Onbegonnen Werk "Jammer dat Camera dicht is" Hoe zeggen Tesselaar en Kuijers het hun kinderen? Milieu bij erniiar kt op terrein Sterrewacht Het zal in Leiden straks wel weer uitdraaien op een voort zetting van het PvdA-WD college van Burgemeester en Wethouders, maar voor het zo ver is zullen er nog heel ivat omtrekkende bewegingen moeten plaatsgrijpen. Want waar de lijsttrekkers Tesse- laar (PvdA) en Kuijers (WD) mee zitten is de vraag: hoe vertel ik het mijn kinde ren de ledenvergadering). Tesselaar is voor een deel van zijn achterban niet demon stratief-links genoeg en Kuij ers voor velen van zijn volge lingen niet rechts genoeg. Het proces om weer met elkaar in zee te gaan heeft dus voor al les tijd nodig. Er moet veel ge praat worden, de komende weken, opdat de heren straks het hun volgend voetvolk dui delijk kunnen maken: vrien den, er zit echt niets anders in dan dit. Daarom keuvelde Tesselaar al geruime tijd met al die linkse splinters, ofschoon hij die lui diep in zijn hart het liefst in de Vlakte der Kruiken ge huisvest zou zien. Hij moest wel om zijn goede wil te to nen: zijn ledenvergadering heeft destijds laten weten dat samenwerking van al wat links is de voorkeur verdient. Kuijers zit weer voor andere problemen. Zijn partij heeft drie zetels gewonnen en dat moet op de een of andere ma nier vertaald worden in macht. Aan de huidige ver houding (vier PvdA- en twee WD-wethouders) dient ge sleuteld te worden of de libe rale portefeuilles moeten zwaardere taken krijgen. Eén ding is zeker: hij krijgt zijn achterban alleen rustig als hij wat socialistische scalpen kan tonen. Maar Kuijers kan in de onderhandelingen weer geen al te grote mond opzet ten, want dan zou de PvdA in zee kunnen gaan met het CDA, dat na acht jaar dol graag van de oppositierol af wil en stellig met een 4-2 ver houding akkkoord zou gaan. Zo op het oog kan de PvdA het CDA en de WD tegen el kaar uitspelen, maar Kuijers en Walenkamp (CDA) zijn natuurlijk niet gek. Die zul len zeker overleg hebben ge voerd om ddt gat te dichten. Walenkamp weet dat zijn kansen in feite niet groot zijn en als hij dan toch aan de zij lijn moet plaatsnemen, is zijn belang méér gediend bij een zo sterk mogelijke positie van de WD in het college. Nog iets. WD en CDA hebben samen in de raad 19 van de 39 zetels, wat bij bepaalde Rust Waarom prefereert de PvdA in Leiden de WD als partner boven het CDA? Een promi nent PvdLA-er heeft mij dat op de verkiezingsavond in de Stadsgehoorzaal koeltjes en haarfijn uitgelegd: "Van de WD hebben we niet zo heel veel last. Want waaruit be staat die partij in Leiden? Voor een niet onbelangrijk deel uit mensen die van bui ten komen, hier hebben gestu deerd en zijn blijven wonen. Velen werken buiten Leiden. Lelden Leidse kroniek door Ruud Paauw spraakverordening vastge legd. De spelregels voor bur gers en gemeente staan nu op papier. De gmeente mag niet meer zo maar voorbijgaan aan de resultaten van de in spraak; er moet serieus reke ning mee worden gehouden, afwijzingen moeten goed ge motiveerd worden enz. Inspraak is een recht geworden. Mooi, hoor. Maar we zijn er natuurlijk nog op geen stukken na. Zo lang de gemeente zich nog vrolijk onder de gevolgen van in spraak kan uitwurmen (wie VRIJDAG 11 JUNI 1982 Gezicht op de Aalmarkt, van het Waaghoofd naar de Visbrug (1920). (Uit "Groet uit Leiden", prentbriefkaarten uit de verzameling van Adriaan Landman). stemmingen (als het er heftig aan toe gaat, zoals bij de erf pacht) een wippositie voor D'66-ers kan opleveren. En wat die partij doet, weet je maar nooit. Vandaar dat er in de PvdA mensen zijn die wel voelen voor een college met drie PvdA-ers (wethouder Van Dam verdwijnt toch al