'n Verraderlijk effect
Revisme in
een stroom
van brieven
boeken - boeken - boeken - boeken - boeken - boeken - boeken
„Katten" vult
een leemte op
Bizarre hersenspinsels
Trefzeker
debuut
Verbogt
Het zesde
gebod
Moord in
Rogano
Diplomatenroman van Springer
„De Mahdi" boeiend
en rijk aan fantasie
WOENSDAG 18 NOVEMBER 1981
EXTRA
Films en boeken over bovenna
tuurlijke verschijnselen ge
nieter? een ongekende popu
lariteit. De schrijver met een
onuitputtelijke fantasie kan
goed geld verdienen. Als ze
geloofwaardig worden aange
boden slikken we de meest
bizarre hersenspinsels. Maar
een schrijver kan ook te veel
van de lezer vragen. "Mario
netten van het kwaad" van
Ernesto Bethancourt is daar
van een voorbeeld.
Zijn verhaal is een aaneenscha
keling van de meest wonder
lijke gebeurtenissen. Een pa
rade van fenomenen die elk
op zich al stof genoeg bieden
voor een roman.
Het begint met een 18-jarige
jongen die na een zwaar on
geluk verbazingwekkend
herstelt. Plotseling blijkt hij
in het bezit van supereigen-
schappen, die hem de reputa
tie van een heilige bezorgen.
Wonderen verrichtend trekt
deze Janos Jorga met een
groeiend aantal volgelingen
de wereld rond, begroet als
een reïncarnatie van Chris
tus. Maar onverklaarbare
zelfmoorden en plotselinge
dodelijke ongevallen in Jor-
ga's nabijheid wekken wan
trouwen op. Nader onder
zoek levert onthutsende ont
dekkingen op: Jorga is de be
lichaming van de anti-Christ,
de duivel in eigen persoon...
Telepathie, duiveluitbannerij,
"psi-krachten", je kan het zo
gek niet bedenken of Bethan
court heeft het in zijn verhaal
verwerkt. Aan fantasie ont
breekt het hem niet, wel aan
het nodige talent alles geloof
waardig over te brengen. Het
verhaal komt traag op gang,
pas op het eind wordt het
spannend. De stijl is verre
van vlekkeloos, benadrukt
door de rammelende verta
ling van Henny Scheepma
ker. En dat alles overgoten
met een religieus sausje.
Voor wie er nog trek in heeft:
het boek is bestemd voor 14
jaar en ouder en uitgegeven
bij Lemniscaat.
Lady Africa
Fantasievol is ook Els Pelgrom
in "Lady Africa en nog een
paar". Maar in tegenstelling
tot Bethancourt weet zij haar
verhaal te verkopen.
Hoofdpersoon in haar boek is
de 11-jarige Rogier. Vol span
ning wacht de jongen op be
richt van het ziekenhuis waar
hij" geopereerd moet worden.
Rogier is bang en vlucht -
omdat de oproep lang uit
blijft - in allerlei fantasieën
met zijn speelgoed van vroe
ger.
Ongemerkt gaan fantasie en
werkelijkheid in elkaar over.
Een constructie die veel van
de lezer vraagt. Maar het
voortreffelijke taalgebruik -
met prima dialogen en de
karaktertekening van Rogier
maken dit boek tot een knap
geheel. Het verhaal is geïllu
streerd door 'The Tjong
Khing uitgegeven door
Kosmos en bestemd voor
kinderen vanaf 11 jaar.
Voor en achter
Voor en achter, dik en dun, nat
en droog, onder en boven,
stout en lief, klein en groot.
Dit is een greep uit de reeks
tegenstellingen die illustrator
Joost Roelofsz uitbeeldt in
zijn boek "Voor en achter".
Een uitstekend voorbeeld
hoe vrij abstracte begrippen
op concrete wijze voor jonge
kinderen visueel kunnen
worden gemaakt.
Iedere illustratie is tot in details
een afspiegeling van het dui
delijk te maken begrip Zelfs
de woorden die het begrip
aanduiden zijn in de uitbeel
ding betrokken. Het woord
dun staat geschreven met
smalle letters, het begrip
"dik" wordt weergegeven
door middel van uitpuilende
Uitleg wordt zo bijna overbo
dig, alles spreekt voor zich.
