Ik wil
revanche
xiiiiauiu
Kuiper: „Ik
rijd nu mijn
eigen koers"
„Het past mij niet af te stappen"
de bergen van de Tour
Peter Post: "Freuler is een noodgreep99
PAGINA 14
MAANDAG 22 JUNI 1981
SPORT
SPORT
SPORT
Joop Zoetemelk niet bang voor afgang in Tour
LUGANO - Afstappen, iets wat een
aantal jaren geleden nog als een
zwaktebod werd beschouwd en
werd opgevat als een belediging
van het publiek, is een normaal
verschijnsel geworden. Het feno
meen Eddy Merckx reed tot hij
halfdood van de fiets viel en was
zo ambitieus dat hij zelfs in het
kleinste kermiskoersje wilde
winnen. Joop Zoetemelk wil er
ook niet van horen, hoewel hij vo
rig jaar in het Nederlands kam
pioenschap (ziek) en het wereld
kampioenschap (tekort aan
kracht) met die gewoonte brak.
Toch heeft hij vorig seizoen en
ook dit jaar genoeg aanleiding ge
had om er tijdens wedstrijden va
ker de brui aan te geven, omdat
hij als Tour-winnaar wel erge ver
nederingen moest ondergaan
De 34-jarige Zoetemelk werd in ok
tober achttiende en laatste in de
Grand Prix des Nations (een indi
viduele tijdrit over 90 kilometer)
op twaalf en een halve minuut
van winnaar Jean Luc Vanden-
broucke - een koers waarin hij
andere jaren uitblonk. Dit jaar
kwam hij niet in vorm. moest tel
kens als eerste lossen in de be
klimmingen tijdens de Ronde
van Romandie en verloor in de
Dauphiné Libere vijftig minuten
op Bernard Hinault. In de laatste
etappe zwabberde de Franse Ne
derlander zelfs voor de bezemwa-
gen. Maar Zoetemelk reed door,
wetend dat hij gehoond zou wor
den.
"Het past mij niet af te stappen",
zegt hij, „en wat moet ik in de
Dauphine in de bezemwagen zoe
ken. Daar ga je toch ook niet beter
door rijden. Ik wilde doorgaan
om door de vormcrisis heen te ko
men en in elk geval wedstrijdki
lometers te maken. Maar het luk
te niet. Toch dacht ik altijd: als
het nu niet lukt, dan maar een
paar weken later".
Sinds 1970 startte hij (met een on
derbreking in 1974 na een zeer
zware val in de Midi Libre) tien
keer in de Tour. Hij werd achtste,
vijfde, twee keer vierde, vijf keer
tweede en won eenmaal. Gezien
zijn vorm in de Ronde van Zwit
serland moet er nog veel verande
ren wil hij bij de eerste tien eindi
gen. Zoetemelk zelf wil echter
niet te veel conclusies verbinden
aan zijn tot nu toe bijna rampzali
ge wielerseizoen.
'Tour"
„De Tour", zegt hij telkens, „is met
geen andere wedstrijd te vergelij
ken. In 1976 bijvoorbeeld had ik
er een hele slechte eerste week. Ik
werd door Pollentier en Van Im-
pe op minuten gereden. Daarna
was ik erdoor, won ik later nog
drie etappes en werd tweede in
het klassement".
De opzet van het routeschema is dit
jaar echter minder gunstig voor
hem. Vooral de Pyreneeën-rit, die
al snel na de proloog in de route is
opgenomen, zou zijn kopman
schap wel eens kunnen aantas
ten. Het hooggebergte op de
grens van Frankrijk en Spanje is
nooit zijn terrein geweest. Hoe
stelt hij zich op als hij daar al vele
minuten verliest en een ander
van de equipe beter geklasseerd
staat. „Het zou", luidt zijn ant
woord op de theoretische vraag
dat Post Johan van de Velde of
Ludo Peeters mogelijk tot nieu
we kopman zou kunnen bombar -
Die inschikkelijkheid komt echter
niet voort uit twijfels aan eigen
kunnen. Nog steeds zegt hij: „Ik
zeg dat het goed moet komen, zo
dat ik weer voor het klassement
kan rijden in de Tour. Natuurlijk
ga ik mezelf niets wijs maken en
weet ik dat ik nog niet honderd
procent in conditie ben".
Nu echter de beslissing is gevallen
dat hij vertrekt, staat voor hem
één ding vast. Ook als hij finaal
naar huis wordt gefietst zal hij de
handdoek niet in de ring gooien.
Tot nu toe haalde hij altijd Parijs,
hoewel enkele keren aanleiding
genoeg is geweest om te stoppen.
