost. Niet
alleen qua uiterlijk gelijken
ze als twee druppels water,
ook qua karakter. Bij hen is
zelfs sprake van een telepa-
tisch contact. Maar dat is by
meer tweelingen het geval.
Telepatisch
Tweelingen onderscheiden
zich in twee soorten: twee-ei-
ge of ongelijke en eeneige of
identieke. Een twee-eige
tweeling is ontstaan uit twee
afzonderlijk bevruchte eicel
len (van één ovulatie); het
paar kinderen heeft evenveel
kans op gelijkenis als twee
broers of twee zusters of een
broer en een zuster. Soms
zijn zij van hetzelfde geslacht
en soms ook niet.
Een eeneige tweeling daarente
gen is altijd van hetzelfde ge
slacht. Hij ontstaat indien
een jonge vrucht zich in een
zeer vroeg stadium in twee
afzonderlijke, gelijke vruch
ten splitst, die zich vervol
gens van elkaar losmaken en
zich elk tot een apart indivi
du ontwikkelen. Bij onvolle
dige scheiding ontstaat een
zogenaamde Siamese twee
ling.
Psychisch en lichamelijk gelij
ken eeneige tweelingen zo
doende sterk op elkaar; hun
erfelijke aanleg is identiek.
Vandaar dat identieke twee
lingen tegelijkertijd wel eens
tanden beginnen te krijgen.
Marina en Diny Arensman
kunnen daarover meepraten.
Niet alleen wisselden zij op
hetzelfde moment hun melk-
gebit, ook kregen zij tegelij
kertijd de bof en de mazelen.
„En we begonnen exact de
zelfde nacht te menstrueren",
herinnert Marina zich.
„Ook hebben we vrijwel dezelf
de interesses", zegt Diny. „Zo
Daarachter
Diny en
Marina
Arensman.
(Foio GPD)
kozen we allebei voor de ver
pleging en ik vind zo'n beetje
dezelfde mensen aardig, die
zij aardig vindt."
„Maar er is dus ook telepatisch
iets tussen ons", vertelt Mari
na. „Het is bijvoorbeeld ge
beurd dat mijn zus en ik op
dezelfde dag in twee verschil
lende plaatsen precies dezelf
de bril kochten, zonder dat
we het van elkaar wisten. En
zo is het ook gegaan met een
paar schoenen. Ik kocht ze in
de ene winkel en mijn zus in
de andere. En allebei weer op
dezelfde dag zonder het van
elkaar te weten. Het is toch
sterk, niet?"
Verschillen
Volgens de Amerikaanse psy
choloog Tom Bouchart valt
dat nogal mee. De afgelopen
tien jaar heeft hij veel onder
zoek gedaan naar identieke
tweelingen, die vóór hun der
de jaar van elkaar werden ge
scheiden, doordat ze in afzon
derlijke gezinnen werden
geadopteerd.
Boucharts studie bracht tal van
opmerkelijke feiten aan het
licht en tijdens het tweelin
gencongres vertelde prof. dr.
G.A. Kohnstamm daar iets
over. Kohnstamm, als ont
wikkelingspsycholoog ver
bonden aan de Leidse univer
siteit, hield een lezing over
een materie, waar zijn mede
werkers en hij momenteel
onderzoek naar doen, name
lijk: temperaments verschil
len bij kinderen, ook bij
tweelingen.
In het licht daarvan zijn Bou
charts bevindingen hoogst
interessant. Op prille leeftijd
van elkaar gescheiden iden
tieke tweelingen bleken later
in meer dan één geval een
partner met dezelfde naam te
hebben getrouwd. Meer dan
eens bleek de ene helft op
hetzelfde moment als de an
dere helft van zijn partner te
zijn gescheiden. Boucharts
conclusie luidde dan ook dat
eeneige tweelingen, die ge
scheiden van elkaar zijn op
gevoed, méér op elkaar lyken
dan identieke tweelingen die
in hetzelfde gezin zijn geble
ven.
Opmerkelijk, vond Kohn
stamm. Te meer omdat je het
omgekeerde zou verwachten.
Van kinderen die in eikaars
omgeving worden opgevoed
mag je volgens Kohnstamm
toch verwachten dat ze el
kaar niet onaanzienlijk bëin-
vloeden. Maar hier lijkt de
schijn toch te bedriegen, zo
Filosofeerde hy. Want twee
lingen die in hetzelfde gezin
door
Sjak Jansen
opgroeien, worden bewust of
onbewust door de ouders
verschillend gemaakt.
