Het Jarenspel een bont geheel Briljant boek klungelig om zeep gebracht Hartekreten van kinderen Hugo Raes bewijst vakmanschap TheoJoekes Van Zomeren Zimnik Een verfrissende kijkop badkamers ■CO ATHIBU /OENSDAG 20 MEI 1981 PAGINA 15 Het nieuwste werk van Hugo Raes heet Het Jarenspel, een titel die aan het vorstelijke ja renspel bij uitstek. Mah jong. deed denken. Het aan tal hoofdstukjes is trouwens gelijk aan het aantal stenen, en het geheel heeft ook veel weg van allerlei bonte, losse stenen die op het eerste ge zicht verwarrend werken tot men het systeem herkent. Hier laat ik het bij, omdat er zo weinig dingen tussen he mel en aarde zijn, die niet met Mah-Jong in verband te brengen zijn. Waar gaat het boek over? Te veel om op te noemen. In 52 zeer kleine hoofdstukken - splinterstructuren, noemde een criticus het tien jaar gele den - 'ontvouwt zich een beeld van onze maatschappij met vele burleske, bizarre en realistische opnamen: Samen kleedden ze zich verder uit. en even was hij een beetje gegeneerd om zijn lelijke te nen. Maar hij was al blij dal hij tevoren de grijze haren van zijn kloten had geknipt. Om niet idioot in zijn blootje met sokken te staan, trok hij die vóór zijn broek uit. Dit is een deel van een verhaal, waarin iemand zijn penis breekt tijdens het liefdesspel, mijn lijfarts verklaart echter geruststellend, dat dit niet mogelijk is. De verhaaldelen bieden een versnipperde werkelijkheid. Het gaat om nauwkeurige waarnemingen van enkele momenten, gezien vanuit een der deelnemers of deelneem sters Dat is doorgaans een William, minder vaak een Mi chael. en vijf maal een Be rend. Soms zijn het hun vrou wen die zo'n moment bele ven, daar tussen door vindt men dromen, losse verhalen, herinneringen, reisverhalen, science-fiction. Een bonte ka leidoscoop met als hoogte punten: een snuff-movie. sa lon littéraire. Samenloop van omstandigheden. Vergeefse stappen en de laatste vier stukken. Hugo Raes is een van de be langrijkste Vlaamse schrij vers en is wel als een vernieu wer van ons proza be schouwd. Andere fragmenta- risten (de term is van De Wi- spelaere) maken steeds de in druk. dat ze door marxistisch gezeur en die splinterstruc- tuurtjes een gebrek aan ta lent willen verbergen. Bij Raes is het van meet af aan duidelijk, dat hier een ras schrijver aan het woord is. Hij heeft bij een breed, vooral jong publiek erkenning ge vonden. Het kaleidoscopische schrijven heeft als nadeel, dat de sa menhang en de handeling zwak is. Een episode meer of minder, wat maakt het uit? Het boek is vooral een mi- lieuschets met enkele lijnen in de tijd, een doorlopende aandacht voor vrouwelijk schoon, eten, drank en com fort. Kritische accenten zijn wel gezien vanuit de betere kant van de weistandsgrens. De hoofdstukken mogen nogal variëren in eenheid en zeg- gingskrant, de boeken zijn in compositie en thema's conse quent. Lezers van de vorige boeken van Raes zullen veel herkennen, en lezers van de eerste drie boeken van Raes (De vadsige koningen, Hemel en dier. Een faun met kille horentjes, alle vóór 1967) zul len dezelfde personages te rugvinden. Dat het spel der jaren tot veranderingen en constanten - bijvoorbeeld de satire op het onderwijs - leidt, zal de lezer niet verwon deren. Raes heeft teruggegre pen naar vroegere thema's en gestalten, die in al hun bont heid weer opduiken. Als we de achterflap mochten gelo ven. is deze roman "vitalis tisch. grotendeels autobio grafisch". Als science-fictionschrijver heeft Raes niet aan kracht in geboet. De liefhebbers van zijn Lotgevallen en Reizi gers in de anti-tijd zullen dat in de verhalen van Berrv merken. Uit de dromen van Michael een terugkerend mo tief: Die nacht had hij ge- Hugo Raes droomd. dat ze weer mensen vleesgerechten zaten te kau wen. Zacht lendestuk Gegril leerd. Jonge liet Nadien ge konfijte tepelrollade. Het hele restaurant straalde letterlijk gespreide bundels licht uit als door oogwimpers gezien en gesplitst. 