Zoeterwoudse
jongeren
schrijven Bar
3
Weerzien na
jaren in Katwijk
C
Twee vredesberaden erkennen kan niet
"Vrouwen bevallen op betonblok"
Kostbaarheden weg
bij Katwijkse rederij
WOENSDAG 31 MAART 1982
Geestelijk leven
Christelijke visiegevraagd inzake oorlog en vrede
ZOETERWOUDE - Tekstgroep
en bestuur van het rooms-katho-
lieke jongerenkoor 'Iduna' van
de parochie Sint Jans Onthoof
ding in Zoeterwoude verwach
ten van hulpbisschop Bar van
Rotterdam 'evangelischer' uit
spraken over het vraagstuk van
oorlog en vrede dan hij onlangs
in een artikel in het blad 'Nato
Review' heeft gedaan.
"Hoe kunt u als kerkleider in
Godsnaam zeggen, dat een abso
luut nee tegen bewapening en
oorlog onmogelijk is, dat de kerk
zich niet moet verliezen in uto
pieën maar de realiteit onder
ogen moet durven zien?", vraagt
'Iduna' in een brief aan de pas
geïnstalleerde hulpbisschop.
Mgr. Bar schreef in het bewuste ar
tikel onder meer, dat de Neder
landse bisschoppen geen steun
mogen verlenen aan het stand
punt van de rooms-katholieke
vredesbeweging 'Pax Christi'
over kernwapens, een standpunt
dat in grote lijnen overeenkomt
met de ideeën van het Interker
kelijk Vredesberaad ('Help de
kernwapens de wereld uit, om te
beginnen uit Nederland').
Volgens de Rotterdamse hulpbis
schop gaat het hier om een een
zijdig pleidooi voor een mening
die is gebaseerd op strikt militai
re, technologische en strategi
sche analyses In een kerkelijk
document is dit, naar Bar meent,
een onmogelijk standpunt, om
dat de kerk daarmee de grenzen
van haar bevoegdheden zou
overschrijden en betrokken zou
raken in een puur politiek debat.
Voor praktizerende christenen is
het volstrekt legitiem, het Nato-
standpunt (plaatsing van middel-
lange-afstandsraketten ook op
Nederlands grondgebied) te
steunen.
Nieuwe wegen
De Zoeterwoudse groep is 'verbij
sterd' over deze uitspraken van
mgr. Bar.
"Nieuwe wegen zijn, zoals u wel
licht weet, bijna 2000 jaar gele
den al aangegeven door Jezus
Christus, een profeet, een mens
met een visioen. Wij als kerk
hebben die wegen te moeilijk ge
vonden. De kerk heeft blijkbaar
het visioen van Christus verloren
en heult met de machthebbers of
laat zich door hen inpakken. Als
dat niet zo is, waarom wil zij dan
niet het politieke debat?"
Tegenover het verwijt van mgr.
Bar aan het adres van de vredes
beweging, dat deze zich 'intole
rant' opstelt, vraagt de Zoeter
woudse groep de hulpbisschop, of
men wel mag spreken van into
lerantie als mensen strijden voor
een rechtvaardiger wereld. 'Of
zou u deze intentie Pax Christi
willen ontzeggen
'Iduna' herinnert mgr. Bar aan de
profeten in de bijbel ('utopisten
bij uitstek'), aan de Bergrede van
Jezus zelf en aan een uitspraak
van de priester-dichter Huub
—Oosterhuis dat de utopie ons 'be-
wustzijn-op-z'n-best' is. Ook aan
Hulpbisschop
Bar ....realiteit
onder ogen
de vermoorde bisschop Oscar
Romero van San Salvador, "die
niet bleef staren op wat vroeger
was geweest en die de bittere
smaak van de beker tot de laatste
druppel heeft geproefd"Dat
soort kerkleiders heeft de kerk
nodig".
