Of ik acteren kan?
Ik denk dus van wel
,Het B
en de
Lottoshow
bijten
elkaar
niet'
,In dit
vak is
soms
weinig
ethiek
mogelijk'
De breedte-investering van Willem Ruis
,Dat kwissen
van mij
duurt
natuurlijk
niet
eeuwig'
Willem Ruis is een
aardige jongen om
mee te praten, alleen
eer het zover is... De
aanvraag voor
bijgaand interview
dateerde al van voor
de zomer, toen
Willems
geruchtmakende
overstap van de
KRO naar de VARA,
waar hij carte
blanche kreeg, aan
de orde was. Al die
tijd echter hield zijn
manager John de
Mol de boot af. Maar
deze week was het
dan zover. De Mol
belde en vertelde dat
Willem graag wilde
praten over 'Het
Beest'; een film
waarin Willem als
acteur debuteert en
De Mol enig geld
heeft gestopt, maar
die niet eerder in 's
lands bioscopen gaat
draaien dan eind
maart 1982. Willems
verwachtingen zijn
hooggespannen.
Leest u maar:
Door
Sjak Jansen
- Geloof je dat het resultaat effect
kan hebben op je reputatie als
kwismaster? Er zijn mensen, die
teveel wilden en uiteindelijk alles
verloren.
Ruis: „Daar ben ik niet bang voor.
Het Beest en de Lottoshow bij
ten eikaar niet. Daar ben ik van
overtuigd. Net zozeer als ik ervan
overtuigd ben, dat de film een
succes wordt. Anders was ik er
niet aan begonnen. Daarom ook
reken ik op aanbiedingen uit de
filmwereld. Of ik zou een ontzet
tende beoordelingsfout moeten
hebben gemaakt, wat ik natuur
lijk niet helemaal uitsluit."
Overgang
PAGINA 16
„Dat kwissen van mij", zegt
Willem Ruis, „duurt na
tuurlijk niet eeuwig. Daar
om moet je mijn speel
filmdebuut zien als een in
vestering in de breedte.
Want stel dat hier aanbie
dingen uit voortkomen,
en eerlijk gezegd denk ik
dat dat het geval zal zijn,
dan is dat mooi voor la
ter."
„Je moet niet vergeten: er zit
een gat in de markt. Hoe
lang is het immers al niet
geleden dat op het witte
doek een nieuwe ster z'n
de buut maakte? Rutger
Hauer, Peter Faber, Derek
de Lint misschien en Fre-
derik de Groot in Pastora
le. Maar daarmee hebben
we het wel gehad, denk ik.
Dat groepje circuleert
steeds maar, daar komt
niet veel bij. In ieder geval
zal met 'Het Beest' blijken
of Ruis kan acteren of niet.
Ik denk dus van wel."
Ruis (36) acteert niet alleen in 'Het
Beest', ook schrijft hij erover.
Zijn belevenissen op de filmset
beschrijft Willem in geuren en
kleuren in het weekblad Privé.
Eén en ander staat in schril con
trast met hetgeen zich amper an
derhalf jaar geleden tussen bei
den afspeelde. Toen immers
spande Ruis een kort geding aan
tegen het blad, omdat het zijn fi
nanciële reputatie in diskrediet
had gebracht. Ruis won en het
blad zag zich gedwongen het ge
wraakte artikel te rectifiqeren.
Journalisten van hetzelfde blad
hadden zich overigens voordien
als ware paperazzi's in de bosjes
voor Ruis' vakantiehuis in Span
je verschanst, in de hoop diens
vrouw en kinderen (die Ruis kos
te wat kost uit de publiciteit wil
houden) met behulp van een te
lelens te kunnen fotograferen.
Ethiek
Ruis: „Ik schrijf in dat blad om te
voorkomen dat er journalisten
van Privé op de set rondlopen en
er dingen worden gepubliceerd,
die ik niet wil. Nu heb ik het dus
zelf in de hand."
Vorig jaar (27 september), lét wel:
toen het kort geding speelde, zei
hy in Het Parool: „Willem Smit
van Privé heeft me ook wel eens
benaderd voor een column in het
blad. Mensen die dat doen, zoals
Jos Brink, vind ik verraders van
hun eigen vak. Heulen met de
vijand."
- Bestaat er dan niet meer zoiets
als ethiek?
Ruis: „In dit vak is soms weinig
ethiek mogelijk. Als je eenmaal
op dit niveau bent, is er een aan
tal mensen met je bezig en heb je
contracten te sluiten. Zo eenvou
dig ligt het. En of je ter promotie
van je film nu stukjes schrijft in
Privé of zoals André van Duin
taarten snijdt bij Tuschinski,
maakt niet uit. Denk namelijk
niet dat het Van Duins hobby is
om daar taarten te gaan snijden.
