Het
van
florerende bestaan
de Happy Day Club
C_ Lelden
de
Nico van Veen en
alleenstaande-club
A.B.S. Nasser is voor de eerste keer in de Leidse Schouw. "This is a club for contact, isn't i
LEIDEN - Ruim een half
jaar geleden stapten zij
voor de eerste keer de
Happy Day Club binnen,
Riek Haverkort en Wil
Vinkensteyn. Van te vo
ren hadden ze duidelijk
met elkaar afgesproken:
"We zijn met onze eigen
benen. Als 't niet bevalt,
staan we zo weer buiten".
Ze bleven die avond tot
sluitingstijd: "Het was
hartstikke gezellig. Van te
voren weet je natuurlijk
nooit waar je terecht
komt. Daarom zijn we ook
met z'n tweeën gegaan.
Het is toch een beetje eng.
Nu durven we best alleen
te komen. Je kunt hier ge
woon aanschuiven".
Op zoek naar
gezelligheid
en n partner
De deur van de Leidse Schouw
wordt 'bewaakt' door de
vriendin van Nico van Veen:
"Mag even voorstellen: mijn
vrouw, ehh vriendin, Emi
Henkes. Inderdaad, van die
familie van de jenever". Te
gen betaling van vijf gulden
per persoon ("Om de zaal-
huur en andere onkosten te
kunnen betalen") Iaat Emi
Henkes de clubleden en
nieuwkomers passeren.
Nico van Veen en Emi Henkes
hebben elkaar via de Sunny
Club in Rotterdam leren ken
nen. Een club voor alleen
staanden die Van Veen, van
beroep elektromonteur, daar
een jaar of vijf geleden had
opgezet. Leidse bezoekers
van de Sunny Club haalden
Van Veen over om in Leiden
een club te beginnen. Dat
werd de Happy Day Club in
de Leidse Schouw. En omdat
hij niet op twee plaatsen tege
lijk een 'zaak' kon runnen,
besloot Van Veen de Rotter
damse club te sluiten.
Zo n twee jaar geleden begon
Nico van Veen (51 inmiddels)
met zijn compagnon Van Es
sen de Happy Day Club. Van
Essen is er inmiddels uitge
zet omdat hij voortdurend af
faires met allerlei vrouwen
zou hebben. Van Veen: "Drie
afspraakjes op één avond.
Dat kan niet hè9 Meer wil ik
er niet over zeggen. Feit is
wel dat sinds Emi en ik de
club samen runnen het le
dental van veertig tot 120, 130
is opgelopen
Financiële problemen ("In het
Van Veen werpt een peilende blik
in de zaal. Hij is 'in functie'; ach
ter de draaitafel. "De mensen
zijn nu een beetje moe na die dis
co", stelt hij vast: "Even kijken
wie er allemaal zijn. Nou, zo te
zien denk ik dat het langzamer
hand es tijd wordt voor een En
gels walsje".
Een zwoele zomeravond in de Lart-
ge Scheistraat. Ondanks de
vakantiepiek is het die vrijdag
druk in de Leidse Schouw. Aan
het raam hangt een affiche: 'elke
vrijdag, dans-contactavond'. De
Happy Day Club, club voor al
leenstaanden, resideert. Voor de
deur staat een bestelauto. Van de
Leino's, zoals op de achterzijde
valt te lezen.
Het is vroeg in de avond en binnen
nog niet zo druk. Aan de tafeltjes
vooral vrouwen, de meesten al
wat ouder. Aan de bar vijf of zes
mannen. Gepraat wordt er wei
nig, gekeken des te meer. Naar
wie er binnenkomt (de zaal drup
pelt allengs vol) en - bij gebrek
aan wat anders - naar De Lei
no's, een duo uit Leiden en
Noordwijk (vandaar die naam)
dat voor de muziek zorgt.
De Leino's hebben zojuist 'The ri
vers of Babyion' ingezet. "Dat
doet het altijd", weet disk-jockey
en organisator N.L. Van Veen
("Zeg maar Nico, zo kent ieder
een mij hier").
Over de Happy Day Club, zijn
geesteskind: "De buitenwereld
ziet het soms wel als een soort
sexclub. Niets is minder waar.
Het is zuiver en alleen gezellig
dansen en een beetje babbelen,
kortom een beetje contact ma
ken. Natuurlijk, je hebt wel ke
rels die op de versiertoer komen.
