niet geloven
BommeWiWI»
Ik kan het nog niet
"We moesten het
afleggen tegen
Engelse wilskracht"
Fel Honduras
bezorgt Spanje
koude douche
DROMMELS LEKKER
Het is alsof we de
wereldbeker wonnen
Algerije rekent af met Duitse arrogantie
DONDERDAG 17 JUNI 1982
Sport
PAGINA 13
Technisch vernuft breekt Frankrijk op
VALENCIA (ANP) - De
loting leek zo mooi in
elkaar gestoken. Gast
heer Spanje zou groep
5 van het wereldkam
pioenschap openen
met een wedstrijd te
gen een "kleintje". Een
leuke warming-up voor
spelers en toeschou
wers, zo zag het duel te
gen Honduras er op pa
pier uit. Een doelpun-
tenfestival wellicht in
navolging van de Hon
garen, die de buren van
Honduras, El Salvador,
afdroogden.
Onder de lampen van het Luis
Casanova-stadion bezorgde
Honduras de Spaanse spelers
en toeschouwers gisteravond
een koude douche. Het liet
zich niet gewillig slachtoffe
ren. Integendeel, het ver
kocht de huid zo duur moge
lijk, nam in de 7e minuut bru
taal de leiding door Zelaya en
moest pas in de 65e minuut
de gelijkmaker toestaan, toen
Lopez Ufarte vanaf elk meter
Spanje langszij bracht: 1-1.
Verder kwamen de Spanjaar
den niet. Het bleef bij een ge
lijk spel, de tweede verras
sing van de dag, na het ver-
Enkele ogenblikken later drong de
realiteitszin alweer door tot Der-
wall, die het niet zal laten bij het
opleggen van een spreekverbod
aan zijn spelers. „Ik zal de ko
mende dagen met die spelers
rond de tafel gaan zitten, die me
vandaag in de steek hebben gela
ten", aldus voorspelde hij de har
de lijn die vanaf nu in het Duitse
kamp gevolgd gaat worden om
alsnog de tweede finaleronde
van de Mundial te behalen. „Of
er veranderingen in de opstelling
voor de wedstrijden tegen Chili
en Oostenrijk worden aange
bracht zal volledig afhangen van
de verklaringen die de spelers tij
dens die gesprekken afleggen. Ik
wil een duidelijke verklaring
hebben voor deze nederlaag".
Historisch
Het verlies van het Duitse elftal
werd in de gehele wereld als een
volslagen verrassing begroet. De
waardering voor de prestatie van
Algerije boette daarentegen niet
aan kracht in. Bernd Schuster,
die door een blessure buiten de
Duitse WK-selectie is gebleven,
maar wel als toeschouwer aan
wezig was bij de historische ne
derlaag van de 'Mannschaft' te
gen Algerije: „Deze nederlaag is
volkomen onze eigen schuld. We
hebben Algerije, wat gewoon
over een goed voetballend elftal
beschikt, onderschat".
En Franz Beckenbauer, in Spanje
aanwezig als sportjournalist voor
enkele kranten: „De overwin
ning van Algerije is volkomen te
recht, ze hebben het handig ge
speeld". Het Engelse tv-station
BBC begroette de nederlaag van
West-Duitsland met de opmer
king: „Algerije heeft afdoende
afgerekend met de Duitse ar
rogantie".
Ook een aangeslagen Jupp Der-
wall gaf toe dat West-Duitsland
Algerije onbewust heeft onder
schat als een werkelijk serieuze
tegenstander. „Hoewel je er als
trainer constant bij je spelers op
blijft aandringen dat ze honderd
procent geconcentreerd moeten
zijn voor een dergelijke wed
strijd, blijft die naam, Algerije,
toch in het achterhoofd hangen.
Van openlijke onderschatting
was dan ook geen sprake, van
onbewuste wel".
„Bij sommige spelers was dat ge
voel te merken. Breitner, Briegel
en Hrubesch zijn daardoor niet
in hun spel gekomen. Er werd te
weinig over de flanken gespeeld,
kortom, de spelers dachten dat
ze Algerije konden kloppen puur
lies van West-Duitsland te
gen Algerije.
