De su|
perieur
*e „kastee
Iroman"
van L
ouis F
rerdinand
Céline
Het Opperlands volgens Battus
DAF in conflict met
aandeelhouder uit VS
Doodsdrift
in Jotie
T'Hoofts
poëzie
Werknemers
ord
aar
antonrechter
"Geen VUT-recht bij
collectief ontslag"
Ad Latjes: al
ruim 200
gedupeerden
Zeventien
stoorzenders
veroordeeld
SDAG 21 OKTOBER 1981
r
inleiding tot zijn roman "The Picture of Dorian Gray"
een threef Oscar Wilde: "er bestaat niet zoiets als een moreel of een
1 Staafnmoree* boek- Boekeri 2ijn goed of slecht geschreven. Meer niet",
leze uitspraak, die mij ondef ogen kwam tijdens lezing van
lartin Koomen's artikel "Parijs als hoofdstad van de Engelsta-
zeggége literatuur. 1940-1944", zou niet misstaan in een apologie
)dellé?n 0€uvre van de veelgeplaagde romanschrijver Louis Fer
dinand Céline, de schrijver van meesterwerken als Reis naar
I native einde van de nacht" en "Dood op krediet", maar ook van
gt mtisemitische pamfletten als "Bagatelles pourun massacre" en
L'école des cadavres".
nu
ijft h(lan6s verscheen bij Meulen-
1 .off, in de vertaling van
j eYans van Woerden, Céline's
JS meoman "D'un chateau l'autre*
inder de titel "Van het ene
p. lot naar het andere". Met de-
^Pee roman, die samen met
het Nord" en "Rigodon" een tri-
ïr me?gie vormt' die de tocht van
céline, zijn vrouw en hun kat
er ïébert, door de rokende
er ntfuinhopen van het Derde
ïïijk beschrijft, bewerkstel-
cn igde Céline in 1957 zijn defi-
litieve terugkeer op het lite-
^•aire podium in Frankrijk,
Frankrijk dat hij, toen de
I I frond hem ten gevolge van
I I rün fascistische sympathieën
J&n antisemitische pamfletten
je heet onder de voeten werd,
no6>ij de komst van de geallieer-
diveïen in 1944 in allerijl had
hjmoeten ontvluchten. Die
klucht naar het Noorden ein-
digde voor Céline in een Ko-
penhaagse gevangenis, waar
u hij bijna anderhalf jaar zou
moeten opknappen "met arti-
-ienikel 75 aan z'n reet" (artikel
van de Code Pénal dat de
doodstraf stelt op landver-
,-,raad), wachtend op uitleve-
ring aan Frankrijk, omdat hij
"de plannen van de Maginot-
n 49ünie aan de Duitsers zou heb-
j ff,ben verkocht". De schrijver
€die in 1932 triomfen vierde
ren. met zijn "Voyage au bout de
zelfla nuit" en op het nippertje
de Prix Concourt misliep (de
o nhoogste literaire prijs in
Frankrijk) wordt bij verstek
veroordeeld tot een jaar ge
vangenisstraf en 50.000
francs boete.
kmnestie
25 1 1950 verleent de Franse rege
ring hem amnestie en keert
hij berooid terug naar zijn va
derland. Eerst woont hij een
tijdje in Menton, daarna ves
tigt hij zich als huisarts (zijn
oude beroep) te Meudon, een
voorstadje van Parijs. Daar
zal "de heremiet van Meu
don" tot het einde van zijn
dagen blijven wonen met zijn
vrouw Lili, zijn honden, zijn
katten en de egel. Hier vol
tooit hij ook zijn roman "Van
het ene slot naar het andere".
