Tegenvallende show
gitarist Akkerman
Verdienstelijk spel
van Agnes-leerlingen
Zuster Cathy van zaal zeven
en de rommelmarkt sport-in
juames
mode
Australiër rijdt
politie-auto's aan
mode
voor
second
Gemeente geeft acht
miljoen uit aan Camp
Leiden
VRIJDAG 12 MAART 1982
De gemiddelde Leidse ambte
naar is geen lolbroek. Mis
schien in zijn vrije tijd, daar
blijf ik van buiten, maar ze
ker niet in de uitoefening van
zijn/haar functie. De burger
raadsman heeft daar een
paar jaar terug, tot veler ver
ontwaardigingeens een
boekje over opengedaan.
Ten stadhuize overheerst het ge
zicht waarop een sombere
weersverwachting valt af te
lezen.
Dat hóórt blijkbaar zo.
Deze week heb ik gemerkt datje
toch niet helemaal staat kunt
maken op die somberheid van
ambtenaren. Met verbazing
heb ik tenminste gekeken
naar de advertentie waar
mee de gemeente Leiden aan
kondigt dat er wordt ge
staakt bij de reinigings
dienst. Boven de tekst staat
een frivole karikatuur van
een reinigingsman hij lijkt
zo gestapt uit de strip "Appie
Happie") die tamelijk jolig
een spandoekje met daarop
"WIJ STAKENomhoog
houdt.
Er gaat iets carnavalesks van
uit.
Hoe komen ze er op, denk je
dan. De hele stakingssfeer is
grimmig en verbeten. Maar
ten stadhuize inspireert het
tot een feestelijk cartoontje.
Meer dan ooit ben ik er nu van
overtuigd dat ambtenaren
droog en somber behoren te
ogen en ook behoren te zijn.
Dat is in feite heel geruststel
lend. Want als ze vrolijk wor
den, doen ze dat om dingen
waar u en ik ons hart bij
vasthouden.
Keuze
Een paar maandjes hebben ze
bij het Volkshuis echt gedacht
dat aan hen de keus werd ge
laten: een grondige verbou
wing van het pand aan de
Apothekersdijk of nieuw
bouw op het Ir. Driessenplein.
Wethouder Hans van Dam
(PvdA) had laten weten dat
de kosten ongeveer gelijk wa
ren, dus het Volkshuis had het
maar te zeggen.
Die VcCn Dam, dacht ik meteen.
Gaat in de nadagen van zijn
wethoudersschap toch nog re
clame lopen voor mede-beslis
singsrecht en democratie. Bij
na vertederd nam ik er ken-
Het Volkshuis had even tijd no
dig om tot een besluit te ko
men. Logisch, want het was
een zwaar zaakje: blijven in
het pand met zijn voor het so
ciaal-culturele werk histori
sche betekenis (maar met tal
van ongemakken) of vertrek
ken naar nieuwbouw met alle
praktische voordelen. Al
maak je er eerst een film over,
zoals het Volkshuis deed, dit
Driessenplein zou je allerlei
vliegen in één klap slaan.
Vandaar dat Van Dam veel
meer geld voor nieuwbouw
dan voor verbouw in het
vooruitzicht stelde.
Al bleef de wethouder keurig
roepen dat de keus aan het
Volkshuis bleef, in feite liet
hij met zijn rekensommen het
Volkshuis die keuze juist niet.
Dacht hij.
Het Volkshuis heeft deze week
echter besloten dat verbouw
toch de voorkeur verdient. Of
het geld daarvoor toereikend
is, is zeer de vraag. Of beter:
dat is de vraag nauwelijks.
Maar als het om dwarsliggen
gaat, zijn welzijnswerkers
maak ik hem mee, maar goed
hoogte krijg je niet van hem.
Een bijzonder kind, dat is-ie. Al
moet daar niet uit opge
maakt worden dat hij het
gouden hart van Dik Trom
heeft.
Oh, nee.
Een socialist met een paar weef
fouten in zijn ziel, lijkt hij me.
Over enkele maanden ver
dwijnt hij uit de gemeentepo
litiek. Voor zijn partij is hij
dan ook geen lijsttrekker
meer, maar "lijstduwer", zo
als hij onlangs puntig op
merkte.
Maar als ik PvdA-er was, zou
ik willen weten waarhéén hij
me douwde.
soort besluiten komt toch neer
op knopendoorhakkerij.
En dat is nu niet direct de sterk
ste kant van het welzijnstoe-
Zo kreeg de wethouder de tijd
om zich te herstellen van dat
moment van zwakte want
dat moet het zijn geweest, zo
als het vervolg leert.