Bij voorlezen is het wellicht
een nadeel dat de tekst niet
tegelijk met de bijbehorende
illustraties kan worden beke
ken. Maar evengoed kan dit
een stimulans vormen de ei
gen fantasie aan het werk te
zetten. De illustraties bieden
er alle gelegenheid toe.
Voor en achter, Joost Roelofsz,
uitg. Meulenhoff.
MARGOT KLOMPMAKER
Een half jaartje of zo geleden
deed Bernard Sijtsma bij uit
geverij Loeb onder de titel
"Lieve Gerard" zijn verza
melde correspondentie aan
intieme vriend en literaire va
der Gerard Reve het licht
zien. In deze krant besprak ik
de brievenbundel goedkeu
rend, mede dankzij het niet
onvermakelijk teren op an
dermans roem. Wie als schrij
ver de kost wil verdienen,
dient zich - in Nederland ze
ker op z'n minst hoerig te
gedragen. En wie, als Sijts
ma, een vriendje is van onze
Nationale Volksschrijver zou
wel gek zijn als hij niet van
deze prettige relatie misbruik
maakte.
Patzelfde geintje kan Reve zelf
natuurlijk ook uithalen, met
minder risico. De auteur is bij
zijn leven al zo legendarisch
dat hij niet dood of zelfs maar
krankzinnig hoeft te zijn om
met gemak zijn Verzamelde
Memoires, Dagboekaanteke
ningen dan wel Brieven in
flitsend tempo aan de man te
brengen. De ware Reve-fan
zal zelfs niet op 't idee komen
te vragen naar de zin van der
gelijke publikaties. Wat Reve
doet is goed gedaan per de
finitie. In dat licht moeten we
zijn recente op Sijtsma's
briefjes inhakende - bundel
"Brieven aan Bernard S."
beoordelen. Een andere be
nadering is er niet. Kritiek op
de uitgave is pertinent onver
mijdelijk, indien we kwalita
tieve maatstaven willen han
teren. Willen we dat? Och,
neu...
De bij uitgeverij Veen ditmaal
bezorgde Prachtbrievenbun-
del dient geen ander doel dan
onze groeiende verzameling
Reviana aan te vullen, een
leeg plekje op ons Reve-
plankje aan te zuiveren. Keer
op keer lukt het onze Homo-
sexuele Landgenoot zijn on
nozele, onvoorstelbaar trou
we lezers en lezeressen een
paar tientjes af te troggelen
met zijn "literaire" handels
waar, hoe dubieus ook van
kwaliteit. "Brieven aan Ber
nard S. 1965-1975" is mis
schien wel een voorlopig top
punt van vermakelijk boe
renbedrog.
In een, de uitgave pront bege
leidend uitgeversbriefje staat
het wat anders: "Was er in
Brieven aan Wimie (novem
ber 1980) nog sprake van
brieven, die ten dele het ka
rakter van een gewone infor
matiewisseling had, de in dit
boek opgenomen reeks brie
ven heeft in hoge mate een li
terair, geconstrueerd karak
ter. De correspondentie van
Gerard Reve is altijd eenzij
dig, het antwoord is niet be
langrijk, maar de in de brief-
tekst verraste emoties, over
wegingen en de formulering
hiervan zijn voor Reve een oe
fening van literaire arbeid".
Een oefening van literaire ar
beid. O, het lijdt geen twijfel
dat onze literaire bouwvak
ker bij de constructie van zijn
in- en andere bouwvallen
voortdurend heeft gedacht
aan de verkoopbaarheid van
zijn vrijetijdsproduktjes. En
terecht, wat mij betreft. Maar
dat we ons een vrolijk gever
nist, maar wrakkig bouwsel
aanschaffen, dat mogen we
ons wel realiseren. Zelden
heb ik me tijdens het Lezen
van Reve zó vrolijk verveeld.
Reve's schrijfsels aan Ber
nard Sijtsma zijn zo tam en
hinderlijk geconstrueerd dat
het eerder verschenen, al net
zo luchtig te beoordelen
weerwerk van vriendje Sijts
ma het summum lijkt van
epistolaire letterkunde. Pak
weg driekwart van Reve's
brieven is gevuld met geest
driftige Lieve Jongens-aan
roepingen (Onvoorwaarde
lijk en Mateloos Onderdanige
Slaaf, etc. etc.), smachtende
zweepjes en bebilde, blonde
matroosjes. Allersaaist, oer-
vervelend, maar... Reve, en
dus uniek. Het resterende
kwart bevat, onvermijdelijk,
toch allerlei prachtigs en on
weerstaanbaars. Fraaie be
schrijvingen van titels, on-
derwerpen-om-over-te-schrij-
Gerard Reve: legendarisch...
ven, verdachte (=linkse) be
volkingsgroepen, bekenden,
de media. Seks Dood, land
streken en nog veel meer.