'Wat er zogoed is aan de tepelrolladezei hij. "is dat ie met vet is" ?erwil van deze fantasieën suggereert de schrijver meer malen dat alles waar en echt gebeurd is. Maar voor waar gebeurde absurditeiten sla je een krant op, of een geïllu streerd tijdschrift, niet een li teraire roman. In Tegen het einde van Het Jaren spel wordt een weinig bete kenend Drie-Musketiers-mo- tief ingevoerd: het gelukkig einde zelf mag in dit boek als een uitstekende persiflage op het happy-end gelden. Voor een uitgebreid lezerspubliek is Het Jarenspel ongetwijfeld een aanwinst: een ncgen- poorten-spel! BOUKE JAGT Hugo Raes: HET JAREN SPEL, Bezige Bij. Amster dam 1981, f29,50. Hugo Raes: Het Jarenspel, Be zige Bij. Amsterdam 1981 f29.50. De Haarlemse uitgeverij Ros trum heeft nogal wat tam tam gemaakt van de verschijning van de thriller "Creasy's wraak", het eerste boek van ene A.J. Quinnell. Ruim tevoren werd de komst aangekondigd door middel van een kleurrijke folder en kort daarop had ik een druk proef in huis om vóór de offi ciële datum van verschijnen (21 mei) alvast kennis te kun nen nemen van het verhaal. Het gevolg van zulke uitbundi ge voorpubliciteit is dat de verwachtingen onwillekeurig hoger zijn dan normaal. Het tekent de kwaliteit van het boek dat het des ondanks niet op een teleurstelling uit draaide. Integendeel zelfs, het speet mij oprecht toen ik de verrassen de ontknoping op de laatste bladzijden had -bereikt. Ik was door de indringende en trefzekere schrijftrant van Quinnell zo meegesleept in de eenzame strijd van huur soldaat Creasy dat fk mij daar slechts met tegenzin van kon losmaken. A.J. Quinnell is een pseudo niem. De man wenst zijn naam geheim te houden om dat hij bang is dat anders grenzen en deuren dicht gaan die nu nog voor hem open staan. En juist daardoor kon Quinnell een levensechte, in ternationale achtergrond creëren voor zijn "held" Creasv. Nu ja. zo'n held is die Creasy in het begin van het boek ook weer niet. Eens een bikkel harde en steengoede huursol daat, gehard in vele jaren oor logservaring heeft gebrek aan idealen hem aan de drank en lager wal gebracht. Hij is net nog goed genoeg om in het onveilige Italië als lijfwacht te dienen voor het dochtertje van een niet eens rijke vader. De bonkige brute vechtjas hecht zich aan het gevoelige kind. Als haar dan toch iets overkomt slaan bij de in troverte Creasy alle stoppen door en hij zweert een dure eed dat hij niet zal rusten voor hij wraak heeft geno men op alle betrokken Mafia- figuren. In kort bestek verteld klinkt het nogal melodramatisch maar in handen yan de vlotte verteller Quinnell - wie dat dan ook moge zijn - worden de figuren mensen van vlees en bloed in een toch geloof waardige situatie. Steentje voor steentje bouwt Quinnell met bijna chirurgi sche precisie de spanning op. Grote kennis van zaken (bij voorbeeld over wapens) en goed gevoel voor couleur lo cale maken het hem mogelijk daarvoor een daverend decor neer te zetten. En zo heeft hij de ideale entourage gescha pen voor Creasy's gruwelijke wraakmissie. Het is een harde, heel harde ac tie Bijna onmenselijk. Toch zullen slechts weinigen geen sympathie voor die systema tische moordenaar koesteren. Metro Goldwyn Mayer heeft dertig miljoen uitgetrokken om van het boek een film te maken onder regie van Ro bert Aldrich. KOOS POST „Creasy's wraak" door A.J. Quinnell, verschenen bij uit geverij Rostrum in Haarlem 24.90). „De reacties op mijn eerste boek "Moord in de Ridder zaal" hebben mij zowel door hun inhoud als door hun om vang zo verrast dat ik er aan de rand van verlegenheid door ben gebracht". Maar zó verlegen was het libe rale Tweede Kamerlid Theo Joekes toch niet dat hij in het laatste kerstreces niet nog eens een thriller op papier zette onder de titel „Moord op de Horst". In feite heeft dit tweede verhaal niets te maken met de eerste geschiedenis die zich in en om de Ridderzaal afspeelde. Daarom vind ik het een zwakte bod van de auteur dat hij