Crisis in Italië bijna'n feit
Bevriezing
blijft een
twistappel
C
Egypte langzaam terug
naar Arabische wereld
Banco Ambrosiano
wordt geliquideerd
Autobahnen waren geen
uitvinding van de nazi's
Op naar de 41ste regering in 36 jaar
Israëli's
vluchten in
vliegtuigje
Nieuwe beschuldiging
rond Seycheüen-coup
NOS OPLEIDINGSSCHOLEN
ZATERDAG 7 AUGUSTUS 1982
Buitenland
CAIRO (Reuter/ANP) - De huidi
ge crisis rond het vertrek van de
Palestijnse bevrijdingsorganisa
tie PLO uit West-Beiroet heeft
voor Egypte bepaalde voordelen.
Het isolement waarin het land
verkeerde sinds het in 1979 een
vredesverdrag sloot met Israel,
brokkelt, mede door het beleid
van president Hosni Moebarak,
langzaam af.
Arabische landen die Egypte in
1979 de rug toekeerden, de lan
den van het zogenaamde "stand
vastigheidsfront", herstellen nu
zonder ophef de betrekkingen
met Cairo teneinde de gevaren
die hen bedreigen te pareren.
Zelfs de PLO praat weer met de
leiders in Cairo na de hevige ver
liezen die de organisatie bij de Is
raëlische invasie in Libanon
leed.
De pogingen die Egypte onder
neemt om het beleg van de guer
rillastrijders in westelijk Beiroet
te verlichten, worden door de
PLO zeer op prijs gesteld als een
van de weinige helpende handen
die door de Arabische wereld
zijn toegestoken. President Moe
barak van Egypte bood de PLO
al spoedig na de Israëlische inval
aan een regering in ballingschap
in Cairo te vestigen. Onder voor
waarden zouden de 6.000 in
West-Beiroet in de val zittende
guerrillastrijders onderdak in
Zelfs PLO praat weer met Caïro
Egypte kunnen vinden. De
Egyptische ambassadeur in
Frankrijk, Ali Samir, herhaalde
deze week dit aanbod, maar stel
de als voorwaarde dat de PLO
een "eervolle aftocht" wordt ge
gund. Bovendien blijft Egypte
erbij dat er na de evacuatie een
oplossing voor het Palestijnse
probleem op lange termijn moet
komen, krachtens de akkoorden
van Camp David. Deze akkoor
den voorzien in het vormen van
Palestijns zelfbestuur. Over de
vorm en inhoud daarvan bestaan
tussen Egypte, dat graag een Pa
lestijnse staat ziet gesticht, en Is
raël, dat autonomie via dorpsra
den aanbiedt, grote verschillen
van mening.
Met deze opstelling van Cairo is de
vijandigheid van de PLO jegens
Egypte afgenomen. Samen met
Irak, Libië, Algerije en Zuid-Je
men vormde de PLO in 1979 het
"standvastigheidsfront".
Een andere voormalige criticus
van Egypte is Irak, dat nog
steeds in een 23 maanden oude
golfoorlog is gewikkeld. Cairo
heeft Irak geholpen met levering
van ammunitie. Hoewel geruch
ten dat Egyptische troepen bij de
oorlog zijn betrokken worden te
gengesproken, hief de Egypti
sche regering onlangs het verbod
op voor piloten en militairen die
zich vrijwillig aan de zijde van
Irak willen scharen.
Irak heeft zijn anti-Egyptische pro
paganda verzacht en lijndiensten
tussen Caïro en Bagdad zijn her
steld. Een Iraakse minister
kwam naar Cairo en nodigde
Moebarak uit voor de topconfe
rentie van niet-gebonden landen
die in september in zijn land
wordt gehouden. Dit tot Egypti
sche voldoening, aangezien het
land drie jaar geleden in dezelfde
Iraakse hoofdstad door de Arabi
sche landen in een diplomatiek
isolement werd geplaatst.
Ook Marokko, Saoedi-Arabië en
Jordanië - beide laatste landen
bevreesd voor dreigingen vanuit
Iran en Israël - hebben de boycot
van Egypte doorbroken. De Ma
rokkaanse minister van buiten
landse zaken, M'hamed Boucet-
ta, bracht in juni een officieel be
zoek aan de Egyptische hoofd
stad. Cairo steunt het land in de
strijd tegen het Polisario-front.