Wat kan een kwart kwaliteit
nog veel zijn! Slechts 4 maal
heb ik een passage met pret
en instemming aangestreept
om voor u te citeren en nóg
kan ik er tot mijn intense
spijt maar ééntje aan u kwijt,
hier:
"Heb jij geen zin om mijn brie
ven te verkopen? Dat zou ik
doen. Je vraagt goede fotoko-
piejen en bedingt het blijven
de recht van inzage. Bij de
verzamelaar die ik op het oog
heb, zijn ze zeer veilig. Mis
schien is de koopprijs net het
ontbrekende bedrag bij de
aanschaf van een mooie auto
mobiel. Daarmede zou je de
roetbezwangerde, uiterst ver
vuilde stadslucht gedurende
de weekeinden kunnen ont
vluchten".
(uit een brief van 5 november
En - ik kan het niet laten -
aansluitend nog deze: "J. is
een erg moeilijk mens, grillig
en op een pathologiese ma
nier kontaktarm. Lelijk,
Jood, masochist, gierig en
spilziek, maar erg geschikt
om mijn carrière te dienen.
Alles in de Schepping heeft
zin, en is ongehoord knap in
elkaar gezet. Als je bijvoor
beeld in een diergaarde het
Gordeldier betracht, dan
neem je toch voor God je petje
af, Die van een oud damestas
je zoiets toch maar heeft we
ten te maken, met pootjes en
al, en het loopt ook nog!" (uit
een brief van 30 oktober
1974).
Wie voor zoveel fraais geen 3
tientjes over heeft, is een ver
standig mens, met wie ik ver
der niet wens om te gaan. De
vele overigen mag ik de brie
ven warm aanbevelen, vooral
ook de aankomende, jeugdi
ge en mannelijke auteurs on
der hen: voor een literaire
carrière is, naast een deugde
lijk fysiek, correspondentie
met Reve een aantrekkelijk
stapje voorwaarts.
Gerard Reve, Brieven aan
Bernard S. 1965-1975. Uitg.
Veen, Utrecht/Antwerpen
1981, f29,50.
ROB VOOREN
Siamezen en Perzen, tentoonstelling- en straatkatten, slome en
agressieve katten. Zo met het meest populaire huisdier, is de kat
in elk geval het meest fascinerende huisdier aller tijden. Zelfs
kattenhaters kunnen er niet omheen: de kat is ook voor hen een
voortdurende inspiratiebron, zoals blijkt uit het produceren van
talloze strips, cartoons, kunstwerken, films, romans, kijk- en ïn-
formatieboeken en -tijdschriften.
Eigenlijk verbazend dat al die belangstelling nooit eerder resul
teerde in een ware katten-encyclopedie. "Katten" (The book of
Cats) mag worden beschouwd als een geslaagde poging om die
leemte te vullen. De (Britse) samenstellers maken de pretentieu
ze kwalificatie van standaardwerk waar door 256 pagina's te vul
len met een schat aan informatie uit velerlei bronnen en kleur
rijk illustratiemateriaal. De geschiedenis van de kat, de rassen,
de intelligentie, de voeding, het gedrag en gedragsstoornissen,
de sterilisatie, het fokken; zelfs de psychiatrische behandeling
van zich abnormaal gedragende katten komt aan bod in dit zorg
vuldig samengestelde, overzichtelijke werkstuk.
Niet zomaar alweer sprong van een paar kattengekken op de ken
nelijk niet te verzadigen markt, derhalve. "Katten" is een serieu
ze poging om elk ander naslagwerk op dit terrein overbodig te
maken, zonder in saaiheid te vervallen. Ook als plaatjesboek is
het een aanwinst in de verzameling van de kattenliefhebber.