1 het eerste gedeelte van deze
roman (deze "roman-kro
niek" eigenlijk), dat vooraf
gaat aan het eigenlijke ver-
qp. haal, voert Céline het illuste-
re duo Achille Brottin en
'7U
Norbert Loukoum, respektie-
velijk uitgever en hoofdre-
dakteur, ten tonele. Hij
maakt gewag van hun kuipe
rijen en schildert ze af als dief
en diefjesmaat, noemt ze
"pooiers", die mooi weer
hebben gespeeld van zijn
meesterwerken, die nu in
hun kelders liggen weg te rot
ten. Hij kankert over de
moeite die het hem kost om
in de primaire levensbehoef
ten te voorzien. Aan zijn pa
tiënten verdient hij vrijwel
niets; uit medelijden durft hij
hen vaak geen honorarium in
rekening te brengen: "plat
zak! mooi figuur sla ik: vrije
beroepenbeoefenaarL.ik
hoor u 't al zeggen: laat die
Achille van je dan toch es
bloeden! Laat ie je boeken
toch wat beter verkopen!...
maar daar past ie verdomd
wel voor op"! Hij haalt ver
nietigend uit naar Sartre, die
hij konsekwent "Tartre" (het
Franse woord voor "ketel
steen") blijft noemen. Sartre
heeft hem immers destijds
beschuldigd van het feit, dat
hij voor zijn collaboratie
werd betaald. De grondleg
ger van het existentialisme
behoort volgens Céline tot de
zogenaamde "weerhaantjes-
elite", schrijvers die met alle
politieke winden meewaaien,
hun hachje op de een of de
andere manier altijd wel we
ten te redden, "die Tartre!
rasechte rioolrat! zoals die
me heeft belasterd, hemel en
aarde heeft bewogen om me
te laten vierendelen... ik be
deel hem met vijf...zes ge
zwellen tussen de oesofagos
en de pancreas..."!
Sleutel-episode
De sleutel-episode in deze pro
loog is het Charonvisioen dat
Céline krijgt, nadat hij is af
gedaald naar laag Meudon
om mevrouw Nigois, een ou
de kankerpatiënte, haar in
jecties toe te dienen,
's Avonds, in een onwerkelijk
licht, dat nergens vandaan
schijnt té komen, ziet hij aan
de Seinekade "La Publique",
een oude rondvaartboot, lig
gen. Bij de loopplank ont
moet hij zijn oude, als gaucho
uitgedoste, vriend, de acteur
La Vigue, die jaren eerder in
Argentinië is gestorven. Deze
blijkt een handlanger te zijn
Louis Ferdinand Céline
van Charon, de veerman des
doods. Hij moet de obool, de
gouden munt uit de Griekse
mythologie, incasseren, alvo
rens de doden aan boord mo
gen, waar Charon ze met zijn
geweldige roeispaan de sche
del zal inslaan om "hun her
sens af te schuimen". Zelfs
na de dood blijft het kwaad
bestaan. Vóór La Vigue wa
ren er namelijk andere geld-
ophalers geweest, maar die
zijn er allemaal met de poen
vandoor gegaan
Dit ijzingwekkende onder
gangsvisioen fungeert als een
soort sluis tussen het heden
en het verleden, tussen Meu
don en Sigmaringen,
fn Sigmaringen ("Siegmarin-
gen") wacht de Vichyrege-
ring op het einde in het eeu
wenoude, Romantische, roof-
ridderslot Hohenlychen
("Hohenlynchen"). In het ge
zelschap bevinden zich (en
nu lees ik even van de flap
tekst): behalve Pétain, Laval
en andere fascistische hoog
waardigheidsbekleders, ook
Céline, zijn vrouw Lili en zijn
kat Bébert en voorts nog een
hele horde hoeren, huur
moordenaars, oplichters,
mystieke gekken en polities
pionnen". Het bevrijdingsle
ger van Generaal Leclerc (die
hier als een soort Charon fun
geert) met zijn Senegalese
koppensnellers komt gevaar
lijk dichtbij. Men wordt ge
teisterd door geallieerde
bombardementen De hoge
heren leven er in operet
teachtige, luxe, omstandighe
den, terwijl de arme sodemie
ters het met enkele etensbon
nen moeten doen en...ik zou
bijna zeggen: van de honger
geen ontlasting hebben, maar
er is in het slot één plee, die
door alle "ter dood veroor
deelden" die zich daar bevin
den, veelvuldig wordt be
zocht. Céline schrijft: "...te
gen acht uur 's avonds... als ie
uit elkaar sprong! een stront-
bom!...tot op de bodem bar
stensvol...".
Het is een heksenketel in en om
het slot, een pandemonium,
een wereld in ontbinding.
