"Foor orders moet
"De kerk staat weer in brand"
meer worden
Anti-roestbedrijf wil
bouwen in Sassenheim
Gezins
verzorging
moet steeds
meer
inleveren
Pater Alfons Kroese van Ongeschoeide Karmelieten:
Door
Kees
van Kuilenburg
PAGINA 12
Streek
DINSDAG 8 JUNI 1982
Directeur Hulsbos van jubilerend bouwbedrijf
te blikken. „Maar voor orders Het vakmanschap van het be-
moet in tegenstelling tot en- drijf staat ook borg voor een
kele jaren geleden wel ge- jarenlange samenwerking
knokt worden". met machinefabriek Spaans
in Hoofddorp. „De betonnen
kuipen voor de vijzelgemalen
van dit bedrijf worden door
ons vervaardigd. Zelfs tot in-
zuid-Duitsland zijn we met
Spaans op pad geweest om
die kuipen te maken. Spaans
waardeerde ons vakman
schap zo dat alleen wij in aan
merking komen om die kui
pen te maken".
Enige zorg heeft Hulsbos over
het vakmanschap van de
jeugdige ambachtslieden.
„Vijfentwintig jaar gèleden
hadden de schoolverlaters
meer in hun mars dan nu het
geval is. En dat is wel eens
vervelend, want nog steeds is
handvaardigheid een vereiste
in ons vak. Ook al lijkt het er
wel eens op dat mechanisatie
het vakmanschap heeft ver
drongen. Dat is slechts
schijn", meent Hulsbos.
Een oplossing voor dit pro
bleem ziet Hulsbos niet zo di
rect. Wel is hij van mening
dat er op de lagere technische
scholen minder vakgericht
onderwijs wordt gegeven dan
vroeger het geval was. „Er
worden nu lessen gegeven in
vakken die weinig met het ei
genlijke vak te maken heb
ben, zoals engels en creatieve
handvaardigheid". Vakken
die Hulsbos échter beslist
niet van het rooster wil
schrappen. „Want vormend
onderwijs is belangrijk voor
je verdere toekomst".
Een mogelijke oplossing ziet
Hulsbos in een verlenging
van de beroepsopleiding met
één jaar. „Maar dan uitslui
tend een verlenging die is ge
richt op de praktijk. Dat ze op
die manier alvast wat aan het
echte vak kunnen ruiken.
Want voor vakmensen is er
nog steeds een goede boter
ham te verdienen in ons be
roep".
NIEUW-VENNEP Niet alleen het betere werk,
maar ook aandacht voor de mindere klussen. Ón
der dit motto heeft het aannemingsbedrijf Hulsbos
in Nieuw-Vennep altijd gewerkt. Een streven dat
het bedrijf, dat dit jaar vijfenzeventig jaar bestaat,
nu beloond ziet. Ondanks de economisch mindere
tijden ziet de orderportefeuille van het Vennepse
bedrijf er nog redelijk gevuld uit.
De bakermat van het jubileren
de bedrijf ligt aan de Hoofd
weg in Abbenes. Jan Huls
bos, één van de pioniers in de
nieuwe Haarlemmermeerpol
der, begon daar een bouwbe
drijf. De vader van huidig di
recteur Cor Hulsbos, volgde
het voorbeeld van „opa Jan"
en begon 75 jaar geleden met
een bedrijf aan de Huigsloter-
dijk in Buitenkaag. In 1925
verhuisde hij naar de Lisser-
dijk, waar nu nog een gedeel
te van het bouwbedrijf is ge
vestigd. Het hoofdbedrijf
staat echter aan de Venneper-
weg in Nieuw-Vennep.
Cor Hulsbos voltooide in 1938
zijn studie aan de Hogere
Technische School. Ook toen
was het moeilijk om een
baantje te vinden en kon hij
alleen maar terecht in het be
drijf van zijn vader en zijn
broer. „Mijn broer Jan moest
tijdens de mobilisatie in
dienst, mijn vader werd ziek
en zo was ik al gauw be
drijfsleider", zegt hij. Vader
Hulsbos overleed en samen
met zijn broer zette hij het be
drijf voort.
