Zimmer mit Frühstück "Rijk word je er niet van maar je kunt er een aardig centje aan overhouden" H3H52SS ZATERDAG 13 JUNI 1981 P \GIHA 17 KATWIJK/ NOORDWIJK/LEIDEN Het is een jaarlijks weerkerend verschijnsel. De bordjes 'Zimmer mit Frühstück', wie kent ze niet. Als de winter voorbij is, de temperatuur begint te stijgen en de buitenlan ders richting Nederlandse kust beginnen te trekken halen heel wat bewoners van de badplaatsen de be wuste bordjes weer uit de kast. In Katwijk en Noordwijk weten ze er ook alles van. Wie in Noord- wijk de brede Quarles van Uf- ford oprijdt hoeft echt niet te zoeken naar een logeeradres. Het wemelt er van de bordjes evenals in de achterliggende straten. Hetzelfde geldt voor de Katwijk- se boulevard en naaste omge- 'Goud wordt er verdiend' is een mening die bij de buitenstaander nogal eens heerst. Een rondgang langs een willekeurig deel van het legertje particuliere verhuur ders bevestigt die indruk niet. Na enige aandrang blijken de meeste verhuurders die voor een gesprek worden benaderd best te willen praten, zij het onder de meestal nadrukkelijk geventi leerde voorwaarde 'Denk erom, geen naam in de krant'. "Rijk word je er niet van maar je kunt er wel een aardig centje aan overhouden voor iets extra's". Die uitlating kan uit bijna ieders mond worden opgetekend. Verschil Tussen de Noordwijkse en Kat- wijkse verhuurders blijkt overi gens een opmerkelijk verschil in openhartigheid. Is in Noordwijk over het algemeen na een mi nuutje het ijs gebroken, wordi de verslaggever binnengehaald en gaat de stofdoek aan de kant om eens uitgebreid te vertellen hoe de zaken in elkaar steken, in Kat wijk een ander beeld. Daar blijft de deur veelal half gesloten, is de mededeelzaamheid beduidend minder en blijft de blik waarmee de aanbeller wordt bekeken een zekere waakzaamheid en achter docht uitstralen. Met opzichtige smoezen als 'Ik moet naar de te lefoon' en 'M'n eten staat op' wordt voorkomen dat de ge sprekken van al te langdurige aard worden. Doorn fn het oog De bordjes 'Zimmer mit Früh stück" zijn directeur Wim Rovers van de Noordwijkse VVV een doorn in het oog. Hij vindt dat de buitenlandse gasten via de opvang door particulieren eigen lijk niet goed worden benaderd. "Particulieren hebben allemaal hun eigen manieren, hun eigen prijs, hun eigen afhandeling van transacties. Beter is een benade ring vanuit een centraal punt. Dat hoeft niet per se de VVV te zijn al is de WV daar natuurlijk wel voor uitgerust. Ik vind die bordjes ook discrimine rend ten opzichte van gasten die een andere dan de Duitse taal spreken. Juist nu worden er campagnes gevoerd om de Ne derlander zijn vakantie dicht bij huis te laten doorbrengen. Ik vind het een slechte zaak dat die bordjes op één groep is gericht. De Duitsers maken weliswaar zo'n tachtig procent van het toe ristenbestand aan de kust uit maar er komen ook Fransen, En gelsen en Nederlanders. Verder zijn die bordjes lelijk, deco ratief niet aantrekkelijk. Op som mige bordjes is de h bij früh stück vergeten. Er is een wild groei in de particuliere kamer- verhuur ontstaan. Je kunt de mensen toch moeilijk huis aan huis benaderen. Het bedrijfsle ven kun je bezoeken, de particu lieren kun je alleen maar benade ren via de pers, huis-aan-huis blaadjes en het jaarverslag. De mensen moeten eens gaan be grijpen dat het centraliseren van de opvang van de gasten niet al leen duidelijker is voor de gast maar ook in het voordeel is van de particuliere verhuurder. Men heeft dan in ieder geval de garan tie van betaling. Maar ik maak het niet meer