President Moebarak heeft sinds de
dood van zijn voorganger, de ver
moorde Anwar Sadat, hard ge
werkt om de naam van zijn land
te herstellen. Deze campagne
werd nog versterkt nadat Israël
de Sinai-woestijn had teruggege
ven en Egypte zijn broederlan
den kon tonen dat het zonder
oorlogvoeren door Israël bezet
gebied wist terug te krygen.
Tot dusver hebben geen van de
landen die in 1979 de boycot van
Egypte uitriepen, de diplomatie
ke betrekkingen hersteld. Maar
in diplomatieke kringen werd
vernomen dat enkele van deze
Arabische landen omvangrijke
diplomatieke missies in Cairo
hebben, die alleen in naam geen
ambassade zijn. Naar verluidt
hebben de dreigingen van bui
tenaf ertoe geleid dat de Arabi
sche staten zich rond Egypte
scharen en daarmee erkennen
dat het, boycot of niet, nog
steeds de belangrijkste natie in
de Arabische wereld is.
ROME (GPD) - De regeringscrisis in Italië is praktisch een
feit. In een kort communiqué maakte premier Giovanni
Spadolini, na zijn bezoek aan president Pertini, bekend
dat hij de ministerraad vandaag bijeen zal roepen om „de
politieke situatie uiteen te zetten en er de noodzakelijke
consequenties uit te trekken".
President Sandro Pertini liet we
ten dat hij zijn vakantie zal afbre
ken om zo snel mogelijk te be
ginnen met de gebruikelijke con
sultaties voor de vorming van
een nieuw kabinet. „Het heeft
geen zin de premier met een hal
ve regering naar het parlement te
verwijzen: je vraagt niet om ver
trouwen in hemzelf, maar in de
regering, en die bestaat in feite
niet meer nu de socialisten zijn
opgestapt".
Diep
Naar verwachting zal Pertini het
beraad met de politieke leiders
maandag beginnen, maar nie
mand gelooft in een snelle oplos
sing van de crisis. De breuk tus
sen socialisten en christen-de
mocraten, die ontstond toen een
regeringsbesluit over de afschaf
fing van belastingvoordelen voor
oliemaatschappijen en de be
straffing van belastingontdui-
kers in geheime stemming werd
verworpen, is te diep voor een
eenvoudige lijmpoging. Van de
andere kant is er zonder de socia
listen geen kamermeerderheid te
vinden.
Wanneer ook president Pertini er
van overtuigd is dat er geen
nieuw kabinet kan worden ge
vormd, blijft hem niets anders
over dan de Kamers te ontbin
den en nieuwe verkiezingen uit
te schrijven. Hoewel alle rege
ringspartijen behalve de socialis
ten eenstemming verklaren dat
dit wel het laatste is waar het
land op dit ogenblik behoefte
aan heeft, lijkt het niettemin on
afwendbaar.
Verhit
Nu men ontdekt heeft dat het pla
fond van het overheidstekort,
dat op 50.000 miljard lire (100
miljard gulden) was gesteld,
ruimschoots is doorbroken (offi
cieel spreekt men van 57.000 mil
jard, maar sommigen schatten
het op 63.000 miljard of nog ho
ger), nu de inflatie weer in een
versnelling is geraakt en de grote
belastingmanoeuvre van de rege-
ring-Spadolini halverwege is af
gebroken, lijkt het inderdaad wel
het minst geschikte moment om
het land zonder regering te laten.
De politieke gemoederen zijn
echter te zeer verhit om de crisis
tegen te houden.
Het
TEL AVIV (GPD) - Blijkbaar de
buik vol van de oorlog, hebben
donderdag twee Israëlische
frontsoldaten een sportvliegtuig
je gestolen van het internationale
vliegveld in Beiroet en zijn er
mee naar Israël gevlogen. Een Is
raëlisch gevechtsvliegtuig
dwong de deserterende soldaten
in de buurt van de havenstad
Haifa in Israël te landen. Tegen
over de militare politie verklaar
de de naar de „luchtmacht" over
gelopen infanteristen dat zij er
genoeg van hadden en zin had
den in vakantie.
Op de taxibanen van het interna
tionale Libanese vliegveld staan
sinds de Israëlische invasie, twee
maanden geleden, talrijke vlieg
tuigen. Hoewel weken achtereen
artillerie- en mortiergranaten
over het vliegveld naar de Pale
stijnse vluchtelingenkampen
werden geschoten, bleven de
meeste vliegtuigen intact. Behal
ve straalverkeersvliegtuigen
staan er in en rond de hangars
ook nog tientallen sportvlieg
tuigjes. De twee soldaten zagen
kans een Cessna met een volle
tank te bemachtigen.
