Door het slijk om
bekend te worden
De schoonheidsspecialiste
begrijpt er niets meer van
Rage van moddergevechten waait over naar ons land
Examen in diskrediet gebracht
ZATERDAG 27 MAART 1982
Extra
PAOINA 19
Francy flinks) en Patricia bij de aanvang van het gevecht: "Jezelf helemaal geven
Beroemd
Hij haalt twintigjarige Natalie
de woorden uit de mond. Zij
doet mee aan de competitie
modderbadvechten omdat ze
beroemd wil worden. „Ik wil
dolgraag actrice worden en ik
hoop me met deze modderge
vechten in de kijker te spe
len. Je weet maar nooit. Per
slot van rekening zijn de gro
te sterren van nu in hun be
gintijd ook door de modder
gehaald."
Door
Sjak Jansen
Om die laatste opmerking moet
ze zelf nogal lachen. Ze zegt
dat het vechten in de modder
„ontzettend vermoeiend is.
Je ledematen worden heel
zwaar. En je hoofd nog
zwaarder, want die blubber
gaat natuurlijk in je haar zit
ten."
Tijdens het rollebollen is het
volgens haar van belang de
mond stijf dicht te houden.
„Ik moet er niet aan denken
dat je wat van die modder
binnenkrijgt. Dat smaakt wel
zo afgrijselijk."
Bijster ongezond is dat volgens
Jan Willem ovengens niet.
„Het is oerdegelijke modder,
gemaakt van zuivere Lim
burgse klei", zegt hij. „Maar",
zegt Patricia, „het kost je de
grootste moeite om het van je
lijf te wassen."
Natalie, serieus: „Na afloop van
een gevecht sta je zeker een
uur onder douche. En zelfs
dan zit die blubber de volgen
de dag nog in je oren. Maar
ach. er zijn mensen die hele
sommen geld op tafel leggen
om m een Roemeens kuu
roord hetzelfde te doen."
Wat heb je nodig om in het
modderbad enigszins carriè
re te kunnen maken? Patricia
hoeft daar niet lang over na te
denken. „In de eerste plaats
moet je er goed uitzien: het
oog wil immers ook wat.
Slappe slungels en mensen
met overal vetbubbels kun
nen het wel schudden. Ver
der is een beetje kennis van
judo nooit weg. Dat merk ik
zelf. Trainen? Nou ja, ik til
wel eens een haltertje op. En
voor de rest stoei ik wat met
mijn broer. Maar een beetje
uithoudingsvermogen moet
je wel hebben, want heus: na
zo'n gevecht van vijf rondes
ben je de uitputting nabij."
Benenwerk
Volgens Natalie komt het in het
modderbad vooral aan op
armkracht en het benenwerk.
Voorts kan een slimme tac
tiek allesbepalend zijn voor
een overwinning: „Je tegen
stander afleiden en dan
plotsklaps aanvallen is een
truc die nogal eens effect wil
sorteren", zegt ze.
Van gemene trucjes, zo verze
kert ze. is in het modderbad
evenwel geen sprake. Van
technisch knock-out of off-si
de derhalve evenmin. Wel
kent de spoft een regel die
luidt dat je niet met lange na
gels in het modderbad aan de
gang gaat. Die regel is echter
nog ongeschreven en van
daar dat de nagels voor het
gevecht niet nauwgezet wor
den gecontroleerd. Dat dus in
tegenstelling tot de voetbal
sport, waar de noppen van
het schoeisel wel voor de
wedstrijd worden gènspec-
teerd.
Intussen is het treffen tussen
Patricia en Francy z'n einde
genaderd. Patricia hgt nog
steeds onderop. Haar tong
hangt op haar schoenen. Ze
kan niet meer. In een soort
van wanhoopspoging klemt
ze haar benen om de dijen
van haar belaagster teneinde
daaruit de kracht te putten
die haar uit de onderliggende
positie moet bevrijden. Het is
tevergeefs, want daar gaat de
gong al. Scheidsrechter Hans
trekt de dames overeind, gaat
tussen hen in staan, pakt ze
bij de hand en steekt die van
Francy omhoog.