Oorlogsjaren
Trots is Hulsbos erop dat het
bedrijf gedurende de vijf
moeilijke oorlogsjaren door
kon werken. „En wat mij nog
het meest deugd deed was
dat wij niet voor de bezetter
hebben gebouwd, maar uit
sluitend voor de mensen in
de polder en de rest van de
omgeving. De werknemers
van het bouwbedrijf kregen
in de oorlogsjaren van het be
drijf behalve het loon twee
pond tarwe uitgereikt. „Za
terdags stonden mijn broer
en ik tarwe af te wegen voor
Na de oorlog heeft het bedrijf
de vleugels uitgeslagen. Het
timmerbedrijf van Jonker
werd door de broers overge
nomen. Jan bleef in Buiten
kaag en Cor Hulsbos ging in
Nieuw-Vennep wonen. Inmi-
dels is ook broer Jan overle
den. Hulsbos voert nu samen
met neef Abelis en zijn zoon
Piet de directie van het be
drijf.
In de afgelopen jaren heeft het
bedrijf van alles aangepakt.
Vier kerken werden ge
bouwd, in de Lissese Poel
polder, in Uithoorn, Wou-
brugge en Vijfhuizen. Ruim
twaalfhonderd woningen in
de Haarlemmermeer en wij
de omgeving, scholen, be
drijfsgebouwen, bejaarden
huizen, boerderijen, kortom
een gevarieerde bouw. Ook
voor het onderhoudsklussen
voerde het Vennepse bedrijf
Hulsbos voor-
één van de laatste
werken van het
bouwbedrijf: een
boerderij in Abbe
nes.
uit. Deze instelling, zoals ook
al in het begin vermeld, is
voor Hulsbos reden lichtelijk
optimistisch in de toekomst
Voorwaarde is verkoop huidig onderkomen
SASSENHEIM/LEIDEN - Het
Léidse anti-roestbehandelings-
bedrijf Perquin gaat binnenkort
zijn poorten aan de Haagweg
sluiten en een nieuwe bedrijfshal
bouwen aan de Warmonderweg
in Sassenheim. Directeur P.M.
Perquin van het bedrijf is mo
menteel in onderhandeling met
de gemeente Leiden over de
overname van de bedrijfsgebou
wen. Het college van B en W van
Leiden zal vanochtend over een
en ander een besluit nemen. De
gemeenteraad zal dan waar
schijnlijk in augustus over de
aankoop het laatste woord heb
ben.
Het tectyleerbedrijf Perquin heeft
een voorlopig koopcontract ge
sloten voor de overname van het
bedrijfsterrein in Sassenheim.
Het betreffende stuk grond is
momenteel in bezit van mande-
maker Van Biezen. Een woord
voerder van de gemeente Leiden
heeft meegedeeld dat de overna
me door Leiden van de bedrijfs
gebouwen van Perquin aan de
Haagweg voor het bedrijf een
voorwaarde is om tot de verhui
zing te besluiten. Bestuurlijk zou
deze zaak echter nog niet rond
zijn omdat de gemeente en de be
trokkene nog geen overeenstem
ming over de hoogte van de prijs
hebben bereikt. Met name de fi
nanciering ervan zou problemen
geven omdat de gemeente Lei
den geen dekking voor het aan
koopbedrag kan aangeven.
Directeur Perquin zegt nog geen
commentaar te willen geven om
de onderhandelingen met de ge
meente niet te verstoren. Het be
drijf heeft dertig werknemers in
dienst. De grootste werkver-
schaffer van de anti-roestbehan-
delaar is de importeur van Ja
panse Mitsubishi-auto's, die
eveneens in Sassenheim is ge
vestigd.
Perquin wil wel kwijt dat een ver
huizing voor zijn bedrijf gunstige
gevolgen zal hebben omdat de
arbeidsomstandigheden in de
gebouwen aan de Haagweg mo
menteel te wensen overlaten. Bo
vendien zou het voortdurend la
den en lossen van auto's op de
smalle en drukbereden toe
gangsweg naar de Leidse bin
nenstad verkeersproblemen ge
ven. "Het zou daarom èn voor
Leiden èn voor mij heel goed zijn
als wij verhuizen", zo liet hy we
ten.