Onmiddellijk nadat het onbekende
vliegtuigje op de radarschermen
van de Israëlische luchtmacht
was verschenen, steeg een ge
vechtsvliegtuig (F-16) op. Enkele
minuten later was de Cessna on
derschept. En een kwartier later
was het avontuur van de dienst
plichtigen ten einde. Het is nog
een raadsel hoe de soldaten on
gezien de startbanen van het
vliegveld hebben weten te berei
ken, aldus een woordvoerder van
het Israëlische leger.
In ieder geval is de oorlog voor de
twee vliegtuigkapers ten einde.
Zij zijn onder arrest gesteld, in
afwachting van een uitgebreid
onderzoek en hun berechting.
i de 36-jarige geschiede-
de Italiaanse republiek,
met haar 40 regeringen, nog niet
voorgekomen dat een crisis uit
brak in de maand augustus, nor
maal een periode van wapenstil
stand, zelfs voor terroristen. Hoe
onverwacht deze crisis is geko
men bleek wel uit het feit dat
premier Spadolini vrijdag naar
Val Gardena in de Italiaanse Al
pen moest vliegen om verslag uit
te brengen aan president Pertini,
en dat verschillende partijleiders
halsoverkop moesten terugko
men uit hun zojuist bereikte
vakantieoorden.
Het leed in West-Beiroet ten
voeten uit. Een man met
brandwonden, die even tevoren
nog niet wist of zijn moeder het
zoveelste Israëlische bombarde
ment gisteren had overleefd,
passeert haar op weg naar de
operatiekamer in een hospi
taal.
(Zie ook pag. 1).
Arrestatie na
aanslag IRA
LONDEN (UPI/AFP) - De Britse
politie heeft twee mannen en een
vrouw aangehouden voor onder
vraging over de bomaanslagen
van de IRA in Regentspark en
Hydepark in Londen, die vorige
maand aan elf militairen het le
ven kostten, aldus een bekend
making van de politie.
Na zelfmoord directeur
ROME (GPD) - De Banco Ambro
siano in Milaan wordt geliqui
deerd. Vrijdag ondertekende de
Italiaanse minister van finan
ciën, Nino Andreatta, het decreet
tot gedwongen liquidatie van de
Milanese bankinstelling, die on
langs in opspraak kwam door de
merkwaardige financiële trans
acties van haar president Rober
to Calvi, die uit Italië vluchtte en
BONN (GPD) - De eerste Duit
se en tegelijkertijd Europese
autoweg werd gisteren 50
jaar geleden, op 6 augustus
1932, geopend. De weg, die
vier banen had, was ruim 20
kilometer lang en liep van
Keulen naar Bonn. Er waren
geen kruisingen, geen paar
den, fietsers en voetgangers,
Zelfs motoren mochten van
de „Kraftwagenstrasse" geen
gebruik maken. De zoge
naamde Autobahnen waren
dus geen uitvinding van de
nationaal-socialisten, zoals
een hardnekkig misverstand
wil. Overigens een door de
nazi's zelf in omloop gebrach
te fabel.
Hitiers propagandamachine
had de erenaam „Reichsauto-
bahn" of „Strasse des Fuh-
rers" voorbehouden aan die
autowegen die na 1933 wer
den geopend. Anders had
men immers moeten toege
ven dat deze geen vrucht van
het nationaal-socialistisch
systeem' waren maar van de
gehate Republiek van Wei-
mar. Het duurde overigens
tot 1959 voordat de weg Keu
len-Bonn officieel als Auto
bahn werd erkend.
In oktober 1929 werd met het
werk aan de eerste Europese
autoweg begonnen. De oude
verbindingsweg was veel te
klein geworden. In de jaren
*20 was die weg de meest ge
bruikte van het Duitse rijk.
In het bijzonder in het week
einde en op vrije dagen werd
de weg door talloze dagjes
mensen, ook Belgen en Ne
derlanders, benut die naar de
Eifel of het Zevengebergte
gingen. In 1928 werden ge
middeld 4000 personenauto's
per dag geteld, op spitsuren
zelfs wel zo'n 1800 per uur.
Destijds waren hier ook al fi
les en ettelijke ongelukken.
Aan de eerste autoweg werkten
5500 aanvankelijk werkloze
arbeiders. Er mochten geen
graafmachines en transport
banden worden gebruikt. De
bouwwerkzaamheden duur
den bijna drie jaar. De toen
malige burgemeester van
Keulen en latere eerste kan
selier van de Bondsrepubliek
Duitsland. Konrad Ade
nauer. was in belangrijke ma
te bij de voorbereidingen van
de bouw betrokken.