Afgepeigerd begeeft Patricia
zich naar de douche, maar
Francy blijft nog even in de
ring. Speaker Jan Willem
vraagt of er iemand uit het
publiek het tegen Francy
durft op te nemen. Ene Hü-
bert uit Tilburg, het type van
de ruwe bolster met de blan
ke pit, wil wel en ontdoet zich
spontaan van zijn kleren Be
paald volslank is hij niet Qua
gewicht is hü zeker de meer
dere van Francy, die slechts
59 kilo weegt Zonder veel
krachtsinspanning tilt hij
haar dan ook op. Vanaf dat
moment krijgt het schouw
spel iets onsmakelijks. De
verslaggever besluit dan ook
maar huiswaarts te keren. En
fotograaf Roland de Bruin
spoedt zich naar de stomerij.
Die woensdagavond staat er in de Amsterdamse Flora-discotheek een boksring
opgesteld. Ervoor is een hele mensenmenigte samengedromd. Zeven fotografen
schieten het ene filmpje na het andere vol. Op een hoge stellage volgen twee
televisiecamera's het gebeuren. Wat mag daar dan wel aan de hand zijn? Cassius
Clay die Mohammed Ali op z'n gezicht slaat?
Niets daarvan. Het schouwspel
is zo mogelijk nóg spektacu-
lairder: twee meisjes, gehuld
in laag uitgesneden badpak,
rollebollen in de modder. En
ernaast staat een heuse
scheidsrechter. Hier wordt
gestreden om het Europees
kampioenschap modderbad-
vechten.
Glibberig
Netjes hadden de meisjes, Pa
tricia en Francy, elkaar een
hand gegeven. En daarop be
gon het gestoei. Francy
maakte één snelle beweging
en een seconde later lag zo
wel zij als haar tegenstand
ster horizontaal. Te soppen in
de modder. Zo goed en zo
kwaad als waarneembaar
was hield Francy's beweging
het midden tussen een
schouderworp en een ordi
naire heupzwaai. Het kon
ook een soutémi (offerworp)
wezen, maar het resultaat
was in elk geval hetzelfde.
Patricia lag languit en boven
op haar lag Francy, druk
doende haar rivaal in de
houdgreep te leggen.
Zo rein als hun ranke lichamen
vijf minuten geleden nog wa
ren, zo besmeurd waren ze nu
al. En de speaker maar roe
pen: „De meisjes hebben nu
een prachtig bruin teintje.
Alsof ze net uit de zonnebank
vandaan komen."
Inmiddels bevinden de meisjes
zich in het heetst van de
strijd. Terwijl de fotografen
als razenden fotograferen,
vliegen de modderspetters
hun om de horen. In principe
duurt elk moddergevecht vijf
ronden van drie minuten.
Daarbij gaat het erom de te
genstander tien tellen met de
rug op de vloer te drukken.
Gemakkelijk is dat niet. De
blubber maakt alles zo glib
berig, dat de meisjes amper
houvast hebben. Het blijkt
dan ook een hele toer om
vanuit een liggende positie
weer recht overeind te ko
men. Nog maar amper zijn de
meisjes opgekrabbeld of ze
glijden alweer onderuit.
„Na zo'n gevecht zit je dan ook
onder de blauwe plekken",
zegt Patricia. „En niet alleen
dat hoor. Je haalt ook je be
nen open aan die fijne korrel
tjes die in de modder zitten.
Maar dat merk je allemaal
pas later. Tijdens het gevecht
voel je dat niet."
Koffie
Ze is twintig. In het dagelijks
leven serveert ze koffie op
een bank. Ondanks het ge
vaar voor blessures zegt ze
het moddervechten „fantas
tisch" en „een heerlijke klie
derboel" te vinden. „Al die
belangstelling geeft me een
kick", bekent ze. „En het is
iets totaal nieuws hè?"
Het modderbadvechten is naar
Amsterdam komen over
waaien vanuit Amerika.
„Daar is het vreselijk popu
lair", weet Patricia. „Daar be
talen de mensen ook gauw
twee- tot driehonderd gulden
voor een toegangskaartje.
Terwijl de entreeprijs hier
maar een tientje is. In Ameri
ka gaat het modderbadvech
ten ook veel fanatieker toe.
