Lerby stapt uit de schaduw
Huh
Zege Raas door...
gebrek aan
zelfvertrouwen
Johan Cruijff:
maar
de
hal remde ons
-C
Deen ontpopt zich na vertrek Cruijff weer als regisseur
Clerc bereid te vechten
MAANDAG 19 APRIL 1982
Sport
Ik had angst voor een sprint'
5?
AMSTERDAM (ANP) - Nog nim
mer sinds zijn terugkeer bij Ajax
is Johan Cruijff zo scherp be
waakt als gisteren tegen PSV. De
Eindhovenaren, die door hun
veel slechtere doelsaldo niets aan
een gelijkspel hadden, stemden
hun speelwijze helemaal op Ajax
af De Koreaan Huh moest, waar
Cruijff ook ging of stond, bij hem
blijven. Hij voerde zijn taak uit
met slechts oog voor Cruijff, de
bal kon hem gestolen worden.
Cruijff ergerde zich aan die bewa
king, die werd volgehouden, zelfs
al hij even "uitrustte" in het ei
gen strafsschopgebied. Maar ef
fect had het wel. Ajax kwam,
doordat ook de anderen met een
scherpe mandekking werden ge
confronteerd in spel noch ritme.
"Dat had weinig met Huh te ma
ken", vertelde Johan Cruijff na
afloop. "Het was de bal die ons
remde. Op een droog veld is met
dit soort ballen geen kort combi
natievoetbal mogelijk en wij wil
den kort spelen om risico uit tc
sluiten. Wij moesten daar
wennen, het was voor ons belang
rijk, omdat wij het spel moesten
maken".
Ajax slaagde daarin aanvankelijk
niet omdat Cruijff zich te zelden
met de acties kon bemoeien en
niemand anders de lijnen uitzet
te. Verdedigers bleven verdedi
gers en de middenvelders durf
den geen openingen te maken
met lange passes uit vrees voor
counters. "Na rust", voegde
Cruijff er aan toe, "is dat veran
derd. Wij hebben de bal veel va
ker gespeeld, wij hebben meer
over de vleugels gewerkt en toen
bleek dat zelfs de scherpste dek
king geen wapen is. Wanneer de
ploeg voor rust al de twijfels van
zich had durven af te zetten zou
den wij in die periode PSV al
hebben gepakt."
Trainer Linder vond de opdracht
die Huh voor de wedstrijd had
meegekregen een slechte zaak
voor het publiek, dat voor het
eerst sinds jaren het Olympisch
Stadion tot de laatste plaats be
zette. "Maar ik zou het misschien
ook hebben gedaan, als ik in de
plaats van Libregts had ge
staan", vergoelijkte hij. "Het was
toch duidelijk dat de manier
waarop Cruijff en Huh met el
kaar bezig waren van invloed
was. In de rust hebben wij afge
sproken feller te spelen, de ruimte
beter te gebruiken en de bal over
grotere afstanden te passen. Dat
lukte en daardoor verdween de
onrust. Daardoor kon PSV het
georganiseerde verzet niet meer
volhouden."
Over de blessure van Cruijff, in de
zelfde knie, maar op een andere
plaats was nog niet zinnigs te
zeggen. Vorige week begon
Cruijff ook pas donderdag met
de training. "Ik zal mij weer wat
moeten ontzien", concludeerde
Cruijff. "eerst maar kijken hoe
de situatie zich ontwikkeld. De
ernst van de blessure was moei
lijk te beoordelen door de bloed-
uitstoring er omheen."
ROUBAIX (GPD) - Gebrek aan zelfvertrouwen is voor Jan Raas de basis
geweest van een succes dat hij na 270 kilometer van stofvreten en bon
ken over kasseien omschreef als „mijn meest tot de verbeelding spreken
de uitslag in een klassieker".
Jan Raas: "Er zat niets anders op
dan het in mijn eentje te proberen".
ROUBAIX - Jan Raas is de der
de Nederlandse winnaar van
Parijs-Roubaix. Peter Post
(1964) en Jan Jansen (1967)
gingen de Zeeuw vooraf.
Voor Raas, die in 1975 be
roepsrenner werd, was dit
de 107e overwinning in to
taal.
Raas is een klassiekerspecia-
list. Hij won er dertien in to
taal. Daarmee is hij veruit
de succesvolste Nederlan
der.
