"Ik ben niet meer zo hongerig naar slachtoffers" Xaviera Hollander op elfstedentocht ZATERDAG 3 JULI 1982 Extra Na het lezen van 'De Happy Hooker' riep de werkster van haar moeder in opper ste verwarring uit: "Dat uw dochter na al die erva ringen nog lééft!". Xavie- ra hikt van plezier, maar raast nog wat na over de wijze waarop een journa liste van het weekblad HP haar onlangs portretteer de. "Kijk, dun ben ik dus niet. Maar ik was zojuist tien kilo kwijtgeraakt in een health farm in West- Duitsland en ik had dus echt weer taille. Word ik me daar beschreven als ie mand die als een hoog zwangere vrouw door de kamer waggelt en die het voortdurend maar over eten heeft. Dat heeft dus niks te maken met the product. Dat was gewoon bitchy. Puur feminine bit chy ness". Ze laat zich comfortabel in een rundlederen draaistoel zak ken en praat aan één stuk door. Over de talloze vriend schappen die ze in de loop der jaren over de gehele we reld gecultiveerd heeft ("ik heb overal open doors") en over de reden waarom ze ne gen jaar geleden de eerste Nederlandse vertaling van 'The Happy Hooker' binnen de kortst mogelijke tijd uit de roulatie nam. Haar vader lag op sterven en haar moeder werd op alle mogelijke ma nieren door buren be schimpt. "Bovendien was de vertaling zó vulgair, zó stu pid, dat ik dacht: nee, niet dat soort crap". "Mijn vader heeft het godzij dank allemaal niet beseft. Too far gone. En mijn moeder is intussen een stuk moder ner geworden. Bovendien weet iedereen natuurlijk dat ik al lang niet meer in die bu siness zit. Mijn moeder was bijna nog meegegaan naar Sonja, maar ze durfde het uit eindelijk toch niet aan. Ze was er wel toen ik boeken signeerde in de Bijenkorf. Ze zegt tegen mijn agente: ik ben toch zo trots op m'n dochter. Komt daar 'n hele fanatieke lesbienne met 'n enorme bos rozen op me af. Zegt: jij hebt meer voor het feminisme ge daan dan die hele maffe vrou wenbeweging in Holland, jij doet 't tenminste op een vrouwelijke manier. Toch leuk, dat vrouwen me kenne lijk goed gezind zijn". Gypsy Over haar materiële verwor venheden als schrijfster kan ze kort zijn. Mede door chan tage van een vroegere Ameri kaanse vriend heeft de mil joenenverkoop van 'The Hap py Hooker' haar niet het on derste uit de kan opgeleverd. "Maar het gaat goed. Al geef ik het natuurlijk met handen vol uit. Reisjes naar Bali en Brazilië, dat beukt er natuur lijk wel even in. Maar ik ben nu eenmaal rusteloos. Een echte wandering gypsy. Maar ik heb er de means voor. En och, geld is natuurlijk hele maal niet belangrijk. Money buys comfort, it doesn't buy happiness. Maar met comfort kun je dus inderdaad wat ge lukkiger leven dan als je vier hoog achter een stolptrapje moet oplopen met een lekka ge in je daik". Geluk. Het Grote Woord is aan geboord. "Ik ben nu alweer bijna een jaar met een man samen. John Drummond. Schilder, beeldhouwer, art director. Een mirror. Ik heb zelden iemand ontmoet die me zo aanvoelt. We zijn intel lectueel, emotioneel en sek sueel helemaal op elkaar in gesteld. Ik heb nog nooit (vingerknip) een orgasme hoeven te faken. Ik heb me nog nooit hoeven forceren om met hem naar bed te gaan. Die man is 51 jaar jong en heeft 'n enorme hoeveel heid energie, omdat hij altijd actief geweest is in zijn le- 'Of dat gevoel nieuw is? Tja, ik ben natuurlijk wel eens 'n paar keer verliefd geweest. I'm in love with love, right Maar het is dus nieuw in de zin van: I'm missing him al ready. Zo heet ook het liedje dat ik voor hem schreef toen ik de laatste keer Spanje ver liet. Dat vind ik trouwens op eens heel leuk: liedjes schrij ven. Ik weet wel niks van rit me, hoewel ik twaalf jaar lang pianoles heb gehad...maar wat ik dus niet wil is honey I want you, I love you, don't leave me en that kind of crap. ik nog nooit meegemaakt. Geef nou toch toe: binnen el ke verhouding is na drie maanden the exitement weg. Ik zeg ook telkens tegen hem: I love you more than I did yesterday. In alle andere verhoudingen was er altijd net iets fout. Je ergert je soms aan de manier waarop ie mand zijn glas neerzet, of hoe hij zijn koffie te snel door roert, of hoe hij snurkt of een boer laat, of dat je opeens een zenuwtrekje ontdekt. Irrita tie dus. Maar als je écht van iemand houdt vind je dat juist leuk!". 