"Vechtkabinet
liet ambtenarij
de vrije teugel
Banenplan bepleit
voor krijgsmacht
Autoloze dagen in Athene
Angst dat ministers
tekort zouden schieten
DINSDAG 25 MEI 1982
Is Ivo Pogorelich afkomstig uit een
gastarbeidersland? Dat valt
moeilijk te ontkennen, hij is een
Joegoslaaf. Maar daar staat
weer tegenover dat hij vrijdag
middag omstreeks half 1 vanuit
Londen op Schiphol aankwam.
Waren zijn papieren misschien
niet in orde? Nee hoor. die waren
prima in orde, daar mankeerde
niets aan. Maakt hij wellicht, op
de eerste de beste marechaussee,
de indruk van zo'n gastarbeider,
die het platteland van Montene
gro ontvlucht in de hoop in Ne
derland illegaal in de bloembol
lenteelt te kunnen werken?
Nee, dat kan met de beste wil van
de wereld niet gezegd worden.
Hij heeft dat lijdzame bleke van
een jonge Werther, en zijn han
den doen in niets aan die van
Van Goghs aardappeleters den
ken. Pleegt hij dan misschien ge
kleed te gaan in slonzige spijker
broeken, smeerolievette lederen
jekjes en dat soort verdachte kle
ding, waarin aanhangers van
Ajax' F-side de beest plegen uit te
hangen? Nee, ook dat niet, hij
pleegt zich eerder dandy-achtig
te kleden, en je hoeft de prijs
kaartjes er niet bij te hebben om
te kunnen bevroeden dat wat hij
aanheeft niet bij de Hema in Bel
grado gekocht is. Je kunt rustig
zeggen dat Ivo Pogorelich, voor
iedereen die niet marechaussee
is, er uitziet als een... violist!
Dat is dan fout, want Ivo Pogore
lich is een pianist, „van wie zon
der overdrijving kan worden ge
zegd, dat geen pianist de laatste
jaren zóveel opzien heeft gebaard
als hij. Zijn carrière heeft zich
razendsnel ontwikkeld. Recitels
in New York (Carnegie Hall),
Londen (Royal Festival Hall),
Tokio, Munchen en Berlijn beves
tigen zijn faam". Dat zeg ik niet,
maar de Stichting Kamermuziek
Amsterdam, die Ivo Pogorelich
naar Amsterdam haalde, waar
hij zaterdagavond in het Con
certgebouw speelde. Ik was daar
bij, en zal daar morgen nog over
vertellen, maar eerst moet u we
ten dat hij vrijdagmiddag lange
tijd op Schiphol werd vastgehou
den, omdat hij, zoals mij door de
chef van de marechaussee werd
uitgelegd, uit een gastarbeiders-
land kwam, en ook omdat zij hem
niet kenden:
„Als het André Hazes was geweest
hadden we het wel geweten,
maar wij hadden nooit van die
man gehoord".
Volgens de marechaussee was het
Pogorelich's eigen schuld, en was
hij normaal behandeld, zoals ie
dereen uit een gastarbeidersland
behandeld wordt. De marechaus
see had hem naar zijn retourtic
ket gevraagd, en naar zijn be
staansmiddelen, maar toen was
hij heel onhebbelijk geworden
(Pogorelich), kortom: hij had
zichzelf in de moeilijkheden ge
manoeuvreerd
Nu kan Ivo Pogorelich ongetwij
feld arrogant overkomen, hij
speelt eigenzinnig piano en ge
draagt zich ook buiten schootsbe-
reik van de piano vermoedelijk
eigenzinnig, maar de heer Rias-
koff van de Stichting Muziek Am
sterdam die hem kwam afhalen
schat dat het zeker een uur tot
vijf kwartier na de landing heeft
geduurd voordat hij (toevallig)
hoorde dat naar hem gevraagd
werd, en dat Pogorelich toch al
op Schiphol zat. Hij had staan
wachten tot het groene lampje bij
de bagageband was uitgedaan
en alle passagiers verdwenen
waren, hij had toen bij informa
tie geinformeerd, daarna was hij
op een andere verdieping gaan
bellen naar Londen, daarna had
hij zijn eigen kantoor gebeld, en
al die tijd had niemand van de
marechaussee hem gewaar
schuwd.
