Olsen ware plaag
voor PEC Zwolle
Feyenoord mist kans
op "klantenbinding"
Ling
hoort
gewoon
bij de
groep
Ajax dwingt weer ontzag af
Carrière Koenders
lijkt al ten einde
msBm
MAANDAG 15 FEBRUARI 1982
5?
99T
ZWOLLE (GPD) - Tscheu la
Ling vormde zaterdagavond
na afloop van de door Ajax
met 1-3 gewonnen ontmoeting
tegen PEC Zwolle het onder
werp van gesprek. Een kwar
tier na de rust mocht de door
trainer Kurt Linder naar de
reservebank verwezen Ling
opdraven als vervanger van
de uitblinkende Jesper Olsen,
die hinder ondervond van
een knieblessure.
Maar zou Linder de wispelturi
ge Ling ook hebben ingezet
als Olsen niet de wens te ken
nen had gegeven vroegtijdig
naar de kant te willen? Na
enig aandringen gaf Linder
zich bloot: „Iedereen weet zo
langzamerhand dat Ajax
met de komst van Cruijff het
elftal heeft afgestemd op vier
middenvelders. Met de beslis
sing om Ling buiten de ploeg
te laten heb ik toch duidelijk
genoeg stelling genomen".
Linder weigerde resoluut in te
gaan op de eerder door Ling
gedane mededeling dat hij
Ajax wil verlaten. „Voor
mij", aldus Linder, „is die
zaak niet actueel. Ling mag
dan zelf iets in petto hebben,
zo lang ik van het bestuur
niet heb gehoord dat hij ver
trekt, hoort Ling gewoon bij
de groep. Voor mij als trainer
is het alleen zaak ervoor te
zorgen dat Ajax goed speelt
en blijft winnen. Met eigenbe
lang hou ik geen rekening, het
gaat om het belang van de
ploeg".
ZWOLLE (GPD) - De flegmatieke houding die Ajax zaterdagavond gedu
rende driekwart van de ontmoeting met PEC Zwolle aan de dag legde,
zou de ploeg vandaag of morgen weieens kunnen opbreken. Nu kwam de
formatie van Kurt Linder er nog zonder kleerscheuren af (1-3) doordat de
tegenstander teveel respect toonde en van meet af de soms gave staaltjes
voetbal met een zeker ontzag gade sloeg. Die instelling ging ten koste van
de wilskracht, het sterkste wapen van de Zwolse equipe.
Fragment uit het duel PEC/Zwolle-Ajax. De Zwolse doelman Bart van Geffen belet Peter Boeve de doortocht.
In dat verband refereerde Fritz
Korbach niet ten onrechte aan de
ontmoeting van veertien dagen
geleden tegen FC Twente, toen
PEC Zwolle de Twentenaren
louter op basis van een gezonde
portie agressiviteit afblufte.
Maar ook met die instelling zou
de ploeg van de toekomstige Vo-
lendam-trainer vermoedelijk het
loodje hebben moeten leggen.
Daarvoor bestond er zaterdag-
ENSCHEDE (GPD) - De voetbalcarrière van Joop Koenders lijkt ten
einde. Kort na de rust kwam de middenvelder van De Graafschap onge
lukkig in botsing met FC Twente-doelman Theo Snelders. Foto's in een
Enschedees ziekenhuis wezen uit dat de knieschijf op vier plaatsen was
gebroken. De onfortuinlijke Graafschapspeler is daarna naar een zie
kenhuis in Velp vervoerd waar hij gisteren nog is geopereerd.
Hij zal de tweede speler worden waarop trainer Huib Ruygrok dit seizoen
vermoedelijk geen beroep meer kan doen. Vandaag namelijk is Kees
Kornelis operatief geholpen aan zijn gescheurde enkelbanden, een
blessure, die de laatste man van De Graafschap al enkele maanden
buiten de lijnen hield.
avond een te groot verschil in
klasse, collectief maar vooral in
dividueel.
De personificatie daarvan vormde
in het totaal uitverkochte stadion
de Deen Jesper Olsen, die met
twee schitterende doelpunten de
ongelijke krachtmeting al hal
verwege de eerste helft had be
slist. Die treffers vielen in een pe
riode waarin Ajax nog eens ten
overvloede onderstreepte dat de
terugkeer naar de vaderlandse
top nog slechts een kwestie van
tijd is.
