Bravo - Winner - wat volgt?
800 Groene vingers schreven een boek.
Kadett met diesel
"Vorstelijk"
vlaggeschip
van Volvo
Langs de 'Autobahn
„Met mijn tuin in de wolken"
is het nieuwe Boek van de Maand.
T/m 9 mei 1982 f24,50 daarna
f15,40 duurder.
WOENSDAG 14 APRIL 1982
Een Europese topman
heeft kortgeleden de
verwachting uitgespro
ken dat de autoprijzen
in de komende tijd om
laag zullen gaan.
Ik weet niet meer welke argu
menten de man aanvoerde
om zijn bewering te staven,
maar het zou mij niet verba
zen als de feiten hem min of
meer in het gelijk zouden stel
len.
Eén indicatie is er al: diverse
als tijdelijk bedoelde "specia
le" aanbiedingen worden
blijvend gemaakt. Een duide
lijk voorbeeld daarvan vor
men de Bravo's van Ford.
Die actie is begonnen als een
trekpleister bij een enkel
model. Nu is het al een bijna
niet meer weg te denken on
derdeel in alle lagen van het
Ford-assortiment.
Het recept is eenvoudig: een
model optuigen met enkele
aardige extraatjes en het
dan leuk prijzen. Als het pu
bliek toehapt wordt zo'n in
cidenteel succesje snel een
blijvertje.
Natuurlijk volgt op zo'n actie
prompt de reactie. Van de
kant van de concurrentie. Ik
neem dan ook niet aan dat de
pagina-grote advertenties
waarmee Volvo dezer dagen
de 343 Winner aan het Neder
landse volk presenteert
geen gezelschap zullen krij
gen. Achter de schermen van
de autowereld wordt nu on
getwijfeld heel diep gepie
kerd over wat iedereen voor
zichzelf kan doen.
Inmiddels is die Winner er.
Toen de Volvo 343 zes jaar ge
leden werd geïntroduceerd
was hij nagenoeg de duurste
middenklasser. "Een goede
auto maar tegen die prijs
schier onverkoopbaar", oor
deelde de autopers.
Maar de jaren hebben inmid
dels over dat feit heengewalst
en terwijl de concurrentie
alsmaar duurder werd slaag
den de Volvo-mensen erin de
prijs van het Nederlandse-
model-onder-Zweedse-vlag
aardig constant te houden.
En nu dan die stunt met de zo
genaamde Winner: een 343
voor nog geen zeventien mil
le. Om heel precies te zijn:
een 343 voor vijf tientjes min
der dan wat er in 1976 voor
moest worden betaald. Maar
toen zat er wel een automaat
standaard in.
Maar hoe dan ook. die Winner
blijft een knappe stunt. En
volgens Volvo-directeur Rol-
danus gaat het hierbij niet
om een tijdelijke aanbieding,
maar om een troef waarmee
het merk het spel blijvend
naar zijn hand wil zetten.
"Dat is nog maar het be
gin...", voegde hij er agressief
aan toe.
Volvo is vol goede moed dat op
een voor dit jaar verwachte
markt van 405.000 eenheden
een aandeel van 17.000 stuks
kan worden gehaald. Daar
van moeten de 343 en zijn in
de toekomst verder groeiend
aantal varianten natuurlijk
voor het leeuwedeel zorgen.
Meer dan drie procent van de
totaalmarkt is het streven.
Maar bij Volvo hoopt men toch
ook niet minder dan 350 Vol
vo's 760 GLE dit jaar aan de
man te kunnen brengen.
Waarmee - gezien de ver
koopprijs vanaf 60.800 -
een bedragje van meer dan 20
miljoen gulden is gemoeid...
Op een zeer gerichte introduc
tiedag in het hoofdkwartier
van Volvo in Beesd werden
er al bijna honderd verkocht.
Terwijl de aflevering nog
moet beginnen.
Deze bijzonderheden kreeg ik
te horen toen mijn collega's
en ik kortgeleden in het
fraaie Westduitse Eifelge-
bergte in de gelegenheid wer
den gesteld een paar honderd
kilometer te rijden met die
inderdaad grandioze nieuwe
grote Volvo.
Het is voor de eerste maal dat
het Zweeds-Nederlandse
merk met een limousine is
vertegenwoordigd in dat seg
ment van de markt dat voor
de zogenaamde prestige-wa-
gens is gereserveerd. Tot die
hoek dus waarop tot nu toe
de hele grote merken (Merce
des. BMW, Jaguar, om er en
kele te noemen) de lakens
uitdeelden.