mee dat iedereen zich iets van de VVV—directie aantrekt. Men schaart zich niet in de centrale visie, ze willen zich allemaal zelf met het toerisme bemoeien. Ze willen niet wach ten op een klant die door de VVV wordt gestuurd. Ze willen zo vlug mogelijk de kamer slijten, dan is de buit binnen en kunnen ze boodschappen gaan doen- ".Wim Rovers spreekt het ver moeden uit dat er door heel wat zeggen dat een deel van de men sen niet met de VVV samen- particulieren wordt gerommeld met de prijzen. "Ik durf best te werkt om af te kunnen wijken van de VVV-prijs". Die prijs be draagt momenteel in Noordwijk aan zee 18 gulden bruto per nacht per bed en in Noordwijk binnen 17 gulden bruto per nacht per bed. Bij de particulie ren ligt de prijs inderdaad ge middeld wat hoger. "Twintig gulden of zoiets" wordt na enige aarzeling toegegeven. Vriendjespolitiek Maar er blijkt ook om een andere reden de nodige scepsis ten op zichte van de VVV te bestaan. Meneer A. uit Noordwijk zegt glashard: "Ik heb vroeger samen gewerkt met de VVV maar dat doe ik niet meer. Dat is toch alle maal vriendjespolitieken me vrouw B. uit Katwijk uit woor den van gelijke strekking: "De VVV. nee hoor. mij niet gezien, die hebben ook zo hun vriendjes". Het wantrouwen ten opzichte van de WV is groot. Geen onbekend gegeven bij Rovers die zegt dat hij dat ook wel in de horeca-sec- tor is tegengekomen. "Er is een tijd geweest dat Horeca Noord wijk en de particuliere kamer verhuurders elkaar opvraten, het was bijna ooi log. Beide groepen kwamen naar me toe om me te waarschuwen dat ik de andere partij niet moest bevoordelen. Er werd gewoon spionage bedreven om te kijken hoe er in ons kan toor werd opgetreden. Ach, een jaar of 25 geleden was er niets aan de hand. Het toerisme steeg, er waren goede zomers, de men sen maakten nog niet van die verre vakantiereizen, de hotels en pensions hier hadden plaat sen tekort. Nou. je weet hoe het dan gaat in een familiebadplaats als Noordwijk. Even bellen met een zuster:'Ik zit vol, hoe zit jij'? Zo is de particuliere sector ont staan. Dat is blijven hangen ook toen het toerisme terugliep want het verdiende toch wel lekker. Wij werken als VVV Noordwijk met de particuliere sector als vast gegeven. Om berichten in de media na Pasen en Pinksteren dat de drukte zo overstelpend was dat een beroep moest wor den gedaan op particulieren wordt hier altijd hartelijk gela chen. De particulieren worden niet als noodadressen be schouwd maar gelijkelijk inge schakeld naast de horeca en pen sions. De partijen hebben elkaar nu ook wel geaccepteerd. De ho reca profiteert ook van gasten die bij particulieren zijn onder gebracht. Denk maar aan het eten en het uitgaan. Ik geef eer lijk toe dat ik in m'n hart het liefst heb te maken met hotel of pensionleiding. Die mensen be heersen hun vakgebied, het zijn profs, ze weten welke eisen moe ten worden gesteld. Particulie ren vaak niet, tegen hen moet je steeds hetzelfde verhaal afste ken. Ze beseffen ook niet altijd waar ze aan beginnen. Dat geeft dan weer problemen die wij moeten opknappen Ophoepelen Mevrouw C. in Noordwijk haalt haar schouders op. Ze verhuurt al 18 jaar kamers. Grote proble men heeft dat nooit gegeven, zegt ze. "Ach, erg veel last heb je er met van. Je hebt fijne klanten maar het kan ook wel eens tegenval len. Mensen die niet sympathiek zijn. Je laat niet aan ze merken dat je ze onaardig vindt maar je denkt wel bij jezelf: ik hoop dat jullie gauw ophoepelen. En als ze een ander jaar weer opbellen voor een kamer dan ben je na tuurlijk altijd bezet. Maar met