AZ 6 toont te lang respect Feyenoord schudt angst van zich af in Dresden: 1-1 PSV te opportunistisch Club Brugge ontslaat Spitz Kohn We zijn te laat met alles-of-niets-aanvallen begonnen Besloten tot een lening? Finata Bank. Om verstandig geld van te lenen. DONDERDAG 5 NOVEMBER 1981 SPORT PAGINA 13 BRUGGE (GPD) - Spitz Kohn is met onmiddellijke ingang ontsla gen als trainer van Club Brugge. De voormalige oefenmeester van FC Twente en Go Ahead Eagles wordt opgevolgd door de beken de oud-international Rik Cop- pens, die voor het begin van dit seizoen reeds op de nominatie stond om de taak van de Frans man Gilbert Gress over te ne- Rik Coppens, die vorig seizoen Berchem Sport onder zijn hoede had, is voorlopig aangesteld voor de duur van de rest van dit sei zoen. Als zijn naaste assistent be noemde Club Brugge Raymond Mertens, die de taak overneemt van Pol David, die nu een min der belangrijke rol binnen de or ganisatie van Club Brugge krijgt. Het besluit van Club Brugge om de één-jarige verbintenis met Spitz Kohn voortijdig te verbreken, komt drie dagen na de zware be kernederlaag (5-0) tegen Ander- lecht. Aanstaand weekeinde ko men beide ploegen (dit keer in Brugge) opnieuw - maar dan voor de competitie - tegen elkaar in het veld. Anderlecht verdedigt dan de tweede plaats op de rang lijst achter koploper AA Gent, terwijl Club Brugge moet probe ren weer aansluiting te krijgen met Winterslag, dat momenteel op een derde plaats van onderen staat. Volgens de ontslagen Spitz Kohn, die gisteravond niet voor com mentaar bereikbaar bleek, is die voorlaatste plaats van Club Brugge voor een belangrijk deel te wijten aan de talrijke blessu res, waarmee Brugge vanaf het begin van dit seizoen te kampen heeft gehad. Het bestuur van Club Brugge, dat vorig seizoen ook al de Nederlander Han Grij- zenhout vroegtijdig plaats liet maken voor Gilbert Gress, toon de daar lange tijd begrip voor en weigerde derhalve tot voor kort gehoor te geven aan met name de roep van de supporters om een andere trainer. Nog vorige week verklaarde de lei ding van Club Brugge achter het beleid van Spitz Kohn te staan. De nederlaag tegen Anderlecht van afgelopen weekeinde bracht het bestuur van Club Brugge uit eindelijk toch tot andere gedach ten. DRESDEN Zijn eerste officiële goal voor Feyenoord was direct goud waard. De treffer waarmee Luuk Balkestein de Rotterdammers gisteren in Dresden op de valreep het kostbare gelijkspel bezorgde, kan de club heel wat opleveren. Vreugde bij Feyenoord na de gelukkige gelijkmaker van invaller Balke stein. Van Til (8). Bouwens(m), Vermeulen (l) feliciteren de niet zichtbare Balkestein met zijn "gouden" doelpunt. In eerste instantie uiteraard omdat daarmee de derde ronde van het UEF-Cupgebeuren werd bereikt (wat alleen maar goed kan zyn voor de publieke financiële si tuatie), maar het effect van zijn doelpunt kan ook veel verder rei ken. Hoewel er ditmaal natuurlijk ont zettend veel mazzel aan te pas kwam, maakte de late 1-1, die voldoende was na de 2-1-zege van de thuisbeurt, Feyenoord duidelijk dat het zich aan dit soort tegenstanders niet hoeft aan te passen. De ploeg moet zich niets aantrekken van de partner en gewoon het eigen spelletje spelen. Dan volgt de be loning vanzelf. „We hebben ons de laatste tijd te vaak aangepast", sprak aanvoer der Wijnstekers naderhand. ..En als je afwachtend speelt geef je teveel kansen weg. Dat kan vier, vyf keer goed gaan. maar eens houdt het onherroepelijk op. Dus moet je gewoon zelf de aan val zoeken. Alleen als we ons ei gen spel spelen kunnen we wat bereiken". Dat te lang ontkende, maar nu weer bevestigde gegeven, kan wel eens de grootste winst blij ken te zijn van de korte trip naar Oost-Duitsland. In Dresden schudde Feyenoord voor het eerst na lange tijd eindelijk eens de angst van zich af en ging het gewoon met drie en soms vier spitsen aan de slag. Hoewel trainer Jezek er tevoren nog ernstig aan had getwijfeld wie hij de voorkeur moest geven, verkoos hij tenslotte toch aanval ler