„Maar", zegt Zoetemelk, „afstap
pen in de Tour... Nee, dat zal ik
nooit doen".
Zo was het vorig jaar. Joop Zoetemelk werd, nadat hij eindelijk zijn
eerste Tour-zege in de wacht had gesleept, op de Champs Elysées geknuf
feld door minister-president Dries van Agt. Gezien de prestaties van Zoe
temelk in het voorseizoen ligt het niet voor de hand dat dit tafereel op 19
juli wordt herhaald.
TOUR DE FRANCE
25JUNI-19JULI 1981. 24ETAPPES
TOTALE LENGTE ca. 4000 km
NICE (GPD) - Het hoofd in de nek, de ogen brutaal kijkend
in de kassen, de kaken gespannen op elkaar en om de
mond een trek waarvan de betekenis naar twee kanten
kan worden uitgelegd: de karakteristieke houding van
Bernard Hinault, 26 jaar oud, regerend wereldkampioen
en tweevoudig winnaar van de Tour de France. Ze hebben
hem intussen, zoals het een grote in de wielersport be
taamt, een bijnaam gegeven: le blaireau, de das. Want:
„als hij wordt aangevallen bijt hij van zich af met de
kracht van een leeuw en de sluwheid van een vos".
Vorig jaar waren er die hem „de laf-
aard" noemden. Dat was toen
Bernard Hinault aan de voet van
de Pyreneeën via de achterdeur
uit de Tour de France ging. Hij
kreeg er flink van langs. Joop
Zoetemelk, die op die manier de
gele trui van het overnam, viel
toen voor zijn doen fel uit met:
„Afstappen doe je als kampioen
onderweg en niet in een hotelka
mer".
Raymond Poulidor reageerde: „Ik
denk dat hij oververmoeid was
maar dat niet wilde toegeven. Hij
betaalde de tol voor het draaien
van de grote versnelling, maar
waarom zegt hij dat niet ronduit
in plaats van bedrieglijke verkla
ringen te geven?". Ook Jacques
Anquetil pakte hem stevig aan. In
zijn dagelijkse rubriek op de
tweede pagina van l'Equipe
schreef de vijfvoudige Tourwin
naar; „De manier waarop hij is
vertrokken getuigt van brutale
Berhard Hinault.
onverschilligheid ten aanzien
van al de mensen die hem tot dus
ver hun steun en vertrouwen had
den toegezegd. Deze stommiteit
zal hem gedurende de rest van
zijn carrière blijvend aangere
kend worden".
En dan waren er ook nog die de
ontsteking in zijn rechterknie aan
dopinggebruik toeschreven, of
daar op zinspeelden. Zoals ronde-
arts Philippe Miserez. die op
merkte: „Een van de oorzaken
van tendinitus is het gebruik van
corticoiden, waardoor de pezen
aanzienlijk verzwakt worde-
Met de opdracht die schande van
vorig jaar uit te wissen, begint
Bernard Hinault aan zijn vierde
Tour de France. Van alle aantij
gingen die op hem afkwamen, is
hij het slechts op één punt eens
met degenen die hem bekritiseer
den: „Het was stom om op die
manier uit de Ronde te gaan. Dat
had ik nooit moeten doen, maar
ik was geprikkeld en bedroefd"
"Eerherstel"
Hoe dan ook: Bernard Hinault
moet zich revancheren en hij be
looft, dat dat op waardige wijze
zal gebeuren. Uit zijn mond ko
men woorden als „wraakgevoe
lens" en „eerherstel". Na de door
hem zo superieur gereden Dau
phiné Libéré was hij brutaler:
„Als we op Pla d'Adet (5e etappe
- red.) aankomen zal nummer
twee ten minste 15 minuten ach
ter staan".
Die scherpte is er even af sinds zijn
opzienbarende opgave in de Midi
Libre waarvoor een zonnesteek
als officiële verklaring werd ge
geven. „Alle lichten gingen uit",
aldus Hinault in wielerjargon
over dat voorval. Een week of
drie daarvoor nog bejubelde hij
tijdens de Dauphiné in alle toon
aarden de kwaliteiten van d
„Hoe warmer, hoe beter
mij", riep hij toen. „Ik voel me
pas lekker als het bloedheet is.
Het lag ook aan de weersomstan
digheden vorig jaar dat ik door
die kniepijn moest opgeven. De
regen en de kou verergerden mijn
blessure. Had de zon geschenen
dat zou het nooit zo ver gekomen
zijn". De Franse sportpers putte
zich inmiddels uit in het zoeken
naar vergelijkbare situaties en
daaruit is Hinault als winnaar te
voorschijn gekomen. „Steeds na
een moment van zwakte", aldus
de analyse, „voerde hij een gewel
dig nummer op. Wat hem in de
Midi Libre overkwam mag dus
beschouwd worden als de voor
bode van een grote conditie".