Maar die staan in 'no time' bui
ten, reken maar. Mijn vriend
(Van Veen wyst op de barkeeper)
en ik kennen jiu-jiutsu". Hij
lacht veelbetekend: "Dat is geen
punt dus. Nee hoor. je hoeft er
niet speciaal op te letten. Dat zie
je zo. Kijk, als je wat serieus wil,
dan blijf je bij een vrouw"
Richting geluidsinstallatie wordt
hij in het voorbijgaan door een
tweetal staande gehouden:
"Denk erom, hè: niet meezin
gen". Het zijn Pieter de Niet en
Jan Konijnenburg. De één uit
Delft, de ander uit Schipluiden.
Twee veteranen zo te horen. "We
lopen veel van dit soort dingen
af', zegt De Niet: "Dordrecht,
Schiedam, Delft, Rotterdam,
noem maar op". Ze kennen el
kaar van het Congresgebouw in
Den Haag, "daar wordt ook elke
week een dansavond georgani
seerd".
Op zoek naar een levenspartner?
Jan Konijnenburg schudt het
hoofd: "Nee hoor, ik zoek geen
vrouw. Ik dans gewoon graag.
Het is natuurlijk wel leuk als je
een vrouw ontmoet, maar echt
belangrijk is het niet. Leuk voor
een avondje uit". De Leidse Hap
py Day Club is niet echt hun fa
voriet. "Het is hier maar een
klein vloertje. Als je een beetje
van stijldansen houdt, is dat
niks. Den Haag, daar kun je pas
echt dansen".
GezeUigheid in de Happy Day Club. Organisator Van Veen: "Inderdaad, dive
avondjes voortgevloeid".
e contacten zijn er al uit deze
"Inderdaad, diverse contacten zijn
er al uit deze avondjes voortge
vloeid. Huwelijken zelfs. Niet dat
dat nou zuiver de bedoeling is -
ik loop hier niet als een koppe
laar rond. Maar ja, je kan moei
lijk zeggen: het mag niet. Of wel
soms"?
Ook Riek Haverkort (in scheiding)
en Wil Vinkensteyn (gescheiden)
komen vooral naar de Happy
Day Club om te dansen. De enige
tent waar ze terecht kunnen, zeg
gen ze. Dancings vinden ze maar
niets. Riek Haverkort: "Daar zit
je tussen allemaal 16- en 17-jari-
gen. Da's niks voor ons. Hoe oud
of ik dan ben? Dat ga ik jou toch
zeker niet vertellen. Raad maar".
De twee verslaggevers bouwen
een veiligheidsmarge in: 35 of
zo? "Jullie mogen blijven", be
sluit Riek glunderend.
Inmiddels hebben ze aan hun tafel
tje gezelschap gekregen van een
aantal vriendinnen: "We hebben
hier volop vrienden gemaakt.
Nee, het contact blijft beperkt tot
de clubavonden. Daar buiten
zien we elkaar nauwelijks".
Over versierders. Riek en Wil el
kaar aanvullend: "Natuurlijk ko
men hier mannen die alleen
maar op de versiertoer zijn. Nou
en? Daar zijn we toch zelf bij. Als
we 't niet leuk vinden, dan ge
beurt er niets. Vinden we 't wel
leuk, nou, waarom niet?"
Scheidsrechter
Aan de bar zit Willem van der Mo
len. Hij zit een beetje naar z'n
glas bier te staren. Niet bepaald
het type versierder. Af en toe
draait hij zich om en werpt een
keurende blik richting dans
vloer. Van der Molen komt al
vanaf het allereerste begin in de
club. "Samen met m'n verkering.
Dat mocht, ja. Die verkering is
inmiddels uit, maar ik kom hier
nog steeds. De sfeer is zo gemoe
delijk, hè. In een kroeg of een
dancing kom ik niet. Dat wilde
gedoe, dat hoeft voor mij niet
meer. Niet dat ik me een ouwe
vent voel. Welnee, ik kan nog
best met de jonge jeugd mee
doen. Ik ben namelijk scheids-
Willem van der Molen komt in
meerdere clubs voor alleenstaan
den. "Niet omdat ik zo nodig een
vrouwtje moet versieren, hoor.
Want dan ben je in dit soort clubs
aan het verkeerde adres. Natuur
lijk kan het wel eens een keer
lukken met een vrouwtje, maar
dat komt dan omdat het toevallig
klikt".
Scheidsrechter Van der Molen be
zoekt de Happy Day Club vooral
om de vriendschappelijke sfeer:
"Je noemt mekaar hier gewoon
bij de voornaam terwijl je meest
al best mekaars achternaam
kent".
Wim Pardon (41) is die avond met
z'n ex-vrouw op stap ("Dat moet
kunnen hè"). Over achternamen
gesproken: mevrouw 'ex-Par-
don' ziet haar naam liever niet
voluit in de krant verschijnen. Ze
is met haar voormalige echtge
noot meegegaan om eens uit de
sleur te komen: "Ik vind het
hartstikke prima hier. Eerst
dachten we dat het een soort hu
welijksbureau zou zijn. Maar dat
is reuze meegevallen". "Er hangt
hier gewoon een hele gezellige
en amicale sfeer", vult Wim Par
don aan.