Groeiend aantal
De Zoeterwoudse jongeren verwij
zen de hulpbisschop nog naar
het studierapport van de gerefor
meerde commissie voor de be
studering van het oorlogsvraag-
stuk. Daarin staat, dat de kerk in
de huidige situatie niet anders
kan doen dan de confrontatiepo
litiek tussen Oost en West en een
veiligheidssysteem gebaseerd op
dreiging met massavernietiging
veroordelen en oproepen om
nieuwe wegen te gaan".
"Voorwaar een standpunt dat van
een christelijke visie getuigt en
dat daarom lijnrecht staat tegen
over het uwe".
Uitnodiging
"Wij menen, dat wij als christenen
verplicht zijn te blijven geloven
in de mensen, in de
goede wil, in
vredesbewegingen", zo besluit
de groep haar brief "Hun
groeiend aantal versterkt ons in
ons geloof'.
De vredesbeweging 'Pax Christi'
heeft de Nederlandse bisschop
pen naar aanleiding van het arti
kel van mgr. Bar in 'Nato Re-
view' inmiddels uitgenodigd
voor een gesprek.
'Pax' vindt, dat de kerk in Neder
land nog maar aan het begin
slaat van de discussie over haar
positie en zending ten aanzien
van samenlevingsvraagstukken.
Het bestuur van de vredesbewe
ging heeft weliswaar een stand
punt over het artikel van Bar,
maar, zo schrijft het de bisschop
pen in de uitnodiging, dat zal
niet het laatste woord zijn.
Beroepingswerk. Hervormde
Kerk: beroepen te Temeuzen
(ziekenhuispredikant) L C. Vo
gelaar Schaesberg (streekge-
meente Oude Mijnstreek), te
Woudnchem R. ten Napel Gies-
sen-Oudekcrk, te Zoetermeer J.
J. W. Mouthaan Nunspeet; aan
genomen naar Staveren kandi
daat G P den Hollander Bun-
nik; bedankt voor Dinxperlo J
Weernekers Leusden. Gerefor
meerde Kerken: beroepen te
Boxtel-Sint Michelsgestel (sa
men met hervormden) D. Stolk
Wolfaartsdijk. benoemd tot
vlootpredikant in lang verband
W J Woltjer Dokkum. aangeno
men de benoeming tot pastoraal
medewerker te Zuilichem-Ga-
meren W Hordijk Breukelen.
Gereformeerde Gemeenten: be
dankt voor Arnhem R. Katten-
berg Lelystad.
Mevrouw M. Dnessen,
A. Garscharen en mevrouw W. J.
Ruygrok zijn in de jaarvergade
ring van de Vereniging van Vrij
zinnige Hervormden Lelden-
Oegstgeest benoemd tot be
stuurslid. De bestuursleden Van
den Broek, mr Evelein en me
vrouw Alsema-van der Graaf tra
den af. Vooral de laatste (secreta
resse en 'vraagbaak') kreeg veel
dank.
Een internationale commissie
van rooms-katholieke en angli-
kaanse theologen heeft na veer
tien jaar studie gepleit voor een
nauwere relatie tussen beide ker
ken na vier eeuwen scheiding.
(Deze week komen wij hierop
nog terug redactie).
"Als binnen kerken echt onoverkomelijke
bezwaren bestaan tegen conclusies die het
Interkerkelijk Vredesberaad voor eigen
verantwoordelijkheid heeft getrokken,
dan zie ik maar één oplossing, en dat is:
zich van dat samenwerkingsverband los
te maken. Wat niét kan, is aan een parti
culier initiatief van een aantal mensen
uit verschillende kerken een gelijke posi
tie toekennen, en daarmee een nieuw vre
desberaad in het leven roepen, dat tot vol
strekt andere conclusies komt".
aanleiding van een mededeling van het
bestuur van het ICTO (Interkerkelijk Co
mité Tweezijdige Ontwapening) om hoge
voorrang te geven aan erkenning door de
kerken die in het IKV samenwerken.
