'Blik agenten opentrekken. dat js geen politiebeleid' ZATERDAG 6 JUNI 1981 EXT AA PAGINA Tekst: Willem Schrama De kater na de ontrui ming van veertien kraakpanden in Nijme gen i? nog altijd niet verdreven. Het partijtje sparren met het kra- kersleger in de Pierson- straat is de Koninklijke Marechaussee niet in dank afgenomen. Zelfs niet door de politie, aan wie hij nota bene bij stand had verleend. De voorzitter van de mare chausseevereniging, luitenant Ros, ging zelfs zo ver dat hij de Nederlandse Politie bond (17.500 leden) er van beschuldigde de marechaussee "in niet aflatende wijze te heb ben besmeurd". Leen van der Linden legt dat verwijt naast zich neer. "Men heeft niet goed geluisterd", zegt hij. "Het enige wat wij ons hebben afgevraagd is of je op deze manier verder moet gaan met militaire bij stand. Want dat is het tenslot te toch. Wij vragen ons af of het niet beter is als de politie ten principale haar eigen boontjes dopt". "Er is niets op tegen om in bij zondere omstandigheden van de technische en specialisti sche kennis van het leger ge bruik te maken. Maar enkele jaren geleden zagen we hon derd man marechaussee bij stand verlenen. Dat zijn er tweehonderd geworden, en vervolgens driehonderd. Tot dat we onlangs in Nijmegen bijna duizend man mare chaussee op straat zagen. En dat wordt door alle gezagheb bers steeds gemotiveerd met de mededeling dat de politie zoveel mensen niet kan leve ren. Als de politie de zaken niet aankan, dan moet je de oplossing zoeken in verster king van het reguliere poli- tieaparaat". "Wij vinden dat je op de ver keerde weg bent als je een ap paraat tegen burgers gaat in zetten, dat primair bedoeld is om binnen het leger te func tioneren. Het is oneigenlijk om steeds vaker sluipend het leger op straat te brengen. Dat moet koste wat het kost worden voorkomen. Want het is geen incident meer, het is langzamerhand structureel geworden". Gefrustreerd Niettemin bleek uit de berich tenstroom van de afgelopen maanden dat veel ME-ers zich gefrustreerd voelen. Of noem het onbegrepen. "Ik denk dat het inherent is aan hun taak. Het zal je gebeuren. Daar de hele dag op linie staan. Stenen naar je kop ge gooid krijgen. Zien dat er honderd vijftig van je colle ga's gewond raken. Nou, dan ben je aan het eind van de dag echt niet zo optimistisch met je kijk op de samenle ving. Dat ze zich na zo'n dag gefrustreerd voelen, kan ik me voorstellen. Alleen, ze moeten het na drie weken niet meer zijn" Wat wel het geval was, zoals bleek uit de onlangs gehou den enquête van het ministe rie van justitie onder 1800 ME-ers. Vooral de jongeren bleken geporteerd voor een hardere opstelling. "Precies. En dat is veel gevaar lijker". Hetgeen de vraag opwerpt of het wel verstandig is om al op 18-jarige leeftijd in ME-ver- band dienst te doen. Is het be keuren van een fietser zonder achterlicht niet 'n evenwichti ger begin van een carrière als politieman? "Al bij het totstandkomen van de Mobiele Eenheden heb ben wij gezegd dat we op twee heel verschillende spo ren zitten. Je stuurt zo ie mand naar de politieschool om hem op te leiden voor in dividueel politiewerk. En on middellijk na afsluiting van dat jaar gaat hij naar de ME- school in Woensdrecht om vervolgens ook meteen te worden ingezet. Wij zeggen: laat zo'n man of vrouw eerst eens 'n aantal jaren gewoon politiewerk verrichten en stop ze dan pas in een Mobie le Eenheid. Dan zullen ze ook beter bestand zijn tegen de verharding en de emoties die daarmee gepaard gaan. Als je ziet dat er vorig jaar op 30 april in Amsterdam pelotons met jongens van 18 20 jaar werden