uit! Help, de bajes puilt Er zijn nog elfduizend wachtenden voor u... Er zijn meer zware jongens bijgekomen ZATERDAG 2 JANUARI PAGINA 19 Detentie, een heel belangrijke pijler waarop justitie steunt, wankelt. Alle gevangenissen zitten stampvol. En de lijst van bajesklanten blijft gestaag groeien. Meer dan elfduizend landgenoten wachten maanden, soms wel jaren, voor ze eindelijk hun straf kunnen uitzitten. Een ongewenste toestand. Het ministerie van justitie, althans een werkgroep ervan, sloeg aan het rekenen wat er nodig is om die problemen uit de wereld te helpen. Tussen nu en vijf jaar is er een tekort van dertienhonderd cellen. De situatie is, zo zegt de werkgroep, veel ernstiger dan tot voor kort werd aangenomen. Daarom wordt overwogen meer cellen te creëren. Er gaan zelfs stemmen op om jaren geleden gesloten Huizen van Bewaring weer open te stellen. Omdat er nu geen ruimte in de gevangenissen is, worden de criminelen maar naar huis gestuurd. Met andere woorden: de celdeur staat opeenkier.de maatschappij, buiten de poorten van het gevang, op de tocht. De moeilijkheden in het gevangeniswezen en de problemen waarop een officier van justitie steeds weer stuit. Mr. JJ. Abspoel (64), vertegenwoordiger van het openbaar ministerie, krijgt hiermee vrijwel elke dag te maken. Mensen die eigenlijk direct achter slot en grendel zouden moeten worden gezet, maar voor wie geen cel vrij is. Frustraties bij de officier, boze en niet begrijpende gezichten bij het publiek als zij een gestrafte frank en vrij op straat zien rondlopen. Abspoel, die bijna twintig jaar officier van justitie in Amsterdam was en nu zes jaar hoofdofficier in Alkmaar, doet ren aantal suggesties om wat sneller van die wachtlijst af te komen. Door Jan Westerlaken Toestanden zoals Ameri kaanse- en Engelse gevan genissen die kennen, vier man in één cel, zullen zich in ons land niet gauw voordoen. De politiek en vooral de rechterlijke macht zullen zich hier met hand en tand tegen verzet ten. Alleen als het werkelijk de spuigaten uitloopt, zal Nederland een dergelijke stap kun nen overwegen. "Nu", beweert mr. J.J. Abspoel, hoofdofficier van justitie in Alk maar, "hoeven we daarvoor echt niet bang te zijn. Wat de toe komst zal brengen? Tja. dat is op dit moment moeilijk te over zien." Feit is wél, dat we met een ellen lange wachtlijst criminelen zit ten, voor wie in de bajes geen plaats is. Een jaar of tien terug deden de eerste tekenen zich Acuut Dit is eigenlijk één van de gerin ge voorbeelden waarbij je ziet dat het publiek zich ermee gaat bemoeien." Abspoel haalt een televisie-pro gramma aan waarin de gewone burger op de stoel van de rechter zit Daaruit is hem gebleken, dat die leek een stuk milder is in zijn strafmaat dan de rechter. "Ik ge loof, dat de Nederlander niet op strengere straffen zit te wach ten." Kosten Justitie is een kostbaar bedrijf. Een gedetineerde kost de staat vierhonderd gulden per dag. De begroting van het ministerie stijgt elk jaar weer. Het merk waardige verschijnsel doet zich voor, dat justitie óók de kosten betaalt van toegevoegde advoca ten, deskundigen dje mensen verdedigen die zelf de rekening niet kunnen betalen. "Reken maar dat dit om aanzienlij ke bedragen gaat", legt Abspoel uit. "Heel vaak gaan ze in hoger beroep. Om zulke zaken af te werken moeten er meer officie ren en rechters worden aange steld. De kosten gaan op die ma nier