Daar verkopen ze je gerust
een muilpeer. Daar schromen
de meisjes ook niet om elkaar
flink letsel toe te brengen: er
staat daar immers veel meer
op het spel."
Wordt het modderbadvechten
ook wel als de nieuwe deca
dentie beschouwd, speaker
Jan-Willem noemt het „een
rage". „Sinds kort geleden de
film Stripes in de Nederland
se bioscopen is gaan draaien,
is het met het modderbad
vechten hard gegaan", zegt
hij. „Mensen komen uit alle
delen van het land naar hier
om het spektakel te zien. En
niet zelden raken ze er zo van
in de ban, dat ze zelf in de
ring willen. Dat kan. Onze
meisjes dagen het publiek
ook uit. Alleen valt er voor de
toeschouwers, in tegenstel
ling tot onze meisjes, niets
mee te verdienen."
Patricia zegt het modderbad
vechten niet louter voor de
verdiensten te doen. „Ik vind
het leuk om op deze manier
aan sport te doen. In dat
modderbad kun je jezelf hele
maal geven". En speaker Jan
Willem roept: „Je moet toch
wèt verzinnen om beroemd
te worden. Voor sommigen
begint de bekendheid in Pri
vé, voor anderen in het mod
derbad."
Ook het wereldje van de schoonheidsverzorging
kent sinds kort zijn eigen rel. Een rel die door de
meeste betrokkenen nog onder een dikke laag
smeersel wordt verborgen. Een enkele
schoonheidsspecialiste in spé kropt de boze
vermoedens over de capaciteiten van de
examencommissie in de branche, de STIVAS, niet
langer op en doet melding van schrikbarende
aantallen gezakten. Het gaat hierbij om getallen in de
orde van grootte van zestig zeventig procent.
De Vereniging Vakopleiding
Schoonheidsspecialistes, de VAKOS, heeft haar
leden alvast maar opgeroepen de vele gezakte
cursisten kortingen te geven op les- en examengeld.
Een rel(letje) waarvan de afloop nog lang niet in zicht
Schoonheidsspecialiste, dat is
nou eens een aardig beroep
voor een meisje, zouden be
zorgde vaders vroeger heb
ben gezegd van het vak. Zo'n
papiertje geldt per slot van
rekening je hele leven. Ook
aan huis gebonden vrouwen
hebben er wat aan. Desnoods
kunnen ze aan de slag in een
omgebouwd rommelkamer-
tje. Leuke bijverdienste, en
bijna altijd tot tevredenheid
van de clientèle.
Weinig buitenstaanders zullen
erbij stilstaan dat ook een
schoonheidsspecialiste twee
jaar moet leren voordat ze
zich met haar rommeltjes en
potjes kan vestigen. Ze dient
het officieel erkende B-diplo
ma in haar la te hebben lig
gen. En juist de waarde van
dat diploma is nu in diskre
diet gebracht. Het aantal ge-
zakten bij de STIVAS loopt
schrikbarend op. Cijfers van
verschillende scholen spre
ken over een percentage van
zestig tot negentig procent.
Bij een bekende school in
Amsterdam bijvoorbeeld, het
Ria de Korte instituut, be
droeg het percentage gezak
ten tijdens het laatste exa
men zeventig procent. De di
recteur van deze school heeft
zijn leerlingen inmiddels via
een brief laten weten de gang
van zaken óók onbegrijpelijk
te vinden. De school kondig
de aan het lesgeld voor de he
rexamens niet in rekening te
brengen.
Een actie waarop werd inge
haakt door de Vereniging
Vakopleiding Schoonheids
specialistes. die de scholen
per brief de suggestie deed
het voorbeeld van Ria de
Korte te volgen.
De schoonheidsspecialiste: problemen onder het smeersel
Gezakten
Moeten al die gezakten eerst
maar hun lesjes beter gaan le
ren voordat ze gaan klagen?
Het kan zijn. Toch worden de
geruchten dat niet de toe
komstige schoonheidsspecia
listes. maar juist de examen
commissie blaam treft steeds
sterker. De beoordelingsca-
paciteiten van de STIVAS als
enige erkende examencom
missie, die onder auspiciën
van het ministerie van econo
mische zaken werkt, worden
aan de kaak gesteld. Vooral
ook omdat niet één, maai de
meeste scholen kampen met
een bedroevend aantal gezak
ten.