Groeien ze daarentegen ge
scheiden van elkaar op, dan
zullen ze zich ieder naar hun
aard ontwikkelen en die na
tuur is by eeneige tweelingen
vrijwel identiek.
Zoetsappig
In dit kader stellen ouders zich
veelal de vraag of zij hun
tweelingkinderen tot gelijke
of juist zo verschillend moge
lijke persoonlijkheden moe
ten opvoeden. In de opvoe
dingsvoorlichting bestaat
een sterke voorkeur voor het
laatste. Ten grondslag daar
aan ligt het feit dat we in een
ik-tijdperk leven; een tijd
waarin persoonlijke ont-
plooing meer dan ooit over
heerst.
Daarvan was nog geen sprake
toen Len en Fini opgroeiden.
Dat was in de crisisjaren. Net
als Marina en Diny zyn Len
en Fini (50) een eeneiige
tweeling. Uiterlijk lyken ze
als twee druppels water op el
kaar, maar geestelijk zijn ze
merkwaardig genoeg eikaars
tegenpool.
„Altijd dat zoetsappige gedoe
over tweelingen", schampert
Fini, „dat gezeur over van
plaats wisselen in de school
banken zonder dat de juf het
merkte; dat moet eens op
houden. We trekken veel met
elkaar op, we zyn heel erg so
lidair met elkaar, maar daar
mee is alles gezegd."
„Politiek staan we lijnrecht te
genover elkaar", vult Len
aan. „En ik val op heel andere
mannen dan zij", zegt Fini
weer. Hoofdpijn hebben ze
naar hun zeggen nog nooit te
gelijkertijd gehad en hetzelf
de geldt voor alle kinderziek
tes. „Vanaf ons twaalfde jaar
zijn we ieder onze eigen weg
gegaan. Toen al zat het ons
tot hier dat als één van ons
kattekwaad had uitgehaald,
er altyd werd gezegd: dat
heeft die tweeling van Broers
gedaan. Twee kregen er dan
de schuld, terwijl maar één
het had gedaan. Vandaar dat
we nu nog twee handen op
één buik zijn."
Pil
Ook Fini en Len kennen de ver
halen over tweelingen die
voor elkaar rijexamen heb
ben gedaan of andere verve
lende klusjes hebben opge
knapt. Len. .Als Fini niet
kon. ging ik voor haar stem
men toen het nog verplicht
was. Dan ging ik eerst mét
hoofddoek naar binnen en
vervolgens zonder."
Tweelingen worden er elk jaar
meer geboren. Tot voor enke
le jaren was gemiddeld één
op de tachtig geboorten in
Nederland die van een twee
ling, maar dat gemiddelde
ligt thans dichter bij één op
de zeventig. Wetenschappers
schrijven deze stijging toe
aan de anti-conceptiepil. He
lemaal bewezen is het nog
met, maar veel wyst erop dat
vrouwen vruchtbaarder wor
den voor meerlingen, zodra
ze ophouden de pil te slik
ken.
Ruwweg éénderde van het aan
tal tweelingen is eeneig.
tweederde is twee-elg. Van
de twee-eiige is de helft ge
mengd. een kwart bestaat uit
twee meisjes en het overige
kwart uit twee jongens. De
geboortefrequentie, vooral
van twee-eige tweelingen
verschilt van land tot land en
neemt toe met de leeftyd van
de moeders
Meerlingen zyn overigens aan
merkelijk zeldzamer dan
tweelingen. Eén op de vijf
duizend tienduizend ge
boorten is een drieling en één
op de 500.000 d 600 000 ge
boorten een vierling.
Een soort van vierling vormt
ook de tweeling K. en P. den
Hartog en hun beider eega's,
die tezamen eveneens een
eeneige tweeling vormen In
1959 prykten hun beider
trouwfoto's op de voorpagina
van menige krant en stond
daaronder het kopje: Ttoee-
linghuwelijk. Het toeval wil
dat de tweelingbroers en
tweelingzusters naast elkaar
wonen, onder één kap: een
voedingsbron voor menig
(lauw grapje.
Gaatje
.Maar ik doe net of ik ze met
hoor", zegt K. den Hartog on
verschillig. .Ach. weet u: ze
zyn met wiér Vanaf het eer
ste moment wist ik wie myn
vrouw was en wie myn
schoonzuster. Daarin heb ik
me nimmer vergist. Ik her
ken ze meteen."
Annette en Elisa zyn negentien
en ze vinden het helemaal
niet erg om een eeneige twee
ling te zyn. „We vinden het
juist leuk", zeggen ze. Ook zy
dragen dezelfde kleren.