"Katten", samengesteld door Michael Wright en Sally Waters. Uitgegeven
in Nederland in groot formaat paperback bij Het Spectrum onder eind
redactie van Stephe Bruin van de Stichting Tekstverzorging. Prijs
45,-
WIM FORTUYN
De Feestavond
De feestavond, het debuut van
Thomas Verbogt, is geen ver
halenbundel die opvalt door
de onderwerpen die aan de
orde komen. Jeugdvrienden
die elkaar weer ontmoeten en
een avondje op stap gaan, een
man. geslaagd in het leven,
die een buitenechtelijke ver
houding heeft; hoe vaak heb
ben we deze verhalen in dit
relatie-tydperk al niet gele
zen?
Zo vaak. zou je kunnen ant
woorden, dat een schrijver
die deze onderwerpen nog
eens behandelt, wel van zeer
goede huize moet komen, wil
hij opvallen en niet wegzin
ken in de grauwe middel
maat Welnu, laat één ding
duidelijk zijn: De feestavond
verdient het niet om by De
Slegte terecht te komen.
Verbogt is namelijk iemand die
kan schrijven. Het zou te ver
voeren hem een uitzonderlijk
goed stilist te noemen; wel
beschikt hij over een stijl die
trefzeker is.
Een paar zinnen uit het titelver
haal maken dat duidelijk:
"Hij was nu al twee dagen
aan het werk en wist nog van
geen enkele collega de naam.
Niemand had zich aan hem
voorgesteld. Hij kende alleen
de man die hem op maandag
morgen ontvangen had en
zijn kamer had gewezen".
Het meest opvallende van deze
bundel is dat na lezing niet
bepaalde scènes door het
hoofd blijven spoken, maar
een algemene indruk achter
blijft: mensen die aan de zij
lijn staan, zien hoe anderen in
hun omgeving omhoog klau
teren en zelf niet in staat zijn
om de sprong te wagen.
Om te eindigen met het slot van
het verhaal Uit Logeren: "Hij
schrok er niet van, hij consta
teerde het alleen maar. Hij
liep verder. Hij zou wel zien".
WIM BRANDS
In de Sanders-serie van de uit
geverij Luitingh is nu "Het
zesde gebod" verschenen. En
opnieuw valt op hoe Lawren
ce Sanders bij de mixen van
zijn literaire brouwsels af
wijkt van de geëigende re
cepten.
Ditmaal draait zijn verhaal om
Samuel Todd, een man in
dienst van een Newyorkse
stichting die naar het stadje
Coburn wordt gestuurd om
een subsidie-aanvraag voor
een medisch onderzoek te
onderzoeken.
en sterk vergrijsd. Maar on
der de oppervlakte van luste
loosheid blijken onvermoede
emoties te borrelen.
Wanneer Todd het ongerijmde
in het gedrag van de burgers
van Coburn tracht te verkla
ren stuit hij op vele vreemde,
zelfs zeer vreemde zaken.
Daarvoor is het dan ook een
thriller.
Weer zijn evenals in de ande
re boeken van Sanders in
telligentie, geduld en vast
houdendheid de "wapens"
waarmee zijn speurneus de
ingewikkelde knoop weet te
ontrafelen.
Het is allemaal nogal gekunsteld
en verre van logjgch, maar
Sanders weet wel hoe hij een
goed leesbaar verhaal in el
kaar moet draaien.
KOOS POST
"Het zesde gebod" door Lawrence
Sanders, verschenen bij uitgeve-
rij Luitingh in Laren (f. 19.50).
"Het verhaal van onze vorige
levens zit onverkort besloten
in de cellen van ons onderbe
wuste. Elke cel bevat een
fragmentje waarheid en de
cellen liggen verstrooid door
een als de kiezeltjes in een
woestijn. Het zijn er biljoe-
Citaat uit een thriller. Kijk, als
je zulke kretologie van ene
mijnheer Stephen Knight se
rieus neemt dan heb je de ba
sis voor zijn detective
"Moord in Rogano". Een se-
rie moorden in de middeleeu
wen in dat Noorditaliaanse
plaatsje wordt rond de laatste
eeuwwisseling in Londen
herhaald.
Heel fraai, datum, plaats, om
standigheden, ja, zelfs perso
nen zyn identiek. Pure en on
vervalste reïncarnatie. Vol
gens Knight geen speld tus
sen te krijgen...
Maar hij houdt wel tot de laat
ste pagina's verborgen wie de
reincarnatie is van die Ita
liaanse moordenaar. Die
bladzijden heb ik maar met
veel moeite gehaald.