De uitslag van de tachtigste Parijs-
Roubaix is:
1. Jan Raas (Ned) 270,5 km in 7 u 21
min. 50 sec. (gemiddelde snelheid
36,733 km per uur), 2. Yvon Berlin
(Fra) op 16 sec., 3. Gregor Braun
(Wdl) z.t., 4. Stefan Mutter (Zwi)
z.t., 5. EddyPlanckaert (Bel) op 37
sec., 6. Roger de Vlaeminck (Bel)
z.t., 7. Mare Sergeant (Bel) z.t., 8.
Ludo Peeters (Bel) z.t., 9. Bernard
Hinault (Fran) z.t., 10. Francesko
Moser (Ita) op 1.37, 5. Hennie Kui
per (Ned) op 2.38.
Parijs-Roubaix dus, 's werelds be
roemdste eendaagse dank zij
een keienparkoers waarvoor
thans een comité ijvert om het
onder monumentenzorg te krij
gen zodat de oprukkende asfal-
teermachines deze wielerreli-
kwie niet verpletteren. Jan
Raas deed het zoals het hoort
bij de heroiek van Parijs-Rou
baix: hij kwam alleen binnen.
Bang als hij was geweest voor
een sprint tegen wat er in de
spits van het deelnemersveld
overbleef: Hinault, Braun, Ber-
tin, Mutter, De Vlaeminck,
Planckaert, Sergeant.
„Ik had geen vertrouwen in me
zelf', zei Jan Raas over de inten
tie die ten grondslag lag aan zijn
solo die op vier kilometer van het
einde begon. „Vroeger zou ik het
best op een sprint hebben dur
ven laten aankomen. Nu had ik
er angst voor. Er zat dus niets an
ders op dan het in mijn eentje te
proberen".
Het gemis aan vertrouwen in zijn
grootste kwaliteit die hem behal
ve een wereldtitel in zeven jaar
beroepswielrennen elf klassieke-
roverwinningen opleverde,
groeide in Jan Raas door
pechvol voorseizoen. Nog nooit
is hij in de eerste maanden
>1 Aiax-PSV (3. !-
het jaar zo vaak ziek geweest
(twee keer uitgeschakeld door
een ernstige vorm van buikloop
en een keer een stevige griep).
Hij raakte in totaal vijf kilo onder
zijn gewicht, werkte er daar in
tussen drie van weg, maar hij
bleef zich minder sterk en daar
door onzeker voelen.
Zijn naaste omgeving heeft in de
afgelopen weken met geen
woord gerept over 'het geval
Raas'. Er was al genoeg narig
heid aan de top. Maar nu in Rou-
baix het leed geleden was, kon
het geen kwaad meer. Ploeglei
der Peter Post: „Hij was niet de
Raas die w\j kennen. Anders
druk en nerveus voor belangrij
ke koersen, nu opvallend rustig.
Ik stond er verbaasd van".
En ploeggenoot Cees Priem, zijn
persoonlijke vriend die als sterke
helper al zo vaak voor hem de
weg naar een overwinning vrij
maakte: „Hij is ontzettend met
zichzelf bezig geweest. Hoe be
roerder het ging, hoe stiller hij
werd. En dat was voor ons alle
maal nieuw. Hij reageerde zich
dit keer niet af met drukte, maar
met kalm-doen. Het zat bij hem
helemaal van binnen. Zo maak
ten we hem nog nooit mee".
Jan Raas zelf bleek zich al hele
maal ingesteld te hebben op een
AMSTERDAM (GPD) - In het duel Ajax-PSV (3
0) heeft Sören Lerby aangetoond dat juist hij
zich beter zonder dan met Johan Cruijff kan
manifesteren. De 24-jarige Deen heeft sinds de
rentree van de „nummer 14" bij Ajax begin de
cember van het vorig jaar constant geworsteld
met een vormcrisis, waaraan gistermiddag in
het Olympisch Stadion een abrupt einde kwam
toen Cruijff in de rust met een knieblessure in
de kleedkamer moest achterblijven.
