Of ik acteren kan? Ik denk dus van wel ,Het B en de Lottoshow bijten elkaar niet' ,In dit vak is soms weinig ethiek mogelijk' De breedte-investering van Willem Ruis ,Dat kwissen van mij duurt natuurlijk niet eeuwig' Willem Ruis is een aardige jongen om mee te praten, alleen eer het zover is... De aanvraag voor bijgaand interview dateerde al van voor de zomer, toen Willems geruchtmakende overstap van de KRO naar de VARA, waar hij carte blanche kreeg, aan de orde was. Al die tijd echter hield zijn manager John de Mol de boot af. Maar deze week was het dan zover. De Mol belde en vertelde dat Willem graag wilde praten over 'Het Beest'; een film waarin Willem als acteur debuteert en De Mol enig geld heeft gestopt, maar die niet eerder in 's lands bioscopen gaat draaien dan eind maart 1982. Willems verwachtingen zijn hooggespannen. Leest u maar: Door Sjak Jansen - Geloof je dat het resultaat effect kan hebben op je reputatie als kwismaster? Er zijn mensen, die teveel wilden en uiteindelijk alles verloren. Ruis: „Daar ben ik niet bang voor. Het Beest en de Lottoshow bij ten eikaar niet. Daar ben ik van overtuigd. Net zozeer als ik ervan overtuigd ben, dat de film een succes wordt. Anders was ik er niet aan begonnen. Daarom ook reken ik op aanbiedingen uit de filmwereld. Of ik zou een ontzet tende beoordelingsfout moeten hebben gemaakt, wat ik natuur lijk niet helemaal uitsluit." Overgang PAGINA 16 „Dat kwissen van mij", zegt Willem Ruis, „duurt na tuurlijk niet eeuwig. Daar om moet je mijn speel filmdebuut zien als een in vestering in de breedte. Want stel dat hier aanbie dingen uit voortkomen, en eerlijk gezegd denk ik dat dat het geval zal zijn, dan is dat mooi voor la ter." „Je moet niet vergeten: er zit een gat in de markt. Hoe lang is het immers al niet geleden dat op het witte doek een nieuwe ster z'n de buut maakte? Rutger Hauer, Peter Faber, Derek de Lint misschien en Fre- derik de Groot in Pastora le. Maar daarmee hebben we het wel gehad, denk ik. Dat groepje circuleert steeds maar, daar komt niet veel bij. In ieder geval zal met 'Het Beest' blijken of Ruis kan acteren of niet. Ik denk dus van wel." Ruis (36) acteert niet alleen in 'Het Beest', ook schrijft hij erover. Zijn belevenissen op de filmset beschrijft Willem in geuren en kleuren in het weekblad Privé. Eén en ander staat in schril con trast met hetgeen zich amper an derhalf jaar geleden tussen bei den afspeelde. Toen immers spande Ruis een kort geding aan tegen het blad, omdat het zijn fi nanciële reputatie in diskrediet had gebracht. Ruis won en het blad zag zich gedwongen het ge wraakte artikel te rectifiqeren. Journalisten van hetzelfde blad hadden zich overigens voordien als ware paperazzi's in de bosjes voor Ruis' vakantiehuis in Span je verschanst, in de hoop diens vrouw en kinderen (die Ruis kos te wat kost uit de publiciteit wil houden) met behulp van een te lelens te kunnen fotograferen. Ethiek Ruis: „Ik schrijf in dat blad om te voorkomen dat er journalisten van Privé op de set rondlopen en er dingen worden gepubliceerd, die ik niet wil. Nu heb ik het dus zelf in de hand." Vorig jaar (27 september), lét wel: toen het kort geding speelde, zei hy in Het Parool: „Willem Smit van Privé heeft me ook wel eens benaderd voor een column in het blad. Mensen die dat doen, zoals Jos Brink, vind ik verraders van hun eigen vak. Heulen met de vijand." - Bestaat er dan niet meer zoiets als ethiek? Ruis: „In dit vak is soms weinig ethiek mogelijk. Als je eenmaal op dit niveau bent, is er een aan tal mensen met je bezig en heb je contracten te sluiten. Zo eenvou dig ligt het. En of je ter promotie van je film nu stukjes schrijft in Privé of zoals André van Duin taarten snijdt bij Tuschinski, maakt niet uit. Denk namelijk niet dat het Van Duins hobby is om daar taarten te gaan snijden. Toch stéót hij er wel. Zo is het mij ook. Ik vind de film veel be langrijker." „Vergeet ook niet: zo'n film is een dure zaak. Daar zit dus commer cie achter. De film kost twee mil joen, dus de producent wil er drie miljoen voor terug hebben. Liefst eigenlijk vier miljoen, want dan kan hij een nieuwe film maken. Als je dus nagaat dat 'Het Beest' een Belgisch-Nederland se produktie is, grotendeels in die twee landen z'n geld moet op brengen en óók de Vlamingen Privé lezen, dan is de optelsom gauw gemaakt." 