Hoe gekleurd mag het vredesonderwijs zijn? Scholen in regio willen van indoctrinatie niets weten ZATERDAG 5 DECEMBER 1981 PAGINA 13 Krijgen middelbare scholieren er in de nabije toekomst een nieuw vak bij? Wordt vredesonderwijs verplicht in de vakkenpakketten opgenomen, zodat er structureel over oorlog en vrede wordt gepraat in plaats van hap snap tussen de lessen door? Wie zal het zeggen. Feit is wel dat het vredesonderwijs Elke zichzelf respecterende momenteel een heet hangijzer is binnen de middelbare scholen én daarbuiten, namelijk bij de ouders van de leerlingen. scholengemeenschap 'doet' wel iets aan vredesonderwijs. In welke vorm dan ook. Een rondgang langs de scholen in de Leidse regio leert dat iedereen daarmee op z'n eigen wijze bezig is. En de ouders kijken, aan de zijlijn, met een wakend oog toe. Als de scholen in de regio Leiden het érgens over eens zijn, dan is het wel dat het vredesonderricht naar hun mening zo objec tief mogelijk moet worden gedicteerd. Unaniem wij zen zij eenzijdige voorlich ting, die het gevaarin zich heeft over te hellen naar indoctrinatie, af. ■gTHHi Het lijkt dus zeer onwaarschijnlijk dal de stellingname die de ABOP (de Algemene Bond van Onder wijzend Personeel) over het vre desonderwijs hanteert, door de leraren wordt overgenomen. In tegendeel. Die stellingname doet de wenkbrauwen van leraren, rectoren én van ouders tot dusver alleen maar fronsen. Kort en goed komt de gewraakte verklaring die de ABOP dezer dagen aflegde erop neer dat het vredesonderwijs moet zijn ge kleurd. In het volgens de Bond ideale onderwijspakket over vre desvraagstukken is geen plaats ingeruimd voor mededelingen over de bewapening van de Sow- jet-Unie. Er staat bijvoorbeeld niet in vermeld dat ook de Rus sen bezig zijn met het maken van een neutronenbom. Daarentegen worden de aktiviteiten van Ame rika en van de NAVO ruim schoots behandeld. Hun bijdra gen aan de bewapeningswedloop wordt op uiterst kritische wijze onder de loep genomen door de vakbond. De ABOP verklaarde dat leraren over het algemeen enthousiast reageerden op dit type vredeson derwijs. en dat zij zelfs al aange kondigd zouden hebben zich aan dit lesprogramma te zullen hou den. Enthousiasme Van enig enthousiasme valt bij de leraren van de scholen in deze re gio maar weinig, of zelfs niets, te bespeuren Uit de gesprekken wordt duidelijk dat de goede be doelingen bij alle schoolleidin gen ruimschoots aanwezig-zijn. En dat de meningen over de in vulling van dat vredesonderwijs nergens precies dezelfde zijn. Maar over de ABOP-stelling zijn de meningen wel degelijk una niem. Zo oordeelt conrector Tim mermans van het Alphense Ash- ram-college dat vredesonderwijs nooit eenzijdig mag zijn. "Je mag best je eigen rol heel kritisch be kijken" zegt hij. En ook: "Onze ervaring is dat je als school heel snel het gevaar loopt bij ouders de indruk te wekken dat je wèl eenzijdig bezig bent. Ook al is dat niet het geval, ouders zijn bang dat hun kinderen worden geïndoctrineerd". Zijn collega uit Katwijk, rector Heij (Pietcr Groen College), wil ook voorkomen dat er een scheef beeld wordt getrokken. Heij ge looft dat het merendeel van de le raren op zijn school er zo over denkt. "Die twee machten, de VS én de Sowjet-Unie, zijn er nu eenmaal". Zijn eigen tactische stellingname luidt dan ook: "Je moet oppassen dat je met je vre desonderwijs geen óorlog ontke tent. Een oorlog in de vorm van ruzies tussen ouders, leraren en leerlingen. Dergelijke zaken lig gen nu eenmaal ontzettend ge voelig. Vergeet ook niet dat je lner op school veel kinderen van Valkenburgse militairen krijgt. echt, gekleurde voorlichting kan niet". De rector heeft geen slapeloze nachten uit angst dat de mening van de ABOP ooit dwingend zal worden voorgeschreven. "Ik kan me indenken dat andere vakor ganisaties het totaal oneens zijn met de ABOP. En bovendien, de minister zal zich er wel voor hoe den om de scholen bepaalde denkwijzen dwingend voor te schrijven. Dat zou per slot van rekening de vrijheid van onder wijs ernstig aantasten" De docenten Smit (godsdienst) en Van der Schar (maatschappij leer) van de Leidse Visser 't Hooft Scholengemeenschap kunnen zich ook allesbehalve vinden in de theorie van de vak- Het Katwijkse Pieter Groen College: "Je kunt die twee machten niet uit elkaar halen" (Foto Dirk Ketting!. bond. Laatstgenoemde