"Toen negen kerken in 1966 de verantwoor
delijkheid voor vraagstukken van oorlog
en vrede aan een oecumenisch orgaan
overdroegen, leverde dat een aantal con
clusies op, waarvan de belangrijkste
sinds 1977 wordt uitgedragen onder de
leuze 'Help de kernwapens de wereld uit,
om te beginnen uit Nederland'. Daar is
vanzelfsprekend niet iedereen in de ker
ken het over eens. Maar je kunt dan niet
gaan zeggen: we doen het nu nog eens
over en roepen een ander beraad in het
leven, dat hopelijk een andere conclusie
trekt, om vervolgens beide vredesbera
den op dezelfde manier te behandelen".
Serieus
Ben ter Veer meent, dat éls een kerk het
niet eens is met de conclusies van het
Vredesberaad, dit niet automatisch hoeft
te betekenen dat ze zich uit dat verband
terugtrekt. "Voor mij is het niet onver
enigbaar wanneer een kerk zegt: hoewel
wii bezwaren hebben tegen de conclusies
van het beraad, blijven wij daarin toch
participeren. Ik kan me dat heel goed
voorstellen".
Als een kerk in twee vredesberaden gaat
zitten, betekent dit, volgens Ter Veer. dat
zij de deelneming van de kerk in het oe
cumenisch samenwerkingsverband
waar zij zich met acht andere kerken ver
antwoordelijk voor heeft gesteld - niet
meer serieus neemt. "Dén kun je inder
daad twee particuliere organisaties op
richten en die met eenzelfde status in de
kerk behandelen, hoewel ze over het vre
desvraagstuk verschillend denken".
Memisa
in '81
MEMISA - een in 1925 door
rooms-katholieke artsen op
gerichte particuliere organi
satie heeft vorig jaar 359
grote projeklcn voor gezond
heidszorg in de Derde Wereld
gesteund tot een bedrag van
bijna 8.5 miljoen gulden In
Afrika ktramen, mede dank
zij Memisa. 214 projekten van
de grond, in Latijns-Amenka
74. in A zie-Ocean ié 67 en tn
Europa 4
Het geld werd gestoken tn medi
cijnen, instrumenten, bouw,
vervoer. watervoorziening,
vormings- en basisprogram
ma's en missionaire onder
steuningen. Het ging naar
dorpen, regio's, poliklinieken,
ziekenhuizen, apotheken,
sta/huizen, voedingscentra
en tehuizen en werkplaatsen
voor gehandicapten.
Door bemiddeling ran Memisa
waren vorig jaar in ontwik-
kelingslanden 80 artsen
toerkzaam, 1 specialist (oog
arts), 2 apothekers. 45 ver-
pleegkundigen en 22 fysiothe
rapeuten. Memisa financier
de in eigen land geheel of ge
deeltelijk de opleid
artsen. 1 tandarts. 1 apothe
ker, 23 verpleegsters en I
vroedvrouw
De organisatie onderhoudt con-
tai t v.,n 500 mi onari
sen. Zij krijgen, voornamelijk
ter morele ondersteuning,
vier keer per jaar een pakket
toegezonden Alleen naar In
donesië en Brazilië gaan nu
geen pakketten meer, gezien
de invoerbeperkingen
Overigens blijft Memisa ook
aandacht schenken aan de
gezondheid van de missiona
rissen. Zij ontvangen medi
cijnen voor eigen gebruik en
worden regelmatig gekeurd
Vorig jaar ondergingen 229
paters, broeders, zusters en le
ken een tropenkeurmg. Ruim
200. die ziek icaren terugge
keerd. kregen hier een medi
sche behandeling.
32
Leden Maligroep Hazerswoude terug van reis:
Elly Vergeer (l) en Gabrie Timmermans i
tnaar dan heb je het wel gehad".
i de Hazerswoudse Mali-werkgroep: "De r
i hebber er te eten,
a Dijkm
HAZERSWOUDE-DORP
"Het dagelijks leven in
Mali is niet met dat bij ons
in Nederland te vergelij- Schrijnend
ken. Schoolkinderen moe
ten daar met zijn vijven
met één boek doen. Ze
krijgen één pen en één
schrift voor een heel jaar".