Voortdurend duiken er gek
ken en zonderlingen op: een
krankzinnige chirurg die een
garagehouder die niets ma-
keert een oor wil afsnijden,
een bisschop die denkt dat de
vervolging van de Catharen
nog in volle gang is, een da
me, bij wie per ongeluk door
de heren medici een borst is
geamputeerd, en die daar
niet rouwig om is, noem maar
op...
Vreetpartijen en orgieën zijn er
niet van de lucht. In het zicht
van het naderend einde wil
iedereen zijn pens nog even
gauw volvreten, terwijl ba-
bies wegteren omdat ze een
dieet van dunne wortelsoep
krijgen voorgeschreven. Het
alomtegenwoordige kwaad
tiert er welig. Er is een schrij
nend verschil tussen zwak
ken en sterken. Niet alleen
tussen mensen overigens.
Zelfs de kat Bébert moet in
de adelaar van Hohenzollern
zijn meerdere erkennen.
Meedogenloos portretteert Cé
line de angsthazen, de men
sen, die op het naderende
einde zitten te wachten. Aan
zienlijk milder laat hij zich
uit over de dieren. Als hij het
heeft over de dood van zijn
hond Bessy schrijft hij: "nee,
ik heb vele doodsstrijden
meegemaakt...hier...en daar-
.overal...maar nog nooit zo'n
mooie, zo'n discrete...trouw-
...wat 't verknoeit bij de
doodsstrijd van mensen is de
!-anje...de mens staat toch al-
ijd op toneel—ook de een
voudigste...".
Het moet gezegd: Céline's pro
za is verre van opwekkend.
Hij lijkt uit te gaan van de
principiële ongelijkheid tus
sen mensen. Mensen, die het
dier soms in wreedheid over
treffen. Met pretentieuze,
doorzichtige karakter van
welke politieke systemen
dan ook stelt hij scherp aan
de kaak. Zijn credo lijkt te
zijn: het was niks. het is niks
en het zal ook niks worden.
Jan Arends, de dichter, ty
peerde - ongewild overigens -
de thematiek van Céline
mijns inziens voortreffelijk
toen hij schreef: "ik zie één
grote, grauwe, troep naar het
einde vluchten". Met kwaad
in de mens hangt bij Céline
sterk samen met zijn instinc
tieve drang om te overleven.
Die drift is zo sterk dat hij er
niet voor zal terugdeinzen
wreedheden te begaan.
Een tirade als dit boek, 350 pa
gina's van dit soort aggressief
proza - ik geef toe: het is veel.
Maar, Céline's bij tijd en wijle
brilliante humor, zijn direct
heid, zijn jagende, speelse
drie-puntjesstijl zorgen er
voor dat het verhaal nergens
in langdradigheid ontaardt.
Je leest het boek dan ook in
een ruk uit.
Over de vertaling van Frans
van Woerden moet ik kort
zijn. Voorzover ik het kan
beoordelen lijkt zij mij uitste
kend. Het Nederlandse bar-
goens "bekt" in ieder geval
goed. Nergens kom je ge
wrongen. remmende zins
constructies tegen. Ik denk
dat die Céline-liefhebbers,
die evenals ik het "argot" niet
machtig zijn, de heer van
Woerden op handen moeten
dragen voor de ontsluiering
van dit meesterwerk. O ja, hij
heeft ook nog gezorgd voor
een voortreffelijk nawoord.
CEES VAN HOORE.
(Louis Ferdinand Céline: "Van het
ene slot naar het andere". Ro
man. Vertaling en nawoord door
Frans van Woerden. Uitg. Meu-
lenhofT, Amsterdam. Gebonden
f 36,50).
De Verzamelde Gedichten van
Jotie T'Hooft beslaan een
fors boek met zo'n 120 ge
dichten. Daarvan zijn een
stuk of tien magistraal.
(Lente 1974, Een oude
droom. Lenny Bruce stelt
vast: Over het verval, enz.).
Tientallen zijn interessant.
Dat is niet gering als men
bedenkt, dat een dichter op
zijn hoogtepunten wordt
beoordeeld. Eén gedicht kan
een heel dichterleven
rechtvaardigen.ook volgens
Jotie T'Hooft: Eens zal ik
een gedicht maken, waar
voor men mij alles zal verge
ven. Helaas voegt hij daar
aan toe: en verblind mijn
voetzolen likkend mijn fou
ten vergeven. Over dat aller
laatste valt te praten.