leraar is ook bepaald niet van plan om zich de wet te laten voorschrij ven. "Je hebt als leraar zelf wel bepaalde opvattingen over wat en hoe je moet doceren. En dat is, denk ik, op een genuanceerde re wijze dan dat je alleen tegen Amerika zou gaan aanschop pen". "Het is een conflict tussen Oost en West", vult zijn collega Smit aan. "Dus kun je het niet méken om één bepaalde stelling te poneren". Conclusies Beide leraren zouden graag zien dat hun leerlingen conclusies "Ze zullen het IKV-standpunt eerder afwijzen dan dat ze erach ter staan. Nu moet ik wel zeggen dat veel leerlingen nog steeds het standpunt van hun ouders ver tolken". Middeldorp speelt on middellijk in op die opmerking: "Je ziet, naarmate ze langer op school zitten, hun eigen mening steeds sterker doorkomen. Dat is leuk. Ik moet zeggen dat we die eigen meningsvorming ook sti muleren. Om een voorbeeldje te noemen: pas nog werd er in een 5-VWO klas aan de leerlingen ge vraagd om nu eens precies op te schrijven wét ze van het IKV wisten, en wat ze er zelf van von den. Ik mich zoiets toe. al kan het meenschap in Leiden) wijkt niet echt af van die van zijn collega's Hij heeft nog geen kennis kun nen nemen van het ABOP-stand- punt, maar kan wel één en ander zeggen vanuit zijn ervaringen als een docent die al een paar jaar intensief met vredesonderwijs bezig is. "Je kunt die twee mach ten niet uit elkaar halen. Wat hier gebeurt houdt verband met déér", zegt hij er in het kort over. Oudercommissies Afgaande op de meningen in de scholen zullen de ouders c.q. de oudercommissies zich geen di- Verhagen denkt zelf dat vredes onderricht heel goed past in vak ken als geschiedenis en schei kunde: tijdens de behandeling van de splitsing der atomen kan de link naar kernwapens direct worden gelegd. Een gericht vredesleerplan is er op Visser 't Hooft echter (nog) niet Rector Middeldorp zou het liefst de vredesgedachten door alle les sen heen willen verweven. Hy meent dat er in de vakkenpak ketten genoeg ruimte zit om vre de en oorlog ter sprake te bren gen, althans, zodra het onder werp zich daadwerkelijk voor- Op De Vlietschans gebruikte leraar Verdun voor zijn vredeslessen in eerste instantie alleen IK V-mate riaal. Niet omdat hij dat mate riaal het enige juiste achtte, maar "er wès in het begin helemaal geen informatie van de andere kant" Al snel merkte Verdun dat zijn leerlingen zich verzetten te gen het ontbreken van echt ob jectieve voorlichting Tenslotte vond de godsdienstleraar twee jaar geleden informatie van 'de andere kant'. Hij kwam toafl tal aanraking met de Werkgroep Vredesonderwijs. die onder aus piciën van het Polemologisch In- trekken, zich meningen op grond van alle gegevens die maar te pakken te krijgen zijn. Nooit mag de persoonlijke me ning van de desbetreffende le raar doorslaggevend zijn voor die meningsvorming, zo vindt het tweetal. Trouwens, beide do centen. en rector Middeldorp be aamt dat grif, zijn ervan over tuigd dat leerlingen onmiddellijk door eenzijdige voorlichting heen prikken. "En dat roept agressie op". Overigens is hun ervaring dat de 'kinderen' tamelijk hard denken. verkeerd overkomen bij de ou ders doordat sommige leerlingen zo'n opdracht wat ongenuan ceerd overbrengen thuis". Daar kwam Middeldorp achter door een boos telefoontje van een va- der: hoe de school het in haar hoofd haalde om "een proefwerk over het IKV" te geven... De ABOP-stelling leverde volgens de rector slechts één telefoontje van een verontruste ouder op. "Of wc voor vredesonderwijs wa ren in de zin van de ABOP, vroeg hij. Nou. dat zijn we dus niet". De mening van godsdienstleraar Verdun (Vlietschans-Scholenge- recte zorgen hoeven maken over een eventuele indoctrinatie van hun kroost. Voorzitter Vos denkt dat voor beinvloedmg van leer lingen in een toekomstige mid denschool als het Ashram sowie so geen plaats is. "Juist in een middenschool moeten alle kan ten aan bod komen, moeten leer lingen zélf tot een oordeel ko men". De heer Verhagen, voor zitter van de oudercommissie van Visser 't Hooft, kan het met die woorden helemaal eens zijn Hij heeft de indruk dat er op 'zijn' school, overigens zeer tot zijn genoegen, al flink wat aan vredesonderwijs wordt gedaan. doet Evenals op vele andere scholen wordt er op Visser 't Hooft jaarlijks aan een project gewerkt Weliswaar is dat op