ian het woord zijn Elly Vergeer en
Gabrie Timmermans, beiden le
den van de Mali-werkgroep in
Hazerswoude-Dorp. In decem
ber en januari zijn ze een maand
op vakantie geweest naar dit Sa-
hel-land onder meer om te kijken
of het geld dat zij met de werk
groep hebben ingezameld voor
Mali op de goede plaats is aange
komen. De goede plaats wil zeg
gen bij twee andere Hazerswou-
denaars ter plaatse, Cees Stol
wijk en Bernadet de Boer, die
door de Stichting Nederlandse
Vrijwilligers naar dit Afrikaanse
land zijn uitgezonden,
hderhalf jaar geleden zijn Cees en
Bernadet naar Mali afgereisd. El
ly Vergeer en Gabrie Timmer
mans en de Hazerswoude Mali
werkgroep zijn toen een actie be
gonnen om het tweetal te steu
nen door geld bij elkaar te bren
gen dat in Mali van nut kan zijn
voor het tot stand brengen van
elementaire levensvoorwaarden.
In de anderhalfjaar is er tiendui-
Nu Elly Vergeer en Gabrie Tim
mermans naar Mali zijn geweest
hebben ze zelf kunnen ervaren
hoe schrijnend het gebrek aan de
meest eenvoudige dingen daar
soms is. "De vrouwen bevallen
daar op een blok beton met een
zeiltje of gewoon op de grond. In
EHBO-posten, voorzover die na
tuurlijk die aanduidling verdie
nen, liggèn medicijnen op de
grond", vertelt de 29-jarige Ha
zerswoudse. Het eerste waarvoor
het in Hazerswoude ingezamelde
geld is aangewend is voor het ko
pen van meubilair, tafels, stoe
len, kasten en banken, die van ij
zer moeten zijn omdat termieten
anders het meubilair binnen
twee jaar opvreten. Van het in
Hazerswoude opgehaald geld
zijn onder meer twee bevallings-
tafels gekocht, kasten voor EH
BO-posten en wat diens meer zy
gemaakt.
Op het moment hebben de r
in Dioila in Mali voldoende meu
bilair van Hollands geld kunnen
bekostigen. Het "tafels-en-stoe-
len-project" is daarom afgeslo
ten. "Maar er is nog steeds be
hoefte aan van alles", meent Ga
brie Timmermans. "Als er maar
gerichte hulp wordt verleend".
Timmermans haakt er vervolgens
op in met de algemene discussie
over ontwikkelingswerk die aan
de gang is. Het nut van ontwik
kelingswerk dat eruit bestaat een
paar landbouwmachines naar de
Derde Wereld te sturen, die ver
volgens na een paar jaar staan
weg te roesten omdat er geen
vervangende onderdelen ver
krijgbaar zijn, is natuurlijk aan
vechtbaar. Dat is ook niet het
soort hulp dat de Hazerswoudse
Maliwerkgroep wil verlenen.
Elly Vergeer: "Hoewel het maar
een klein beetje is wat wij voor
de mensen in Mali kunnen doen
zie je wel gelijk resultaten. En
het zijn vaak simpele dingen, zo
als het afstrijken van een put met
een cementrand, voor de zuiver
heid van het water". Gabrie Tim
mermans geeft een ander simpel
voorbeeld: "Cees Stolwijk heeft
de mensen geleerd hoe ze van
leem stenen kunnen bakken en
daar ovens van te maken. Bij de
traditionele kookwijze werd er
veel schaars hout verspilt en lie
pen vrouwen vaak oogziektes op
door de rook. Deze ovens hebben
een schoorsteen. Het is heel sim
pel, maar wel effectief'.
Bewustwording
Een ander terrein dat door van de
Mali-werkgroepbestreken wordt
is de voorlichting, het verstrek
ken van informatie voor de be
wustwording van de plaatselijke
bevolking. "Je hoort heel weinig
van Mali terwij het toch één van
de minst bedeelde ontwikke
lingslanden is", vertelt Gabrie
Timmermans. "Je moet de plaat
selijke omstandigheden onder
de aandacht van de mensen hier
kunnen brengen, want iedereen
wil graag weten waar zijn geld
aan wordt besteed. Contact met
een ontwikkelingsland is daar
om erg belangrijk".