„Daar maken we geen pro
bleem van. Je kunt best ieder
een persoonlykheid zyn en
tóch hetzelfde aan hebben
Allebei studeren ze voor kleu
terleidster en krygen ze naar
eigen zeggen dezelfde gaatjes
in hun gebit „Het enige ver
velende aan onze gelykenis
vinden we dat mensen dik-
wyls bang zyn om zich te ver
gissen en je daarom niet by je
naam aanspreken. Dan zeg
gen ze. dames en dat vind ik
wel zó vervelend."
Volgens Ria en Diny (49) zyn er
meer vervelende kanten aan
het tweeling zyn. .Aan de
ene kant is het heel fyn om
altijd samen te zyn. maar als
de één eerder verkering
krijgt, dan is dat een ramp
voor de ander Dan is de een
zaamheid dubbel zo groot."
Jo en Fndi (44) vinden het
soms wel eens angstig om
tweeling te zyn „Dat komt
door dat telepatische", ver
klaart Fndi. „In onze jeugd
hadden we eens beloofd by
iemand kersen te gaan eten.
Maar het kwam er maar niet
van en dat zat my helemaal
met lekker. Belofte maakt
immers schuld. Dat spookte
dus maar in myn gedachten
en toen zei Jo eens: tk weet
wat jou dwars zit. Dat kun jy
niet weten, zei ik toen. Jawel
hoor, sprak ze. En toen zei ze
het van dat kersen eten Daar
schrok ik toen van Dat joeg
me echt angst aan."
„Een storm in een glas wa
ter is het, méér niet", zegt
politieman De Gruil.
„Maar dat het is uitgelo
pen op een complete
dorpsrel, verbaast mij
niet. Wat dat aangaat is
Vlieland net Peyton Pla
ce: als je aan het begin van
het dorp je pink hebt ge
kneusd, heb je aan een
paar huizen verder al je
arm gebroken."
In frauduleuze handelingen die
tweede juni zegt de politie
man niet te geloven. „Er is
gewoon te snel geteld", zegt
hij. Bij de eerste telling die de
voorzitter van het stembu
reau, burgemeester Antoon
Visser, onder voorbehoud
prijsgaf wat in strijd is met
de Kieswet had de PvdA
één reststem méér dan de
VVD en zouden de socialis
ten de enige restzetel krygen.
Maar twee dagen later bleek bij
hertelling dat twee PvdA-
stemmen ongeldig waren.
Daardoor was de WD met
de restzetel gaan strijken, wa
re het niet dat de gemeente
raad bijna vier weken later
besloot toch maar de eerste
telling te aanvaarden. Ook
dat ging echter niet door,
want toen duidelijk werd dat
de gemeente fouten had ge
maakt, resteerde er slechts
één mogelijkheid: herstem
ming dus.
„Hier komt rotzooi van", had
PvdA-wethouder Piet Tiek-
stra op de avond van de ver
kiezingen al gezegd, toen hij
die ene stem verschil ont
waarde bij het tellen. De ver
bazing was groot op het ei
land; ook omdat het CDA een
zetel was toebedeeld, terwijl
Bij de gemeenteraadsverkiezingen van 2 juni is er op Vlieland iets misgegaan. Over de uitslag
brak grote ruzie uit. Er was mee geknoeid, zo was te horen op het eiland. Uiteindelijk werd
besloten de verkiezingen op 15 september over te doen, wat aanleiding gaf tot nog méér
gekonkelfoes. Anderhalve week voor die verkiezingen toog één van onze verslaggevers naar
Vlieland, waar het nog altijd gonst van de geruchten over wat er die tweede juni precies
misging.
Sleutel
Er moest dus overgeteld wor
den en volgens de Kieswet
dient dat nog dezelfde avond
te gebeuren. Op een drafje
ging men zodoende naar het
stembureau, maar dat zat al
op slot en de voorzitter, die
wist waar de sleutel was,
bleek de hele avond onvind
baar.
De volgende ochtend was het
op de gemeentesecretarie een
drukte van belang. Ook wet
houder Tiekstra was er. Ter
wijl de ambtenaren Jan Hou-
ter en Kees van de Woestijne
de verkiezingsuitslag aan het
omrekenen waren in quotiën
ten, vroeg Tiekstra de burge
meester naar zijn plannen.
„Morgen zullen we hertel
len", zei deze. Maar ook daar
mee overtrad hij de Kieswet.