Rob Felix hoopt in contact te ko
men met een meisje. Hij lijkt er
die avond een beetje verloren bij
te zitten. Een hoekje aan de bar,
van waar hij een mooi uitzicht
heeft. Het bier is zojuist voor een
colaatje ingeruild. Rob komt uit
Den Haag en moet straks nog te
rug met de auto, vandaar.
In zijn woonplaats is hij ook al eens
naar een club voor alleenstaan
den geweest. "Maar het is hier
leuker". Over zijn hoop hier ie
mand te ontmoeten. "Je kan niet
weten, hè? Er zijn verder ook
niet zoveel mogelijkheden voor
Zomaar iemand op straat aan
spreken, dat durf ik eigenlijk
niet zo goed".
Rob werkt op een klein kantoor en
"daar is iedereen getrouwd
Soms komen er wel eens meisjes
van een uitzendbureau, maar die
zijn meestal ook getrouwd. Bin
nenkort komt er ééntje die, ge
loof ik, nog vry is. Dus wie
weet".
Rob Felix zit ook op dansles. Be
halve dansen had hij een kleine
hoop daar iemand te ontmoeten.
Maar dat viel nogal tegen. "Alle
maal jonge kinderen. Ze hadden
me in het begin gezegd dat ze
snel met een klas van ouderen
zouden beginnen. Maar dat is er
nooit van gekomen. De laatste
keer danste ik met een meisje
van veertien". Hij lacht een te
leurstelling weg. Voorzichtig
vragen de verslaggevers of Rob
het niet vervelend om er zo vrij
uit met onbekenden over te pra
ten. Nee, dat vindt hij niet. Hij
kan er met weinig anderen over
praten, heeft nauwelijks vrien
den. "Ik weet ook niet hoe dat
komt".
A.B.S. Nasser is voor de eerste
keer in de Leidse Schouw. Op
zoek naar een levenspartner. Na
sser is pas sinds een paar weken
in Nederland, kan onze taal
slechts gedeeltelijk volgen en
communiceert liever in het En
gels. Of hij hier een baan heeft9
"That's my business", zegt hij
fel. Alleen wanneer wij onze
perskaart tonen, wil Nasser ver
der praten. Hij vraagt zich af of
hij wel in de juiste club is beland
"This is a club for contact, isn't
it?" Hy had er zich kennelijk wat
anders van voorgesteld. Het ty
pisch Hollandse sfeertje vindt hij
in elk geval niet hinderlijk want
voor hem zijn alle mensen gelijk
Of we zo vriendelijk willen zijn om
op te schrijven dat hij 35 jaar oud
is, dat zwemmen en 'slow-mu
ziek' z'n hobby's zijn en dat hij
op zoek is naar een sportieve en
serieuze vrouw van tussen de 25
en 30 jaar oud. Want het is hier
toch immers een 'club for con
tact'?
Een 60-jange Haagse heer zoekt op
zijn beurt "iemand met een ge
zond verstand". Hij wil niet op
de foto en wenst ook niet met
naam en toenaam in de krant te
komen. "M'n positie laat dat niet
toe". Hij zit er in de Happy Day
Club - keurig in het pak, een
beetje stijfjes - bij als een
vreemde eend in de bijt. Vindt
dat zelf ook: "Deze mensen pas
sen niet bij mij en ik pas niet bij
hen".
Hij zegt academisch gevormd te
zijn, maar de verslaggevers moe
Door Jaap Visser
en Bart Jungman
Foto's Freek van
der Sluisveer
Op een bepaalde manier is het ze
ker gezellig in de Happy Day
Club. Er hangt een uitbundige
sfeer. Wie een groep hunkerende
alleenstaanden verwacht, komt
bedrogen uit. Toch wordt ook snel
duidelijk dat het niet alleen
maar gezellig is. Deze mensen
zijn hier per slot van rekening
ook niet zomaar. Niet voor niets
heet het een contact-avond. Een
tekort daaraan voerde hen hier
naar toe. En de Happy Day Club
bewijst wekelijks haar bestaans
recht. Van Veen zegt elke vrijdag
vol te zitten. Dat betekent meer
dan honderd mensen. Zondags is
het altijd wat minder.
ZATERDAG 7 AUGUSTUS 1982
begin moest er geld bij")
heeft Van Veen inmiddels
overwonnen. Hij zegt quitte
te draaien. In de nabije toe
komst hoopt Van Veen de
club-activiteiten uit te brei
den met ééndags bustochten.
