„Hier helpt het wetboek niet" "Een Bels gaat langer mee dan een tractor" Ongewenste Wassenaarse minnaar achtervolgt vrouw al drie jaar flB2D3B Mr. Blaauw, oud-president Haagse rechtbank: ZATERDAG 22 AUGUSTUS 198 1 PAGINA 21 Yvonne, een 24-jarige vrouw uit Wassenaar, wordt al meer dan drie jaar. onge wild. door een minnaar ach tervolgd. Legale- en illegale wegen zijn bewandeld om aan deze situatie een einde te maken. Niets heeft gehol pen. Zowel Yvonne als haar moeder is ten einde raad. Moeder blijft op de been door gebruik van medicij nen. de dochter heeft tot nu toe geweigerd ook maar één pil te slikken. Laten we de minnaar Kees (zelfbedachte naami noe men. De Wassenaarse leerde hem eind 1977 kennen. In een manege. De omgang tus sen beiden is nooit meer dan kameraadschappelijk ge weest. Hoewel Kees daar an ders over dacht. Ook al maakte Yvonne hem duide lijk van zijn avances niet ge diend te zijn. De man is zich toen zo gaan gedragen, dat de vrouw geen vrijheid meer heeft en het met haar rust is gedaan. Yvonne en haar moeder gin gen eind augustus 1978 sa men naar Roemenié met vakantie. Kees volgde hen. postte in het hotel en kwam zelfs naar hun kamer. Beide vrouwen kregen hier echter bescherming van de politie. Na deze inbreuk op het prive- leven heeft de moeder Kees de toegang tot haar huis ont zegd. De ellende ontbrandde daarna in alle hevigheid. De man post nu in de voor- en achtertuin, probeert her haaldelijk binnen te drin gen. telefoneert op de gekste tijden en uit dreigementen. De eigenaar van de manege ontzegde Kees nu ook de toe gang tot de 'stallen'. Toen begonnen er vreemde din gen te gebeuren. In de eet bak van het paard, waarop Yvonne altijd reed. vonden de verzorgers van het dier een lamp; de waterkraan bij één van de paarden werd dichtgedraaid zodat het 24 uur zonder drinken stond; er werden dingen gestolen en achter Yvonnes naam. in de telefoonklapper, stond in eens een doodskruisje. Angst Angst kreeg Yvonne in haar greep. Zij meed de manege. Dat was half december 1978. Vier maanden later moest Kees voor de rechter ver schijnen. Van hem kreeg hij te horen vier weken uit de buurt van het huis en de ma nege te blijven. Gaf hij hier aan geen gehoor, dan zou de procedure worden voortge zet. Daar is echter niets van terecht gekomen, omdat Yvonne binnen die gestelde termijn voor vijf maanden naar het buitenland vertrok. Half oktober 1979 ging de vrouw terug naar de mane ge: het 'lieve' leventje begon weer van voren af: posten, achtervolgen en er werd in de stal weer gestolen. Begin 1980 brak er in de stal brand uit. Sinds die tijd is Yvonne niet meer in de manege ge weest. Om alle risico's te vermijden. In mei van dat jaar (1980 dus» ging de Wassenaarse vrouw opnieuw voor vijf maanden naar het buitenland. Haar moeder deed net of Yvonne thuis was. Prompt begon de telefoon weer van tijd tot tijd te rinkelen en probeerde iemand via de achterdeur binnen te dringen. Met een buks werd er in de periode dat de jonge vrouw niet thuis was. een gaatje in haar slaapkamerruit geschoten. Nadat Yvonne weer thuis was ging Kees met meer agressie te werk. 's Nachts gooide hij stenen tegen muren en ra men. maar ook bij een vriend van de Wassenaarse in Leiderdorp. k vonne. die hostess is. w il nu wel eens wat meer thuis zijn. Maar ze krijgt niet de kans om in rust te leven. In een andere plaats wonen zou. volgens haar moeder, geen oplossing zijn. omdat Kees haar zo zou hebben op gespoord. De Wassenaarse politie is meermalen inge- v.