desondanks de griffier van de Tweede Kamer. Eliza beth Brederorde, er aan de haren bijsleept om een moord ergens in oost - Twen te te laten oplossen. De toch al toevallig naar die plek overgeplaatste speurder uit thriller nr. 1 is duidelijk mansgeno^g om dat klusje al leen te klaren. Hij heeft Eliza beth daarbij niet nodig. Maar ja, ze kwam in dat eerste ver haal natuurlijk wel erg sym pathiek over. Daarom mocht ze ook in Twente opdraven. Maar Joekes had haar beter weg kunnen laten. Zijn nieu we boek heeft haar niet no dig. De eersteling "Moord in de Ridderzaal" had de char me van de ondanks de onge bruikelijke verpakking toch herkenbare personages en het klaar helder rondom het parlement gesitueerde decor. Daarvan vindt men niets meer terug bij de moorddadige ge beurtenissen in De Horst Dat het verhaal desondanks toch leeft en boeit geeft de groeiende volwassenheid van de thrillerauteur Joekes aan. Een geloofwaardig plot in een houtsnijdende situatie waarin figuren van vlees en bloed zijn geplaatst. Joekes heeft ons voor komende ka merrecessen nog meer bloed dorstige histories beloofd Moorden aan het Voorhout en op een Rijnboot. Ik zie zijn verhalen met plezier tege moet. Want Joekes levert leesvoer Ongeveer te/elfdei tnd is nog een misdaadverhaal versche nen dat op enigerlei wijze is geliëerd aan het parlementai re reilen en zeilen Het is van de hand van Koos van Zome ren. die actuele politieke pro blematiek ten tonele voert om zijn thriller te garneren Een aarts-conservatieve CDA- mimster plaatst zichzelf plot seling op de barricaden tegen kernbewapening. Wordt dan prompt ontmaskerd als "fout geweest" in de oorlog en ver dwijnt even prompt uit de politieke kijker. Zo'n adem benemende trist van gebeur tenissen dat ze voor een op sensatie belust journalist vol doende houvast geven om eens veel dieper in het waar om - dit - alles te duiken De met - brave borst sluit daar bij op een moord, op bijster harde vuisten en onverkwik kelijke intriges. Het is niet al lemaal even logisch, er ko men nogal wat toevallighe den aan te pas. Maar zonder geluk geen goede keeper, on ze jounalistieke speurder krijgt zijn zaakje helemaal rond en zijn verhaal in zijn blad. Het is bepaald geen welrieken de parlementaire pot die Van Zomeren zijn lezer voortzet, maar het menu is wel met kennis van zaken samenge steld. Met wat spanning over goten en met humor licht ge kruid, waardoor het alles bij elkaar goed eetbaar is gewor den KOOS POST ..Moord op De Horst" door Theo Joekes. uitg. Loeb in Amsterdam f 22.50) ..Haagse lente' door Koos van Zomeren, uitg Bruna Zoon in Utrecht. 'Alles teat in dit boek met nadenken te maken heeft zal ik m kleine hoofdstukken bij elkaar doen en deze nadenkenjen anders laten drukken dan het verhaal'. Met deze woorden begint Erich Kastner zijn bock Puntje en An ton. Wat een aardige service van Kastner de lezer kan kiezen tussen alleen maar lekker een verhaal lezen en verder niks geen gezeur, of lezen én aansluitend erover nadenken Laten we het maar evalueren noemen. Vreemd en jammer. Alsof zonder deze overdreven hint van de schrijver geen mens zou nadenken over een verhaal. Na het lezen van en verhaal en nadenkenjen die in aparte hoofdstukken over het bock zun verdeeld, rest een gevoel van ergernis en spijt. Kastner. die bijna legendarisch is geworden door zijn boek Emiel en de kleine detectives, heeft met Puntje en Anton een briljant verhaal geschreven. Even vakkundig weet hij dit boek om zeep te helpen door zijn nadenkerijen. bespiegelingen die in feite neerkomen op misplaatste zedenpraatjes Het verhaal gaat over het meisje Louise Pogge. in de wandeling Puntje genoemd Haar ouders hebben het razend druk pa met zijn bedrijf, ma met zichzelf. Dus is Puntje min of meer op zichzelf aangewezen Geen probleem, want het meisje is mans genoeg. Haar kinder juffrouw 'juf de Vrome' lijkt echter niet geheel op haar laak berekend. Zij staat onder invloed van haar boosaardige verloof de