Ik ken dat. Ik heb precies zo'n zelf
de geval met een Joegoslavische
vriendin van ons in deze rubriek
beschreven, die de marechaussee
gesmeekt had ons even te melden
dat ze vastgehouden werd, maar
zij werd ook een uur lang als
lucht behandeld, hoewel ze
vloeiend Duits en uitstekend En
gels spreekt, van middelbare leef
tijd is en er aanzienlijk westerser
uitzien dan de gemiddelde mare
chaussee. Natuurlijk heeft Pogo
relich onmiddellijk gezegd dat
hij afgehaald zou worden, en dat
hij de volgende dag in het Con
certgebouw moest optreden, en
natuurlijk zal hij geirriteerd zijn
geraakt, omdat de piano, die hij
vooraf moest keuren, slechts van
half 2 tot 4 uur die middag be
schikbaar uias. Nu kan de mare
chaussee wel zeggen dat hij alles
aan zichzelf te wijlen had, omdat
hij, toen de heer Riaskoff er een
maal bijgeroepen was (rijkelijk
laat dus), ook nog eerst de excu
ses verlangde van de marechaus
see die ook op Riaskoff „een ex
treem botte indruk" maakte, en
toen dat geweigerd werd zelfs de
excuses van onze minister van
cultuur, maar dat kon Riaskoff
hem uit het hoofd praten door te
zeggen dat we op het ogenblik
door de kabinetscrisis geen mi
nister van CRM hadden...
Gelukkig kon Pogorelich nog even
de Steinway proberen en vond
hij hem meteen goed, en het con
cert was de volgende dag indruk
wekkend, maar het was toch uit
sluitend te danken aan het feit
dat Riaskoff door al zijn getelefo
neer naar Londen nog zo lang op
Schiphol was gebleven, anders
had de stampvolle Grote Zaal za
terdagavond naar het concert
kunnen fluiten...
Ambtenaren hebben het afge
lopen jaar een serieuze po
ging gedaan Nederland te re
geren. Ministers maakten ru
zie en waren niet in staat be
sluiten te nemen. Topmensen
van verschillende departe
menten deden daarom ver
woede pogingen om de kar
aan het rijden te krijgen. Zo
kon het gebeuren dat, hoogst
ongebruikelijk in het Haagse
circuit, sommigen van hen
naar buiten traden met visies
die soms lijnrecht stonden te
genover de zienswijzen van
hun eigen ministers.
Vooral in de sociaal-economi
sche driehoek is dit duidelijk
te zien geweest. Topambtena
ren die keer op keer openlijk
van zich deden spreken, wa
ren onder anderen dr. J. W.
Leblanc, directeur voor de
rijksbegroting bij het minis
terie van financiën, prof. dr.
F. W. Rutten, secretaris-gene
raal van economische zaken,
en de leiding van het Cen
traal Planbureau, prof. drs. J.
Weitenberg en prof. dr. C. A.
van den Beid. Een oud-minis
ter, die anoniem wil blijven,
gelooft niet dat ze het deden
om zichzelf op de voorgrond
te plaatsen: „Het was angst.
Angst omdat hun ministers
tekort schoten."
Onzeker
Zo waren de ambtenaren wan
hopig over de onzekere mi
nister Terlouw van economi
sche zaken, die keer op keer
de slag met zijn collega's ver
loor. Daarom namen de amb
tenaren hem aan de leiband.
Terlouw werd, volgens de ty
pering van de nog steeds
goed ingevoerde oud-minis
ter, de gevangene van zijn
ambtenaren. „Denk niet dat
ambtenaren dat plezierig vin
den. Ambtenaren zijn heel
loyaal, maar als ze zien dat ze
een bewindsman moeten lei
den doen ze dat".
Een opzienbarende uiting daar
van was het vergaande be
toog van secretaris-generaal
(Van onze correspondent
Frans van Hasselt)
ATHENE - Steeds vaker en steeds
langduriger wordt de Atheense
hoofdstad en haar havenstad
Pyreus bezocht door de „nefos",
de gifwolk die bij bepaalde
weersomstandigheden een dag
of wat boven de stad blijft han
gen totdat regen of een noorden
wind haar eindelijk weer ver
drijft. Zij bestaat uit zwaveldio-
xyde, stikstofoxyde, koolmono-
xyde, ozon, rook en stof, bene
vens uiterst schadelijke deel
tjes nikkel en lood.