-h.ikrld /li ht. ft dc hal- lie laten weten 'honderden' van die gevallen te hebben. De moeder van Yvonne heeft alle zaken nog eens op een rijtje gezet en aan de hoofd officier van het Paleis van Justitie in Den Haag ge stuurd. Antwoord heeft zij nog niet gekregen. De advo caat van de jonge Wasse naarse vrouw begint bin nenkort een tweede proces om aan deze ongewenste si tuatie een eind proberen te maken. DEN HAAG - "Yvonne hoeft geen beroep te doen op het strafrecht. Kees is géén misdadi ger, maar is psychisch in de war. Het Wetboek van Strafrecht voorziet niet in zulke zaken. Al leen tegen de uitwas sen ervan. Deze man is geen misdadiger, maar moet in een inrichting worden opgenomen. Daar kunnen psychia ters blootleggen wat er fout zit. Om Kees tegen zichzelf én tegen ande ren te beschermen." Mr. J.H. Blaauw, de vorige pre sident van de Haagse recht bank en nu lid van de Raad van State, vertelt dat iemand voor hinderlijk volgen kan worden gestraft met vier we ken gevangenisstraf of een boete van tweehonderd gul den. "In dit geval", realiseert de oud-rechter zich, "helpt het wetboek niet niet meer. Je kunt de politie erop af sturen, maar ik verwacht niet. dat dit veel zin zal hebben. Deze zaak is daarvoor té ernstig. Mr. Blaauw: "Kees moet i Zo extreem heb ik het in elk geval nog nooit meege maakt." Enkele keren heeft Blaauw met soortgelijke situaties te ma ken gehad. En voor een op lossing gezorgd. Zoals een Katwijkse jongen die een meisje, nadat zij de relatie had opgezegd, tóch bleef vol gen. De oud-rechter sprak met de jongen en zijn vader en het meisje en haar moe der. Om samen naar een op i inrichting worden opgenomen" lossing te zoeken. Zij maak ten een afspraak waarin de Katwijker beloofde uit de buurt van zijn geliefde te blij ven. Na een paar weken ech ter was hij die belofte al weer vergeten en liep hij het meis je opnieuw achterna. Mr. Blaauw heeft de man toen een dwangsom opgelegd voor elke keer dat hij in de buurt van de Katwijkse werd gezien. De advocaat van de tegenpartij kan dat geld vor deren. Dat heeft geholpen. Lijfdwang .Een andere mogelijkheid om zulke zaken effectief te be strijden noemt mr. Blaauw de lijfdwang. "Maar dit kun je alleen in uiterste nood doen. Je kunt die straf zeker toepassen bij wat Yvonne overkomt. Er moet dan ech ter wél concreet worden om schreven wat die man wél en niét kan doen. Komt hij dit niet na, dan kan hij in de ge- vangems worden opgeslo ten." Twee keer heeft Blaauw deze straf in zijn loopbaan als rechter opgelegd: een man die een drie maanden oud kindje bij zijn vriendin had weggehaald en niet wilde te ruggeven, belandde uiteinde lijk in de cel. Pas toen hij, na drie maanden, door de knieeèn ging en vertelde- waar het kind was. kwam de man weer op vrije voeten. De baby ging weer terug naar de moeder. "Omdat", zegt mr. Blaauw, "zo'n klein kind daar nu eenmaal thuis hoort. On danks dat de man een andere mening was toegedaan." Het tweede geval betreft een Frans echtpaar, dat uit elkaar ging en van wie de man géén alimentatie wenste te beta len. Met lijfdwang werd de ex-echtgenoot toen gedwon gen een deel van zijn salaris aan de vrouw en kinderen af te staan. Toch plaatst de oud-rechter bij deze maatregelen, in het ge val van Yvonne, een vraagte ken. "Ik denk", overweegt hij, "dat je hier een andere weg moet bewandelen. Als iemand gestoord lijkt en een gevaar oplevert, kan een