1 1=2 „En dan kan ik wel zeggen: ik schrijf niet in dat blad, ik schryf niet in een blad dat rustig durft te schrijven dat Rita Hovink borstkanker simuleert, terwijl zc er een jaar later aan overlijdt, maar dan zit ik met het feit dat één plus één twee is. én loop ik de kans dat zulke journalisten op de set komen en misschien din gen publiceren, die ik niet wil Vandaar dat ik heb bedongen het zelf te schrijven. Vandaar ook dat ik het nu redelijk in de hand heb, dacht ik zo." Ruis: „Weet je, ik vind dit allemaal zo verdedigend klinken, maar zo bedoel ik het dus niet." De verdediging is anders voor Ruis een vertrouwd terrein geworden, sedert een half jaar geleden de berichten in de media versche nen over het salaris, dat hij bij de VARA (volgens Het Parool 37.500 gulden per Lottoshow) zou gaan verdienen. Naar aanlei ding daarvan belegden omroep- chefs in allerijl een vergadering over de mogelijkheid dat tv-pre- sentatoren ten eigen bate de om roepen tegen elkaar zouden kun nen uitspelen; hetgeen in som mige bladen met enige bombarie de „zaak-Ruis" werd genoemd. Ruis' vermeende salaris liet al evenmin politiek Den Haag koud: vice-premier Wiegel he kelde het zelfs in het openbaar. - Jurrit Bijlman uit Emmen, oud- verenigingsraadslid en bijna de vleeswording van de VARA, achtte dat bedrag in strijd met de identiteit van de VARA. Ruis, die vindt dat iemands salaris - en dus ook het zijne - nie mand wat aangaat, reageert een tikkeltje vermoeid. Het hindert hem dat iedereen de klok heeft horen luiden, maar niemand weet waar de klepel hangt. „Mensen die dat zeggen, verge ten dat zij hun werk tot hun 65ste kunnen doen, en ik het mijne hooguit tot m'n 40ste. Zij hoeven hun nek niet uit te steken, ik wel. Als mijn show was mislukt, was er voor mij geen werk geweest." Gebeiteld „Die vragen over dat geld, wat moet ik ermee? Het staat zo ver van me af. Dat gezeur. Wat dacht men van al die deeltijdbanen die ik schep met al het geld, dat ik naar de belasting breng. En daar klóóg ik niet over. Daarbij komt: ik ben freelancer. Waar mensen met een vaste baan financieel ge beiteld zitten, zit ik dat niet. Als mijn show was mislukt, wat dan? Jij noemt nu Peter Knegjens. Okee, die mislukte als kwismas ter. Maar voor hérrf lag het toch anders, was het een schnabbel. Hij had z'n zaak nog. Hij had ook niet de gedrevenheid, die ik heb omdat ik moet, ik moet" Gedrevenheid, zelfverzekerdheid: het is zo'n beetje de kurk waarop het succes van Ruis drijft.Als ik de kwis presenteer vind ik me zelf de beste. Dat moet namelijk, anders heb ik die uitstraling niet. Zonder dat zelfvertrouwen slaat de vonk niet over, ben je niet ge loofwaardig. Het waarde-oor deel is uiteindelijk aan de kijker, maar mij gaat het er allereerst om dat ik me op dat moment de beste voel." Volgens Aad van den Heuvel is Willem Ruis één van de weinigen in omroepland, die vlak voor de opnamen nauwelijks zenuwen kent en vrolijk grapjes maakt Willem zegt daar geen verklaring voor te hebben, „dat zit gewoon in een mens. Hetzelfde waarom sommige scheidsrechters voor de wedstrijd naar de wc gaan." Ofschoon hij by het zien van de rushes (de ruwe filmbeelden) een beetje naar werd van (overdre ven) zelfkritiek, had Ruis die zelfverzekerdheid ook bij de zo juist voltooide opnamen van 'Het Beest'. Onder regie van de Belg Paul Collet speelt Willem de rol van Harry Melchior: een succes volle en tamelijk harde zaken man, die de strijd aangaat met