sommige gasten krijg je een heel goed contact. Die komen elk jaar terug. Duitsers zijn over het algemeen heel netjes, ruimen vaak zelf hun kamer op. Het enige dat je hoeft te doen is de lakens rechttrekken en de wastafel schoonmaken Daar heb je niet veel werk aan. Het liefste heb ik busklanten Die zijn de hele dag trips aan het maken. Komen 's avonds laat thuis en gaan 's morgens al weer vroeg weg. Ik probeer wel zoveel mogelijk het eigen gezinsleven normaal te laten draaien. Nee. s avonds hoef ik ze niet in de ka mer op de bank voor de televisie te hebben. Een enkele keer mag het wel. als het slecht weer is $n de mensen aardig zijn. In m'n achtertuin wil ik ze helemaal niet. Dat is mijn privé-terrein, daar mogen ze niet komen. Ze mogen wel in de voortuin zit ten". Zimmer mit Frühstück. Met het aanzwellen van de toe- ristenstroom naar de kust duiken die bordjes elk jaar weer in groten getale op. Particuliere kamerverhuur- ders uit Katwijk en Noord wijk praten in bijgaand ver haal, anoniem, over hun bij verdiensten, over hun beste dingen van het 'extraatje' en over de last die de kamer- verhuur al dan niet geeft. "Rijk word je er niet van maar je kunt er wel een aar dig centje aan overhouden", is hun geijkte opmerking. Van de zijde van de VVV is men niet gelukkig met de ontwikkelingen in deze toe ristenbranche. 'Wildgroei' is een term die Wim Rovers van de VVV Noordwijk in de mond neemt. Hij ziet liever dat de buitenlandse gasten vanuit één centraal punt worden opgevangen. ii' vtmtrnm Het relaas van mevrouw D uit Kat wijk wijkt niet zoveel af. "Meest al gaat het wel goed maar je hebt ook wel eens slechte ervarinecn. Ik heb het wel meegemaakt dat gasten zonder te bi talen waren vertrokken of over hun nek wa ren gegaan en de vloerbedekking hadden bevuild of een oud doek je hadden opgehangen en mijn mooie badlakens hadden meege nomen. Je leert er wel van. Als er nu gasten voor een paar nachten komen dan vraag je betaling vooraf. Maar ja. dat is toch ook wel vervelend. Je ziet die men sen dan kijken met blikken van 'Vertrouw je ons soms niet'. We halen gasten niet over de vloer M'n man wil ook niet dat ze 's avonds bg de tv komen zitten. Een enkele keer wel. als ze het zelf vragen, bij een belangrijke voetbalwedstrijd of zo. Maar dat blijven uitzonderingen". Niet zelden werd in de zomer maanden de woning verhuurd aan gasten en trok het gezin in een achter de woning gelegen zo merhuisje. Dat is niet meer zo. Kippenhok Uit de verhalen blijkt duidc-lgk dat de kamerverhuurders de in breuk op hun privacy tot een mi nimum proberen te beperken. Ze hebben geen trek meer in allerlei ongemakken die vroeger veel ge- makkclnk werden geaccepteerd. Meneer E. uit Noordwijk "Ik heb het ook wel gedaan. Dan ging je met je gezin een paar maanden in het zomerhuisje achter je huis wonen en je verhuurde je huis. Zo'n zomerhuisje, het is best te doen. Er wordt wel smalend over een kippenhok gesproken maar dat klopt helemaal niet. Die huis jes zien er vaak heel goed uit. Al leen. tegenwoordig doe je dat niet meer he. De kinderen willen het ook niet meer Met z'n zessen op een zolderkamertje van het zomerhuisje slapen, vroeger kon men dat nog wel opbrengen maar nu niet meer. Ik schat dat nog hooguit tien procent van de Noordwijkse verhuurders z'n huis uitgaat. Vroeger was dat wel zeventig procent Mevrouw F. uit Katwijk: "In een kippenhok gaan zitten en het huis verhuren aan een ander. Nee hoor, geen sprake van. 2oiets hoeft tegenwoordig toch niet meer. En je gezin pikt zoiets ook niet meer. Het is wel geweest maar