Lerby, die zich in dienst van de
voetbalmeester vaak als een leer
ling heeft laten behandelen,
greep de vrijheid die hij in de
tweede helft kreeg aan om een
wedstrijd, die 45 minuten lang
maar niet wilde beginnen, te
voorzien van hoogstandjes waar
voor de 60.000 toeschouwers wa
ren gekomen. De „papieren"
aanvoerder van de Amsterdam
mers maakte drie minuten na
rust een eind aan de patstelling
en aan de onmacht van Ajax
door de bal uit een vrije trap van
30 meter afstand in de uiterste
hoek van het doel van PSV te ko
gelen. Een half uur later kopieer
de Lerby dat werkstuk en kort
voor het einde leidde hij het door
Schoenaker verzorgde derde
doelpunt in.
Tussen die bedrijven door was Ler
by weer de regisseur die hij voor
de komst van Cruijff was. Waar
hij zich wekenlang zelf had laten
sturen daar dirigeerde hij nu
weer zijn medespelers. Op die
manier maakte de middenvelder
duidelijk dat hij niet naar de re
servebank behoeft te worden
ar het steeds meer
r begon uit te zien toen talen-
om hem heen zich in de dit
heropende hoge school
in de Meer steeds meer op hun
gemak begonnen te voelen.
Hoewel Lerby na afloop van de
tweekamp genoot van de waar
dering en de belangstelling die
hij zo lang heeft moeten missen,
liet hij zich er niet toe verleiden
om zijn succes aan het vertrek
van Cruijff te koppelen: „Ik voet
bal echt niet tegen mijn zin met
hem. Ik vind het geen probleem
om een dienende rol te vervul
len. Echt slecht heb ik de laatste
weken ook niet gespeeld. Het
valt alleen niet altijd op wat ik
doe maar het is wel belangrijk.
Je kan niet allemaal spelers heb
ben die alleen maar goochelen",
aldus Lerby die er „met enig ge
luk" in ieder geval verantwoor
delijk voor was dat het circus
Ajax tenminste nog een bedrijf
voor de nodige variété kon zor
gen.
Na het openingsdoelpunt van Ler
by was er de ruimte voor het no
dige stuntwerk dat daarvoor had
ontbroken omdat PSV de wed
strijd nauwkeurig maar uiterst
sober had gecontroleerd. De
Eindhovenaren lieten Ajax lange
tijd niet in zijn spel komen. Tho-
resen stoorde naar hartelust op
de lijn Jansen-Rijkaard-Cruijff,
verdedigers schoven bij balbezit
snel op en de Koreaan Huh zorg
de ervoor dat de centrale Cruijff
die anders altijd het binnenko-
Lerby scoort met een schitterende vrije trap het tweede doelpunt
hij een eerder even fraai werkstuk kopieerde.
HOUSTON - Het politieke con
flict van zijn land met
Groot-Brittanniè over de
Falkland-eilanden heeft Jo-
sé-Luis Clerc, met Guiller-
mo Vilas de beste tennisser
van Argentinië, niet onbe
roerd gelaten. Clerc ver
klaarde dat hij bereid is on
middellijk naar zijn vader
land terug te keren om on
der de wapenen te gaan.
Clerc, succesvol proftennisser,
zei nerveus te zijn over wat
er in Argentinië aan de hand
is: "Ik voel, dat mijn land in
gevaar is. Dat maakt me ze
nuwachtig. Als ze me nodig
hebben, dat zal ik onmiddel
lijk klaar staan".
ir José Luis Clerc.
mende en uitgaande verkeer
pleegt te regelen, vrijwel con
stant buiten werking werd ge
steld.
De meeste tegenstanders van Ajax
hebben tot nu toe de vrijheid-
blijheid-gedachte gehuldigd
waar het Cruijff betrof. PSV
wenste met die ongebondenheid
echter niets te maken te hebben.
Dat lag trouwens ook niet in de
lijn der verwachtingen. De ver
wachting was echter dat Poort
vliet die Cruijff vier jaar geleden
in het UEFA-cupduel PSV-Bar-
celona „onzichtbaar" maakte
zich als cipier van het fenomeen
zou opwerpen. In plaats daarvan
gaf trainer Thijs Libregts de
voorkeur aan Huh, die Cruijff
geen meter ruimte gunde. „Het is
toch volstrekt belachelijk wat
die Huh deed. Op eigen helft
werd ik al geschaduwd", zo rea
geerde Cruijff zich later kwaad
af.
Huh zorgde er ook voor dat Cruijff
het voor de tweede maal in zijn
„tweede Ajax-leven" voortijdig
voor gezien moest houden.