dubbel werken." Terug nog even naar die 'open' ba rakken van de Alkmaarse hoofd officier. Abspoel vreest niet dat de gestraften die hierin worden ondergebracht de benen zullen "Zouden ze dat wel doen, wat dan nog? Een man die wegloopt straft zichzelf hoor Hij gaat naar huis maar zit constant in de rats dat de politie hem komt ophalen Zeker, er is een kleine kans dat dit met gebeurt. Maar dan wil hu met vakantie naar Spanje Komt bg de marechaussee, z'n pas wordt gecontroleerd en men ziet op het register dat 'ie nog een paa* dagen moet uitzitten Wordt hg épgepakt Mag 'ie een paar dagen later dan de bedoeling was met vakantie." Streng hoeft men in zo n open in richting met te zgn, vindt Ab spoel. Beroving van de vrgheid is al voldoende "Daar heb je geen strenge wakers nodig Die moet je pas hebben als er crimi nelen rondlopen dn- een gevaar voor anderen zgn Vanzelf moet je dan ook veilige gebouwen hebben." Het acute tekort is echter van de laatste tijd. 'n Brandstichter die wordt gepakt en direct achter slot en grendel moet, maar na vier dagen weer op vrije voeten komt, maakt een rare indruk op het publiek. Moet zo iemand pas na een jaar z'n straf uitzitten, dan is het effect volledig verloren. Hetzelfde geldt bijvoorbeeld voor molesteren. Gevolg: de politiecel neemt steeds meer de taak van het gevang over. "Je zal toch wat moeten", verdedigt Abspoel deze maatre gel. "Ik geef toe, dat hier grote bezwaren tegen zijn. De politie cel is daarvoor niet bestemd en niet geschikt." Meer plaatsen in gevangenissen kan een oplossing zijn. Dan zal er echter geld, heel veel geld, op ta fel moeten komen. In deze tgd van allerlei bezuinigingen zal dit niet gemakkelijk te verkopen zijn. Abspoel: "Het ministerie van justi tie heeft geprobeerd geld los te peuteren. Er is inderdaad wat be schikbaar gesteld, maar ik vrees dat dit lang niet voldoende zal zijn." De hoofdofficier dacht na en vond, in zijn ogen althans, een aan vaardbare oplossing. "Misschien kunnen we voor bepaalde gevan genen een ander soort gebouw dan een Huis van Bewaring be schikbaar stellen. Met minder voorzieningen en minder bewa king. Aan wie ik denk? Mensen die, bijvoorbeeld, een boete niet betalen en als gevolg hiervan een korte straf moeten uitzitten. Je zou ze kunnen onderbrengen in barakkenkampen. Zij zijn ten slotte niet vluchtgevaarlijk. Of dit haalbaar is? Zoiets kan ik niet bepalen. Maar het is de moeite van het onderzoeken waard." Politiecel? Of de politiecel? "Nou, nee, dat zie ik niet zitten. Zo'n ding biedt veel te weinig mogelijkheden om een gevangene bezig te houden. Ik denk dat het verblijf in een po litiecel veel erger is dan opgeslo ten te zijn in een Huis van Bewa ring. Daar heb je nog beweging." Een maatregel die justitie óók zou kunnen bekijken: een verande ring van de strafvordering. Al leen een boete opleggen. Ab spoel: "Ik vrees dat de proble men zich dan zullen verplaatsen. Natuurlijk, je kunt afzien van on voorwaardelijke gevangenisstraf en een geldboete opleggen. Op papier kun je dat mooi regelen. Maar nu de praktijk. Als iemand niet kén of wil betalen? Zit je toch weer in de moeilijkheden en komt de celstraf opnieuw om de hoek kijken." Af en toe hoor je stemmen die be weren dat de overvolle gevange nissen worden veroorzaakt door strengere straffen. Hoofdofficier Abspoel ontkent dit hardnekkig. "Dat is gewoon niet waar", veegt hij deze