'Maar ik kan ook enorme ru zies met hem hebben. Hu is heel powerful met zijn woor den. daar kan ik soms woe dend om worden. Het ge beurt wel dat ik hem zo met vier vingers over zijn wang krab. Ik zie nu eenmaal nooit grijs als ik gelukkig ben. En nou ja, dat vind ik ook zo za lig, dat Russisch-Duitse tem perament van hem. met een Schotse achtergrond nog wel. Het is een soort mental ping-pong. Maar laten we als jeblieft stoppen over John". Stotteren "Trouwen? Tweemaal gedaan. Mijn eerste huwelijk was niet meer dan een grap Mijn bor deel in Manhattan kreeg steeds meer aanvragen voor mannen. Ik wilde dus een stud hebben. Mijn vriendin zei: ik ken nog 'n heel hitsig jongetje. Maar hij stotterde als 'n gek! Can you imagine Hij zei: mmmmmuss, I'm wvery sssssav age. I wwwxvwant to be a sssstttud in your sssservice. Toen zei ik heel laconiek: if you fuck the way you talk, you'll never make any money in this busi ness. We hebben ons achteraf suf gelachen. Het is er niet van gekomen. Maar hij zei: i you ever need me, I'll help you". "Ik kreeg dus problemen met de politie en ik dacht: ik ga gauw een Amerikaan trou wen. Hij ging akkoord op voorwaarde dat hü elke week een meisje kreeg. Maar dat werd uiteindelijk toch 'n beetje duur, want ik moest dat allemaal uit mijn eigen zak betalen. En hij kwam maar terug. Dus ben ik toen maar gaan scheiden". "De tweede keer dat ik trouw de was omdat ik echt van ie mand hield. We zijn trouwens nog steeds vrienden Hij was zo trouw en verliefd - zo moet ik het dus ook hebben maar toch een echte Cana dees. En ik maar naar Europa gaan. Uiteindelijk hebben we gezegd: laten we maar gaan scheiden. Maar ik heb wel 'n potje gehuild toen ik die pa pieren onder ogen kreeg. Ik miste zijn fluitje in de gang". Joviaal "Voor kinderen ben ik nu 'n beetje te oud, maar er staat een tragisch hoofdstuk over in mijn boek 'The Magie Mushrooms'. Ik heb een bui ten baarmoederlijke zwanger schap gehad, en dat waren de vier mooiste maanden in mijn leven. Ik heb tien uur lang een inwendige bloeding gehad, met uiteindelyk der tig procent kans op een nor male geboorte. Links moest mijn eileider worden wegge haald". "Voor de menopauze hoef ik dus niet bang te zijn, want de helft van het kippenhok is er toch al uit. Zo'n verschil zal dat niet maken. Maar je krijgt natuurluk wel met humeuri ge en hitsige aanvallen te ma ken. Ik hoop alleen dat ik niet verbitterd raak. Maar ja, tien jaar geleden vroegen ze ook wat er zou gebeuren als ik te gen myn veertigste liep En je ziet: I've never been happier Ik had een oma van 86, die reisde de hele wereld af Tot haar 76ste heeft ze altyd rede lijk jonge vrienden gehad Ze was niet in het graf te pesten! Op 92-jange leeftijd is ze ein dehjk in seniliteit overleden En misschien word ik op m'n 58ste wel door homofielen omgeven. Als een joviale ou de moeder. Er bestaat voor mij dus geen gen< ratiev> r schil. Dat moet je er maar by zetten. Je bent zo jong als je je voelt. Hufaft, hoompft beestje is dus niet helemaal mijn cup of tea. Het enige wat je krygt als je ouder wordt is selectiviteit Ik kan niet al te lang meer met hele simpele zielen praten Vijf jaar gele den verlangde ik niet zoveel tekst, ik was met zo deman ding Maar ik ben niet meer zo hongerig naar slachtof fers". De uitgever had ook niet op een dergelijk succes