Van Dam begon onlangs, via
enkele rekensommen, druk
uitte oefenen op het Volks
huis om nieuwbouw te prefe
reren. Kennelijk had iemand
hem ingefluisterd dat je met
verbouwen aan de Apothe
ker sdijk niet veel opschiet,
want dan moet er tóch een
buurthuisvoorziening voor de
wijken Pancras en Rijne
voort komen. En met het
Volkshuis straks op het Ir.
van aparte klasse. Daarin
zijn ze allemaal cum laude
afgestudeerd.
In dit geval is hun besluit mis
schien nog wel handig. De
wethouder is er duidelijk veel
aan gelegen hen aan het Ir.
Driessenplein te poten. Om de
club over de streep te trekken,
zal Van Dam wel met wat ex
tra's willen komen.
Het lijkt me overigens iets voor
een langdurige touwtrekke-
rij.
Dat houdt zekere gevaren in.
Als je met déze economie lang
wacht, hebben ze in Den
Haag nauwelijks nog centen
om de loper in het Volkshuis
vast te spijkeren.
Waarheen
Wethouder Van Dam al jaren
Psychologen
De bezuinigingen doen zich nu
ook enigszins voelen bij de
universiteiten. Het lijkt er op
dat er nu een begin wordt ge
maakt met de afbraak of be
perking van tal van exclusie
ve verworvenheden van de
universiteit. Dat kan geen
kwaad want deze instelling is
op tal van punten bijna
schandelijk bevoorrecht. Zelfs
in hun kroegen mogen stu
denten langer innemen dan
gewone Leidenaars in de
hunne.
Een werkgroep heeft nu bepleit
dat het niet nodig is om bin
nen de universiteit aparte
medische en psychotherapeu
tische voorzieningen voor stu
denten te treffen.
Het zal tijd worden. Als een stu
dent ziek is kan hij naar een
gewone dokter. Voor journa
listen en reinigingsmannen
bestaan ook geen aparte dok
ters.
Wat plompverloren constateert
de werkgroep dat de studen-
tensportvoorzieningen en de
Mensa wel gehandhaafd die
nen te worden.
Waarom? Hebben werkende
jongeren soms ook een eigen
gaarkeuken?
De studentenpsychologen zijn
uiteraard niet verrukt over
het voorstel om de universi
teit zonder hen te laten voort
bestaan. Kan een student niet
bij een buiten-universitaire
psycholoog aankloppen? Nee,
duizendmaal nee, zeggen ze
in een interview. "Een stu
dent die een extern bureau
bezoekt, krijgt te maken met
een therapeutische aanpak.
De student zegt bijv.: ik heb
studieproblemen. Waarop de
therapeut zegt: en hoe is je
verhouding met je moeder. Of
jij zegt: dit vak ligt me niet.
Waarna de therapeut je
vraagt: masturbeer je vaak.
Kijk, die zwareaanpak ken
nen wij al lang niet meer. Die
externe bureaus werken wel
Van zoiets krijg ik het nou op
mijn zenuwen.
Maar ja, ik heb altijd wel ge
dacht dat je je eerst grondig
moet laten nakijken alvorens
je je onder behandeling van
ddt soort kerels stelt.
Rommelmarkt
Vanavond breekt de door en
voor de sportverenigingen
georganiseerde rommelmarkt
in de Menken-hal weer los.
Dat evenement bestaat al een
aantal jaren en zo langza
merhand vraag ik me af of
Leiden nog wel genoeg rot
zooi heeft rommel dan
waarvoor anderen geld over
hebben.
Maar er blijkt elke keer toch
weer wat te zijn om de vereni
gingskas te spekken.
Zelf ben ik een trouw bezoeker
van de rommelmarkt. Met
hoop in het hart blijf ik er
speuren naar vooroorlogse
sportbladen en -boeken, hoe
wel ik nog nimmer succes heb
geoogst. Was ik maar verza
melaar van werkjes als "Zus
ter Cathy van Zaal Zeven" en
"Liefde moet groeien" want
daar struikel je bijna over.
Leuk is te zien hoe de aard van
de bezoekersstromen is.
Taal. Van oorsprong het instrument ora iets aan anderen dui
delijk te maken. Maar in modekringen hebben ze daar kennelijk
hun eigen opvattingen over. Ach, nou ja, tweedehands taalge
bruik moet er ook zijn.
i die zich vanavond
al vóór de opening voor de
hekken staan te verdringen
zijn degenen die op de be
langrijkere dingen uit zijn en
handelaren die hun slag wil
len slaan. (Er kan altijd per
ongeluk Mingporselein tussen
de potten en pannen staan).