Vermeulen boven verdediger LIVERPOOL (GPD) Het optimisme vooraf bracht AZ'67 uiteindelijk niet meer dan een schouderklopje. Althans niet in het Europese bekervoetbal. Daarvoor was die ene helft, waarin de formatie van trainer Georg Kessler zich tot het uiterste inspande, toch niet voldoende. In ieder geval niet om Liverpool uit de kwartfinales van het toernooi der landskampioenen te stoten. Slechts in één opzicht kon aan die 3-2-nederlaag van de Alkmaarse landskampioen dan ook enige waarde worden toegekend. Het ongebreidelde optimisme vloei de niet voort uit een spelletje po ker, dat Georg Kessler daags voor het treffen tegen Liverpool in Southport had gespeeld. Hij had het spel hoog gespeeld, had gebluft over de capaciteiten van het zich in de nationale competi tie moeizaam voortbewegend AZ'67, maar had het niet verlo ren. De vonk, die hij op zijn spelers groep had trachten over te bren gen, kwam evenwel te laat tot stand. Pas op een moment dat AZ'67 drie minuten voor rust op kinderlijke manier op achter stand was gezet. Treytel mocht als boosdoener worden aangewe zen. In zijn ijver Liverpool van een treffer af te houden, onder schepte hij niet alleen de bal maar ook Kenny Dalglish. McDermott verzilverde de straf schop en strooide daarmee roet in de thee die AZ'67 drie minu ten later zou drinken. „We hadden gehoopt", zo verklaar de aanvoerder Hugo Hoven- kamp, „de rust met 0-0 te halen. Drie minuten voor tijd kreeg ik een seintje vanaf de bank, de bal in de ploeg te houden.' Voor ik dat had kunnen vertellen aan mijn medespelers, verslikte Pe ter Arntz zich in Souness". Over die 1 -O-achterstand halverwe ge mocht AZ niet klagen. De meest chaotische taferelen had den zich in het Alkmaarse straf schopgebied afgespeeld, notabe- ne juist op dat grondgebied waar Liverpool zo graag die eerste helft wil verdedigen: recht voor de overvolle 'Kop'. AZ'67 had ge hoopt de toss te winnen en mid dels de keuze van de doelen Li verpool een psychologische op doffer te verkopen. In plaats dat Liverpool nerveus werd, raakte AZ door de Kop hoteldebotel. Zozeer zelfs dat Metgod zichzelf devalueerde tot een middelmati ge libero die zodra er maar enige aandrang op hem werd uitgeoe fend, door de knieën ging. Die aandrang was er. Van McDer mott, van Dalglish, van Souness, van Rush, maar vooral van achte ren uit via de opkomende vleu gelverdediger aan de rechterkant Phil Neal. Rillend bleef AZ over eind, alsof de tegenstander nog immer het Liverpool van weleer was. De club die vorig jaar de Eu ropa Cup der landskampioenen voor de derde maal naar Anfield Road haalde. Opnieuw, evenals veertien dagen geleden was er weer dat opzien tegen die tegen stander, dat respect, waardoor AZ'67 twee weken geleden in de Amsterdamse voetbaltempel in feite het duel uit handen had ge geven. Het antwoord na rust was het alles- of-niets-spelletje. En ook dat was tevoren bepaald. „We hadden niets te verliezen", stelde aan voerder Hugo Hovenkamp later. „Alleen met dat alles-of-niets- aanvallen zijn we te laat begon- Even was er weer iets van het oude AZ te zien. Vonden de spelers el kaar door het veel directere spel gemakkelijk. De strijdwijze die AZ past Ongecompliceerd voet bal. zonder al te veel tactische opdrachten. Liverpool leek verrast Verrast omdat zoals middenvelder Ray Kennedy later zou zeggen, het leek alsof er een heel andere te genstander uit de kleedkamer was gekomen. Het resultaat was navenant: Kist en Peters stonden aan de basis van de gelijkmaker, die AZ op dat moment weer te rug in de race bracht, in ieder ge val nog enig uitzicht bood. Pe ters zocht de diepte, wilde een eentwee-combinatie aangaan, liep ook de vrije ruimte in, maar Kist draaide eerst om zijn as. Voldoende om zelf het gat te vin den in de Liverpool-defensie en om doelman Grobbelaar kans loos te laten: 1-1. Eens te meer werd duidelijk dat Li verpool dit seizoen zeker de Eu ropa Cup I niet naar Anfield Road zal halen. Bleek ook hoe kwetsbaar dit Liverpool is. Aan alle kanten penetreerden de