jm 3 "Lastige klant wordt altijd het best behandeld' Mt V* ert? C Allergologie op de schopstoel Voorzitter Kool stapt op b ij bibliotheek Mmm Auto slaat over de kop 4 Sn Er lopen streepjes door de tennismode flCHTERGRONDI ZATERDAG 3 APRIL 1982 LEIDEN In de acht jaar van zijn voorzitterschap heeft hij de bibliotheek zien veranderen van de 'allerslechtste in Neder land' tot de 'allermooiste'. Gisteravond, ruim een jaar na de verwezenlijking van de nieuwe bibliotheek aan de Nieuwstraat, nam hij afscheid, iets dat hem zeer aan het hart gaat. "Maar zelf heb ik ook gele den onder het bestuur van mensen die op hun tach tigste nog niet met stok slagen waren weg te krij gen". De heer mr. F.G. Kool (67) stapt volgens hemzelf dus terecht op als voorzitter van het bestuur van de Openbare Bibliotheek Leiden. "Er moet maar eens een frisse wind gaan waaien". Als be stuurder heeft hij er een bewo gen tijd meegemaakt. De nieuwe huisvesting van het hoofdfiliaal en verschillende nieuwe filialen in de Leidse wijken moesten ge realiseerd worden. "Mensen be seffen vaak niet wat dat voor spanningen meebrengt". Zelfs een bestuurscrisis bleef de bi bliotheek niet bespaard. Het gesprek gaat meer over het be sturen dan over boeken en lezen. "Want wat wist ik nu helemaal van een bibliotheek", zegt Kool, terugdenkend aan acht jaar gele den toen de Stichting Openbare Bibliotheek werd opgericht. De katholieke bibliotheek en Reu- vens fuseerden en voor de nieu we stichting werd een neutrale voorzitter gezocht. Kool: "Mijn vader was twintig jaar secretaris geweest in de Amsterdamse bi bliotheek. En als jochie mocht ik boeken gaan lenen aan de Kei zersgracht". Verder dan hetlenen van boeken was Kools kennis van een bibliotheek tot acht jaar geleden echter niet gegaan. Verrijkend Zelf komt hij namelijk uit een heel andere hoek. Kool studeerde rechten in Leiden, waarna hij een carrière tegemoet ging als procuratiehouder en directeur van verschillende bankvestigin- gen. Zijn laatste functie vervulde hij als directeur van een verzeke ringsbedrijf in Amsterdam. "Maar ik ben altijd geïnteres seerd geweest in bestuursfunc ties bij verenigingen. De vereni gingen hebben zulke mensen no dig en voor jezelf is het verrij kend om ook eens ervaring op te doen buiten dat bank- en verze keringswezen". Een 'uitdaging' was het voor Kool om acht jaar geleden het voorzit terschap van de bibliotheek op zich te nemen. Twee bibliothe ken werden één, en zijn taak was het ook de mentaliteit één te ma ken. "Toen ik kwam zag ik hoe échter de Leidse bibliotheek was. Verwaarloosd, niet door het Leiden I iii t ri *.i ff*1 personeel, maar door de over heid. Als nieuw bestuur zijn we toen begonnen met een beleids nota te maken die we met veel tam-tam hebben overhandigd aan de toenmalige wethouder Oosterman. We wilden duidelijk stellen: dit willen wij en jullie moeten nu eens wat doen". De tijden zaten het bestuur mee. Allereerst werd de wet op het bi bliotheekwezen ingevoerd waar door de personeelskosten voor taan door de overheid werden betaald. Eis van de overheid was wel dat de bibliotheek dan aan zekere eisen moest voldoen, en dat waren nu net de eisen die het bestuur zich ook al had gesteld. "Dat was de eerste steun in onze rug". Uitzicht op vervanging van de slechte huisvesting aan de Breestraat kwam er met de plan nen voor restauratie van het Hee renlogement aan de Nieuwstraat. Dit monumentale pand zou spe ciaal voor de bibliotheek worden ingericht. Gevolg was wel dat zodra de over heid meer geld en aandacht aan de bibliotheek besteedde, ook de bemoeienis van de overheid gro ter werd. Botste dat niet met de opvattingen van Kool, die groot voorstander is