De verenigingen doen er goed
aan hun waar het eerste uur
niet te goedkoop aan te prij
zen, want dit volk heeft over
het algemeen wel een behoor
lijke stuiver op zak.
De tweede dag is voor de men-
sen-met-de-grote-tassen. Zo
van: er zijn altijd wel snuiste
rijen die van pas komen en
we hebben niet voor niets zo'n
grote tas meegenomen. Een
kruikie hier, een hangertje
daar en een potje zus.
Guldens en rijksdaaldertjes-
werk.
De echte profiteurs melden zich
zondagmiddag, want zij we
ten dat cLe restanten toch aan
het eind van de dag de con
tainer in worden gekieperd.
Kwartjes gedoe.
Maar menigeen die tot het
laatst gewacht heeft met in
slaan, wordt toch vaak hevig
teleurgesteld, omdat het be
geerde goed net daarvoor
door iemand was gekocht die
er wel vijf spie meer voor wil
de geven.
De glorieuze onzekerheid in de
sport werkt tot in de rommel
markt toe.
Man wil land niet uit
LEIDEN - De 34-jarige Australiër
G.R. heeft gisteravond voor een
flinke chaos gezorgd op het
Noordeinde, ter hoogte van het
KWJ-gebouw. De man bescha
digde zowel zijn eigen auto als
twee politie-auto's.
G.R., een inwoner van Sydney, ver
blijft al ruim vier maanden in ons
land. Bij een verkeerscontrole
kreeg de man enkele weken gele
den te horen dat hij contact
moest opnemen met de vreem
delingendienst omddt de 'vrije
termijn' (drie maanden) dat hij in
Nederland mag verblijven, was
verstreken.
De vreemdelingendienst nam het
paspoort van R. in beslag en gaf
hem tot vandaag de tijd om zelf
zijn terugkeer naar Australië te
regelen.
Gisteravond trok R. de aandacht
van surveillerende agenten door
met zijn auto voortdurend rond
jes door de binnenstad te rijden.
Op de Papengracht probeerde
hij door plotseling op zijn rem te
gaan staan een aanrijding uit te
lokken met een achter hem rij
dende politie-auto. Later ver
klaarde hij dat de achterzijde van
zijn auto al was beschadigd en
dat hij door een aanrijding uit te
lokken de verzekering wilde mis
leiden.
De man reed van de Papengracht
de Breestraat op waar de beman
ning van een andere politiewa
gen hem wilde aanhouden. De
Australiër stopte maar trok weer
op toen de agenten uit hun auto
waren gestapt. Hij ramde de poli
tie-auto en reed het Noordeinde
op. Daar werd hij ter hoogte van
het KWJ-gebouw door twee poli
tie-auto's klemgereden. R. deee-
nog verwoede pogingen om te
ontkomen. Maar na verschillen
de keren'de politie-auto's te heb
ben aangereden, kwam hij uit
eindelijk tot stilstand tegen het
toegangshek van het KWJ-ter-
De Australiër gaf als reden voor
zijn gedrag dat hij wilde voorko
men in handen van de politie te
vallen en het land uit te worden
gezet. Na verhoor is de man van
nacht heengezonden. Vandaag
zou hij zich weer op het hoofdbu
reau melden.
de onderdelen van het'verbeteringsplan
Postzegelbeurs
I.V.Philatelica, afdeling Lei
den, organiseert zaterdag een
postzegelbeurs in de scholen
gemeenschap Visser 't Hooft,
Kagerstraat 1 in Leiden.
Csdrdds
Met als gast de Hongaarse vio
list Laci Toth geeft het Leidse
orkest Csdrdds zaterdag een
jubileumconcert in de Leidse
Schouwburg. Het optreden
-ter gelegenheid van het tien
jarig bestaan- begint om
kwart over acht. Na afloop
van het concert is er nog een
feest in het Antonius Club
huis aan de Lange Mare. Een
aantal zigeunerorkesten zal
daar "gewoon lekker spelen",
zoals Csdrdós-oprichter Hans
van Waning het omschrijft.
Ruilbeurs
In clubhuis "Matilo"(Zaan-
straat) wordt zaterdag van
half elf tot vier uur een ruil
beurs gehouden. Er is volop
gelegenheid om de postzegel-,
sigarenbandjes-, munten-, of
ansichtkaartenverzameling
uit te breiden of te verhande
len. Voor inlichtingen en ta
felbespreking kunt u bellen
naar de heer P. van Dijk tel.
412285 of naar Matilo tel.
