"Toekomst hoeven we in Leiden niet te vrezen" Ambtenaren in Krefeld wellicht toch ontslagen Nieuwe directeur sociale werkplaats Forse buit in huis aan Smaragdlaan Leidse stadsrubriek 11 WOENSDAG 16 DECEMBER 1981 1 Eerste paal voor nieuwe LEIDEN behuizing LEIDEN/LEIDERDORP - Samen met wethouder Sehoute heeft Cor Bot gistermiddag de eerste paal geslagen voor de nieuw bouw van de sociale werkplaats aan de Touwbaan in Leiderdorp. Cor Bot is de langst (veertig jaar) in dienst zijnde werknemer van de Leidse sociale werkplaats. werkplaats moet in april 1983 klaar zijn. Dan loopt namelijk het huurcontract af voor de huidige werkplaats aan de Willem Barentstraat. De kos ten van de nieuwbouw zullen zo'n 8,5 miljoen bedragen. Daar voor wordt een rechthoekig ge bouw neergezet waarin een be drijfshal en magzijnruimte rond om een patio zijn gesitueerd. Op vloeiende wijze worden verder kantoorruimte en kantine met het bedrijf verbonden. Hoewel de nieuwe sociale werk plaats een bedrijfsmatig karakter krijgt, wordt ook geprobeerd het geheel zo aangenaam mogelijk te doen overkomen. Het gebouw Leden van communistische partij Wethouder Sehoute (links) en Cor Bot (werkzaam op de sociale werkplaats) verrichtten wordt in rood metselwerk uitge voerd, met een lichte stalen muurbekleding. Ook wordt er* gelet op een ruime toetreding van het daglicht. Het gebouw wordt bovendien gemakkelijk toegankelijk voor invaliden en is goed bereikbaar via openbaar LEIDEN KREFELD - Twee amb tenaren van de Westduitse stad Krefeld worden toch ontslagen, omdat zij (vermoedelijk) lid zijn van de communistische partij DKP Het stadsbestuur van de Leidse zustergemeente moti veert het ontslag onder meer door te wijzen op de openbare discussie rond deze Berufsver- bote die zich zelfs tot de part nersteden in Nederland uitbreid de en de vriendschappelijke be trekkingen sterk nadelig heeft beïnvloed Jürgen Schachschneider staat ont slag op staande vbet te wachten, omdat hij in een ingezonden brief in de Westdeutschen Zci- tung verklaarde lid van de DKP te zijn. Volgens het stadsbestuur van Krefeld weigerde hij nadere inlichtingen over zijn rol in die partij te verstrekken. Elke Fonger krijgt ook ontslag op staande voet. omdat zij weigerde mee te delen of zij lid is van de DKP. zo ja. sinds wanneer en welke functie zij daarin dan be kleedt. De weigering om ant woord te geven op vragen naar politieke voorkeur is volgens het stadsbestuur in strijd met de ge hoorzaamheid die een ambte naar verplicht is. De Leidse fractievoorzitters van al le politieke partijen in de ge meenteraad schreven naar aan leiding van deze kwestie in au gustus een brief naar Krefeld, waarin zij hun verontrusting kenbaar maakte. Begin oktober kwam er een antwoord, dat m feite inhield dat men in Neder land niet zo best op de hoogte was met de Duitse rechtsspraak op dit gebied. Men vond het in CDU-knngen maar onbegrijpelijk dat CDA-lei- der Walenkamp mede de brief had ondertekend, zo bleek uit LEIDEN - Sinds enkele weken heeft de Leidse so ciale werkplaats een nieu we directeur. Na ander half jaar, waarin de direc teur van de sociale dienst de leiding over de werk plaats waarnam, kwam de heer J. Kalis vaart aan het hoofd van een bedrijf waar honderden geeste lijk of lichamelijk gehan dicapten werken. Een onbekende is Kalisvaart niet op het gebied van de gehandi captenzorg. De basis voor zijn belangstelling in deze sector werd jaren geleden al gelegd aan de Leidse universiteit, waar hij scripties en stages van studenten sociologie moest begeleiden. Zijn wens om de dingen zelf ook tastbaar neer te zetten, leidde hem vervolgens tien jaar lang door allerlei leidinggevende functies in de gehandicapten zorg. Dat speelde zich vooral af in