beschuldiging van tafel. "De laatste tien jaar zijn de straf fen constant gebleven. Wat wél is veranderd, is het aantal langge straften. En zij nemen natuurlijk erg veel plaats in beslag. Kijk, als Oplossing een crimineel een jaar moet zit- ten, neemt hij wél de plaats in van 26 mensen die maar veertien dagen hebben gekregen. De aard van de criminaliteit is veranderd. Waardoor langere straffen wor den gevorderd. Een handelaar in heroïne, bijvoorbeeld, is een ver schijnsel var. de laatste tijd. Plus roofovervallen met geweld. Nee, er worden géén hogere straffen opgelegd, maar er komen méér zware jongens." Beleid Het klinkt, zeker voor een leek, vreemd in de oren. Maar niet overal is het beleid van justitie hetzelfde. Neem bijvoorbeeld Amsterdam en Den Haag. In de hoofdstad past men heel vaak voorlopige hechtenis toe. Den Haag doet dit een stuk minder. Komt een verdachte in de Resi dentie vóór, dan wordt dikwijls vrijheidsstraf opgelegd terwijl die man of vrouw tot op dat mo ment kon gaan en staan waar hij of zij wilde. Bovendien: mensen die voorlopig vastzaten, krijgen ook wel kortere straffen. Abspoel knikt slechts. "Eén beleid voor de hele rechtspraak is na-' tuurlijk niet mogelijk. Waar ik om voorarrest vraag, doet een an dere officier dat niet. Voor de plaatsen in de gevangenissen maakt dit weinig of niets uit. Mg spreekt het Amsterdamse model meer aan dan dat van Den Haag. Vind ik, dat iemand zo snel mo gelijk naar een cel moet, dan be reik ik dat in Amsterdam. Niet met het Haagse model." Een lijst met meer dan elfduizend 'wachtenden'. Hoe kon die in he melsnaam zó lang worden? "Denk erom", waarschuwt mr. Ab spoel, "dit is een vertekend beeld. Het zijn niet allemaal mensen die voor de poort staan om hun straf uit te zitten. Een deel ervan zijn vonnissen die nog moeten worden uitgesproken." Gekscherend: "Er zijn ook ge straften die men helemaal niet hg de hand heeft. Die zijn ge woon niet te vinden. Dus die staan helemaal niet te dringen om een poosje in een cel te wor den opgesloten." Hamvraag in de kwestie is: ligt de oplossing voor gestraften wel in de gevangenis? "Natuurlijk niet. Die ligt daar nooit", geeft Abspoel eerlijk toe. "Je kunt een gevangenis alleen maar verdedigen uit het oogpunt van preventie. Wellicht schrikt het anderen af om iets te onder nemen dat niet door de beugel kan. Hoewel ik dit zelf ten zeer ste betwijfel. Verder zie ik geen nut in een Huis van Bewaring. De andere kant is wel dat de da den zó ernstig kunnen zijn, datje niets anders kunt doen dan ie mand met opsluiting in een cel te straffen." Van het ene naar het andere uiter ste: gevangenisstraf volledig af schaffen. Abspoel wil er niet van horen. "Omdat de Nederlander zoiets gewoonweg niet zal accep teren. Wat je wel kunt zien te be reiken, is de celstraffen terug dringen. Door mensen dienstver lenend werk te laten doen. Nee, 'zware jongens' (heroïnehande laars, overvallers) komen daar vanzelfsprekend niet voor in aanmerking. Daarnaast blijft er toch wel een vrij grote groep over op wie zoiets van toepassing kan zgn. We experimenteren hiermee nu een maand of negen. Zg het op bescheiden schaal. Maar de resultaten zgn bemoedi gend. Welke grens wordt aange houden? Wie een straf van (maxi maal) zes maanden moet uitzit ten, kan voor dienstverlenend werk worden ingezet. Ja, er zgn arrondissementen die het hier mee niet eens zijn. Zij vinden de