bur gemeester van de gemeente waar die persoon woont op name in een gesticht bevelen. Binnen een uur zelfs. Boven dien kan de president van de rechtbank op dracht geven zo iemand voor zes maanden op te nemen. Ook tegen de zin van de betrokkene." Mr Blaauw meent, dat Kees 'rijp is om in een psychia trisch ziekenhuis te worden opgenomen'. Vrijheid r kan er dan pas een be roep op het Wetboek van Strafrecht worden gedaan? "Als de man in kwestie de vrouw bijvoorbeeld in zijn of haar huis gevangen zou hou den. Dan bei ooft hij haar van de persoonlijke vrijheid Dat is een misdrijf Of dat hij haar schaakt. Nee. daar is hier nog geen sprake van. Hoewel het allemaal net over de rand gaat Mr Blaauw vindt, dat vrouwen of mannen (ook dat komt voor) die hiermee te kampen hebben, naar hun huisarts of naar het hoofd van een ge neeskundige dienst moeten stappen met hun probleem. Bij hen volledige opening van zaken geven. Want die mensen kunnen ingrijpen. Aandringen op opname in een inrichting "Ik heb grote bewondering voor de psychiaters", stelt mr. Blaauw. "Zn kunnen mensen die geestelijk in de knoop zitten, volledig ont warren. De zes jaar, dat ik in Den Haag heb gewerkt, heb ik daar frappante voorbeel den van gezien. Zo'n zaak moet psvchisch worden aan gepakt. Met een boete of een hechtenis neem je de bron niet weg. En daar gaat het toch uiteindelijk om", aldus de oud-rechter De belangstelling voor het trekpaard neemt weer toe. Berichten als zouden de zware „Bel- zen" met uitroeiing worden bedreigd, be stempelt paardenfok ker Brooijmans uit Ou- d-Vossemeer als onzin. Zijn fokkerij draait thans op volle toeren. „We hebben dit jaar met onze hengst twintig merries meer gedekt dan vorig jaar. Dat is heel opmerkelijk. Maar het geeft ook aan dat er meer belangstelling komt voor de koud- bloeds", aldus de Zeeuwse paardenfok ker. De Belzenvan Brooijmans zijn internationaal bekend. De grote, breedgeschouderde viervoeters met hun dikke, ronde kontde flossen aan de benen en hun gelijkmatige ka rakter gaan vooral naar Duitsland, maar ook in België en ons land wordt dik geld ge geven voor een trekpaard veulen. Waar die toenemende belang stelling voor de koudbloeds aan te danken is. weet Brooij mans niet exact. „De r hebben weer dat terug naar de natuur-idee. En de boeren vragen nog regelmatig om een goed werkpaard. Zo'n beest komt al gauw op een 6000 gulden" Keuringen Brooijmans kan uren praten over z'n viervoeters. Voor hem is het geen probleem, dat de benzineprijs blijft stijgen. „Op de kleinere boerenbedrij ven komt het trekpaard er weer meer in. Die verbruikt alleen het voer, dat de boer zelf heeft. Geen dure benzine dus. Bovendien gaat een Bels veel langer mee dan een trac tor" De Brooijmansen zijn al jaren bekend in de trekpaard wereld. ..Ik ben ermee opge groeid. M n vader fokte ze en ik heb uiteindelijk de fokkerij overgenomen. Momenteel hebben we er zo'n dertig staan. Onze hengst dekt per seizoen 66 merries, van Helle- voetsluis tot Goes. Hier op het bedrijf fokken we onze eigen piodukten. Die hebben alle maal de naam Van Bleijendal. Zo heette de hoeve waarop m'n vader destijds begonnen Met z'n drie zoons heeft de heer Brooijmans de handen vol aan z'n bedrijf. „We leren de paarden alles zelf. We maken ze ook klaar voor de keurin gen. We beslaan en bekappen ze, je bent er de hele dag zoet De viervoeters van de Brooij mansen draaien aan de top mee. „We hebben regelmatig een kampioen, of we zitten