ingezet, die eigenlijk nog nooit echt politiewerk hadden verricht. Die waren Irritaties over op handen zijnde en reeds doorge voerde bezuinigingen. Een nieuwe politiewet die lang niet ieders vol doening heeft. ME-ers die met hun emoties geen raad meer weten. Politie in burger die te gretig ar restaties zou verrichten. Marechaussees die "bij standsmoe" zijn en zich "besmeurd" voelen. En dan dienden zich onlangs nog twee Utrechtse advo caten aan, die de Mobiele Eenheid het liefst van rugnummers zouden wil len voorzien - dat klaagt immers wat gemakkelij ker bij een eventuele schadeclaim: Het is maar een greep uit de vele berichten waarin de politie gedurende de afgelopen maanden in het nieuws kwam. Nim mer is het enige continue- bedrijf dat de overheid kent zo aan kritiek en fru straties onderhevig ge weest. En de gevolgen lij ken niet uit te blijven. Een enquête onder 1800 ME-ers leerde onlangs dat vooral de jonge garde voorstander is van har der optreden. Ook wenste men een beperking van wat doorgaans als het hoogste goed in onze sa menleving wordt be schouwd: de vrijheid van meningsuiting. Zorgwekkende tijden? Een gesprek met voorzitter Leen van der Linden van de Nederlandse Politie bond, die de malaise voor een groot deel toeschrijft aan een falend regerings beleid. "Er is enorm slecht werk verricht. Daar waar dingen funda menteel mis zijn bij de politie, daar heeft men de kansen om ze te verbete ren domweg laten liggen. Men heeft de aangedra gen verbeteringen en bloc genegeerd. Dat noem ik 'n verschrikkelijk stuk arrogantie". een kraakpand in Amsterdam: De marechaussee als Mobiele Eenheid in Nijmegen: gefrustreerd. op 1 januari van de school af gekomen en zes weken later stonden ze al op linie bij de Vondelstraatrellen. Toen kre gen ze déér nog eens 30 april overheen en dan zeg ik: dat kan toch eigenlijk niet. Dan vraag ik me af: welke weer slag heeft dat nou straks op hun verdere carrière. En dan bedoel ik hun verdere optre den als individueel politie man. Ik denk dat het een slechte vorming is". Op de rand U pleit voor het formeren van speciale aanhoudingseenhe den uit ervaren politieperso neel. "In combinatie met Mobiele Eenheden. En die moet je dan alleen inzetten als je ze nodig hebt bij grootschalig optreden. Je moet natuurlijk geen werk voor ze gaan zoe ken, want dat is natuurlijk het gevaar als je eenheden gaat formeren. Dat je denkt: nou hebben we ze toch, dus laten we ze maar gebruiken. Of dat ze bij de commando's gaan trainen. Nee, dat niet. Maar je hebt ze nu eenmaal nodig. Het kon allemaal maar straffeloos op 30 april 1980 in Amsterdam. Elke ME-er zag tientallen opgeschoten jon gens lopen die allerlei straf bare feiten pleegden, zonder dat ze gearresteerd werden. En dat moet natuurlijk wèl. Want het kan nooit de taak van de politie zijn om zelf met ze af te rekenen. De poli tie mag ze niet in elkaar slaan, mag niet op vergelding uit zijn. Nee, de politie moet ze uitleveren aan justitie. Dat hebben we gelukkig in onze staatsvorm met elkaar afge sproken". In wezen is met die aanpak al een beetje een begin gemaakt namelijk bij het ontruimen van de Grote Wetering in Am sterdam en het bezoek van ko ningin Beatrix aan Breda. Daarbij rees overigens wel het verwijt dat er mensen zijn opgepakt die niet opgepakt hadden mogen worden. "Het kan en mag niet dat er mensen op straat worden gearresteerd op grond van af wijkend gedrag of een be paald soort kleding. De com mandant in Breda heeft zelf al toegegeven dat hij zich daarmee op de rand van de rechtsorde heeft, begeven. Voorzitter Leen van der Linden van de Nederlandse