De gegevens omtrent het ster
ven en het drugsgebruik van
deze auteur zijn in brede
kring bekend. Wie er meer
van wil weten, leze het gelijk
tijdig verschenen Jotie
T'Hooft, een dichterleven;
Walter Nelissen zorgde voor
een goede tekst, illustraties
en foto's, die soms schokken.
TOERISME
We zagen de spraakwaterval
len
van Speed,
hangende tuinen, verre sterre-
beelden
die toch nabijen dan medereizi
gers waren.
In een bus vol naasten bezoch
ten we
en werden bezocht door nacht
merries,
visioenen van heiligen en enge
len
zongen ons doof en we ont
waakten
in hotel Harmonie.
Twee spiegels, tegenover el
kaar geplaatst
boden ons een oneindig pers-
pekticf
En toch, dacht ik, er moet méér
zijn.
Jotie T'Hooft beheerst ook het
rjjm; de gedichten geschre
ven op de vooravond van zijn
dood rijmen alle. Vele verzen
ademen onmiskenbaar dat si
nister ijle grensgebied, waar
in menselijk voortleven niet
mogelijk lijkt. Zijn ze daarom
per se goed? Wat zijn er niet
voor sagen te weven rond de
jonggestorven dichter, knap
van uiterlijk, teenager, narco
tica. verslaving, de avond dat
hij vermomd voorlas. Met het
tegenkoor van benijders, die
venijnigheden over zijn
schoonvader/uitgever debite
ren, alsof dat alles verklaart.
Maar de schone letteren heb
ben uiteindelijk met letters,
met de tekst te maken en niet
met de schrijver of diens om
standigheden.
Dan valt het op, dat de gedich
ten zowel het élan als de ge
breken van jeugdwerk verto
nen. Prachtige regels, frag
menten zijn er legio. Volledig
gave gedichten vindt men
weinig. De persoonlijkheid
die uit de gedichten spreekt
is niet zo groot als de gevoe
ligheid. Er is modieuze reto
riek, invloed van vele ande
ren en soms een tekort aan
zelfkritiek in titels en regels
Alle Zieligen, Gezellig, Lief-
dezuur. Happy Birthdeath.
Zijn leven lijkt een bewijs
voor theorieën over de
doodsdrift. Hij was geobse
deerd door zijn eigen dood
zonder tl vermoeden, dat die
voor anderen onbelangrijk
kon zijn. Dat inzicht bleef
hem vreemd.
Straks komt een droom ka ros.
zo heeft men mij beloofd -
iemand in de spiegel die ik
dadelijk heb geloofd - om
mij uit deze eenzaamheid te
halen, leder kind gelooft gre
tig mooie verhalen
Wie Jotie T'Hooft nog niet las,
mist een van de belangrijkste
dichters uit de zeventiger ja
ren.
DE VERLOREN ZOON
Gerard Walschap is 83 en een
van onze rondwandelende li
teraire monumenten, die in
Houtekict (1939). Celibaat en
Zuster Virgilia zijn eigen
adelsbrief schroef U weet
trouwens, dat zijn novelle
Genezing door aspirine het
enige brok letterkunde is. dat
Willem Elsschot wou lezen0
(Weliswaar in de veronder
stelling dat het een reclame-
brochure was. zijn vergissing
bemerkend legde hij 't ten
onrechte weg) Toen De Ver
loren Zoon onlangs uit
kwam, leek dat een nieuwe
aanwinst, maar een telefoon
tje leerde, dat het in 1958 uit
kwam Dit is de derde druk.
Het Bitbdtt mwaï wordt
vrty bewerkt met, u raadt het,
zinspelingen op onze tijd. Het
verhaal bevat verrassingen
en is geschreven in gespierd
Vlaams met enkele woorden,
die lezers van leesportefeuil
les zeer zullen doen Marnix
Gjjsen, August Vermeylen eni
Felix Timmermans hebben
in dit genre eerder geschre
ven. Het doet aan midde
leeuwse schilderijen denken,
waarop rasechte Vlamingen
bijbelse toestanden uitbeel
den. Vergeleken bij die voor
gangers is De Verloren Zoon
stroef geconstrueerd, de ken
schets is soms wel wat sim
pel.