Met geld koop je geen winnend
elftal. Dat ondervond coach
Santamaria gisteravond aan
den lijve. De Spaanse opvol
ger van Kubala heeft zijn
ploeg jaren kunnen voorbe
reiden op deze WK in eigen
land. Geld speelde geen rol,
voor eigen publiek moest ge
presteerd worden. Oefen
wedstrijden, trainingskam
pen, de voorbereiding was
perfect geregeld. Succes kon
niet uitblijven. Zeker niet als
de chauvinistische Spaanse
toeschouwer als één man
achter hun elftal gingen
staan.
Aan de supporters heeft het
niet gelegen, gisteravond in
Valencia. De 50.000 toeschou
wers in het uitverkochte sta
dion zorgden al uren voor de
wedstrijd met de rood-gele
vlaggenzee, de confetti voor
op individuele klasse. Daar heb
ben we ons in vergist, de Algerij
nen hebben het uiterst handig
aangepakt. Lieten ons in een ruif
lopen en counterden gevaarlijk
met als resultaat die twee doel
punten van Madjer en Bellou-
Beloning
Mahiedieme Khalef, de 35-jarige
trainer van het voor het eerst aan
een WK deelnemende Algerije
wilde overigens niets van weten
van de door Derwall geopperde
onbewuste Duitse onderschat
ting van de voetbalkunsten van
zijn ploeg.
„Algerije", zo meende Khalef,
„heeft volkomen verdiend van
West-Duitsland gewonnen. De
zege is de beloning voor het
voorbereidende werk van onze
technische staf. Via tv-opnamen
kenden we de speelwijze van
West-Duitsland door en door.
Door ons daar optimaal op in te
stellen en onze techniek te be
nutten hebben we het duel zon
der complexen afgewerkt en
West-Duitsland terecht naar de
eerste nederlaag in Spanje ge
speeld".
Typerend
De openingswedstrijd tijdens de
WK in Spanje mag typerend wor
den genoemd voor het WK-verle-
den van het Westduitse elftal. In
1974, toch het jaar waarin men de
wereldtitel greep, opende het
met een schamele 1-0 zege op een
tegenstander vergelijkbaar met
Algerije van 1982, namelijk Chili.
De tweede wedstrijd tegen Au
stralië werd weliswaar gewon
nen met 3-0, maar de laatste en
derde wedstrijd in de eerste ron
de van die WK moest zelfs een
nederlaag tegen Oost-Duitsland
(het legendarische doelpunt van
Jurgen Sparwasser) worden
geincasseerd. Als tweede van de
poule plaatste men zich alsnog
voor de tweede ronde.
Slow-starter
In 1978, een WK waar West-Duits
land vreselijk teleurstelde, deed
het de bijnaam als slow-starter
eveneens eer aan. Het eerste duel
tegen Polen werd doelpuntloos
afgewerkt. Tegen Mexico volgde
een licht herstel (winst van 6-0),
maar tegen alweer een in de ogen
van de Westduitsers onbedui
dende tegenstander als Tunesië
een uitslag van 0-0 bereikt. Ook
destijds werd echter de tweede
ronde, bereikt.
een geweldige entourage.
Vanaf de entree op het veld
werd het Spaanse elflal luid
toegejuicht.
In de zevende minuut bracht
één speler 50.000 mensen tot
zwijgen. Op een pass van Be-
tancourt passeerde invaller
Zelaya, die in de laatste mi
nuut boven Toledo verkozen
was, Arconada van 15 meter:
0-1.
Massaal
Spanje raakte door de achter
stand direct van de kook. De
treffer van Zelaya had een
verlammende uitwerking op
de toch al zo nerveuze Span
jaarden. Massaal trokken ze
ten aanval in een poging de
stand gelijk te trekken. Maar
de pogingen waren te indivi
dualistisch van aard om suc
ces te hebben.
Ondanks de nederlaag tegen Alge
rije verwachten velen nog steeds
dat dit West-Duitsland ook tij
dens deze WK weer zal lukken.