Deze maand heeft de nefos reeds
twee maal toegeslagen. Zij be
gint alle gesprekken te beheer
sen omdat zij rechtstreeks leidt
Rutten van economische za
ken over de loonkostenont
wikkeling. Volgens de Haag
se etiquette kan een loyale
ambtenaar een dergelijk ver
haal niet houden. Rutten
ging over de schreef. De oud
minister: „Als ik Terlouw
was, zou ik razend zijn ge
worden en een hoop stampei
hebben gemaakt."
Het is niet bekend of het optre
den van Rutten heibel op
economische zaken heeft ge
geven. Op dit departement is
het traditie dat topambtena
ren naar buiten treden, hoe
wel dit nooit tot excessen
leidde. Hoe kon dit gebeu
ren? „De macht van de amb
tenaar is zo groot als de ruim
te die de minister hem laat",
zegt een ingewijde, „op het
moment dat een ambtenaar
verhalen houdt die zijn voor
behouden aan de bewinds
man, merk je dat er iets fout
zit."
Toch kan men Rutten niet over
één kam scheren met Le
blanc van financiën. Terlouw
is een uitgesproken zwakke
minister. Van der Stee is dat
niet. Die geeft zijn ambtena
ren de ruimte omdat hij zich
alleen met de grote lijnen wil
bemoeien. Van der Stee staat
sterk in de ministerraad
waarin hij kan doen wat hij
wil. Hij kan zich wel een vrij
moedige ambtenaar veroorlo
ven. Bovendien geeft hij de
indruk alsof het hem weinig
kan schelen of hij al dan niet
minister is. Een dergelijke
opstelling geeft iemand
macht. Van Agt doet het trou
wens ook zo.
Zijkamer
Op andere departementen bui
ten de sociaal-economische
driehoek is door bewinds
man en ambtenaren eensge
zinder gewerkt. Nieuw beleid
werd ontwikkeld en vaak en
thousiast uitgewerkt. Marcel
van Dam bijvoorbeeld leidde
het ministerie van volkshuis
vesting met strakke hand. Hij
naar de vraag of Athene de rest
van deze eeuw nog wel leefbaar
zal zijn. Op 11 en 12 mei liep het
aantal personen dat vanwege de
smog met hart- en ademhalings
stoornissen werd opgenomen,
zo schrikbarend op dat de mi
nister van milieuzaken, Tritsis,
op 13 mei voor het eerst het hele
stadscentrum afsloot voor alle
particuliere autoverkeer plus
Varia
zette duidelijke lijnen uit, die
hij tot op zekere hoogte wist
waar te maken in het kabinet.
Maar vaak liepen Van Dam en
zijn geestdriftige ambtenaren
stuk op de besluitvorming in
het kabinet. De bouwminis-
ter kon bijvoorbeeld in de mi
nisterraad geen cent los krij
gen voor woningbouw op
lange termijn. Typerend is
dat niet zozeer Van der Stee
weigerde maar diens ambte
lijke top.
Het is bekend dat Leblanc, de
al eerder genoemde directeur
van de rijksbegroting, in een
zijkamertje bij de vergade
ring van de ministerraad zat
met een „zakjapanner". Elk
idee dat in de vergaderzaal
werd gelanceerd liet Van der
Stee door Leblanc doorreke
nen. Zo bepaalde Leblanc in
feite wat mogelijk was.
Ook andere bewindslieden
stuitten voortdurend op de
rekenmeesters van Van der
Stee. De bewindsman diste
zonder eigen voorbehoud el
ke week nieuwe financiële te
genvallers op die zijn ambte
naren uit de computer lieten
rollen. Minister Van der
Louw van CRM voelde zich
voortdurend gefrustreerd
door de ambtenaren van fi
nanciën: „Je werd er gierend
gek van. Boze opzet om zo de
PvdA voor het blok te zetten,
mag je nooit vermoeden,
maar ik constateer wel het
feitelijk effect."
Vermaardheid
Op het punt van macht van
ambtenaren heeft Van der
Louws departement overi
gens een aardige reputatie.
De vorige crm-minister Gar
deniers (nu bewindvoerder
op volksgezondheid) heeft
vermaardheid gekregen door
de wijze waarop zij ja en
amen pleegt te zeggen op al
les wat haar ambtenaren haar
voorleggen. De sterke in
vloed die directeur-generaal
Verhoeven zo op het beleid
kon krijgen heeft de toenma-
de vrachtauto's. Pas na vijf uur
's middags mochten er weer
particuliere auto's gaan rijden,
echter alleen die met een even
nummer. Fabrieken rond Athe
ne moesten op minder dan hal
ve kracht gaan werken, een
maatregel die al eens eerder
was afgekondigd, maar waar
van de naleving moeilijk blijkt
te controleren.