Dat het desondanks tot het ein
de boeit, zal niemand verba
zen. Liefhebbers van het gen
re herinneren zich wellicht,
dat ooit eens een jonge schrij
ver een felle aanval deed op
die Vlaamse romans met
dorpsomstandigheden en
folklore: iets anders moest er
komen dan dat "gcstreuvels
en getimmermans!" Laat ik
nou toch niet op z'n naam
kunnen komen.
BOUKE JAGT
Vfrzamcldr Gedichten - Jotie
T'Hooft, ftamrnjfestHd door Phil
H&ntko - f 15.-. Jotir T'Hooft,
een dichtersleven, door Halter
Nelissen - f 10,-. Gerard Hal-
schap. I>e Verloren Zoon, f2I.S0.
Alle drie bij Elsevier Manteau
Antwerpen 1981.
Wie mag zich in dit
land met recht Opperlander
noemen? Antwoord: hij, die
dolblij is als hij merkt dat het
woord motorinspectie uit het
woord protectionisme kan
worden getoverd en wiens
hart nog luider gaat slaan als
hij er in slaagt om de ene e—
r. loze zin na de andere op één
u avond te produceren.
LKoorwaarde is ook, dat hij de
mentaliteit heeft van een
sportman. Want zoals de goe
de hardloper tijdens het ren
nen niet twijfelt aan het nut
van die activiteit en denkt:
was ik maar op de solex ge
stapt, zo gaat de ware Opper
lander tijdens het goochelen
met woorden zonder aanwijs
baar nut zich ook niet afvra
gen waar dat nou allemaal
goed voor is. Wie dat wel
doet, moet zijn vertier maar
elders zoeken.
Kort, en ik geeft het direct toe.
zeer grof samengevat, is dit
het program van de Opper
landse taal letterkunde.
Battus - één van de vele
pseudoniemen waaronder de
wiskundige, taalwetenschap
per en columnist dr. Hugo
Brandt Corstius opereert -
schreef het gelijknamige
boek dat onlangs bij Querido
verscheen. De letterkundige
produkten aan de rechter
kant van de bladzijden zijn
"van niemand minder dan"
drs G. van Buren.
Waarom Battus dit* boek
schreef? Omdat het volgens
hem vreselijk is nachten door
te brengen met het zoeken
naar omkeerbare woorden
als petstep en nedertreden en
hij het tijdrovend vindt om
steeds weer te gaan zoeken
naar het vodje papier waar de
kortste zin met alle 26 letters
van het alfabet op staat. Bo
vendien merkte Battus tij
dens gesprekken met colle-
ga-Opperlanders vaak dat
goed gedefinieerde termen
ontbraken. Iets dat de com
municatie er niet makkelij
ker op maakte.
Aan goed gedefinieerde termen
geen gebrek in dit boek.
Sleutelbegrip is het woord
gram, Grieks voor schrijfsel.
Een gram kan dus zijn: een
tekst, een zin, een woord, een
half woord etc. De begrippen,
die Battus hanteert om het
Opperlands uit te leggen,
hebben allemaal betrekking
op dit ene woord.
Zo leren we bijvoorbeeld de be
tekenis van het anagram (een
woord dat ook nog een ander
woord herbergt), het lipo-
gram (een tekst waarin be
paalde letters zijn verboden
of juist verplicht) en het on-
gram (het ongram is niet
goed. Speder i.p.v. speer).
Een voorbeeld van een lipo-
gram is de volgende zin. Als
alleen aardige Arabieren al
cohol afwijzen, aarzelt Arafat.
De handicap die de schrijver
zich in dit geval oplegde: op
elke spatie moet een a vol
gen.
Zeer fraai is de E-legende van
Jacob van Lennep uit 1841.
Een fragment uit dit verhaal,
dat begint met het motto:
lees en beef! "Een vreemde
heerscher betreedt Berthes
erfdeel. Geen der edelen we-
derspreekt des wreeden Wer
ners recht, het recht des
sterksten. De vreemde heer
scher, ten zetel der Wenden
verheven, geeft het bevel:
"Breng Bcrthe weg Geen
mensch helpe de zwervende:
geen mensch geve der verne
derde eten, dek en legerste
de".