De bedrijfseigenaar denkt de
meerkosten die hij moet maken
om in nieuwe gebouwen te in
vesteren voor een deel terug te
De vestiging van Perquin aan de Haagweg in Leiden. Het laden en lossen van auto's geeft vaak
blemen op deze weg. "Het zou voor Leiden en voor mij beter zijn als wij zouden verhuizen", zegt airecieur
Perquin.
de Mitsubishi-importeur afne
men. Het nieuwe bedriifsge-
HAZERSWOUDE - Er is geen herkenning van rem,
overcompensatie of hysterie, er is iets anders aan
de orde, schreef de bekende Franse schrijfster Si-
mone de Beauvoir over de zestiende-eeuwse eerste
kerkvorstin Teresia van Avilia. Dit jaar viert de Or
de der Ongeschoeide Karmelieten, die haar vereert,
het vierde eeuwfeest van de heilige Teresia. Een
van de plaatsen waar dat gebeurt is het Diepgangs
centrum aan de Rijndijk, waar de Ongeschoeide
Karmelieten een vestigingsplaats hebben.
Pater Alfonds Kroese, provin
ciaal van het Hazerswoudse
centrum, vindt dat de kerkle
rares ook in de huidige maat
schappij nog een grote bete
kenis heeft: "Teresia leefde
in een zelfde tumulteuze tijd
als wij: Amerika was net ont
dekt, alles stond op zijn kop.
De wereld was groter gewor
den. de reformatie van Lu
ther en Calvijn was net op
gang gekomen. De kerk
zocht naar nieuwe wegen,
terwijl de mensen ook toen
niet wisten wat ze met hun
problemen aanmoesten",
schetst hij overeenkomsten.
"De kerk staat in brand",
schreef Teresia vierhonderd
jaar geleden. "En ook in 1982
staat de kerk weer in de stei
gers". vindt Kroese. Hij vindt
in deze tijd van popsterren en
machthebbers als Bregnev
en Reagan Teresia een inspi
rerend idool. "Met een idool
bedoel ik dan iemand die een
inspiratie betekent in tijden
waarin je zelf het moede
hoofd wilt laten hangen. Zij
heeft wat te zeggen aan men
sen met mystieke interessen
in onze tijd. Dat merk ik
vooral in gesprekken met de
jeugd", aldus pater Kroese.
"Teresia was een geestelijke
Don Quichotte. Iemand die,
zo zegt Walter Nigg, tegen de
windmolens in het gevecht
met de wereld heeft gewon
nen. Zij vond terug wat mij
op de been houdt", zegt pater
AJfonds.
Mijlpaal
De Ongeschoeide Karmeliet
vindt dat de heilige Teresia
telkens grenzen heeft verlegd
en angsten overwonnen. ''Ze
heeft heeft gepoogd te doen
wat zü als kleine vrouw kon.
Iemand die heeft geprobeerd
verder te kijken dan haar
neus lang was. Heel beschei
den wist ze precies wat ze
wilde. Kon ze haar idealen
niet bereiken via de rechter-,
dan probeerde ze het via een
linkerzijde bereiken. En an
ders ging ze dwars door het
midden".
"Een vrouw had in die tijd niet
veel te betekenen, maar zij
heeft er toe bijgedragen dat
de kerk niet alleen een man
nenwereld bleef. Zij legde
ook andere accenten, zoals
barmhartigheid en tederheid,
wat minder rationeel den
ken", aldus Alfonds Kroese.
Hij noemt het ook een mijlpaal
in de geschiedenis dat Tere
sia door paus Paulus VI tot
eerste vrouwelijke kerkleraar
is uitgeroepen. Kroese vindt
dat het goed is om in deze tijd
van Auswitschz, Vietnam en
El Salvador eens te kijken
naar inspirerende figuren uit
de geschiedenis. "We hebben
in Nederland voldoende god
geleerden, maar mensen die
"van God geleerd" zijn, die
niet opvallen maar een over-
woestbaar vertrouwen heb
ben, zijn des te zeldzamer",
zegt hij.
Karmelieten
Eén van die mensen is de heili
ge Teresia, die "van binnen
naar buiten leefde" en daar
bij volgens Kroese de sociale
dimensie in het oog hield.