Die merken hebben er met de
Volvo 760 GLE een niet te on
derschatten rivaal bij gekre
gen. Natuurlijk gelden voor
zulke auto's wat andere nor
men dan voor de huis-tuin-
en-keuken-karretjes waarin
het gros van ons rondrijdt.
Wat men daarin als luxueus
zou bestempelen mag in wa
gens als deze Volvo gewoon
niet ontbreken.
Ik vind het een vorstelijke auto.
Ook om te zien. Wel wat hoe
kig maar toch sierlijk. Dat be
paalt echter niet de waarde
van dit nieuwe vlaggeschip
van de Volvo-vloot. Die zit in
het uitgelezen comfort en de
geraffineerde techniek. Die
geven de doorslag
Zeer goed zittende stoelen. Met
veel steun voor benen en rug.
En natuurlijk met ingebouw
de verwarming. Veel comfor
tabele ruimte achterin. Een
heel soepele stuurbekrachti
ging. Elektrisch bedienbare
ruiten. En desgewenst een
simpel knopje op het dash
board dat via een ingenieus
systeem de temperatuur in
de wagen constant kan hou
den. Maar dat is niet stan
daard.
De zescilinder injectiemotor is
een nagenoeg geruisloze
krachtbron die met zijn 156
paardekrachten voor een top
snelheid van meer dan 180 ki
lometer per uur kan zorgen.
We reden daar in de Eifel wa
gens met automatische ver
snellingsbakken (er is ook
een vijfbak beschikbaar),
waarvan de vierde versnel
ling een automatische over
drive is. Die zorgt voor veel
rust maar weinig trekkracht.
Als men dan met hoge snel
heid rijdend (dat mag nog in
Duitsland) toch even langs
een voorpaneer wil is e^n
drukje op een knop aan de
pook voldoende.
De overdrive wordt dan uitge
schakeld, er gaat een waar
schuwingslichtje branden op
het dashboard en het toeren
tal wordt met zo'n 1200 opge
voerd Men heeft dan vol
doende fut om die inhalings-
manoeuvre snel te voltooien.
En dan spreek ik hier van
snelheden ver boven de 150
km per uur...
De wagen laat zich opvallend
neutraal door de bochten ja
gen. De rust van de motor, de
constante temperatuur en het
kapitaal aan luxe en comfort
maken het rijden van zo'n au
to tot een belevenis.
Het is zoals gezegd niet fair zo'n
soort auto te projecteren te
gen normalere wagens. Men
kan zoiets alleen maar verge
lijken met andere rijdende
prestige-objecten. Die zijn er
genoeg. En daarbij zijn erg
gevestigde namen met on
aantastbaar lijkende reputa
ties.
Volvo zal het tegen die "zware
jongens" niet gemakkelijk
krijgen Want al heeft het
merk met deze 760 GLE (er
komt te zijner tijd ook een
turbo-diesel) een ijzersterke
troef in handen, Opel heeft
met dc Senator ervaren dat
dót alleen niet voldoende is.
De nog altijd populairste auto
van Nederland - de Opel Ka
dett - is nu ook met dieselmo
tor verkrijgbaar Met een
nieuw ontworpen 1.6 liter
krachtbron, compact van af
metingen en zeer licht ran ge
wicht
Dezelfde motor wordt nu ook m
de Opel Ascona gebruikt De
bobbel op de motorkap die
vroeger nodig was om een
diesel in het vooronder van de
Ascona te kunnen herbergen
is hierdoor overbodig gewor
den.
Aan het uiterlijk is derhalve
niet meer te zien of de Kadett
of Ascona op diesel of benzine
rijdt. Maar het is nog altijd te
horen. Vooral als de motor
koud is. Want welk merk men
ook neemt, geen enkel is er in
geslaagd dat specifieke die-
selgeluidje helemaal weg te
werken.
Overigens is het aanzienlijk
minder geworden. Dat zal on
getwijfeld hebben bijgedra
gen aan de toenemende popu
lariteit van de dieselmotor. Ik
heb het al eerder gezegd er is
nagenoeg geen automerk
meer of het heeft een diesel in
huis of is er mee bezig
Geen wonder. Want met alleen
is dieselolie in de meeste lan
den goedkoper aan de pomp,
de motoren gebruiken meest
al ook minder. En ze doen wat
prestaties betreft nauwelijks
meer onder voor hun benzine'
broers.