De legendarische Pelé bijvoor
beeld, evenals Beckenbauer in
Spanje ingehuurd als verslagge
ver: „Persoonlijk beschouw ik
West-Duitsland nog steeds als
een van de grootste favorieten.
Deze nederlaag kan alleen maar
stimulerend doorwerken op spe
lers en trainer".
Niet gunstig
De mening van Pelé wordt in ieder
geval gedeeld door Georg
Schmidt, trainer van Oostenrijk.
„Zeker geen gunstige uitslag de
ze nederlaag voor West-Duits
land", aldus de 55-jarige bonds
coach. „Duitsland zal nu zeker
de resterende twee wedstrijden
tegen Chili en Oostenrijk moeten
winnen om kwalificatie voor de
finaleronde af te dwingen. En ge
let het verrassend sterke spel van
Algerije, werkt dit alleen maar in
ons nadeel".
Motivatie
Ook Jupp Derwall besefte dat een
langer verblijf in Spanje na de
eerste ronde alleen dan gegaran
deerd is indien Chili en Oosten
rijk worden verslagen. „Die twee
wedstrijden zullen vier winst
punten op moeten leveren. En
dat zal ook gebeuren", aldus de
bondscoach.
„Ik zal de komende dagen de spe
lers die me in de wedstrijd tegen
Algerije hebben teleurgesteld
nogmaals wijzen op hun verant
woordelijkheden. Hoewel ik be
twijfel of ik nog iets aan de moti
vatie moet veranderen na deze
blamerende nederlaag".
Steriel
Coach Santamaria keek het ste
riele spel van zijn pupillen
met ergernis aan en verving
in de rust twee spelers. Drib
belaar Juanito, die geen goed
had kunnen doen, werd ver
vangen door thuisspeler Sua-
ra en middenvelder Joaquin
ruimde het veld voor San
chez.
Deze wissels had niet direct
een heilzame uitwerking op
het Spaanse elftal.
Spanje werd met de minuut
nerveuzer. Het trachtte met
hoge voorzetten het hoofd
van de lange spits Sastruste-
gui te bereiken, maar Costly
torende constant boven hem
uit. Op het middenveld zoch
ten Alonso en Zamora ver
geefs naar hun vorm en hal
verwege de tweede helft
kwam het meeste gevaar van
invaller Saura.
Pas in de 65e minuut viel de ge
lijkmaker. Sastrustegui
kreeg een gooi in het straf
schopgebied, waarop Saura
direct daarna gevloerd werd
binnen de lijnen. De correct
leidende Argentijnse arbiter
Ithhurralde, die in de eerste
helft drie keer een claim van
Spaanse zijde op een straf
schop terecht afwees, legde
de bal op de stip en Lopez
Ufarte bracht zijn elftal
langszij: 1-1.
Machteloos
De gelijkmaker had het breek
punt in de wedstrijd kunnen
vormen. Spanje had nog 25
minuten om de winst in de
knip te steken. Maar de Span
jaarden volhardden in de
machteloze aanvalswijze en
speelden de Middenamerika
nen, wier optreden in eigen
land bekeken werd door een
groot deel van het volk, dat
bij presendentieel besluit
vrij-af had gekregen, in de
kaart.
Honduras behield zijn speldis-
cipline, kwam nauwelijks
conditie tekort en hield de
puntendeling vast.
BILBAO (GPD) - Schoonheids
prijzen zijn bij een wereldkam
pioenschap voetbal nog nooit
vergeven. Wie er niet in slaagt
werklust en doorzettingsvermo
gen te paren aan technisch ver
nuft kan reeds bij voorbaat
worden bijgeschreven in de ca
tegorie verliezers. Zo verging
het Frankrijk vier jaar geleden,
een zelfde noodlot bedreigt de
balvaardige Fransen na het
WK-echec (3-1) gisteravond te
gen Engeland.
Ook bijna vanzelfsprekend werd
de verliezende bondscoach Mi
chel Hidalgo in het snikhete Bil
bao herinnerd aan zijn uitspraak
enkele dagen eerder. „Het toer
nooi in Argentinië", zo liet hij
nog eens ten overvloede weten,
„heeft mij en de spelers geleerd
dat wij toen veel te mooi hebben
gespeeld. Hier zullen we minder
naief moeten voetballen en ons
harder moeten opstellen".