Met voetbal van vaak uitstekend
gehalte werd PEC Zwolle in de
eerste dertig minuten van het
kastje naar de muur gestuurd.
Bewonderend keken de Zwolle
naren ook toe hoe de Ajacieden
elkaar in die periode bijna blin
delings vonden. Met de recente
nederlagen in Zwolle kennelijk
in het achterhoofd, legde Ajax
toen ook zoveel bezieling en da
dendrang aan de dag dat de snel
le voorsprong onmogelijk kon
uitblijven.
Nadat .Kieft een scherpe voorzet
van Rijkaard maar op een haar
na had gemist, was het in de tien
de minuut al raak. Na een
vloeiende aanval over rechts
kreeg Schoenmaker de ruimte
om de bal voor het Zwolse doel
te plaatsen. Diens voorzet werd
door iedereen gemist, behalve
door Olsen. die van even buiten
ALKMAAR - Alles was zaterdagavond anders in Alkmaar. Eigenzinnig als
hij nu eenmaal is, droeg koning Voetbal in de eredivisietopper
AZ'67—PSV weer eens voer aan voor psychologen. Gelijk aan de beker
confrontatie van zeventien dagen eerder voltrok de botsing tussen de
tegenwoordige vaderlandse voetbalgrootmachten zich aanvankelijk,
maar tenslotte meldde het electronisch scorebord in de Alkmaarderhout
een omgekeerde eindstand: 0-2.
Voetbal laat zich soms niet berede- burg op hun weg vonden dan wel
zelf nonchalant omsprongen met
de scoringskansen, had PSV
voor de pauze aan twee uitbra
ken genoeg om éénmaal onbarm
hartig toe te slaan. Nadat Metgod
eerst een swingende voorzet van
Valke voor de instormende
Ruud Geels corner had moeten
koppen, vond René van de Kerk
hof tot verbijstering van het
Noordhollandse contingent van
de 15.000 toeschouwers de 0-1.
Met dank aan AZ-rechtsback Ri
chard van der Meer, die zich in
de 41ste minuut vergaloppeerde,
de bal aan Geels liet, die via het
hoofd van Thoresen 'razende Re
né' bereikte.
bleek zaterdagavond
het Noordhollandse maar weer
eens, alle prognoses, theorieën
en ongetwijfeld deskundige be
spiegelingen werden in twee mo
mentopnamen op één grote hoop
geveegd. Eerst door René van de
Kerkhof (41ste minuut) en daar
na door Hallvar Thoresen (51ste
minuut), die in het kader van de
vereenvoudiging de inmiddels
door 'kenners' tot wetenschap
verheven volkssport nummer
één terugbrachten tot een dood
gewoon spel, waarin het alleen
maar gaat om de doelpunten.
De vergelijking met het bekerduel
van 27 januari drong zich in deze
'vier puntenslag' al spoedig op.
Net als toen deklasseerde de
thuisclub, waarin Nygaard en
Reynders als vervangers op
draafden voor de geblesseerde
Arntz en de geschorste Spelbos,
de Eindhovense concurrent in
eerste aanleg volledig. Vaak bril
jant zocht AZ'67 naar wegen om
PSV andermaal beschaamd in de
hoek te zetten. "Hoe graag we
ook naar voren wilden, AZ
dwóng ons in de verdediging",
erkende naderhand PSV-libero
Wiliy van de Kerkhof de supre
matie van de landskampioen.
"Maar we hadden geen greintje
mazzel, de bal wilde er niet in",
foeterde AZ-libero John Metgod,
die zich weer voornamelijk voor
zijn defensie had opgehouden.
Met Jan Peters en Kristen Ny
gaard gaf hij in de eerste helft
vorm aam de oorspronkelijke
Alkmaarse aanvalsopzet; de bal
circulatie neigde naar perfectie.
Achterin speelde invaller Hans
Reynders voorbeeldig één-op
één tegen Geels. In de frontlinie
liet de opnieuw pal naast Kees
Kist geposteerde Pier Tol zich
gemakkelijk in de dekking aan
spelen. Keer op keer ging Hugo
Hovenkamp over René van de
Kerkhof heen om de onbezette
linkerflank op te vullen. AZ leek
kortom op een haarzuiver afge
stemde harmonica.