AZ- spelers tot de rand van het doel gebied in de Engelse defensie. Zonder evenwel doelman Grob belaar te verrassen. „Dat was on ze pech", stelde middenvelder Jan Peters verdrietig vast. „Dat we in feite geen voorsprong kon den nemen, niet voldoende ge bruik hebben gemaakt van de paniekerige ingrepen in de Li- verpool-afweer' Rush stuurde alle AZ-plannen in de 23ste minuut van de tweede helft in de war. Daar waar Sou ness en Dalglish de bal tot de achterlijn van het AZ-strafschop- gebied brachten, stond Rush vol ledig vry om Liverpool opnieuw naar een voorsprong te brengen: 2-1. De Alkmaarse landskampioen be greep te laat hoeveel moeite het evenwel de Engelsen had gekost om het verloren terrein terug te winnen. Hoeveel energie er in werkelijkheid door Liverpool verspeeld was in die eerste helft bij het voortdurend aanvalsge- richte voetbal, öok Liverpools doelman Bruce Grobbelaar kampte kennelijk met die ver moeidheid. Zijn uittrappen lie ten bijvoorbeeld alles te wensen over en verdwenen bij herhaling over de zijlijn zonder dat er ook maar een speler aan te pas was gekomen. Een uitgetrapte bal die Metgod na 29 minuten onderschepte op 30 meter van het Liverpool-doel, zond hij in een reflex terug. Grobbelaar stond voor zijn doel, de lob verdween in de kruising en verdediger Thompson zag zijn poging om de bal voor de doel lijn weg te werken met een te genvaller beloond. Via zijn on derlichaam verdween de bal in het Liverpool-doel: 2-2. AZ'67 was even ver als twee weken geleden in Amsterdam. Ruimte om op dat moment de positieve voetbalinstelling te laten varen, was er niet meer. Blind bleef AZ - tegen beter weten in - de ballen in de doelmond strooien, zich niet voldoende bewust van het feit dat balverlies wel eens dode lijk zou kunnen zijn. In plaats van de bal in de eigen gelederen rond te spelen, keerden de per soonlijke acties terug in het spel van de Alkmaarders. Persoonlij-' ke acties die stuk liepen in de Li- verpool-gelederen. Kessler later: „Dat had mijn spelers moeten verontrusten. Duidelijk moeten maken dat er andere mogelijkhe den lagen om het duel uiteinde lijk te beslissen. In het basketbal vraag je op zo'n moment een ti me-out aan om je spelers te in strueren, in het voetbal is dat he laas onmogelijk". Liverpool had AZ evenwel gewaar schuwd. Via Rush in de36ste mi nuut van de tweede helft, die door Spelbos ten koste van een handsbal (gele kaart) kon wor den onderschept. Maar terwijl de AZ-spelers alom de signalen be reikten dat Liverpool aan het einde van haar kunnen was (Pe ters: „Ik hoorde Dalglish drie, vier maal zeggen dat de bal de tribune ingeschopt moest wor den om tijd te winnen"), sloeg Li verpool toch toe. Vijf minuten voor het einde pikte Hansen een klutsende bal tussen Reynders en Metgod vandaan en liet Trey tel kansloos: 3-2. Die benauwde voorsprong bleef tot de laatste minuut staan. Be nauwd, omdat AZ aan een derde tegentreffer voldoende zou heb ben gehad om de kwartfinale binnen te stappen. „Dat", zo stel de Liverpools manager Bob Paisley, „heeft mij het meest verontrust. We hadden het kar wei ook op eigen veld eerder af moeten maken, op basis van de kansen die we met name voor rust hebben gehad. Als AZ'67 voor rust had gespeeld zoals het in de tweede helft speelde, zou den wij nu niet tot die kwartfina les zijn doorgedrongen". Het beslissende doelpunt van Liverpool-sprter Hansen. De Brit passeert Treytel en schiet zijn club daarmee de kwartfinale binnen. "Wegvallen Van de Kerkhof doorkruiste mijn plannen" EINDHOVEN (GPD) - Na de ver loren uitwedstrijd (1-0) tegen Rapid Wien, waande het meren deel van de PSV-spelers zich al in de derde ronde van het UE- FA-Cuptoernooi. Oefenmeester Libregts mocht dan in de aan loop naar de return proberen het optimisme te temperen, hij vond weinig gehoor binnen de groep. Vandaar dat na de uit schakeling van gisteravond, on danks de 2-1-winst, de teleur stelling afdroop van de gezich ten van de Eindhovenaren. Want op eliminatie had niemand gerekend. Middenvelder