Maar het een noch het ander
bracht de flink door elkaar ge
hutselde Franse ploeg gister
avond in praktijk. Desondanks
was de toekomstige technisch di
recteur van de Franse voetbal
bond van oordeel dat zijn ploeg
ten onrechte had verloren. „Wij
hebben bijna voortdurend hel
spel bepaald, maar moesten het
afleggen tegen de kracht van de
Engelsen".
Aan de wilskracht die de geladen
Engelsen gisteravond aan de dag
legden, ontleende Ron Green
wood ook voor een niet gering
deel het optimisme voor de ko
mende anderhalve week. „Er
stonden vanavond", zo ver
woordde een glunderende
Greenwood zijn gevoelens, „elf
perfecte voetballers in het veld".
De scheidende bondscoach zag
bovendien nog een ander licht
puntje: „Door het verlies van
West-Duitsland is de kans grool
dat Engeland straks in Madrid
niet in een zelfde poule komt met
de Westduitsers".
Het mag duidelijk zijn, na de winst
op Frankrijk, tegen welke con
frontatie de Britten als een berg
tegenop haëden gezien, waande
Greenwood zich al een ronde
verder. Daarbij volledig voorbij
gaand aan een uitspraak van Hi
dalgo die de komende duels met
Tsjechoslowakije als doorslagge
vend beschouwt voor welke
twee landen zich kwalificeren
voor de tweede finaleronde.
Binnen de Franse ploeg, de laatste
jaren toch al geen toonbeeld van
rust en eenheid, is de klap van
gisteravond hard aangekomen
en die zal zijn uitwerking de ko
mende dagen ook niet missen.
Hoe bewonderenswaardig kalm
de Fransen in eerste aanleg ook
reageerden op de ontnuchteren
de openingstreffer van Bryan
Robson, die mini-doelman Ettori
na 27 seconden passeerde na
voorbereidend werk van But
cher, die een inworp van Coppell
perfect met het hoofd verlengde.
Die treffer betekende tevens een
nieuw record in de geschiedenis
van het wereldkampioenschap
voetbal Het oude stond sedert
1978 op naam van de Fransman
Lacombe. die vier jaar geleden in
Mar del Plata het Italiaanse voet
balmonument Dino Zoff na 39
seconden versloeg.
Uit de afwezigheid gisteravond in
de Franse ploeg van Lacombe
bleek eens te meer de grote leem
te waarin het Franse voetbal de
laatste jaren verkeert Talloos is
ook het aantal aanvallers dat Hi
dalgo de laatste twee jaar heeft
ingezet om de schotkracht van
het Franse elftal te verhogen.
Maar alle experimenten liepen
uit op een faliekante mislukking.
Dit keer genoot Michel Platini de
eer om dit vacuum op te vullen.
Althans, zo had Hidalgo tegen de
zin van de Franse vedette in be
sloten. In werkelijkheid speelde
de toekomstige werknemer van
Juventus op het voor hem favo
riete middenveld en verscheen
hij slechts bij hoge uitzondering
in het strafschopgebied van de
tegenstander.
Als spelverdeler kon Platini de
Franse aanvallen onvoldoende
gestalte geven en bleef hij voort
durend in de schaduw van La-
rios en vooral Giresse. Meester
lijk waren vaak ook de passes die
van de voet van de minuscule
Fransman vertrokken. Hij legde
ook de basis voor de verdiende
gelijkmaker, halverwege de eer
ste helft gescoord door Gerard
Soler, die van Hidalgo de voor
keur had gekregen boven Didier
Six
Het was ook in die periode dat de
technisch, maar ook in de combi
natie veruit superieure Fransen
het duel volledig beheersten.
Daartoe ook min of meer in staat
gesteld door Engeland dat had
verzuimd na de psychologisch zo
belangrijke openingstreffer door
te stomen.