grens van zes maanden te hoog. Willen die omlaag hebben. Dat moeten we nog maar eens bekij ken zodra erover van gedachten wordt gewisseld." Weinig invloed Mr. J.J. Abspoel: 'Stuur kortgestraften 'open' barak ken'. (Foto Wil v.d. Ley graaf). Tekort aan cellen. Als een rode draad komt het elke keer op nieuw terug. Of dit kan leiden tot méér criminaliteit, Abspoel heeft er zgn twijfels over. "Ik geloof het eigenlijk niet", zegt hij. "Mensen zullen niet iets doen dat ongeoorloofd is, omdat er toch geen plaats in de gevangenis is. En ik ben van mening, dat de straffen weinig invloed hebben op de omvang van de criminali teit. Neem nou een land als Ame rika. Elke staat heeft z'n eigen recht. In de ene is de doodstraf van toepassing, in de andere niet Denk nu niet, dat in een staat waar men de doodstraf kent, minder overtredingen zijn dan ergens anders. Helemaal niet. Er is nauwelijks enig verschil. Wat ik wil zeggen is dit: als nu de doodstraf zelfs niet afschnkwe- kend genoeg is, kun je je afvra gen of hogere straffen dit wel zul len zgn." Het gaat in hoofdzaak om de maat- schappelgke factoren die een be langrijke rol spelen. Voorbeeld: er komen steeds meer auto's op de weg, omdat de benzine goed koper wordt. Maar ook de sterke drank daalt in prijs. Abspoel "Nou, dan hoeft het niemand te verwonderen als steeds meer chauffeurs met een slok op ach ter het stuur gaan zitten. Ander som: maak je benzine en drank twee keer zo duur als nu, dan zul je in deze sfeer heel wat minder straffen krijgen." Wat gigantisch is gegroeid, is het aantal zeer lang gestraften (bo ven de drie jaar): drie tot vier keer zo groot. Zeker, het gaat om betrekkelijk kleine getallen (een stgging van veertig tot 135), maar zij nemen een cel bijzonder lang in beslag. De hoofdofficier noemt dit een teken aan de wand. De criminaliteit wordt een stuk harder. Vooral in het kleine heroïnewereldje. "Je kunt er ge woon niet onderuit, je moet, of je wilt of niet, hoger straffen", denkt Abspoel. Zgn het buitenlanders die een poosje moeten worden opgeslo ten, dan probeert justitie hen aan het eigen land over te dragen Of dit zoden aan de dijk zet? "Wan neer het buitenland precies het zelfde met Nederlanders zou gaan doen, lost dit niets op", ver telt Abspoel. Verslaafden Verslaafden leggen zo nu en dan ook langdurig beslag op cellen. Zijn die mensen hier op hun plaats? Abspoel onomwonden: "Nee. Het is niet goed als zij wor den opgesloten in een inrichting die niet is ingericht om aan ver slaafden hulp te bieden. Ik zeg het weer: je moet toch wét doen? Als een verslaafde nu om de ha verklap auto's openbreekt en je laat hem lopen? Vraagje toch om moeilijkheden met eigenaars? Zo iemand moet je oppakken. In de hoop, dat de één of andere in stelling wat met hem hem kan beginnen. Meldt een inrichting zich, dan laten we een verslaafde ook direct hier naartoe gaan Het Huis van Bewaring helpt hem niet verder. Wg zijn al lang big als we een tijdje niets van hem horen Een enkele keer komt dit, gelukkig, wel eens voor." Eén keer is er openlgk en fel gepro testeerd tegen een rechterlgke uitspraak. Het ging om een moord op een Amsterdamse snackbarhouder. De dader kreeg vier jaar. De roep om een langere straf was groot. Hoe is dit in het algemeen? Is er wel meer druk van buitenaf om hogere straffen uit te delen?

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1982 | | pagina 19