Koos Post
"Moord In Rogano" door Stephen
Knight, vrrsrhrnrn bij -VVV. Sijt-
hofTs Uitgeverij in Alphen aan
den Rijn (f 19,50).
Schrijven is een riskante bezig
heid. Je kunt gemakkelijk
een sympathiek alineaatje
pennen, en dan nog maar
een, en nog maar een paar
en dan niet in de gaten heb
ben, hoe een allesbehalve
sympathiek geheel ontstaat.
En als zoiets gedrukt wordt
en in een paar duizend exem
plaren verspreid? Tja, dan
heb je jezelf voor een paar
jaar een parodie op jezelf be
zorgd. Maar een ervaren di
plomaat weet daar vast rad
op.
In de nieuwste roman Bougain
ville (128 pagina's) van F.
Springer staat in het begin:
Op de kaptafel stond een tik
machine, waarop ik met twee
vingers mijn briljante rap
porten voor het Ministerie
van Buitenlandse Zaken in
elkaar flantste. Die deed ik in
een postzak met een indruk
wekkend rood lakzegel op de
label. Vaak verbrandde ik bij
het lakken mijn duim en wijs
vinger, het was en bleef een
gevaarlijk werkje. Vervol
gens bracht ik de zak (naar
een Bengaal, die het aan
neemt) met steeds dezelfde
woorden: "Your Excellency,
thank you for entrusting your
state secrets to Thai Interna
tional. Welnu, is dit geen
grappig stukje van een héél
hoge en toch bescheiden ge
bleven diplomaat?
Maar verderop wordt te pas en
ten onpas vermeld, hoe de ik
figuur aangesproken wordt
met Excellentie, Uwe Excel
lentie, Sir, Bara Sahib. Of het
nou de trouwe Abdul, de
trouwe Ahmad, of Arshad, of
admiraals, of Zweedse dan
wel Britse ambassadeurs be
treft: ze zijn allemaal dol op
de ik-figuur. Deze alom be
minde figuur voelt in Scheve-
ningen: soms opeens ongedu
righeid, scherp verlangen
naar de eenzame avonden
met Abdul. Een man met hart
voor zijn ondergeschikten
waarschijnlijk. Verschillende
vrouwen nemen hun toe
vlucht tot onze excellente Sa
hib en Sahib weet er op kuise
wijze raad mee: Ik zoende
haar hand, zwierig maar te
der, zoals een ervaren diplo
maat betaamt. Ze bleef mijn
hand vasthouden en zei:
"Wat ben ik blij dat ik je zie,
Bo. Als jij niet gezegd had,
dat je zou komen, was ik
hier ook niet geweest". Is dit
een onachtzaamheidje, een
verschrijving? Weineen. het
gaat nog zo'n elf bladzijden
In Bou
gainville zit levenswijsheid:
"Wie had er op zijn tijd geen
last van levensmoeheidEr
staan vermakelijkheden in
over restaurants of accom
modatie op een overbevolkte
veerboot. Een anecdote over
de premier van Laos die de
Franse gezant ontvangt met
een eivlek op zijn das! Uiterst
geestig, en geschikt voor re
ceptie en wandelgang.
Maar de lezer of lezeres die het
zonder sherry of borrel
nootjes moet verwerken, hoe
komt die erdoor? Alleen met
een diepe bewondering voor
high society in het algemeen
en onze Buitenlandse Dienst
in het bijzonder. Altijd pa
raat voor de nationale zaak,
nee zeg, ik heb de grootste, al
lergrootste lof voor onze Bui-
tenlande Dienst." "Nou hoor
je 't eens van een ander," zei
Emma met een vriendelijk
knikje tegen mij.
Ik heb weieens anders over on
ze buitenlandse dienst horen
praten. De samenhang in de
ze roman is zwak^Er is een
raamvertelling, waarin Bo
Sahib onveranderlijk sympa
thiek, bescheiden en geliefd
en zeer verdienstelijk blijft.
In dit gouden raam vindt de
lezer twee gedenkschriften.
De beste en langste ervan zijn
de herinneringen van de so
cialistische Johan de Leeuw.
