"Een vriendin? Dat gaat ten
koste van het voetballen"...
"Oudjes" doen het nog best
Ruime voldoende voor Overdevest en Steekers
Coe en Ovett op gelijke voet
Schaakjunior Cuypers
ontneemt koploper punt
PAGINA 10
ZATERDAG 2 JANUARI 1982
Hij sloop door de mazen van het net. Geen enkele scout van een betaal
de voetbalclub ontdekte Edwin van de Vathorst. Toch draagt de
Leidse Amsterdammer sinds kort het Ajax-shirt. Aangelokt door het
spelen op het allerhoogste niveau meldde de 18-jarige ex-Rooden-
burger zich een paar maanden geleden aan bij de grossier in voetbal-
titels. Hij werd aangenomen. Waarmee een hartewens in vervulling
ging. Een verhaal over een junior die niets te dol is om te slagen in
het betaalde voetbal. „Ik ben verliefd op het betaalde voetbal", ver
klaart hij.
LEIDEN het interview is grondig
voorbereid: Van de Vathorst se
nior staat al p de hoek van de
straat („Want het is zo moeilijk
zoeken in de Merenwijk"), het
koffie-apparaat staat reeds afge
steld, een aantal schaaltjes met
bonbons, cake en ander snoep
goed wacht geduldig op het be
zoek, de plakboeken liggen bijna
in handbereik en Edwin van de
Vathorst (18) heeft terdege nage
dacht over wat hij gaat zeggen.
„Ik heb voor U alvast het één en
ander op papier gezet", zegt hij
tegen zijn generatiegenoot. In de
horeca-wereld, waarin de fami
lie Vathorst werkzaam is, is be
leefdheid nu eenmaal een pré.
„Ik heb er een hele avond over zit
ten peinzen", verhaalt Van de
Vathorst over zijn voorarbeid.
En inderdaad het werkstuk mag
er zijn. Zijn emoties en ervarin
gen heeft hij uitgebreid aan het
papier toevertrouwd. Het blijft
zijn geringe inbreng in het ge
sprek. Geduldig laat hij zijn va
der aan het woord. Alleen als die
af en toe in onvervalst Amster
dams uitweidt over zijn hotel-
café-restaurant aan de Amster
damse Damrak stuurt zoonlief
hem terug in het goede spoor.
„We zouden het toch hebben
over voetbal".
Onder het mom van 'vader en zoon
zijn één' wordt Van de Vathorst
senior als woordvoerder geac
cepteerd. „Toch ben ik spijker
hard voor Edwin", vindt hij. „Ik
heb hem inmiddels al een keer
schriftelijk ontslag aangezegd.
Want hoewel hij boven de zaak
woont in Amsterdam en mijn
zoon is, is hij geen cent meer
waard dan het overige personeel.
Alleen als we samen trainen en
ik hem in het zand laat bijten dan
mag ie me voor rotte vis uitschel
den. Dan zijn we sportvrienden".
Vult zijn zoon aan: „En toen ik
op school zat, maakte hij de uit
treksels voor mij".
De vriendschap en voetballiefde is
dan ook onbeschrijflijk. Dage
lijks traint Edwin van de Vat
horst minimaal één keer bij of
zijn club of met zijn vader of
springt hij op zijn race-fiets en
rijdt zich in het zweet. Van de
Vathorst sr: „En soms laat hij mij
ook weieens naar de trainingen
van de jeugd van Sparta of Feye-
noord rijden om te vergelijken
wat de jongens bij die clubs
doen. Dan zegt Edwin weieens:
'Ze kunnen er geen pest van'.
Niet omdat het mijn zoon is,
maar van vele kanten hoor ik dat
hij inderdaad talent heeft. En zelf
steek ik er ook wat van op. Zie ik
oefenstof die ik hem kan geven
als we beiden in de duinen trai-
Zoals alle jeugdspelers droomde
ook Van de Vathorst jr van een
carrière als prof. UVS was dan
ook een logische keus op het mo
ment dat hij de bal de eerste
wentelingen mocht laten maken.
