"Een baan kun je met zo'n
strafblad wel vergeten"
9Q3EQZB
ugclterreur loopt in Leiden spuigaten uit\
Eigen clubhuis moet verveling jeugdbende verdrijven
Buurthuis
Transvaal
in nieuw
gebouw
LEZERS SCHMJVÉN
PAGINA 4
DINSDAG 15 SEPTEMBER 1981
LEIDEN - Maandenlang
is de Leidse binnenstad
onveilig gemaakt door
een bende losgeslagen
pubers die er niet voor
schroomde om bejaar
de vrouwtjes te moles
teren, punkers en har
drockers in elkaar te
rammen en lastige stu
denten met een mes te
bewerken. Na in korte
tijd talloze keren in
aanraking te zijn geko
men met politie en jus
titie lijkt de Leidse
jeugdbende zich te
hebben bekeerd.
In zijn strijd voor een eigen
clubhuis heeft het 'tuig van
de richel' nauwelijks tijd om
te roven en te mishandelen.
"Maar", zo Iaat een lid van
de harde kern dreigend ho
ren, "het wachten moet niet
al te lang duren anders slaan
we er weer op los".
In het scholierencafé 't Bree-
huys smeden zij hun plan
nen, Rini, Ton en Erik. Alle
drie 16 jaar en met uitzonde
ring van Erik, die sinds kort
een baantje als metselaar
heeft gekregen, werkloos. De
staf van 't Breehuys heeft
zich evenals de reclassering,
de stichting jeugd en gezin en
de ambtenaar Roel Roos het
lot van de zwerfgroep aange
trokken.
Samen met Rini, Ton, Erik en
nog enkele 'bendeleden' pro
beren zij bij de gemeente en
het rijk een clubhuis los te
krijgen. Mocht dit eigen on
derkomen voor de Leidse
jeugdbende, die volgens het
drietal zeker uit 120 voorna
melijk binnenstadsjongeren
bestaat, er komen dan zal de
jacht op CRM-subsidie wor
den geopend. De volgende fa
se zal het opstellen van een
eigen programma worden.
Het gebouw hoeft volgens de
harde kern van de jeugdben
de geen probleem op te leve
ren. "Er staat nog een houten
gebouw achter de vroegere
bibliotheek hier in de Bree-
straat. Da's een prima ding
Zeker twintig meter lang.
Kunnen we zo krijgen. We
hoeven dus eigenlijk alleen
maar een stuk grond te heb
ben. Maar niet naast het
woonwagenkamp. Dat heb
ben we afgewezen. Want die
gasten zien ons natuurlijk
niet zitten. En zij hebben pi-
Vorige maand luidde de
Leidse politie de noodklok: de
jeugdterreur in Leiden liep de
spuigaten uit. Een
omvangrijke bende maakte de
binnenstad onveilig:
berovingen, mishandelingen
en inbraken waren aan de
orde van de dag.
Inmiddels is het (tijdelijk?)
wat rustiger. De bende bestaat
nog, maar wacht af.
Wat beweegt deze jongeren,
die de leeftijdsgrens van
zeventien jaar meestal nog
niet gepasseerd zijn. "Wij zijn
gewoon normaal, gewoon
jtie W justitie kunnen aantal zaken niet meer aan Av- <2- 0/
blijft dikwijls liggen", aldus
een rechercheur van de kinder
politie.
Het 'bestrijden' van de jeugdcri-
Leidse kinderpolitie
rme problemen. "Wc kunnen
werk nauwelijks meer aan.
We zijn dagelijks met die kna
pen bezig. Het gewone werk. zo
als rapportage aan de Raad
de Kinderbescherming,
i. De Haagse officier van jus-
groter
jeugdgc1
volgen maar zodra die knapen wachtlijsten bij de jeugdgevan-
weer vrij rondlopen beginnen
ze vrolijk opnieuw te roven en
te molesteren. Bovendien is er
al weer een nieuwe lichting in
Jongens cn meisjes
de maand juli zijn 33 minderja- tuurlijk niets
dan op vrijdag.
vangenissen namelijk propvol.
Aan het begin v
er nog wel e«
plaatsje
Dit heeft na
r met recht t
r een loterij". J
Zie verder pagina Leiden.
Uit de krant van 14 augustus.