Poort vliet, een van de weinige PSV'ers die een voldoende haalde en bei de treffers voor zijn rekening nam: „Al een jaar of vier zijn we in de tweede ronde uitgescha keld. Gezien de goede uitgangs positie hadden we dit niet ver wacht. Je kunt natuurlijk zeggen dat we gefaald hebben omdat er zoveel kansen zijn verprutst, aan de andere kant hebben we er wel 90 minuten lang voor geknokt". Gewerkt is er gisteravond inder daad door de Eindhovense ploeg. Maar na het missen van een aantal opgelegde kansen, waarbij met name Geels opviel in negatieve zin, ontbeerde.PSV de nodige intelligentie om het in de defensie onzeker opererende Rapid Wien reeds in een vroeg stadium uit de strijd van het be kertoernooi te wippen. En toen Rapid Wien-aanvoerder Krankl, in de 25ste minuut, na knap voorbereidend werk van Keglevitsj, zijn ploeg even koel bloedig als verrassend op 0-1 zet te, werd het duel voor PSV een race tegen de klok Libregts: „Natuurlijk betekent deze uit schakeling een teleurstelling voor mij. Het stond allemaal goed op papier. Rapid Wien moest onder druk worden gezet en dan zou die laatste lijn de vreemdste capriolen gaan uitha len. Dat gebeurde ook, maar je moet de kansen wel benutten. In plaats van een snelle voorsprong, moesten we tegen een achter stand opboksen". Die ontwikkeling was verrassend te noemen. Rapid, dat slechts met twee spitsen (Krankl, erg sterk aan de bal, en Keglevitsj) opereerde, werd namelijk direct na het beginsignaal van de Schotse arbiter Syme met de rug tegen de muur gezet. De afwezigheid van Pregesbauer, die in Wenen zijn tweede gele kaart te zien kreeg, was duidelijk te merken in Rapids laatste lijn. De vleugelverdedigers Weinho- fer en Krauss moesten hun te genstanders, respectievelijk Re- né van de Kerkhof en Thoresen, herhaaldelijk laten gaan, terwijl laatste man Weber met kunst- en vliegwerk overeind bleef. Ook al miste Geels tot drie keer toe en schoot Van Kraay in het zij net, het wachten op de openings treffer leek slechts een kwestie van tijd. Dat doelpunt viel ook, maar dan wel aan de andere kant. De behendige Keglevitsj passte na een knappe solo. waar bij hü onder andere de bal door de benen van Wildschut speelde, in de breedte op Krankl, die met zijn linker been doeltreffend uit haalde: 0-1. Op het moment dat Rapid Wien op voorsprong kwam, was René van de Kerkhof al niet meer van de partij. De rechtervleugelaanval ler werd in de zestiende minuut onderuitgelopen door Weinhofer en vertrok naar de kleedkamer. Daar constateerde men dat de PSV'er zijn schouderband had gescheurd. De positie van René van de Kerkhof werd ingenomen door Geels, terwijl invaller Lans bergen in de punt van de aanval kwam te staan. „Het wegvallen van René van de Kerkhof', aldus Libregts, „door kruiste mijn plannen. René is een echte buitenspeler. Hij had via de flank moeten doorstomen naar de doellijn en dan die voor zet. Op die manier speel je een spits gericht aan. Maar na het uit vallen van Van de Kerkhof en na die achterstand was het meer God zegene de greep. Steeds maar die hoge ballen in het straf schopgebied. Daar kun je je als tegenstander op instellen". Ondanks de monotone aanvalspa- tronen van de thuisclub konden de 21.000 toeschouwers zeven minuten voor het rustsignaal de gelijkmaker begroeten. Uit de zoveelste voorzet (van Stevens) stompte doelman Feurer, gehin derd door Lansbergen, de bal slordig weg. Poortvliet kopte het leer vervolgens in. waarna twee Rapid-verdedigers elkaar m de weg liepen bij hun poging oprui ming te houden. Na de pauze ging het even goed, maar PSV verviel al snel in de zelfde fout: van achteruit de bal len steeds weer hoog voor de pot. Desondanks kwamen de Eindho venaren in de 56ste minuut op 2- 1. De karaktervolle Poortvliet trok de bal vanaf de doellijn voor, kwam zelf naar binnen en kreeg het leer terug van Lansber gen. Met een venijnig schot bet de middenvelder sluitpost Feu rer vervolgens kansloos Rapid, dat in de eindfase de gebles seerd geraakte Steinbaucr inwis selde voor