Toch stéót hij er wel. Zo is het
mij ook. Ik vind de film veel be
langrijker."
„Vergeet ook niet: zo'n film is een
dure zaak. Daar zit dus commer
cie achter. De film kost twee mil
joen, dus de producent wil er
drie miljoen voor terug hebben.
Liefst eigenlijk vier miljoen,
want dan kan hij een nieuwe film
maken. Als je dus nagaat dat 'Het
Beest' een Belgisch-Nederland
se produktie is, grotendeels in
die twee landen z'n geld moet op
brengen en óók de Vlamingen
Privé lezen, dan is de optelsom
gauw gemaakt."
1 1=2
„En dan kan ik wel zeggen: ik
schrijf niet in dat blad, ik schryf
niet in een blad dat rustig durft
te schrijven dat Rita Hovink
borstkanker simuleert, terwijl zc
er een jaar later aan overlijdt,
maar dan zit ik met het feit dat
één plus één twee is. én loop ik
de kans dat zulke journalisten op
de set komen en misschien din
gen publiceren, die ik niet wil
Vandaar dat ik heb bedongen het
zelf te schrijven. Vandaar ook
dat ik het nu redelijk in de hand
heb, dacht ik zo."
Ruis: „Weet je, ik vind dit allemaal
zo verdedigend klinken, maar zo
bedoel ik het dus niet."
De verdediging is anders voor Ruis
een vertrouwd terrein geworden,
sedert een half jaar geleden de
berichten in de media versche
nen over het salaris, dat hij bij de
VARA (volgens Het Parool
37.500 gulden per Lottoshow)
zou gaan verdienen. Naar aanlei
ding daarvan belegden omroep-
chefs in allerijl een vergadering
over de mogelijkheid dat tv-pre-
sentatoren ten eigen bate de om
roepen tegen elkaar zouden kun
nen uitspelen; hetgeen in som
mige bladen met enige bombarie
de „zaak-Ruis" werd genoemd.
Ruis' vermeende salaris liet al
evenmin politiek Den Haag
koud: vice-premier Wiegel he
kelde het zelfs in het openbaar.
- Jurrit Bijlman uit Emmen, oud-
verenigingsraadslid en bijna
de vleeswording van de VARA,
achtte dat bedrag in strijd met de
identiteit van de VARA.
Ruis, die vindt dat iemands salaris
- en dus ook het zijne - nie
mand wat aangaat, reageert een
tikkeltje vermoeid. Het hindert
hem dat iedereen de klok heeft
horen luiden, maar niemand
weet waar de klepel hangt.
„Mensen die dat zeggen, verge
ten dat zij hun werk tot hun 65ste
kunnen doen, en ik het mijne
hooguit tot m'n 40ste. Zij hoeven
hun nek niet uit te steken, ik wel.
Als mijn show was mislukt, was
er voor mij geen werk geweest."
Gebeiteld
„Die vragen over dat geld, wat
moet ik ermee? Het staat zo ver
van me af. Dat gezeur. Wat dacht
men van al die deeltijdbanen die
ik schep met al het geld, dat ik
naar de belasting breng. En daar
klóóg ik niet over. Daarbij komt:
ik ben freelancer. Waar mensen
met een vaste baan financieel ge
beiteld zitten, zit ik dat niet. Als
mijn show was mislukt, wat dan?
Jij noemt nu Peter Knegjens.
Okee, die mislukte als kwismas
ter. Maar voor hérrf lag het toch
anders, was het een schnabbel.
Hij had z'n zaak nog. Hij had ook
niet de gedrevenheid, die ik heb
omdat ik moet, ik moet"
Gedrevenheid, zelfverzekerdheid:
het is zo'n beetje de kurk waarop
het succes van Ruis drijft.Als ik
de kwis presenteer vind ik me
zelf de beste. Dat moet namelijk,
anders heb ik die uitstraling niet.
Zonder dat zelfvertrouwen slaat
de vonk niet over, ben je niet ge
loofwaardig. Het waarde-oor
deel is uiteindelijk aan de kijker,
maar mij gaat het er allereerst
om dat ik me op dat moment de
beste voel."
Volgens Aad van den Heuvel is
Willem Ruis één van de weinigen
in omroepland, die vlak voor de
opnamen nauwelijks zenuwen
kent en vrolijk grapjes maakt
Willem zegt daar geen verklaring
voor te hebben, „dat zit gewoon
in een mens. Hetzelfde waarom
sommige scheidsrechters voor
de wedstrijd naar de wc gaan."