412515.
Natuur
De afdeling Leiden van het In
stituut voor Natuurbescher
mingseducatie (I.V.N.) orga
niseert zaterdag om half tien
een ongeveer anderhalf uur
durende natuurwandeling
onder leiding van natuurgid-
sen. Iedereen kan aan deze
wandeling, zonder vooraf
gaande opgave, deelnemen.
Het beginpunt is op het
strand van Katwijk bij de
uitwatering op de buiten-
sluis. (Te bereiken met bus 90
en 31). De gidsen zullen tonen
wat voor een interessante
dingen te zien en te vinden
zijn op een schijnbaar 'leeg'
strand.
LEIDEN - Het Leidse gemeente
bestuur heeft ruim acht mihoen
uitgetrokken voor werkzaamhe
den ter verbetering van de
Camp, het gebied gelegen tussen
Oude Singel, Lange- en Stille
Mare, Aalmarkt en Beesten
markt. Het voorstel moet nog
wel worden behandeld door de
gemeenteraad.
De uit te voeren werken omvatten
de volgende onderdelen: aanleg/
vernieuwing riolering, verbete
ring bestrating, aanpassing
openbare verlichting. Vernieu
wing walmuren langs de Apother
kersdijk tussen Kippenbrug en
Bostelbrug, de Turfmarkt tussen
Blauwpoortsbrug en Turfmarkt-
brug en de Oude Vest tussen
Turfmarktbrug en Marebrug.
Verbetering Turfmarktbrug,
Blauwpoortsbrug, Borstelbrug
en Kippenbrug, alsmede aanleg
van twee binnenstadsbruggen
bij de Lijsbethsteeg en naar het
Waaghoofd.
Over de rioleringen merkt het ge
meentebestuur op: "Met uitzon
dering van de riolering langs de
Stille Rijn verkeert de riolering
in de overige straten in zeer
slechte staat. Op verschillende
plaatsen hebben zich verzakkin
gen voorgedaan, terwijl op som
mige plaatsen de riolering zelfs is
vergaan". Voor de walmuren in
de Camp gaat hetzelfde verhaal
op. Met uitzondering van de wal-
muur langs de Stille Rijn, die in
1972 is vernieuwd.
In het verbeteringsgebied bevin
den zich vier bruggen, te weten
de Turfmarktbrug, de Blauw
poortsbrug, de Bostelbrug en de
Kippenbrug. Voor de verbete
ring van de bereikbaarheid van
de binnenstad is verder de aan
leg van twee nieuwe bruggen op
genomen. Van de bestaande
bruggen verkeert alleen de Turf
marktbrug in een goede staat.
Deze brug is in 1979 geheel ver
nieuwd.
Tasjesdieven
op rooftocht
LEIDEN - Tasjesdieven zijn gister
avond tijdens de koopavond
weer actief geweest. Een 60-jari-
ge Leidse werd rond half negen
vlak bij haar woning in de Caeci-
liastraat van zeshonderd gulden
beroofd.
Twee jongens op een bromfiets be
roofden bij de spoorwegover
gang op de Haagweg en 29-jarige
Leidse van haar handtas waarin
onder meer een giropas en giro
kaarten zaten. Waarschijnlijk de
zelfde jongens, van wie de duo
passagier een rood jack aanhad,
slaagden er vyf minuten later op
de Hogewoerd in een handtas
van een Q9-jarige vrouw uit Lei
derdorp te bemachtigen, waarin
onder andere een giropas en gi
rokaarten zaten.
LEIDEN - De carrière van Ne
derlands stergitarist Jan Ak
kerman heeft een uiterst gril
lig verloop. Eerst was er het
door Akkerman opgerichte
kwartet Brainbox dat hij
reeds na een drietal hits de
rug toekeerde. Gevolgd door
het wereldvermaarde Focus
dat door onejiigheid tussen
de zich immer 'Introspecte-
rende' Thijs van Leer en Ak
kerman eveneens ter ziele
ging. Daarna wijdde Akker
man zich volledig aan zijn so
lo-carrière.
In de reeks elpees die daaruit
voortkwam is het tevergeefs
zoeken naar een rode draad.
Akkermans discografie be
staat uit jazz-, klassieke en
zelfs disco-elpees. Weer een
andere keer (op 'Aranjuez' uit
'78) laat hij zich begeleiden
door een compleet orkest.
£ijn laatste werk, dat onlangs
op de markt kwam, heet 'Oil
in the Family'. Een toepasse
lijker titel was 'Jan goes dis
co' geweest. Het is eigenlijk
de eerste echt commerciële
elpee van Akkerman met een
uiterst Amerikaans geluid
waarmee hij in mijn ogen een
te diepe kniebuiging voor het
grote publiek maakt.