uit de plaatselijke politiek), twee WD-ers en een wethouder te leveren door een combinatie D'66-PPR. Dat geeft de PvdA wat bredere steun, Kuijers kan mooi verkopen dat de PvdA toch maar een wethou der is kwijtgeraakt en een dergelijke opzet komt (op een waarschijnlijk niet zo bedoel de manier) ook tegemoet aan de WD-wens dat het college op zo breed mogelijke leest ge schoeid moet zijn. Met deze patience zouden we nog enkele uren kunnen door gaan, maar zo is het wel ge noeg. Het zijn passanten, politieke toeristen. Bestuurlijk bete kent het dat ze een zekere af standelijkheid ten opzichte van de problemen hebben. Ze gooien er zeker niet met de pet naar, ze doen hun best, maar je kunt merken dat ze hier geen wortels hebben. Bij het CDA is dat heel anders. Het CDA heeft die wortels wél. Een belangrijk deel van de middenstand behoort tot die partij. Praat je over iets als een verkeerscirculatie plan dan wordt de druk op en de spanning in die partij heel groot en dat geeft geweldig gedonder in het college van B. en W.". In huwelijkse termen samenge vat: de PvdA bemint de WD niet, maar heeft aan haar wel een bijzonder rustige vrouw. Allen die getrouwd zijn weten dat dat héél wat waard is. Inspraak De Leidse gemeenteraad heeft maandagavond een in- bepdólt wat "goed gemoti veerd" is?) heeft het niet zo veel om de hakken. Inspraak tot zijn recht laten ko men is een mentaliteitskwes tie. En die valt niet op papier te zet ten. Niet goed Het meest trieste bericht van de afgelopen week vond ik dat gevalletje op de Titus- Brandsmalaan. Twee hond jes die de liefde wilden be drijven en hun bazen die het dddrover met elkaar hard handig aan de stok kregen. Mensen: het blijven rare dieren. Tik Afgelopen zaterdag werd in de MEAO-school aan het Lam- menschanspark het Neder lands kampioenschap tikken en stenograferen gehouden. Een wat vreemde bezigheid om een titel in te veroveren, vind ik. Waarom ook niet een na tionale wedstrijd in het boek-' binden of aardappelen schil len, denk je dan. Aan de an dere kant: waarom wél een wedstrijd in het kleiduiven- schieten en niet in het tikken? Eén van de organisatrices van de tiktitelstrijd zei met de in stelling van een top-coach: "Snelheid - daar is het ons om te doen". Ach. Ik heb eens een tikster gekend die rdzendsnel was, maar te vens een onhandelbare meid, zodat het werk toch maar langzaam opschoot. Er is méér onder de zon dan al leen maar snelheid, vrienden. Dat laatste móet ik wel zeggen, want zelf ben ik een ergono mische nul die al jarenlang armzalig met twee vingers de toetsen beroert. Groet Aan de lange lijst van fotoboe ken en -boekjes over Leiden is er gisteren éen toegevoegd: "Groet uit Leiden" (oude prentbriefkaarten uit de ver zameling van Adriaan Land man, met onderschriften van Willem Postel en verzorgd door Herman Kleibrink; uit gegeven door boekhandel De Kier. Prijs f 24.50). Het boekje geeft een beeld van Leiden uit, ruw gesproken, de jaren 1900-1930. Het bijzon dere er aan is dat enkele tien tallen ansichtkaarten zijn ge reproduceerd in de oorspron kelijke, wat primitieve kleu ren. Er zijn ook tal van opnaz men bij die mij nog nooit on der ogen waren gekomen en ik heb er in de loop der jaren toch al wat gezien. De onder schriften (niet te lang en niet te kort) ondersteunen de foto's goed en geven nuttige infor matie, o.a. ook het jaar waar in de foto werd genomen. Wat uit Landmans verzame ling ook goed blijkt is wat voor voortreffelijk communi catiemiddel in de jaren van weleer de prentbriefkaart was. (De telefoon was er al leen voor de elite). Allerlei boodschapjes deed men el kaar toekomen. (De post kwam ook drie keer per dag). Veel van Landmans kaarten zijn met die teksten