Alternatieve straf
Ondertussen wordt geprobeerd
om de gevangenisstraffen die
er voor een aantal bendele
den zit aan te komen, om te
zetten in alternatieve straf
fen. Verplicht werken in het
eigen clubhuis. "Want", zegt
Breehuys-staflid Ingrid, "de
ze jongens komen nu voor
het eerst in aanraking met
justitie. Dat is een slecht be
gin. Maar als ze straks wor
den opgesloten komen ze
misschien voorgoed in de cri
minele sector. Een alternatie
ve straf zoals wij die voorstel
len heeft waarschijnlijk een
positieve uitwerking op de
jongens. Een gevangenisstraf
zeer zeker niet".
Rini. Ton en Erik zijn er van
overtuigd dat een eigen club
huis de jeugdbende in een
rustig vaarwater zal brengen.
"Dan hebben we tenminste
wat te «joen. Biljarten, kaar
ten. tafeltennissen en lekker
met elkaar ouwehoeren. Nu
kunnen we doordeweeks ner
gens terecht. Alleen in het
weekeinde kunnen we naar 't
Breehuys. Dan hebben ze
nauwelijks last van ons. Als
er wat gebeurt, is dat meestal
doordeweeks".
Beuken en rammen
De omvangrijke Leidse jeugd
bende is ongeveer een jaar
geleden ontstaan. Ton, een
vlotte prater, legt uit hoe dat
in z'n werk ging. "Op zater
dagavond heb je disco in de
Menkenhal. Dat was zo'n
beetje altijd rammen. Wij met
een man of vijf tegen een an
der ploegie uit de stad. Elke
week kwamen er weer nieu
we mensen bij. Op zeker mo
ment stonden we met z'n zes
tigen op het ijs te beuken.
Toen hebben we er maar één
groep van gemaakt want je
stond gewoon tegen je buur
jongen of je neefje te vechten.
Dat heeft natuurlijk geen
zin".
De nieuwe 'bondgenoten' die
voorheen vrolijk op elkaar
stonden in te slaan trokken
de stad in om een spoor van
vernielingen achter te laten.
Van de Menkenhal naar V
D. Van V D naar het Volk
huis en van het Volkshuis
naar McDonalds. "In dan
cings konden we niet meer
binnenkomen. Met z'n zesti
gen laten ze je er nooit in.
Dus gingen we maar naar V
D en zo. Als je met zo'n
grote groep door de stad
loopt krijg je natuurlijk snel
vechten. Bijvoorbeeld wan
neer je punkers en hardroc
kers tegenkomt. Die dagen je
uit. Nou dan pak je ze even.
Waarom punkers en hardroc
kers? Omdat zij anders zijn
dan wij. Wij zijn gewoon nor
maal, gewoon soul".
Tassies jatten
Uit verveling, geldgebrek en
omdat het best wel stoer staat
is een deel van de 'soulgroep'
aan het roven en later aan het
molesteren en mishandelen
geslagen. "We liepen een
keer zonder geld door de
stad. Toen zei Ton van "kom
op, laten we een paar tassies
jatten. Zo is het begonnen.
Later is Rini een keer bij een
juwelier naar binnengegaan.
En toen zijn we met een paar
man bij V D wezen inbre
ken. En bij Wernink. Zolang
we niet gepakt werden, ging
het goed. Maar de gfoep werd
op een gegeven moment te
groot. Toen zijn we verlinkt".
Werd er op de ijsbaan en in de
groepenstrijd tegen de pun
kers en hardrockers nog met
de blote vuisten gewerkt, al
ras begonnen sommige ben
deleden zich van messen en
fietskettingen te bedienen.
Ton: "Een tijdje terug lagen
we voor een winkel in de
Breestraat te pitten omdat we
thuis de deur- waren uitge
schopt. Kwamen er een paar
van die studenten langs en
die begonnen met stenen te
gen een vlikobak te gooien.
Toen zeiden wij dat ze moes
ten oprotten. Maar ze bleven
doorgooien. En toen werd het
vechten. Een van ons trok
een mes en zo'n student zei
dat hij toch niet durfde te ste
ken. Dat durfde hij dus wel
en toen zijn we maar wegge
rend".
Kinderpolitie
De aanraking met politie en
justitie schijnt Rini. Ton en
Erik aan het denken te heb-
'ben gezet. In elk geval zijn zij
geschrokken van de Leidse
kinderpolitie en van de cellen
op het hoofdbureau aan de
Zonneveldstraat. De kinder
politie wordt door hen om
schreven als "een stelletje te-
ringlijers. Alleen dat half
bloedje en die agent Bas. Die
zijn goed. De rest zijn hon
den. Die geven je alleen een
shaggie als je iemand ver-
raait".