Hel ls derhalve kilometers tel
len en rekenen fo.a. met de
verhoogde motorrijtuigenbe
lasting) of men biji-oorbeeld
zo'n drieduizend gulden méér
wil neertellen voor een diesel
motor m een Kadett of een As-
Ik heb met beide diesels even
kunnen rijden. Het ls een op
vallend rustige en gemakke
lijk draaiende motor, die ui
teraard in de wat lichtere
Kadett vinniger aandoet dan
in de Ascona. Maar eenmaal
goed op gang is er nauwelijks
meer verschil en in beide wa
gens kreeg ik de naald van de
snelheidsmeter heel gemakke
lijk in de buurt van de 140
De Opel 1.6 D is de eerste Euro
pese dieselmotor voorzien
van een hydraulische rege
ling ran de klepspeling Pe
riodiek afstellen is nu overbo-
dig geworden
Tot slot een goed nieuwtje voor
de slordigen onder ons. Tot
nu toe leidde een lege diesel
tank steevast tot het tijdro
vende en onaangename ont
luchten van het injectiesys
teem. Bij de 1.6 Opel diesel
motor gebeurt dat automa
tisch bij het starten.
Vele malen heb ik in het verleden tijdens ritten naar vakantie
adressen in het zonniger zuiden gebruik gemaakt van het door
Peters' Uitgeversmij in Deventer uitgegeven boekje "Links und
rechts der Autobahn".
Het hele net van snelwegen in Wcst-Duitsland, Oostenrijk en
Zwitserland is daarin heel overzichtelijk in stukjes verdeeld en
elk stuk is zowel schematisch als op landkaart in kaart gebracht.
Alle uitritten, benzinestations, restaurants en hotels staan daarbij
aangegeven. Ook die op enkele kilometers afstand van dc Auto
bahn.
Bij herhaling heb ik thuis de route zitten uitstippelen Leuk werk
en geen onaangename verrassingen onderweg En op weg naar
andere landen heb ik het vaak betreurd dat zoiets zover ik weet
alleen van "Der Autobahn" is te krijgen. Bij de ANWB en in
diverse boekwinkels voor 7.50
Fiat is best tevreden ondanks
alle auto-ellende.
In groot verband juicht de Ita
liaanse fabriek dat vorig jaar
voor het eerst sinds jaren
weer winst is gemaakt.
En in Nederland is de nieuwe
importeur - Fiat Nederland
zeer enthousiast omdat de
agressieve verkooppolitiek
succes blijkt te hebben.
Dat laatste is in hoofdzaak te
danken aan de kleinere mo
dellen (de Panda, de 127, de
Ritmo) maar het merk heeft
het in deze moeilijke tijden
toch ook aangedurfd het
vlaggeschip opnieuw op te
tuigen, waarbij men deze
"oude" 132 meteen Van de ge
makkelijker zittende naam
"Argenta" heeft voorzien.
Dat men daarmee wat extra
aandacht heeft verworven
was mooi meegenomen maar
het ging er toch vooral om
aan de top van de lijn een Ita
liaan van allure te plaatsen.
En dat is goed gelukt. Dat
heb ik een tijdje kunnen er
varen toen ik deze "omge-
ÉMMÉriÉttNi^
In Nederland kan men kiezen
uit drie motorversies: een 2 li
ter carburateur, een 2 liter in
jectie en een 2,5 liter diesel.
Er bestaat ook nog een editie
met een 1,6 liter motor maar
die hebben de Italianen thuis
gelaten om hier de eigen Mi-
rafiori niet in de wielen te rij
den.
Ik had de 2 liter injectie met
een vijf-versnellingsbak. Die
kost inclusief btw 27.900.
ADVERTENTIE
BORDEN
va. #25
5.95
Leiden, Breestraat 142-144, tel. 133511
Wat ik voor zo'n klasse-kar
zeer aanvaardbaar vind. Een
zeer zorgvuldig aangeklede
wagen. Met tal van snufjes
aan boord. Maar toch ook
met enkele zwakkere kanten.
Om met het uiterlijk te begin
nen: het is de wagen aan te
zien dat het model al wat ou
der is. Dat wordt wel iets
weggemoffeld door de grote
brede kunsttoffen stootrand
die fraai in de bumpers door
loopt, maar dat kan de (te)
klassieke lijnen toch niet he
lemaal verdoezelen.
Gelukkig was de 132 en is dus
ook de Argenta uitgerust met
veel glas. Wat mede het voor
deel heeft dat van binnen
uit voldoende zicht naar alle
kanten is. Maar om dat te
kunnen constateren moet
men inmiddels tussen de
voor deze klasse eigenlijk on
gebruikelijke hoeveelheid lu
xe hebben plaatsgenomen.