Noord—Holland, waar Kalis vaart voor zijn terugkeer naar Leiden werkte aan een centrum voor gehoorgestoorde zwakzin nige kinderen. Al met al heeft de Leidse dienst so ciale werkvoorziening zo een di recteur gekregen met uitgespro ken standpunten over het wezen van de sociale werkplaats. Het is een instelling waar volgens Ka lisvaart inventief en hard ge werkt moet worden om de som bere economische vooruitzich ten het hoofd te kunnen bieden. "Het is nu de tijd om de bereid heid gehandicapten te helpen, op de proef te stellen. Nu de toe stand voor iedereen wat minder rooskleurig is, kan duidelijk wor den hoeveel ernst het iedereen is om het welzijn van gehandicap ten te bevorderen". In Leiden werken er zo'n 350 men sen in de sociale werkplaats. Via de Wet Sociale Werkvoorziening (WSW) worden dié mensen aan arbeid geholpen die door hun handicap geen gewone dienstbe trekking kunnen krijgen. Op de gevel van de werkplaats aan de Willem Barentzstraat staat met grote letters "Toeleveringsbe drijf De Waard". "En dat staat staat er niet voor niets", betoogt Kalisvaart". "Ik denk dat lang niet iedereen een goed beeld heeft van wat er in een sociale werkplaats eigenlijk gebeurt. Ik wil stellen dat er hier op hoog ni veau wordt gewerkt. Er worden produkten of halfprodukten af geleverd die voor het overige be drijfsleven zeker van groot be lang zijn". Naast het leveren van economisch verantwoorde produkten, heeft de sociale werkplaats natuurlijk ook de taak de werkers een so ciale begeleiding te geven. Bot sen die eisen nooit? Kalisvaart: "Het meest aantrekkelijke in mijn functie vind ik juist de com binatie tussen het sociale en het economische. Het is een uitda ging die twee niet te laten bot sen. Dat kan door de aard van het werk aan te passen aan de moge lijkheden van de mensen. Zo wordt er hier draaiwerk verricht, inpakwerk, confectiewerk, alle maal zaken die van belang zijn voor het bedrijfsleven". Doorstroming Het doel van sociale werkplaatsen is, naast het geven van passende arbeid, doorstroming van de werkers naar het "gewone" be drijfsleven of overheid. Kalis- vaart: "Hoewel de WSW inder daad de doorstroming wil bevor deren, weet iedereen dat er voor velen in de praktijk niets van te recht komt. In de sociale werk plaats kun je de mensen wel aan gepast werk bieden, maar dat wil lang niet altijd zeggen dat ze dat zelfde werk later ook buiten de werkplaats kunnen voortzetten bij een ander bedrijf'. Anders ligt het volgens Kalisvaart bij de mensen die nu al in WSW-ver- band werkzaam zijn buiten de werkplaats. In Leiden zijn er zo een kleine 600 WSW-ers werk zaam bij gemeente, plantsoenen dienst, universiteit of het zieken huis. "Deze mensen werken al bij een bepaalde organisatie en maken grotere kans op den duur ook door zo'n organisatie in vas te dienst te worden genomen". Net als alle andere bedrijven ziet natuurlijk ook de sociale werk plaats de economische malaise - met lede ogen aan. De toenemen de werkloosheid waarfnee dat gepaard gaat, is volgens Kalis- vaart echter geen reden aan te nemen dat er een run op de so ciale werkplaatsen ontstaat. "Niet iedere werkloze kan een beroep doen op de WSW. Slechts als het werkloos-zijn voor ie mand grote geestelijke proble men geeft, kun je wel eens zeg gen dat een plaatsje in de werk plaats hem weer op gang kan hel pen". Een ander gevolg van de verslech terde economie is echter het te ruglopen van de belangstelling voor bepaalde produkten. "We merken hier al wel goed dat de markt voor luxe artikelen terug loopt. In Leiden vallen de pro blemen echter heel erg mee, want we maken zeer uiteenlo pende produkten, zijn daardoor flexibel. Een sociale werkplaats die zich toelegt op één produkt, bijvoorbeeld het maken van