"We hebben het voorheen al
eens geprobeerd maar toen
het ging het niet omdat er
nog te weinig leden waren.
Met 120 tot 130 leden moet
het nu toch wel kunnen luk
ken?"
De Happy Day Club heeft in
middels de verenigings-sta-
tus aangevraagd. Er is al een
voorlopig bestuur gekozen
met Nico van Veen als voor
zitter en Emi Henkes als pen
ningmeester. "Kan ook haast
niet anders hè", verontschul
digt Van Veen zich
ten goed begrijpen dat hij zich
vooral niet boven de andere be
zoekers verheven voelt. "Deze
mensen hebben een simpele ma
nier van met elkaar omgaan. Dat
is nu eenmaal zo. Lekker onge
compliceerd Hy ervaart het als
een gemis dat er mets is voor zyn
'soort' mensen. "Ze hebben het
wel geprobeerd, in Den Haag.
Maar dat is niet echt van de
grond gekomen Weet U: hoe
meer gestudeerd, hoe individua-
listischer. al gaat dat voor my
dan niet helemaal od".
Hij vertelt aan toneel te hebben ge
daan en geeft een staaltje van
zijn kunnen. Hy laat zien hoe
vrouwen ten dans worden ge
vraagd. Eerst zoals hy dat zelf
pleegt te doen. Maakt een lichte
buiging en vraagt aan een lege
stoel: mevrouw, zoudt u met mij
willen dansen? Vervolgens
steekt hij zijn duimen in zijn zak
ken, laat de schouders zakken en
zet zyn gezicht op sullig. Met een
korte hoofdknik maakt hy de
zelfde lege stoel duidelijk te wil
len dansen. "Dan draaien ze zich
om en hopen dan maar dat die
vrouw achter hun aan loopt Ach
ja. dat zijn zo van die kleine ver
schillen. Maar nogmaals: ik
spreek daar geen waarde-oordeel
over uit. Slecht bestaat namelijk
niet".
Hij komt in de Happy Day Club
"voor een defintieve connectie",
zoals hyjhet uitdrukt. Maar "dat
geldt voor iedereen hier. hoor.
Als je het ze vraagt, zeggen ze
misschien wel nee. Maar ze ko
men allemaal voor geborgenheid
bij een ander. Dat zit nu eenmaal
in de natuur"
'Summier'
Van een huwelijksadvertentie is
het nooit gekomen. "Dat is zo
summier, zo materieel onwaar.
Je probeert je zelf te verkopen
'Nette verschijning zoekt' en zo"
En een huwelyksbureau9 Zyn
gezicht verstrakt, wil daar aan-
vankelyk helemaal niets over
kwyt. Zegt dan wel: "Er is maar
één bureau dat deugt, een stich
ting in De Bilt. De andere zijn al
leen maar op je geld uit".
Juist als de verslaggevers aanstal
ten maken om te vertrekken,
duikt W.F. van Dam uit Leiden
op. "Mag ik ook even wat zeg
gen9". De opeen geperste lippen
lijken met moeite een spraakwa
terval in bedwang te houden. Hy
zegt: "Ik ben op m'n 29ste ge
scheiden en ben nu 43. Veertien
jaar heb ik op m'n kamer tegen
de muren aan zitten kyken. Ja.
dat is echt waar. Via-via ben ik
toen attent gemaakt op de Happy
Day Club. Nou. eerlyk hoor, ik
vind het fantastisch. Machtig ge
woon. Dat wou ik even kwiit"
Nico Van Veen neemt weer achter
de draaitafel plaats voor een
nieuw rondje disco. Het gemê
leerde gezelschap stort zich vol
overgave op de dansvloer op
zoek naar een partner of BI MD
beetje gezelligheid9 Achter de
bar is de elpee van de Leino's te
koop: 'Keep on dancing'
Riek Haverkort (midden): "Natuurlijk komen hier mannen die alleen maar op de versiertoer zijn. Nou en''
Daar zijn we toch zeker zelf bij". Wil Vinkesteyn tweede van rechts) moet er om lachen
Komt iedereen naar de Leidse
Schouw voor wat contact, een
aantal - zeker niet allemaal -
komt hier om een speciaal ie
mand te ontmoeten Een le
venspartner, om dat zware
woord maar te gebruiken. In het
gemêleerde gezelschap worden de
ogen goed de kost gegeven. Ieder
een wordt gewikt en gewogen. En
dat schept naast de gezelligheid
toch ook een merkwaardig soort
spanning in de Happy Day Club.
Mervrouw 'ex-Pardon Eerst dachten we dal het een soort huwelijksbureau zou Maar dat is reuze
meegevallen"