De minder prettige ervaringen
op de Zonneveldstraat ("In
die cellen is het 's nachts ster-
venskoud en het eten stelt
helemaal niets voor. Een paar
sneetjes oud brood met
zweetkaas en een paar aard
appels met drie boontjes en
een stukkie vet") hebben hun
uitwerking gehad op de rest
van de groep. De schrik zit er
volgens Rini, Ton, en Erik
niet alleen bij henzelf maar
ook bij hun niet gepakte
vrienden flink in.
Geïsoleerd
Volgens Breehuys-staflid In
grid kan alleen een eigen
clubhuis de Leidse binnen
stadsjongeren die in een geï
soleerde positie dreigen te ra
ken (Ton: "Elke keer als ik
ben opgepakt krijg ik er thuis
een paar van m'n vader. En
een baan kun je tegenwoor
dig met zo'n strafblad wel
vergeten. Ik solliciteer heus
wel. Maar overal waar ik
kom, lachen ze me uit") in
toom houden.
Erik: "Als we overdag wat te
doen hebben zuipen we min
der dus hebben we ook min
der snel knokken. Ik merk
het aan mezelf. ïk heb nu een
baantje en ben een stuk rusti
ger geworden. Ik ga 's avonds
nog wel eens naar de jongens
toe maar om half tien ben ik
thuis. Dan ben ik doodmoe".
Rini. Ton en Erik zijn er van
overtuigd dat er in een eigen
onderkomen "niet zal wor
den gebeukt". "We gaan me
kaar heus niet met messen te
lijf. Er zal misschien best wel
eens een keertje worden ge
knokt, maar dan zorgen we er
zelf wel voor dat het niet uit
de klauwen loopt". Erik: "Ik
vecht van m'n leven nog
maar ene keer. En dat is wan
neer ik die tyfus-bak van een
heler tegenkom die me heeft
verlinkt".
JAAP VISSER
LEIDEN - Na ruim een half jaar
van verbouwen is het nieuwe
clubhuis van de Transvaalbuurt
nu gereed. Het nieuwe "Mieren
nest" aan de Morsweg is gisteren
opgelevrd. De officiële opening
van het gebouw is op 26 septem
ber te verwachten.
"Het Mierennest" was hard aan de
verbouwing toe. De oude buurt-
accommodatie dateerde uit de ja
ren dertig, en voldeed allang niet
de i
i die i
modern buurthuis worden ge
steld. Er werden dus ingrijpende
verbouwingsplannen gemaakt
waarvoor na veel geharrewar uit
eindelijk een subsidie van ruim
500.000 gulden werd verkregen.
Belangrijkste wijziging is de bouw
van een nieuwe tweede verdie
ping bovenop het bestaande ge
bouw. Op die verdieping is nu
Het Mierennest aan de Morsweg.
onder meer een jongerenruimte
met buffet en teamkamer. Na de
verbouwing is er op de begane
grond, waar het plafond werd
verlaagd, ruimte gekomen voor
een peuterspeelzaal, een ontmoe
tingsruimte. een stafkamer
berging. Voor invaliden is er e
speciaal toilet.
Jazz
In café The Duke aan de Nieu
we Beestenmarkt speelt zater
dag het kwartet.Van Lier. Be
gonnen wordt er 's avonds om
tien uur.
Vissen 1
H.S.V. Rijnland vis*e zijn ze
vende wedstrijd in Roelofa-
rendsveen vanuit boten. De
uitslag: 1 P. v.d. Plas, 4275 gr,
13 stuks: 2 J. Koolhaas, 2975
gr, 10 stuks; 3 D. de Wit, 2885
gr, 10 stuks; 4 J. van Oostey
2600 gr, 8 stuks; 5 J. Blikman
2150 gr, 7 stuks; 6 Th. Westra,
1800 gr, 17 stuks; 7 P. van Vel-
zen, 1225gr. 7 stuks; 8 W
Schild, 750 gr, 4 stuks; 9 J.
van Hout, 610 gr, 3 stuks: 10 P
Nagtegaal. 325 gr, 7 stuks.
Vissen 2
Visvereniging V.O.P. heeft een
wedstrijd gehouden in De
Vliet. De uitslag: 1 F. Reijken
18 stuks, 2050 gr; 2 G.J. Kok-
kedee, 11 stuks, 610 gr; 3 R. vl
d Zeeuw, 7 stuks. 900 gr; 4 P.