Cruijff: „De hele week had ik al
last van mijn rechterknie. Toen
Huh me van achter een tik gaf,
klapte ik dubbel en ging het niet
uitvallen in dezelfde periode van
René van de Kerkhof, die ver
moedelijk verrekte enkelbanden
heeft overgehouden aan een har
de charge van Ophof. Hoewel
Van de Kerkhof vooral in het be
gin uitstekend op dreef was, be
tekende hij niet zoveel voor PSV
als Cruijff.
Die stond centraal in het
concept dat Libregts had opge
steld. Libregts: „Cruijff bepaalt
altijd wat er bij Ajax gebeurt.
Zou hij zijn uitgeschakeld, dan
zouden we al heel wat hebben
gewonnen".
Toen Cruijff van het toneel was
verdwenen, wist PSV geen
nieuw antwoord meer te beden
ken. Huh begon zonder opdracht
te zwemmen, zoals alle Braban
ders niet meer wisten wat zij
moesten doen toen de Ajacieden
heel wat meer lijnen begonnen
uit te zetten dan de hoofdweg die
anders altijd via Cruijff loopt.
Daarbij kwam dat Ajax in de rust
van het trainersduo De Mos-Lin-
der te verstaan had gekregen dat
het niet langer kort, maar lang
moest spelen.
De snel gescoorde openingstreffer
van Lerby zorgde er ook voor dat
Ajax eindelijk geïnspireerd raak
te. In de eerste helft leek het Am
sterdamse gezelschap op een
kunstenaarscollectief waarvan je
niet kunt eisen dat het op vast
tijden over de nodige inspiratie
beschikt. Alleen Boeve en Jan
sen, die zijn Feyenoord-niveau
steeds dichter gaat benaderen,
deden in die periode dingen die
ze eigenlijk niet kunnen. Na de
explosie van Lerby voegden Rij
kaard en Vanenburg zich bij hen.
Zij zorgden voor de extra klasse
waarover PSV in de eerste helft
niet had beschikt, hoe goed het
de wedstrijd ook had gecontro
leerd.
PSV speelde erg gedisciplineerd
en geconcentreerd, maar miste
het oorspronkelijke in zijn optre
den dat vele acties van Ajacieden
kenmerkt. Door zichzelf te wor
den en het tempo op te voeren,
speelde Ajax z'n tegenstander bij
vlagen weg. Dat leidde niet al
leen tot dne doelpunten, maar
ook tot inzetten-van-dichtbij van
Kieft, Ling en Schoenaker, waar
tegenover doelman Doesburg
uitstekende reddingen zette, tot
een door Lerby tegen de paal ge
schoten bal en tot een overtre
ding van Stevens tegen Olsen,
die met een penalty bestraft had
moeten worden.
In het begin van de vorige compe
titie had scheidsrechter Keizer er
geen moeite mee om Ajax in het
duel tegen PSV dne strafschop
pen te geven, die destijds leidden
tot een geflatteerde 5-2 overwin
ning van de Amsterdammers.
Ditmaal maakte het niet uit dat
Keizer zijn medewerking niet
wilde verlenen. Ajax won na rust
zoals het wilde en nam revanche
voor de nederlaag van 3-0 die het
ook zonder Cruijff in Eindhoven
had geleden.
De negende zege in successie (het
laatste puntverlies dateert van 31
januari, toen met 2-2 werd gelijk
gespeeld bij Feyenoord) heeft
Ajax in een riante positie aan de
kop van de eredivisie gebracht.
Voor het seizoen was voor de
ploeg een plaats in de sub-top
toegedacht, omdat van de jonge
ren nog geen topprestaties wer
den verwacht. In werkelijkheid
blukt Ajax met en zonder Cruijff
zun tijd ver vooruit. En dat ter-
wgl de volgende generatie al
weer klaar staat.
In het UEFA-team spelen immers
maar liefst acht Ajacieden. tegen
nul I'SV Ii i iiini; 1 t
Ajax, blijft PSV vooralsnog gok
ken op het kapitaal en bluft het
spelers van buitenaf aantrekken.
Vooral na rust bleek in het Olym
pisch Stadion dat Ajax een bete
re visie heeft gehad, door al jaren
geleden volop aandacht te beste
den aan de eigen kweek, waartoe
Lerby, die als 18-jange al naar
Amsterdam werd gehaald, in ze
kere zin ook behoort.
totaal verloren voorseizoen Pa
rijs-Roubaix winnen, leek hem
een onbereikbaar doel: „Ik ging
me al helemaal instellen op
koersen die voor mij het seizoen
goed konden maken een Neder
lands kampioenschap bijvoor
beeld, en Tour-de-France-etap-
pes. Daar was ik al flink mee be
zig.