Het wachten was dus slechts op de
Alkmaarse doelpunten. Die
evenwel niet kwamen.. Want
hoezeer de PSV-middenvelders
Huh, Poortvliet en de weer door
Thijs Libregts in genade aange
nomen Michel Valke ook spits
roeden moesten lopen, Huub
Stevens, Ernie Brandts en Piet
Wildschut als bewakers van Kist,
Tol en Oberacher werden opge
zadeld met overwerk, de uitgeba
lanceerde Alkmaarse aanvalsop
bouw kreeg niet de zo logische
doelmatige voortzetting.
Waar Franz Oberacher, Tol, Kist
(2x) en Nygaard óf Pim Does-
Bezeten
Op de bank rook PSV-oefenmees-
ter Thijs Libregts de onverwach
te winst, bezeten schreeuwend
pepte hij zijn discipelen op. En al
verklaarde Willy van de Kerkhof
na afloop olijk dat hij zijn trainer
"wel had gezien, maar niet ge
hoord", de dikwijls zo labiele
Brabanders begonnen warempel
in een positief resultaat te gelo
ven. Nóg fanatieker dan daar
voor bundelden de Eindhovena-
ren na de onderbreking hun
krachten voor een gedegen af
weer. "Ik moet ze constant op
naaien, ze verliezen zo gauw hun
geloof in eigen kunnen", gaf Li
bregts uitleg voor zijn luidruchti
ge coaching. "Al was het spel van
ons niet om over naar huis te
schrijven, er is voor honderd pro
cent geknokt". "In die beker
wedstrijd hebben we AZ teveel
ruimte gegeven, nu werd er goed
verdedigd en kwamen we er in
de tweede helft steeds snel uit",
viel aanvoerder Ruud Geels zijn
trainer bij.
Met de 0-1 in de tas hield PSV zich
achterin inderdaad koel onder de
massaal door AZ uitgevoerde
pressing. "We moesten na die 0-1
risico's gaan nemen", meende
AZ-coach Georg Kessler, die
maar al te goed besefte dat PSV
daar als typische counterploeg
mee in de kaart werd gespeeld.
De Koreaan Jung Moo Huh, die
in het openingspart uiterst cou
lant was behandeld door arbiter
Van Ettekoven na een charge te
gen Jan Peters, gaf dat inde Sis
te minuut met een splijtende
dieptepass aan. Jan Poortvliet,
één van de Brabantse loopwon-
ders, sprintte in het gapende gat,
verschalkte met een uitgekookt
lobje Treytel, waarna Thoresen
voor alle zekerheid het laatste
tikje gaf: 0-2.
"We zullen wel bij de eerste drie
eindigen, maar het zal nu moei
lijk worden wéér kampioen te
worden", realiseerde Kessler
zich, nadat zijn voetballers zich
te pletter hadden gelopen op de
uit tien man (alleen Geels was
voorin) bestaande gordel van
Eindhovense verdedigers. Om
nóg meer lengte achterin te krij
gen, had Libregts in de slotfase
René van de Kerkhof zelfs op
geofferd voor de rijzige Rob
Landsbergen, van origine een
aanvaller, maar voor deze gele
genheid bezield dienstdoend als
luchtafweergeschut.
"Er zal wel weer gezegd worden
dat we negatief gespeeld heb
ben", liep Thijs Libregts alvast
op de kritieken vooruit. "Maar
AZ legde ons deze speelwijze ge
woon op". "Vervelend natuurlijk
om zo onderuit te moeten gaan",
mokte zyn collega Kessler na.
"We hebben er alles aan gedaan
om te winnen, prima gespeeld
hebben de jongens, wat kan ik ze
verwijten. Het zou toch te gek
zijn als je niet meer zou mogen
verliezen. Dat kan nou eenmaal
gebeuren".
Zeker in een 'alles is anders-show'..
GERARD VAN PUTTEN
AZ'67 onder
John Metgod kijkt
het strafschopgebied vernieti
gend uithaalde 0-1.
De kleine Deen betekende een wa
re plaag voor de Zwolse verdedi
ging. Het was een streling voor
het oog hoe hij met zijn snelle en
gave passeertechniek de verde
diging vaak in z'n eentje uiteen-
rafelde. Toch pleit het voor de
Zwolse ploeg dat zij niet naar on-
oirbare middelen greep om de
Deen uit het ritme te halen. Ook
de balvaardige Rijkaard, die
door zijn veelvuldig opkomen de
Zwolse verdediging voor tal van
raadsels plaatste, bleef daardoor
een harde confrontatie bespaard.