Thans rijden er 70.000 auto's
per dag
zichzelf ophing aan de Black-
friarsbridge in Londen.
Het voorstel om tot gedwongen li
quidatie over te gaan was afkom
stig van de zeven banken, die
zich garant hadden gesteld voor
de spaarders die hun geld bij de
Banco Ambrosiano hadden on
dergebracht. Tot nu toe verschaf
ten zij de Ambrosiano 500 mil
jard lire (1 miljard gulden) aan li
quide middelen, waarmee het te
voren vastgestelde plafond werd
bereikt.
Tegelijk met de liquidatie is beslo
ten tot de oprichting van een
Nuovo Banco Ambrosiano,
waarvan het aanvangskapitaal
door de zeven banken wordt ge
fourneerd en die de 103 filialen
en het personeel van de Ambro
siano zal overnemen. Deze maat
regel dient „om de belangen van
het personeel, de spaarders en,
binnen de grenzen van de moge
lijkheden, van de kleine aandeel
houders veilig te stellen".
Na een fel en langdurig debat
stemde het Amerikaanse
Huis van Afgevaardigden
vannacht voor Reagans ont
wapeningsvoorstel, om daar
mee de bevriezing van de be
staande arsenalen kernwa
pens te verwerpen. President
Reagan won ternauwernood
met 204 stemmen tegen 202.
Hoewel de Amerikaanse vre
desbeweging hiermee een
zware slag is toegebracht, is
niettemin door de smalle
marges van Reagans over-
winnning het debat nog hele
maal niet gesloten.
Het bevriezingsvoorstel wil dat
zowel de Amerikanen als de
Russen geen nieuwe kernwa
pens meer opstellen, produ
ceren of testen. De congresle
den stemden in drie etappes.
En zoals gebruikelijk liepen
de Democraten bij de laatste
stemming massaal naar Rea
gan over, toen bleek dat zijn
voorstel het ging winnen.
Want wie wil bevriezen, is te
gen ontwapening, luidde het
valse devies op het laatst
Twistappel
Vertegenwoordigers van de
vredesbeweging hebben ech
ter nog steeds het vaste voor
nemen de bevriezing van het
aantal kernwapens als poli
tieke twistappel in de verkie
zingen van het najaar te gooi
en. Het hele Huis van Af
gevaardigden en een derde
van de Senaat moeten dan
worden herkozen. Vooral
Huis-leden zijn uiterst wind
gevoelig in hun kiesdistric
ten.
Bevriezingssponsor congreslid
Edward Markey: „Vanaf ja
nuari tot augustus zijn we in
staat geweest een beweging
op te richten die 202 congres
leden ertoe bracht te zeggen
dat zij geloven dat bevriezen
nu mogelijk is en we dan aan
reducties voor de VS en de
Sowjet-Unie kunnen begin
nen". Maar of de Democrati
sche Partij er na deze neder
laag ook nog zo positief over
denkt, staat niet vast. De eco
nomische ellende wordt in
Amerika verkiezingspurif
nummer 1 en niet de kernwa
pens.
Telefoon
President Reagan had geen
middel geschuwd om zijn zin
te krijgen. De laatste twee da
gen voor de stemming belde
hij de Huis-afgevaardigden
persoonlijk op om hen te
overreden. Volgens congres
lid Markey had zelfs START-
onderhandelaar Edward
Rowney de geachte afgevaar
digden vanuit zijn stand
plaats in Genève opgebeld
om hen tot verwerping van
het bevriezingsvoorstel te be
wegen. Vice-president Bush,
minister van buitenlandse za
ken Shultz en defensie-mi
nister Weinberger hingen
ook aan de telefoon met het
Capitool.
Het debat was door Reagan op
een geraffineerde manier ver
draaid. „Ik ben niet voor be
vriezing maar voor terug
brenging van het aantal kern
wapens", zei de president al
tijd. De Republikeinen had
den een ander voorstel ont
worpen, om pas tot bevrie
zing te willen overgaan als de
ontwapeningsonderhande
lingen in Genève gelukt zou
den zijn. Bevriezing na re
ductie dus. Maar tot nu toe
hebben grootse reductieplan
nen weinig vrucht afgewor
pen, en vandaar dat de Ame
rikaanse vredesbeweging
eerst het aantal wapens wil
bevriezen. Op voorwaarde
dat de Sowjets het ook doen
en dat de Amerikanen dat
kunnen nagaan.