Politiebond: "Er i administratieve rompslomp" (foto Erwin Verheyen). Men heeft daar van alles uit geplozen om er toch een juri dische basis aan te geven. En dat kan ik me ook wel voor stellen. Als je voldoende ge gevens hebt die wijzen op een veldslag, dan vraag je je af: kunnen we die voorko men? En dan ga je naar mid delen zoeken. Alleen: met die middelen moetje dan wèl erg voorzichtig zijn. Ik vind dit ook een weg die niet zo maar kan worden ingeslagen. En als men dat doet, dan moet er een degelijke juridische basis onder zitten. Anders kun je dat de politie niet aandoen" Geschrokken Nog even terug naar die ME- enquéte. Een belangrijk deel van de ondervraagden bleek het niet zo nauw te nemen met de vrijheid van meningsui ting in dit land. Zoiets moet een vakbondsman toch krul lende tenen bezorgen. "Nou, daar ben ik dus echt van geschrokken. Dat men zo in tolerant reageert Dat vind ik erg bedenkelijk". Sluit de politie-opleiding wel aan bij het maatschappelijk gebeuren? ontzettend veel "Nee Het is teveel van: dat staat in het wetboek en daar mee gewapend ga je optre den. Die opleiding faalt. Maar dat gaat nu veranderen. Vol gend jaar wordt begonnen met een nieuwe opleiding die kort gezegd neerkomt op minder wetstechnische ken nis en veel meer ruimte voor de ontplooiing van sociale vaardigheden. Maar wy den ken dat er ook een systeem van permanente vorming moet komen, opdat politie ambtenaren regelmatig naar de schoolbanken teruggaan om met elkaar de ontwikke die rapporten heen Er is zo ontzettend veel administra tieve rompslomp. En dat vergt weer zoveel mankracht, die je nou juist nodig hebt om de politie weer zichtbaar te maken op straat Er is sprake van een valse hiërarchie". "Eén van de projectgroep heeft zijn ver haal wel eens met 'n fabel on derbouwd. De fabel van de wykagent, die iets rappor teert en het vervolgens door geeft aan de chef van de wyk- dicnst. Die geeft het op zijn beurt weer door aan de chef van de uniformdienst. Daar na volgt de plaatsvervangend korpschef en uiteindelijk de burgemeester Maar de bur gemeester wil eigenlyk wel eens weten wat er nu precies aan de hand is. en dus gaat de zaak weer helemaal terug. Nou, agent Jansen tikt ten slotte een rapport en houdt onderaan nog zes regels open voor allerlei stempels en handtekeningen. Daar heb je denk ik het beste voorbeeld. Zo werkt 't in het groot". "Op dat punt is een verande ring hard nodig. In een later stadium zal ook wel uitbrei ding nodig zijn, maar dan moetje wel weten waar je die mensen nodig hebt. Daar heb je nu geen enkele maatstaf voor. Wij hebben twee jaar geleden 'n onderzoekje ver richt onder dertig gemeente lijke politiekorpsen in Neder land We hebben de vraag ge steld hoeveel mensen ze in 1974 in de algemene surveil lance hadden rondlopen. En wat bleek? Dat de korpsen sindsdien gemiddeld met 18 procent waren gegroeid, ter wijl de surveillance óf gelijk was gebleven óf zelfs iets was teruggelopen. Dus rara, waar is die 18 procent gebleven? Die is niet dienstbaar gewor den aan het primaire politie werk". Vragen lingen in de maatschappij door te nemen. Er ligt daar over een uitvoerig rapport bij de minister, en dat kan ook in 1982 van start gaan. Bij de Tweede Kamer is on langs een nieuwe politiewet aangeboden, die rijks- en ge meentepolitie moet verenigen tot één korps, bestaande uit provinciale eenheden en lan delijke diensten. Tal van be trokkenen zijn het daar niet mee eens. "Het is een weinig geslaagde poging om een stuk wetge ving te bedrijven. Het brengt de politie veel te ver van de mensen weg. Het is allemaal veel te