schoolmeubilair, heeft minder mogelijkheden het roer om te gooien. Je moet je bijtijds op nieuwe activiteiten en artikelen gaan richten". Kalisvaart ziet nu onder meer toe komst in het administratief cen trum van de sociale werkplaats. In de nieuwbouw, waarvoor dinsdag aan de Touwbaan de eerste paal wordt geslagen, zal er voor dit centrum, waar onder meer foldertjes en jaarverslagen worden gedrukt, een grotere, ruimte dan nu worden inge ruimd. In totaal kunnen er in de nieuwbouw zo'n honderd extra WSW'ers aan het werk. "En gro ter moet de werkplaats dan niet meer worden", vindt Kalisvaart. "Het geheel moet overzichtelijk blijven". Norm Er bestaat ook een landelijke norm dat de groei van het aantal werkers in WSW-verband met maar twee procent per jaar mag stijgen. Binnenkort komen er bo vendien strakkere bepalingen over wat het rijk nog als objecten voor WSW'ers beschouwt. De na druk wordt dan nog meer gelegd op projecten die geld opleveren en slechts op heel bijzondere condities worden er nog werkers gezet aan minder rendabele pro jecten. Kalisvaart: Dit kón er toe leiden dat de gemeente steeds voorzichtiger wordt met het aan wijzen van projecten, ze moeten steeds het risico overwegen of het rijk de kosten nog wel dekt". Of de sociale werkplaats zichzelf ooit overbodig maakt, alle werkers in het "gewone" be drijfsleven, lijkt Kalisvaart on mogelijk. "Dat zou ten koste van de efficiency gaan. Doordat bij de GDSW alle mensen by elkaar werken, kan er een goede bege leiding zijn. Verspreid over ver schillende bedrijven is die bege leiding veel moeilijker te geven Dat zou bovendien veel duurder zijn". Wel wordt in de sociale werkplaats bewust gewerkt naar de integra tie van de gehandicapten, ook die tussen lichamelijk en geeste lijk minder validen. Het nieuwe complex aan de Touwbaan moet hier een steun in zijn. "Het nieu we gebouw wordt zo gebouwd dat de mensen elkaar op onge dwongen wijze tegenkomen, niet om elkaar heen kunnen". Toch wordt overwogen de nieuwe werkplaats twee ingangen te ge ven. Kalisvaart: "Je kunt men sen, die soms al heel wat over wonnen hebben om in een socia le werkplaats te gaan werken, niet dwingen te integreren. Er moet een bereidheid gekweekt worden, en zoiets is nog nooit on der dwang toegenomen". CONNY SMITS krante-artikclcn. Een dezer da gen hebben do .Leidse fractie voorzitters geantwoord op het Duitse schrijven. Zij stellen daar in voorop dal het om een interne gelegenheid van Krefeld gaat. maar dat hierover een gedach ten wisseling toch mogelijk* is In de brief wordt voorts uitvoerig ingegaan op de vele juridische en politieke argumenten rond het pnncipe van 'trouw aan de (Duit se) grondwet hetgeen bij de kwestie van de Berufsverbote centraal staat. Leidse ambtenaren voeren al enige maanden actie tegen het dreigen de ontslag voor hun Krefeldcr collega's Dat leek aanvankelijk succes te hebben en de verwach ting was dat de ontslagen niet zouden doorgaan. Maar de handtekeningenactie, het bezoek aan Krefeld en een kaar tcnactie hebben blijkbaar niet geholpen Het wordt integendeel uitgelegd in het nadeel van de betrokkenen. Het wordt de amb tenaar kwalijk genomen wordt kwalijk genomen dat werd door de vriendschappelijke betrek kingen te lijden hebben gehad Agenten op een haar na gemist LEIDEN Twee agenten hebben gisterochtend na een stopteken hun vege lijf weten te redden door heel snel opzij te springen voor een auto. Een 26-jange da me uit Leiden, die met bevroren ruiten op de Rijnsburgerweg reed, zag noch het stopteken van de eerste agent noch dat van de tweede agent, die vijftig meter verderop stond. Ze tufte rustig door. De politiemannen wilden haar juist aanhouden omdat ze von den dat de vrouw te weinig zicht had. Ze keek slechts door