Tijdens het afgelopen weekeinde
leek Athene opnieuw in de nefos
gehuld te worden. Zondag
avond kondigde Tritsis laco
niek aan dat het centrum nu
twee dagen achtereen moest
DEN HAAG (GPD) - Dc Tweede
Kamerfractie van de PvdA wil
van de toekomstige driejarige
middelbare beroepsopleiding
verpleegkunde (mbo-vp) een
vierjarige opleiding maken. De
PvdA is van mening dat de Euro
pese richtlijnen uit 1977 voor
dergelijke opleidingen in de Ne
derlandse situatie een driejarige
opleiding onmogelijk maken.
Martin Konings. onderwijsdeskun
dige van de PvdA-fractie. heeft
dit standpunt neergelegd in een
motie die hij maandag tijdens
een uitgebreide commissieverga
dering van de vaste commissie
voor onderwijs en wetenschap
pen uit de Tweede Kamer in
diende. Het is niet uitgesloten
dat ook de VVD-fractie de motie
van de PvdA zal steunen.
De vaste kamercommissie praatte
gisteren over de invoering van
het middelbaar dienstverle-
nings- en gezondheidszorgon
derwijs (mdgo). Deze nieuwe
vorm van over het algemeen
driejarig middelbaar beroepson
derwijs moet op 1 augustus 1984
in de plaats komen van het huidi-
Wie aan de competentie van de
lige bezetting van de afdeling
radio, televisie en pers allen
doen uitwijken naar een an
dere baan. Van der Louw
houdt de (inmiddels ver
nieuwde) top beter in de
hand dan Gardeniers deed.
crm heeft trouwens een belang
rijke veer moeten laten toen
het emancipatiebeleid werd
overgeheveld van crm naar
sociale zaken. Dat laatste mi
nisterie werd onder Den Uyl
ook uitgebreid met de post
„werkgelegenheid". En dat
is, achteraf beoordeeld, wat
minister Terlouw misschien
nog het meest de das om
deed. Dat hij zonder slag of
stoot „werkgelegenheid" af
stond aan sociale zaken.
„Economische zaken heeft
zich altijd al achtergesteld ge
voeld. Nu ze dat uit handen
moesten geven is dat gevoel
versterkt. Competentie is hét
belangrijkste woord in de
ambtenarenwereld. Wie aan
de competentie van een amb
tenaar komt wekt onderlinge
strijd op".
Niet dat ze bij sociale zaken nu
zoveel gelukkiger werden
met de uitbreiding van het
werkterrein. Ze kregen te
maken met een minister (Den
Uyl) die zich moest laten gel
den. Er moest een banenplan
komen naar het inzicht van
de nieuwe socialistische be
windsman. Dat kwam er ook:
tientallen pagina's beleids
voornemens. Nu is het weer
afwachten wat daar ooit van
terecht komt.
Dan was daar verder het oneer
volle gevecht over de wijzi
ging van de ziektewet. Het
kostte de minister enorm
veel tijd en energie: veel ge
bekvecht met de eigen partij
en de vakbond waarbn de
worden ontruimd, met onthef
fing alleen voor de taxi's, de toe
risten, ambulances etc. en (he
laas, wat de geluidsvervuiling
betreft) de motorfietsen. Dit
maal ging de oppositiepers er
keihard tegenaan: wie was deze
meneer Tritsis om met één pen-
nestreek, nog zonder er zeker
van te zijn of er nefos zou optre
den, een hele stad zou lamleg-
gen, winkels en fabrieken met
een miljoenenschade kon opza
delen en de door de staat zo
zwaarbelaste personenauto's
kon wegvagen?
Tot de irritatie bij de rechtse op-
PvdA wil voor
verpleegkunde
4 jaar cursus
gc middelbaar huishoud- en nij
verheidsonderwijs (mhno) en
middelbaar sociaal-pedagogisch
onderwijs (mspo)
In 1977 is het omvangrijke project
herstructurering mhnomspo be
gonnen met een voorbereidings
fase Het beoogt de ontwikkeling
van nieuwe driejarige en wellicht
tweejarige opleidingen zodat er
een samenhangend geheel van
negen tot elf brede beroepsoplei
dingen ontstaat, ter vervanging
van het huidige scala van onge
veer 35 smalle opleidingen.