Toen hij amper tien jaar was, zag
hij op een toernooi bij Hermes
DVS het vermaarde Blauw Wit
spelen. „Hij vond dat een gewel
dig team. Van dat moment wilde
Edwin voor Blauw Wit spelen".
Dus onderhield Edwin een pen
deldienst tussen Amsterdam en
Leiden. „Het waren moeilijke ja
ren", staat op het getypte vel
letje. „De jongens waren hard,
maar goudeerlijk en humoris
tisch. Vaak stapte ik na de trai
ningen huilend van woede in de
auto van mijn vader. Van opge
ven wilde ik beslist niet weten,
want zo leer je doorbijten en dat
je niks cadeau krijgt. Ik leerde er
ook veel van jongens als Frank
Rijaard en Mark Metgod".
Een uitverkiezing voor het Amster
dams jeugdelftal was reden om
bij Blauw Wit te blijven. Maar
toen die felbegeerde uitnodiging
in de brievenbus gleed, moest
Van de Vathorst bedanken. In
zijn examenjaar voor de mavo
bleef er bijna geen tijd over voor
Van cle Vathorst heeft er alles voor over om te slagen hij Ajax
zijn studie. De avonden waren
gereserveerd voor voetballen. El
ke ochtend wekte de wekker
hem daarom om vijf uur
waarna er pas tijd werd vrijge
maakt voor school.
Prachttijd
Van de Vathorst keerde (noodge
dwongen vanwege school) terug
naar de Leidse blauwwitten.
maar liet zich na een seizoen
overschrijven naar Roodenburg.
„Een prachttijd heb ik daar ge
had". Hij viel evenwel niet op in
de Leidse voetbalkweekbak.
Toch ontpopte Van de Vathorst
zich als een goede laatste man.
De loupe van de voetbalscouts
werd echter nimmer op hem ge
richt. „Je kon het op je vingers
aftellen", verklaart zijn vader
„bij alle belangrijke wedstrijden
of op het moment dat Edwin zou
doorbreken, was hij gebles
seerd".
De opmerking van zijn jeugdtrai
ner bij Blauw Wit Dick Maurer
(nu in dienst bij Volendam) hield
hem evenwel op de been. „Als je
je mond houdt dan kun je een he
le grote worden". Niets was hem
dan ook te dol om zijn doel te be
reiken. De zwarte judoband die
hij bijna in zijn bezit had, werd
zelfs achteloos terzijde gescho
ven, terwille van het voetballen.
Niettemin bleef zijn lidmaat
schap bij Roodenburg slechts tot
ruim een jaar beperkt. Het be
drijf van zijn vader lokte hem
naar de hoofdstad, waar hij 's
nachts het horeca-bedrijf 'be
waakt'. Die verkassing was ook
aanleiding om zichzelf aan te bie
den bij Ajax. Na een tiental
proeftrainingen („Ik heb die
week met maagkramp gelopen
vanwege de nervositeit") kwam
het verlossende woord: 'Je mag
lid worden van onze club'.
Het hoogste amateurteam, het C—
elftal of de A-regionalen. Het is
nog onbekend in welke selectie
Van de Vathorst wordt inge
deeld. „Ik beschouw het al min
of meer als een beloning dat ik
voor Ajax mag uitkomen", geeft
hij zelf eerlijk toe. „Honderden
jongens worden jaarlijks afgewe
zen. Als ik nu het stadion bin
nenloop dan denk ik: 'Goh toch
wel mooi dat ik dat mag". Likke
baardend kijkt hij nu naar de be
wegingen van zijn favoriet Johan
Cruyff. Bij foto's in zijn plakboek
heeft hij een actieprent van
Cruyff geplakt. Zijn vader: „Zie
je bij Edwin ook die stijl. Bij
Ajax kun je het nu eenmaal wel
vergeten als je geen techniek en
souplesse hebt".
Vriendin
De basisvoorwaarden om te slagen
zijn derhalve aanwezig bij Van
de Vathorst. „En hij leeft ook se
rieus", mengt zijn moeder zich in
het gesprek. „Hy rookt en drinkt
niet. Voor half tien 's avonds ligt
hij op bed". Edwin van de Vat
horst: „Een enkele keer ga ik
weieens naar de disco, maar dan
zorg ik er wel voor dat ik voor
half twaalf thuis ben. Een vrien
din? Dat kan nooit goed gaan.