grootschalig. Ik ben bang dat in een dergelijke toekomstige organisatie alle creativiteit zal verdwijnen". De Haagse hoofdcommissaris Peijster spreekt in dit ver band cynisch van "de weder geboorte van de veldwach ter". "Dat vind ik 'n beetje goed koop. Als de gemeente z'n ei gen politietaken wil behou den, dat je daarmee Broms nor weer zou terughalen Het gaat om een principiële keu ze. Als wy zeggen we moeten zien te komen tot een betere integratie van de politie in de samenleving, dan moet je de controle erover niet zo ver weg brengen". Fabel Uw kritiek sluit aan bij die van de Projectgroep Organi satiestructuren t>an het mi nisterie van binnenlandse za ken, die in 1979 in twee lijvi ge rapporten vaststelde dat de politie te "verburocrati- seerd" is geworden. Ze zou kmg toe zijn, maar aan een herformulering van taken Het antwoord van minister Wiegel was een fikse korpsuit- breiding bij de vier grote ge meente n. "De zaken zijn nog net zo actu eel als toen Het probleem ligt er nog spijkerhard ^n wat ons teleurstelt is de ma nier waarop ministers Wiegel en De Ruiter daarop gereageerd hebben Er is niets met die aanbevelingen gedaan. En je kunt niet om "Aan die zaken is men voorbij gegaan. Ik geef niet alleen de ministers de schuld, ook de Tweede Kamer heeft het pro bleem laten liggen Maar het is wel een slecht beleid ge weest. Er had een discussie moeten komen. Met vragen als: hoe breng je het contact tot stand tussen burger en politie? Hoe verlaag je de drempel naar dat politieappa raat? Hoe bereik je dat de po litie niet alleen symptomen bestrijdt, maar ook eens pro bleemgericht gaat werken? Als een school vijf keer door vandalisme wordt getroffen, dan moet je niet alleen de symptomen gaan bestryden door een extra surveillance- auto in te zetten. Dan moetje probei en te weten te komen wat er in die wyk aan de hand is. Dat pleit voor veel meer wijkgericht werken". "Maar het is natuurlijk veel ge- makkclyker om een blik agenten open te trekken, vooral als die toch al in de meerjarenraming stonden. Maar dat is geen politiebe leid. Veiligheid van de burger bereik je niet alleen met méér politic* Welk verkiezingsprogramma sprak u op het gebied van po litie en openbare orde het meest aan'' En uit welke hoek zou u dientengevolge het liefst een minuter van binnenland se zaken enJof justitie zien ko- "D'66 ligt het dichtst by ons verhaal. Maar als deze zelfde combinatie blyft regeren, heeft de nieuwe politiewet grote kans van slagen. En dat houdt in d.it v. .1 VtfllicU wing zal worden geblok keerd. De bureaucratie zal al leen maar toenemen. Als straks in Utrecht de politie chef en de burgemeester geen beheer meer over hun eigen korps hebben - als ze eerst te biecht moeten by de Commissaris voor de Konin gin - dan moet ik er met aan denken dat er iets gebeurt zo als zich dat in Nymegen heeft voorgedaan". "En dat neem ik deze regering kwalyk. Dat men zo arrogant te werk is gegaan. Alle be leidsadviezen van de bonden, van de Vereniging van Ne derlandse Gemeenten, van de Raad van Binnenlands Be stuur - toch eigenlyk het zwaarste adviesorgaan in de ze - zyn botweg genegeerd. Oud-minister De Gaay Fort man betrapte ik vroeger nog wel eens op originele ïdeeén, maar van Wiegel kan ik dat helaas niet zeggen. Het blyft altyd by statements van ik lever geen kritiek op de poli tic Pal achter de politie staan is mooi hoor, maar ik had lie ver gezien dat hy de zaken wat voortvarender had aan gepakt Er zit nog veel kwali teit by de politie, maar dat haal je op deze manier weg".

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1981 | | pagina 27