Aben, 6 stuks, 590 gr; 5 A. v/d
Me ij. 4 stuks. 320 gr; 6 H. v.
Tongeren, 4 stuks, 290 gr: 7
Kerkvliet, 4 stuks. 270 gr; 8 J
Boot, 4 stuks. 190 gr; 9 S. Kok-
Poppen
De uitslagen van de poppen-
wedstrijden en wandkleden,
gehouden op de Leidato huis-
houdshow. Origineelste pop
pen: 1 mevr. Zeriker-Cohen,
2 Patricia Strooband, 3 mevr.
R. Wildeman. Mooiste zelfge
maakte poppen: 1 mevr. C.M.
Tegelaar, 2 mevr. M.J. Pieter-
se. 3 Alberdien Fleurbaay.
Mooiste aangeklede poppen:
1 mevr. M. Bnttijn, 2 Wil
Kaas, 3 Nel v.d. Plas. Eerste
categorie wandkleden: 1
mevr. mevr. v.d. Hoed, 2 Loes
de Broer3 Mevr. C. Meyer.
Tweede categorie wandkle
den: 1 Nelly Bal, 2 mevr. M.
v.d. Blok, 3. mevr. de Ruyter
Literair café
Het Leidse literair café "Ago
ra" organiseert donderdag in
samenwerking met boekhan
del Kooyker een avond rond
Vrij Nederland columniste
Renate Rubinstein, bekend
vap "Niets verliezen en toch
bang". De avond wordt ge
houden in het Micro-Thea
ter, Oude Vest 33 en begint om
20.15 uur.
Kleding
Jongeren tussen veertien en
twintig jaar oud kunnen
vanaf vrijdag 2 oktober in 't
Breehuys terecht voor een
cursus zelf bedachte kleding
maken" (Tijd: 15.00 - 17.00
uur). Er zullen in totaal tien
bijeenkomsten worden gehou
den. Aan deze cursus zijn
geen andere kosten verbon
den dan de aanschaf van je
stof en de andere benodigdhe
den. Voor inlichtingen, tele
foon: 130983.
Raad van
State
Naar aanleiding van uw artikel van
heden over een AROB-procedu-
re die de burgemeester van Lei
den aanspande en de vreemde
gang van zaken daarbij, deze
reactie. Wanneer een burger te
maken krijgt met overheidsin
stanties die een voor hem nadeli
ge beslissing nemen is er een mo
gelijkheid dit hogerop te laten
toetsen c.q. corrigeren, in dit ge
val de Raad van Btate.
Dat deze instantie overstroomd
wordt met beroepen wordt door
henzelf mede in de hand gewerkt
met de soms bevreemdende uit
spraken. De consequentie van de
hieruit voortvloeiende jurispru
dentie is een steuntje in de rug
van degenen die willekeur of on
behoorlijk bestuur bedriven.
Naar aanleiding van willekeur
(bouwvergunning) en daaruit
voorkomend onbehoorlijk be
stuur deed ik een beroep op de
Raad van State.
Op de zitting op 5 febr. '81 jl. hield
ik voor dit College een betoog
dat onderbouwd was met vele
voorbeelden. Hoewel de ge
meente Voorschoten dit alles
niet kon weerleggen deed de
Raad van State de uitspraak:
Gelet op de gegevenywelke van de
zijde van verweerder zijn ver
strekt. ziet de Afdeling geen aan
leiding de juistheid van vore-
nomschrevcn verweer in twijfel
te trekken. De grief dat verweer-,
der heeft gehandeld in strijd met
het beginsel van behoorlijk be
stuur, dat gelijkwaardige geval
len gelijk dienen te worden be
handeld, faalt derhalve.
Tijdens de zitting werd gesteld dat
één van de aanvankelijk geheim
gehouden uitzonderingsregels
inmiddels (mei '80) weer was af
geschaft. Wie een dergelijke ver
toning meemaakt en dan de uit
spraak ziet, weet dat de AROB-
procedure een aanfluiting van
het recht is waarmee de burgers
voor de gek gehouden worden.