Dat gaat ten koste van het voet
bal. Je kunt inderdaad stellen: ik
ben verliefd op voetbal. Ik zou
desnoods mijn werk voor het
voetballen willen opgeven en
voor niets voor Ajax-1 willen
uitkomen. Ja, dat zou ik zeker
doen". En na een moment van
stilte herhaalt hij vastberaden:
„Tuurlijk zou ik dat zeker doen"
HERMAN POOS
LEIDEN - Hans Stcekers en Martin Over
devest kunnen met voldoening op oude
jaarsdag terugkijken. Beide wielerveld-
rijders kwamen tijdens de selektierit te
Valkenburg uitstekend voor de dag.
Amateur Hans Steekers sleepte op het
loodzware trajekt een derde plaats uit
het vuur. De renner uit Noordwijkcr-
hout liet daarbij ondermeer de gebroe
ders Harings en Berry Zoontjes achter
zich. Slechts een overtuigende Ger
Dolfsma en Hans Boom waren te sterk
voor de Bollenstreek-routinier. Reinicr
Hoogkamer stelde met een 11de stek
ietswat teleur. John Kuyvenhoven suk
kelt weer met rugklachten en stapte om
die reden af
Nieuweling Martin Overdevest moest zich
samen met een paar leeftijdgenoten in
de juniorenkoers waarmaken. Tijdens
de wereldkampioenschappen wordt er
alleen maar in de categorie junioren ge
reden. Bondscoach Stofberg moet daar
om uit junioren en nieuwelingen één se-
lectiegroep vormen. De proeve van be
kwaamheid ging Overdevest uitstekend
af. Achter de junioren Nijboer, Van der
Ley en Pley kwalificeerde de Leidcnaar
zich als vierde. Opmerkelijk was dat zijn
concurrenten Razenberg en Hcndrix.
die tot dan toe de Swift-renner nogal
eens de loef af hadden gestoken, op dit
parkoers nergens waren. Alleen Van
Gessel wist zich engiszins staande te
houden, hij eindigde op een minuut van
Overdevest als zesde. Eddie Kouiss
werd bij de nieuwelingen 10de. Piet
Overdevest eindigde bij de liefhebbers/
veteranen als 9de.
De katerkoers op nieuwjaarsdag te Kijk
duin vormde qua moeilijkheidsgraad
een wereld van verschil met de koers te
Valkenburg. Er zal dan ook nog het no
dige moeten gebeuren wil het trajekt
zich in voldoende mate voor de komen
de nationale titelstrijd, die op 31 januari
in de Haagse badplaats verreden wordt,
lenen. Op het vliegrondje bevestigde
Martin Overdevest zijn vorm door moei
teloos te winnen. Bij de amateurs was
Herman Snoeyink. die niet in Valken
burg gereden had. de sterkste. Hans
Steekers moest ditmaal met een 10de
positie genoegen nemen. Cock van der
Hulst is terug van weggeweest. Bij de
liefhebbers/veteranen bleef de Zoeter-
woudenaar iedereen inclusief nationaal
kampioen Broere de baas. Cees Kerk
vliet werd hier 5de.
Mini-toernooi
LEIDEN - Met een mini-toer
nooi op Nieuwjaarsdag is bij
ASC het startsein gegeven voor
de festiviteiten rond het 90-ja-
rig bestaan van de Oegstgeester
voetbalclub. De selectiespelers
van de oudste vereniging van
de afdeling Leiden wonnen het
toernooitje door de ASC-vetera-
nen met 5-0 te kloppen en een
team van oud-eerste elftalspe
lers (die nog elders actief zijn)
op l-l te houden.
Wereldrecordhouder Joao Carlos
de Oliveira wordt bedreigd door
een beenamputatie. De 27-jarige
Braziliaanse atleet die bij een au
to-ongeluk op 22 december jl.
zeer zwaar werd gewond, heeft er
een ernstige infectie bijgekre-
gen, die 48 uur na het ontstaan
nog niet tot staan was gebracht.