Acht minuten na de openingstref
fer van Olsen was Kieft al dicht
bij 0-2 (kopbal tegen de lat), maar
halverwege deze speelhelft kreeg
het recht toch zijn loop. Vanaf de
rechterflank ontweek Cruijff
Fuhler alsof deze er niet stond.
Uit diens knappe trek bal nam
Olsen de bal ineens op de linker
voet en onhoudbaar voor Van
Geffen sloeg het projectiel tegen
het net: 0-2.
Toch was Fuhler in de periode
daarvoor de enige Zwollenaar
die niet uit zijn gewone doen
raakte en heel wat minder eer
bied voor Ajax aan de dag legde
dan uit zijn opmerking „spelen
tegen Cruijff is spelen tegen de
posters op je slaapkamer" afge
leid zou mogen worden. Maar
ook de jeugdige middenvelder
was niet in staat het eigen zei/be
wustzijn over te dragen op de
ploeg
Net zo min trouwens als Cruijff
kans zag de sterk afgenomen da
dendrang bij Ajax nieuwe impul
sen te geven. Daardoor kon het
ook gebeuren, dat PEC Zwolle
de mogelijkheid kreeg om aan
vallend iets terug te doen. Maar
Van der Hengst en Booy misten
de koelbloedigheid om munt te
slaan uit de kansen die ontston
den. Toen echter werd nog eens
onderstreept hoe kwetsbaar
Ajax in het hart van de verdedi
ging is, doordat Jansen die linie
onvoldoende weet te organise
ren.
Twaalf minuten na de rust kwa
men de Amsterdammers zelfs se
rieus in moeilijkheden, toen Rij
kaard een voorzet van Fuhler
met veel effect en via de binnen
kant van de paal tot achter
Schrijvers verlengde: 1-2. Maar
nog geen twee minuten later stel
de Vanenburg orde op zaken. En
andermaal legde Cruijff met een
berekende voorzet de basis voor
de met het hoofd gescoorde tref
fer van Vanenburg. Voor Cruyff
was dat het sein om zijn arbeid
tot het minimum te reduceren.
Vanaf dat moment gelaste de
„nummer 14" ook steeds meer
pauzes in, zoals zijn passes ook
lang niet meer de zuiverheid
hadden van voorheen.
Toch kon Ajax - met Ling voor Ol
sen en Molenaar voor Kieft - pro
bleemloos gas terug nemen om
dat PEC Zwolle de kwaliteit en
de veerkracht miste om de score
een positief aanzien te geven.
Ook de wissels DrostHolshuij-
sen en Visscher-Pelleboer brach
ten daarin geen verandering. Het
massaal toegestroomde publiek
mocht het Ajax daarentegen
kwalijk nemen dat Cruijff c.s.
niet meer de motivatie konden
opbrengen om de voorsprong
verder uit te bouwen. Want een
overwinning met de cijfers 1 -5 of
1-6 zou de krachtsverhoudingen
heel wat beter hebben weergege
ven.
ROTTERDAM - Als aan het ni
veau van de reserves het peil van
een voetbalclub is af te lezen,
dan is het met Feyenoord nog al
tijd zeer treurig gesteld. In een
fantasie-opstelling werd de Rot
terdamse spelersverzameling
gisteren weliswaar twee punten
rijker; de manier waarop de 3-2
zege op FC Groningen tot stand
kwam, maakte vooral de 12.000
kijkers weer eens een illusie ar
mer. Zelfs vijf goals konden de
armoedige totaalindruk in de
Kuip niet uitwissen.
Integendeel. Na de partij die echt
alle kanten uit had kunnen gaan,
kon in de Rotterdamse gelederen
alleen tevredenheid heersen over
het feit dat de winst, die zoveel
hoger had kunnen uitvallen, ten
slotte nog was vastgehouden.
Met de voor de bezetting van de
vijfde plaats belangrijke punten,
was trainer Jezek (oud-manager
Stephan heeft de aanklacht te
gen hem ingetrokken omdat de
supporters zich niet als getuigen
willen laten gebruiken) "zeer
content", maar daar was ook wat
hem betreft alles mee gezegd.
Voor het overige kon iedere be
trokkene maar beter zwijgen, nu
opnieuw een grote kans was ge
mist om weer eens aan klanten
binding te doen. Dat hoefde in
eerste instantie nog niet eens zo
zeer via goed voetbal, want dat
was niet te verwachten van dit
samenraapsel, als dan alleen
maar de kansen waren benut.