De STIVAS wordt, in grote lij
nen, arrogantie en noncha
lance verweten. De leden van
de examencommissie zouden
de kandidates onnodig irrite
ren en zenuwachtig maken.
Bovendien zou er nogal het
nodige mankeren aan de
beoordelingsmethodes van
de commissieleden en zelfs
aan de apparatuur ter plekke.
Tientallen brieven met klach
ten zijn inmiddels naar het
ministerie van economische
zaken gestuurd. Het ministe
rie heeft de zaak nog in be
handeling
Één van de briefschrijfsters,
Mariska Wisselink, zakte tot
verbazing van het opleidings
instituut en haarzelf in de
cember voor het examen. Ze
vroeg de STIVAS per brief
naar de reden van het met-
slagen. Na enkele 'aanma-
ningsbriefjes' kreeg ze ant
woord.
Cru
fout had gedaan. Maar het
gekke was dat andere leerlin
gen op mijn school een brief
je met ongeveer dezelfde in
houd kregen. En er stonden
allemaal niet ter zake doende
argumenten in. Dat we ge
spannen waren geweest bij
voorbeeld. Het is toch nor
maal dat je tijdens je examen
nerveus bent? Bovendien:
het gaat om het resultaat, niet
om de houding", aldus Maris
ka Wisselink.
Volgens de Amstelveense
stond in de brief die zij van
de STIVAS kreeg dat ze
"stroef en oppervlakkig" had
gemasseerd. "En vele andere
kandidaten met mij. Stroef
en oppervlakkig. Nou vraag
ik je".
Mariska denkt vol bitterheid te
rug aan de samenstelling van
de examencommissie. "Er za
ten een paar oude dametjes
by die ooit, misschien wel 25
jaar geleden, zo'n cursus had
den gedaan. En een inspec
teur van het ministerie van
economische zaken, een
klerk of zo. Maar of het des
kundigen waren'' Ik heb er
mijn twyfels over. En ik wil
gewoon zekerheid dat ik door
de juiste mensen ben beoor
deeld Mensen die kunnen
bepalen of je het kiint. Je
geeft er toch niet voor niets
zoveel tyd. moeite, geld en
aandacht aan?"
Model
Slechts twee van de dertig kan
didaten van haar school wis:
ten het begeerde papiertje te
bemachtigen. "En dat waren
er nou juist twee die fout na
fout maakten Ik weet het.
want ik fungeerde toen als
model en ik zag dat ze de erg
ste fouten maken. Tegen de
bloedstroom in masseren en
zo. Nee, ik heb niets gezegd
Ik was veel te bang dat ik niet
meer aan het examen zou
mogen deelnemen".
Een andere gezakte kandidate,
Ingrid Superman, heeft een
soortgelyk relaas als dat van
Mariska te vertellen. "Altyd
heb ik de lessen bygewoond
Op een gegeven moment
kent de schootje capaciteiten
en weet je voor jezelf dat je
goed genoeg bent om het ex
amen te halen. En waarom ik
gezakt ben, ik weet het met
Ik denk dat de verwarrende
woordkeus by het schriftelijk
examen me de das heeft om
gedaan. Ik wilde weten wat
ik fout heb gedaan, ik wilde
de opgaven en antwoorden
dus terug hebben, maar ik
heb ondanks aandringen
nooit meer wat van de STI
VAS gehoord"
In mei gaat ze weer op, het exa
mengeld (120 gulden) is al ge
stort "Ik heb tegen de klip
pen op geleerd, boeken on
ders te boven en achterstevo-
Antwoord
Of het ministerie de zaak gron
dig gaat onderzoeken is nog
niet bekend De ambtenaren
zyn nog druk doende met het
inventariseren van dc klach
ten. Vooralsnog wil de STI
VAS zelf er liever niet teveel
over kwyt. De secretaris van
de stichting, de Lisscse me
vrouw Pluimert "We willen
de zaak echt niet de doofpot
in helpen, maar we zyn van
uit een bepaalde hoek aange
vallen en dié hoek krygt ant
woord. We hebben geen zin
om de hele toestand nog ver
der op te blazen"