Dat Bernard Hinault inderdaad een
stootje kan hebben, ervoeren re
centelijk leden van het gilde der
volgers, die het in een ronde nog
al eens laat maken. Zij zagen hoe
Bernard Hinault tijdens de vier
daagse van Duinkerken diep in
de nacht zijn hotel binnensloop
c n ze betrapten hem op een voor
wielrenners ongebruikelijk uur,
op een ongebruikelijke plaats
achter een ongebruikelijke con
sumptie gedurende de Dauphiné
De klok wees één uur in de nacht
toen een Belgische ploegleider
hem weggedoken in de donker
ste hoek van een bar aantrof ach
ter een bel cognac. Aansluitend
fietste de Breton de volgende dag
en wat erop volgde, al zijn tegen
standers de vernieling in.
Hij laat zich wat dat betreft meer
gaan dan zijn grote voorganger
Eddv Merckx van wie hij - als het
overeen vergelijk gaat - zegt: „Er
zijn momenten waarop ik stoom
afblaas omdat het moet en dat
had Merckx niet. Hij bleef op het
zelfde hoge peil doordraaien, zo
mer en winter. De weg af, de baan
op. En maar winnen. Dat kan ik
niet opbrengen. Vandaar daf ik
mijn doelen kies, terwijl Merckx
alles aanpakte. Ik calculeer ne
derlagen in. hij niet. Mijn fysieke
mogelijkheden liggen beduidend
lager dan die van hem. Ik zal al
blij zijn wanneer ik de helft win
van wat Merckx gewonnen heef-
NICE (GPD) - Hennie Kuiper aan de start van zijn zevende
Tour de France: ondanks alles (afgestapt in de Dauphiné
Libéré en onder doktersbehandeling) vol zelfvertrouwen.
Met zijn geloof in eigen kunnen, lag hij in het verleden
nogal eens overhoop, maar sinds een sensitivity-cursus in
de winter van '78-'79 en door ondersteunend werk van
José de Cauwer (toen ploegmaat, thans assistent
ploegleider) gaat het aanzienlijk beter. Kuiper nu: „Het
belangrijkste is om niet in te gaan op de verwachtingen
van anderen, maar om je eigen plan te trekken. Je moet
voor jezelf de realiteit behouden en vanuit die basis in
jezelf geloven. Dan zeg ik nu: ik kan een goede Tour
rijden".
Hij houdt zich daarbij vast aan zijn
ere-lijst als Tour-deelnemer, aan
zijn inzet voor dit vak en aan theo
rieën over het rijpingsproces van
een wielrenner. „Ik ben nu 32
jaar", zegt hij, „wat een uitsteken
de leeftijd is voor een Tour. Je
lichaam heeft kracht kunnen ont
wikkelen, je leerde alle belangrij
ke knelpunten van het parkoers
kennen en geestelijk ben je beter
bestand tegen de zware druk
waaronder je altijd komt te staan.
Een Tour is psychisch zwaarder
dan fysiek." „Maar de belangrijk
ste steun voor mezelf zijn mijn
uitslagen in de Tour. Alleen jam
mer dat ze wel eens onderschat
worden. Men heeft er vaak geen
idee van wat het precies wil zeg
gen als je in de Tour bij de eerste
vijf eindigt. Wat je ervoor hebt
moeten doen, van de proloog tot
in Parijs. Dat is moeilijk; ver
schrikkelijk moeilijk. Als ik al
mijn resultaten op een rij zet, dan
zeg ik: eigenlijk best knap. Twee
keer tweede, een keer vierde en
een paar mooie ritoverwinnin-
gen. Zonder dat je jezelf iets wijs
maakt, mag je aan de hand van
zo'n lijst zeggen: als je dat kunt,
dan zit een eerste plaats er net zo
goed in. Dat vind ik vooral als ik
terugdenk aan Alpe d'Huez in
1977".