een klein spleetje op de voorruit Toen ze ter hoogte van de via duct bij het station in een file be landde en de twee geschrokken agenten aan haar broek kreeg, wist ze van de prins geen kwaad De vrouw verklaarde echt nie mand te hebben gezien. Er is een proces verbaal tegen haar opge maakt. De politie gaat door met de controle van bevroren ruiten. LEIDEN - In een woning aan de Smaragdlaan zijn gisteren een Friese klok, girobetaal kaarten, kascheques en enke le sieraden gestolen. De da der kon 's avonds in Amster dam worden aangehouden. De man werd daar door de politie betrapt op het stelen van een fiets. De agenten za gen toen ook dat hij een aan tal cheques met een hele an dere naam en adres vlug weg moffelde. De man bekende onmiddellijk. LEIDEN l^-'l vS door René van der Velden Jaap Visser Loftrompet (1 De laatste werkdag van politie man Dirk van Booren(60). Het is een gezellige drukte op het zolderkamertje van de vroegtijdig uittredende hoofdagent. 'Oom agent' (al heeft hij zelf een hekel aan die benaming) gaat in de VUT of, zoals dat bij de poli tie heet, met functioneel leef tijdsontslag. Collega's die er vanmiddag niet bij konden zijn toen Van Booren de ere medaille in zilver verbonden aan de Orde van Orarye-Na- ssau kreeg opgespeld, komen hem de hand schudden. "Je fietst nog wel eens een keer tje langs, hè Dirk?" Dirk van Booren (60), geboren en getogen Leidenaar, blikt terug naar de eerste jaren na de oorlog. Hij had net een op leiding voor jioe-jitsu-in- structeur achter de rug. In de krant las hij advertenties waarin jonge mannen wer den opgeroepen om te sollici teren voor de hulppolitie. Dirk van Booren (23) behoor de tot de 45 die werden aan genomen. "We kregen een donkerblauwe battledress aan, een band met een grote P om de arm en een helm op de kop. Zo werden we de straat opgestuurd. Nu ben ik nog als enige over van die eerste na-oorlogse lichting" In het begin van de jaren vijftig kwam Van Booren terecht bij de afdeling verkeer. In die tijd reden er 25 taxi's door Leiden en had de firma Bor- gerding het alleenrecht op de taxistandplaats voor het sta tion. In de stad reden toen zes bussen van de Eltax. De K- bussen die vanuit het cen trum koers zetten naar de Kooi en de S-bussen die de Singels aandeden. De hoofdtaak van Dirk van Booren was het met de regel maat van de klok controleren van bussen en taxi's op de veiligheidsvoorschriften. Tot en met z'n laatste werkdag, zo'n dertig jaar later, heeft Van Booren eigenlijk steeds De scheidende man Dirk van Booren en zijn opvolger Henk Piest in het zolderkamertje van de dienstwoning aan de Langebrug waar het bureau bijzondere verkeerswetgeving is ondergebracht Henk Piest: "Van Booren mag van mij hier nog vaak op de koffie komen". Foto Jan Holvast hetzelfde werk gedaan. De af deling verkeer, toen twintig man sterk, werd in de loop der jaren opgesplitst in bu reau verkeerszaken, de mo torbrigade, de verkeersonge- vallendienst en het bureau bijzondere verkeerswetge ving, dat tot gisteren werd bemand door Dirk van Boo ren en Henk Piest. Deze laat ste staat er nu alleen voor. In zijn eentje moet hij controle uitoefenen op naleving van de Wet Autovervoer Perso nen, de Wet Autovervoer Goederen, de Wet Openbare Vervoermiddelen, de Wet op de Lijkbezorging en de plaat selijke Taxi verordening. In de praktijk betekent dat on der meer controleren of bus sen wel zyn uitgerust met noodluiken en brandblus sers, het verlenen van be stuurdersvergunningen aan taxichauffeurs en het afne men van speciale examens voor taxichauffeurs. In zijn loopbaan heeft Dirk van Booren in het personenver voer veel ten goede zien ver anderen. 