z'n geweten en uiteindelijk ver liest. Echter: noch de naam van de regisseur, noch de namen van de mede-acteurs spreken, wat men noemt, tot de verbeelding. - Gesteld dat de film een flop wordt... Ruis: „Dat wordt-ie niet. Ik geloof dat het een goede film is, een goede themafilm... Als je een aannemer vraagt, of het huis dat hy bouwt een goed huis wordt, zegt hij: ik ben een goede aanne mer. Met die film precies zo. Het thema is goed, het script in orde, dus waarom zou die floppen?" - Misschien omdat je iedere maand ruim anderhalf uur op de televisie bent met de Lottoshow. Waarom zou men naar de bio scoop gaan en een kaartje kopen, als men je gratis in de huiskamer kan bewonderen? Waarom an- ZATERDAG 19 DF.CEMBER 1981 ders heeft André van Duin zich het laatste half jaar amper op de buis laten zien? Omdat met Kerstmis z'n film in première gaat. Een verzadigd publiek kan hij dan niet gebruiken. Ruis: „Met Van Duin is het anders. Die speelt als 'Joep Meloen' de- zelfde typetjes, die hij op tv speelt. Terwijl ik op televisie een kwis leid en in de film acteer. Wel een verschil dus." - Als kwismaster acteer je toch ook? Ruis: „Jawel, maar in 'Het Beest' speel ik een karakterrol. Dat is wezenlijk anders. Daar gaat het om een verhaal. Een showmaster die voor het eerst een karakterrol speelt; het lykt me toch zeker de i moeite waard om te gaan zien of die al dan niet op z'n bek valt." Pratend over zijn niet helemaal uit de verf gekomen Duitse avon tuur, zal Ruis later zeggen dat hij een verlenging van zijn contract met de Saarl&ndische Rundfunk heeft laten schieten voor zijn hoofdrol in Het Beest. De moge lijkheden om in Duitsland een succes te worden, waren volgens Willem te gering. De frequentie van eens per twee maanden een show was te laag. „En de show zelf was met 43 minuten te kort" „Ik geef toe: de overgang was on gelooflijk groot. Het was een sprong in het diepe en daar was ik misschien nog niet helemaal ryp voor. Een aantal technische zaken was mij op dat moment nog niet bekend en in de eerste show was ik vergeten het pu bliek en de mensen thuis te groe ten. Dat moetje in Duitsland na tuurlijk nooit doen." „Maar alleen, en dat is dan weer het vervelende met de pers: de première blijft erin doorgalmen. In de eerste show was m'n Duits bijvoorbeeld niet optimaal en dat lees je dan in de pers. Maar in de tweede show was mijn Duits wel goed, maar in de Hollandse pers lees je dan nog steeds dat het slecht was. Dat begrijp ik dan niet." Is zijn Duitse avontuur inmiddels ten einde, zijn optredens in 's lands schouwburgen duren nog steeds voort. Samen met Pierre van Ostade bestijgt Willem nog geregeld het toneel om er met mensen uit de zaal de kwis te spelen. „Puur amusement", vol gens Willem. Ook met de theater show vallen de nodige aanlokke lijke prijzen te winnen, groten deels beschikbaar gesteld door sponsors. Niet altijd zijn de zalen even vol, maar volgens Willem voorziet zijn theatershow toch duidelijk in een behoefte. Het is van hen misschien wat ver gezocht, maar er zijn mensen die vinden dat het geen pas geeft om ijskasten weg te geven, op dezelf de planken, als waarop Shakes peare's Hamlet wordt gespeeld. Die vinden dat een kwis niet thuishooort in een cultureel bol werk als een schouwburg. Ruis: „Zulk snobisme is mij volko men vreemd. Het is dat er in de tijd van Shakespeare geen ijskas ten waren, anders had hij er on- getwijfeld over geschreven." Anderhalf uur zijn we al aan het praten, als Willem opmerkt het jammer te vinden, dat de vraag steller tot dan toe zo weinig heeft geïnformeerd naar de film zelf en zijn ervaringen. Maar die vragen bewaren we voor later, als het zover is. Zo'n vaart loopt het nog niet met Het Beest. Willem Ruis in de Lottoshow, die dit seizoen door de VARA op het scherm wordt gebracht. Zelfkritiek Snobisme

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1981 | | pagina 16