Volgens de behandelende ge
neesheer van het ziekenhuis
waarin de atleet wordt verpleegd
moet een verder onderzoek uit
maken of De Oliveira zijn rech
terbeen zal moeten missen. Door
het ongeluk heeft hij twee zware
open wonden aan dat been opge
lopen.
GARMISCH PARTENKIRCHEN
(GPD) - De Noor Roger Ruud heeft
het traditioneél schansspringen (90
meter) op Nieuwjaarsdag in Gar-
misch Partenkirchen gewonnen.
Door deze zege versterkt hy zijn posi
tie in het klassement om de wereldbe
ker. Met sprongen van 105 en 99 me
ter domineerde hij voor de Oostduit
ser Manfred Deekert en de Westduit
ser Andreas Bauer. In het klassement
voor het vierschansentoernee leidt
Deekert met 475,9 punten voor de Fin
Matti Nykaenen (488,1).
De uitslag van het schansspringen in
Garmisch Partenkirchen is: k
1. Roger Ruud (Noo.) 237 pnt. (105 99);
2. Manfred Deekert (OD1.) 236,6 (100,5
100,5); 3. Andreas Bauer (WD1.)
232,4 (98,5 99,5); 4. Peer Bergerud
(Noo.) 232 (98,5 98,5); 5. Matti Nylae-
nen (Fin.) 278,2 (99 99,2); 6. Chris-
toph Schwarz (WD1.) 227,5 (97,5 97).
LONDEN - Steve Ovett, wereldre
cordhouder op de 1500 meter
met 3 minuten 31,36 seconden en
Sebastian Coe, wereldrecord
houder op de mijl in 3.47,33, zijn
voor de Engelse koningin Eliza
beth gelijk. Ovett en Coe werden
beiden benoemd tot leden in de
Order of the British Empire, tij
dens de traditionele "lintjesre
gen" in Engeland ter gelegen
heid van de jaarwisseling. Een
zelfde onderscheiding kreeg
oud-Liverpool voetballer John
Toshack, die tegenwoordig ma
nager is van het in de eerste divi
sie teruggekeerde Swansea City
uit Wales. Billy Beaumont, de
"forse" aanvoerder van het En
gelse rugbyteam werd benoemd
tot officier in de Order of the Bri-
tishe Empire.
Het eerste doelpunt van de oud-internationals in de maak. Leen v.d. Lugt(m) heeft doelman Walstra naar de grasmat "gedwongen'
en stuurt de bal naar het lege doel.
Moulijn leidt oud-internationals naar 2— 1 zege op KHFC
HAARLEM (ANP) - De oud-inter
nationals hebben gisteren de
vijftigste wedstrijd tegen Ko
ninklijke HFC met 2-1 gewon
nen. De bijna 2.000 toeschouwers
zagen voor rust doelpunten van
Van der Lugt en Swart. Coupe
rus scoorde in de tweede helft
het tegendoelpunt voor Neder
lands oudste voetbalclub.
De koninklijke HFC, van 1879, een
vierde klasser met dit seizoen
weer enige vooruitzichten, trekt
één keer per jaar publiek. Kij
kers die in Haarlem naar de
Spanjaardslaan, het Nederlandse
voetbal-Ascot, komen om te zien
of de oud-internationals nog
kunnen voetballen en om zelf ge
zien te worden.
De oud-internationals, bijna over
bodig het te zeggen, kunnen in
vergelijking met de Haarlemse
amateurs, nog uitstekend voet
ballen in een tempo dat zich ei
genlijk in niets onderscheidde
van dat van KHFC
Bij KHFC - oud-internationals
gaat het niet om tempo, het gaat
om spelen en laten spelen. Het is
een confrontatie tussen goede
wil en techniek waar slechts een
schijntje sleet op ligt. met wat
beperkingen aan beide zijden.
Coen Moulijn dè grote uitblinker
Voor de techniek komt het pu
bliek, voor Coen Moulijn, Henk
Schouten en Tinus Bosselaar bij
voorbeeld. voor de herinnerin
gen aan de tijd toen voetbal ook
in het Feyenoord-stadion nog
leuk was.