De wanhoopspoging waarmee hij
op vier kilometer voor Roubaix
succes had, gebeurde in samen
spel met zijn ploeggenoot Ludo
Peeters die hem in de finale aan
bood verkenner te gaan spelen
Peeters: „Eerst wilde hij zelf
gaan, zo'n veertig kilometer voor
Roubaix, maar dat raadde ik
hem af. Laat mij het doen, zei ik,
dan kun jij zien wie in de achter
volging de beste indruk maakt
zodat je weet wie je het meest m
de gaten moet gaan houden"
Voor één man onder de concurren
ten was die filosofie een absoluut
overbodige gedachte: Bernard
Hinault. Van hem had iedereen
al lang kunne zien dat hu in een
geweldige vorm stak. „Niet ge
woon sterk", zou Jan Raas later
over Hinault zeggen, „maar ver
schrikkelijk sterk. Ongeloofluk
zoals-ie te keer ging"
Aan de eindstreep vertelde mede
koploper Eddy Planckaert dat
het hem was opgevallen hoe Ber
nard Hinault zijn aanvalswcrk
had gestaakt op het moment dat
Jan Raas met een machtige solo
op de finish afging
„Ik vond het vreemd", zei Planc
kaert op een manier die geen
twijfel liet over de beschuldigen
de ondertoon.
Bernard Hinault: „Ik had al zoveel
gedaan vandaag dat ik het niet
meer kon opbrengen om achter
Jan Raas aan te gaan Ik probeer
de het wel, maar ik voelde dat ik
er door zat. Echt: ik was hele
maal op"
Dat gold ook voor Roger de Vlae
minck die lang op weg leek om
het legendarische aantal van vijf
overwinningen in deze wedstnjd
te bereiken, maar wiens krach
ten te kort schoten toen het er
echt op aankwam De Vlae
minck: „Ik wilde wel. maar ik
kon niet".
Een andere grote nvaal voor Jan
Raas was op dat moment al kans
loos: Francesco Moser, drievou
dig winnaar en opnieuw een van
de grootste favorieten. Hij kreeg
ongeveer vijftig kilometer voor
het einde een lekke band die
hem tot een achtervoling dwong
waar de donkere Italiaan schitte
rend werk van maakte, maar wat
hem geen succes opleverde
Een uur lang joeg hij op een af
stand van ongeveer een minuut
achter de door lekke banden en
valparUjen steeds kleiner wor
dende kopgroep Ook met de
steun van de door tegenslag
achterop geraakte cracks als De
Wolf, Kelly en Van de Broucke.
redde Moser het niet
Van Hennie Kuiper - sterk gecon
centreerd naar deze koers had
Jan Raas evenmin last want hu
verloor het contact op vuftien ki
lometer van het einde. Twee lek
ke banden kostten hem via de
jachten te veel aan kracht en bo
vendien rammelde Kuiper van
de honger „Ik miste de tweede
ravitaillering en dat brak me in
de finale op".
Met Jan Raas (die demarreerde
kort nadat zun ploeggenoot Lu
do Peeters die voor hem de koers
openbrak, was achterhaald)
stond er eindeluk weer een ve
dette op het erepodium van een
klassieker. Na vuf mislukte po
gingen. Het werd tijd.
Van der Hart
blijft om te
tonen dat het
anders kan
DEN HAAG -Cor van der Hart
zal zijn contract met FC Den
Haag deze wec k met een jaar
verlengen. Dit ondanks het
feit. dat FC Den Haag zo goed
als zeker naar de eerste divi
sie degradeert. Van drr Hart
„Ik wil aantonen dat het hier
ook anders kan"
De 54 jarige ocfënmccster
hoopt dat te kunnen doen
door een andere opzet van de
organisatie en hot scoutings
apparaat Bovendien wil hu
dat oud-manager Eddie Hart
man meer macht knjgt bin-
i die
tic
tigde
waarin nog twee trainers
nodig zijn. Vandaag wordt
gepraat met de kandidaten
voor die twee andere trainer -
sposten: Piet de Zoete en Lcx
Schoenmaker