er net onder. De afgelopen win ter wonnen we alles, zowel op de keuringen in Den Bosch als in Serooskerke". De heer Brooijmans zegt het met ge paste trots. Verkeersmak In Duitsland lopen zijn gefokte viervoeters voor de wagens van de grote bierbrouwerijen, ze worden er ook in de bos bouw gebruikt. „Onze paar den kunnen alles: 't boeren werk en voor de wagen We leren dat de jonge paarden ook. Dan lopen ze eerst naast een ouder paard voor de wa gen. dan met de weisleper, we maken ze verkeersmak Pas zijn er vier paarden naar 't veenmuseum in Drente ge gaan. Twee lopen er voor de huifkar en twee voor de trek schuit. Prachtig is dat". Brooijmans vertelt enthousiast over de shows, waaraan de massieve koudbloeds („ze wegen zo'n 800 tot 1000 kilo") hun medewerking verlenen „We waren onlangs nog op de nationale njtuigdagen in Santpoort. Vaak gaan we dan in Zeeuwse klederdracht op de wagen. Dat vindt 't publiek prachtig. En laatst hebben, tijdens de Thoolse Dagen, acht van onze paarden meege daan aan de trekker-trek- wedstrijd". Een jaarlijkse stunt is de pre sentatie van zestien koud bloeds op de Dag van het Paard in Duindigt. „Dan da vert het allemaal", glundert Brooijmans. „Daar lenen we paarden voor bij, want ze moeten allemaal dezelfde bouw hebben en even groot zijn. En ze moeten 't werk na tuurlijk ook kennen. De paar den zitten dan via kettinkjes aan het bit aan elkaar. Aan de buitenkant leiden we ze en dan een paar man ervoor en erachter. Prachtig! Ik ben al leen altijd blij. dat er niemand van de voorlopers struikelt. Want zo'n massa kun je dan niet meer stoppen hoor". "Die beesten voelen zich dan ook goed. Ze laten zich prach tig zien. En hoe enthousiaster het publiek, hoe mooier ze zich maken. Dan lopen ze te pronken... We hadden hier een hengst, dat was thuis echt een zak. Maar op Duindigt stond-ie op z'n achterste be nen. Prachtig, prachtig". Sulky Paardenfokker Brooijmans "Onze hengst dekt per seizoen 66 Hij kan erover blijven vertellen Foto's komen op tafel. „Dat is Zena, dat is m'n rechterhand. Samen met Margriet loopt ze altijd voorop in 't vier- of acht span. Die twee kunnen er wat van hoor. die gaan ook echt voor het publiek Ze zijn ook identiek hetzelfde van kleur Zena heeft trouwens een prachtig veulen. Weet je dat een koudbloed-merrieveulen momenteel nauwelijks te be talen is?" Volgend jaar loopt er op Duin digt een trekpaard voor de sulky. „Ik lach me nou al ka pot". zegt de heer Brooij mans. „Ik op de sulky met een van onze paarden ervoor. Dal wordt een stunt". Of 't nou om een knollenrace gaat of om het ploegen de „Belzen" van Brooijmans kunnen alles ,'t Zijn zalige dieren. Ze hebben een fair ka rakter en een goeie koud- bloed heeft harde, droge be nen, is mooi gelijnd Dat ron de gespierde moet erop ligge- Momentecl staan er zo'n dertig koudbloeds van Brooijmans in het Thoolse land In de win ter staan ze op stal. Tenzij er ergens gedemonstreerd moet worden ..We treden zo'n tien tot twaalf keer per jaar op Dat is een dure grap hoor. de meeste organisaties kunnen ons niet betalen. Maar de mensen vinden het prachtig We leven wel in een apart wc reldje met gezellig boeren volk. dat echt trots is op de trekpaarden. Daar krijg je ook de meeste waardering van Het is natuurlijk ook mooi, die zware viervoeters voor een originele boerenkar. Zeeuwen in dracht erop. dat spreekt de mensen aan M1A MOL

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1981 | | pagina 21