Volgens Reagan echter zou die
benadering de ontwape
ningsonderhandelingen al
leen maar verstoren. Voor
standers van wapenbevrie
zing werden zelfs als anti-ont-
wapenaars afgeschilderd.
Want in Reagans filosofie
moet je bewapenen om te
kunnen ontwapenen. De
Sowjets staan voor in het
aantal kernwapens en zou
den door een bevriezing zon
der onderhandelingen hun
zin krijgen, zo gaat de redene
ring.
Tot nu toe heeft het Congres
Reagans ontwapeningssce
nario krachtig gesteund. Een
paar dagen geleden vervulde
het Huis van Afgevaardigden
met een ruim gebaar alle
wensen op Reagans militaire
verlanglijstje. En daar staan
de meest exotische kernwa
pens op. Vandaar dat volgens
congreslid Ron Dellums de
bevriezingsresolutie slechts
een „stuk papier" zou zijn.
De Democraten wilden er
een schot voor de boeg van
Reagan mee lossen. Omdat
de Senaat de bevriezing al
met een ruime meerderheid
had verworpen, had het voor
stel slechts symbolische be
tekenis. Uiteindelijk stem
den 53 Huis-Democraten met
Reagan mee.
Sommige congresleden den
ken dat de bevriezingsbewe
ging alleen een onberede
neerde, emotionele uitbar
sting is. Volgens hen zou
voor de be vriezers elke poli
tieke stap goed zijn, als er
maar iets aan wórdt gedaan.
Maar nog steeds neemt de
ene gemeenteraad na de an
dere echte bevriezingsresolu
ties aan. En dat toont aan dat
er iets aan de hand is. Maar
niettemin moet de bevrie
zingsbeweging zich nog hele
maal bewijzen.
MAARTEN HUYGEN
JOHANNESBURG (GPD) - De
Zuidafrikaanse Conservatieve
Partij van dr. Andries Treurnicht
twijfelt eraan of de minister van
defensie, generaal Magnus Ma-
lan, niet op de hoogte was van de
geplande coup in de Seychellen.
Tijdens het congres van deze
partij in Pretoria zei de spreker
voor defensievraagstukken,
Koos van der Merwe, dat het
moeilijk was om te geloven dat
het politieke hoofd van het Zuid
afrikaanse leger geen kennis had
van deze plannen. „Als er kop
pen moeten rollen", aldus het
conservatieve parlementslid Van
SCHOONHEIDSSPECIALISTE
(voor hel ofllcNSIe Stlvas-vekdiplomo)
VISAGIST(E) MANNEQUIN
(make-up specialiste)
♦PEDIKURE (onder medisch toezicht)
Dag- en avondkursussen. Aanvang medio septem
ber. inlichtingen en/ot inschrijving iedere dinsdag
middag tussen 1.00 en 3 00 uur en Iedere donder
dagavond tussen 7.00 en 9.00 uur.
Pr. MauriUlasn 43 - Den Haag.
Tal. 070-550307 of 271173.
(BIJ Congresgebouw - eindpunt lijn 10)
der Merwe „dan zullen het poli
tieke koppen moeten zijn".
De minister reageerde op deze insi
nuaties onmiddellijk en uiterst
fel en dreigde een aanklacht te
gen de conservatieve politicus in
te dienen indien hij geen bewij
zen op tafel kan leggen. Generaal
Malan beschuldigde Koos van
der Merwe Zuid-Afrika's vijan
den in de kaart te spelen door de
Zuidafrikaanse strijdkrachten
aan te vallen. Mr. Van der Merwe
verklaarde daarna dat dit typisch
is voor de houding van vele an
dere politici van de Nasionale
Partij, die telkens weer de „totale
aanval" op Zuid-Afrika als wa
pen tegén de politieke oppositie
gebruiken.
De achtergrond van het geschil is
de poging van vijftig huursolda
ten onder leiding van de beken
de Kongo-huurling kolonel Mike
Hoare om de regering van Albert
Rene in de Seychellen omver te
werpen. De aanval van de uit
Zuid-Afrika afkomstige Rhode-
sische, Engelse, Australische,
Duitse en Zuidafrikaanse huur
soldaten mislukte. Drieënveertig
van hen dwongen daarna eind
november verleden jaar een
Boeing van Air India naar Dur
ban te vliegen. Aanvankelijk
werden de huurlingen door de
Zuidafrikaanse autoriteiten vrij
gelaten, maar onder internatio
nale druk moesten zij daarna in
Pietermaritzburg terechtstaan.
Zij werden verleden week tot ge
vangenisstraffen van zes maan
den tot twintig jaar veroordeeld.