Zelfs zonder Hiele, Balkestein,
Vermeulen, Budding, Van Hane-
gem en Troost (de laatste twee
hadden pas gistermorgen afge
beld) kreeg Feyenoord volop mo
gelijkheden om tenminste in cij
fers de indruk te wekken dat het
weer wat beter gaat. FC Gronin
gen immers, bood daartoe in de
laatste twintig minuten ruim
schoots de gelegenheid door al
les of niets te gaan spelen met al
le risico's vandien. De tegenstan
der miste echter het zelfvertrou
wen om daarvan gebruik te ma
ken.
Alle kansen die werden gecreëerd
uit vloeiende spelsituaties wer
den verkwanseld doordat op die
momenten het zwakke punt
bleek: de spelers durfden de ver
antwoordelijkheid niet aan en
schoven die liever af. Alleen Van
Deinsen durfde die te pakken en
dat was er de voornaamste oor
zaak van dat Feyenoord gisteren
alleen kon scoren uit vrije trap
pen en een penalty, waarbij de
middenvelder aan de basis
stond. Vooral dankzij hem was
de 3-1 pauze-stand bereikt, zon
der hem in de tweede helft be
moeide hij zich er niet zo nadruk
kelijk meer mee) kon die marge
niet worden uitgebouwd. Die
werd zelfs nog verkleind, waarna
de Rotterdammers wankelend
het eindsignaal haalden. Win
nend, maar daar was echt alles
mee gezegd.
FC Groningen moest het zichzelf
verwijten dat het de terugreis
moest aanvaarden met een ne
derlaag. Wel werden de negatie
ve cijfers vergezeld door de lof
van Jezek ("Groningen heeft
zeer verzorgd gevoetbald"), maar
daar hadden de voetballers uit
het noorden natuurlijk weinig
aan. Temeer omdat het besef
zich snel aandiende dat er meer
in had gezeten in de Rotterdam
se Kuip. Trainer Theo Verlangen
verwoordde het: "We hebben
voor rust verzuimd de klap uit te
delen en zijn door een paar slor-
digheidjes de boot in gegaan"
Hij had volkomen gelijk. Nadat
Koeman in de 20ste minuut voor
0-1 had gezorgd door zelf de pe
nalty te benutten nu hij door
laatste man Stafleu weg was ge
trokken uit zijn fraaie scorings-
positie, verzuimde Groningen
via Houtman en de sterk spelen
de aanvoerder Van Dijk door te
drukken. Een paar van de vele
onnodige overtredingen die de
ploeg maakte, verduisterden het
Groningse perspectief vervol
gens volledig. Eerst werd de so
lerende Jeliazkov onreglemen
tair gestuit door het duo Hid
dink/Van Loon, waarna Van Til
het gat in de te kleine muur vond
(1-1), daarna ging Waalderbos
twee keer onnodig in de fout Hii
deed dat tweemaal tegen Van
Deinsen, die Wijnstekers na een
listige lob liet scoren en die ze
ven minuten voor rust zelf vanaf
elf meter 3-1 mocht laten afroe
pen.
Dat laatste doelpunt was zeer be
langrijk, omdat het pal na het
moment viel dat Houtman dè
kans op 2-2 had gemist Gronin
gen leek daardoor te strijden
voor een verloren zaak. Feye
noord had danig opgepept kun
nen zijn. Dat waren de Rotter
dammers aanvankelijk ook,
maar toen ze na de pauze kansen
bléven missen (Bouwens!) en
weer eens niet konden omscha
kelen naar een speltype geba
seerd op zekerheid, werden de
rollen omgedraaid. Houtman
scoorde na een beheerste uitval
3-2 en de angst sloop weer bin
nen bij de Rotterdammers
Ook in het voetbal is dat een slech
te raadgever, zodat de slotfase
nauwelijks meer bood dan de
spanning of de 3-2 intact zou bid
ven. Met Kaczor voor De Leeuw
en Wotte voor de lichtgeblesseer-
de Wijnstekers slaagde Feye
noord enn overeind te blijven.
De manier waarop dat gebeurde
zal de ploeg wel de nodige toe
schouwers kosten voor de vol-
3 raafschap
PAUL DE TOMBE