Ofschoon hij by het zien van de
rushes (de ruwe filmbeelden) een
beetje naar werd van (overdre
ven) zelfkritiek, had Ruis die
zelfverzekerdheid ook bij de zo
juist voltooide opnamen van 'Het
Beest'. Onder regie van de Belg
Paul Collet speelt Willem de rol
van Harry Melchior: een succes
volle en tamelijk harde zaken
man, die de strijd aangaat met
z'n geweten en uiteindelijk ver
liest. Echter: noch de naam van
de regisseur, noch de namen van
de mede-acteurs spreken, wat
men noemt, tot de verbeelding.
- Gesteld dat de film een flop
wordt...
Ruis: „Dat wordt-ie niet. Ik geloof
dat het een goede film is, een
goede themafilm... Als je een
aannemer vraagt, of het huis dat
hy bouwt een goed huis wordt,
zegt hij: ik ben een goede aanne
mer. Met die film precies zo. Het
thema is goed, het script in orde,
dus waarom zou die floppen?"
- Misschien omdat je iedere
maand ruim anderhalf uur op de
televisie bent met de Lottoshow.
Waarom zou men naar de bio
scoop gaan en een kaartje kopen,
als men je gratis in de huiskamer
kan bewonderen? Waarom an-
ZATERDAG 19 DF.CEMBER 1981
ders heeft André van Duin zich
het laatste half jaar amper op de
buis laten zien? Omdat met
Kerstmis z'n film in première
gaat. Een verzadigd publiek kan
hij dan niet gebruiken.
Ruis: „Met Van Duin is het anders.
Die speelt als 'Joep Meloen' de-
zelfde typetjes, die hij op tv
speelt. Terwijl ik op televisie een
kwis leid en in de film acteer.
Wel een verschil dus."
- Als kwismaster acteer je toch
ook?
Ruis: „Jawel, maar in 'Het Beest'
speel ik een karakterrol. Dat is
wezenlijk anders. Daar gaat het
om een verhaal. Een showmaster
die voor het eerst een karakterrol
speelt; het lykt me toch zeker de i
moeite waard om te gaan zien of
die al dan niet op z'n bek valt."
Pratend over zijn niet helemaal uit
de verf gekomen Duitse avon
tuur, zal Ruis later zeggen dat hij
een verlenging van zijn contract
met de Saarl&ndische Rundfunk
heeft laten schieten voor zijn
hoofdrol in Het Beest. De moge
lijkheden om in Duitsland een
succes te worden, waren volgens
Willem te gering. De frequentie
van eens per twee maanden een
show was te laag. „En de show
zelf was met 43 minuten te kort"
„Ik geef toe: de overgang was on
gelooflijk groot. Het was een
sprong in het diepe en daar was
ik misschien nog niet helemaal
ryp voor. Een aantal technische
zaken was mij op dat moment
nog niet bekend en in de eerste
show was ik vergeten het pu
bliek en de mensen thuis te groe
ten. Dat moetje in Duitsland na
tuurlijk nooit doen."
„Maar alleen, en dat is dan weer
het vervelende met de pers: de
première blijft erin doorgalmen.
In de eerste show was m'n Duits
bijvoorbeeld niet optimaal en dat
lees je dan in de pers. Maar in de
tweede show was mijn Duits wel
goed, maar in de Hollandse pers
lees je dan nog steeds dat het
slecht was. Dat begrijp ik dan
niet."
Is zijn Duitse avontuur inmiddels
ten einde, zijn optredens in 's
lands schouwburgen duren nog
steeds voort. Samen met Pierre
van Ostade bestijgt Willem nog
geregeld het toneel om er met
mensen uit de zaal de kwis te
spelen. „Puur amusement", vol
gens Willem. Ook met de theater
show vallen de nodige aanlokke
lijke prijzen te winnen, groten
deels beschikbaar gesteld door
sponsors. Niet altijd zijn de zalen
even vol, maar volgens Willem
voorziet zijn theatershow toch
duidelijk in een behoefte.
Het is van hen misschien wat ver
gezocht, maar er zijn mensen die
vinden dat het geen pas geeft om
ijskasten weg te geven, op dezelf
de planken, als waarop Shakes
peare's Hamlet wordt gespeeld.
Die vinden dat een kwis niet
thuishooort in een cultureel bol
werk als een schouwburg.
Ruis: „Zulk snobisme is mij volko
men vreemd. Het is dat er in de
tijd van Shakespeare geen ijskas
ten waren, anders had hij er on-
getwijfeld over geschreven."
Anderhalf uur zijn we al aan het
praten, als Willem opmerkt het
jammer te vinden, dat de vraag
steller tot dan toe zo weinig heeft
geïnformeerd naar de film zelf en
zijn ervaringen. Maar die vragen
bewaren we voor later, als het
zover is. Zo'n vaart loopt het nog
niet met Het Beest.
Willem Ruis in de Lottoshow, die dit seizoen door de
VARA op het scherm wordt gebracht.
Zelfkritiek
Snobisme