Binnen het stelsel van nieuwe op
leidingen nemen de beroepsop
leidingen verpleegkunde een
aparte plaats in. Op 1 augustus
1980 zijn deze opleidingen over-
am btenaren slechts toe
schouwers waren. Het leidde
allemaal tot niets. Behalve
frustraties. Voor een coup
kregen de ambtenaren onder
Den Uyl en zijn twee staats
secretarissen geen ruimte.
Demissionair
Nu het kabinet na een jaar van
ruzie en besluiteloosheid
weer demissionair is. deze
keer vermoedelijk voor lange
tijd demissionair, gebeurt er
helemaal niets in Den Haag
De ministerraad vergadert
zelf niet eens over de „lopen
de zaken", zoals behoort. Hoe
reageert de ambtenaar, aan
wiens hart het landsbelang
zit gebakken, op deze situa
tie? Ruikt hij de macht?
Je moet de macht van de amb
tenaar niet overdrijven. Wij
zijn ook maar doodnormale
mensen", vergoelijkt een top
man op een vakdepartement
Zo'n uitspraak sterkt een
wantrouwend mens in som
bere gedachten. Het zijn im
mers altijd doodnormale
mensen die zich invloed wil
len verwerven.
Oud-minister Gruyters heeft
eens gemeld, dat zijn naaste
ambtenaren zich anders gin
gen opstellen op het moment
dat hij demissionair werd. De
gedachtengang van het amb
telijk apparaat lijkt logisch:
de minister is binnen enkele
maanden vertrokken, maar
wij, de ambtenaren zitten
hier nog jaren.
Ambtenaren bevestigen deze
lezing ..Je moet als ambte
naar voorkomen dat een de
missionaire minister een be
sluit neemt waarmee een vol
gend kabinet van misschien
een andere samenstelling zit
positie droeg bij het feit, dat de
regering niet was ingegaan op
een voorstel van oppositielei
der Averof, een commissie in te
stellen, bestaande uit de twee
partijen die, in overleg met bui
tenlandse experts uit steden
waar het probleem al was opge
lost, de desbetreffende beslis
singen zou moeten nemen.
In hun schik echter waren ander
maal de taxichauffeurs, die gou
den dagen beleefden. Het zijn er
echter zoveel (ruim 14.000, zes
maal het aantal van Londen),
dat er nu stemmen opgaan ook
hen aan banden te leggen en te
onderwerpen aan het even-one
vensysteem. dus steeds maar de
helft te laten rijden. Als dit plan
wordt uitgevoerd, zal het „kli
maat" voor de regering danig
kunnen verslechteren, want de
ze machtige beroepsgroep be
paalt voor een niet onaanzien
lijk deel de publieke opinie in
de Griekse hoofdstad.
gegaan van het ministerie van
vulsgezondheid naar dat van on
derwijs en wetenschappen De
regering heeft toen besloten deze
opleidingen op te nemen in de
hele herstructurenngsoperatie
van het mhnomspo
Het georganiseerde veld binnen de
gezondheidszorg heeft echter in
toenemende mate bij herhaling
ernstige bezorgdheid uitgespro
ken over deze ontwikkelingen.
Staatssecretaris Deelman (on
derwijs en wetenschappen) voelt
vooralsnog weinig voor het vier
jarig maken van dc verpleegkun
de opleidingen
Op de eerste plaats wil hij liever
geen uitzonderingen maken: alle
opleidingen binnen het toekom
stige mdgo dus driejarig. Op de
tweede plaats ziet hij geen moge
lijkheden om de 60 miljoen gul
den die dat extra jaar gaat kosten
vrij te maken binnen de onder
wijsbegroting Hij wil pas steun
geven aan de motie als dat extra
jaar volledig financieel gedekt is
MBRtaait waagt hij ach af of
het onderwijskundig nodig is de
opleiding vierjarig te maken
opgescheept. Een ambtenaar
kan in zo'n overgangsperiode
wel bepaalde zaken versnel
len of juist vertragen als hy
denkt dat de nieuwe minister
een ander standpunt in
neemt. Maar over het alge
meen zal het niet gebeuren.
Een ambtenaar is heel
loyaal."
De reeds aangehaalde oud-be
windsman herkent deze erva
ring niet. Hij onderstreept de
loyaliteit van de ambtenaar.