Weiss zag in die slot minuten zelfs PSV's ballenstop- per Doesburg tevergeefs in het Oostenrijkse strafschopgebied opduiken. Beter had het Eindho vense opportunisme gisteravond niet in beeld kunnen worden ge bracht Balkestein. „Ik wist dat we het hier niet zouden redden, als we geen goal zouden maken", moti veerde de coach zijn beslissing achteraf. „We hadden alleen kans als we van scoren uit zou den gaan". Even afgezien van de wyze waarop die treffer tot stand kon komen (Dinamo sloeg vreemd op hol toen de buit al binnen leek en Uep voorbij aan de mogelijkheid op 2-0), bleek dat het enig juiste uitgangspunt. Het lag opgesloten in de bluf van de zichtbaar ont goochelde Dinamo-trainer Prautzsch, „Feyenoord was op vitale punten gewoon beter be zet", het kwam er uit in een op papier gedurfde speelwijze. Met Kaczor en Jeliazkov in de punt van de aanval en Vermeulen en Bouwens als ..hangende" flank spelers. speelden de Rotterdam mers puur op bluf. Dat die niet meer opleverde lag niet aan het systeem, maar had te maken met de vorm en de inzet van de spe lers (Vermeulen is nog niet over zijn crisis heen. Jeliazkov leek een theevisite af te leggen) en aan de kracht die Dinamo ont wikkelde. Die was niet groot, maar wel zoda nig dat Feyenoord gewoon achteruit werd gezet Noodge dwongen moest de ploeg zich lang beperken tot verdedigen. Dat lukte goed. al hielp de tegen stander daar stevig bij. Dinamo immers, bleek een grote tegen stander van zichzelf en ont krachtte de eigen pressie door talloze foutieve passes. De spe lers combineerden bovendien niet maar beschoten elkaar. En omdat Feyenoord er niet per se uit hoefde, gebeurde er voor de pauze vrijwel niets. Jezek zei: „We hadden het duel onder con trole". het kwam erop neer dat er van een slaapverwekkende ver toning sprake was. Dat werd heel anders na de pauze. De vriendelijkheid die het tref fen typeerde werd vervangen door een flinke portie agressivi teit. Het aantal overtredingen schoot omhoog van de pauze stand 6 om 6 naar een eindtotaal van 11 tegen 16 en Feyenoord kreeg het moeilijk. Niet by de mandekkers Stafleu (hy speelde Heidler uit de wedstrijd; Guet- schow was zyn vervanger) en Troost die Minge goed bewaakte, wel als geheel. Ten koste van een gele kaart van Bouwens. zyn derde in het EC- gebeuren, leken de Rotterdam mers de kritieke fase niettemin te overleven. De 0-0 immers gaf moraal, terwyl de mogelijkheden zich begonnen aan te dienen om dat Dinamo alles of niets speel de. Kaczor en Jeliazkov zagen die echter over het hoofd. Beiden werden vervangen. Daarna raakte alle logica zoek. Uit gerekend nadat met Balkestein en Brard twee pure verdedigers hun intrede hadden gedaan, ging het fout en kwam het toch nog goed Na een foutenfestival zag vijf mi nuten voor tyd de - het licht Bouwens kopte tekort terug, Wynstekers verzuimde tydig op te ruimen en invaller Lippmann (gekomen voor Minge) zette de 33.000 kykers aan tot uitzinnige jubel. Onwezenlyke stilte daalde neer toen Balkestein 60 tellen voor het einde alsnog een streep haalde door de leuze „Het socia lisme zegeviert altyd" Hy depo neerde de 1-1 in een leeg doel na een fortuinlyk voortgezette aan val via Vermeulen, Bouwens en de glijdende Stafleu. Die laatste was gewoon voorin blij ven staan in de hoop op een toe vallige bal. Die kwam, omdat Di namo het hoofd verloor. Stafleu: „Als ze de verdediging gewoon dicht houden, maken we die goal nooit meer. Ons grote geluk was dat die jongens als gekken naar voren bleven rennen". Zo maakte Feyenoord het zich in het verleden zelf nogal eens moeilyk. nu leverde het een „du re" goal op. Wynstekers: „Puur geluk natuurlijk, maar voor de slotfase hadden we alles goed on der controle, doordat we ons ei gen spel speelden. t>aar moeten we dus maar mee doorgaan" PAUL DE TOMBE Besluit dan meteen dat u dat vertrouwelijk regelt. Leiden, Steenstraat 33, teL 071-134347 /*r.i a o u Of via uw tussenpersoon. 4 flliata Bailtt

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1981 | | pagina 13