De drie Rotterdammers dragen ge
zamenlijk, in vergelijking met
hun grote tijd, ongeveer een man
extra aan gewicht mee, maar de
benen willen nog best als er een
bal in de buurt is. Vooral Moulijn
bewees het. Voor hem verplaat
ste een belangrijk deel van het
publiek zich na rust van de ene
hoek van het veld naar de ande
re. Het was een verplaatsing ge
dreven door bewondering en res
pect, door de hoop in de tweede
helft nog eens van dichtbij te
kunnen zien, wat het geheim van
de bewegingen van de linksbui
ten is.
Na rust echter was Moulijn, zoals
de meerderheid van zijn colle
ga's, minder opvallend dan in de
eerste drie kwartier. Na een uur
voetbal bleek duidelijk dat lust
en kracht tot draven ongeveer
evenveel zijn afgenomen als het
gewicht is toegenomen. De oud
internationals bezaten echter een
paar uitzonderingen, Frits Flin-
kevleugel, Theo van Duivenbode
en Sjaak Swart.
Daardoor kwam de voorsprong,
voorbereid door Moulijn en ver
wezenlijkt door Van der Lugt en
Swart in de eerste helft, niet echt
in gevaar. Wel scoorde Wietze
Couperus (met Hennie van Nee
een nog bij KHFC actieve ou
d-international) tegen na een
fout van Roel Wiersma, maar
meer stond Jan Jongbloed, die
Piet Schrijvers was komen ver
vangen niet toe.
Jongbloed bleef de doelman die hij
was voor zijn hernia en liet zich
door niets of niemand van de
wijs brengen. Ook niet door het
vuurwerk dat het publiek achter
en naast hem ontstak. Vuurwerk
echter hoort bij KHFC - oud-in-
ternationals, al jaren. Het was,
zoals alles bij deze vijftigste
nieuwjaarswedstrijd, beschaafd.
De oud-internationals speelden,
maar ook dat is een traditie die
onverbrekelijk met het duel is
verbonden, in een enigszins an
dere opstelling dan werd ver
wacht. Neeskens en Rensen-
brink bijvoorbeeld waren er niet
bij. Wel in het veld kwamen:
Schrijvers/Jongbloed, Flinke-
vleugel, Hulshoff, Van Duiven-
bode en Wiersma. Bosselaar,
Swart en Muller/Van Dijk,
Schouten, Van der Lugt en Mou
lijn.
GRONINGEN (ANP) - In de strijd
om de Europese schaaktitel voor
junioren heeft de Israëliër Alon
Greenfeld zijn eerste plaats be
houden. Greenfeld, met zwart
spelend, deelde gisteren het punt
met Frank Cuypers, die samen
met Andrei Sokolov uit de Sow-
jet-Unie op de derde plaats staat,
een punt achter Greenfeld. Tus
sen Cuypers en Greenfeld staat
Curt Hansen (Den.), die in twee
de zitting de Griek Pantavos ver
sloeg.
De uitslagen van de afgebroken
partijen uit de tiende ronde zijn:
Sokolov (Sow.) - Karoli (Hon.)
1-0; Hansen (Den.) - Pantavos
(Grk.) 1-0; Salov (Sow.) - Con-
die (Sch.) 1/2 - 1/2; Siegel (WD1.)
Barbulescu (Roe.) 1-0; Feiste-
nauer (Oos.) - Kivisto (Fin.) op
nieuw afgebroken.
De stand na tien ronden is:
1. Greenfeld 8 pnt.; 2. Hansen 7 V2
pnt.; 3. Cuypers en Sokolov 7
pnt.; 5. Stohl, Hjardarsson, Kuyf,
Salov en Condie 6 pnt.
De Nederlandse schaakmeester
John van der Wiel heeft in het in
ternationale toernooi van Keulen
oud-wereldkampioen Michail
Tal een remise afgedwongen.
Het was voor de ranglijstaan
voerder uit de Sowjet-Unie het
eerste puntverlies. De eerste vier
ronden had Tal steeds winnend
afgesloten. Tal blijft leider met
4,5 punten.
Edwin van de Vathorst in training met zijn vader. "Niet omdat hij mijn
dat hij inderdaad talent heeft".
(Foto: Holvast).
vele kanten hoor ik