van particuliere instellingen met een grote vrij heid? "Nee, we hebben altijd goed kunnen samenwerken met de gemeente. Het is logisch dat er een grote controle moet zijn op zaken waar de overheid geld insteekt. Maar laat dan wel het initiatief altijd bij de instelling zelf. Het is goed dat er tegen woordig geen mensen van de ge meente meer in het bestuur zit ten. Zij moeten juist onafhanke lijk kritiek kunnen uitoefenen op een bestuur". Botsing Toch is het ook wel eens tot een botsing tussen bibliotheekbe- stuur en gemeente gekomen. Het bestuur bleek niet bereid de op brengst van het pand aan de Breestraat, eens cadeau gedaan aan Reuvens, in de pot te stop pen voor de restauratie van het Heerenlogement. Goed, zei de gemeente, maar dan steken wij ook geen geld meer in de bouw van een nieuw filiaal voor de Me- renwijk. Het personeel wilde zo'n filiaal niet op het spel zetten en diende een motie van wan trouwen in tegen het bestuur. Een compromis werd echter be reikt voor het bestuur daadwer kelijk zou aftreden: de opbrengst van het pand aan de Breestraat ging niet naar het Heerenloge ment, maar werd in het Meren- wijkfiliaal gestoken. Kool vindt nu dat de zaken toen nogal zijn opgeblazen. "Er was een verschil van mening, en dat mag. Ruzie is er nooit geweest". Heeft het bestuur destijds het vertrouwen van het personeel te ruggewonnen? "Ja, er is een on dernemingsraad ingesteld en toen was eindelijk ook de kwes- Mr. F.G. Kool, gefotografeerd bij het Heerenlogement, de hoofdbi bliotheek; "Buitenlanders worden naar Leiden gestuurd als ze een bi bliotheek willen bekijken". iFoto Holvast) tie van de inspraak goed gere geld. Voorheen zaten er twee personeelsleden in het bestuur, maar dat was voor hen vaak ook een moeilijke positie. Die ver trouwensrelatie tussen bestuur en personeel is toen makkelijk hersteld, als je elkaar maar ziet staan". Dat de Leidse bibliotheek nu de al lermooiste van Nederland is, een uitspraak van minister Garde niers, zul je uit de mond van Kool niet snel horen. "Natuur lijk, buitenlanders worden altijd naar Leiden gestuurd als ze een bibliotheek willen bekijken, dat is een bewijs dat we een mooie bibliotheek hebben. Maar je moet nooit tevreden zijn, dan glijd je af. Je kunt denken, moe ten jullie nu nog klagen, maar het is wel zo dat de lastigste klant altijd het best wordt behandeld. We hebben altijd moeten vech ten om de achterstand in te ha len, en dat gaat door tot er ook in Zuid-Oost een filiaal staat". Zwarte vlek Zuid-Oost is de enige wijk van Leiden waar nu nog geen biblio theek staat, een witte vlek. Kool: "Ik spreek liever van een zwarte vlek". Als voorzitter zal hij de bouw van dit filiaal echter niet meer meemaken. Gisteravond nam de bibliotheek op feestelijk wijze afscheid van zijn voorzit ter. Op het programma stonden onder meer een lezing van Kees Fens, 'Boeken lezen, dat nooit meer' en een optreden van de Sweet Wood Dixie Stompers. CONNY SMITS LEIDEN - Een 30-jarige Leidenaar is gisterochtend omstreeks half twaalf met zijn auto tegen een boom gebotst. De man reed in zijn auto in de Floris Versterlaan, in de richting van de vuilverbranding, toen hij door onbekende oorzaak, van de weg raakte en tegen de boom botste. De auto sloeg na de botsing over de kop. De man is na het ongeval overge bracht naar het ziekenhuis. Naar het zich liet aanzien heeft de Leide naar het er redelijk afgebracht. De auto is totaal vernield (zie foto). ADVERTENTIE Peuterspeelzaal in De Margriet LEIDEN Er komt een peuter speelzaal aan de Drie-October- straat in Leiden. Tegen het eind van de maand hoopt het bestuur van de nieuwe peuterspeelzaal op de dinsdag- en donderdag ochtenden te kunnen