het gebeurt niet meer". Ook volgens Wim Rovers van de VVV behoort dergelijke folklore tot het verleden. "De situatie dat een deel van de familie bij oma introk en een ander deel in het zomerhuisje ging zitten hebben we gehad. Er is nu een stuk wel vaart, men doet het niet meer Een teken aan de wand is ook dat de interesse voor de particuliere verhuur de laatste jaren is afge nomen. In gezinnen met kinde ren gaat het niet meer zo gemak kelijk. De jongelui zijn mondiger geworden. Die kun je niet meer zomaar bij elkaar op een kamer zetten. Ze willen ook hun priva cy, vinden het vervelend om hun kamer af te staan. Bovendien gaat er in verhuur ook tijd en werk voor verzorging van de ka mer zitten. Veel vrouwen verdie nen nu liever wat bij via een part timebaantje". Toch verwacht Rovers gezien de verslechterende economische si- tuatié dat het aanbod aan kamers weer zal toenemen. Een toene ming die volgens hem ook nodig is omdat de belangstelling voor een vakantie in eigen land groter wordt. "De transportkosten naar het buitenland worden steeds hoger. Bovendien hebben de Zuideuropese landen een slechte naam gekregen. Criminaliteit in Italic, ETA-acties en horecasta kingen in Spanje". LaaieHchtersbende Opmerkingen van de eerderge noemde meneer E. uit Noord wijk sluiten hier bij aan "Ik heb dit jaar veel meer telefoontjes van Nederlanders gekregen dan anders. Ze lopen niet meer zo hard naar het buitenland. Begrij pelijk want het is daar toch ook maar een laaielichtersbende. Voor een dag of drie, vier in een gemiddeld hotel m een grote stad betaal je al zo'n dikke twee honderd gulden. Nou. daar word je hier in Noordwijk ruim een week voor in het goud gelegd. Wat me wel irriteert is die zoge naamde vakantiespreiding. Daar is in Nederland niks van terecht gekomen. niet onder d< |M| ring. niet onder Den Uyl Nil word je soms in dezelfde week tien keer opgebeld door mensen die een kamer willen huren en op andere tijden is het stil. Daar moesten ze nou eens wat aan doen. aan die vakantiespreiding. Hoeveel gasten ik in een seizoen krgg, het is niet te peilen Zo heb ik er vier, dan weer een tijdje nie mand". Mevrouw G. uit Noordwijk zegt meestal zo'n zes weken in het voorseizoen, van april tot half mei. en zes weken in het hoogsei zoen. vanaf juli, gasten in huis te hebben "Jé kunt ér een nrdig centje aan overhouden. Degenen die zeggen dat ze het voor de lol doen die Uenen del barelen fa derccn doet het om wat bij te ver dienen. Sommigen doen het om dat ze zwaar zitten met een hvpo theek op hun huis, anderen wil len een dilrlrepel hrtan beween op hun huis" Meneer H. uit Noordwijk Dat ie mand kamers voor de lol zou ver huren. ik geloof er niet in Del ie gewoon flauwekul. De verdien sten, daar gaat het om. Ja, ik ken wel mensen die het financieel heel goed hebben maar toch elk jaar weer verhuren. Die zijn dan weer aan het sparen voor de kin deren terwijl die kinderen alle maal een goede baan hebben. Belachelijk toch. Ik zit er ook niet mee als ik geen gasten heb. Sommigen beginnen dan gelijk te klagen Wat gaat het dit jaar toch slecht, buurman Nou. er komt toch wel brood op de plank. Als je het nou van dat geld moet hebben, dat is toch ook met goed Het is wel lekker voor een extraatje, je kunt er eens een weekje van op vakantie naar Majorca. Je geeft natuurlijk nu t alles op aan de belasting- dienst. Je moet wel wat opgeven want ze weten dat je kamers ver huurt maar je moet een beetje rommelen met die aangifte Dat gebeurt toch overal, tot in de hoogste kringen. Ik vertrouw een belastingambtenaar ook maar