Genoeg geciteerd, want wie
meent dat een paar citaten
"wel een aardige indruk" van
dit boek zouden kunnen ge
ven, kan toch beter even te
ruggaan naar de boekhande
laar om te proberen zijn geld
terug te krijgen. Dit boek be
vat simpelweg teveel infor
matie.
Terug naar het begin, de inlei
ding van Battus. Onder het
kopje "Dank en zegen" be
dankt hij uitgeverij Querido
voor hun nauwgezette bege
leiding van een moeilijk zet-
baar byek, om vervolgens te
schrijven "Afzetbaar, dat
weet ik niet. Ben ik met mijn
twintig Opperlandse corres
pondentievrienden de enige
die aan zo'n boek behoefte
heeft?"
Nee dus De eerste oplage is bij
de uitgeverij uitverkocht. In
dit licht bezien mag zek« r een
van de motto's die Battus
voor in het boek heeft gezet
niet onvermeld blijven: "Een
lege regel? Nee Bever een
laat taai-réveil!"
W1M BRANDS
STERDAM (ANP) - De on-
ernemingsraad van de be-
reigde Ford-fabriek in Am-
;erdam heeft besloten zich
>t de kantonrechter te wen
en, nu de directie van Ford
federland na herhaald ver-
sek blijft weigeren een so-
Jaal jaarverslag op te stellen.
Iet ter beschikking stellen
I an zo'n jaarverslag is een
'ettelijke verplichting, zo
2gt de ondernemingsraad
Ford-directie heeft gezegd
an mening te zijn dat het
iet redelijk of juist is het so-
iale jaarverslag in de gege-
en bijzondere omstandighe-
en te presenteren, omdat er
een stabiele situatie bestaat,
raarin de toekomst van het
edrijf verzekerd is. De on-
ernemingsraad is van me-
ing dat de precaire en insta-
iele stituatie de noodzaak
an een sociaal beleid en de
erslaggeving daarvan eerder
oet toenemen dan afnemen.
)e raad is daarom niet van
ins van bet recht op ïnfor-
latie over het sociale beleid
_Jstand te doen.
DEN HAAG (ANP) - De Raad van
Overleg in de Metaalindustrie
(ROM), waarin werkgevers en
vakbonden in de grootmetaal zit
ten, is erop tegen dat bij collec
tief ontslag 57,5-jarigen en ouder
recht zouden houden of krijgen
op een regeling voor Vrijwillige
Vervroegde Uittreding (VUT) in
de bedrijfstak. De ROM heeft dat
geschreven aan minister Den
Uyl van sociale zaken en werkge
legenheid. Op zijn departement
is een richtlijn van deze strek
king aan de arbeidsbureaus in
voorbereiding.
De ROM wijst erop dat de VUT-re-
gcling door CAO-partijen is be
doeld als een aanvullende moge
lijkheid van vervroegde non-acti
viteit op vrijwillige basis. Werk
gevers en werknemers dragen ie
der voor de helft de kosten. De
organisaties in de ROM, de orga
nisatie van metaalwerkgevers
FME, de industriebonden van
FNV en CNV en de Unie BLHP,
vinden dat de bedrijfstak-VUT-
regcling niet kan worden open
gesteld voor onvrijwillige non
activiteit. Het element van vrij
willigheid in de VUT-regeling en
het gezamenlijk dragen van de
kosten ervan door werkgevers en
werknemers zijn niet verenig
baar met de eis dat ook bij collec
tief ontslag werknemers aan
spraak op een VUT-uitkering
houden.
TILBURG (ANP) - Bij de Tilburg-
se politie zijn tot en met gister
avond ruim 200 meldingen bin
nengekomen van gedupeerden
van het reisbureau Ad Latjes.
Volgens een woordvoerster van
de politie is nog uit niets geble
ken dat er sprake is van straf
rechtelijk handelen. Het blijft
vooralsnog voor de politie een ci
vielrechtelijke zaak.
De meldingen hebben veelal be
trekking op boekingen voor
meerdere personen. Het gaat al
les bij elkaar al om een bedrag
- van vele tonnen. Hoe hoog het
bedrag precies is wist de politie
woordvoerster niet te melden.