afge drukt. Met mijn nieuwsgieri ge natuur heb ik mij daar ook royaal in verdiept. Er zijn hele .mooie bij, zoals de- hoop ik van u hetzelfde, daar mijn plan is om denklijk Dinsdag thuis te komen. Maandag kom ik al in Bode graven, maar dan zal het te laat wezen om nog naar huis te komen". Van Bodegraven naar Leiden, dat was in de eerste twintig jaar van deze eeuw nog een hele reis. En let eens op dat "Geachte Vader" - nóóit zal ik door mijn zonen op deze wijze worden toegesproken. Wat is er in de loop der tijden toch een móóis naar de knop pen gegaan. Wat ik node in dit fleurige boek je mis, is een behoorlijke inlei ding. Wie is Adriaan Land man, hoe groot is zijn collec tie, wanneer is hij er mee be gonnen, hoe fanaat is of was hij enz. Het is jammer dat de samen steller en/of de uitgever dat over het hoofd hebben gezien. Tot september In de zomermaanden zal deze rubriek niet verschijnen, ten zij zich zoveel "Onbegonnen Werk" voordoet dat er weer moet worden ingegrepen. In september zien we elkaar LEIDEN - Morgen wordt voor de zesde maal op het terrein van de Sterrewacht de jaarlijkse milieu- bijenmarkt gehouden, georgani seerd door de Imkersvereniging Leiden en Omstreken. Zoals op een markt hoort, worden er tal van zaken aan de man of vrouw gebracht, op de eerste plaats natuurlijk de bijenvolken zelf, maar ook kaarsen, honing, wol, spinnewielen, keramiek enz.. Er is vooral veel te zien en er wordt ook veel informatie ge geven op deze markt, die gratis toegankelijk is. Elk uur worden er demonstraties gegeven van de behandeling van een bijenvolk. Bezoekers behoeven niet bang te zijn dat zij aan hun dagje bijen- markt onaangename herinnerin gen overhouden, want de de monstraties worden gegeven in een steekvrije bijenstal, dat wil zeggen: er hangt plastic tussen het publiek en de bijenkasten. Ook is het mogelijk, met tien vijftien mensen tegelijk, een mie rennest te bekijken. Leerlingen van verscheidene lage re- en kleuterscholen vertonen werkstukken die ze hebben ge maakt. Verder zijn er demonstra ties van kaarsenversieren met wilde planten en bloemen, broodfiguren, Ikebana (Japanse bloemsierkunst), korfvlechten, figuurknippen, patchwork, volksschilderkunst, het verwer ken van droogbloemen, potten bakken. spinnen, weven, wolver ven, geitenkaasfabircage, boe- renschilderwerk, etsen, stoelen- matten, glas graveren, een hooi- kist, een zonnecollector en een windmolen, kantklossen, kaar sen gieten en trekken, bijenho telletjes, stenen slijpen, poppen- maken van natuurlijk materiaal Er is ook muziek: het Leids Jeugd orkest onder leiding van Henk Briêr treedt op, evenals het koor en orkest van de Rudolf Steiner- school en de Muziekgroep Triool met Ierse en Franse volksmu ziek. Ook treden de acrobaten van Ietje de Jonge op. De aangrenzende hortus botancus is morgen gratis open. De milieu- bijenmarkt, die vorig jaar negen- tienduizend bezoekers trok, be gint om negen uur. Mr. K.J. Cath verricht om tien uur de officiële opening. (Die eer valt hem te beurt, omdat de universiteit het Sterrewachtterrein gratis ter be schikking stelt). Van half elf af worden er elk uur films vertoond over bijen en sterrenkunde. De demonstraties in de steekvrije bijenstal beginnen om elf uur. De markt sluit om half vier. Het terrein van de Sterrewacht is via de Kaiserstraat te bereiken. "leder heel uur een voorstelling" staat op de luifel te lezen. De Filmac van Groenewegen vertoonde de troons- De bioscoop zoals hij er uitzag in het eerste jaar dat Groenewegen eigenaar was. "M'n vader vond het niet z wisseling en het publiek "was ftlmhongeng goed idee". LEIDEN - Omdat zijn vader aanne mer was, belandde hij al weer een kleine vijftig jaar