gaan draai en in één van de lokalen van de kleuterschool "De Margriet" van het scholenkoppel "De Margriet; 3-october". Volgens het bestuur van de kers verse peuterspeelruimte werd het na het houden van opiniepei lingen in de buurt steeds duide lijker dat er in de wijken Staal- wijk, Tuinstadwijk en Vreewijk behoefte is aan peuteropvang. Een paar wijkbewoners sloegen de handen in elkaar en gingen op zoek naar huisvesting. Het oog viel daarbij op een lokaal van de kleuterschool "De Mar griet". Er zal voorlopig nog op twee och tenden worden gedraaid, maar bij voldoende belangstelling wil het bestuur dit uitbreiden. Er kunnen nog enkele kinderen worden geplaatst. Voor informa tie kan men bellen: 120302, 140839 of 133201. LEIDSE £5? MnnpwF£K jTt LEIDEN - Een kijkje achter de schermen van het modegebeu- ren kreeg het publiek in de Waag bij de openbare "moulage"-les van Eduard van Rijn, docent aan de modeacademie Charles Mon taigne in Amsterdam. Hij liet zien hoe van witte katoen een ja pon of ander kledingstuk, op de pop wordt gesneden en in elkaar gezet. Dit is onderdeel van het lesprogramma van de Amster damse academie is vooral be langrijk voor de leerlingen van de couture-afdeling want alle grote ontwerpers werken eerst in witte katoen en gaan dan pas in hun vaak kostbare stoffen snij den. De middaguurtjes van deze bijna laatste dag van de Leidse Mode- week werden gevuld met mode show van Cecile Knapper en haar leerlingen. De mode-ondernemers van Nieu we Rijn en Botermarkt kwamen in de eerste show erg leuk voor de dag. Van Gé en Gé kreeg de weer goedgevulde Waag leuke sportieve vrijetijdskleding te zien. Vooral de pantalons met de heel hoge taille, die wordt geac centueerd door een koord, deden het goed. Van Match (sportkle- ding) toonden de twee dressmen en de vijf mannequins vooral tenniskleding. Kleding die zeker niet meer alleen wit is maar ook donkerblauw en rood mag zijn en deze zomer zijn op het gravel streepjes favoriet. Sportief en klassiek in de Waag Twee combinaties van Proveste e combinatie met een gehaakte das. i sportieve en een heel jonge blazer- (Foto Holvast) de Botermarkt met mooie rok of broek-blazercombinaties in rood en donkerblauw en een bijzon der fraai geel driedelig gebreid pakje. Maar een van de pronk stukken uit de show kwam bij Van Egmond van de Nieuwe Rijn vandaan. Mannequin Mar tha showde van deze modezaak een prachtige leren broek die tot net over de knie pofbroek was, dus heel wijd en daarna als een tweede huid om haar benen sloot. Het was een pracht exem plaar. Stijl, klassiek zonder tuttig te zijn, was de collectie die in de tweede show aan bod kwam Deze kwali tatief hoogstaande collectie kwam by Riélandaan. En wie dan denkt alleen maar voor wat oudere vrouwen. Mis hoor, Riel bet zien ook heel jonge kleding b.v. in de matrozenstijl (knie broeken. bermuda's en vrolijke jurkjes) in huis te hebben By de ze mooie kleding combineerde de schoenen van Van Dalen heel goed. Van Dalen liet o.m. een paar prachtige gele sandalettes zien met heel hoge hak met een lange vetersluiting met kwastjes maar ook een witte hooggehakte collegeschoen. De kleding van Vinke vormde het sluitstuk van de show. HENRIETTE VAN DER HOEVEN De vakgroep en de afdeling allergologie verbonden aan het Acade misch Ziekenhuis Leiden worden opgeheven. Hoewel de direc tie van het AZL nog moet beslissen ligt het niet in de lyn van de verwachtingen dat zy afwykt van het standpunt van het facul teitsbestuur Dit betekent dat de duizenden patiënten, die deze polikliniek be zoeken en die last hebben van allergische ziekten, hun heil er gens anders moeten zoeken Een aantal heeft duidelyk stelling genomen: deze