voorzover ik hem zie". Mevrouw I uit Katwijk Gasten voor de lol. Nou, dat lijkt me sterk. Je verdient er wel wat aan en dat is in deze tijd mooi meege nomen, zeker als je opgroeiende kinderen hebt die op de middel bare school zitten, dat kost heel wat. Maar het geeft ook overlast. Misschien dat je het voor de lol doet als bepaalde gasten steeds terugkomen en goede kennissen zijn geworden. Dan haal je ze wel over de vloer en ga je met ze uit M'n ouders hebben ook altijd verhuurd, ook toen het niet meer zo nodig was. Maar bepaalde gas ten waren gewoon kennissen ge worden M'n ouders zagen er ge woon naar uit dat die weer kwamen". Gezelligheid Volgens Rovers zijn er wel kamer verhuurders die het voor de ge zelligheid doen maar bg het overgrote deel staan de verdien sten toch voorop. En op de aan trekkelijkheid van die verdien sten gaat ROWI Ui hl I n.i'.Kir ia een campagne wgzen waarbij hij de centrale rol van de VW op nieuw naar voren zal brengen. Rows "ik btttf hef :i >h1 bte promotie van Noordwijk als bad plaats vinden dat er allerlei parti culieren op eigen houtje bozig zijn. Stel twee Duitsers die bei den een kamer hebben gehuurd op de Quarles van Ufford spre ken elkaar op het strand. Tien tc- cen één dil at nan dkavi Wo wohnen sie en wievicl haben sie bezahlt? Als nou de één via de VVV heeft geboekt en dl II ll rechtstreeks bij een particulier en de prijzen verschillen dan heb je het gedonder. De Duitsers be grijpen het niet. vinden het raar Hoe het precies in elkaar steekt vragen ze zich niet af. We krijgen niet dagelijks, wel re gelmatig klachten Maar ik ben ervan overtuigd dat éen klacht staat voor meerdere klachten. Duitsers denken zeer rechtlijnig, vinden het hier maar een grote troep met al die verschillende prijzen. In Duitsland kan dat niet, daar hebben ze een wet voor. In Nederland bestaan geen regels voor uniforme pnjzen van kamerverhuur Duitsers komen met hun klachten naar de WV omdat ze die als een ofTiciéle in stantie beschouwen. Wij mogen de troep dan opknappen We pro beren overigens iedereen te hel pen. ook degenen die niet via ons hebben geboekt. We bellen dan met de bewuste particulier. Som migen zeggen: ik heb niks met jullie te maken. Dan moeten we tegen de Duitser zeggen sorrv. maar u heeft geboekt bij een wild adres". Overigons haast Rovers zich te zeg gen dat hg bepaald geen slechte dunk heeft van particuliere ka merverhuurders "Ik bewonder op vele momenten de inzet van particulieren bu problemen met buitenlandse gasten. Want er ko men mensen met een handicap, met een dieet, met allergieën, met besmettelgke ziekten, klep tomanen, noem maar op Je kunt ze niet terugsturen Er zijn ook wel particulieren die er geld bij inschieten omdat hun gasten 's nachts zonder te betalen vertrek ken Het zal de kamerverhuurders uit Noordwijk. Katwijk en in de naaste omgeving niet verhinde OBI h M I I Zimmer mit frühstück voor de ramen te hangen Immers, naar schatting is de bevolking van Katwijk (ongeveer 35 000 inwo ners) en van Noordwijk (onge veer 23 000) in het hoogseizoen verdubbeld en al die gasten moe ten toch ergens big ven. Ten aanzien van Noordwijk is wel een aantal van 15 000 beschikba re bedden bg particulieren ge noemd al zegt Rovers, die met zgn WV tussen de 400 en 500 heeft te bieden, daar niet in te ge loven. Een ding is zeker, heel wat particu lieren pikken <-en financieel graantje van de toenstenstroom naar de kust mee Zimmer mit frühstück. het zal voorlopig nog wel een bekend verschijnsel blij

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1981 | | pagina 17