Multatuli en het Hollandse
milieu omstreeks de eeuw
wisseling komen - knap ge
schreven - naar voren. Jo
han teert op het feit, dat hij
met Mata Hari naar bed zou
zijn geweest. Niet per se om
dat het zo heerlijk was, maar
omdat het Mata Hari was. De
ze herinneringen zijn het bes
te deel van Bougainville; F.
Hotz schreef in deze trant
eerder en beter.
De tweede groep herinnerin
gen zijn van Tommie Vau-
lant. Dat is een hoge VN-di-
plomaat die met een klasge
note uit zijn middelbare
schooltijd een slippertje
maakt. Hij verdrinkt, niet zo
maar in een sloot, maar aan
het romantische strand van
Cox's Bazaar. Tijdens een
reünie van klasgenoten ont
moet de ik figuur de desbe
treffende klasgenote. Hij ver
zwijgt. dat hij alles weet van
hun relatie: ervaren diplo
maat! Hij had alleen beteke
nisloos willen zeggen: Bou
gainville, Bougainville, Bou
gainville. De lezer herkent
dan de titel als afsluiting en
sluit het boekje vol ontzag
voor Bo Sahib en de Buiten-
lande Dienst.
F. Springer is een vijftigjare
ambtenaar, die in Nieuw-
Guinea in het binnenlands
bestuur zat, voor hij naar de
buitenlandse dienst over
ging. De foto op de achterflap
toont* een gebruind heer met
zonnebril, enorme pijp in de
mondhoek en sympathieke
grijns. Hij debuteerde twintig
jaar geleden met de verhalen
bundel Bericht uit Hollandia,
en schreef daarna vijf andere
boeken. Zowel bericht uit
Hollandia als De gladde paal
van macht bewijzen zijn kwa
liteiten. In kleine kring heeft
Springer daarom bekendheid
verworven, terwijl hij het
zonder de steun van redac
ties, tijdschriften, kroegen en
kennissen moest doen.
Aan talent ontbreekt het hem
niet, maar een vleugje inzicht
en zelfkritiek blijft onont
beerlijk. Men kan best een
zelfingenomen snob als
hoofdpersoon kiezen. Maar
er moet toch in een roman
een aanvaardbare verande
ring optreden. Wie over een
zelfmoord of dreigtelefoontje
begint, moet dat waar maken.
Dat ontbreekt in Bougainvil
le De welwillendheid ver
biedt aan te nemen, dat Bou
gainville autobiografisch be
doeld is.
BOUKE JAGT
F. Springer, Bougainville. Een
gedenkschrift, Querido, Am
sterdam 1981 f 14,40.
Ongetwijfeld een veelzijdig mens, dat kan men uit zijn boeken
halen.
Zo kent hij niet alleen het werk van de grote inlichtingendiensten
van haver tot gort maar hy weet ook hoe de politieke verhoudin
gen in de wereld liggen
Hij is voldoende ingewijd in de geheimen van de ruimtevaart om
er zinnig over te kunnen schrijven. En hij moet zich diepgaand
in religieuze verschijnselen hebben verdiept om de islam zo le
vend als decor van zyn tweede thriller te kunnen plaatsen.
Zijn eersteling was "Creasy's wraak". Hij hulde zich in de anoni
miteit om de deuren die tot nu toe voor hem open gingen niet te
doen sluiten. Het leek logisch, want hij liet Creasy ondubbel/.in
mg wraak nemen op de mafia En dat gebeurde in een verhaal zo
goed van opbouw en zo direct van stijl dat het nog lang bleef
nadreunen.
Met "De Mahdi" bewijst hij opnieuw zyn talent als schrijver Het
gaat nu de heksenketel die het Midden Oosten nog altijd is In
zijn verhaal willen de Westerse landen trachten de islamitische
wereld te beheersen dooreen profeet te creëren. Met elektrische
foefjes worden "wonderen" verricht die de massa moeten mis
leiden.
Dat is de onwezenlijke achtergrond Maar op de voorgrond staat
de zeer wezenlijke strijd tussen de blik llUl)|eBdkB tgfl van de
grote mogendheden. Een strijd op het scherp van de snede
waarbij het doel elk middel heiligt. Hoe onmenselijk op zichzelf
ook
Rijk aar. fantasie, met grote kennis van zaken en in een weer niet
aflatende boeiende stijl geschreven. Wie van bont geschakeerde
avonturen houdt moet deze "Quinnell" niet missen.
KOOS POST