Robert de Duivel, die juf en haar pupil dwingt 's avonds stiekem uit bedelen te gaan Dat leidt tot komische verwikkehn gen, maar dankzij Puntjes vriend Anton komt alles meer dan dik in orde. Puntje en Anton is een humoristi-i h verhaal voor kinderen vanaf 10 jaar. dat uitblinkt door het heldere en spitsvondige taalge bruik. Kastner verlevendigt zijn -zinnen met allerlei grapjes en woordspelingen. Daarnaast geeft hu een knappe typering van de relatie kind-volwassene. De auteur beschouwt beiden als gelijk waardig en aan elkaar gewaagd. Vooral Puntje weet haar mond je te roeren. Met haar spontane reacties en rake uitspraken prikt zij door de opgeblazen houding van sommige oudere mensen heen. Volwassenen met misplaatste nieuwsgierigheid, bemoei zucht en betutteling worden door Puntje aardig op hun nummer gezet. 'Wij moeten alles kunnen, rekenen, zingen koppic duik»- len, en zelf hebben ze nergens verstand van redeneert het kind niet geheel ten onrechte. Hier en daar maakt Kastner wat kleine vergissingen. Pa Pogge spreekt op bladzijde 85 over 'gisteren maar gezien het tijdsver loop kan het niet anders dan enkele dagen geleden zijn. Ook maakt Kastner niet helemaal duidelijk hoe Puntje weet dat Ro bert de Duivel sleutels heeft van haar ouderlijk huis (blz 107» Maar dat zijn kleinigheden. Erger is dal de sfeer en de bizondere strekking van het verhaal met zijn gelijkwaardige benadering van kind en volwassene door Kastners moraliserend en opvoed kundig gezever op een knullige manier worden gedegradeerd. Wat te denken van opmerkingen als: 'Nee jongens dat gaat zo niet. Als je iets hebt gedaan moet je flink zijn en je durven ver antwoordenZelfbeheersing is een heel goede en belangrijke eigenschap' (Uit de negende 'nadenkenj' over zelfbeheersing) Of uit de vijfde 'nadenkenj' over nieuwsgierigheid .N iet veertien dagen voor sinterklaas stiekem in alle kasten snuffelen op zoek naar cadeaus. Als hel dan sinterklaasavond is. weel je alles al. Is dat niet vreselijkDoor nieuwgierighetd wordt elk plezier volkomen bedorven'. Meneer Kastners levenswijsheden kunnen me gestolen worden, maar wat zijn laatste opmerking betreft heeft hij volkomen ge lijk. Als ik niet zo nieuwsgierig was geweest naar zijn nadenke njen. had ik een heel plezierig verhaal gelezen zonder bittere nasmaak. En toch.... kópen dit boek. Het verhaal is meesterlijk en Kastners bespiegelingen kunnen gewoon worden overgesla gen. De Pool Reinier Zimnik is werkzaam in Wc t Duitsland als illu strator. graficus en maker van tekenfilms Ook schrijft en t« kent hij kinderboeken. Dat laatste gaat hem bizonder goed af Te recht dat uitgever Rap vier van zijn boeken in herdruk heeft uitgebracht, waarmee Zimnik zijn reputatie als begaafd schnj ver bevestigt. Om de kosten te drukken is gekozen voor een bescheiden omslag en omdat het oog ook wat wil, is dl groot dat de boeken een onopvallende plaats in de bockhandel zullen innemen. Jammer, want de inhoud is voortreffelijk Zimnik weeft fantasievolle intriges rond de relatie mens dier Hu gaat ervan uit dat mens en dier gelijkwaardig zijn Dromerige impressies weet hij perfect te combineren met de ontnuchteren de realiteit Zimmks illustraties passen uitstek» iel in I" t n.ii«f realistische beeld dat hij bij de lezer oproept. Pentekeningen die dóódsimpel lijken, maar niet te evenaren zijn Het komt zelden voor. maar deze boeken van Ri-mier Zimnik heb ben 'het'. Ze zijn tijdloos, voor kinderen èn volwasseneh aan trekkelijk. en blijven fascineren. Ik beschouw dat als kenmer ken van echt goede boeken. Voor één keer slaat de flaptekst die meestal met veel korrels zout moet worden genomen - de spijker op de kop Reinier Zimniks verhalen hoeven niet onder te doen voor klassiekers als 'Winnie de Poeh' of met name Grahams De wind in de wilgen'. Zimnik hoort in hetzelfde rijtje thuis H< n beter compliment voor zijn schrijverschap kan niet worden ge geven. Zimniks boeken zijn uitgebrac ht in een serie met als ondertitel ter Sterren Kinderboek, i Itela De nun op dn kr.».»n. Dn bnnr en de mensen, I)e trotse schimmel en De kleine brultijger. Prijs per boek f 10.