Een Engelse inwoner van deze ge-
meent kreeg een bouwvergun
ning voor o.a. een dakkapel op
het voorgevel dakvlak, helaas in
terpreteerde de aannemer de af
meting wat ruimer dan de ver
gunning toestaat. Nu is dit laat
ste in deze gemeente algemeen
gebruikelijk maar dit keer be
sloot men tegen deze buitenland
se ingezetene op te treden. Op
dracht werd gegeven om het te
veel gebouwde af te breken, wat
men niet verwachtte gebeurde
nu juist wel: deze buitenlander
ging in beroep bij de Raad van
State en deze sprak een schor
sing uit. Verder de opdracht dat
een nieuwe aanvraag in behan
deling genomen moest worden,
welke prompt door de Wel
standscommissie werd getorpe
deerd. Op 5 juni jl. kwam de zaak
weer voor en nu beweerde de ge
meente dat de bovengenoemde
afschaffing van de uitzonde
ringsregel ruim 2 jar eerder had
plaatgevonden nog voor de aan
schrijving van 14 mei '79. De be
wijzen die deze Engelsman aan
voerde werden niet in beschou
wing genomen en de uitspraak
luidde: verwerpt beroep.
Voor een burger is het uitermate
moeilijk om zijn recht te verkrij
gen wanneer zoals in deze geval
len de gemeente maar wat mag
beweren en de bewijsvoering
van de burger terzijde wordt ge
legd.
Ik hoop dat de heer Goekoop bete
re ervaringen opdoet en dat de
gang van zaken bij de Raad van
State st,erk zal verbeteren.
Ik hoop dat mijn brief hoe sum
mier ook u het inzicht heeft kun
nen brengen dat een beroep op
de Raad van State een twijfelach
tige zaak is.
J.M. Mazer.
Rembrandtlaan 7.
Voorschoten.
Terreur
Jarenlange terreur van ex-man
werd vrouw teveel, stond er in de
krant van 4 september.
Geen wonder als je leest wat hier
aan vooraf ging.
Tegen mevrouw J.D. werd op 3
september door mr. Klein Brete-
ler zes maanden gevangenisstraf
geëist met een proeftijd van twee
jaar wegens poging tot doodslag
op haar ex-man. Ondanks het feit
dat ze gescheiden is. wordt ze
nog steeds achtervolgd en getrei
terd door haar ex-man. Ook is
hem sadisme niet vreemd, zoals
het uitdrukken van sigaretten
peuken op haar lichaam, trap
pen, slaan, haar met een brom
mer opzettelijk aanrijden en haar
met de dood bedreigen. Hoewel
de rechtbank de man verboden
had zich op te houden in dc
buurt van haar woning, bleef hij
haar toch lastig vallen.
De vrouw, inmiddels doodsbang
geworden, heeft toen een geweer
aangeschaft ter bescherming van
haarzelf en haar kinderen.
Toen de man in mei toch weer
langskwam, de voordeur verniel
de en de trap opliep, heeft ze uit
zelfverdediging geschoten. Toen
hij wegliep, ging zp hem in pa
niek achterna en zou nogmaals
hebben geschoten. Dit laatste is
nu een zwaarwegend argument
van de rechtbank om aan te ge
ven dat er van noodweer geen
sprake zou zijn. maar van poging
tot doodslag. Wel werd tijdens de
zitting erkend dat het om een tra
gische zaak ging. Maar "de
maatscahppij verlangt dat men
geen eigen rechter speelt", óldus
Mr. Klein Breteler.
Maar welke veiligheid en bescher
ming had deze maatschappij te
bicden aan deze vrouw en haar
kindeken? Hier was sprake van
huisvredebreuk en terreur. Het
was de man toch verboden door
de rechtbank in de buurt van
haar woning tc komen? Mag je
als vrouw wel jarenlang verne
derd, mishandeld en met de
dood bedreigd worden, zonder
dat daar iets aan gedaan wordt
door diezelfde maatschappij?
Bovenstaande geeft weer eens dui
delijk aan dat bedreigde en mis
handelde vrouwen binnen ons
huidige rechtssysteem nagenoeg
vogelvrij zijn.
Wij zijn verbijsterd pn diep ge
schokt over deze gebeurtenis en
de straf die geëist wordt tegen
deze zwaar getergde vrouw. Als
zij NIET uit noodweer handelde
wie had dan erger kunnen voor
komen?
Wij eisen ontslag van rechtsvervol
ging Voor mevrouw J.D. Wan
neer zal deze maatschappij ein
delijk eens de voorwaarden en
garanties scheppen voor een vei
lig bestaan voor mevrouw J.D
en alle andere vrouwen in derge-
liike situaties!