Op de vloer dik tapijt, de voor
treffelijk zittende stoelen be
kleed met zwaar pluche (wat
voor mij overigens niet
hoeft), in het plafond wegglij
dende zonneklepjes, een kort
handig pookje en een heel
helder, smaakvol en over
zichtelijk dashboard.
Daarop zit uiterst links de af
beelding van een mini-auto
waarop rode lampjes gaan
branden als ergens iets essen
tieels fout zit. En daarop heb
ik bij herhaling moeten erva
ren dat de deuren van mijn
testauto moeizaam dicht gin
gen. Ze waren nogal eens niet
goed gesloten...
Jammer ook dat de pedalen
naar rechts afwijken waar
door de bestuurder het ge
voel krijgt scheef achter het
stuur te zitten. Bovendien zit
ten gas- en rempedaal zo
dicht bij elkaar dat ik na de
eerste keer mijn brede ge
makkelijk zittende schoenen
maar niet meer heb aange
daan. Ze pakten te vaak twee
pedalen tegelijk...
Starten (met automatische cho
ke) gaf geen problemen. Rij
den op de snelwegen ook
niet. Integendeel zelfs. Daar
ervaart men deze Argenta als
een redelijk rustige (behou
dens veel windgeruis) maar
zeker uiterst comfortabele li
mousine. "Alleen een beetje
week geveerd", denkt men
dan.
Maar hoe week dat is blijkt pas
goed als men onder wat min
der ideale rij-omstandighe-
den achter het stuur zit. De
wagen helt in de bocht heel
sterk over en op minder goe
de wegdekken wiebelt de
carrosserie bij elk kuiltje en
elk bobbeltje.
Bovendien blijkt in het stads
verkeer hoe lastig het ma
noeuvreren is met dc erg gro
te draaicirkel die de Argenta
nodig heeft. Het is bepaald
geen sinecure met deze bak
bijvoorbeeld in een drukke
parkeergarage een plekje te
veroveren. Gelukkig zit er
echter wel een uiterst glad
functionerende stuurbe
krachtiging op.
De motor draait en reageert ui
terst soepel. Hij wordt goed
gedirigeerd door een bak met
vijf versnellingen, waarbij de
laatste een duidelijke over
drive is en dus het geluidsvo
lume van de krachtbron nog
sterker kan terugdraaien. Nu
heeft Fiat er toch al alN MO
gedaan om de geluidshinder
tot een minimum te beper
ken. Maar met het hoekige
model is windgeruis natuur
lijk niet te voorkomen.
De 2 liter injectiemotor levert
ook heel behoorlijke presta
ties af. Binnen twaalf secon
den van stilstand naar 100 ki
lometer snelheid en een top
die in de buurt van de 170 ki
lometer ligt.
Als de naald van de snelheids
meter in de buurt van dat ma
ximum komt kost dat natuur
lijk een onevenredige hoe
veelheid benzine. Maar als
men zich wat weet in te to
men blijft het verbruik bin
nen zeer aanvaardbare nor
men Eén op tien is goed
haalbaar. Al zal men in de
praktijk wel wat duurder uit
komen. Omdat men al die
paardekrachten toch niet
voor niets onder de motorkap
heeft...
Al met al een royale comforta
bele reiswagen met behoorlij
ke ruimte voor vier personen
en hun bagage Niet te gek
duur om te kopen en te ge
bruiken. Alleen wat moeilijk
handelbaar op de vierkante
meter.
De aanbieding gekit t/m 9 met Echter zolang de voorraad strekt
Groene vingers. Een onzichtbare band met je
stukje groen. Hoe krijg je die?
Het nieuwe Boek van de Maand licht een tipje
van de sluier op.
De samenstelster van het boek. An Rutgers
van der Loeff, bezocht 80 succesvolle amateur-
tuiniers en deed hen het volgende voorstel: „Schnjf
zelf iels over je betrokkenheid bij je tuin, pak een
potlood en teken, of pak een penseel en schilder.
En als je het niet kunt, laten we het door
Marijke Heuff fotograferen.
Het boek .Met mijn tuin in de wolken" dat zo
ontstond, geeft ons een levend beeld van de
measen die uit niets een prachtig tuintje kunnen
laten opbloeien.
Vol liefde s< Ik ts< a ij hun tuin
B
g< n 'i'i fleuri t
wordt er door aangestoken.