-. uitg. Rap. MARGOT KLOMPMAKER (ADVERTENTIE) DEN HAAG (GI'Di Niets ver tederendcr dan kindeibn»- ven De met blocmeties ver sierde gelukwens voor moe ders verjaardag, het bedank briefje voor de logeerpartij bij oma. de uitnodigingskaar t voor hel met prik besproeide feestje bij een van de vriend jes of vriendinnetjes, de zon nige vakantie ansicht Ner gens breekt het kinderzieltje zo puur door als in dergelijke episteltjes vinden vooral vol Wat al sinds jaren op de achtei pagina van dc VPRO-Gid^- aan brieven \an kinderen t« lezen valt. is daarentegen van een heel ander genre. Ook „Achterwerk zoals de pagi na heel toepasselijk heel. ver tedert door de ongekunsteld heid waarmee gedachlen en opvattingen aan hel papier zijn toevertrouwd Maar de onderwerpen en de toon van de ingezonden brieven zijn van heel andere aaid Gc»-n lievigheidjes aan het adrc: van lamiln vriendjes of schooljuffrouw maar seneu nbuds egde eltM hebben Uitgeverij Loeb. Amsterdam, heeft ibl ven van „Achter werk die vaak het karakter van een hartekreet hebben, gebundeld, waardoor een ui 1. I I. - (baai en zeldzaam leerzaam boekwerkje (155 pa gina onlsi end een enkele uitschieter naar boven en beneden), sedert 1975 de meest uiteenlopende problemen bij „Achterwerk samenstelster Nelleke van 'i< i Drift .op tafel Wat I «in kinderziel die om wcrkclnk niet zo rein is als met name grootouders wel willen doen geloven9 Natuur Ink dieren. akantie. verliefd heid, een goede mop. de hooi Maai dat is lang niet alles wat in .Achterwerk' woRD aangeroerd Want kernenergie, scheiden het geplaagde omroepbestel Koot en Bie het wereldvoed seltckort sterven bcwapc jongens en meisjes - men mag aannemen v eelal van VPR( gezinde ouders - tenminste even grondig bezig En om zichtige. »)verdreven „nette" taal wordt daarbij niet gehan teerd Zo zijn „zeiken en het door dc Vrije Jongens geïn troduceerde ..godverdegod- ver rijkelijk door de teksten gelardeerd Wat een gepcnsio neerde leraar van 76 jaar ertoe heeft gebracht zijn verbazing te uiten over het peil van dc briefjes, die „zo vaak de gn-n zen van het betamelijke" overschrijden Over sommige hele hangu- zers. zoals doodgaan, kern energie, verslaving en de tijd waarop bekende Iv- persoonlijkhcden op de buis horen te komen, ontbranden hele discussies waarin nu eens zachtaardige, hunionsti schc cn filosofische beschou wingen en dan weer keiharde stellingen te berde worden gebracht Verder worden er talrijke PS'jes gesignaleerd klemt nog eens nadrukkelijk het ge stelde probleem wordt sa mengevat Een 13 jarige jon gen zet onder zijn betoog over het martelen van mensen „Je weet niet hm- erg het is Of onder een brief over een on vriendelijke leraai ..Soms is- le toch w el een beetje aardig", waarschunluk een aanvulling voor de zekerheid want de Ie- nu - VPRO-i dl Of eenvoudig Ik heb ge zegd" dan wel wat diepzinni ger Probeer iets van je leven te maken hoe moeilijk het ook Ook veel problemen, plezier en leed worden in versvorm WK I «recvcn Een pra. htig gedichtje (wat weer nts an ders is dan een vei je) is dat vaneen 13 jarig mei ie .50 lo kalen. 100 leraren. 1200 leer lingen en ik" („Achterwerk - Brieven van kinderen" is vanaf volgende week in de boekhandel ver- In de showrooms bij Ico Athibu doet u nieuwe ideeën op. Hier staan, in vele opstellingen, evenzovele badkamers om uw kijk op hadkamers te verfrissen. Duik eens in de mogelijkheden! Ico Athibu biedt u. in kombinatie met de in onze showroom gepresenteerde vloer- en wandtegels. de badkamer dromen. Een badkamer-op-maat die- past in uw budget. Showrooms geopend: dinsdag t/m vrijdag 9 - 5 uur, donderdagavond 7 - 9 uur, zaterdag 9.M0 - 1.M0 uur of na afspraak ook 's avonds. Hoge Rijndijk 2\ 2.313 KG Ix'idcn Tel. 071-141741

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1981 | | pagina 15