patiënten kiezen voor een particuliere allergo- loog m de omggving. Degenen die by het AZL willen blyven zullen zich (naar gelang hun ziektebeeld) moeten wenden tot de afdebngen keel- neus- en oorheelkunde, longziekten en huid ziekten of voor de jongere patiënten kindergeneeskunde. Hoe is het mogelyk dat anno 1982 een besluit over het op heffen van de vakgroep en af deling allergologie zo tot stand kan komen"7 Ruim veertien maanden hebben de bestuurders van universiteit en Academisch Ziekenhuis de tyd gehad om tot een goe de afwikkeling te komen En dan presteren ze het toch nog om de laatste twee maanden pas 'echt' het een en ander te gaan regelen. Daarnaast blyft de vraag waarom een goedlo pende kliniek allergologie moet worden opgeheven Het is weer duidelijk geworden hoe ziekenhuis en faculteit opereren. Onafhankelyk van elkaar, maar naar buiten toe als Heilige Tweeéenheid De faculteit neemt het voortouw en het ziekenhuis hobbelt daar keurig achter aan On derling beschuldigen ze el kaar ervan debet te zijn aan de opheffing Wij schrijven januari 1982. Met enige trots verklaart de direc tie dat men met het innemen van een standpunt wil wach ten tot er een besluit is geval len in de faculteitsraad. Alsof het AZL een hele ander be- sbssing nog zou willen ne- Enkele weken later komt men weer met het grootste gemak terug op het eerder ingeno men standpunt. Het interne rumoer in het AZL moet de kop worden ingedrukt. Er volgt een mededeling in het personeelsblad "Centrum" Daarin verklaren directie en bestuur dat ze naar aanlei ding van het onderzoeksrap port van de universiteit zelf ook tot de conclusie zyn ge komen dat de afdeling aller gologie maar moet worden opgeheven. Het voornaamste argument van de faculteit het wetenschappelijk onder zoek een steviger en ook in organisatorisch opzicht een duidelijker plaats te geven in de wetenschappelijke ont wikkelingen, wordt klakke loos overgenomen. Waar blijft het rapport van het AZL waarin wordt uitgelegd wat de voordelen zijn voor de patiënten"7 Het AZL waakt toch ook over de patiënten zorg? Het lykt erop dat in een Acade misch Ziekenhuis vaak slechts naar kwalen en klach ten wordt gekeken. De mens als geheel telt daarin niet mee. Sommige specialisten zyn erop belust de grenzen van hun eigen vakgebied zo eng mogelijk te maken. Nie mand moet zich daar mee be moeien. Zodra deze 'medi sche code' wordt doorbroken is er ruzie. (Kijk naar de hart chirurgen, anesthesisten en cardiologen). Prachtig onderzoek Waarom wordt eigenlijk een kliniek allergologie, waar jaarlyks duizenden mensen komen, om zeep geholpen? Dat het om bezuinigingen zou gaan, zoals sommige mensen vermoedden, is door het faculteitsbestuur en di rectie van het AZL ontkend Ook is er in het verleden prachtig onderzoek gedaan. Het voormalig hoofd, allergo- loog Voorhorst, is in de hele wereld bekend geworden om zijn grensverleggend onder zoek naar de huisstofmijt. En wie kent niet de hooikoorts- berichten van het Acade misch Ziekenhuis Leiden Toch geen zaken die het AZL en de faculteit windeieren hebben gelegd? Het is heel begrijpelijk dat er door een afdeling op gezette tijden eens flink de bezem wordt gehaald. Maar om nu gelyk een afdeling, over de hoofden van de patiënten en personeel heen, op te heffen dat gaat toch iets te ver Dat patiënten daarover weinig te zeggen hebben is allang bekend, maar dat rapporten van de desbetreffende afde ling en adviezen van de Ne derlandse Allergologen Ver eniging terzijde worden ge legd en als niet uitvoerbaar worden bestempeld door een onderzoekscommissie, is toch erg kortzichtig. Zeker als je nergens leest in het rap port van de onderzoekscom missie waarom