gerekend. Sinds haar tien jaar oude autobiografie 'The Happy Hooker' (over haar leven als callgirl en madam in een New Yorks bordeel) vorige maand in een herschreven versie en een eigen vertaling voor het eerst op de Nederlandse markt verscheen, zijn er al 80.000 exemplaren van verkocht. Vooral na haar geruchtmakende aanwezigheid bij Sonja op Maandag vlogen de boeken de winkels uit. De vijfde druk is nu in voorbereiding. "Dat is dan weer die Hollandse kneuterigheid", zegt ze geërgerd. "In het buitenland zijn van dit boek zeven miljoen exemplaren verkocht, en dan beginnen ze hier met een eerste druk van twintigduizend stuks. Met als gevolg dat de winkels na mijn optreden bij Sonja veertien dagen zonder boeken zaten. Dat is wasted publicity*." Vandaar dat Vera de Vries alias Xaviera Hollander op dit moment druk doende is met wat ze een refreshment tour noemt: een rondgang langs tal van Nederlandse boekenwinkels om haar geesteskind te signeren voor wie dat maar wil. Donderdag a.s. komt ze naar V&D in Leiden om haar bestseller te promoten (andere Leidse boekwinkels dorsten het niet aan). Ze beleeft merkbaar plezier aan haar elfstedentocht. "Ik ben nu eindelijk eens in de gelegenheid om na al die jaren van afwezigheid mijn eigen land te zien. Zo was ik laatst in Enschede. Dat is dus een schattig klein dorpje waar heel leuk op straat werd gemusiceerd. Daar had ik voordien geen flauw benul van!". Het succes van 'De Happy Hooker' - een bonte mixage van bi- en heteroseksuele uitspattingen waarbij de slipjes in het rond vliegen - heeft Xaviera op slag weer uit de vergetelheid getrokken. Ze wordt uitgenodigd om tentoonstellingen te openen, ze geeft lezingen op congressen, kortom: ze neemt de vrijheid om zich van nu af aan maar seksuologe te noemen. Terwijl haar huidige levenspartner - ze is de tel kwijtgeraakt - op dit moment vertoeft in haar optrekje in het Spaanse Marbella, kampeert Xaviera met haar vaste gevolg in een onopvallende eengezinswoning aan de rand van de hoofdstad. Een internationaal gezelschapje: Conny, een slaafje dat ze in de Verenigde Staten leerde kennen, en haar onafscheidelijke huisgenoot Eric, een Britse bediende die haar administratie verzorgt, de huishouding doet en bovendien van tijd tot tijd voor een warme hap zorgt. 'Tm comfortable", zegt ze tevreden. Haar volgende boekwerk 'Xaviera over mannen - een handboek) staat alweer op stapel en handelt over wat er allemaal mis kan gaan in een relatie. Hoewel ze wat dat laatste betreft tegenwoordig weinig te klagen heeft. Op 39-jarige leeftijd is ze naar eigen zeggen namelijk voor het eerst echt verliefd. En dat levert een opmerkelijk relaas op. Al is voor een goed begrip daarvan zo nu en dan wel enige parate kennis der engelse taal nodig. "Ik ben dus inderdaad een female chauvinistic pig". r Xaviera Hollander (39): "Huisje, boompje, beestje is niet helemaal mijn cup of tea" Omelet "Maar zoiets doe je dus als je heel erg veel van iemand houdt en je voelt dat het ver trek naderbij is. Datje elkaar dan al mist. Datje denkt: wie brengt hij 's ochtends een omelet op bed? Wie zal er om zijn moppen lachen? Natuur lijk niemand. Want hij is een heel trouw type. Nooit ge weest trouwens. Maar nu wel. Hij heeft één keer tijdens mijn afwezigheid met een Spaanse vrouw een slippertje gemaakt, maar dat ging niet. Hij was impotent. Hij voelde zich schuldig. Hij belde me en ik vroeg: have you been a good boyJa, ja, klonk het somber. Ik wist het meteen: that's bullshit, zei ik". Ze kraait nu van plezier. "Het werd een gesprek van zesdui zend peseta's. Ik bèn toch zo jaloers! Maar aan de andere kant ben ik dus inderdaad ook een female chauvinistic pig. Ik heb dus altijd relaties geëist waarin de man trouw en loyaal was en ik niet. Ja, trouw zijn is voor mij toch iets hier hoor (priemt de wijs vingers in haar slapen). Ik had laatst een affaire in Zü- rich met een jongen van 25 en ik belde later John dat ik za lig met hem in het maanlicht had gewandeld. Dat is dus liefde, en dat maakte hem zeer jaloers. Als hij zegt: Ik heb tot vier uur 's morgens met een vrouw in een bar zit ten praten, dan vind ik dat veel erger dan dat hü naar bed is geweest met een juf frouw van wie hü de naam is vergeten Dat maakt me ook verschrikkeüjk jaloers, maar er ook nog mee próten tot vier uur maakt het dubbel zo erg". "Ik heb gevoel voor schoon heid, al zeg ik het zelf. Het moet esthetisch verantwoord zün. Ik hou van karakterkop pen. Van een doorleefd ge zicht met goede Ujnen. Dat kan ik heel mooi vinden. John is in geen enkel opzicht een mooie man. Hoewel, als ik zo nu en dan wakker word en ik lujk naar dat dikke zwarte haar en dat toch wat oudere gezicht, dan mis ik toch even een jong, mooi jon genshoofd". Romeins "Want ergens val ik toch ook op een gave huid zonder plooi en. Met een mooie volle Door Willem Schrama mond en lange oogleden. Zo'n romeins kopje, dat doet het altijd wel. Ik vind het enig om naar zo'n koppie te kijken, en die tight muscles eronder. Dat zün dus dingen die mü zo nu en dan opwin den. Maar voor een langduri ge relatie moet ik iemand met levenservaring hebben, met wie ik lekker kan kletsen. En bü een vrouw is schoonheid voor mü een beetje het type van de oermoeder. Ik heb dus ook iets moederUjks. Niet al leen door mijn omvang, maar ook door iets vrouweüjks. Daarom heb ik ook op 'n be paalde manier een aantrek kingskracht op mannen. Ry- ke, oudere mannen zullen niet op mü vallen. Die nemen liever een blond, groot, lang, dun fotomodel waar ze zich blauw aan betalen, omdat ze graag met een mooie juf frouw gezien willen worden. Maar om mee te vnjen willen ze allemaal zo'n lekker gezel lig rond dingetje. Zo'n vrouw met veel vlees, waar je gezel lig mee kunt lachen, die je aanvoelt". "Dat bedoel ik dus maar: als mensen nou eens eerhjk kun nen zün tegen elkaar, elkaar kunnen respecteren, eikaars fantasieën kunnen respecte ren, al dan niet waarmaken want sexual communica tion is belangrijk, maar alleen als je ook intellectual commu nication hebt En dat zie ik bü zoveel mensen niet". 'Toen ik John ontmoette het was 'n sparkle. Ik geloof dus ook in Uwe at first sight, right? Het was van tak, boem! Wat 'n leuke kop heeft die kerel. Hü is dronken als 'n tor, maar... Ik was met Con nie en Eric op een Spaans ter ras en ik dacht: ik zou zo graag weer eens een echte ke rel willen tegenkomen. En opeens: pats, boem, daar komt die man langslopen. Groot, blond, leuk gifgroen hemd en witte broek. En hü loopt voorbü". Magie "En ik geloof dus in 'n soort magie. Een soort magneti sche power. En ik trok 'm dus als het ware terug. En inder daad, vijf minuten later komt-ie terug. Hü viel zowat van het trappetje af, ging te genover me zitten en focuste in op mü- En toen gooide de ober een glas witte wyn over z'n broek. Ik dus met een glas water er op af. En het was: klak!. Maar als dat niet ge beurd was, dan ben ik natuu- rük een flirter. I'm a chaser Mannen waarmee ik een langdurige relatie had, heb ik er altijd zelf uitgepikt" "Ik besef trouwens dat ik nu praat als een bakvis. Maar ik ben ook een eeuwige opti mist, dus. Ik zal je vertellen hoe het verder ging Ik stuur de Conny en rrujn vnend naar huis. En John was te dronken om naar huis te gaan, hü woonde helemaal in de ber gen. Ik zei dus follow me in your Mini. En het leuke was toen dat we moesten stoppen bij een stophcht Hy komt uit zün auto, buigt zich naar myn raam en schreeuwt yo te quiero, mucho' I love you very much, dus Nou, dan gaan de vogeltjes fluiten Pats, boem, raak! Zoiets had

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1982 | | pagina 15