Toen de volgende ochtend de
twee ongeldige PvdA-stem-
men uit de bus kwamen,
waardoor de WD in aanmer
king kwam voor de restzetel,
ontstak Piet Tiekstra in woe
de. Hier is gesjoemeld, zo
concludeerde hij meteen. „Je
door
Sjak Jansen
wint nog eerder twee keer de
lotto dan dat uitgerekend dit
je overkomt."
Tiekstra stapte naar politieman
De Gruil en zei dat hij de och
tend daarvóór iets had ge
zien, dat volgens hem niet
door de beugel kon. „Hij zei
dat hij Houter (een VVD-lid)
en Van de Woestijne op de se
cretarie met die stembiljetten
had gezien", verklaart De
Gruil.
Naar aanleiding van Tiekstra's
opmerking werd op de secre
tarie een onderzoek inge
steld, maar dat bracht niet
het bewys op tafel dat de
twee ambtenaren zich aan
fraude schuldig hadden ge
maakt. Zy hadden intussen
Tiekstra gedreigd hem voor
de rechter te zullen dagen
wanneer hij zyn lasterpraat
niet zou stopzetten. Tiekstra
op zyn beurt pikte dat dreige
ment weer niet en onder
zocht in hoeverre hij gerech
telijke stappen tegen het
tweetal kon ondernemen. En
dan te bedenken dat de drie
heren elkaar dagelijks op het
gemeentehuis treffen en op
nog geen vijfhonderd meter
van elkaar vandaan wonen.
Onleefbaar
Een heftige woordenwisseling
was op dat moment ter secre-
De rust van Vlieland: tijdelijk verstoord
Larie al lang gevallen. De si
tuatie was inmiddels onleef
baar geworden, maar door
hun stugheid bleken Houter
en Tiekstra erin te volharden.
Het conflict sleept nu al dne
maanden voort en nog altyd
staan Houter en Tiekstra als
twee kemphanen tegenover
elkaar. Van de roddels die zy
over elkaar vertellen lusten
de honden geen brood.
Tiekstra is er nog altyd van
overtuigd dat er met de stem
men is geknoeid. Enerzyds
omdat men het op Vlieland
niet zo nauw neemt met de
maatregelen die malversaties
moeten vóórkomen. De stem
hokjes kennen er bijvoor
beeld geen gordijntjes, de
mensen van het stembureau
krygen voor het middageten
steevast een borreltje en de
stemmen worden na de tel
ling vrywel nooit verzegeld
en in de kluis opgeborgen,
zoals de Kieswet voorschrijft
Op 2 juni waren de stemmen na
de telling gebundeld in de
stembus gedaan, die echter
onbewaakt in het bejaar
dentehuis achterbleef, waar
van de achterdeur altyd open
is. Ook 's nachts. „Iedereen
kon er dus bij komen", meent
Tiekstra
Het was daarom maar goed dat
er een stevig hangslot op zat.
„J*ja", hoont Tiekstra, „Ste
vig hangslot. Maar kyk voor
de aardigheid eens naar die
roestige spijker in het schar
nier Die trek je er zo uit"
Tiekstra's theorie, over de roes
tige spyker heeft de mensen
van het stembureau inmid
dels akelig verrast. Om deze
mogelijkheid tot fraudenng
in het vervolg uit te sluiten
heeft men nu een nieuwe
stembus aangeschaft Daar
van is de spyker in het schar
nier inmiddels aan een uit
voerige test onderworpen en
die heeft hij glansrijk door
staan
Onder curatele
Woensdag over een week zal de
blinkende stembus voor de
eerste keer dienst doen, een
datum die de plaatselyke
WD-fractie in het verkeerde
keelgat is geschoten. De kans
is groot dat dan veel WD-
stemmers al op vakantie zyn;
het seizoen nadert immers
uit
Aangezien op het dunbevolkte
Vlieland de verkiezingsuit
slag compleet kan worden
gewyzigd door een aantal ge
zinnen dat niet is komen
stemmen, houdt de WD
haar hart vast Om te zorgen
dat er niets fout gaat hebben
de raadsleden de voorzitter
van het stembureau nu onder
curatele gesteld
Wethouder Tiekstra nam hier
toe het initiatief. „Eigenlyk",
bekent hy. „is al het gebakke
lei terug te voeren op een per
soonlijke controverse tussen
Houter en my. Of ik dat be
droevend vind? Jazeker vind
ik dat Maar er is een gezegde,
dat luidt: by God en op Vlie
land is alles mogelyk. Weet
u: Vlieland is een prachtig ei
land. er zouden alleen geen
i moeten wonen."