EINDHOVEN/AMSTERDAM (GPD) - DAF-presi-
dent drs. Pvan Doorne heefi gisteren voor de recht
bank in Amsterdam, bij monde van zijn advocaat
mr. H. baron Collot d'Escury, bestreden dat DAF
Trucks in Eindhoven onrechtmatig in het Handels
register staat ingeschreven als zogeheten structuur
vennootschap. De Amerikaanse vrachtwagenfabri
kant en groot-aandeelhouder van DAF Trucks, In
ternational Harvester, wilde in een kort geding de
wording van deze structuurvenootschap voorko
men uit vrees als aandeelhouder aan de kant te wor
den gezet.
Als dwangsom eist het Amerikaanse concern een be
drag van 10 miljoen gulden. Het is de tweede keer,
dat International Harvester DAF Trucks om deze
reden voor de rechtbank daagt. Tijdens het vorige
kort geding, dat in augustus van dit jaar diende,
werd IH niet-ontvankelijk verklaard in zijn klacht
dat DAF Trucks het Amerikaanse aandeelhouders
schap (37,5 procent) verdacht wil maken. De Am
sterdamse rechtbankpresident zal op 29 oktober uit
spraak doen in het huidige geding.
Volgens het Amerikaanse concern heefi DAF de on
langs verkregen status van structuurvernnootschap
aan willen grijpen om twee Amerikaanse commissa
rissen te wippen in een poging IF als aandeelhouder
aan de kant te zetten. Hoewel een herbenoeming
inmiddels heefi plaatsgevonden eist IH, dat de hui
dige situatie wordt teruggedraaid naar die van 1978
Volgens een woordvoerder van DAF Trucks is dat
echter niet mogelijk. Als diepere oorzaak van het
conflict tussen DAF Trucks cn zijn Amerikaanse
aandeelhouder noemt hij het feit, dat Intcrnatmal
Harvester nu zo'n drie jaar beweert, dat IH de meer
derheid in het aandeelhoudersschap bezit DAF
trucks is die mening bepaald niet toegedaan en weet
zich daarin gesteund door de Nederlandse commis
sarissen, de raad van bestuur, de centrale onderne
mingsraad en de vakorganisaties.
De Brabantse distnetsbestuurder van de Unie BLHP.
G. van Os, wijst erop dat International Harvester ai
jarenlang uit is op overname van DAF Trucks. Vol
gens hem zou dat een gevaar voor de werkgelegen
heid in het Eindhovense bedrijf betekenen „Als het
tot een Europese vestiging van International Har
vester zou komen, blijft er alleen een asscmblagebe-
dryf over. Als dan de helft van het huidige aantal
werknemers overblyfi. is dat veel", aldus Van Os
die het schandalig noemt dat International Harvcs
ter dergelijke zaken op deze wijze via de rechter wil
uitvechten.
Los van dit alles voert DAF Trucks momenteel diver
se orienterende gesprekken met ondernemingen in
en buiten Europa (onder andere met Dodge. Pcu
geot) om te komen tot uitwisseling van onderdelen
DAF Trucks wil echter geenszins de eigen zelfstan j
digheid in gevaar brengen
DEN HAAG (ANP) - De politie
rechter in Den Haag, mr. Bor-
gari. heefi gisteren zeventien,
voor het merendeel jonge Hage
naars wegens overtreding van ar
tikel 3 van de Telegraaf en Tele
foon wet veroordeeld Het betrof
m alle gevallen illegale radiopira
ten. die met FM-zenders in en
rond Den Haag regelmatig in de
ether waren.
De straffen varieerden van dne we
ken gevangenisstraf onvoor
waardelijk tot twee weken cel
straf waarvan een week voor
waardelijk met een proefiyd van
twee jaar. terwijl in de lichtere
gevallen geldboetes werden op
gelegd van 250 gulden tot dui
zend gulden, gecombineerd met
een voorwaardelijke straf
De Haagse politie (bijzondere wet
ten) heefi in de periode van 21
september tot en met 5 oktober
een actie in Den Haag gehouden
om hardnekkige illegale radiopi
raten met sterke FM zenders op
te sporen Er werden 28 van die
zenders uit de lucht gehaald Van
de 28 verdachten werden zeven
tien gedagvaard Justitie wilde in
deze gevallen snelrecht toepas
sen om de gerichte politie actie
op korte termijn een rechterlijk
gevolg te kunnen geven