Mali is land van ongeveer 900.000
vierkante kilometer en heeft zes
miljoen inwoners. De begroting
van het land beloopt driehon
derd miljoen gulden, iets wt een
stad als Zoetermeer ook in een
jaar te verteren heeft. De kinder
sterfte bij kinderen tot twee jaar
bedraagt in Mali vijftig procent
en ook het analfabetisme is er
wijd verspreid. "De mensen zijn
er ontzettend arm. Ze hebben
wel te eten, maar dan heb je het
gehad", weet Gabrie Timmer
mans uit eigen ervaring.
Politiek
Nu het meubilair-project afgelo
pen is gaat de Mali-werkgroep
hard door met een volgend pro
ject. Het idee om een gedeelte
van Mali te "adopteren" is bij de
club opgekomen. Dit zou moeten
iouden dat de groep inspringt op
vragen om hulp die uit het ge
bied zelf komen. De Mali-groep
had hiervoor de zusterhand (ju-
melage) die Hazerswoude met de
Westduitse gemeente Waldkap-
pel heeft willen benutten, om zo
samen met de Duitsers een hulp
programma aan Mali van de
grond te krijgen.
"Zo geef je nog een beetje inhoud
aan die jumelage", vindt Elly
Vergeer. "Als je ziet wat een geld
al die uitwisselingen van vereni
gingen en mensen kosten dan
zou het beter besteed kunnen
worden voor het adoptiepro
ject".
Om de noodzakelijk contacten
voor dit nieuwe project te leggen
had de Mali-groep de plaatselijke
politieke partijen ingeschreven.
"Het CDA heeft dat heel bot ge
weigerd. Ze antwoordden iets in
de trant van "daar lenen wij ons
niet voor". "En van de WD heb
ben we helemaal geen antwoord
gehad", vertelt Gabrie Timmer
mans, nu een beetje boos. "Maar
we gaan er toch mee door. Hoe
wel het voor de Stichting Neder
landse Vrijwilligers ook een
nieuw project is staan ze er wel
achter".
RAYMOND PEIL
SCHIPHOL - In meer dan 32
jaar had mevrouw De Bruin-
Bentley uit Katwijk niets van
haar broer gehoord. Ze wist
niet waar hu woonde en zelfs
niet of hij nog in leven was.
Een paar maanden geleden
ging de telefoon in huize De
Bruin in Katwijk "Je spreekt
met je broer", klonk het in
het Engels
De broer bleek in de omgeving
van Melbourne in Australië
te wonen en in blakende ge
zondheid en goede welstand
te verkeren. Hij wilde niets
KATWIJK - Uit het kantoor van de Katwijkse rederij Kennemer-
land hebben onbekenden een originele Mesdag gestolen Het
schilderij stelde een bomschuit aan het strand voor. De waarde
wordt geschat op 15 000 gulden
Voorts worden bij het aan de Rijnlandkade gevestigde bedrijf
twee geschilderde portretten van voormalige directeuren ver
mist De waarde van die schilderijen wordt geschat op elk 2000
gulden Ook een koperen hangklok en een telefonisch ant
woordapparaat zijn weggenomen
De politie heeft nog geen aanhoudingen vemchf
bever dan een weerzien met
zyn uit het oog verloren zus
ter.
Vanmorgen om tien over negen
arriveerde broer Bentley met
rijn vrouw op Schiphol. Me
vrouw De Bruin had
spandoekje bij zich met de
tekst "Welcome in Holland
voor het geval broer en zus el
kaar niet meer zouden her
kennen. Het bleek een over
bodige voorzorg Ook een
grote grijze baard konden
voor mcvTouw De Bruin de
familietrekken niet verhul
len.
Broer en zus Bentley zijn En
gelsen van geboorte. Ze heb
ben elkaar daar rond 1950 uit
het oog verloren, toen de
broer naar Austrabé c
greerde
Hu is nu van plan om sar
met zgn vrouw dne maanden
bij het echtpaar De Bruin i
Katwijk te blijven om de fa
miliebanden opnieuw aan te
halen.
_L