Van Soler ging bij de Fransen ook
veruit de meeste dreiging uit, on
danks de voor de Bordeaux-spe
ler vreemde positie op links Des
te merkwaardiger deed het daar
om ook aan dat de van ongine
links georiënteerde Rocheteau
naar de rechterflank was verban
nen. Te meer, omdat hij nu La
rios achter zich wist, uitgerekend
de speler met wie zijn verstand
houding allesbehalve optimaal
is. Evenmin trouwens die tussen
Lanos en Platini
Want het was niet louter de condi
tie en de wilskracht van de En
gelse ploeg waarover Frankrijk
gisteravond struikelde, maar
vooral het sterke collectief dat de
Britse formatie vormde. Ook al
leende de temperatuur (34 gra
den) zich geenszins voor tempo
voetbal. de manier waarop Enge
land in de tweede periode Frank
rijk de duimschroeven im-tt«
was in feite doorslaggevend voor
het resultaat.
Andermaal was het Bryan Robson
die met een schitterend met het
hoofd gescoord doelpunt zijn
naam van Engelands duurste
voetballer eer aandeed. Hij legde
er tevens de zwakte van de Fran
se defensie andermaal mee bloot.
De vertwijfelde poging van Hi
dalgo om met twee wissels (Six
voor Rocheteau en Tigana voor
Larios) de Franse ploeg een nieu
we injectie te geven mislukte
volledig
Zeven minuten voor afloop bracht
Paul Mariner de Fransen defini
tief op de knieen Daaraan ging
een periode van zeker vier minu
ten vooraf, waarin de Britten de
bal naar believen mochten rond
spelen. zonder dat een Fransman
werkelijk aanstalten maakte om
tussenbeide te komen
Als Michel Hidalgo ooit werkelijk
gedacht mocht hebben dat de
Fransen vier jaar geleden in Ar
gentinië leergeld hebben be
taald. dan moet hij sinds gister
avond beter weten Het 'romanU-
sche voetbal' dreigt andermaal in
schoonheid te sterven. Tenzij de
ploeg tegen Tsjechoslowakije
werkelijk karakter toont
De Westduitse bondscoach Jupp Derwall bij het verlaten van het stadion. De uitslag van het treffen tegen
Algerije is van zijn gezicht af te lezen...
ADVERTENTIE
^KillH' 1
fèommelsdi mm M '2b uai ,s naluurl,JK uw D,en B,cr van vroeger voor vanaaag.
i Ambachtelijk gebrouwen naar eeuwenoude traditie sinds 1744.
>r Zo k^M D£ OUOB
K ONOPCbÊMePKr
NiWR SCKEN
KOMË/J
ALGIERS Geheel Algerije stond gisteravond op zijn kop. Onmiddellijk
na de sensationele overwinning (2-1) van de outsiders van het nationa
le elftal op West-Duitsland speelden zich in het land de bij dergelijke
gebeurtenissen gebruikelijke taferelen af.
Onder oorverdovend lawaai renden de mensen de straat op, juichten en
omhelsden elkaar. Er werd met vlaggen gezwaaid en vrijwel elke Alge
rijn tooide zich als een echte voetbalsupporter in de nationale, groen
witte kleuren. Automobilisten claxonneerden onophoudelijk. Na het
laatste fluitsignaal blokkeerden alle telefoonlijnen. De centrales waren
overbezet. Iedereen wilde familie en vrienden van het heuglijke feit op
de hoogte brengen.
Kortom de van Zuidamerikaanse volkeren bekende euforie, die de weini
ge nuchtere omstanders deed verzuchten: "Het is alsof we de wereldbe
ker gewonnen hebben".
IV
GIJON (GPD) - Bang als Jupp Derwall was voor uitspraken die nog meer
schade konden aanrichten in het Duitse kamp na de even vernietigend
als verrassend aangekomen nederlaag tegen Algerije (2-1), legde de
bondscoach zijn spelers direct na afloop van het duel een spreekverbod
op. Het betekende Derwall's eerste 'strafmaatregel' na de voor het Duitse
elftal zo desastreus verlopen ouverture van het WK'82. Zelf verwerkte hij
de nederlaag met de opmerking: „dit is volkomen onbegrijpelijk, ik kan
het niet geloven dat we verloren hebben".