de ze scholengemeenschap het pro ject 'Derde Wereld', maar vol gens Middeldorp heeft dat on derwerp wel degelijk raakvlak ken met het de vrede "Want vre de". zo betoogt hy. "begint al bij de verhoudingen tussen mensen Je moet leerlingen niet de kans geven om maar af te haken om dat zij er 'toch niets aan kunnen doen'. Beter is het om dichtbij huis te beginnen: by conflicten thuis, tussen vrienden, op school". Waarom Verdun "Ik heb dus door schade en schande geleerd dat je niet zo maar een IKV-vredeskrant op de tafeltjes kunt neergooien Je moet eerst discussiëren over het waarom dat zo'n beweging, en zo'n krant, vanuit de kerken is ontstaan, dat er mensen a,.n werken die er een studie van ma ken én dat het toevallig uit een bepaalde invalshoek komt, maar dat er geen ander materiaal te krugen is.." Veelzeggend cartoon uit een themanummer vredesopvoe- ding uit "Bulletin", een blad can de Stichting Unie School Evangelie. Nu er meer lesmateriaal in de klas lokalen aanwezig is duikt er een ander probleem op. Wil Verdun de zaken grondig aanpakken, dan heeft hy minstens 25 lesuren per schooljaar en per klas nodig En dat forse aantal uren kan en mag hy niet afknabbelen van zijn eigenlijke vak godsdienst. Overi gens tot zijn spijt. "Maar als vre- desonderwys niet structureel in je programma zit. wordt het moeilyk. Je zou de taken onder ling tussen de vakken moeten verdelen". Verdun ontmoet wel begrip van zyn collega's, en hy heeft ook één keer een zoge naamd "vakoverschrijdend pro ject' weten te realiseren, maar vaste prik is de integratie van het vredesonderwys niet. Verdun wil zich wel opwerpen ais stimulator om het vredesonder wys ook by andere vakken een rol te laten spelen. Hy is er de aangewezen figuur voor op De Vlietschans. Ooit maakte hy een begin met vredesonderwys door twee lesuren te besteden aan de Vredeskrant. Die twee lessen per jaar werden langzaam maar ze ker uitgebreid Begin dit seizoen hield hy zyn leerlingen in de hoogste klassen twee maanden (negen tien lessen) met vredes onderwys bezig Hy kwam tot de verheugende ontdekking dat de hoeveelheid aandacht aan het probleem van oorlog en vrede wel degelijk van invloed is op de meningsvorming van de leerlin gen. Hoe meer aandacht, des te gefundeerder geschiedt die me ningsvorming. En daar is het toch allemaal om begonnen. Experiment In het Alphense Ashram is het fe- vredesonderwys niets Jéren geleden werd daarmee al begonnen. Door een (inmiddels beëindigd) conflict en door alle voorbereidingen voor het middenschool-experiment is er het afgelopen jaar minder aan dacht aan besteed Halverwege de jaren zeventig echter deed de school mee aan een proefproject van het Polemologisch Instituut van de Groningse Universiteit Daarbij werden, samen met een aantal andere scholen in den lan de, lespakketten over vredes vraagstukken zoals de Cuba-cn sis, de Sowjet-politick en de Koude Oorlog, uitgeprobeerd Dat project is inmiddels afge rond Initiatieven in de richting van de vrede zyn het afgelopen jaar overgenomen door de leer- lingenvcreniging Die organi seert dezer dagen een vredes- week Ook by het Ashram hoopt men wat meer structuur te krygen in het vredesonderwys De handicap is dat de grootste groep leerlingen de ogen strak gericht houdt op het eindexamen Timmermans "En dat legt duidelyk beperkin gen op aan wat je in de lessen kunt doen Alles draait boven dien nog steeds om het cyfer En hoe kun je inzichten, meningen en een wyze van discussieren in een cyfer vangen Kcctor Hey van het Pieter Groen College in Katwijk ziet het woord onderwys in dit verband liever vervangen door opvoe ding. Want het is een houding. Vredesonderwys is noodzakclyk omdat het grote publiek tot dus verre slechts toeschouwer is ge weest by de hele problematiek" In de Katwyksc middelbare school is een vredeswerkgrocp actief met een soort verkenning van wat er in en om de school zou moeten gebeuren op dit gebied De groep probeert de ouders ac tief by de discussies te betrek ken. Echter, een thema-avond over oorl g en r» li i 1. slechts een handjevol ouders op Hey 'Want, en laten we daar nuchter over zyn. in het alge- meen vindt rnen hier in Katwijk dat hele vredesdenken een soort liefhebberij van linkse mensen Terwijl het geen liefhebberij al leen kan zyn"

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1981 | | pagina 13