geleden in het bioscoopwezen. Een merk waardige speling van het lot. G.H. Groenewegen: "Camera werd in 1919 door mijn vader aan de Hogewoerd gebouwd. Ik was toen nog maar een ukkie. Overi gens heette het toen nog geen Camera, maar Rembrandtplein- theater. Best een aardige naam, zo in de stad waar Rembrandt werd geboren. Maar goed, de op drachtgever bleek niet genoeg geld te hebben en zo werd mijn vader plosteling van de ene op de andere dag bioscoopman. Samen met de man die de leidingen had aangelegd, is hij het toen maar gaan verhuren". Net als zijn broers - "een paar zit ten er nog in de bouw" - kwam Groenewegen een paar jaar later in het bedrijf van zijn vader. En moest daarbij onder meer de huur ophalen bij de bioscoopex ploitant. "Ik zei tegen mijn va der: die bioscoop, dat kan ik zelf wel. Hij vond het niet zo'n goed idee. Bioscopen waren toen een beetje kermisachtig, hè. Eén van de huurders had de zaak inmid dels tot Casino omgedoopt en dat versterkte dat idee alleen maar. Nu vond ik dat zelf, plat gezegd, ook maar een rotnaam. In elk geval, ik deed het toch en Oud-eigenaar Groenewegen blikt terug: zo ben ik in 1934 de zaak een beetje gaan opfrissen". Bijna veertig jaar lang, tot 1972 bleef Groenewegen eigenaar van Camera, zoals de bioscoop dan uiteindelijk in 1963 zou gaan he ten. Luxor-baas Uges en filmgi gant Meerburg namen de handel destijds samen over. Nu. tien jaar later zijn de foto's en de affiches uit de vitrines verdwenen en is het rolluik definitief over de in gang neergelaten. Leiden is een bioscoop, die de laatste jaren zijn faam ontleende aan de nacht- voorstellingen. armer. Herinneringen Herinneringen ophalen aan de Roodenburgerstraat. Groenewe gen heeft uit zyn archief - "Ik heb boven twee kasten vol rot zooi staan" - een paar foto's opge diept. Ze liggen uitgespreid op tafel. "Kijk hier", zegt hij: "Daar staan de mensen in de rij voor een film pje over de troonswisseling in 1948. Ik had toen een soort Ci neac, zo'n doorlopende voorstel ling. Dat draaiden we de dan een paar weken achter elkaar. Maar die naam, Cineac, lag wettelijk vast. Je had dat toen bijvoor beeld al in Amsterdam. Dus dat werd Filmac, dat kun je op de fo to wel zien. Vlak na de oorlog, dat waren goede jaren. De men sen waren filmhongerig, hè. Je had toen ook nog geen tv. Dat kwam pas in de jaren vijftig, hoe wel je er nu pas echt last van krijgt. Toen nog niet. Tja, de mensen kunnen nu programma's opnemen, dus die blijven thuis. Nederlanders zijn al zo honkvast. De buitenlander niet, die is veel meer uithuizig. Daarom lopen bioscopen daar ook beter, denk ik. Ach, het is hoe dan ook een ontwikkeling die je niet tegen kunt houden. Persoonlijk ga ik zelf in elk geval liever naar de film. Nee, nooit in Leiden. Nooit meer in Camera geweest ook. Ik ga altijd naar Amsterdam". "Op die foto's zie je ook wel dat de Hogewoerd toen nog een hart stikke gezellige straat was. Kijk, achter Casino stonden nog een hele rij huizen en winkels. Dat is later gesloopt voor de St. Joris- steeg. Doodzonde. De tram stop te toen ook nog precies voor de deur. Dat kun je op deze foto mooi zien. Ik draaide toen 'De zoon van niemand', een Italiaan se film. Kent u waarschijnlijk niet. Nou was dat nogal een sen timentele film. Dus zei die chauf feur altijd bij de halte hier: da mes, zakdoeken gereed houden. En kijk: 'Gejaagd door de wind' heb ik ook nog gedraaid. Durf den de anderen toen niet aan". "Xja, hoeveel bioscopen had je toen? Allereerst was er Luxor, dat toen trouwens nog Imperial heette. Je had de ingang nog aan de Rijnsburgersingel, dat zult u wel niet weten. Daarna kwam Rembrandt en daarna Trianon. O nee, eerst nog - dat weet u na tuurlijk ook niet - een theater op de Oranjegracht. Dat zou je niet verwachten, hè, een bioscoop daar. Pas toen kwam Trianon. Ik spreek dan van de jaren dertig. En als laatste Lido. Eerst was dat een feestzaal. Concordia heette het". "In de loop van de jaren zestig is Camera een beetje art house ge worden. Reprises en zo. Kinder matinee. dat was ook altijd een succes. En op vrijdag en zaterdag de nachtfilms. We organiseerden ook filmweken met de studen ten. Ik weet nog heel goed. toen met een Poolse week. We draai den Potemkin, die beroemde film. De zaal zat in een mum van tijd vol en buiten stonden er nog een hele hoop te wachten. Dus ik zeg: als jullie dat willen, draai ik hem om half twee nog een keer. Nou dat wilden ze wel. Stonden ze buiten allemaal te wachten. Op de stoep zitten, en zo. Hart stikke leuk". "In 1965 begon Uges van Luxor in- teresse te tonen. Maar ik wilde nog wel even doorgaan. Moest weliswaar altijd in m'n eentje te gen die anderen opknokken, maar dat vond ik ook wel leuk, moet ik zeggen. In '72 heb ik de knoop doorgehakt en heb de zaak toch maar overgedaan. Ik vond het welletjes en het ge bouw was natuurlijk ook al aar dig oud". "Of ik het jammer vond dat Came ra dicht ging? Leuk vond ik het niet, nee. Zo plotseling ook. Ik dacht steeds: die redden het wel. Toen ook die plannen met dat grote filmcomplex. Maar de laat ste tijd draaiden ze van die af dankertjes van Luxor. Dat heb ik •nooit begrepen. En de nacht films, dat ging altijd goed. Maar de laatste tijd was het een beetje op de Rex-toer, hè. En dat is fout natuurlijk. Je moet je Ujn hou den". BART JUNGMANN Muziekuitgeverijen Het open café van het Leids Vrijetijdscentrum, B ree straat 66, is zaterdagmiddag gewijd aan de muziekuitge verij. Er is een markt van al ternatieve muziekuitgeverij-' en die cassettebandjes zullen verkopen. Het open café is el ke zaterdag van twee tot vijf uur. Bingo In buurthuis Op Eigen Wieken, Valkenpad 2, wordt zaterdag de laatste bingo van het sei zoen gespeeld, met een koel kast als hoofdprijs. De zaal gaat om half acht open. Fancy-fair Volkstuinvereniging Ons Bui ten houdt komend weekeinde een fancy-fair met diverse at tracties en een rommelmarkt in het clubgebouw, Willem de Zwijgerlaan. achter het com plex van voetbalvereniging Roodenburg Met een majo- rettenshow wordt de fancy- fair vanavond om kwart over zeven geopend. Zaterdag gaat het clubnuis om half elf open en zondag is de fancy- fair nog van tien uur tot half drie. De opbrengst is bestemd om activiteiten voor de jeugd en het majorettenpeloton te bekostigen. Argentinië Argentinië staat centraal op een themadag die de vor mingswerkcommissie van studentenvereniging SSR morgen organiseert. Om één uur wordt in het SSR-ge- boutv, Hogewoerd 108, de speelfilm "La hora de los hor- nos" (het uur van de opstand) van Fernando Solanas ge draaid, waarna de Argen tijnse dichter Vicente Zito Li ma een voordracht uit eigen werk houdt. Vervolgens zijn er lezingen van de historicus Leo Hagedoorn over de nieuwste Argentijnse geschie denis en de voormalig zende ling Schuurman over de Ar gentijnse cultuur en leefwij zen. 's Avonds is er een tradi tionele Argentijnse maaltijd en vervolgens is er om acht uur een vraaggesprek met cultureel attaché Curia van de Argentijnse ambassade. Volksdansen Voor het laatst dit seizoen is er zondagavond in het Leids Vrijetijdscentrum, Bree- straat 66, een voUcsdansin- Stuif. Naast een programma van Yvonne Knijnenburg zijn er demonstraties te ver wachten van het orkest Miori- ta, van jazz-choreografie Heathrow en een aantal men sen die iets ten gehore willen brengen. Aanvang zeven uur.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1982 | | pagina 4