Comitee Vrouwen in de Bijstand
Sophiastraat 36
Leiden
mede namens vijftien andere orga
nisaties
Bejaarden
Met grote belangstelling en in
stemming las ik in de krant van
10 sept. het artikel over de heer
Lenselink, coördinator van het
bejaardenwerk in de Mors. Van
enige opmerkingen ben ik echter
geschrokken.
Hij zegt dat in de bejaardentehui
zen de bewoners geïsoleerd wor
den en dat dat verwerpelijk is.
Deze opvatting is echter vol-'
strekt in strijd met dé feiten, zo
als ik die gedurende een lange
reeks jaren heb leren kennen in
een aantal bejaardentehuizen,
het duidelijkst in Hofwijk in
Oegstgeest. waar mijn moeder
ruim tien jaar gewoond heeft.
Bewoners in een bejaardenhuis le
ven niet geïsoleerd. Naast de
contacten met elkaar - waar ze
veel van genieten - is er het con
tact met het vrij jeugdige perso
neel, met het komende bezoek
en met "de wereld": ze gaan wan
delen, winkelen, op visite, loge
ren. Er is geen sprake van dat ze
in "kooien" opgesloten zouden
zitten, zoals ik vaak van jongeren
gehoord heb.
Ik ben bang dat de heer Lenselink
het slachtoffer is van het heden
daagse modieuze denken over
bejaarden. In dat denken wordt
een simpele tweedeling ge
maakt. Enerzijds is er de bejaar
de die zo lang. lang, lang moge
lijk in de "eigen omgeving" moet
blijven wonen, gesteund door
burenhulp en speciale instanties.
En anderzijds is er de bejaarde
voor wie dat echt niet meer mo
gelijk is en die dan naar een ver
pleeginrichting moet. Beide si
tuaties zijn reëel en prima (mits
men de problemen in beide ge
vallen maar goed onderkent).
Maar er is nog een derde bejaarde:
hij of zij die te oud en te moe is
om nog zelfstandig te kunnen en
te willen wonen - en voor wie
ook de vroeger zo gezellige
woonbuurt te druk, te lawaaiig
geworden is - maar nog lang
niet toe aan een verpleeginrich
ting. Voor die derde bejaarde
moet er een verzorgingshuis zijn,
met voorziening van maaltijden,
met een wekelijkse kamerhulp,
met een recreatiezaal en met een
kleine, betrouwbare ziekenafde
ling. Deze derde bejaarde kan
dan nog jaren heel fijn leven, in
een rustige sfeer en met de mo
gelijkheid om binnen en buiten
het huis contacten te leggen.
Volstrekt ten onrechte menen yeel
jongeren dat deze derde bejaarde
niet bestaat, of en dat is nog
erger - in de rol van de eerste
bejaarde geduwd moet worden!
Ik schrijf dit zo nadrukkelijk om
dat ik mijn vermoeide, kwakke
lende moeder in Hofwijck be
vrijd van veel zorgen - op zag le
ven, en van yeel andere bejaar
den daar en elders identieke er
varingen hoorde.
Maar niet alleen veel jongeren bij
ten zich vast in dit misverstand,
ook de overheid doet dit door de
moderne, maar kwalijke bejaar
denwetgeving. De daarbij inge
stelde indicatiecommissies ma
ken het voor de derde bejaarden
vrijwel onmogelijk om bijtijds in
een verzorgingshuis te komen.
Als hij of zij eindelijk aan de
"voorwaarden" voldoet, is hy al
bijna toe aan een verpleeginrich
ting.
De overheid en mensen als de heer
Lenselink pleiten voor zelfstan
digheid van de bejaarde, com
pleet met inspraak. Maar de der
de bejaarde bestaat niet in hun
gedachten wereld, hij wordt ge
dwongen eerste bejaarde te blij
ven,-tot hij een invalide tweede
bejaarde geworden is. Over be
voogding gesproken! Een derge
lijke benadering is wreed.
Er is grote behoefte aan sober-de-
gelijke verzorgingshuizen voor
die groep derde bejaarden. Geen
luxe inrichtingen, die wetgever
en welzijnswerker "eigentijds"
noemen: dan zijn ze veel te duur.
Beter drie sober-degelijke ver-
zorgingstehuizen dan twee luxe
en "eigentijdse".
Terug naar het begin: ik geloof dat
de heer Lenselink prima werk
gaat doen, maar ik hoop wel dat
hij en de overheid meer oog gaan
krijgen voor de derde bejaarde.
drs. P.G.J. de Boer
Terweeweg 69
Oegstgeest