"De mensen hebben tegen
woordig geen tijd meer om
goed na te denken, want het
tv-kastje moet aan. Oorlogen
en echtscheidingen zijn niet
de schuld van individuele
mensen maar van een hele sa
menleving", zegt hij, "beker
ing in onze tijd zou wel eens
een andere betekenis kunnen
krijgen. Het zou kunnen he
ten van extravert (naar bui
ten gekeerd, red.) introvert
(meer in zichzelf gekeerd,
red.) worden".
Teresia van Avilia stichtte sa
men met de veel jongere Jo
hannes van het Kruis de Orde
der Ongeschoeide Karmelie
ten. Dat kostte veel strijd,
want Teresia en Johannes
werden als ketters be
schouwd. Wreedheid, roddel
en narigheid werd de stich
ters niet bespaard: Johannes
bracht negen maanden in de
gevangenis door, terwijl Te
resia ettelijk brieven schreef
aan koning Philips II en
hooggeplaatste kerkelijke lei
ders om hun onderneming in
het juiste daglicht te stellen.
Alfonds Kroese heeft, zegt hij
zelf, wel eens moeite gehad
met de naam ongeschoeide
karmeliet. "Ik noemde me
zelf wel Nederlands-her
vormd karmeliet. Maar nu
draag ik die naam weer met
trots. Ongeschoeid betekent
kwetsbaar. Mensen kunnen
op je tenen gaan staan. Het
betekent ook dat je met je
beide benen op de grond
staat en dat je je nek durft uit
te steken voor een cultuur die
schreeuwt om rechtvaardig
heid. Het houdt ook in dat je
een halt toeroept aan de
mens-onvriendelijke ikke-ik-
ke maatschappij".
ANNEKE VAN VLIET
STREEK - Ondanks de sombere
vooruitzichten voor 1981 heeft de
Stichting Maatschappelijke
Dienstverlening Midden-Rijn
land toch een goed jaar gehad.
Dit staat te lezen in het jaarver
slag over 1981.
Aan het begin van 1981 dreigde een
drastische inkrimping van het
maatschappelijk werk. De hulp
verlening kon öp peil blijven
doordat de stichting een aantal
extra arbeidsplaatsen kreeg toe
gewezen uit het arbeidsplaatsen
plan van het ministerie van cul
tuur, recreatie en maatschappe
lijk werk. Bovendien breidde
Midden-Rijnland de zogenaam
de alpha-hulp belangrijk uit.
Bij Alpha-hulp is een bejaarden
helpster niet in dienst van de
stichting maar van het gezin
waar zij hulp verleent. Wanneer
niet meer dan twee dagen per
week wordt gewerkt hoeven er
geen sociale lasten te worden af
gedragen. De besparing die dat
oplevert betekent extra hulp-
Ook de leiding en de administratie
kregen met bezuinigingen te ma
ken. In 1981 moest Midden-
Rijnland, dat zich bezighoudt
met de gezinsverzorging en het
maatschappelijk werk in de ge
meenten Alphen aan den Rijn,
Hazerswoude, Koudekerk, Zoe-
terwoude en Leiderdorp (in to
taal ongeveer 100.000 inwoners),
65.000 gulden bezuinigen. Voor
1982 moet het dubbele van dit
bedrag worden bespaard terwijl
de stichting in 1983 maar liefst
260.000 gulden minder mag uit
geven.
Door in 1981 flink wat geld over te
houden (ruim 72.000 gulden) kan
Midden-Rijnland de bezuingin-
gen van de komende jaren op
vangen. De stichting vindt het,
blijkens het jaarverslag, zorgelijk
dat het ministerie extra bezuini
gingen wü opleggen. Voor 1982
verwacht men echter dat deze
beperkingen geen gevolgen zul
len hebben voor de meer dan
vijfhonderd arbeidsplaatsen bij
de stichting.
Ondanks de uitbreiding van de al
pha-hulp (in 1981 werden 138 ge
zinnen in Alphen op deze voor de
stichting voordelige wijze gehol
pen) bestaat er nog steeds een
wachtlijst voor de gezins- en be
jaardenverzorging. In de andere
gemeenten kwamen af en toe
ook wachttijden voor. In totaal
werden 873 gezinnen in het hele
gebied geholpen.