er geen cen trale afdeling allergologie kan worden opgezet, waar de specialisten van de afdelin gen longziekten, huidziekten en keel- neus- en oorheelkun de een adviserende rol heb ben. Het is toch onvoorstelbaar dat alléén voor wetenschappelyk onderzoek op het gebied van allergieën een vakgroep en afdeling moeten wyken De werkelyke reden achter hot besluit is echter moeilyk te achterhalen. Uit eerdere verhalen met mede werkers van de afdeling aller gologie komt naar voren dat de samenwerking met de drie andere specialisaties zeer slecht is Allergologie zit in het AZL al een hele tyd op de schopstoel Eigenlijk sinds de afdeling in 1962 zelfstan dig is geworden. Het is een vak waar met een zekere min achting tegenaan wordt geke ken. De drie specialisten van keel- neus- en oorheelkunde, huidziekten en longziekten, denken dit vak er dan ook wel even by te kunnen doen. De allergische patiënten, die deze situatie al eerder heb ben meegemaakt weten be ter Van het kastje naar de muur werden ze gestuurd. Er ontstond by wijze van spre ken een hemel op aarde toen er een afdeling allergologie verrees. En die wordt nu weer afgebroken. Na het vertrek van Voorhorst (1979), die zijn territorium voortreffelyk bewaakte (en dat was nodig, blijkt nu), heeft de faculteit haar kans schoon gezien. De plaats van de kroondocent werd niet op gevuld Volgens voorzitter G J Tammeling was er geen allergoloog van allure te vin den Het AZL sprong toen nog in. In allerijl werd er op kosten van het ziekenhuis een nieuwe allergoloog be noemd drs. P Widj«ya De fa culteit ging door met plannen maken en gaf hiermee toe aan de wensen van keel- neus- en oorheelkunde, huid ziekten en longziekten, die geen samenwerking duldden met allergologie. Zoethoudertje Het aardige van alles is dat de faculteitsraad zich in februari 81. overvallen door het be stuur en zonder enige achter grondinformatie, zich al voor opheffing had uitgesproken. Omdat er van de zyde van de allergologen veel druk werd uitgeoefend besloot, het be stuur een onderzoekscom missie in te stellen, die het beleidsvoorstel op juistheid moest gaan bekyken. In de wandelgangen had men het al over een "prachtig zoet houdertje. dat de schyn van democratie ophoudt" Namens de directie van het AZL verklaart J. Overeem diezelfde avond nog voor 95% achter de vakgroep allergolo gie te staan en dat het een he le zwakke stemming is ge weest. "Ook wy hebben het beleidsvoorstel van de facul teit via de raadstukken moe ten vernemen Voor ons is na tuurlijk het eerste criterium het veiligstellen van de pa tiëntenzorg". En dat criterium zal nog steeds gelden De faculteit heeft dat 'keurig' voor het AZL gere geld Nu alle patiënten wor den verdeeld zal er een werk groep in het leven worden ge roepen. onder toezicht van een begeleidingscommissie, die ervoor gaat zorgen dat er een overleg over de allergie- patiënten komt Daar komt óf ruzie van (samenwerken is immers niet de sterkste kant) óf de artsen komen niet opda gen omdat er op dat moment juist een spoedgeval is bin nengekomen. Aan beide za ken zou de werkgroep lang zaam dood kunnen bloeden. Het wordt pas echt spannend als de plaats van de kroondo cent inderdaad wordt opge vuld door een allergoloog (de faculteitsraad heeft zich voor deze voorkeur uitgesproken ondanks de waarschuwingen van het faculteitsbestuur dat zulks heel onverstandig is) in plaats van door een longarts met allergische kennis Want deze allergoloog zal de dagc- lykse leiding krijgen van de werkgroep en dat zullen de andere specialisten en facul teitsbestuur toch niet hebben bedoeld*7 SAS KI A STOELINGA.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1982 | | pagina 3