Akkermans grilligheid wordt
nogal eens gelijkgesteld met
veelzijdigheid. Ik hou het op
een gebrek aan beleid in zo
wel artistiek als commercieel
opzicht. Zijn optreden van
gisteravond in het afgeladen
jongerencentrum Augusti-
nus was daar een sterk staal
tje van. Neerlands snaren-
wonder liet zich voor deze ge
legenheid bijstaan door
drummer Pierre Courbois en
toetsenman Mare van de
Geer. De muziek die dit trio
ten gehore bracht raakte kant
noch wal. Van afgeronde
composities met een duidelij
ke kop en staart was geen
sprake. In plaats daarvan
werd het irritant rumoerige
publiek getrakteerd op flar
den muziek die werden vol
gepropt met 'freakerig' gepiel
van Akkerman en Van de
Geer.
Drummer Courbois verdiende
nog de meeste lof. Zijn inter
acties met het bij tijd en wijle
knappe akkoordenwerk van
Akkerman vormden de wei
nige lichtpuntjes gedurende
het tegenvallende concert.
Ook zijn solo-arbeid op zijn
Madurodam-drumstel (met
toch alles erop en eraan!) ver
diende een dikke voldoende.
De laatste stokslagen gingen
helaas ten onder in de elek
tronische rotzooi die Van de
Geer aan zijn toetsenborden
Jan Akkerman
- teleurstellend optreden.
meende te moeten ontlok
ken.
Daarbij kwam dan nog eens het
totale gebrek aan een bühne-
persoonlijkheid. Akkerman
hield zich de godsganse
avond op in de meest on
zichtbare hoek van het overi
gens veel te krappe podium.
Waarmee direct is aangege
ven dat het zaaltje van Au-
gustinus simpelweg te klein
is voor dergelijke evenemen
ten.
Zondag over een week zijn Ak
kerman en zijn band in café
Scorabee (Pieterskerkchloor-
steeg) te zien.
WIM KOEVOET
LEIDEN - Het "Agnes Toneel-
kollektief' is voor velen
waarschijnlijk een "grote on
bekende" in het wereldje van
het amateurtoneel. Toch
speelde men gisteravond in
de aula van het Agnes Ly
ceum voor een uitverkocht
huis het zelf geschreven en
zelf geregisseerde stuk "Der
tig vierkante meter".
Centraal in de hele spelontwik-
keling staat de belevingswe
reld van "Irene" (Margot Ys-
sel de Schepper), die tever
geefs tracht zich aan de dwin
gende regels, die de maat
schappij haar wil opdringen,
te ontworstelen. Tijdens de
schets van haar ontwikkeling
naar de late tienerjaren ont
moet ze veel personen, die
nadrukkelijk pretenderen te
weten wat het beste voor
haar is.
Binnen die kring van goedbe-
doelenden vallen twee
personen het meeste op. Dat
zijn Sylvia de Mooy als de
rector, die op een "kerkelijke
manier" overgaat tot de uit
reiking van de diploma's en
Christien Jaspers, die een
zeer "swingende leraar" neer
zette. De verbindende tek
sten werden gesproken door
Elsbeth Ypma, die zich keu
rig van haar taak kwëet.
Opvallend was, dat ze na elke
zes zeven regels gesproken
tekst applaus van het publiek
in ontvangst mocht nemen.
Ook het décor (van Piet Me
taal ep Maijo Schlaman) was
in eigen beheer gemaakt. Je
kunt terecht wat kritiek heb
ben tegen het te vaak her
haalde "pesten klooien
zooien" en sommige teksten
hadden wel met wat meer na
druk en iets beter gearticu
leerd uitgesproken kunnen
worden; overeind blijft, dat
het "Agnes Toneelkollektief
met "Dertig vierkante meter"
zich toch wel zeer geprofi
leerd heeft gepresenteerd aan
de buitenwacht.
Hugo Dirksmeier (leraar ge
schiedenis) en Peter Kester
(leraar wiskunde), die, samen
met Truus Zwagemaker, een
soort supervisie hebben ge
voerd, mogen dan in deze re
censie niet onvermeld blij
ven. Beiden kregen na afloop
van de spelers en speelsters
als dank tientallen bloemen
in de schoot geworpen.
Bij de volgende toneelproduk-
tie zou men de stijlfiguur van
de "repetitio" wat minder fre
quent moeten hanteren.
BERT KOEKEBAKKER.