„Ik heb dat gevoel nooit ge
had dat ambtenaren anders
reageren als je demissionair
bent. Tenslotte kan diezelfde
minister nog terugkomen in
een volgend kabinet Een
ambtenaar weet dat een mi
nister demissionair kan wor
den. Dat accepteert hy."
De voormalige minister
spreekt hier nadrukkelijk
over de top van het ambtelyk
apparaat. Lagere ambtenaren
werken gewoon door Vol
gens de zegsman zyn de top
ambtenaren vaak wel erg te
leurgesteld als een kabinet
valt. vooral wanneer de rela
tie met de minister goed was
„Na de val van een kabinet ge
beurt er helemaal niets meer.
Alle vaart verdwynt uit een
ministerie. Alles stokt en
stopt. Het is net een leeglo
pende ballon. Het werk valt
voor tachtig procent weg. Het
is niet alleen vervelend, maar
ook frustrerend. Maar geen
klimaat voor grepen naar de
macht."
En: „Er zyn ministers die zich
laten leiden door ambtena
ren. In demissionaire status
kan dat niet meer. Dat is nou
het cssi ntR punt Als een
kabinet demissionair is
wordt er door niemand gere
geerd".
NCO vilidt
kritiek van
minister
niet terecht
AMSTERDAM (ANP) - Do kn
tiek die minister Van Dyk
vrijdag op de Nationale com-
missie Voorlichting en Be
wustwording Ontwikkelings
samenwerking (NCO) heeft
geuit, vindt deze commissie
niet terecht. De minister voor
ontwikkelingssamenwerking
wrwi t da NCO oodar maar
eenzijdigheid, vooral wat be
treft da bi thrtteHan vaa li m
le landencomités en solidan-
teitsgroepen die door de
commissie worden gcsubsi-
"Het geheel van de door dc
NCO gesubsidieerde activi
teiten ademt wellicht een be
paalde progn i. Igna
tuur. maar dat is heel wat an
ders dan eenzijdigheid", al
dus het verweer van dc com
missie.
De NCO verwyst naar de bevin
dingen van het Instituut voor
Ontwikkelingsvraagstukken
van de Katholieke Hoge
school in Tilburg, wiens laat
ste wetenschappelijk onder
zoek in 1980 positief was over
dc NCO Ka bal rapport vbb
de minister staan echter heel
andere visies en bevindingen
die nauwelyks een relatie
met het cyfermatenaal heb
ben. noch solide worden
beargumenteerd, aldus dc
commissie
Zij vermoedt dan ook dat Van
Dyk een discussie wil inzet
ten met een aantal eigen me
ningen over voorlichting en
AU
mee wordt het primair een
politieke discussie, zo waar
schuwt de NCO
AMERSFOORT (GPD) - Een
banenplan voor de krijgs
macht zou duizenden men
sen aan werk kunnen helpen.
R. Joustra, voorzitter van de
koninklijke vereniging van
onderofficieren Ons Belang,
zei dit in zijn jaarrede in
Amersfoort. Binnen het leger
is op veel plaatsen een tekort
aan personeel, meent hij.
„Willens en wetens" gaan de
politici daaraan volgens hem
voorbij als ze het hebben
over werkgelegenheidsbe
leid. Joustra vindt dat een
merkwaardige zaak, omdat
bekend is dat de personeels
bezetting bij Defensie onaan
vaardbaar laag is. waardoor
militairen soms werkweken
van zestig uur maken.
„Het scheppen van arbeids
plaatsen dient niet te stoppen
bij de kazernepoort", aldus
de voorzitter van de onderof
ficieren. die vaststelt dat De
fensie functioneert als een
soort kop van jut. „Wel is er
een krijgsmacht, maar de
middelen zijn er niet of nau
welijks", vindt hij.
Joustra spreekt daarop de poli
tiek aan. „Zolang men de
krijgsmacht noodzakelijk
acht. dient men daarvoor het
nodige personeel en de nood
zakelijke middelen ter be
schikking te stellen".
De voorzitter van Ons Belang
wijst op een simpele bespa
ringsmogelijkheid van mil
joenen guldens voor Defen
sie: beperking van de over
plaatsingen van militairen bij
promotie. In plaats van
steeds van hot naar haar te
gaan. zouden overplaatsin
gen binnen een beperkte re
gio moeten blijven. Joustra
hekelt het feit dat Defensie
hieraan - ondanks een uit
spraak van de Tweede Kamer
- niets heeft gedaan.
Gifnevel teistert Griekse hoofdstad