Fout
Men zal het zich herinneren: Kui
per (toen in de ploeg van Peter
Post) loste op die loodzware Al
penbuit de winnaars van de twee
voorafgaande Rondes, respectie
velijk Bernard Thevenet en Lu-
cien van Impe, plus Joop Zoete
melk. Hij won de etappe, maar
vergat in die actie aan de gele trui
te denken waardoor hij de eerste
GEULLE (ANP) - Na de wed
strijd voor het Nederlands
kampioenschap in Geulle
heeft Peter Post zijn ploeg sa
mengesteld voor de 68de Ron
de van Frankrijk, die don
derdag in Nice begint. Zijn
tien tourrenners zijn: Joop
Zoetemelk. Gerrxe Knete-
mann. Johan van de Velde,
Herik Lubberding, Jo Maas,
Ad Wijnands, Aad van den
Hoek, de Belgen Ludo Peters
en Frank Hoste en de Zwitser
Urs Freuler. Het is nog niet
helemaal zeker of Jo Maes zal
meegaan. Maas kreeg vorige
week in de Ronde van Zwit
serland last van een zonne
steek. Tijdens de nationale ti
telstrijd kreeg Maas kramp-
gevoelens aan zijn zitvlak.
Hij staakte na 70 kilometer
de strijd.
Peter Post zei later: "Ik heb
Maas opdracht gegeven on
middellijk na thuiskomt een
paar uur rustig te gaan trai
nen. Vandaag rijdt hij een
koers in België of de ronde
van Woerden. Hij moet ervan
overtuigd zijn dat het bij de
start van de Tour over is.
Door wie weet ik nog niet"
Afwijkend
De uiteindelijke Tour-ploeg
wijkt nogal af van de theore
tische opzet bij het begin van
het seizoen. Normaal zouden
ook Jan Raas, Leo van Vliet
en Bert Oosterbosch van de
partij moeten zijn. Raas
raakte geblesseerd, Van Vliet
verkoos - voorlopig een
baan in de "normale" burger
maatschappij. Oosterbosch
nam een dag voor het Neder
lands kampioenschap ont
slag. Dat bracht de jonge
Limbburger Ad Wijnands en
de Belg Frank Hoste in de
ploeg. In Zwitserland nam
Post bovendien de besnorde
Zwitser Urs Freuler onder
contract. "Een noodsprong?
Daar lijkt het op", gaf Post
gisteren toe.
Urs Freuler is 22 jaar en als
renner een krachtpatser. Hij
heeft enorme dijbenen en kan
goed tijdrijden en sprinten.
Zo vierd hij de afgelopen win
ter Europees kampioen om
nium, door de Belg Patrick
Sercu en de Australiër Danny
Clarke op alle onderdelen te
verslaan. Freuler zegevierde
dit seizoen op de weg in de
proloog tijdrit van de Ronde
van Normandië en de achtste
etappe van de Ronde van
Zwitserland.
Peter Post over Freuler: "Die
vent imponeerde mij in Zwit
serland vooral doordat hij
van alle deelnemers het mees
te geld verdient. Hij sprintte
voor elke premie en vooral bij
de goudpremies. Soms ging
hij, om niets aan het toeval
over te laten, tachtig kilome
ter voor het peleton uitrij
den."
Pronk
De komst van Freuler kostte
Bert Pronk zijn plaats. De
kleine knecht viel af voor de
Tour-ploeg, omdat hij slecht
is in de specialiteit van de
ploeg van Post, de ploegach
tervolging.
Berg vande"hors"-categone
IJj Berg van de 1e-categorie
PYRENEEEN
AOETK
PEYRES0UR0Etl563m
ALPEN
Hennie Kuiper.
plaats op 12 seconden miste en
uiteindelijk als tweede in Parijs
finishte met een achterstand van
48 seconden op Thevenet. Van
een fout, die hem de grootste
kans om ooit de Tour te winnen
kostte, wil Kuiper echter niet ho
ren.
„Fout.fout.Nee, zo beschouw
ik het niet. Daarvoor was het suc
ces van die rit te groot. Maar ik zal
niet zeggen dat het misschien wat
anders was gelopen wanneer ik
onderweg beseft had dat ik in het
geel kon komen. Nu reed ik al
leen voor de etappe-
overwinning".
Die krachttoer op Alpe d'Huez be
tekent voor Kuiper de leidraad
van deze Tour. „Dat wil zeggen",
aldus assistent-ploegle ider José
de Cauwer, die met Kuiper het
strijdplan opstelde, „dat hij iets
moet presteren waarover men
spreekt zoals toen op Alpe
d'Huez. Dat kan alleen als hij niet
naar Hinault kijkt. Wat mij be
treft mag die doen en laten wat hij
wil, als Kuiper er maar voor zorgt
dat hij er zélf goed uitkomt".
Kuiper: „Ik neem me voor om me
niet direct op Hinault te richten,
maar mijn eigen gang te gaan. De
koers op hem afstemmen is iets
wat Hinault het best uitkomt.
Dan heeft hij je onder controle en
als hij zich op een dag sterk voelt
krijg je van alle kanten om je
oren. Daar pas ik voor. En voorde
rest is het afwachten. Je weet in
een Tour nooit".