'Toen ik begon, werden zieken nog vervoerd in ouwe chevrolets. Daar sloopten ze de achterbank uit zodat de patiënt via de koffer ruimte naar binnen kon wor den geschoven. Dat kon toen allemaal. Er was geen wet op het ziekenvervoer. Een vee wet was er toen wel. Varkens moesten op een speciale ma nier, volgens allerlei voor schriften, worden vervoerd" De huidige maatschappelijke ontwikkeling vervult Van Booren met angst. 'Toen de welvaart toenam, was het voor de ondernemers geen enkel probleem om hun ta xi's of bussen te beveiligen. Maar in een periode van schaarste zie je altijd dat er bezuinigd wordt op de veilig heidsaspecten. Er zal in de toekomst dus een nog stren gere controle nodig zijn". Loftrompet (2) Het rumoerige Leidse taxiwe reldje heeft Dirk van Booren het meest beziggehouden Maar volgens de immer vriendelijke en beleefde hoofdagent is het eigenlyk in al die jaren met dat rumoer best meegevallen. Meer dan een paar stormpjes in een paar glazen water zijn er vol gens hem niet geweest. Van broodnijd tussen Leidse on dernemers en chauffeurs wil hij niets weten Met een brede gümiach op het gezicht en met de handen in elkaar gevouwen stelt hij: "Kijk, alle taxi-ondernemers hebben verschillende en soms tegenstrijdige belan gen. De een runt naast z'n ta xi's een motel, de ander doet er 'zus' naast en weer een an der doet er 'zo' naast. Dan botst het wel eens. Maar echt uit de hand gelopen is het nooit. En... als het er op aan komt dan vormen alle Leidse chauffeurs één blok. Geloof mij nu maar" Met de plaaselyke verordening op taxi's heeft Leiden vol gens Van Booren z'n zaakjes op taxigebied goed geregeld "Tot 1968 heeft er een lande Lijke cao voor chauffeurs be staan. Die is verdwenen toen men het niet meer met elkaar eens kon worden. Het dreig de een chaos te worden. Maar rond die tijd kwam Leiden met z'n eigen verordening En daarin zyn een heleboel zaken goed geregeld". Als voorbeeld noemt hy het ex amen dat iedere chauffeur moet afleggen voordat hij of zij een vergunning krijgt. "Dat examen wordt door ons afgenomen Het bestaat uit een praktisch en theoretisch gedeelte. Het zwaarst, tillen wij aan het onderdeel stads- kennis. Ten behoeve van de klanten. Want een taxichauf feur die twijfelt, maakt een te dure rit Het gekke met die stadskennis is dat vaak de echte Leidenaars erover struikelen. Die weten alles wel te vinden maar' hebben nooit op de straatnamen ge let. Ik heb er zelfs een keer eentje gehad die niet eens de Breestraat kon vinden, een geboren en getogen Leide naar. Tegen zo iemand zeg je natuurlijk: ga jij thuis nog maar eens flink studeren. En dat helpt meestal". Over zichzelf vertellen doet Dirk van Booren liever niet. Ook niet over zyn jiu-jitsu verleden Natuurlijk heeft hy wel eens iemand door de lucht laten vliegen maar hij heeft noch als een Starsky noch als een Hutch zijn veeh- terskwaiiteiten tijdens zyn loopbaan in praktyk ge bracht. "Bovendien stelde het allemaal weinig voor. Ik was vijfde dan. Maar tegen woordig moetje voor een dan wel wat meer in huis heb ben" Bescheidenheid siert de mens. Evenals de snor die op de bovenlip van de hoofd agent prykt Het geeft hem iets strengs, iets van de oude pobtie-anstocraat Zijn collega's zijn maar al te graag bereid om Van Booren de hemel in te pnjzen Met onstuimig enthousiasme ver tellen ze over zijn schildersta lenten en zijn activiteiten als redacteur en eindredacteur van het korpsblad. "En als jongere collega kon je altyd by hem terecht voor goeie raad en adviezen". "Ja. ho maar weer", onder breekt Van Booren het ge blaas op de loftrompet die zyn collega's hebben aange heven En tegen ons: "Jon gens, rustig aan hoor Ik ben echt niets bijzonders en heb gewoon al die jaren gedaan waarvoor ik werd betaald".

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1981 | | pagina 3